Od nich wszystko się zaczyna. Od przystojnych, pewnych siebie, odpowiednio urodzonych, drogo ubranych i pachnących pieniędzmi mężczyzn. Wychowanych na liderów i prezesów, nauczonych wygrywać za wszelką cenę i sięgać po wszystko, czego zapragną. Dla nich poprzeczka nigdy nie jest za wysoko, a meta za daleko. Adrenalina, kortyzol, endorfiny muszą buzować jak bąbelki w Dom Perignon. Ryzykowne biznesy, nielegalne transakcje i wpływowi znajomi, także ci z marginesu społecznego, to tylko wstęp do ich kodeksu moralnego. Do tego dochodzą najdroższe i najniebezpieczniejsze używki w dawkach nielimitowanych, by samiec alfa ciągle mógł czuć, że płynie na najwyższej fali. Kim są samce alfa? Kto za nimi stoi? Kto im pomaga? W jaki sposób udaje im się tuszować przestępstwa i przemoc domową? Do czego jeszcze są zdolni? I najważniejsze: kto płaci za to najwyższą cenę? „Mężczyźni Konstancina” to ostatnia książka zmarłej Eweliny Ślotały. Mocna, przerażająca, szczera do bólu. Autorka pracowała nad nią przez rok; kilka tygodni przed swoją nagłą śmiercią skończony maszynopis oddała na przechowanie matce. Ta pozycja to najodważniejszy krok w jej pisarskiej karierze – zdradza w niej głęboko zakopane tajemnice samców alfa. Ewelina Ślotała (1989–2024) – z wykształcenia prawniczka, z pasji projektantka wnętrz. Przede wszystkim jednak, co zawsze podkreślała, „mama ukochanego syna”. Sól w oku konstancińskich elit. Osobiste doświadczenia skłoniły ją do wsparcia ofiar przemocy domowej, której kiedyś sama doświadczyła, i napisania czterech książek: „Żony Konstancina”(2022), „Kochanki Konstancina” (2023), „Rozwódki Konstancina” (2024) i „Matki Konstancina” (2024).
Młodość Agnieszki Osieckiej przypadła na lata pięćdziesiąte, odwilż i polski październik 1956 roku. W „Szpetnych czterdziestoletnich” poetka przybliża nam niezwykłą atmosferę tamtych czasów. Jazz i wykopki, Zbigniew Cybulski i Marian Eile, łódzka Filmówka i Piwnica pod Baranami – prywatny leksykon Osieckiej to barwny zbiór zjawisk, postaci i miejsc ważnych dla niej samej i dla ówczesnych „pięknych dwudziestoletnich”. Agnieszka Osiecka skończyła pisać „Szpetnych czterdziestoletnich” na początku stanu wojennego, w kwietniu 1982 roku. Pierwsze wydanie, okrojone przez cenzurę, ukazało się w 1985 roku. Obecne jest uzupełnione o usunięte wówczas fragmenty. „Szpetni czterdziestoletni” to rzecz pełna zmiennych nastrojów i stylów: dobrze opowiedziane anegdoty sąsiadują tu z poetycką refleksją, spiętrzone metafory z nader trzeźwymi uwagami o przemianach języka i obyczaju. Można książkę kartkować, zatrzymując wzrok tu i ówdzie, albo czytać od a do zet, można śledzić tropy obyczajowe, literackie, towarzyskie, śmiać się lub irytować, albo i ziewnąć, jeśli stężenie poezji zrobi się za wysokie, nie da się jednak zaprzeczyć, że nawet przefiltrowane przez czas i owiane mgiełką sentymentu wspomnienia Osieckiej to jedna z najciekawszych – moim zdaniem – obok dziennika Tyrmanda, opowieści o latach pięćdziesiątych. Piotr Chojnacki, zacofany-w-lekturze.pl Agnieszka Osiecka (1936-1997) – polska poetka, autorka tekstów piosenek, pisarka, reżyser teatralny i telewizyjny, dziennikarka. Od 1954 roku związana była ze Studenckim Teatrem Satyryków (STS), gdzie zadebiutowała jako autorka tekstów piosenek. Prowadziła w Polskim Radiu Radiowe Studio Piosenki, które wydało ponad 500 piosenek i pozwoliło na wypromowanie wielu wielkich gwiazd polskiej estrady. Od 1994 roku była związana z Teatrem Atelier w Sopocie, dla którego napisała swoje ostatnie sztuki i songi. Pośmiertnie została odznaczona przez Prezydenta RP Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski. Dorobkiem Agnieszki Osieckiej zajmuje się założona przez córkę poetki Agatę Passent Fundacja Okularnicy.
