Proponowana uwadze czytelnika książka stanowi pierwszy polski przekład z opracowaniem traktatu Ambrożego z Mediolanu O wdowach (De viduis). Ambroży z Mediolanu (340–397) to jeden z najwybitniejszych łacińskich pisarzy chrześcijańskich, Doktor Kościoła, zwany również Doktorem Dziewictwa z powodu wyjątkowo wartościowych pism ascetycznych, w których ukazał ideał życia chrześcijańskich dziewic, a także wdów. Mediolańczyk uważa chrześcijańskie wdowy za osoby powołane do wyjątkowo zażyłej relacji z Chrystusem oraz do szczególnego poświęcenia na rzecz Kościoła. Ukazuje im ideał świętości, wyrastający z tradycji biblijnej i kościelnej oraz nawiązujący do najszlachetniejszych przekonań o godności wdowieństwa, które wypracował świat pogański. O wdowach to dzieło szczególnie ważne również dlatego, że wdowieństwo konsekrowane dynamicznie odradza się we współczesnym Kościele.
Podręcznik składa się z dwóch części. Inspiracją do napisania pierwszej z nich – Dźwięków muzyki stały się dwa wykłady prowadzone od wielu lat w ramach studiów II stopnia (magisterskich) na kierunku akustyka na Wydziale Fizyki Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu: Akustyka muzyczna oraz Akustyka środowiska. W Dźwiękach muzyki znajdziemy opis zjawisk towarzyszących powstawaniu tzn. generacji fal niosących dźwięki muzyczne.
Powstanie drugiej części książki – Dźwięków wojny związane jest z wybuchem wojny rosyjsko-ukraińskiej, kiedy 24 lutego 2022 r. syreny alarmowe i wybuchy zastąpiły szum wiatru i plusk morza. Ten fragment dotyczy zjawisk towarzyszących przenoszeniu tzn. propagacji fal niosących dźwięki wojny.
Obraz w historii i poza historią to czwarty w cyklu, po tomach Tło i powierzchnia obrazu (2022), Obraz jako obiekt teoretyczny (2020), Obrazy mocne – obrazy słabe (2018), zbiór artykułów poświęcony teorii i historii badań nad sztuką. Monografia jest poświęcona problematyce zogniskowanej wokół dychotomii między historycznym a estetycznym rozumieniem dzieła sztuki.
Autorami artykułów w tomie są przedstawiciele wiodących ośrodków badawczych historii sztuki w Polsce, m.in. Maria Poprzęcka (Uniwersytet Warszawski), Anna Markowska (Uniwersytet Wrocławski), Ryszard Kasperowicz (Uniwersytet Warszawski), Piotr Juszkiewicz (Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu), Mariusz Bryl (Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu), Stanisław Czekalski (Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu).
Przesypiamy prawie jedną trzecią naszego życia, a jednak – jak pisał Adam Mickiewicz – „dlaczego śpią ludzie, żaden z nich nie bada”.
Sen jest niezbędny dla regeneracji i przywrócenia sprawności organizmu. Pozwala oszczędzać ograniczone zasoby energii, uchronić nasze ciała przed wczesnym zużyciem, stanowi antidotum na stres. Zgoła inny jego aspekt ukazują nam marzenia senne, które chętnie opowiadamy, a przeżycia z nimi związane fascynują nas bądź niekiedy przerażają. Ta dwojaka natura snu czyni go interdyscyplinarnym przedmiotem badań.
Książka jest kolejnym już efektem współpracy naukowej Centrum Badań im. Edyty Stein z Katedrą Nauk Społecznych Uniwersytetu Medycznego w Poznaniu oraz Szpitalem Klinicznym Przemienienia Pańskiego w ramach projektu transdyscyplinarnego namysłu nad istotnymi fenomenami egzystencji ludzkiej i „budowania mostów” między humanistyką i naukami społecznymi a naukami medycznymi.
Książka stanowi kontynuację wcześniejszych badań autora nad hiszpańską piłką nożną w kontekstach historyczno-kulturowych i polityczno-medialnych. W odróżnieniu od dwóch poprzednich części, które dotyczyły męskiej piłki nożnej, niniejsza w całości poświęcona jest kobiecej piłce nożnej, ściślej historii jej zerwania z patriarchalnym paradygmatem, silnie zakorzenionym w hiszpańskim społeczeństwie. Analizując piłkę nożną kobiet na tle historycznego rozwoju Hiszpanii oraz przemian w rozumieniu kryterium płci w ramach dyskursu władzy, autor ukazuje trudną drogę, jaką piłkarki, sędzie, trenerki, dziennikarki i komentatorki przebyły ze sfery prywatnej (domowej), w której zamknął je męski dyskurs władzy w XX wieku, do sfery publicznej, w której w XXI wieku zyskały taką pozycję, że stały się zdolne do wytworzenia kontrnarracji względem dominującego dyskursu.
