Udar mózgu w praktyce lekarskiej to nowoczesna i przejrzysta prezentacja aktualnego stanu wiedzy na temat tego zespołu chorobowego. Zaletą książki jest wszechstronność podejścia do zagadnienia - poczynając od epidemiologii, poprzez czynniki ryzyka, patogenezę i diagnostykę, do postępowania leczniczego.
Publikacja odzwierciedla zmiany zachodzące w ostatnich latach w rozumieniu istoty udaru mózgu, który jako stan nagły, bezpośrednio zagrażający życiu chorego, wymaga natychmiastowej interwencji medycznej. Dzięki nowym metodom diagnostyki i leczenia ostrej fazy udaru, szczegółowo omówionym w monografii, oraz organizacji sieci oddziałów terapii udarów mózgu rokowanie chorych stale się poprawia. Istotną zaletą książki jest szerokie potraktowanie zagadnienia. Autorzy nie skupili się jedynie na ostrej fazie udaru mózgu, lecz przedstawili również najważniejsze zasady prewencji pierwotnej i wtórnej, a także podkreślili bardzo ważną rolę rehabilitacji i edukacji chorych. Jest to niezwykle wartościowa monografia kliniczna dla każdego lekarza praktyka. Udar mózgu jest zagadnieniem multidyscyplinarnym, dlatego książka będzie przydatna lekarzom różnych specjalności, stykającym się z tą problematyką.
Spis treści
Rozdział 1
Piotr Wierzbiński
Historyczne tło koncepcji zaburzeń depresyjnych
Mniej i bardziej współczesne modele depresji
Rozdział 2
Piotr Wierzbiński
Jak często występuje depresja — czy występuje coraz częściej, czy może częściej ją rozpoznajemy?
Płeć a depresja.
Wiek a depresja.
Społeczny i ekonomiczny aspekt depresji.
Depresja a geografia.
Co z tym odżywianiem?
Statystyki pokazują wzrost zachorowań na depresję. Zatem czy występuje częściej, czy jest częściej rozpoznawana?
Rozdział 3
Sławomir Murawiec
O co chodzi z teorią zapalną depresji?
Teoria sygnałów społecznych przemieniających się
w stan zapalny i depresję.
Stres psychologiczny — stan zapalny.
A jak się to ma do depresji?
Stres w wieku dojrzewania a zapalenie i depresja.
Immunomodulacja w depresji.
Rozdział 4
Sławomir Murawiec
Stres oksydacyjny w depresji — niszczy od środka.
Stres oksydacyjny w depresji.
Systemy antyoksydacyjne.
Rozdział 5
Sławomir Murawiec
Witamina D — czy niedobór wpływa na powstawanie depresji i czy warto prowadzić suplementację?
Witamina D a depresja.
Suplementacja
Dawkowanie.
Rozdział 6
Sławomir Murawiec
Czy depresja powstaje w jelitach, a nasze myśli
zależą od flory jelitowej przewodu pokarmowego?
Jelito przesiąkliwe.
Rządzą nami bakterie? Czy nieświadomość to nieświadomość jelit
Podsumowanie.
Rozdział 7
Piotr Wierzbiński
Farmakoterapia depresji — na co zwrócić uwagę.
Słów kilka o historii.