Za niewinnym i sympatycznie brzmiącym pseudonimem krył się wyjątkowo brutalny i bezwzględny gangster. Fragles – czyli Krzysztof Mrozowski – uważany był za człowieka, który nie zawaha się wypowiedzieć wojny nawet potężniejszemu od siebie przeciwnikowi. Jak mówili ci, którzy go znali, będąc gangsterem, czuł się jednocześnie policjantem, który robi porządki w świecie kryminalnym. Młody Mrozowski służył w elitarnej jednostce antyterrorystycznej na lotnisku Okęcie, ale szybko się zorientował, że prawdziwe pieniądze i władzę da mu przejście na ciemną stronę mocy. Stał się bodaj najsłynniejszym w kraju „odwróconym policjantem”, który zamiast chronić zwykłych ludzi, był ich największym koszmarem. Fragles, kojarzony głównie z grupą Mutantów – tą samą, której działalność zakończyły krwawe wydarzenia w podwarszawskiej Magdalence – w rzeczywistości działał wyłącznie na własny rachunek, współpracując z wieloma liczącymi się bandami Mazowsza, między innymi z grupą wołomińską Klepaka i grupą markowską Kikira. Jest też bardzo prawdopodobne, że był jednym z mózgów akcji uprowadzenia Krzysztofa Olewnika – powołana w tej sprawie komisja sejmowa poważnie brała pod uwagę jego udział w tym dramatycznym zdarzeniu. Fragles zginął w ulicznej wymianie ognia z funkcjonariuszami Komendy Stołecznej w styczniu 2003 roku – został zabity przez tych, których zdradził. Oczywiście śmierć nie była zemstą za opuszczenie szeregów policji i przejście na stronę zła, ale kolejnym krokiem w stronę likwidacji grupy Mutantów. Książka „Fragles. Gang Mutantów” Artura Górskiego to próba pokazania człowieka, który zawsze wierzył w to, co robi: najpierw jako stróż prawa, a później jako osoba spod niego wyjęta. To portret człowieka, który umarł dokładnie tak, jak żył. Artur Górski (ur. 1964) – dziennikarz, reporter wojenny, historyk, autor ponad 40 książek, zarówno z kategorii literatura faktu, jak i beletrystycznych. Twórca i redaktor naczelny magazynu „Focus Śledczy”. Autor głośnej serii „Masa o polskiej mafii” (ponad półtora miliona sprzedanych egzemplarzy), wywiadu rzeki z byłym rezydentem rosyjskiej mafii w Polsce pt. „Ruska mafia” oraz napisanej wspólnie z Moniką Banasiak książki „Słowikowa o więzieniach dla kobiet”. Swoje przeżycia z czasu współpracy z byłymi gangsterami opisał – w nieco zbeletryzowanej wersji – w powieści „Spowiednik mafii”. Laureat nagrody Bestseller Empiku za 2014 rok. Autor książki „Za kratami”, poświęconej realiom polskich zakładów karnych. Duże zainteresowanie czytelników wzbudziła jego książka „Gangi Izraela”, omawiająca – w reporterskiej formie – działalność izraelskich grup mafijnych, a także książka „Grupa Wagnera i inne prywatne armie świata”. Jest ekspertem telewizyjnych programów „Interwencja” oraz „Miasto Gniewu”, a także autorem dwóch sezonów serialu audio „Dorwać gangstera”, napisanego dla Audioteki.
Urzekająca opowieść o czasach, w których miłość odmieniała ludzkie dusze. Helena, najmłodsza córka państwa Tarczyńskich, usiłuje wykreować swoje życie na wzór romansów, czytanych po kryjomu w panieńskim pokoju. Marzy o wielkiej, romantycznej miłości, a jej myśli zaprzątają bale i przywiezione z Paryża suknie. Gdy Helena na swojej drodze spotyka przystojnego doktora, jest przekonana, że marzenia zaraz się ziszczą. Niestety, los ma wobec niej inne plany. Seria rodzinnych tragedii sprawia, że musi szybko wydorośleć, bo rzeczywistość w niczym nie przypomina tego, co wychowywana pod kloszem panienka znała z kart łzawych romansów. Zanim Helena usłyszy bicie weselnych dzwonów, będzie musiała dojrzeć, przywrócić wielkość rodzinnej fortunie, rozwiązać wiele problemów, a przede wszystkim przejść metamorfozę, która na zawsze ją odmieni. Powieść, napisaną w duchu Jane Austen, polubią wielbiciele seriali „Bridgertonowie” i „Downton Abbey”. Kasia Bulicz-Kasprzak mieszka pod Warszawą w domu wypełnionym książkami. Czas wolny najchętniej spędza na czytaniu i spacerach ze swoimi nieco ekscentrycznymi psami. Uważa, że własny gabinet to najfajniejsze miejsce, w którym zdarzyło jej się pracować, dlatego nie zamierza zamieniać go na nic innego.
Nowe wydanie najsłynniejszej serii kryminalnej mistrza intrygi Jeffery’ego Deavera! Nowy Jork drży ze strachu przed falą zamachów. Ich sprawca dysponuje potężną bronią, niewidzialną i wszechobecną – miejską siecią energetyczną. Potrafi manipulować przesyłem energii, wywołując łuk elektryczny o sile stapiającej stal. Przełączając kilka przewodów w instalacji budynku, zmienia w śmiertelne pułapki klamki u drzwi, metalowe poręcze i windy. Tropy wskazują na udział nowej, tajemniczej grupy terrorystycznej. Do akcji włącza się Lincoln Rhyme ze swoim zespołem, przy wsparciu FBI i federalnego departamentu bezpieczeństwa, nadzorując równocześnie pościg za Zegarmistrzem, jednym z niewielu morderców, którym udało się wymknąć Rhyme’owi. Nawał pracy odbija się na stanie zdrowia sparaliżowanego kryminalistyka, co może narazić na niebezpieczeństwo członków ekipy śledczej i niewinnych ludzi – ofiary kolejnych zamachów. Jeffery Deaver jest autorem wielu bestsellerowych thrillerów. Z wykształcenia dziennikarz i prawnik, przez kilka lat współpracował z gazetami „New York Times” i „Wall Street Journal”. Był także doradcą prawnym jednej z większych firm na amerykańskiej giełdzie. Zalicza się go do grona najbardziej poczytnych i nagradzanych twórców kryminałów w Stanach Zjednoczonych. Światową sławę przyniósł mu zekranizowany „Kolekcjoner Kości”.
