Monografia skupia się na relacji między folkloryzmem a ochroną niematerialnego dziedzictwa kulturowego na przykładzie weselnych widowisk obrzędowych w Wielkopolsce. Jej celem jest rozpoznanie funkcji widowisk w lokalnym krajobrazie kulturowym na przykładzie działalności wybranych widowisk i wykonujących je zespołów folklorystycznych. Książka umocowana jest w paradygmacie antropologii folkloru i folklorystyki antropologicznej i stanowi próbę antropologicznej odpowiedzi na pytanie, czy weselne widowiska obrzędowe, postrzegane jako zjawisko należące do kategorii folkloryzmu, stanowią formę ochrony niematerialnego dziedzictwa kulturowego. Monografia przedstawia motywacje i konsekwencje podejmowania tego typu działań przez członków badanych zespołów folklorystycznych, sposoby rozumienia folkloru, odtwarzanie i zarządzanie elementami dziedzictwa oraz ich wykorzystanie do celów społecznych, ekonomicznych i politycznych. Studia przypadku stanowią: Wesele szamotulskie, Wesele przyprostyńskie i Wesele biskupiańskie. Chociaż powstały naukowe opracowania poszczególnych widowisk weselnych, w literaturze etnologicznej brakuje monografii poświęconej procesualnej i holistycznej analizie porównawczej tego zjawiska. Na obszar problemowy książki składają się: (1) rola folkloryzmu na przykładzie weselnych widowisk obrzędowych w lokalnym i regionalnym krajobrazie kulturowym; (2) motywacje i doświadczenia związane z ich praktykowaniem przez członków lokalnej społeczności; (3) wpływ polityki i systemu ochrony niematerialnego dziedzictwa UNESCO na funkcjonowanie folkloru tradycyjnego i folkloryzmu oraz (4) sposoby postrzegania folkloru i folkloryzmu oraz wynikające z nich sposoby ochrony niematerialnego dziedzictwa kulturowego. Publikacja przedstawia proces, na skutek którego widowiska stały się istotnym elementem lokalnych i regionalnych krajobrazów kulturowych, trwale wpisując się w życic ich mieszkańców.
Monografia filmu przełomowego dla historii sztuki filmowej – Podróż na Księżyc (1902) pioniera światowego kina Georges’a Méliesa. Autorka przedstawia i analizuje film w szerokich kontekstach literackich, teatralnych, plastycznych, sytuując go w gustach i oczekiwaniach odbiorców europejskiej kultury popularnej przełomu XIX i XX stulecia. Książka jest kontynuacją serii Klasyka kina/Classics of Cinema wydawanej przez Wydawnictwo Naukowe UAM, w której ukazało się dotąd ponad dwadzieścia monografii książkowych.
Praca jest fundamentalną aktywnością człowieka i elementem tworzącym jego biografię. Towarzyszyła człowiekowi od zarania dziejów, a ci, którzy ją wykonywali, gromadzili jej rezultaty i mogli przekazywać z pokolenia na pokolenie wiedzę o życiu, funkcjonowaniu w danej grupie, odgrywaniu wybranych ról społecznych.
Praca ludzka to też temat zainteresowania nie tylko ekonomistów, lecz także filozofów, antropologów, teologów czy kulturoznawców. Decyzja autorów, by ponownie uczynić ją przedmiotem naukowej refleksji, uzasadniona jest dwoma zjawiskami dziejącymi się we współczesnym świecie.
Pierwszym z nich jest demoralizacja pracy, utrata godności, sensu, etosu pracy, co w połączeniu z jej coraz większą ekspansją, presją wydajności i anektowaniem kolejnych obszarów życia człowieka prowadzi do epidemii wypalenia zawodowego, depresji, poczucia egzystencjalnej pustki.
Drugim zjawiskiem jest doświadczenie pandemii COVID-19. Dla niektórych był to czas zamknięcia się w domu, w trybie zdalnym, dla innych – redukcji etatów, a właściwie dla każdego - wyrwania ze znanej rzeczywistości i postawienia przed nowymi wyzwaniami. Zmiany dobrze znanych, oswojonych i „naturalizowanych” warunków pracy pozwalają przyjrzeć im się z większą uwagą i krytycyzmem, a także postawić na nowo pytania o charakter, uwarunkowania i znaczenie pracy.
