Wesoła Pippi Pończoszanka nigdy, przenigdy nie zamierza dorosnąć i zawsze bez wahania wyrusza na spotkanie nowej przygody! Niestraszne jej sztormy ani rekiny, kiedy w grę wchodzi dobra zabawa. To wyjątkowa dziewczynka, która w jednej chwili podejmuje decyzję o podróży na tropikalną wyspę i nie daje żadnych szans strasznym bandytom!
Dzięki Anecie Wirze-Ostaszyk, tancerce zespołu Polskiego Baletu Narodowego, macie wyjątkową szansę poznania codzienności baleriny. Dowiecie się, jak wyglądają przesłuchania do szkoły baletowej, na czym dokładnie polega nauka w niej oraz w jakim wieku najlepiej zacząć zajęcia z tańca klasycznego. Wyjaśnimy, jakie są poszczególne części garderoby: czym różni się paczka klasyczna od romantycznej (i że wcale nie chodzi o przesyłki), co to są szpongi oraz kto tańczy na pointach i jak je dobrać. Zajrzymy też za teatralne kulisy, by poznać tajniki pracy na scenie. Dlaczego bez inspicjenta zapanowałby chaos? Ilu osób poza obsadą i orkiestrą potrzeba do wystawienia spektaklu? Kim jest solista, a kim baletmistrz? Czy choreografię da się zapisać jak muzykę? Jak tancerze zapamiętują kroki, ilu prób potrzebują przed premierą i czy rozmawiają ze sobą w trakcie przedstawienia? Zaprezentujemy też podstawowe pozycje rąk i nóg w tańcu klasycznym i kilka wybranych póz, na przykład słynną „arabesque”. A na końcu zaprosimy w fascynującą podróż do przeszłości, by poznać najważniejsze fakty z historii baletu oraz słynne spektakle – zarówno te dawne, jak i bardziej współczesne. Podpowiemy też, gdzie można je oglądać.
To wspaniałe kompendium wiedzy, wzbogacone o liczne anegdoty z przedstawień, osobiste doświadczenia oraz piękne fotografie, które z pewnością zachwyci miłośników i miłośniczki balet u w każdym wieku!
Aneta Wira-Ostaszyk – tancerka, blogerka, pedagog. Absolwentka warszawskiej szkoły baletowej im. Romana Turczynowicza oraz Uniwersytetu Muzycznego Fryderyka Chopina na kierunku pedagogika baletowa. Od ponad 12 lat związana z zespołem Polskiego Baletu Narodowego Teatru Wielkiego-Opery Narodowej. Od 2014 roku prowadzi blog simpledancerslife.com dotyczący codziennego życia artystki baletu, na którego łamach opowiada o kulisach spektakli, omawia przydatne ćwiczenia oraz przemyca wątki lifestyle’owe, między innymi dotyczące aranżacji wnętrz. Od niedawna spełnia się jako mama, a na blogu udowadnia, że balet można łączyć z macierzyństwem.
Joanna Kończak – z wykształcenia psycholożka stosunków międzykulturowych, z zawodu (głównie) redaktorka. Autorka książki „Kobiety. Badaczki, czempionki, awanturnice” i współautorka humorystycznych publikacji dla dzieci z serii „Jak to działa?” ilustrowanych przez Nikolę Kucharską. W wolnych chwilach włóczy się po Azji, nałogowo czyta, fotografuje i hałaśliwie kibicuje krykiecistom. Od ponad 10 lat pracuje w „Naszej Księgarni”, dzięki czemu ukrywa, że nie zdołała dorosnąć. Co prawda nigdy nie chciała tańczyć, ale pierwszą recenzję baletową napisała w wieku 12 lat, a podczas swoich podróży wnikliwie przygląda się lokalnym formom taneczno-teatralnym. Prowadzi blog hunterwaalii.com poświęcony kinu indyjskiemu.
Pewnej burzliwej nocy przychodzi na świat Ronja. Wtedy też mury zamczyska Mattisa pękają, rażone piorunem, a największemu wrogowi zbójnika rodzi się syn, Birk. Losy dzieci nieuchronnie splotą się ze sobą...
„Ronja, córka zbójnika” to piękna, poruszająca opowieść o przyjaźni i miłości, która doprowadza do pojednania zwaśnionych rodów. To również ekscytująca przygoda rozgrywająca się w starym zamku oraz lesie zamieszkałym przez dzikie konie i różne okrutne stwory: Wietrzydła, Szaruchy oraz Mgłowce.
Ulubiona lektura dzieci i dorosłych.
Astrid Lindgren (1907–2002)
Najbardziej znana na świecie autorka książek dla dzieci urodziła się w Vimmerby. Tworzenie historii dla najmłodszych czytelników zaczęła w wieku 34 lat, kiedy na prośbę chorej córki wymyśliła postać Pippi Pończoszanki. Maszynopis nie został jednak zaakceptowany przez wydawnictwo. Pierwszą książką Astrid Lindgren przyjętą do publikacji została powieść dla dziewcząt „Zwierzenia Britt-Mari”. I tak w 1944 roku rozpoczęła się seria sukcesów szwedzkiej pisarki. Napisała kilkadziesiąt książek (poza „Pippi” najbardziej znane to: „Dzieci z Bullerbyn”, „Ronja, córka zbójnika”, „Bracia Lwie Serce”, serie o Emilu ze Smalandii, Karlssonie z Dachu, Madice z Czerwcowego Wzgórza czy Lotcie z ulicy Awanturników) i stała się jedną z najbardziej wpływowych osób w Szwecji.