Farmakoterapia depresji
W ostatnich latach wprowadzono do praktyki klinicznej nową metodę leczenia chorych na zaawansowane nowotwory złośliwe — tak zwaną terapię celowaną. W uproszczeniu polega ona na terapeutycznym oddziaływaniu na cele moleku- larne zlokalizowane w komórce nowotworowej. Pojawienie się nowych możliwo- ści walki z chorobą nowotworową było możliwe dzięki ogromnemu postępowi w zakresie badań nad biologią komórkową, w tym nad mechanizmami rozwoju nowotworów złośliwych. Jednym z procesów leżących u podstaw ich rozwoju jest tworzenie nowych naczyń krwionośnych w guzie nowotworowym — an- giogeneza (…)
Celem, jaki postawili przed sobą autorzy niniejszego opracowania, była pró- ba przedstawienia w maksymalnie zwięzły sposób miejsca i roli terapii antyan- giogennej w leczeniu chorych na nowotwory złośliwe. Monografia ta może być interesująca dla lekarzy różnych specjalności, choć oczywiście jest adresowana głównie do onkologów klinicznych oraz radioterapeutów, chirurgów, radiologów, patologów, a także studentów. Autorzy odwołują się w niej zarówno do teorii, jak i praktyki klinicznej. Przystępnie wyjaśniają podstawowe mechanizmy po- wstawania patologicznych naczyń krwionośnych w guzie nowotworowym. Oma- wiają wiele aspektów stosowania terapii antyangiogennej w leczeniu chorych na zaawansowane nowotwory złośliwe, przyjmując za podstawę wyniki badań klinicznych. Na podkreślenie zasługuje fakt, że w poszczególnych rozdziałach autorzy nie unikają również zagadnień budzących kontrowersje.
Mamy świadomość, że niniejsze opracowanie nie wyczerpuje całości złożo- nego zagadnienia, jakim niewątpliwie jest leczenie antyangiogenne chorych na nowotwory złośliwe. Z uwagi na ograniczoną objętość książki niezbędna była selekcja zawartych w niej informacji. Tym bardziej będziemy wdzięczni Czytel- nikom za wszelkie krytyczne uwagi, opinie, komentarze i wskazówki.
Wszystkim współautorom dziękujemy za wyrozumiałość, życzliwość i pracę włożoną w przygotowanie tej monografii. Ponadto składamy serdeczne podzię- kowania dr Joannie Kruszewskiej i dr Marcie Myśliwiec za nieocenioną pomoc techniczną podczas redagowania niniejszego podręcznika.
Marek Z. Wojtukiewicz
Ewa Sierko Piotr Tokajuk
Ocenia się, że na świecie żyje ponad 430 000 dzieci cierpiących na cukrzycę typu 1 (< 15. rż.), a każdego roku choroba ta jest rozpoznawana u kolejnych 65 000 młodych osób. W Polsce co roku cukrzycę typu 1 rozpoznaje się u ponad 1500 dzieci.
Cukrzyca jest chorobą, której nie można skutecznie leczyć bez zaangażowania pacjenta, rodziny oraz najbliższego otoczenia w proces terapii i samoopieki. Warunkiem dobrej kontroli cukrzycy i poprawy jakości życia jest jak najlepsza wiedza pacjenta oraz członków jego rodziny o chorobie, jej przyczynach, sposobach leczenia i odżywiania, a także o powikłaniach i zasadach samokontroli. Edukacja w cukrzycy opiera się na aktywnym udziale i współpracy pacjentów oraz ich rodzin z zespołem edukacyjnym. Po rozpoznaniu wiedza powinna umożliwiać powrót do takiego trybu życia, jak przed chorobą. Leczenie dziecka z cukrzycą typu 1 ma szczególne znaczenie, ponieważ powinno być tak prowadzone, aby zapewniało nie tylko prawidłowe wyrównanie metaboliczne, pełną sprawność fizyczną i intelektualną, ale równocześnie stwarzało możliwość uczestniczenia we wszystkich rodzajach aktywności życiowej na równi z rówieśnikami.
Pierwsze pytanie, które prawie zawsze zadają pacjent lub rodzina po ustaleniu rozpoznania, brzmi: dlaczego zachorowałem/zachorowałam na cukrzycę? Co spowodowało, że moja trzustka przestała produkować insulinę? Na te pytania obecnie nie otrzymamy zadowalającej odpowiedzi, ponieważ stan wiedzy medycznej nie pozwala całkowicie ustalić przyczyny cukrzycy typu 1. Najbardziej może przygnębiać informacja, że w celu utrzymania dobrego stanu zdrowia konieczne jest podawanie insuliny kilka razy w ciągu doby, kontrolowanie stężeń glukozy i modyfikowanie sposobu odżywiania. Po rozpoznaniu cukrzycy otrzymujesz nowe przedmioty peny, glukometry, pompę insulinową; teraz będą Ci one pomocne w utrzymaniu zdrowia.