Książka jest kolejnym już efektem współpracy naukowej Centrum Badań im. Edyty Stein z Katedrą Nauk Społecznych Uniwersytetu Medycznego w Poznaniu oraz Uniwersyteckim Szpitalem Klinicznym w Poznaniu w ramach projektu transdyscyplinarnego namysłu nad istotnymi fenomenami egzystencji ludzkiej i „budowania mostów” między humanistyką i naukami społecznymi a naukami medycznymi.
Przyszłość, w jakiej będą żyły kolejne pokolenia zarówno ludzkich, jak i nieludzkich istot, kształtuje się dziś i w tym sensie właśnie ją przeżywamy, w jakimś zakresie konceptualizujemy, modelujemy, a także odczuwamy emocjonalnie, a nawet somatycznie. Autorka Ekofantastyki opowiada o takim przeżywaniu teraźniejszości i przyszłości w kontekście kryzysu klimatycznego, zanieczyszczenia wody oraz powietrza, zaniku bioróżnorodności, pogłębiającej się niesprawiedliwości środowiskowej. W pracy znajdziemy tezę, że do zmiany tego stanu rzeczy potrzebujemy nie tylko narzędzi naukowych, technologicznych, politycznych i ekonomicznych, lecz także jakiejś nowej wrażliwości oraz estetyki. Proponowane przez Gajewską „zarządzanie wyobraźnią” oznaczałoby konstruowanie nowych modeli poznania zarówno na poziomie epistemologicznym, ontologicznym, aksjologicznym, jak i estetycznym.
To także poszukiwanie takich rodzajów, gatunków, odmian gatunkowych w literaturze, filmie, grach komputerowych, sztukach plastycznych, w których najwyraźniej ujawniają się rozmaite scenariusze ludzko-nie-ludzkiej sprawiedliwości (lub niesprawiedliwości). W książce przedstawiono argumenty za tym, by szczególną uwagę poświęcić spekulatywnej fantastyce naukowej, w której podejmowane są tematy ekologii i wielogatunkowej (nie)sprawiedliwości. Ten nurt fantastyki, zaangażowany w przedstawianie alternatywnych obrazów rzeczywistości, prowokuje odbiorców do ponownego przemyślenia miejsca ludzi na Ziemi, naszych relacji z nie-ludźmi i polityczno-etyczno-estetycznej odpowiedzialności za możliwe (lub prawdopodobne) kształty przyszłości. Jednocześnie spekulacje te – jako wytwory czasów, w których powstały – odsłaniają aktualne wyobrażenia pisarzy, filmowców, artystów i odbiorców ich prac o prawdopodobnym, albo oczekiwanym kierunku, w którym (być może) będziemy podążać, by przekroczyć, lub choćby osłabić myślenie antropocentryczne i skierować uwagę na bioróżnorodność oraz wielogatunkowy dobrostan.
Książka stanowi zbiór rozważań podejmujących kluczowe problemy badawcze współczesnego komunikowania w ujęciu interdyscyplinarnym z perspektywy: semiotyki, komunikologii, lingwistyki, poetyki, sztuki słowa i obrazu, kognitywistyki i psychologii społecznej. Publikacja jest efektem studiów autora nad zagadnieniem z lat 2017–2023.
Feminista Helmut Newton to książka poświęcona twórczości Helmuta Newtona, który miał ogromny wpływ na rozwój feministycznej sztuki i fotografii.
Fotografia od momentu wynalezienia w każdym kolejnym dziesięcioleciu nabierała coraz większego znaczenia. Można stwierdzić, że w zasadzie nigdy nie była wyłącznie formą sztuki czy działalności reporterskiej. Obraz zawsze wpływał na wszystkie obszary życia społecznego – od polityki po konsumpcję. Jednym z problemów społeczno-kulturowych poruszanych przez fotografię stał się feminizm.