Książka została poświęcona problematyce socjalizacji, eksponując podmiotowy, jednostkowy obraz procesu lub jego społeczno-kulturowe konteksty. W prezentowanych artykułach Autorzy ujawniają autentyczną, pedagogiczną troskę o wzmacnianie społecznego zaangażowania w chronienie socjalizacji asocjacyjnej doświadczanej przez pokolenia, jak również w osłabianie lub eliminowanie z tych procesów zdarzeń, sytuacji i konsekwencji ich dysocjacyjnego wzbudzania i kontynuowania.
O przedmiocie badań informatyki. Studium filozoficzne to spojrzenie na informatykę okiem filozofa. Jest próbą zdefiniowania informatyki jako nauki przez pryzmat badanych przez nią obiektów. W książce przedstawiono analizę filozoficzną zagadnień związanych z komputerami, programami komputerowymi oraz informacją.
Ogród we wszelkich swoich postaciach i formach jest miejscem zorganizowanego przez człowieka spotkania natury z kulturą. Ogrody mogą powstawać i istnieć gdziekolwiek. Na ugorach, nieużytkach, byłych kamieniołomach i śmietniskach miejskich (usytuowany na Montmartrze publicznie dostępny Parc des Buttes Chaumont w XIX dzielnicy), terenach ekologicznie zdegradowanych, nawet na pustyni. Oczywiście, aby ich istnienie miało sens, potrzebna jest odpowiednia przestrzeń oraz podłoże uprawy. Ogród we wszystkich możliwych postaciach stanowi przestrzeń wydzieloną i chronioną. A także mającą swojego założyciela i gospodarza. Ów antropokulturowy i psychospołeczny moment odgraniczenia i ciągłej troski o wydzieloną przez człowieka przestrzeń przenika poszczególne kultury i epoki tym samym wspólnym refleksem.
Praca podejmuje problematykę kontestacji współczesnej globalizacji. Książka, pisana z perspektywy doświadczeń antropologicznych, sytuuje się w szerokim nurcie zainteresowań nauk społecznych tak zwanymi nowymi ruchami społecznymi. Prezentuje ona alterglobalizm przez pryzmat wartości i działań społecznych podejmowanych przez zwolenników "alternatywnej" globalizacji. To właśnie dynamika społeczna staje się kluczem do opisu buntu i oporu wobec kultury globalnego kapitalizmu. W tym wypadku działania społeczne są polem rozpowszechniania ideologii, krytyki hegemonicznego systemu i kreowania wiedzy.
Takie podejście badawcze wiąże się ściśle z antropologicznym poszukiwaniem specyfiki ruchu, który niezbyt trafnie kilka lat temu okrzyknięty został mianem ruchu "antyglobalnego". Społeczni aktorzy, którzy kontestują porządek świata oparty na neoliberalnej logice, proponują raczej różne alternatywy dotyczące rozwiązań palących problemów współczesności. Rozprawa przedstawia zjawisko alterglobalizmu na szerokim tle kulturowym, jak i w specyficznie polskim kontekście. Kilkuletnie badania terenowe w polskich środowiskach stanowiących część globalnego "ruchu ruchów" (wywiady, rozmowy, obserwacje uczestniczące) oraz analiza dostępnych materiałów takich jak literatura przedmiotu, artykuły prasowe, dokumenty pisane, strony internetowe czy filmy stanowią naukową podstawę do zrozumienia poczynań i wizji świata proponowanych przez alterglobalistów.
Socjoterapia jako grupowa forma pomocy psychologiczno-pedagogicznej jest powszechnie realizowana w Polsce w różnych obszarach działalności pomocowej. Jest ona skierowana głównie do dzieci i młodzieży z grup zwiększonego ryzyka powstawania zaburzeń lub takich, które już doświadczają problemów w funkcjonowaniu psychospołecznym. Szczególnymi miejscami, w których odbywa się socjoterapia, są placówki wsparcia dziennego.