Blask i mrok Abu Zabi – blichtr, złoto, drogocenne kamienie, luksusowe marki i prywatne odrzutowce. Ale za fasadą przepychu kryją się tajemnice, o których nikt nie mówi – wyzysk najbiedniejszych, skrajna nędza i śmierć, która nie powinna ujrzeć światła dziennego. Czy możnym tego świata wolno więcej? Polska stewardesa, pracująca w prestiżowych arabskich liniach lotniczych, otrzymuje propozycję nie do odrzucenia – zostaje asystentką szejka. Świat pełen bogactwa i ekskluzywnych przywilejów szybko jednak odsłania swoje drugie, mroczne oblicze. Natalia odkrywa, że nie wszystko złoto, co się świeci, a za zasłoną niewyobrażalnego bogactwa skrywa się zło tego świata. Gdy jej przyjaciółka zostaje znaleziona martwa na pustyni, Natalia zaczyna rozumieć, że złota klatka, w której się znalazła, może stać się jej więzieniem. Czy zdoła wyrwać się z pułapki, zanim będzie za późno? Czy śmierć przyjaciółki to ostrzeżenie… czy dopiero początek gry o przetrwanie? Historia inspirowana prawdziwymi wydarzeniami. Czy odważysz się odgadnąć, gdzie przebiega granica między rzeczywistością a literacką fikcją? Anna Kolasińska-Szemraj – mama Zoi, twórczyni popularnego podcastu „Rozmowy w dresie”, w którym porusza tematy związane z życiowymi wyborami, rozwojem osobistym i nieoczywistymi ścieżkami kariery. W „poprzednim życiu” stewardesa i asystentka szejka, która przez trzy lata mieszkała w Abu Zabi.
Wstrząsająca opowieść o wojnie widzianej oczyma dziecka. Wojna zabrała nam dzieciństwo, wielu życie. Chciałem, żeby po każdym z nas został trwały ślad… Kiedy wybuchła druga wojna światowa, Bogdan Bartnikowski miał 7 lat. W czasie Powstania Warszawskiego był łącznikiem i walczył na Ochocie. Jego opowieść to jedno z najbardziej poruszających, a przy tym niezwykle osobistych świadectw o piekle wojennej codzienności. Wydanie poszerzone o wcześniej niepublikowane fragmenty wspomnień autora z okresu okupacji i uwięzienia w obozach. Bogdan Bartnikowski – urodzony w 1932 r. w Warszawie. W czasie Powstania Warszawskiego, po opanowaniu dzielnicy Ochota, gdzie mieszkał, przez oddziały RONA (Rosyjska Wyzwoleńcza Armia Ludowa), wraz z matką został wypędzony z domu i skierowany do obozu przejściowego w Pruszkowie (tzw. Durchgangslager 121), skąd 12 sierpnia 1944 r. został wywieziony do KL Auschwitz-Birkenau. W obozie został zarejestrowany jako więzień 192731. Przebywał w Birkenau – najpierw w bloku dziecięcym obozu kobiecego, następnie w sektorze B11a obozu męskiego, gdzie byli więzieni chłopcy z Warszawy. 11 stycznia 1945 r. został razem z matką ewakuowany do Berlina-Blankenburga (komando robocze obozu Sachsenhausen), gdzie do wyzwolenia 22 kwietnia 1945 r. pracował przy odgruzowywaniu miasta. Po wyzwoleniu powrócił wraz z matką do Warszawy. W Powstaniu Warszawskim stracił ojca. Przerwaną przez wojnę naukę kontynuował w Państwowym Gimnazjum i Liceum im. Stefana Batorego. Po wieloletniej służbie wojskowej pracował jako dziennikarz. Bogdan Bartnikowski, mając w pamięci przeżycia z okresu okupacji i uwięzienia w obozach, napisał i wydał książki o losach polskich dzieci w latach wojny: zbiór opowiadań „Dzieciństwo w pasiakach” (1969, 1972, 1989) oraz powieści „Daleka droga” (1971), „Powrót nad Wisłę” (1972) i „Dni długie jak lata” (1989). Obecnie jest na emeryturze. Pracuje społecznie w Związku Literatów Polskich i Związku Powstańców Warszawskich. Odznaczony został Krzyżem Oświęcimskim, Krzyżem Oficerskim i Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski.