Praca przedstawia twórczość niemieckiego fotografa mody Helmuta Newtona, zmieniającego nie tylko świat mody, lecz również świat feminizmu XX w. Niezwykła umiejętność przyciągania spojrzeń poprzez kontrowersyjną tematykę i realizację projektów zjednała Newtonowi szereg fanów, ale równocześnie przysporzyła jeszcze większą rzeszę wrogów. Fotograf – pornograf, jak nazywali go współcześni krytycy, stał się jednak ikoną swych czasów, budząc skrajne emocje – od zachwytu począwszy, na zgorszeniu kończąc. Nie sposób jednak zaprzeczyć, że ukazał cały wachlarz kobiecych typów, emocji i zachowań.
W książce zawarte są także wyniki badania przeprowadzonego przez autorkę w Helmut Newton Foundation w Berlinie.
Autor podejmuje analizę rozwoju kontroli przez hamowanie – jednego z najbardziej popularnych konstruktów we współczesnych badaniach z zakresu psychologii rozwoju, psychologii poznawczej i neuropsychologii. Jest ona najczęściej ujmowana jako jedna z najwcześniej rozwijających się funkcji wykonawczych, które odpowiedzialne są za podejmowanie przez człowieka działań celowych. Sprawność tych funkcji uznaje się współcześnie za jedne z najważniejszych wczesnych predyktorów prawidłowego i zaburzonego rozwoju w okresie dzieciństwa, dorastania i dorosłości.
W pierwszej części książki podjęto problem definiowania kontroli hamowania z perspektywy funkcji wykonawczych, systemów funkcjonalnych, procesu rozwiązywania problemów oraz mechanizmów mózgowych. Druga część poświęcona została prezentacji autorskiej koncepcji rozwoju kontroli hamowania w czterech okresach dzieciństwa, opartej na założeniach kulturowo-historycznej psychologii Lwa S. Wygotskiego, oraz omówieniu problemów z pomiarem tego rozwoju. Ostatnia część monografii obejmuje analizę wyników badań własnych autora, których celem była empiryczna ilustracja i weryfikacja wybranych problemów z definiowaniem kontroli hamowania i badaniem jej rozwoju
O przedmiocie badań informatyki. Studium filozoficzne to spojrzenie na informatykę okiem filozofa. Jest próbą zdefiniowania informatyki jako nauki przez pryzmat badanych przez nią obiektów. W książce przedstawiono analizę filozoficzną zagadnień związanych z komputerami, programami komputerowymi oraz informacją.
Ks. Stanisław Konarski (1700–1773), pijar, należał do najwybitniejszych postaci polskiego życia intelektualnego XVIII w. Jego ostatnia książka O religii poczciwych ludzi (1769) przez ponad 200 lat była czytana z dużym zainteresowaniem – najpierw przez współczesnych jej czytelników, następnie przez historyków idei i badaczy polskiego oświecenia. W obu przypadkach nie przestawała intrygować atmosferą skandalu, który pod koniec życia uczonego pijara zatoczył szerokie kręgi – od warszawskiej nuncjatury aż po Dykasterię Świętego Oficjum w Rzymie. Podstawowe fakty związane z procesem, który przeprowadzono w kurii rzymskiej, były znane polskiej historiografii, lecz jedynie powierzchownie. Nieznane dotąd materiały z archiwum Dykasterii Doktryny Wiary (dawnego Świętego Oficjum) pozwalają na dokładne odtworzenie burzliwej historii książki, która mogła znaleźć się w Indeksie ksiąg zakazanych, choć została napisana w obronie chrześcijaństwa przed osiemnastowiecznym deizmem.
