Niniejsza książka, wydana w osiemdziesiątą rocznicę urodzin Profesora Jana Stęszewskiego, jest wyrazem uznania zasług w obszarze naukowym, organizacyjnym i dydaktycznym, związanych z Jego wieloletnią działalnością jako Kierownika Zakładu Muzykologii Instytutu Historii Sztuki UAM, a później w katedrze Muzykologii UAM oraz Przewodniczącego Sekcji Muzykologicznej Poznańskiego Towarzystwa Przyjaciół Nauk.
Książka stawia sobie za cel próbę wyznaczenia nowej estetyki dramatycznej opartej na lustrzano-ekranowej grze. Autorka prezentuje możliwie szerokie podejście, łącząc wszelkie ścieżki interpretacji, które zmierzają ku literaturze i teoriopoznawczej scenie dramatu istnienia. Próbuje nakreślić sytuację, w której obecność luster i ekranów w dramacie współczesnym charakteryzuje kryzys technik mimetycznych odwołujących się do metafory „powieści – zwierciadła przechadzającego się po gościńcu”, a zmierza w kierunku prezentacji procesu zanikania lustrzanej głębi. Świat stał się jednocześnie przemierzanym traktem i drugą stroną lustra, wygodnym gościńcem i trudną opowieścią o nim. Autorka wprowadza własne koncepcje – kolażowej tożsamości medialnej, obrazów masek pustki, idei ekranowego modelu komunikacyjnego, wreszcie zarysu lustrzano-ekranowej estetyki. Pokazuje, jak z pozoru genologiczne pojęcia stają się określeniami teoriopoznawczymi, jednocześnie wyznaczając lustrzano-ekranową estetykę dramatów współczesnych. W opisie tej nowej estetyki przywoływane są najnowsze dramaty, czasem prawie nieznanych dramaturgów, jak np. Krzysztofa Rudowskiego, Pawła Sali, Roberta Kucharskiego, Pawła Jurka czy Jacka Suta, a także klasyków, takich jak Tadeusz Różewicz, Witold Gombrowicz, Witkacy, Samuel Beckett i Jean Genet.
Narody-odkrycia-fantazje czyli średniowieczna kultura z innej strony. Materiały Seminariów Mediewistycznych im. Alicji Karłowskiej Kamzowej z lat 2013-2015
Moda to dziś słowo-klucz, pojęcie-worek, a przede wszystkim fenomen charakteryzujący specyfikę naszego świata nie tylko w sferze kultury popularnej. Również refleksja humanistyczna coraz częściej, pod wpływem formułowanych pod jej adresem postulatów innowacyjności, poznawczej atrakcyjności i odkrywczości, rozwija się w przyspieszonym i zmultiplikowanym rytmie poszukiwań, odkryć i wymiennych konceptów. Odzwierciedlają one próby opisania współczesnego świata człowieka, ciągle na nowo określającego swoje relacje ze sztuką, naturą, technologią, nauką, a koniec końców z całą możliwie szeroko pojmowaną współczesnością w jej złożoności, komplikacji i nieoczywistości. Badacze – a znaleźli się wśród nich doświadczeni teoretycy i historycy literatury, znawcy historii idei, kultury oraz sztuk wizualnych – których prace złożyły się na tom Mody. Teorie i praktyki, czytali modę jako świadectwa samoświadomości i wyraz buntu, jako przejaw nowych zjawisk, ale też jako sposób sprzeciwu wobec nich, widoczny w przypadkach, gdy moda w użyciu stawała się „modą” opatrzoną cudzysłowem, ironicznym gestem wywrotowym, demaskującym zawłaszczające i totalizujące intencje kreatorów mody. Wszystkie zaproponowane w niniejszym tomie sposoby konceptualizacji zjawiska mody, taktyki jej rozumienia, składają się na wielogłosowy, różnobarwny i fascynujący krajobraz współczesnej refleksji humanistycznej. Książka z serii Literatura i sztuka, pod redakcją Agaty Stankowskiej
Widzenie awangardy to piąty tom serii Literatura i sztuka, wydawanej przez Poznańskie Towarzystwo Przyjaciół Nauk. Jak na książkę poświęconą awangardzie przystało, otwiera ją manifest wygłoszony przez wybitną malarkę, fotografkę, autorkę instalacji i tekstylnej rzeźby, pisarkę i poetkę – Ewę Kuryluk. Artystka w niezwykle afektywny sposób, dorównujący sile rażenia manifestów futurystów, awangardzistów krakowskich, surrealistów, opowiada w nim o współczesnym pożytku z awangardy – „radykalnej marzycielki o wolności bez granic”. Dalej następuje szereg szczegółowych studiów przypadków. Ich autorzy podejmują namysł nad szeroko rozumianą problematyką wizualności jako kategorii praktyki artystycznej, poetologicznych teorii i programów twórców dwudziestowiecznych awangard, a także krytyki literackiej, towarzyszącej sztuce i literaturze awangardowej. Śledzą główne tendencje w sposobach nawiązywania przez awangardy relacji między literaturą a sztukami plastycznymi, filmem i teatrem oraz opisują wybory czynione na polu odwołań do tradycji sztuki przez polskich awangardzistów. Przyglądają się również szczegółowym konwersacjom awangardowych poetów, prozaików, twórców teatru i filmu z nowoczesnymi i dawnymi propozycjami wysuwanymi przez przedstawicieli sztuk plastycznych.