W świecie wielkiego biznesu i walki o władzę tylko dwie rzeczy wzbudzają emocje – seks i zemsta. Bohaterowie najnowszej powieści Evy Minge nie wzięli pod uwagę jednego – że w wyniku wojny na wyczerpanie największe straty poniosą oni sami i ich najbliżsi. Mroczna przeszłość Stelli, właścicielki najlepszej agencji modelek, kładzie się cieniem na jej życiu osobistym. Tajemnice i niedopowiedzenia utrudniają jej nawiązanie bliższej relacji z córką. Stella nie zaprząta sobie jednak tym zbytnio głowy, dopóki córka jest posłuszna, a interes się kręci. Ale Kara dorasta, a rozczarowanie brakiem miłości ze strony matki przeradza się powoli w nienawiść. Sprawy się komplikują, gdy wrogowie Stelli postanawiają ją zniszczyć. Po której stronie stanie córka? Czy wykorzysta moment słabości matki, by przejąć jej agencję, czy ukarze ją, doprowadzając biznesowe imperium do upadku? I jak to się stało, że grzeczna dziewczynka zmieniła się w mistrzynię manipulacji? W tym świecie wszyscy ponoszą karę za błędy. Eva Minge – jedna z najbardziej znanych na świecie polskich projektantek mody. Artystka, miłośniczka piękna. Na swoim profilu na Instagramie komentuje ważne zjawiska społeczne i staje w obronie osób atakowanych medialnie. Działa na rzecz osób z niepełnosprawnością. W 2015 roku założyła fundację Black Butterflies, która stawia sobie za cel pomoc osobom chorym przewlekle i onkologicznie. Karierę kreatorki mody zaczynała na początku lat 90. Jej kolekcje prezentowane były na pokazach w Mediolanie, Nowym Jorku, Paryżu, Rzymie, Montrealu, Moskwie i Dubaju. W 2003 roku jako jedyna projektantka z Polski zaprezentowała swoje kreacje na słynnych Schodach Hiszpańskich w Rzymie podczas Donna sotto le stelle.
95 procent aktywności naszego mózgu odbywa się na poziomie podświadomości. W praktyce oznacza to, że nie zawsze dobrze rozumiemy, dlaczego myślimy to, co myślimy – i dlaczego postępujemy tak, a nie inaczej. Pod wpływem różnych błędów poznawczych działamy niekiedy wbrew własnemu interesowi i logice. Książka „Mózg na autopilocie” zaprasza czytelnika za kulisy – i namawia go do przejęcia sterów. To zbiór wiedzy i praktycznych rad, dzięki którym można zmienić swoje życie metodą małych kroków. Autorzy podpowiadają, co robić, żeby rzadziej angażować się w konflikty, bardziej pozytywnie patrzeć na świat, podejmować racjonalniejsze decyzje, lepiej się bawić i osiągać nowe cele. To książka o tym, jak zmienić nastawienie – jak spojrzeć na siebie i własne wybory inaczej. Jak się bowiem okazuje, wcale nie trzeba dużo, żeby dużo się zmieniło – i żeby zacząć zupełnie nowe życie. Crawford Hollingworth jest ekspertem w dziedzinie modyfikacji zachowań i współzałożycielem firmy konsultingowej Behavioural Architects, która współpracuje z wieloma dużymi firmami i organizacjami na całym świecie. Hollingworth nie tylko pisze, ale też często wygłasza wykłady poświęcone wykorzystywaniu zdobyczy nauki do oddziaływania na zmianę zachowań. Cathy Tomlinson specjalizuje się w badaniach nad behawiorem ludzi, w szczególności zaś od lat przygląda się zachowaniom konsumentów.
Wiedeń u schyłku XIX wieku to miasto pełne pasji, tajemnic i intryg. W samym jego sercu splatają się losy Klary i Franza, których życie toczy się wśród artystycznych uniesień, miłosnych rozterek oraz rodzinnych sekretów. Życie Klary i Franza z pozoru wygląda idealnie – dwójka dzieci, eleganckie mieszkanie w pięknej kamienicy i własna szkoła to spełnienie marzeń Franza. Klara jednak nie jest zadowolona – jej kariera muzyczna nie istnieje, a codzienność odbiega od tego, co młoda kobieta sobie wyobrażała. Pochłonięty szkolnymi obowiązkami Franz bywa w domu wieczorami, a ponad muzyczne ambicje żony przedkłada dobro rodziny. Gdy w życiu Klary pojawia się Florian, młody skrzypek zafascynowany jej talentem, ta postanawia zawalczyć o swoje marzenia i z pomocą Floriana napisać operę, która będzie jej powrotem do muzycznego świata. Czy jednak skostniały Wiedeń jest gotów na debiut Klary pod własnym nazwiskiem? I co będzie to oznaczało dla jej małżeństwa z Franzem? Małżeńskie dramaty i rodzinne tragedie mieszają się z pierwszą miłością i nadzieją na lepsze jutro, tworząc historię pełną emocji i wzruszeń, a wszystko to wśród muzyki płynącej ulicami secesyjnego Wiednia. Paulina Rabczak – pochodzi z Rzeszowa, obecnie mieszka w Wiedniu, gdzie studiuje na Uniwersytecie Wiedeńskim. Interesuje się historią, szeroko pojętą sztuką i językami obcymi. Pisze, odkąd potrafi sobie przypomnieć, a szczególnie bliskie są jej historie osadzone w dawnych czasach.