Celem projektu opisanego w książce było uzyskanie obrazu funkcjonowania świetlic socjoterapeutycznych (diagnoza społeczna), a następnie wypracowanie rekomendacji dla ich funkcjonowania (oddziaływanie). W monografii scharakteryzowano sposób funkcjonowania świetlic socjoterapeutycznych w trzech miastach: Gdańsku, Katowicach i Poznaniu oraz opisano branding usług prowadzonych przez te świetlice (lub w ich imieniu) na stronach internetowych i w serwisach społecznościowych. Ponadto, ponieważ badania były prowadzone w czasie pandemii COVID-19, scharakteryzowano sposób funkcjonowania świetlic socjoterapeutycznych w sytuacji zagrożenia epidemiologicznego, co pozwala przyjrzeć się sposobom adaptacji do nagłych, kryzysowych wydarzeń.
Publikacja jest pierwszym polskojęzycznym ujęciem historii edukacji filozoficznej w dawnych Indiach. Tytułowy problem zasługuje na szczególną uwagę – sięga bowiem do wspaniale udokumentowanych źródeł tego zjawiska i początków samej hinduskiej myśli filozoficznej, ujawniając korzenie jakże dzisiaj popularnej jogi. Książka, chociaż ma charakter naukowy, to adresowana jest do szerokiego grona odbiorców interesujących się kulturą hinduską. Pokazuje, jak rodziło się zjawisko edukacji filozoficznej i jak w swoich początkach było głęboko zakorzenione w pierwotnych strukturach inicjacyjnych. Omawia zagadnienia związane z (1) właściwym celem edukacji, koncentrując się na problematyce cierpienia człowieka, wyzwolenia od niego, przeszkód, jakie stoją na drodze do osiągnięcia tego celu, i wreszcie potencjału poznawczego człowieka; (2) doborem przedmiotu edukacji, w tym zagadnieniami mitycznych początków, problematyką poznania, atmanem i brahmanen, stanami świadomości i kwestią tożsamości czy prawem karmana; (3) metodami pracy edukacyjnej, uwzględniając problematykę inicjacyjną i kwestię bezpośredniego doświadczenia o charakterze mistycznym, rolę słów w procesie dydaktycznym czy początki tradycji jogi. Z narracji wyłania się bogaty świat poszukiwań filozoficznych, pełen zapału i afirmacji życia oraz wiar w możliwość osiągnięcia niczym nieuwarunkowanego szczęścia. Świat szanujący tradycję, ale i odważnie szukający nowych dróg do jak najlepszego wykorzystania własnego potencjału.
Monografia prezentuje wyniki najnowszych badań muzykologicznych przeprowadzonych nad twórczością i działalnością muzyczną Josepha Ignatza Schnabla (1767–1831) – niemieckiego kompozytora, dyrygenta i pedagoga. Praca składa się z części historycznej, analitycznej oraz z ujęcia krytycznego. Uzupełnienie treści głównej stanowią aneksy, zawierające m.in. najnowszy katalog tematyczny dzieł Schnabla oraz kalendarium życia kompozytora. W monografii po raz pierwszy w sposób całościowy i syntetyczny omówiono styl muzyczny Schnabla, zinterpretowano także jego dzieła w świetle norm stosowanych w muzyce liturgicznej na przełomie XVIII i XIX wieku.
W tytule książki pojawia się istotne rozróżnienie na dawniejsze i nowe metafory Internetu. Nie chodzi tu o dychotomiczne przeciwstawienie jednych drugim, lecz o dostrzeżenie różnicy, która dzieli Sieć z czasów jej XX-wiecznych początków i Sieć w postaci tak zróżnicowanej i technologicznie zaawansowanej, z jaką mamy do czynienia współcześnie, w trzeciej dekadzie XXI wieku.
Jedne i drugie odkrywają i potwierdzają, że fenomen Internetu jako nowoczesnego medium – będącego od kilku dekad jednym z kluczowych składników życia społecznego i elementów kultury współczesnej – ma nie tylko swą bieżącą teraźniejszość, lecz również coraz dłuższą, z roku na rok nawarstwiającą się przeszłość.
Autor stawia tezę, iż będące tematem tej książki metaforyczne określenia Internetu są w gruncie rzeczy niczym innym, jak przybierającymi najróżniejsze formy przejawami społecznego dyskursu, który trwa od lat i permanentnie wokół niego się toczy.