Cukrzyca należy do grupy chorób metabolicznych charakteryzujących się hiperglikemią wynikającą z nieprawidłowego wydzielania i/lub działania insuliny. Przewlekła hiperglikemia wiąże się z uszkodzeniem, zaburzeniem czynności i niewydolnością wielu narządów, szczególnie oczu, nerek, nerwów, serca i naczyń krwionośnych. Z powodu powikłań sercowo-naczyniowych umiera 80% chorych, a śmiertelność ta jest razy większa w grupie chorych na cukrzycę niż wśród osób niedotkniętych tą chorobą. Dotyczy to zarówno chorych na cukrzycę typu 1, jak i bez względu na płeć i niezależnie od wieku. Oba typu cukrzycy prowadzą do pogorszenia jakości życia oraz skrócenia oczekiwanej krzywej przeżycia (zależnej od wieku, w którym doszło do rozwoju choroby) na ogół o 20 lat.
Liczba chorych na cukrzycę systematycznie rośnie, w 2010 roku cierpiało na nią 285 mln osób, z czego w Polsce około 2,6 mln (po 1,3 mln kobiet i mężczyzn). Jak podano na ostatnim Zjeździe Światowej Federacji Diabetologicznej w Montrealu, w 2030 roku wyniesie ona 435 mln. Warto dodać, że niepokojąco szybko przybywa chorych cierpiących z powodu cukrzycy typu 2. Wyniki nowych badań prowadzonych nad patogenezą tej odmiany cukrzycy wskazują, że można w znaczącym stopniu zapobiegać jej rozwojowi oraz znamiennie zwalniać progresję jej powikłań. Ostatnio wprowadzono na rynek nowe grupy leków, które mają między innymi służyć temu celowi.
W opracowaniu przedstawiono wyniki przeprowadzonych w ostatnich latach badań (ADVANCE, STENO 2, ACCORD, VADT, UKPDS-10 lat później), które wskazują na możliwość ograniczenia rozwoju cukrzycy i zahamowania jej progresji poprzez kontrolę glikemii, ciśnienia tętniczego, zaburzeń lipidowych oraz zaprzestanie palenia tytoniu.
Omówiono także obecne często nowe możliwości farmakologiczne leczenia chorych na cukrzycę typu 2 (analogi inkretyn, leki blokujące DPP-IV, flozyny).
Publikację wieńczy obszerne uzupełnione w stosunku do poprzedniego wydania piśmiennictwo pozwalające zainteresowanym na dokładniejsze zapoznanie się z omówionymi zagadnieniami. Książka jest przeznaczona dla studentów pragnących poszerzyć wiedzę na temat farmakoterapii cukrzycy, dla lekarzy specjalizujących się w zakresie chorób wewnętrznych i diabetologii oraz dla wszystkich zajmujących się leczeniem chorych na cukrzycę typu 2.
Podręcznik został przygotowany z intencją przedstawienia Czytelnikom - lekarzom wszystkich specjalności uczestniczącym w opiece nad chorymi na nowotwory - obecnego stanu wiedzy na temat epidemiologii i etiopatogenezy oraz diagnostyki i leczenia.
W ciągu ostatnich lat osiągnięto znaczący postęp w leczeniu mięsaków tkanek miękkich nie tylko ogniska pierwotnego, ale również wznów miejscowych i przerzutów. Kluczową rolę w terapii tych nowotworów odgrywa leczenie chirurgiczne, jednak wprowadzenie zasad leczenia skojarzonego (chirurgii, radioterapii i chemioterapii) w wyspecjalizowanych ośrodkach onkologicznych w ramach wielodyscyplinarnych zespołów znamiennie zwiększyło szansę na całkowite wyleczenie chorego lub uzyskanie długoletniego przeżycia, a także na ograniczenie zasięgu operacji (wykonanie operacji oszczędzającej kończynę zamiast amputacji). Kolejnym, spektakularnym krokiem naprzód w przypadku niektórych typów mięsaków jest wprowadzenie leków celowanych molekularnie nakierowanych na zaburzenie genetyczne stanowiące przyczynę etiologiczną danego nowotworu (np. nowotworów podścieliskowych przewodu pokarmowego czy dermatofibrosarcoma protuberans). Najistotniejsze w leczeniu chorych na mięsaki z powodu rzadkości występowania tych nowotworów (ok. 1000-1300 nowych zachorowań rocznie w Polsce) oraz konieczności leczenia skojarzonego wraz z elementami zaawansowanych technik rekonstrukcyjnych jest prowadzenie terapii od początku w ramach wielodyscyplinarnego zespołu mającego doświadczenie w leczeniu mięsaków. W minimalnym składzie zespołu powinni się znaleźć: chirurg onkolog, radioterapeuta, onkolog kliniczny, patolog, radiolog i rehabilitant.