Czternaście opowiadań mistrza horroru. Razem z bohaterami trafiamy do tajemniczego świata z cyklu Mroczna Wieża, by stawić czoła wampirzycom, ale już kilkanaście stron dalej uciekamy wraz z Johnem Dillingerem przed obławą FBI. Spotykamy wędrujących nieboszczyków, prześladuje nas zmieniający się obraz i trafiamy do nawiedzonego pokoju hotelowego, gdzie od lat dochodzi do makabrycznych wypadków. W restauracji musimy się zmierzyć z szaleńcem, który ni z tego, ni z owego postanowia nas zabić. A kiedy wybieramy się nad rzekę, by spokojnie połowić pstrągi, natykamy się na samego diabła.
Zbiór „Jest krew...” obejmuje m.in. opowiadanie „Życie Chucka”, zekranizowane w 2025 r. (scenariusz i reżyseria Mike Flanagan). Czytelnicy kochają powieści Stephena Kinga, ale i jego opowiadania - zawsze mocne i zapadające w pamięć - są prawdziwą mroczną ucztą dla zmysłów. „Jest krew…” to cztery nowe, znakomite opowieści, które z pewnością staną się równie sławne jak „Skazani na Shawshank”. King po raz kolejny pokazuje pełnię swojego kunsztu. W tytułowej noweli Holly Gibney, ulubiona bohaterka czytelników (znana z trylogii o Billu Hodgesie i z „Outsidera”), musi stawić czoło swoim lękom i być może kolejnemu outsiderowi - tym razem w pojedynkę. „Telefon pana Harrigana” opisuje międzypokoleniową przyjaźń, która trwa po grób… a nawet dłużej. „Życie Chucka” ilustruje ideę, że każdy z nas posiada wiele osobowości. A w „Szczurze” niespełniony pisarz boryka się z ciemną stroną swojej ambicji. Opowieści te nie tylko prezentują w całej okazałości maestrię autora, ale również pokazują, że pewne tematy są nieprzemijające. Jednym z motywów przewodnich utworów Kinga jest zło, które występuje także w „Jest krew…”, przedstawione w tytułowej noweli jako „duży, uszargany, lodowatoszary ptak”. Stale obecne jest jednak też przeciwieństwo zła, w twórczości Kinga przybierające często postać przyjaźni. King przypomina nam, że codzienne przyjemności, choć ulotne, właśnie dzięki tej ulotności są piękne - czy jest to niespotykanie piękny, pogodny dzień po długich tygodniach szarugi, czy frajda z tańca, w którym idealnie wychodzi każdy krok, czy też nieoczekiwane miłe spotkanie. W takich momentach przekonujemy się, że Stephen King potrafi nie tylko przyprawić o dreszcz przerażenia, ale i perfekcyjnie opisać radość w jej najczystszym wydaniu. W styczniu 2021 roku mała wyściełana koperta zaadresowana do detektywa Ralpha Andersona doręczona zostaje jego sąsiadom, państwu Conradom. Rodzina Andersonów jest na długich wakacjach na Bahamach, skąd mają wrócić trzeciego lutego, i Conradowie zgodzili się do tego czasu odbierać ich pocztę. Kiedy Ralph otwiera przesyłkę, w środku znajduje pendrive’a nazwanego „Jest krew”, co prawdopodobnie nawiązuje do starego dziennikarskiego powiedzenia „Jest krew, są czołówki". Pendrive zawiera dwie rzeczy. Jedna to katalog ze zdjęciami i spektrogramami dźwięku. Drugą jest rodzaj raportu, czy może raczej pamiętnik mówiony sporządzony przez Holly Gibney, z którą detektyw prowadził śledztwo rozpoczęte w Oklahomie, a zakończone w teksaskiej jaskini. Sprawa ta nieodwracalnie zmieniła sposób, w jaki Ralph Anderson postrzega rzeczywistość. Ostatnie słowa swojego raportu Holly nagrała 19 grudnia 2020. Mówi zdyszanym głosem: Zrobiłam, co w mojej mocy, Ralph, ale nie wiem, czy to wystarczy. Pomimo wszystkich moich przygotowań istnieje możliwość, że nie wyjdę z tego żywa. Gdybyśmy mieli nigdy więcej się nie zobaczyć, chcę, żebyś wiedział, jak wiele twoja przyjaźń dla mnie znaczyła. Jeśli mimo wszystko zginę, a ty postanowisz dokończyć to, co zaczęłam, proszę, bądź ostrożny. Pamiętaj, że masz żonę i syna. Fragment książki Stephen King (ur. 1947) nie bez powodu nazywany jest Królem Horroru. Napisał już ponad sześćdziesiąt nagradzanych książek, spośród których sławę i awans z pracownika pralni na najbogatszego pisarza Ameryki przyniosła mu „Carrie” (1974). To od niej zaczęło się pasmo wielkich bestsellerów – wśród nich znalazły się chociażby kultowe „Miasteczko Salem” (1975), „Lśnienie” (1977), „Bastion” (1978), cykl „Mroczna Wieża” (1982–2012), „Smętarz dla zwierzaków” (1983), „To” (1986), „Misery” (1987), „Zielona mila” (1996), „Dallas ’63” (2011), a także najnowsze powieści: „Billy Summers” (2021), „Baśniowa opowieść” (2022) i „Holly” (2023). Dzieła Kinga, łączące gatunki takie jak horror, science fiction, sensacja, thriller i fantasy, rozeszły się w setkach milionów egzemplarzy i zostały przetłumaczone na kilkadziesiąt języków. Były też wielokrotnie ekranizowane. Ich autor mieszka w stanie Maine z żoną, Tabithą King. Ma córkę i dwóch synów – pisarzy Owena Kinga („Śpiące królewny”) i Joego Hilla („Locke & Key”).