Prezentowane w tomie studia pozwalają zestawić ze sobą różnorodne optyki metodologiczne i klucze interpretacyjne, a tym samym zaprezentować odmienne sposoby rozumienia obrazu, ufundowane na różnych – jak pisał Hans Belting – „monopolach definicyjnych”. Pozwala to nie tylko uzmysłowić sobie ich oczywistą odmienność, ale także zapytać o nieoczywiste, a niewątpliwie istniejące miejsca wspólne.
Dochody nauczycieli państwowych szkół akademickich w II Rzeczypospolitej
Handel polsko-niemiecki w latach 1918-2006
Kryzys gospodarczy późnego średniowiecza czy kryzys historiografii?
Budowa badawczych baz danych w oparciu o historyczne źródła statystyczne
Z prawdziwym zainteresowaniem i nieukrywaną satysfakcją zapoznałem się z ostatnią pracą prof. Mariana Frąckowiaka z dwu co najmniej powodów. Po pierwsze, praca ta prezentuje dojrzałe i uargumentowane poglądy autora na temat mieszkalnictwa w Polsce. Autor przez kilka dziesięcioleci wykazał się autentycznym naukowym zaangażowaniem i dokonał wielostronnego oglądu problematyki mieszkalnictwa w ogóle, a mieszkalnictwa polskiego w szczególności. Po drugie, praca została przygotowana na podstawie bogatego materiału faktograficznego, zarówno werbalnego, jak i ilościowego. W sposób umiejętny wspiera on kolejne stwierdzenia zawarte w pracy, wzbogacając w ten sposób naszą wiedzę. Jest przykładem, jak można trudny i ciągle nierozwiązany problem wyjaśnić czytelnikowi za pomocą nie tylko interesującej literatury i statystyk, ale także błyskotliwie prezentowanych podsumowań cząstkowych.
Prof. dr hab. Jerzy Tarajkowski Akademia Ekonomiczna w Poznaniu
Książka charakteryzuje się wysokim poziomem naukowym i znacznie poszerza zakres poznania przyczyn aktualnej sytuacji mieszkaniowej i tragicznych jej skutków. Szczególną wartością książki jest usystematyzowanie wiedzy dotyczącej mieszkalnictwa w Polsce i uporządkowanie zjawisk i procesów.
Uważam, że praca powinna być opublikowana i udostępniona szerokiemu gronu polityków, działaczy społecznych i gospodarczych oraz środowisku naukowemu.
Prof. dr hab. inż. Tadeusz Biliński Uniwersytet Zielonogórski
„Badania z Dziejów Społecznych i Gospodarczych” są serią wydawniczą utworzoną przez Franciszka Bujaka w Uniwersytecie Jana Kazimierza we Lwowie w 1925 roku dla prezentacji większych, monograficznych opracowań poświęconych tytułowej problematyce (do roku 1939 ukazało się 35 tomów). Były publikowane obok czasopisma „Roczniki Dziejów Społecznych i Gospodarczych”.
Po II wojnie światowej edycję BDSG kontynuowało Poznańskie Towarzystwo Przyjaciół Nauk — kolejni redaktorzy: Franciszek Bujak, Jan Rutkowski, Stanisław Hoszowski, Władysław Rusiński, Witold Kula, Henryk Łowmiański, Jerzy Topolski, Józef Orczyk, Andrzej Nowak, Stanisław Warkoczewski) (w Poznaniu w latach 1948–1981 ukazały się 23 tomy). Od 2001 roku BDSG ukazują się we Wrocławiu pod redakcją Marka Górnego.
BDSG są dostępne we wszystkich ważnych bibliotekach naukowych w kraju i niektórych za granicą.
