Tom jest przedrukiem dwudziestu jeden publikowanych w latach 1887-1947 prac Profesora Józefa Konrada Paczoskiego. Zawiera wstęp poświęcony życiu i karierze naukowej autora tekstów, napisany przez Karola Latowskiego. Tematyka książki to m.in. roślinność Polesia i życie gromadne roślin.
Monografia opery poznańskiej zawiera syntezę jej działalności w czasach międzywojennych, epoce PRL-u i III Rzeczypospolitej. Autorka postawiła sobie zadanie skonstruowania narracji uwzględniającej tło społeczno-polityczne wydarzeń. Dzieje placówki pod Pegazem ukazane są w perspektywie przemian oficjalnych koncepcji funkcjonowania instytucji artystycznych w państwie autorytarnym (1919-1939), totalitarnym (1945-1989) i demokratycznym (od 1989). Zderzenie tych koncepcji z rzeczywistością rynku kultury daje obraz tradycyjnych polskich niemożności, rekompensowanych zaangażowaniem tych, którzy decydowali o repertuarze opery i sposobach jego prezentowania. Analiza polityki programowej i poszczególnych koncepcji w zakresie stylu prezentacji muzyki, reżyserii i inscenizacji dzieł operowych wiedzie do realizacji drugiego, nadrzędnego celu książki, jakim jest rekonstrukcja polskiego dyskursu operologicznego w jego związkach z ideologiami artystycznymi oraz teoriami muzyki i teatru. Owa rekonstrukcja, dokonana po raz pierwszy na gruncie piśmiennictwa polskiego, opiera się na szerokim wyborze źródeł z całego omawianego okresu, wśród których są zarówno publikacje fachowe, jak i liczne materiały krytycznomuzyczne. Bazę źródłową książki uzupełniają cenne materiały archiwalne, wyszukane w Archiwum Artystycznym Teatru Wielkiego im. S. Moniuszki w Poznaniu.
Z tej książki dowiesz się:
Ile waży cała ludzka skóra?
Czym są pchły piaskowe?
Jak człowiekowi mogą wyrosnąć rybie łuski?
Dlaczego Lenin był grzybem?
Skóra jest naszym największym organem. I pomimo obiegowej opinii – bardzo skomplikowanym. Wbrew temu, co widzimy gołym okiem, nie jest jednolitą warstwą, lecz złożoną strukturą. I każdy jej element może zachorować.
Paulina Łopatniuk, autorka bestsellera „Patolodzy. Panie doktorze, czy to rak?”, zagłębia się w zakamarki skóry. Buszuje pośród stadek gruczołów potowych, wędruje między wężowymi splotami naczyń krwionośnych, śledzi przebieg gałązek nerwowych i wpatruje się w masywy gruczołów łojowych. Tę książkę poczujecie na własnej skórze!
Jedna z najbardziej kontrowersyjnych powieści ostatnich lat, finalistka PEN Hemingway Award oraz jedna z najlepszych książek roku wg „New Yorkera”, „Entertainment Weekly” i „Vogue’a”.
Młody mężczyzna na pierwszym roku nauki w college'u poznaje Emily. Połączeni pasją do twórczości Edwarda Albeego i ecstasy szaleńczo się w sobie zakochują. Wkrótce jednak Emily musi wrócić do domu w Elbie, w stanie Nowy Jork, wobec czego chłopak rzuca szkołę i zaciąga się do wojska jako sanitariusz.
Życie nie przygotowało go na koszmarną rzeczywistość, którą zastaje w Iraku. Koledzy z jego oddziału na zmianę palą, grają w karty, wdychają sprężone powietrze, nadużywają środków przeciwbólowych i oglądają porno. Oprócz tego giną jeden po drugim podczas kolejnych misji.
Przez cały ten czas chłopak stara się podtrzymać na odległość swój związek z Emily. Gdy w końcu wraca do kraju, zespół stresu pourazowego nie pozwala mu normalnie funkcjonować. Uzależnia się od heroiny, a kiedy kończą mu się pieniądze, postanawia zarobić je w jedyny sposób, jaki zna – poprzez przemoc.
Zaczyna więc napadać na banki.
***
„Niebywale świeża i prawdziwa proza, rytmiczna i pulsująca, żywa i nawinięta. Nico Walker zaprasza do piekieł wojny i heroiny bez zbędnego patosu, za to z cierpkością i humorem, którego można nabrać tylko na życiowym dnie”.
Jakub Żulczyk
„Ktoś kiedyś powiedział, że warto pisać tylko o dwóch rzeczach: miłości i śmierci. Nico Walker zna się na obydwu tych sprawach znacznie lepiej niż 99,9% współczesnych powieściopisarzy. Przeczytajcie tę książkę, bo być może już nigdy więcej nie będziecie mieli okazji poczuć się, jakby ktoś odsłaniał przed wami własną duszę”.
Donald Ray Pollock
„Literackie cudo. Walker używa języka niezwykle wulgarnego, a przy tym wyzutego z wściekłości. Świeży powstał bez krzty rozczulania się nad sobą”.
The Washington Post
Hipnotyzujący portret destrukcyjnego idealisty.
