Dwaj wielcy mistrzowie buddyzmu tybetańskiego, Dilgo Khjentse Rinpocze i Patrul Rinpocze, opisują wszystkie etapy duchowej praktyki, począwszy od wzbudzenia podstawowej altruistycznej motywacji, która determinuje wejście na drogę ku oświeceniu, po bezpośrednie, wykraczające poza intelekt doświadczenie absolutnej prawdy będące urzeczywistnieniem metod Wielkiej Pieczęci (mahamudra) i Wielkiej Doskonałości (dzogczen).
Źródłowym tekstem jest poemat Patrula Rinpocze, jednego z najsłynniejszych mistrzów XIX wieku. Patrul Rinpocze żył zgodnie z tym, czego nauczał, wędrując po wschodnim Tybecie, pomieszkując w górskich jaskiniach i u stóp leśnych drzew, wolny od wszelkich przywilejów i bogactw związanych z jego pozycją słynnego duchowego nauczyciela. Słowa Patrula Rinpocze charakteryzuje świeżość i prostota, które w połączeniu z klarownym i praktycznym komentarzem Dilgo Khjentse Rinpocze czynią z tego dzieła jasny i zwięzły wykład na temat całości buddyjskiej drogi.
Jego Świątobliwość Dilgo Khjentse Rinpocze (1910–1991), zwierzchnik szkoły njingma buddyzmu tybetańskiego, był jednym z największych mistrzów buddyjskich naszych czasów, jednym z ostatnich lamów, którzy ukończyli swą edukację w jeszcze wolnym Tybecie. Dilgo Khjentse stał się wzorem nauczyciela, którego duchowa podróż doprowadziła do niezwykle głębokiej wiedzy i rozpoznania ostatecznej natury umysłu. Dla wszystkich, którzy go spotkali był źródłem miłującej dobroci, mądrości, współczucia i wyzwalającej mocy. Był mistrzem wielu współczesnych nauczycieli buddyzmu tybetańskiego, jego uczniami byli m.in.: XIV Dalajlama oraz Dzongsar Khjentse Rinpocze.
Oto poręczny zbiór inspirujących cytatów autorstwa cenionych nauczycieli buddyzmu tybetańskiego należących do wszystkich głównych linii przekazu Dharmy, począwszy od wielkich mistrzów z przeszłości, aż po czasy współczesne. Wypowiedzi mistrzów poruszają takie kwestie, jak: kultywowanie współczucia, wyzwolenie się z egoizmu, uczenie się bycia przytomnym i obecnym w codziennym życiu, rozwijanie czystej percepcji i rozpoznawanie naszej prawdziwej doskonałej natury. Wszystkie cytaty dotyczą fundamentalnej kwestii poruszanej w każdej ze szkół buddyzmu tybetańskiego: w jaki sposób buddyjskie metody i nauki mogą poprowadzić nas od obecnego stanu pomieszania i bezmyślnej beztroski do stanu świadomości, który jest nieograniczony, wolny i oparty na miłości do innych.
Zbiór ten został podzielony na siedem rozdziałów, które odzwierciedlają strukturę nauk buddyzmu tybetańskiego. Pierwszy przybliża nam okoliczności ludzkiej egzystencji naznaczonej cierpieniem, uwarunkowanej przez prawo karmy, a jednak – jeśli ją zrozumiemy w prawidłowy sposób – pełnej możliwości zmian. Rozdział drugi traktuje o duchowej ścieżce, jej naturze, cechach i właściwościach. Trzeci rozdział przedstawia pogląd bogatego przekazu obejmującego praktykę medytacyjną, która jest centralną metodologią buddyzmu tybetańskiego. Nauki o współczuciu, które naturalnie wypływa z praktyki medytacyjnej, zawarte są w rozdziale czwartym. Rozdziały piąty i szósty poruszają kwestie pustości i natury buddy, podczas gdy w ostatnim rozdziale mowa jest o duchowym urzeczywistnieniu. ?
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