W publikacji zaprezentowano oryginalne wyniki wieloletnich badań rytmiki sezonowej dziewięciu gatunków drzew i krzewów wysadzonych na zamkniętej czaszy Składowiska Odpadów w Suchym Lesie oraz, porównawczo, w Ogrodzie Botanicznym UAM w Poznaniu. Są to: dąb szypułkowy – Quercus rober L., głóg jednoszyjkowy – Crataegus monogyna Jacq., kalina hordowina – Viburnum lantana L., klon polny – Acer campestre L., olsza czarna – Alnus glutinosa (L.) Gaertn., róża psia, dzika – Rosa canina L., szakłak pospolity – Rhamnus cathartica L., śliwa ałycza – Prunus cerasifera Ehrh., wiąz szypułkowy – Ulmus laevis Pall. Proces rekultywacji biologicznej składowiska z zastosowaniem drzew i krzewów został przedstawiony na tle niekorzystnych dla roślin warunków środowiska na tym – jednym z najtrudniejszych do przyrodniczego zagospodarowania – terenie. W połowie lat 90. XX wieku z inicjatywy autora omawiane gatunki roślin drzewiastych zostały wysadzone na zamkniętej czaszy, według ówczesnej nomenklatury, „składowiska odpadów komunalnych” Poznania. Na końcowy, autorski wynik pracy składają się: dobór gatunków, bezpośredni nadzór nad ich zagospodarowaniem, wieloletnie badania ich rytmiki sezonowej z wykorzystaniem metody obserwacji fenologicznych oraz końcowe opracowanie uzyskanych wyników. W kolejnej monografii zostaną przedstawione wyniki analiz chemicznych materiału roślinnego wyżej wymienionych gatunków roślin. Dotyczą one jedenastu makro- i mikroelementów (N, P, K, Ca, Mg, S, Fe, Mn, Cu, Zn, B), a także kadmu (Cd), ołowiu (Pb), sodu (Na) i kobaltu (Co).
Z przedmowy
Wydanie niniejszej monografii naukowej (opracowanie, redakcja, druk) zostało w całości sfinansowane ze środków Fundacji PKO Banku Polskiego
Część przedstawionych w niniejszej publikacji badań rytmiki sezonowej roślin, za lata 2010-2012, została zrealizowana w ramach projektu badawczego nr NN 305372738, finansowanego przez Narodowe Centrum Nauki.
Książka pt. Libretto i przekład poświęcona jest interesującemu, a mało zbadanemu zagadnieniu przekładu tekstów librett, gatunku literackiego, który stanowi integralną część dzieła operowego.
Jednym z głównych przesłań wypływających z Biblii odnośnie znaczenia chrztu są m.in. słowa Ewangelistów, którzy zapisali m.in., że jeśli się ktoś nie narodzi z wody i Ducha, nie może wejść do Królestwa Bożego (J 3,5), a kto uwierzy i przyjmie chrzest będzie zbawiony (Mk 16,16). Sakrament chrztu, jak mówił św. Mateusz Ewangelista otwierał bramy królestwa Bożego (Mat 28, 19). Dla wiernych był i jest on włączeniem – zanurzeniem… w śmierć i zmartwychwstanie Jezusa Chrystusa (Rz 6, 3-4; Kol 2, 12), a przez owo symboliczne zanurzenie w wodzie i powstanie, dawał on odrodzenie w życiu łaski, jak Pan Jezus zapowiedział Nikodemowi (J 3, 3-10), a jednocześnie był „wyzwolenie[m] z grzechu pierworodnego przez co nowo ochrzczony [stawał się] członkiem Kościoła – Ciała Mistycznego”. Chrześcijański krąg kulturowy formował się etapami, nabierając dosyć dużej dynamiki od ok. IV-V wieku, aby ostatecznego kształtu nabrać ok. X wieku n.e. W X wieku Europę odkrywano „na nowo” (ryc. 1). Poszczególne społeczeństwa żyjące na jej terytorium zaczęły bliżej poznawać wartości i idee nowo proponowanej i przyjmowanej wiary. Był to proces bardzo dynamiczny i niełatwy. Wielokrotnie był on bowiem związany z użyciem „miecza”, aktualnymi konfiguracjami i zależnościami politycznymi, prestiżem „pogan” na dworach chrześcijańskich itp. Mimo wieloletniej dyskusji różnych problemów z tym związanych, publikowanych najczęściej w rozproszonych, nie zawsze zauważanych przez historyków różnych specjalności wydawnictwach, wiele kwestii ciągle nie rozwiązano. Mając na względzie potrzebę podsumowania dotychczasowych badań Muzeum Pierwszych Piastów na Lednicy oraz Kolegium Europejskie UAM w Gnieźnie postanowiły zorganizować dyskusję na ten temat. W jej ramach wybitni znawcy problemu mieli na nowo przyjrzeć się dokonaniom nauki zajmującej się tą problematyką, aby sprawdzić na ile zdołano odpowiedzieć na pytania nurtujące dotychczas świat nauki, czego jeszcze nie wiemy i w jakim kierunku powinny pójść nasze dalsze badania. Ze względu na zakres merytoryczny i chronologiczny tych zagadnień ową dyskusję podzielono na trzy wielkie zagadnienia, które miały być przedmiotem dyskusji w trakcie trzech kolejnych konferencji.