„Sonderkommando” to wstrząsająca relacja bezpośredniego uczestnika wydarzeń – członka komanda specjalnego w Oświęcimiu. Komando to było wykorzystywane przez Niemców jako siła robocza w procesie ludobójstwa. To jego członkowie towarzyszyli więźniom od momentu przyjazdu do obozu aż do chwili śmierci w komorach gazowych. Wykonywali niemalże wszystkie zadania – od dopilnowania, by ofiary się rozebrały, przez przeszukiwanie nowo przybyłych, usuwanie im protez, po transportowanie ciał i umieszczanie ich w piecach. Esesmani nadzorowali tylko machinę zagłady i robili wszystko, by nikt nie dowiedział się o całym procederze. Autor szczegółowo opowiada o swoich doświadczeniach. Przedstawia techniczną stronę funkcjonowania krematoriów oraz własną wiedzę o zbrodniczym systemie i zagładzie Żydów. Nie ukrywa, że sam otwierał pokrywę otworu komory gazowej, przez którą Niemcy wrzucali cyklon B. Shlomo Venezia dzieli się z nami bardzo tragicznymi, a zarazem intymnymi przeżyciami. Przedstawia swoje stanowisko wobec zarzutów współudziału w zbrodni. Składa wstrząsające świadectwo z życia w „fabryce śmierci”. Shlomo Venezia (1923–2012) był w chwili publikacji swoich wstrząsających wspomnień ostatnim żyjącym członkiem Sonderkommanda. Urodził się w Salonikach w rodzinie żydowskiej. Nazwisko i obywatelstwo włoskie zawdzięczał swoim przodkom ze strony ojca, którzy mieszkali we Włoszech. Na przełomie marca i kwietnia 1944 roku trafił do transportu ateńskich Żydów wiezionych do Oświęcimia. Bezpośrednio po kwarantannie przydzielono go do Sonderkommanda obsługującego Krematorium III obozu w Brzezince. Wydostał się z Oświęcimia w dniu rozpoczęcia się ewakuacji obozu, czyli 17 stycznia 1945 roku.
Jak być stanowczym i nie pozwolić sobą rządzić. Ta książka pokaże ci, jak stworzyć skuteczną tarczę chroniącą przed ludźmi, którzy usiłują cię zdominować, wpędzić w poczucie winy albo wykorzystać twoją dobroduszność. Nauczysz się odmawiać, dzięki czemu będziesz miał więcej wolnego czasu i wreszcie będziesz mógł zająć się tym, co naprawdę lubisz robić. Z mniejszym bagażem zmęczenia i stresu będziesz działać skuteczniej. Mówiąc „nie”, zyskasz czas na ważne dla ciebie sprawy oraz dla ludzi, których naprawdę kochasz. W rzeczywistości staniesz się osobą bardziej wymagającą wobec życia. Czy to nie byłoby miłe? W jaki sposób możesz zostać odnoszącym sukcesy bykiem, sięgać po to, na czym ci zależy, nie odczuwając przy tym zewnętrznej presji? Rozwiązanie już masz. Mądrość tej książki czeka na ciebie. Jill Brooke jest pisarką, dziennikarką i trenerką rodzin patchworkowych. Współpracowała z CBS, była korespondentką CNN, a jej teksty pojawiały się m.in. w „The New York Times”, „Forbes FYI”, „Chicago Tribune”, „Harper’s Bazaar”, „New York Magazine”, „New York Post” i „New York Daily News”. Jej umiejętność dyplomacji sprawia, że jest ekspertką w dziedzinie rozwodów. Od ponad dekady żyje w kochającej rodzinie patchworkowej z synem i dwiema pasierbicami.
„(…) oktaryna, kolor magii. Żywy, jaskrawy, wibrujący, był bezdyskusyjnym odcieniem wyobraźni (…)” Poznajmy Dysk – świat i zwierciadło światów, gdzie to, co uznajemy za bajkę, zdarza się naprawdę – ale nie za dokładnie. Piotr W. Cholewa Gdzieś na granicy pomiędzy myślą i rzeczywistością istnieje świat Dysku, równoległy czas i przestrzeń, miejsce, które może brzmi i pachnie całkiem jak nasz świat, ale wygląda zupełnie inaczej. Działa według innych reguł. Samo istnienie Dysku zagrożone jest niezwykłym wydarzeniem: przybyciem pierwszego turysty, od którego przetrwania zależy pokój i dobrobyt. Jeśli jednak osoba, której powierzono owo przetrwanie, nawet w obliczu złodziei, najemników i… no… nawet samego Śmierci, jest wyjątkowo nieudolnym magiem, odrobina logiki może się okazać nadzwyczaj przydatna… Terry Pratchett (1948–2015) – brytyjski pisarz fantasy. Jego najsłynniejszym dziełem jest liczący 41 tomów cykl „Świat Dysku”, zapoczątkowany w 1983 roku powieścią „Kolor magii”. Ostatnia powieść cyklu, „Pasterska korona”, ukazała się w sierpniu 2015 roku, już po śmierci pisarza. Na świecie sprzedano ponad 100 milionów książek Pratchetta, które zostały przetłumaczone na 43 języki.