Książka, którą mają Państwo w rękach, została przygotowana przez grono znakomitych autorów z ośrodków polskich i zagranicznych. Przedstawia w sposób unikalny w naszym kraju aktualne zagadnienia związane z ogólną i szczegółową diagnostyką oraz terapią tej skomplikowanej grupy nowotworów, również w odniesieniu do poszczególnych typów mięsaków tkanek miękkich. Mamy nadzieję, że przewodnik ten będzie służył pomocą w praktyce lekarzy wielu specjalności i przyczyni się do poprawy wyników leczenia chorych na mięsaki.
Celem nowego wydania „Przewodnika leków psychotropowych” jest w dalszym ciągu dostarczenie praktykującym klinicystom źródła łatwo dostępnych informacji, zaleceń i wytycznych dotyczących leków psychotropowych.
W kolejnych rozdziałach książki przedstawiono opcje farmakoterapii najważniejszych chorób i zaburzeń psychicznych, zasady wyboru środków psychotropowych, ustalania ich dawki i zamiany leków, polekowych zaburzeń psychicznych, niwelowania objawów niepożądanych oraz różne, niesklasyfikowane informacje.
„Przewodnik leków psychotropowych” ukazuje się w oryginalnej wersji regularnie od 1993 roku, doczekał się w tym okresie 26 wydań w 3 językach, a na całym świecie sprzedano ponad 490 000 egzemplarzy tej książki. Dobrze znany Czytelnikom format prezentowania informacji w odniesieniu do danego problemu klinicznego umożliwia jego szybkie i łatwe rozwiązanie. Piśmiennictwo zawiera ponad 10 000 tekstów źródłowych, dzięki czemu można łatwo dotrzeć do właściwej publikacji i poszerzyć swoją wiedzę lub wyjaśnić wątpliwości dotyczące informacji zawartych w książce.
Celem przyświecającym autorowi „Przewodnika” jest promowanie pozytywnego, racjonalnego i optymalnego stosowania leków w celu uzyskania ich jak najlepszego efektu terapeutycznego i poprawy jakości życia osób z problemami psychicznymi.
Wszyscy chcemy żyć długo i zdrowo. Rzeczywiście, żyjemy coraz dłużej, choć niekoniecznie zdrowiej. Wielu z nas nie zdaje sobie sprawy z tego, że zdrowie fizyczne i psychiczne, nasze największe dobro, zależy w dużej mierze od nas - od naszej diety, stylu życia, nałogów.
Jesteśmy przekonani, że książeczka, którą trzymają Państwo w rękach, dzięki swojej zawartości i lekkiej, dowcipnie ilustrowanej formie, stanie się w Polsce bestsellerem.
Gorąco zachęcamy do jej lektury; zróbmy sobie najlepszy prezent - zainwestujmy w zdrowie!.
Jacek Jassem i Janusz Jaśkiewicz
Drugie wydanie Standardów leczenia farmakologicznego niektórych zaburzeń psychicznych to zbiór najważniejszych informacji dotyczących zasad prowadzenia leczenia farmakologicznego najczęściej występujących zaburzeń psychicznych. W porównaniu z poprzednią edycją (z 2011 r.) zaktualizowano zasady postępowania terapeutycznego na podstawie najnowszej wiedzy i doświadczenia zdobytego dzięki jej praktycznemu wykorzystaniu w codziennej praktyce klinicznej.