Artykuły tworzące niniejszy tom dotyczą cesarza Augusta i miasta Rzym. W tym związku nie chodziło jednak tylko o to, aby w centrum zainteresowania postawić jednego człowieka i jedno miejsce, ale aby ich wspólny ogląd brał także pod uwagę stan współczesnej humanistyki oraz nowe pola badawcze historii (pamięć, rytuały oraz praktyki życia codziennego). Autorzy testów reprezentują nie tylko różne ośrodki akademickie, odmienne tradycje naukowe i dyscypliny zajmujące się starożytnością, ale także różne pokolenia badawcze. Tym samym prezentują różne sposoby widzenia historii oraz odmienne strategie jej interpretacji i wyjaśniania. Wszystkich ich jednak łączy fascynacja starożytnym Rzymem i chęć upamiętnienia dwutysiąclecia śmierci pierwszego princepsa.
Tom „Nowa Muzykologia” obejmuje teksty głęboko zróżnicowane, autorzy proponują nie tylko odrębne postawy wobec „nowej muzykologii”, ale także zupełnie inne wizje badań nad muzyką. Każdy z dwunastu artykułów odznacza się nie tylko wysokim profesjonalizmem, ale także świeżym, inspirującym podejściem do tematu. Dzięki temu publikacja ta oferuje wieloaspektowy ogląd na kluczowe dzisiaj kwestie muzykologiczne, od filozofii muzyki aż po muzykę popularną.
Od 20 lat muzycy i melomani korzystają z Przewodnika po muzyce kameralnej Danuty Gwizdalanki. Teraz autorka proponuje im rozszerzenie wiedzy o ulubionych triach i kwartetach opisując czasy i warunki, w jakich powstawały. Bohaterami Złotego wieku kameralistyki są więc nie tylko muzycy, ale także ich mecenasi, wydawcy, a przede wszystkim publiczność. Scenerią – salony, pracownie kompozytorów i pierwsze sale koncertowe w kawiarniach. Epizody tworzące panoramę epoki, w której kameralistyka była rozrywką i symbolem statusu, czasami są urzekająco staromodne, gdy dowiadujemy się, że damie nie wypadało grać na flecie, kompozytor nie zawsze zasługiwał na wzmiankę na afiszu, a do kwartetu zasiadało się przed śniadaniem. Kiedy indziej zaskakują podobieństwem do naszych czasów, bo to właśnie w „złotym wieku” wymyślono crowdfunding, koncerty promocyjne, a gwiazdy takie jak Mozart musiały zabezpieczać się przed piratami we własnym domu. Autorka podważa potoczne wyobrażenie o dominacji Wiednia, gdyż tam powstawały wprawdzie arcydzieła, ale mody dyktował Paryż, a na koncerty dla koneserów poważono się w Londynie. Gwizdalanka od paru dekad pisze o muzyce, jej twórcach i słuchaczach w kontekstach nietypowych dla polskiego piśmiennictwa (Muzyka i polityka, Muzyka i płeć), łącząc rzetelność informacyjną z potoczystością języka. Jej najnowsza książka również należy do tej kategorii – na przykład wtedy, gdy bazując na źródłach opisuje, jak wychowywano publiczność, by w sali koncertowej zachowywała się poważniej niż w kościele.
Książka przedstawia nie tylko "tradycyjne" związki literatury z malarstwem czy filmem, ale także przemiany gatunkowe, jakim literatura podlega, będąc pod nieustanną presją eksperymentów artystycznych i Internetu. Autorzy poszczególnych prac omawiają ważne dla ponowoczesnej kultury problemy, pokazując, jak zmienia się myślenie o literaturze, gdy wchodzi ona w związki z innymi dziedzinami twórczości lub podlega przemianom wynikającym z rozwoju mediów.
Teologia i liturgia chrztu od starożytności chrześcijańskiej do czasów nowożytnych - Konferencja zorganizowana przez Instytut Kultury Europejskiej UAM w Gnieźnie oraz Muzeum Pierwszych Piastów na Lednicy
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