Monografia skupia się na relacji między folkloryzmem a ochroną niematerialnego dziedzictwa kulturowego na przykładzie weselnych widowisk obrzędowych w Wielkopolsce. Jej celem jest rozpoznanie funkcji widowisk w lokalnym krajobrazie kulturowym na przykładzie działalności wybranych widowisk i wykonujących je zespołów folklorystycznych. Książka umocowana jest w paradygmacie antropologii folkloru i folklorystyki antropologicznej i stanowi próbę antropologicznej odpowiedzi na pytanie, czy weselne widowiska obrzędowe, postrzegane jako zjawisko należące do kategorii folkloryzmu, stanowią formę ochrony niematerialnego dziedzictwa kulturowego. Monografia przedstawia motywacje i konsekwencje podejmowania tego typu działań przez członków badanych zespołów folklorystycznych, sposoby rozumienia folkloru, odtwarzanie i zarządzanie elementami dziedzictwa oraz ich wykorzystanie do celów społecznych, ekonomicznych i politycznych. Studia przypadku stanowią: Wesele szamotulskie, Wesele przyprostyńskie i Wesele biskupiańskie. Chociaż powstały naukowe opracowania poszczególnych widowisk weselnych, w literaturze etnologicznej brakuje monografii poświęconej procesualnej i holistycznej analizie porównawczej tego zjawiska. Na obszar problemowy książki składają się: (1) rola folkloryzmu na przykładzie weselnych widowisk obrzędowych w lokalnym i regionalnym krajobrazie kulturowym; (2) motywacje i doświadczenia związane z ich praktykowaniem przez członków lokalnej społeczności; (3) wpływ polityki i systemu ochrony niematerialnego dziedzictwa UNESCO na funkcjonowanie folkloru tradycyjnego i folkloryzmu oraz (4) sposoby postrzegania folkloru i folkloryzmu oraz wynikające z nich sposoby ochrony niematerialnego dziedzictwa kulturowego. Publikacja przedstawia proces, na skutek którego widowiska stały się istotnym elementem lokalnych i regionalnych krajobrazów kulturowych, trwale wpisując się w życic ich mieszkańców.
Autorzy książki proponują spojrzenie na film, literaturę, fotografię (ujmowane także relacyjnie, z perspektywy korespondencji sztuk) jako na nośniki pamięci i nostalgii. Poddają analizie artystyczne próby utrwalenia, zapisania w różnych mediach i za pomocą różnych kodów obrazów tego, co ze swej natury ulotne, przemijające, impresyjne. Wśród przygotowanych tekstów można znaleźć takie, które za punkt wyjścia obierają wizualność, sensualność obrazu, pamięć, nostalgię, melancholię, stylizacje retro oraz kategorie temporalne.
Społeczeństwo Jamajki przeszło długą drogę od dominującej liczebnie, a podporządkowanej kolonialnej władzy, służebnej populacji osób zniewolonych i pozbawionych podmiotowości prawnej, do obywateli kraju skazanego na peryferyzację w ramach gospodarki światowej. Autor przedstawia etnohistoryczne aspekty kształtowania się rasistowsko-klasistowskiej dominacji grupki Europejczyków nad większością ukształtowaną wskutek gospodarczego obrotu ludźmi, wykorzystywania i konserwowania ich podporządkowanego, podrzędnego statusu oraz eksploatacji globalnych nierówności. Na przykładzie jamajskich przestrzeni miejskiej i turystyki zaprezentował skutki kolonialnej niedbałości o rozwój społeczny i gospodarczy wyspy oraz utrzymywania większości jej mieszkańców w charakterze Innych, co zaowocowało odrzuceniem przez nich istotnej części „kolonialnej spuścizny” oraz dążeniami do wytworzenia własnej tożsamości. Końcowe rozdziały autor przeznaczył na omówienie praktycznych konsekwencji kontynuowania statusów etnorasowych i klasowych, zakorzenionych w kolonialnych i nacjonalistycznych hierarchiach, które nie przystają do opisu społeczeństw współczesnego świata, lecz są cynicznie reanimowane i wykorzystywane do legitymizowania wyzysku i dyskryminacji arbitralnie wybranych grup.