Publikacja, którą obecnie oddajemy w Państwa ręce, może stanowić podstawę podejmowania decyzji terapeutycznych w przypadku konieczności zastosowania leczenia farmakologicznego zaburzeń psychicznych. Jednakże nie może ona wyręczyć lekarza w całościowym myśleniu o chorym i jego potrzebach. Ze zrozumiałych względów Standardy nie mogą objąć wszystkich opcji leczenia i przewidzieć każdej z możliwych kombinacji schorzeń oraz czynników warunkujących postępowanie terapeutyczne. Ich celem jest przedstawienie zasad oraz wytycznych dotyczących przede wszystkim farmakologii, tak aby lekarz prowadzący, mógł zastosować optymalne z punktu widzenia najnowszej wiedzy, ale także z perspektywy pacjenta rozwiązania medyczne.
Należy podkreślić, że taka konstrukcja publikacji wpisuje się w obowiązującą obecnie tendencję do indywidualnego doboru terapii dla konkretnego pacjenta. Oznacza to, że przedstawiając określony algorytm, przede wszystkim wyboru właściwego leku psychotropowego, książka otwiera możliwości indywidualnego doboru leku w celu optymalizacji leczenia.
Niniejsze wydanie adresujemy zwłaszcza do osób profesjonalnie związanych z opieką nad pacjentami z zaburzeniami psychicznymi, lecz nie tylko do psychiatrów. Omówiono w nim głównie zasady leczenia farmakologicznego, jednak w przypadku schorzeń, w których oddziaływania pozafarmakologiczne odgrywają istotną rolę, odwołuje się także do innych metod leczenia. Mamy nadzieję, że okaże się pomocne także tym, których uwaga skupia się na innych niż farmakoterapia opcjach terapeutycznych stosowanych w przypadku zaburzeń psychicznych. Grupa odbiorców Standardów jest więc bardzo szeroka.
Podręcznik ONKOLOGIA KLINICZNA został przygotowany z intencją przedstawienia Czytelnikom - lekarzom wszystkich specjalności uczestniczącym w opiece nad chorymi na nowotwory - obecnego stanu wiedzy na temat epidemiologii i etiopatogenezy oraz diagnostyki i leczenia. Inspirację stanowiło znaczne zwiększenie liczby możliwych sposobów postępowania obserwowane w ostatnich latach, które w dużej mierze jest konsekwencją poznania mechanizmów powstawania i rozwoju nowotworów. Zdobycze genetyki i biologii molekularnej coraz częściej znajdują zastosowanie w praktyce klinicznej, co dotyczy wielu nowotworów, w tym występujących bardzo często i stanowiących poważny problem populacyjny. W przygotowaniu podręcznika Autorzy i - niżej podpisani - Redaktorzy kierowali się potrzebą uwzględnienia zasady medycyny opartej na faktach, co oznacza przekazywanie informacji sprawdzonych na podstawie wyników badań klinicznych. Wspomniane informacje powinny być zawsze interpretowane w sposób krytyczny, aby uniknąć postępowania o wątpliwej wartości i - w konsekwencji - zmniejszenia szans uzyskania oczekiwanych wyników leczenia.
Od redaktorów
Dane demograficzne z ostatnich kilkunastu lat wskazują, że odsetek osób starych w populacji wzrasta praktycznie we wszystkich krajach świata, a szczególnie lawinowo w krajach wysoko uprzemysłowionych. Wymusza to konieczność odpowiedniego przygotowania kadr medycznych do diagnostyki i leczenia osób w podeszłym wieku, u których proces chorowania wiąże ze zwiększeniem częstości występowania chorób, trudnościami oddzielenia zmian starczych i chorobowych, a ponadto częstym atypowym obrazem klinicznym schorzeń ostrych i przewlekłych. Z wielochorobowością wiąże się też problem stosowania politerapii i wzrostu ryzyka polekowych działań niepożądanych, nasilany przez zmiany farmakokinetyki i farmakodynamiki leków w starości.