Książka prezentuje projekt artystyczno-naukowy realizowany przez autorkę w 2018 r. jako twórcze upamiętnienie powstania wielkopolskiego 1918–1919 w 100. rocznicę jego wybuchu. W pracy zaprezentowano dokumentację malarską, osobistą rejestrację pejzażu historii miejsc związanych z powstaniem wielkopolskim. Pokazano ewolucję tego pejzażu przez stworzenie własnej czasoprzestrzeni malarskiej, która uwzględnia zmiany obserwowanej przestrzeni w czasie, i która generuje refleksje na temat jej odbioru w kontekście nakładania się czasu historycznego na czas współczesny. Zaprezentowany został wielowymiarowy i kolorystyczny przekaz malarski ilustrowany reprodukcjami obrazów autorki powstałych na podstawie retrospekcji i porównania obecnie obserwowanej przestrzeni pejzażu z ich historycznym kontekstem. Publikacja zaznajamia z techniką pracy artystki i prezentuje jej nowatorską technikę malarstwa strukturalnego w połączeniu z fotografią i drukiem cyfrowym. Tematykę uzupełniają teksty, dokumentacja procesu twórczego oraz relacje fotograficzne z wystaw i spotkań edukacyjnych organizowanych przez autorkę w miejscach historycznych inspiracji. Projekt realizowany był na obszarze trzech województw w sześciu miejscowościach, w których zaznaczyły się działania powstańców wielkopolskich. Został nagrodzony stypendium Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego.
Publikacja stanowi zbiór analiz teoretyczno-badawczych dotyczących funkcjonowania współczesnej młodzieży w dynamicznie zmieniającej się rzeczywistości społeczno-kulturowej. Zamieszczone w tomie artykuły skoncentrowane zostały wokół dwóch obszarów problemowych: młodzież wobec przemian współczesnego świata oraz młodzież w kontekście wybranych kwestii edukacyjno-wychowawczych. Podjęte w pierwszej części monografii wątki skupiają się na zjawiskach i procesach, które determinują losy współczesnych (nie tylko) młodych, wyznaczają trendy oraz kierunki dążeń. Są to m.in. pandemia wirusa SARS-CoV-02, wielokulturowość, globalizacja, ucieczka w świat wirtualny. W świetle specyfiki tych okoliczności Autorki artykułów poddają pod refleksję współczesne pokolenie młodzieży oparte na zmianie. Druga część publikacji dotyczy zagadnień związanych z młodzieżą funkcjonującą w systemie edukacyjnym i problematyką odnoszącą się do kwestii wychowawczych powiązanych z okresem adolescencji. W tekstach – w nawiązaniu do przemian w zakresie współczesnego świata – mocno wybrzmiewa konieczność projektowania nowych rozwiązań edukacyjnych i wychowawczych dotyczących młodzieży.
Sportowe zakłady bukmacherskie łączą w sobie tradycyjne atrybuty gry hazardowej z dziejącym się niezależnie od niej wydarzeniem sportowym. Osoby grające stawiają pieniądze na określone rozstrzygnięcie meczu piłkarskiego, walki bokserskiej czy choćby wyścigów konnych. W przeciwieństwie do ruletki, kości czy loterii mierzą się jednak z sytuacją, gdzie o ostatecznym wyniku rozgrywki decyduje bardzo duża liczba czynników. Uprawianie sportowych zakładów bukmacherskich stanowi zatem laboratorium procesów związanych z ryzykiem i podejmowaniem decyzji, ale także z analizowaniem świata społecznego, przypisywaniem znaczeń danym aktywnościom czy wyznawaniem określonego światopoglądu.
Autor książki stara się odpowiedzieć na pytanie, jak gracze praktykują sportowe zakłady bukmacherskie – dlaczego postrzegają je za atrakcyjne dla siebie, czym one dla nich są, skąd wiedzą, w jaki sposób grać, czy też – w jaki sposób grają. W książce opisany jest społeczny fenomen zakładów ulokowany w szerszym kontekście kulturowym. Autor wykorzystuje do tego teorię praktyk, która pozwala dostrzegać w działaniach jednostek zarówno wpływ, któremu ulegają, jak i ten przez nie wywierany na kulturę, styl życia czy technologię. Zastosowanie takiej ramy pozwoliło wydobyć złożoność uprawiania tej formy hazardu oraz pozwoliło dostrzec w nim liczne powiązania z innym obszarami życia społecznego.
"Tło i powierzchnia obrazu" to trzeci z cyklu, po tomach "Obraz jako obiekt teoretyczny" oraz "Obrazy mocne – obrazy słabe" (2018), zbiór artykułów poświęcony zagadnieniom teorii i historii badań nad sztuką, obejmujący czasy od nowożytności po współczesność.
