Opowiadania Piotra Skargi o świętych karmiły przez wieki wyobraźnię polskich czytelników, zasługując na miano "bestsellera" literatury staropolskiej, ale badacze kierowali swoją uwagę raczej ku działalności kaznodziejskiej wielkiego jezuity. Monografia poświęcona Żywotom świętych ukazuje najmniej dziś znane oblicze autora: hagiografa, a zarazem "szermierza kontrreformacji". Panorama źródeł, zaprezentowanych tak, aby uwypuklić strategie motywujące selekcję przedstawianych postaci i faktów, analiza zabiegów translatorskich oraz przemian, zwłaszcza wynikających z cenzury, jakim podlegały Żywoty w kolejnych wydaniach autorskich, rzucają nowe światło na początki kontrreformacji w Polsce, obserwowanej na tle dokonujących się w Europie procesów historyczno-kulturowych
Prezentowana książka stanowi ciekawe wprowadzenie do współczesnego sposobu myślenia o wyobrażeniach spełnienia, szczęścia i doskonałości. Badaczka ukazuje obraz raju co najmniej dwojako, jako artystyczne wizualizacje w przekazach plastyki oraz jako wyobrażenie funkcjonujące w praktykach religijnych, w mistyce, w literaturze pięknej poświęconej miłości. Autorka z pasją wciąga czytelnika w toczącą się obecnie dyskusję na temat nowego rozumienia obrazu raju.
Historia kilku pokoleń nowojorskiej rodziny, której towarzyszymy przez niemal cały wiek dwudziesty, stała się dla Columa kanwą ważnej wielowarstwowej przykuwającej uwagę opowieści o różnych odcieniach wolności, miłości i przyjaźni.
Powściągliwe, niedopowiedziane, wieloznaczne opowiadania Carvera pełne są tłumionych emocji i skrywanych dramatów ludzi poranionych i samotnych. Pisarzowi udało się wykreować świat mroczny, w którym nawet najprostsze słowa i gesty mogą okazać się niebezpieczne i złowieszcze. Jego minimalistyczny, zdystansowany styl w znakomity sposób oddaje podejmowane przez bohaterów desperackie próby porozumienia się i dotarcia do prawdy i własnych uczuciach.
Książka Nykvista to opowieść o twórczej namiętności i pasji, dzięki której praca z kamerą przekracza ramy zwykłego profesjonalizmu. Autor jest inspirującym przewodnikiem po świecie filmu: odsłania kulisy poszczególnych realizacji, opowiada o swych oryginalnych poszukiwaniach, przytacza anegdoty.
Raymond Queneau (1903-1976) - francuski poeta, powieściopisarz, prekursor postmodernizmu. Przez krótki czas współpracował z surrealistami. Fascynowała go zależność między językiem mówionym a pisanym. Współzałożyciel grupy Oulipo, czyli warsztatu literatury potencjalnej.
Zbiór opowiadań, które łączy zdegradowana rzeczywistość blokowiska. Nie chodzi tu jednak o obrazki z życia subkultury blokersów: poznajemy tęsknoty, lęki i obsesje przypadkowych ludzi wyłowionych z tłumu, przejmujących i tragicznych w swej przeciętności. Ta mozaika połamanych losów, mikrokosmos codziennej szarpaniny staje się interesującym punktem wyjścia do refleksji o polskiej współczesności.
Z archiwów Dalkey (1964) jest ostatnią powieścią Flanna O'Briena, lub raczej - jego własnym zdaniem - drwiącym studium, w którym rozmaici pisarze, style, postawy i kulty występują w roli królików doświadczalnych. Dość powiedzieć, że w książce tej spotykamy świętego Augustyna i Jamesa Joyce'a, a także szalonego naukowca De Selby'ego (znanego z Trzeciego policjanta) oraz złotoustego sierżanta Fottrella, którego teoria molikularna głosi, że człowiek może zmienić się w rower. Rzecz dzieje się pod koniec lat czterdziestych XX wieku w miasteczku Dalkey niedaleko Dublina, a nieco ładu w ten metafizyczny chaos próbuje wprowadzić Mick, refleksyjny młodzieniec na życiowym rozdrożu.
Prywatne lekcje twórczego pisania z pogrążoną w depresji piękną córką bogatego mafioza z założenia nie mogą skończyć się dobrze. Zwłaszcza jeśli młody nauczyciel jest ambitnym czeskim pisarzem, prowadzącym na kartach powieści przewrotną grę w literaturę i z literaturą. Tragikomiczna opowieść Michala Viewegha żongluje konwencjami i cytatami, losy bohaterów ujmowane są w kpiące cudzysłowy. W tle pikantnej, niejednoznacznej historii romansowej autor szkicuje smakowite obrazki obyczajowe, wpisując się w bogatą literacką tradycję sarkastycznych obserwatorów czeskiej rzeczywistości.
Książka ""Umiałem czytać niebo"" to wyjątkowy artystyczny dwugłos: powieść Timothy`ego O`Grady`ego splata się w niej z cyklem czarno-białych zdjęć znanego fotografika Steve`a Pyke`a. Obu autorów zdaje się fascynować przede wszystkim to, co niewypowiadalne i niewidzialne: zgłębianie zagadek wyobraźni i pamięci. W powieści losy irlandzkich emigrantów w Anglii, przywoływane przez samotnika rekonstruującego z perspektywy lat ważne momenty swej biografii, układają się w przejmujące studium wykorzenienia i tęsknoty. Urzekająca nostalgicznym nastrojem i wysmakowanym stylem książka uhonorowana została w 1997 roku prestiżową Encore Award, doczekała się również ekranizacji.