Oddajemy do rąk Państwa książkę, która na podstawie analizy postępowania stosowanego wśród typowych starszych chorych omawia podstawowe zagadnienia, z jakimi mogą się Państwo spotkać. W podręczniku omówiono problemy w leczeniu schorzeń kardiologicznych, zagadnienia reumatologiczne, nefrologiczne oraz ważne problemy geriatryczne, takie jak depresja, majaczenie, otępienie, upadki i zespół słabości. Przedstawione też zostały kwestie związane z farmakoterapią (polipragmazja). Odnieśliśmy się także do trudności związanych z przygotowaniem chorych w podeszłym wieku do zabiegu operacyjnego oraz do zagadnienia obciążenia opiekuna osób starszych. W uzupełnieniu znalazły się też problemy dermatologiczne.
Podręcznik może być przydatny w codziennej pracy lekarzy różnych specjalności, na co dzień sprawujących opiekę nad osobami starszymi, zarówno w środowisku domowym, jak i w instytucjach opiekuńczych.
Autorzy niniejszego opracowania młodzi lekarze różnych specjalności podjęli się przygotowania opisów objawów i postępowania diagnostycznego w najczęstszych chorobach nowotworowych. Wczesne wykrywanie i podejmowanie właściwego leczenia to najlepsza metoda opanowania zagrożeń związanych z chorobami nowotworowymi. Propozycja Autorów w doskonały sposób uzupełnia działania podejmowane w celu poprawy diagnostyki w onkologii i może stanowić bardzo dobry materiał szkoleniowy dla lekarzy rodzinnych. Opracowanie jest również adresowane do studentów kierunków medycznych, którzy znajdą w nim podstawowe wiadomości z zakresu wczesnego rozpoznawania nowotworów i informacje na temat ich leczenia.
W każdym z rozdziałów można znaleźć przejrzysty przegląd objawów oraz metod określania zaawansowania i rokowania u chorych w poszczególnych stadiach nowotworów. Niewątpliwą wartością opracowania jest również wskazywanie tak zwanych alarmowych objawów wraz z wyjaśnieniem ich pochodzenia, co może ułatwiać szybkie poznanie i zrozumienie choroby.
Publikacja nie jest szczegółowym podręcznikiem onkologii, ale stanowi syntetyczny i przejrzysty przewodnik ułatwiający rozpoznawanie choróbnowotworowych. Liczymy, że opracowanie znajdzie miejsce w bibliotece książek przydatnych w praktyce klinicznej, a może zgodnie z zamierzeniem Autorów stanie się książką używaną codziennie.
Prof. dr hab. n. med. Maciej Krzakowski
Cukrzyca - jakie to proste! - chciałoby się powiedzieć po lekturze tej książki. Niniejsza publikacja to opracowanie napisane w bardzo przystępny i kompetentny sposób, w którym każdy lekarz znajdzie najważniejsze i najbardziej aktualne wiadomości dotyczące cukrzycy. Książka będzie pomocna lekarzom praktykom w podejmowaniu decyzji klinicznych w codziennej pracy z chorym na cukrzycę. Gratulując Autorom pomysłu i wykonania, pozostaję z nadzieją na coroczne aktualizacje tej publikacji.
Prof.dr hab.n.med.Grzegorz Dzida
Pacjent jako partner zespołu terapeutycznego punkt widzenia lekarza
Leczenie za pomocą osobistej pompy insulinowej jako optymalna forma terapii cukrzycy typu 1
Edukacja chorego na cukrzycę typu 1. Jak uniknąć błędów w samokontroli? Nie chodzi o to, co robisz, ale jak to robisz
Rozpoczynanie terapii ciągłym podskórnym wlewem insuliny (CSII) czy musimy się śpieszyć?