Statystyki są zastraszające: codziennie w Polsce sprzedawane są trzy miliony tak zwanych małpek, a Polacy piją więcej niż w okresie PRL-u. Książka „Alkohol. Piekło kobiet” Moniki Sławeckiej ukazuje portret Polek, które zmagają się z chorobą alkoholową. Są wśród nich kobiety znane i nieznane, aktorki i pielęgniarki, dyplomatki i sprzedawczynie. Łączy je jedno: uzależnienie. Autorka wraz z bohaterkami rozmów zaprasza czytelnika w intymny świat doświadczeń, przeżyć i trudnych emocji, które bywają zarówno przyczynami alkoholizmu, jak i jego konsekwencjami. Szczere wyznania kobiet dotkniętych nałogiem i tych, które próbują im pomóc, pozwalają odnaleźć odpowiedź na pytania, które nie zawsze chcemy sobie zadawać. Gdzie leży granica? I co możemy zrobić, jeśli ją przekroczymy? Monika Sławecka (ur. 1987) – absolwentka filmoznawstwa i scenariopisarstwa. Od ponad dekady pracuje w branży filmowej i telewizyjnej. Współpracowała jako asystentka reżyserów Marcina Wrony, Macieja Sobocińskiego (polska edycja „Saturday Night Live”) i Marcina Ziębińskiego. Dotychczas zajmowała się pisaniem reportaży (w tym głośnych „Balet, który niszczy” i „Porwania”), a także pracowała przy scenariuszach wielu polskich filmów.
Ogrzewająca serce historia cozy fantasy w stylu „Legend i Latte” i „Asystentki złoczyńcy”! Domowemu czarownikowi Finlayowi wreszcie udało się przekonać lady Annikę, aby go poślubiła. Teraz wszystko, czego Fin chce od życia, to móc osiąść gdzieś na stałe, gotować pyszne posiłki i cieszyć się spokojem. Niestety, jak to czasem bywa, przeznaczenie ma dla niego inne plany. Ojciec Fina, Aidan Helmer, ognisty czarownik i poddany króla Matthiasa z Troivacku, przybywa do Daxarii z tragicznymi wieściami: brat Anniki został wzięty do niewoli. Może zostać oszczędzony tylko wtedy, gdy o jego uwolnienie będą błagać Annika lub Fin. Biorąc pod uwagę fakt, że Troivack może zaatakować w każdej chwili, nie ma mowy, żeby intencje króla Matthiasa były szczere. Fin z pomocą rodziny, przyjaciół i kota Krakena podejmuje się śmiałej misji ratunkowo-szpiegowskiej. Będzie jednak musiał działać szybko – jeśli nie znajdzie sposobu, by pokonać ojca i zapewnić bezpieczeństwo Daxarii, wszystkie jego plany na przyszłość legną w gruzach. Czy czarownikowi po raz kolejny uda się ogrzać wszystkie serca na swojej drodze? Delemhach to autorka urodzona i wychowana w Kanadzie, w Internecie działa pod pseudonimem. Napisała „Magię domową”, by podzielić się z czytelnikami ciepłem, radością i miłością do jedzenia. Już w młodym wieku pokochała fantastykę i magię. Obecnie pracuje na różnych stanowiskach, ale największą przyjemność czerpie z udzielania prywatnych lekcji muzyki. Ma dwa koty – Krakena i Piña Coladę. Zdecydowanie za wiele czasu spędza na rozpamiętywaniu niezręcznych sytuacji ze swojego życia.
Miłość, rock i pelargonie! Pierwsza część przygód wiedźmy balkonowej Anieli Jasnej i jej kota Grażyny. Zapnijcie pasy i ruszajcie na spotkanie z urban fantasy, jakiego jeszcze nie było! Wiedźma balkonowa Aniela Jasna nie ma łatwego życia. Główne źródła jej problemów to: – matka, bezpruderyjna lwica korporacji (sztuk jeden); – sąsiad, postrzelony pisarz grozy Demonicjusz Wolff (sztuk jeden); – koledzy i koleżanki z Wiedźmowej Rady Osiedla (sztuk o wiele za dużo). W domu Anieli niepodzielnie rządzi kot Grażyna, mistrz ciętej riposty i wciągania kebaba na czas, a magia płynie w rytm muzyki Backstreet Boysów – co czasami (lub: prawie zawsze) oznacza afery, przypały i kłopoty. Ale choć Aniela jest tą powszechnie wyszydzaną wiedźmą od „głupich pelargonii”, to ona będzie musiała zrobić porządek, gdy miastu zacznie zagrażać złowrogi Kościej Suchotnik, tajemniczy demon ściągający na świat suszę. Tylko jak pokonać demona, gdy przypadkiem tracisz moce, a za jedyne wsparcie masz rąbniętego pisarza, gadającego kota i… złośliwego przybysza z innego świata? „Do Jasnej Anielki” to brawurowo napisana historia, która łączy humor Terry’ego Pratchetta, szaloną wyobraźnię autorki i tematy ważne społecznie. Czegoś takiego w polskim urban fantasy jeszcze nie było! Sylwia Dec – pisarka, która opowiada, i opowiadaczka, która pisze. Zakochana w fantastyce, wierzy, że historie tego gatunku są jak lustra, w których odbija się nasz świat. Razem z grupą Kolektyw Opowieści Tamdarym opowiada baśnie dorosłym i dzieciom, przywracając do życia rytuał wspólnego doświadczania historii. Kocha Szkocję i piesze wędrówki, a najlepiej odpoczywa na swoim balkonie lub w towarzystwie męża i trzech kotów.
