Całość estetyki filozofa, w jego zamierzeniu, miała charakter służebny wobec projektu ontologii. Obecnie często pojawia się sąd o największej wartości estetycznych dokonań Ingardena. Ta ich część bywa porównywana – właściwie i trafnie – do Arystotelesowskich dokonań sprzed wieków. Być może jest tak, że Arystoteles XX wieku (bo tak autorka myśli o Ingardenie) dokonał wybitnie zesencjalizowanej projekcji swoich poglądów na obszarze refleksji nad twórczością liryczną?
Poprzedzone obszernym wstępem cztery życiorysy Platona: Apulejusza z Madaury, Olimpiodora z Aleksandrii, Diogenesa Laertiosa oraz anonimowego autora, w przekładzie znakomitego znawcy filozofii średniego platonizmu.
Książka stanowi zbiór refleksji nad wartościami funkcjonującymi na różnych płaszczyznach życia. Autorzy poszczególnych tekstów podejmują próbę odpowiedzi na pytania o sposoby badania postaw wobec wartości, formę ich przeżywania oraz związek z osobowością, a także omawiają m.in. modele kształcenia aksjologicznego i funkcje wartości w edukacji europejskiej.
Zawarte w tomie artykuły reprezentują różne, niekiedy wzajemnie się przenikające, dziedziny refleksji nad dialogicznością lub dialogowaniem. Jako najważniejsze kręgi problemowe można by wskazać grę z czytelnikiem, zjawiska wpływu czy relacji intertekstualnych, dialog międzykulturowy.
Ciekawy, wieloaspektowy zbiór prac sięgający z jednej strony do źródeł zjawisk kulturowych, z drugiej – ukazujący ich przemiany w czasie, do współczesności włącznie.
Tom drugi koncentruje się na specyfice obserwacji, interpretacji i percepcji katolickich misjonarzy i świeckich katolików, którzy zetknęli się z buddyzmem tybetańskim nurtu gelug-pa.
Przekład autorskiego komentarza do powtórnego wydania (po 34 latach) pracy habilitacyjnej wybitnego czeskiego filozofa, przedstawiciela nurtu fenomenologicznego, sygnatariusza Karty 77.
Simo Heikkilä jest fińskim projektantem i architektem wnętrz. Karierę rozpoczął od projektowania sklepów i wystaw dla Marimekko, a następnie zajął się projektowaniem mebli. Książka ma na celu przedstawienie życia i twórczości Simo Heikkilä w szerszym kontekście historycznym i stylistycznym.
Książka stanowi zwięzłe wprowadzenie do badań historyczno-teologicznych poświęconych historii nauczania Kościoła katolickiego na temat wolności człowieka.
Monografia stanowi dopełnienie opublikowanego w 2017 r. tomu pod tym samym tytułem. Skatalogowano w nim budowle grobowe wzniesione na dziewięciu warszawskich cmentarzach chrześcijańskich przed wybuchem drugiej wojny światowej.
LXXI tom serii "Studia Starochrześcijańskich Pisarzy".
Spuścizna literacka Orygenesa jest olbrzymia, a największą jej część stanowią komentarze do Pisma Świętego oraz homilie. Komentarze do Księgi Przysłów są jednymi z ostatnich dzieł mistrza z Aleksandrii o tematyce biblijnej, które czytelnik polski otrzymuje w przekładzie na język ojczysty.
Teologia laikatu, to historia roli osób świeckich we współtworzeniu Kościoła, spojrzenie na ich zadania z perspektywy Nowego Testamentu i pism pierwszych Ojców Kościoła. Jest to przede wszystkim wskazówka dla współczesnych wiernych, w jaki sposób mogą współuczestniczyć w budowaniu Kościoła na Ziemi, nie rezygnując jednocześnie z obranej drogi życiowej, a wykorzystując jej odmienność wobec stanu duchownego.
Monografia jest kolejnym tomem w serii wydawniczej opracowywanej przez Katedrę Muzeologii Wydziału Nauk Humanistycznych UKSW. Publikacja prezentuje materiały dotyczące historii rzemiosła artystycznego, wzornictwa przemysłowego i szeroko pojętej kultury materialnej na przestrzeni dziejów.
Kino jako dzieło artystyczne, a zarazem przekaz medialny, zrewolucjonizowało nie tylko sferę rozrywki, sztuki, przemysłu, ale również zmieniło sposób poznawania i postrzegania świata. Znacząco przyczyniło się do przewagi współczesnej cywilizacji wizualnej nad kulturą werbalną. Rozwój i cyfryzacja techniki filmowej stworzyły nowe możliwości artystycznego wyrazu, co utwierdziło pozycję kina jako medium wyjątkowo atrakcyjnego, popularnego i lubianego. (...) Stosunek Kościoła do filmu i kina ulegał swoistej ewolucji. (...) Na powstanie i popularność kina jako medium wizualnego Kościół zareagował początkowo zdecydowaną obroną tradycyjnego modelu kultury, w którym fundamentem i konstytutywną wartością było słowo.
Próba powtórnego przyjrzenia się problematyce kulturowych możliwości integracji europejskiej w kontekście niepewnej przyszłości zjednoczonej Europy, w czasach, kiedy interesy poszczególnych państw tworzących wspólnotę są coraz bardziej odległe od siebie lub wręcz ze sobą sprzeczne. Praca ma duże walory dydaktyczne, pozwalające uwolnić się od potocznego, stereotypowego rozumienia populizmu.
Tom LXX z serii Pisma Starochrześcijańskich Pisarzy.
Fragment rozległej polemiki z donatystami prowadzonej przez św. Augustyna, zawarty w formie krytyki listu donatystycznego biskupa Parmeniana do Tykoniusza.
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