Ciągły podskórny wlew insuliny: baza czy bolus od czego zacząć edukację
Żywienie w cukrzycy typu 1 kwestia wyboru, a nie presja zakazu
Kosztowanie świataz cukrzycą
Cel leczenia a realia życia chorego w świetle edukacji podsumowanie
Podstawą niniejszej publikacji są w znacznym stopniu nasze własne doświadczenia w tym zakresie. W ostatnim dziesięcioleciu istotnie wzrosła liczba chorych na cukrzycę leczonych metodą intensywnej insulinoterapii przy użyciu osobistej pompy insulinowej. Mimo niemałych kosztów takiej terapii wiele dorosłych osób, które są zmotywowane do optymalnego wyrównania glikemii, wybiera ten właśnie model leczenia. Zwłaszcza na początku stosowania tej metody insulinoterapii pacjenci odczuwają znaczną poprawę wyrównania cukrzycy i komfortu życia. Należy jednak pamiętać, że sam fakt posiadania pompy nie stanowi „panaceum na dobre cukry”. Tym niemniej terapia nie jest tak skomplikowana, jak mogłoby się wydawać, ale dopiero właściwe przygotowanie i świadome stosowanie zasad intensywnej insulinoterapii stwarza szansę na optymalizację wartości glikemii. Mamy więc nadzieję, że przygotowane przez ośrodek poznański Praktyczne wskazówki w leczeniu cukrzycy u osób dorosłych za pomocą osobistej pompy insulinowej ułatwią życie chorym na cukrzycę oraz będą pomocne w codziennej praktyce klinicznej dla lekarzy, którzy sprawują nad nimi fachową opiekę.
Przekazujemy Czytelnikom kolejną pozycję z serii Biblioteka Chirurga Onkologa. Tym razem przedstawiamy problem leczenia chorych na nowotwory, będących w późnym stopniu zaawansowania, u których tradycyjne leczenie chirurgiczne nie jest możliwe, a konwencjonalne metody leczenia paliatywnego nie zdają egzaminu. Omawiana w książce elektrochemioterapia to metoda leczenia paliatywnego, dedykowana tym pacjentom, u których doszło do odległych przerzutów do skóry i tkanki podskórnej lub nieresekcyjnej wznowy miejscowej nowotworu w powłokach ciała. Zwiększa instrumentarium chirurga onkologa, a jednocześnie znajduje się w fazie rozwoju dającego możliwość poszerzenia jej wskazań. Elektrochemioterapię stosuje się w ponad 100 ośrodkach onkologicznych w Europie, w których opracowano standardy postępowania, a jej skuteczność miejscowa związana z korzyścią kliniczną w ponad 90% przypadków pozwala na uzyskanie istotnej kontroli miejscowej nowotworu. W Polsce, zgodnie z opinią Agencji Oceny Technologii Medycznych, elektrochemioterapia może być stosowana na podstawie decyzji konsylium lekarzy specjalistów z różnych dziedzin do leczenia przerzutów lub wznowy czerniaka skóry oraz przerzutów do skóry lub nieresekcyjnej wznowy raka piersi.
Niniejsza książka, napisana przez najwybitniejszych polskich specjalistów w dziedzinie chirurgii onkologicznej zajmujących się powyższą problematyką, jest praktycznym przewodnikiem po elektrochemioterapii. Seria wydawnicza Biblioteka Chirurga Onkologa wzbogaciła się zatem o wartościową i interesującą pozycję, z którą powinien się zapoznać każdy lekarz zajmujący się diagnostyką i leczeniem chorych na nowotwory.
Całkowite wyczerpanie nakładu pierwszego wydania publikacji Cukrzyca z lat 2006/2007 oraz Cukrzyca kompendium z roku 2009 spowodowało, wobec licznych postulatów środowiska, konieczność przygotowania drugiej edycji książki Cukrzyca. Potrzeba ponownego wydania wynikała z faktu, że stanowi ona jedno z najistotniejszych źródeł wiedzy, pomocne w przygotowywaniu się do egzaminu specjalizacyjnego z diabetologii.
Mamy jednak nadzieję, że zaktualizowane wydanie książki będzie służyło nie tylko lekarzom specjalizującym się w diabetologii, lecz pozostanie źródłem ważnych informacji także dla szerokich rzesz czynnych diabetologów, internistów oraz specjalistów innych dziedzin ściśle związanych z diabetologią, w których może być przydatna wiedza na temat cukrzycy.