Publikacja ma charakter interdyscyplinarny. Przygotowane przez autorów opracowania dotyczą różnorodnej problematyki koreańskiej z zakresu historii, językoznawstwa, kultury, ekonomii, filozofii, polityki, literaturoznawstwa.
W 2021 r. zostały zaprezentowane podczas II Kongresu Koreanistycznego.
Monografia zbiorowa jest księgą jubileuszową dedykowaną prof. Szczęsnemu Skibińskiemu z okazji 80. urodzin i zawiera teksty badaczy z całej Polski, dotyczące problematyki naukowej pośrednio i bezpośrednio związanej z działalnością Jubilata.
Problemy psychiczne także w polskim społeczeństwie nasiliły się po ponad dwóch latach trwania pandemii COVID-19. W szczególnie trudnej sytuacji znajduje się młodzież, wśród której liczba samobójstw podwoiła się. Również w starszych grupach wiekowych obserwuje się wzrost zaburzeń psychicznych, co może zaowocować w przyszłości większą liczbą zachowań samobójczych. W tych trudnych czasach, w cieniu toczącej się wojny w Ukrainie, trwającego kryzysu energetycznego i gospodarczego, rodzą się pytania o rolę i miejsce osób duchownych w profilaktyce samobójstw.
W książce dość szczegółowo opisano zjawisko samobójstw w Polsce i na świecie, koncentrując się na konsekwencjach społecznych zjawiska. Opisano specyfikę samobójstw i zachowań samobójczych oraz ich druzgocące skutki wśród młodzieży, seniorów i kobiet. W książce odwołano się do skutków pandemii COVID-19, przedstawiając najnowsze dane z Komendy Głównej Policji. Przedstawiono także tematykę samobójstw w Biblii. Wiele miejsca poświęcono ukazaniu podejścia Kościoła Rzymskokatolickiego do zjawiska samobójstw i do samobójców w historii. Zwrócono tu uwagę zwłaszcza na poglądy św. Augustyna i św. Tomasza z Akwinu, a także na ustalenia licznych soborów. W oddzielnym rozdziale poruszono temat samobójstw i samobójców we współczesnej wykładni Kościoła Rzymskokatolickiego, odnosząc się do dokumentów Soboru Watykańskiego II i późniejszych. W książce przedstawiono także współczesną praktykę duszpasterską stosowaną wobec samobójców i ich rodzin.
Głównym zagadnieniem podejmowanym w ramach tomu jest fenomen paidei (gr. ???????) – czyli wzorca doskonałości człowieka, do którego należało dążyć w procesie kształtowania jednostki – odczytywany w dwóch szczególnych kontekstach: po pierwsze, doświadczenia pandemii koronawirusa SARS-CoV-2, po drugie zaś – obserwowanej współcześnie ekspansji technologii komunikacyjno-informacyjnych, które przejmują funkcję dawnych osobowych wzorów i instytucjonalnych strategii wychowawczych. Tym samym tytułowe „czasy zarazy” należy odczytywać nie tylko dosłownie, ale także – a może przede wszystkim – metaforycznie, jako kondycję współczesnego człowieka.
Doświadczenie historyczne wskazuje wszelako, że czasy kryzysu mogą nieść w sobie zalążek nadziei, prowadzić ku przebudzeniu, odnowie, lepszemu jutru. „Koronakryzys” obnażył wiele aspektów natury ludzkiej w całej jej szlachetnym, a także ułomnym wymiarze, zmienił oblicze codzienności, wprowadzając nowe formy funkcjonowania społecznego i kontaktów międzyludzkich.
Cóż zatem możemy zrobić, by uniknąć zagrożeń, które sprowadziła na nas pandemia Covid-19, a dostrzec szanse, które się z nią wiążą, i umieć je wykorzystać? – to naczelne pytanie, jakie zadają Autorzy, zastanawiając się nie tylko nad tym, jak nauczać podczas pandemii, ale też – a może przede wszystkim – czy pandemia może nas czegoś nauczyć, ukształtować, otworzyć na niedostrzegane dotąd obszary egzystencji i duchowości?