Monografia filmu przełomowego dla historii sztuki filmowej – Podróż na Księżyc (1902) pioniera światowego kina Georges’a Méliesa. Autorka przedstawia i analizuje film w szerokich kontekstach literackich, teatralnych, plastycznych, sytuując go w gustach i oczekiwaniach odbiorców europejskiej kultury popularnej przełomu XIX i XX stulecia. Książka jest kontynuacją serii Klasyka kina/Classics of Cinema wydawanej przez Wydawnictwo Naukowe UAM, w której ukazało się dotąd ponad dwadzieścia monografii książkowych.
W monografii podjęta została interdyscyplinarna refleksja nad literaturą, filmem, muzyką i obrazem w powiązaniu ze sztuką operową i jej kulturowymi kontekstami. Autorzy kolejnych rozdziałów punktem odniesienia uczynili dzieła, w których dochodzi do różnego typu transpozycji operowych stylów, zarówno w sztuce wcześniejszych epok, jak i w zjawiskach kultury współczesnej (m.in. poezji, powieści, teledysku, teatrze tańca, grze komputerowej). Pojęciową kotwicę dla poruszanych zagadnień ustanowiły tradycyjne kategorie estetyczne – „stylu” i „dzieła” (stylów opery, dzieła w kulturze), odczytywane w dwojakim ujęciu: (1) ze względu na specyfikę gatunkowo-formalną i poszczególne składowe dramatyczne, muzyczne, teatralne, literackie i in. decydujące o fenomenie opery, jak również (2) jako wszelkiego rodzaju signum operowej sztuki i jej tematów zapisane w dziełach kultury, pozwalające m.in. na poszukiwanie paradygmatu „operowości”, otwartego na różne ideowe, kulturowe i estetyczne odczytania. W przedstawionych ujęciach, analizach i interpretacjach dzieł uwzględniono zachowanie pamięci kontekstu, z którego wywodzi się materiał podlegający transpozycji, a efekty procesów twórczych cechują się formalno-artystyczną nawiązaniem do wyjściowego oryginału (motywu, tematu, idei, stylu, wątku, formy, całego dzieła), ustanawiając nieodzowny element procesu trans-positio. Dzięki temu rezultaty takich procesów uobecniają i uaktualniają w sztuce i w kulturze, a wraz z nimi także w refleksji humanistycznej, doświadczenie żywotności tradycji, sztuki pamięci i stapiania się horyzontów, potwierdzając wielopoziomowe symboliczne i alegoryczne zakorzenienie sztuki tak dawnych epok, jak czasów współczesnych.
Praca jest fundamentalną aktywnością człowieka i elementem tworzącym jego biografię. Towarzyszyła człowiekowi od zarania dziejów, a ci, którzy ją wykonywali, gromadzili jej rezultaty i mogli przekazywać z pokolenia na pokolenie wiedzę o życiu, funkcjonowaniu w danej grupie, odgrywaniu wybranych ról społecznych.
Praca ludzka to też temat zainteresowania nie tylko ekonomistów, lecz także filozofów, antropologów, teologów czy kulturoznawców. Decyzja autorów, by ponownie uczynić ją przedmiotem naukowej refleksji, uzasadniona jest dwoma zjawiskami dziejącymi się we współczesnym świecie.
Pierwszym z nich jest demoralizacja pracy, utrata godności, sensu, etosu pracy, co w połączeniu z jej coraz większą ekspansją, presją wydajności i anektowaniem kolejnych obszarów życia człowieka prowadzi do epidemii wypalenia zawodowego, depresji, poczucia egzystencjalnej pustki.
Drugim zjawiskiem jest doświadczenie pandemii COVID-19. Dla niektórych był to czas zamknięcia się w domu, w trybie zdalnym, dla innych – redukcji etatów, a właściwie dla każdego - wyrwania ze znanej rzeczywistości i postawienia przed nowymi wyzwaniami. Zmiany dobrze znanych, oswojonych i „naturalizowanych” warunków pracy pozwalają przyjrzeć im się z większą uwagą i krytycyzmem, a także postawić na nowo pytania o charakter, uwarunkowania i znaczenie pracy.
Książka jest kolejnym już efektem współpracy naukowej Centrum Badań im. Edyty Stein z Katedrą Nauk Społecznych Uniwersytetu Medycznego w Poznaniu oraz Uniwersyteckim Szpitalem Klinicznym w Poznaniu w ramach projektu transdyscyplinarnego namysłu nad istotnymi fenomenami egzystencji ludzkiej i „budowania mostów” między humanistyką i naukami społecznymi a naukami medycznymi.
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