Dlatego też z inicjatywy Polskiego Towarzystwa Diabetologicznego postanowiliśmy przygotować drugie wydanie podręcznika Cukrzyca zmienione, uzupełnione i poprawione. Podobnie jak w wydaniu pierwszym, książka nie ma charakteru monografii autorskiej, ale jest zbiorem opracowań w postaci rozdziałów przygotowanych przez wybitnych specjalistów zajmujących się poszczególnymi zagadnieniami rozległej dziedziny medycyny, jaką jest diabetologia. Staraliśmy się także o maksymalną aktualizację i nowoczesność zawartych informacji, co również miało wpływ na dobór Autorów poszczególnych opracowań. Mamy nadzieję, że książka spełni oczekiwania i będzie służyła nie tylko pogłębianiu wiedzy o największej epidemicznej niezakaźnej chorobie społecznej, jaką jest cukrzyca, ale też co najważniejsze przyczyni się do poprawy sytuacji chorych na cukrzycę oraz ułatwi i udoskonali leczenie tej bardzo trudnej choroby.
Rak gruczołu krokowego stanowi wciąż rosnący problem epidemiologiczny również w Polsce. Związane jest to zarówno z coraz dłuższym czasem życia mężczyzn, jak i coraz powszechniejszym, chociaż bardzo dyskutowanym, oznaczaniem stężenia swoistego antygenu sterczowego (PSA, prostate-specific antigen). W 2012 roku w naszym kraju stwierdzono prawie 11 tys. (10 948) nowych zachorowań oraz ponad 4 tys. (4199) zgonów. W porównaniu z sytuacją epidemiologiczną sprzed dekady (2002 rok) liczba zachorowań
wzrosła o 5,7 tys., a zgonów o 0,7 tys.
Dane te wskazują, jak wielkie wyzwanie dla urologów, radioterapeutów i onkologów klinicznych stanowi leczenie
chorych na raka gruczołu krokowego. Coraz częściej w praktyce klinicznej mamy do czynienia z pacjentami, u których rozpoznano raka prostaty o niskim stopniu złośliwości na bardzo wczesnym etapie choroby lub u których, z uwagi na ich relatywnie krótki spodziewany czas przeżycia, nowotwór nie będzie stanowił praktycznie żadnego zagrożenia. W przypadku takich chorych, coraz częściej proponuje się odstąpienie od aktywnego leczenia na rzecz aktywnego nadzoru (active surveillance) lub bacznej obserwacji (watchful waiting).
Przekonanie chorego, a szczególnie jego najbliższych, do takiego postępowania jest zazwyczaj zdecydowanie trudniejsze niż szybkie rozpoczęcie terapii i wymaga od lekarza dobrze ugruntowanej, wszechstronnej
wiedzy oraz znacznych zdolności komunikacyjnych.
Książka, którą mają Państwo przed sobą, stanowi kompendium aktualnej wiedzy na temat raka gruczołu krokowego i może być przydatnym narzędziem w praktyce lekarskiej.
Dzięki przejrzystej formie i bogatym ilustracjom powinna zdecydowanie ułatwić Państwu komunikację
z chorymi.
Z Przedmowy
Wzrastająca liczba pacjentów, odwrotnie proporcjonalna do ilości czasu, jaki możemy im poświęcić, pośpiech, ogrom najnowszych danych naukowych czynią naszą pracę nie łatwiejszą, a trudniejszą. konieczność orientowania się w gąszczu wciąż pojawiających się nowych zagadnień i zaleceń zmusza nas do schematycznego, co nie znaczy gorszego, sposobu myślenia o powikłaniach i leczeniu cukrzycy. Stąd pomysł stworzenia kompendium wiedzy diabetologicznej w postaci algorytmów-schematów, które skrócą czas rozwiązywania indywidualnych problemów pacjenta. Ale nie wszystko można ująć w formę algorytmu..., od czegoś trzeba zacząć.
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