Książka zawiera trzynaście tekstów 16 autorek i autorów, którzy na 700 stronach przedstawili wyniki dwuletnich badań archiwalnych, bibliotecznych i prasowych na temat przejawów antysemityzmu na Uniwersytecie Poznańskim w dwudziestoleciu międzywojennym. Teksty objęły okres od utworzenia uczelni po jej zamknięcie we wrześniu 1939 roku i opowiadają o relacjach miedzy polską większością a żydowską mniejszością na poznańskiej wszechnicy. Akademicki kontekst funkcjonowania żydowskich studentek i żydowskich studentów w Poznaniu został przedstawiony na szerokim tle rozwoju antysemityzmu na środkowoeuropejskich uniwersytetach oraz na tle atmosfery Poznania, mającego w dwudziestoleciu międzywojennym opinię matecznika endecji.
We wszystkich tekstach wykorzystano obszerny materiał źródłowy – tekstowy i ikonograficzny (w książce znajduje się około 200 ilustracji) – który został wszechstronnie i wnikliwie zinterpretowany i wyjaśniony. Wysoki poziom merytoryczny oraz interesujące przedstawienie badanej problematyki cechuje wszystkie teksty zamieszczone w książce.
Artykuły zostały uzupełniony o bogaty wybór reprodukcji źródeł, a korzystanie z testów ułatwiają indeksy: osobowy, rzeczowy, geograficzny oraz nazw etnicznych. W monografii zestawiono liczącą kilkaset pozycji bibliografię. Książka cechuje się starannie i konsekwentnie zaprojektowaną szatą graficzną i silną symboliką okładki.
W książce autor kontynuuje swoje badania nad hiszpańską piłką nożną, od której uciec nie sposób. Razem z poprzednią (Historia, nacjonalizm i tożsamość. Rzecz o piłce nożnej w Hiszpanii, 2020) składa się ona na swoisty dyptyk piłkarski. W tej skupia się na ukazaniu jak w kraju nad Ebro historia, polityka i media splatają się za sprawą piłki nożnej, która stała się działającym instrumentem oficjalnego dyskursu władzy. Kluczowe jest tu budowanie narodów (hiszpańskiego, katalońskiego i baskijskiego) na bazie piłki nożnej w kontekście tzw. faktów odróżniających (hechos diferenciales), które służą legitymizowaniu tego procesu. Z jednej strony poprzez odwołania do historii Hiszpanii, konkretnych działań politycznych i relacji medialnych autor wykazuje jak dużą rolę w kreowaniu obrazu hiszpańskiej piłki nożnej odgrywają politycy, prezesi związków piłkarskich i klubów oraz dziennikarze, a z drugiej, jak wszechobecne media społecznościowe umożliwiają tym, którzy są wobec niego krytyczni, podejmowanie różnego rodzaju działań, mających na celu jego przełamanie i rozmycie.
Kolejne tomy monografii wieloautorskiej Teologia dogmatyczna zawierają teologiczne komentarze do najnowszych dokumentów oficjalnego nauczania Kościoła oraz ważnych wydarzeń z życia Kościoła katolickiego. W takim formacie jest to seria wyjątkowa w polskiej literaturze teologicznej. Obecny siedemnasty już tom został zatytułowany Kościół w Polsce wobec pandemii. Dwunastu autorów z różnych środowisk naukowych, z Poznania, Wrocławia, Warszawy, Gniezna, Obry, Krakowa podjęło się inspirującego i zobowiązującego wyzwania krytycznego teologicznego skomentowania doświadczenia Kościoła katolickiego w Polsce w obliczu pandemii SARS-CoV-2. Tom zawiera teksty, które są próbą opisu i zrozumienia samego wydarzenia, a także wskazują wyzwania teologiczne i duszpasterskie, które stoją przed chrześcijanami żyjącymi w Polsce. Na monografię składają się teksty napisane z punktu widzenia teologii dogmatycznej, moralnej, pastoralnej, teologii duchowości oraz prawa kanonicznego.
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