Ilekroć zdarzało mi się fantazjować o tym, że z sobą kończę, wyobrażałem sobie uroczysty, rytualny wręcz czyn – w tym list pożegnalny, garnitur i ważne dla mnie miejsce. Dlatego ostatnią moją myślą, która przyszła, gdy w nagłym ataku paniki próbowałem ostro skręcić, było to, że mogłem trochę bardziej się postarać.
Historia Terjego musiała skończyć się samobójstwem. Przez całe życie tłumił swoje uczucia, był ironiczny i szorstki, a naturę rozumiał lepiej niż innych ludzi. Carl Frode Tiller stopniowo cofa się do coraz wcześniejszych wydarzeń i wnika w psychikę swojego bohatera, by stworzyć fascynujący obraz jego dramatu egzystencjalnego i walki z wewnętrznymi demonami.
Początki to przenikliwa diagnoza dysfunkcyjnej rodziny i kryzysu więzi międzyludzkich nominowana do Nagrody Rady Nordyckiej i Nagrody Norweskich Krytyków Literackich.
Fascynująca kompozycja, czarny humor, poruszające sceny, psychologiczna głębia i poetycki sznyt.
„Aftenposten”
`Nie istniał zapewne ani wcześniej, ani później taki rodzaj teatru, w którym balansowanie na skraju przepaści - pomiędzy antynaturalistyczną artyficjalnością a idealną naiwnością - wyniesione byłoby do rangi zasady w sposób tak konsekwentny, w jaki uczyniła to opera seria` - pisał w roku 1987 Stefan Kunze. Tą samą formułą można by objąć teatr operowy Georga Friedricha Handla, mimo iż odpowiedź tego kompozytora na wypracowane przez gatunek rozwiązania dramatyczno-muzyczne częstokroć była całkowicie osobna. Punktem wyjścia niniejszej pracy są trzy słynne Handlowskie epizody szaleństwa: scena śmierci Bajazeta z opery `Tamerlano` (1724), wzorowana na eposie Ariosta furia Orlanda z opery `Orlando` (1733) i scena szału Dejaniry z `Herculesa` (1745). Jak mało która dawna konwencja operowa, sceny te inspirują z jednej strony do poszukiwać miejsc naruszania tradycji, obszarów modyfikowania utartych schematów przedstawieniowych, z drugiej natomiast domagają się wyprawy w przeszłość, przebadania trwałości istniejących w sztuce obrazów szaleństwa, a wraz z nimi koncepcji prezentowania namiętności, nierozerwalnie zawiązanych z dziejami opery.
Uznana powieść o obsesyjnej miłości i walce z samym sobą.
„Do czego to podobne, że postanawia pan mieszkać w takim miejscu jak to, i dlaczego, u Boga Ojca, pan to robi? Czy jest więc dziwne, że ludzie mówią, iż pan zwariował? To miasto jest takie małe, że nawet nie pamiętam, jak się nazywa, póki się nie zastanowię, a pan tutaj cały czas odgrywa komedię i zaskakuje mieszkańców osobliwymi pomysłami! Czy naprawdę nie mógłby pan wymyślić czegoś lepszego?”
Pewnego czerwcowego wieczoru do norweskiego miasteczka Lillesand przypływa obcy mężczyzna w aksamitnej czapce i żółtym garniturze z buteleczką trucizny w kieszeni. Johan Nagel od razu budzi wiele emocji. Wydaje się bowiem, że zna tajemnice mieszkańców. Wkrótce bez pamięci zakochuje się w córce pastora, która niedawno się zaręczyła. Zarazem uczciwy i niemoralny, arogancki i skromny szybko staje się głównym tematem rozmów.
„Szarady” to niezwykłe studium szaleństwa i egzystencji. Uważane za jedną z najwybitniejszych powieści norweskiego noblisty dopiero po ponad dziewięćdziesięciu latach doczekały się kolejnego polskiego wydania, w nowym przekładzie Marii Gołębiewskiej-Bijak.
„Nikt nie zasłużył na Nagrodę Nobla tak bardzo jak Hamsun”.
Thomas Mann
„Ta książka jest mi bardziej droga niż jakakolwiek inna, którą przeczytałem”.
Henry Miller
Treści książki to niepublikowane materiały Profesor dr hab. Izabeli Dąmbskiej, tragicznie zmarłej 29 sierpnia 1984 roku. Materiały mają formę referatów, głosów w dyskusji, jak i programów naukowych, przedstawianych na różnych sesjach naukowych (...) Aktualność prezentowanych w tej książce zagadnień, nagłaśnianych przez Profesor Dąmbską, wiąże się z szeroko pojętą ochroną środowiska Polski, ochroną zasobów przyrodniczych Wielkopolski, zachowaniem cennych ekosystemów lądowych i wodnych Wielkopolskiego Parku Narodowego, jak również ochroną jezior Pomorza, w szczególności jezior lobeliowych. W książce tej zawarte są również materiały źródłowe oceny biologicznej wielu cennych przyrodniczo zbiorników wodnych, do dzisiaj nie objętych ochroną. Czytelnik znajdzie tu również ekspertyzy hydrobiologiczne dotyczące funkcjonowania biocenoz wodnych włączonych w system chłodniczy elektrowni Konin i Pątnów. Materiały te są tym cenniejsze, że umożliwiają przeprowadzenie analizy zakresu zmian ekologicznych i procesów biologicznych po 50 latach, tj. od momentu uruchomienia elektrowni Konin i Pątnów.
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
