Praca prof. Jolanty Kociuby to ambitne podjęcie prawdziwie ważnego tematu zarówno z teoretycznego, jak i z praktycznego punktu widzenia. Problem dotyczy traumy, doświadczenia czasu i tożsamości, co od razu kieruje nas w stronę psychologii klinicznej i jej praktycznego zastosowania. Sformułowany przez Autorkę przedmiot analiz i badań jest potrójnie wartościowy. Po pierwsze, związany jest z problematyką traumy coraz częściej doświadczanej przez współczesnego człowieka, po drugie koncentruje się na temporalnym aspekcie doświadczenia, który to wymiar do niedawna prawie nie istniał w psychologii. [] Po trzecie, bardzo ważny aspekt, jaki [] analizuje Autorka, to powiązanie podmiotu i jego tożsamości z doświadczeniem przeżywania czasu. Należy podkreślić, że już samo ujęcie traumy i tożsamości podmiotu w odniesieniu do czasu, jak również rzetelne opracowanie tej problematyki czyni z omawianej pracy naprawdę wartościowe dzieło [].Praca [] stanowi niewątpliwie znaczący wkład w poznanie jednego z najważniejszych aspektów życia psychicznego, jakim jest przeżywanie czasu w zaburzeniach emocjonalnych powstałych w wyniku urazu. Bogata zawartość informacyjna odwołująca się do ważnych pozycji literatury przedmiotu oraz rzeczowość przedstawienia poszczególnych tematów należących do różnych obszarów (zdrowia psychicznego, dobrostanu, poczucia tożsamości, urazu i powstałych w jego wyniku zmian poczucia czasu), a także przebijające się przez warstwę tekstu osobiste zaangażowanie Autorki w aplikacyjną stronę prezentowanych zagadnień, czyni z tej pracy dzieło ważne []. Z pewnością, powinny zapoznać się z nią osoby zainteresowane praktyczną stroną psychologii klinicznej, a zwłaszcza osoby, dla których kluczowe są fundamentalne zagadnienia funkcjonowania psychiki, jakim niewątpliwie jest doświadczenie czasu zarówno w stresie i psychopatologii, jak również w procesie rozwoju osobowości.- dr hab. Mirosław Harciarek, prof. WSHInstytut Psychologii WSH Humanitas w Sosnowcu
Książek poświęconych psychologii aktorów jest niewiele, i to nawet w skali literatury światowej. Z tego względu z dużym uznaniem oceniam tę propozycję edytorską, pomyślaną jako praca zbiorowa z tego interesującego zakresu. Kompozycja całości książki, zawierającej trzy części, jest dobrze zaprojektowana. (…) Bardzo ciekawa kolekcja oryginalnych wypowiedzi aktorów stanowi doskonałe wsparcie i ilustrację badań psychologicznych. Rekomenduję tę książkę do druku i bardzo pozytywnie oceniam jej zawartość.
prof. dr hab. Czesław S. Nosal, Uniwersytet SWPS – z recenzji
Aktorzy: To nie są błazny (…), lecz ludzie, których na to powołano, by biorąc na się maskę i udanie, mówili prawdy wiecznej przykazanie. Na co stać kogo, tajemnic tych sięga; wieczna w tym siła, groza i potęga. Przedstawione przez Wyspiańskiego standardy sztuki aktorskiej dowodzą, że jest to sztuka zarówno ważna, jak i potrzebna – w perspektywie jednostkowej i społecznej. Z uznaniem należy się odnieść do podjętego przez autorki projektu, analiz, badań i opisu. (…) Książka jest adresowana do profesjonalistów: psychologów, teatrologów, kulturoznawców, a także do szerszego grona czytelników, szczególnie tych, którzy cenią żywe słowo i kulturę narodową.
dr hab. Stanisława Tucholska, prof. Akademii Ignatianum w Krakowie – z recenzji
Barbara Mróz, prof. nadzw. dr hab. w dziedzinie psychologii, jest zatrudniona w Instytucie Psychologii Uniwersytetu Opolskiego. Przez 21 lat pracowała w Instytucie Psychologii Uniwersytetu Wrocławskiego. Mieszka we Wrocławiu. Jest autorką pięciu książek, w tym publikacji 20 lat później – osobowość i hierarchia wartości wybitnych aktorów polskich. Badania podłużne, która zdobyła w 2016 r. Nagrodę Teofrasta w kategorii najpopularniejsza naukowa książka psychologiczna.
Jolanta Kociuba, dr hab. w dziedzinie nauk społecznych, zatrudniona w Instytucie Filozofii Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej w Lublinie. Jest autorką książek: Tożsamość aktora (1996), Analityczne ujęcie danych jakościowych. Badanie poczucia tożsamości aktorów (2013), Idea Ja i koncepcja tożsamości. Zmiana znaczenia w nauce i kulturze (2014). Zajmuje się badaniami nad problemem poznania społecznego, nad współczesną tożsamością kulturową i indywidualną oraz jej przemianami w warunkach zmiany społecznej.
Barbara Osterloff, prof. Akademii Teatralnej im. Aleksandra Zelwerowicza w Warszawie, dr nauk humanistycznych w zakresie literaturoznawstwa, historyk teatru i krytyk teatralny. Wieloletnia redaktorka miesięcznika Teatr. Opracowała i wydała monografię naukową Aleksander Zelwerowicz (2011), uhonorowaną Nagrodą Warszawskiej Premiery Literackiej (2013). W latach 2008–2012 i 2012–2016 pełniła funkcję prorektora ds. dydaktyki. Wykłada również historię dramatu na Wydziale Scenografii Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie.
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