Przedstawiamy pierwszą część serii Maddie Pawłowskiej, autorki książki „The BookTok Deal. Umowa stoi”. Tym razem Maddie zabierze was w mroczne korytarze Akademii Hanover, gdzie tajemnica goni tajemnicę, przyjaźń i nienawiść są niemal nie do odróżnienia, a na miłość można się natknąć zupełnie niespodziewanie. Sophie to córka Polki zarządzającej domem holenderskiego biznesmena. Kończy liceum jako najlepsza absolwentka i staje przed trudnym wyborem odpowiedniej uczelni. Niestety, najlepsza z nich jest poza jej zasięgiem. Akademia Hanover – najbardziej prestiżowa uczelnia w Holandii – przyjmuje jedynie najzdolniejszych i najbogatszych kandydatów. Choć wyniki w nauce Zosi spełniają wymagania, to po prostu nie stać jej na opłacenie czesnego. Niespodziewanie pracodawca jej mamy oferuje Sophie stypendium. Czy można wymarzyć sobie lepszy prezent? Jednak właśnie wtedy dziewczyna orientuje się, że jej największy wróg,Clemens, syn pana Berga, jej dobroczyńcy, również będzie uczęszczał do tej samej szkoły. Sophie zdaje sobie sprawę, że jako stypendystka zawsze będzie odstawać od grona bogatych dzieciaków. Pierwsze dni w Akademii Hanover nie są jednak tak złe, jak się obawiała, zwłaszcza gdy dostaje zaproszenie do jednego z dwóch niezwykle wpływowych stowarzyszeń studenckich, otwierające drogę do świetlanej przyszłości i kariery po zakończeniu nauki, której Sophie tak bardzo pragnie. Problem polega na tym, że aby zostać pełnoprawnym członkiem stowarzyszenia, musi wykonać zadania wymagające zaciekłej walki z innymi wybrańcami, a nawet… okrucieństwa wobec przyjaciół. Co więcej, na jaw wychodzi, że kilka lat wcześniej rywalizacja była tak zacięta, że doprowadziła do tajemniczej śmierci jednego ze stypendystów… „Akademia Hanover” to jedyny taki projekt w Polsce. Maddie Pawłowska tworzyła tę historię, korzystając na bieżąco z komentarzy i sugestii trzynastu kreatywnych osób wybranych w konkursie zorganizowanym przez Prószyński i S-ka. Maddie Pawłowska – pisarka, recenzentka i bookstagramerka. Mieszka w Amsterdamie ze swoim absurdalnie wysokim holenderskim chłopakiem i kotką o imieniu Lila, która reaguje na pseudonim Kitku. Na Instagramie można ją znaleźć pod nazwą @maddie_pawlowska, a na Wattpadzie jako KapitanMaddie. Zawsze chętnie porozmawia o książkach… i uzależnieniu od ich kupowania. W duszy jest prawdziwą Ślizgonką. Można ją przekupić truskawkowymi flipsami.
Biografia w rozmowie. Agnieszka o sobie, a nie inni o niej. Agnieszka Osiecka – królowa ubierania codzienności w słowa. Jak mówiła: „Nie otwieraj ust, jeśli nie masz puenty”. Cytaty z jej tekstów na stałe weszły do języka potocznego. Lektura udzielonych przez nią wywiadów okazuje się równie inspirująca. Celne podsumowania, poetyckie widzenie świata i ciekawe przemyślenia. Każde słowo wiernie spisane z rozmowy, bez przeinaczeń i nadinterpretacji. Wszystko ubrane przez Violettę Ozminkowski w formę współczesnego wywiadu, tak by słowa zyskały autentyzm i spójność. To rozmowa o tym, że życia nie da się ułożyć w chronologiczną całość, bo czas wcale nie pędzi do przodu. Dlatego jedne okruchy chwili zapadają nam w pamięć na zawsze, a inne giną bezpowrotnie. To rozmowa o tym, że życie jest czymś innym, niż myśleliśmy, że jest. Violetta Ozminkowski – dziennikarka „Gazety Wyborczej” i „Newsweeka”, współautorka książki o Marku Edelmanie „Pan doktor i Bóg”, autorka wywiadu rzeki z Grzegorzem Miecugowem „Szkiełko i wokół”, a także bestsellerowej biografii Michaliny Wisłockiej „Sztuka kochania gorszycielki”, na podstawie której został nakręcony film „Sztuka kochania”.
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