Sierpień to opowieść o dwójce młodych ludzi poszukujących korzeni własnej emocjonalności. On - historyk sztuki zarabiający na życie jako sprzedawca urządzeń klimatyzacyjnych i ona - nauczycielka biologii, niedoszła lekarka. Oboje, wciśnięci w przypadkowe życiowe role, starają się przezwyciężyć własną przeszłość. To opowieść o niemożności porozumienia i szansie, która pojawia się niespodzianie pod postacią potrąconego przez samochód psa. Podróż po mieście staje się dla bohaterów symboliczną wyprawą do najdalszych, skrywanych zakamarków świadomości. Narracja prowadzona na styku prawdy i fikcji, traktująca trudną rzeczywistość z cierpkim humorem, stawia pytania o rolę przypadku w życiu człowieka i potrzebę zmierzenia się z wewnętrznymi konfliktami.
Debiutancki zbiór opowiadań Anity Nair to zgrabnie skonstruowane historie ludzi z różnych stron świata, których łączy potrzeba akceptacji, prawdziwej bliskosci i chęć ucieczki od monotonii codziennej egzystencji. w tych wysmakowanych, nieco zagadkowych opowieściach świat realny przenika się z magicznym, w którym do głosu dochodzą pierwotne siły natury. Fikcja spotyka się tu z rzeczywistością, mit z faktem, rozwaga z romantyzmem. Sugestywna, zmysłowa proza Nair przyciąga i urzeka
Moje ostatnie tchnienie to nie tylko opowieść o życiu Luisa Bunuela (1900-1983). To także rozległe spojrzenie na historię kina, bogato ilustrowane anegdotami związanymi z filmem, nie brak tu również odniesień do realiów historycznych. Wspomnienia odsłaniają kulisy powstania najważniejszych dzieł reżysera, ale i z humorem opowiadają o jego drodze życiowej, od dzieciństwa w Hiszpanii, poprzez pobyt we Francji i epizod w Hollywood, po emigrację w Meksyku.
Jeżeli nawet świat zawiera w sobie jakąś zagadkę, której zrozumienie jest naszym powołaniem, podróż nie jest chyba właściwym sposobem na jej odkrycie. Jeśli bowiem taka zagadka istnieje, powinna być w tym samym stopniu dostępna, bądź niedostępna, z każdego miejsca na ziemi. Do wniosku tego dochodziłem kilkakrotnie, ale mimo że nie potrafię znaleźć luki w prowadzącym doń rozumowaniu, nie wierzę, by był prawdziwy. Problem ma więcej niż jedno sformułowanie. Kiedy robię zdjęcie, żeby uchwycić w nim prawdę o świecie, powinno mi być obojętne, gdzie skieruję obiektyw. Zawsze przecież sfotografuję świat - ten sam świat razem z jego prawdą. Tymczasem nigdy nie jest to obojętne.
Dlaczego western? Ponieważ zawsze wydawała mi się pociągająca walka Dobra ze Złem. Bo rygory klasycznego westernu są wyzwaniem rzuconym powieści intelektualizującej, "znudzoną" fabułą, materiałem językowym, krwistymi postaciami...Ze wstępu
Czy w realizmie magicznym lody obszarów polarnych mogą zastąpić tropikalną dżunglę amerykańską? Per Olov Enquist udowadnia, że tak. Jego magia splata wiele losów, ukazuje ich równoległość i mistyczny związek. Biografia Pasquala Pinona - niesamowitego dziwactwa natury, istoty uznanej za dziecko szatana, dzieje tajemniczej partnerki Bertolda Brechta, historia mordercy dziewczynek, niepokojący związek małżeństwa K. oraz autobiograficzne wspomnienia tajemniczego narratora tworzą opowieść zagadkową i przejmującą, dotykającą mrocznych tajemnic ludzkiego istnienia...
Nie ulega wątpliwości, że fabuła nie jest tu stworzona dla samej fabuły. Czemuś służy, tym bardziej że jest prosta i zarazem niezwykła. Czytelnik widzi nie tylko piękno zdań, ale również opowiadaną mu historię, która porusza w nim ukryte struny i - jak grecka tragedia - budzi litość i trwogę, by doprowadzić do katharsis. (...) W tę powieść, na zasadzie palimpsestu, został wpisany mit Edypa, opowieść o winie, karze i otchłani świata: może dlatego jej bohaterowie są prawie bezimienni.
Tadeusz Komendant, "Twórczość"
Przenikliwa refleksja o kondycji człowieka końca wieku zawarta została w Lapidarnej, zaskakującej formie, w której sztuka spotyka się z nauką, a ironia i sarkastyczny dowcip z pełnym zrozumienia cepłem i liryzmem.
Zawarte w tym tomie sztuki: "Łysa śpiewaczka", "Lekcja" i "Krzesła" należą do najwybitniejszych utworów pisarza. Nieprzemijająca świeżość myśli Eugene'a Ionesco i jego moc chwytania czytelnika za trzewia wynikają po części ze swoistej formy jego dzieł, w których manifestuje się zarówno jego nieokiełznane poczucie humoru, jak i skłonność do nihilizmu. W swoim pisarstwie nieodmiennie walczył o prawa człowieka, zagubionego w odhumanizowanych strukturach współczesnego społeczeństwa. Porzucił jednak logiczny rozwój wątku i postaci, zastępując to anarchistyczną formą okrutnej komedii. Jej bohaterowie, nieograniczeni wymogami tradycyjnej narracji, dryfują po obrzeżach ustanowionych porządków i obnażają ich kruchość, ich iluzoryczność.
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