Jej książki przetłumaczono na blisko 100 języków, często były także ekranizowane. Została uhonorowana dziesiątkami nagród szwedzkich i międzynarodowych, m.in. medalem Hansa Christiana Andersena (1958), International Book Award UNESCO (1993), Orderem Uśmiechu, a także nagrodą Right Livelihood Award w 1994 roku. 2 maja 1989 roku Uniwersytet Warszawski przyznał jej tytuł doktora honoris causa.
Astrid Lindgren zmarła 8 stycznia 2002 roku w Sztokholmie, w wieku 94 lat.
Dusia jest pewna, że dziś wypada Dzień Niegrzeczniucha! Tak po prostu musi być, bo nawet mama jest naburmuszona, a w domu pojawia się tajemniczy piegowaty rudzielec – wujek Kacper, który okropnie łobuzuje. Wypija Dusi jej ulubiony sok, chowa domownikom kapcie, a potem tłucze śliczny wazonik. Ale to jeszcze nie koniec – na ulicy jakiś pan w żółtej furgonetce wymyśla tatusiowi od osłów, a w przedszkolu Patryk nazywa Monikę kapuścianą pupą. Wszyscy sobie dokuczają, a już najbardziej mama i jej piegowaty kuzynek! Ale bez obaw! Psinek-Świnek i jego kolega Osioł Patentowany znajdą na to jakiś sposób!
O SERII
„Dusia i Psinek-Świnek” to seria książek dla najmłodszych o rezolutnej dziewczynce, która poznaje świat wokół siebie razem z mamą, tatą, najlepszym przyjacielem z przedszkola Tomkiem, a przede wszystkim ze swoim ukochanym Psinkiem-Świnkiem. Musicie jednak wiedzieć, że Psinek-Świnek nie tylko dodaje Dusi otuchy w trudnych życiowych momentach. Pluszak ma także własne tajemnice…
Justyna Bednarek jest jedną z najpopularniejszych polskich autorek piszących dla dzieci. Jej „Niesamowite przygody dziesięciu skarpetek”, zilustrowane przez Daniela de Latoura, otrzymały wiele ważnych nagród oraz nominacji, a także znalazły się na liście lektur szkolnych. W Wydawnictwie „Nasza Księgarnia” Justyna Bednarek opublikowała między innymi książkę „Pan Stanisław odlatuje” – zilustrowaną przez Pawła Pawlaka poetycką opowieść, która z pogodą przedstawia temat pożegnania z bliską osobą i pomaga małym czytelnikom uporać się ze stratą. Pisarka mieszka na warszawskich Bielanach, a dom dzieli z dziećmi, psami, myszoskoczkami, kurami oraz papugą.
Marta Kurczewska zamiast Psinka-Świnka ma wąsatą muzę – czarną kotkę zwaną Panią Prezes. Pierwszą wystawę jej prac zorganizował tata… dla mamy. I choć wernisaż był wielkim wydarzeniem, to już murale młodej artystki wywołały w rodzicach mieszane uczucia. Obecnie ilustratorka nie musi jednak malować po ścianach. Jest dumną właścicielką ogromnego stołu do pracy, na którym do woli maże, bazgrze, chlapie, wydziera i dokleja.
Nie szukali Lilany, to ona na nich czekała…
Wracając z wakacji, rodzice Natalii nagle gubią drogę i trafiają do zanurzonej w zieleni osady, o której zapomniał cały świat. W Lilanie życie płynie inaczej – zupełnie jak w tajemniczym ogrodzie zamkniętym w butelce. Pewnie dlatego mama, tata, Natalia, a nawet mały Kajtek, czują, że tylko tutaj mogą być naprawdę szczęśliwi. Choć chyba najbardziej mama, która po zamieszkaniu w szklanym domu zawsze wypełnionym światłem wreszcie zaczyna się uśmiechać…
Zatopiona w słońcu i zieleni osada ma jednak wiele niepokojących sekretów. Natalia przekonuje się o tym, gdy spotyka w lesie ogromne ćmy o oszronionych skrzydłach, a potem odkrywa, że nikt poza nią ich nie widzi. Czy to możliwe, by Lilana żądała od Natalii zapłaty za podarowane jej rodzinie szczęście?
Małgorzata Strękowska-Zaremba – pisarka, członkini Stowarzyszenia Pisarzy Polskich oraz Stowarzyszenia Wolnego Słowa, stypendystka Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego. Za swoją twórczość dla dzieci i młodzieży była wielokrotnie nagradzana: otrzymała m.in. Nagrodę Literacką im. Kornela Makuszyńskiego (za książkę „Abecelki i duch Bursztynowego Domu”) i wyróżnienie w konkursie Polskiej Sekcji IBBY Książka Roku 2006 (za książkę „Bery, gangster i góra kłopotów”). Jej „Złodzieje snów” zdobyli wyróżnienie w konkursie Polskiej Sekcji IBBY Książka Roku 2008 oraz II Nagrodę w I Konkursie Literatury Dziecięcej im. Haliny Skrobiszewskiej; nagrodzoną książkę wpisano ponadto na Listę Skarbów Muzeum Książki Dziecięcej. Autorka została nominowana do Astrid Lindgren Memorial Award 2016. Jej powieść „Dom nie z tej ziemi” uhonorowano m.in. nagrodą główną w konkursie Przecinek i Kropka, a także wyróżnieniem w konkursie Polskiej Sekcji IBBY Książka Roku.
Łucja ma dość ciągłych zmian w życiu! Najpierw rozwód rodziców, później przeprowadzka do Szczecina, teraz powrót do Warszawy Dziewczyna czuje się samotna. Może dlatego jej uwagę zwraca zamyślona kobieta na ławce. Okazuje się, że to artystka planująca happening w miejscu, w którym mieszkała jako dziewczynka. Kobieta prowadzi także prywatne śledztwo. Chodzi o tajemnicze zniknięcie jej najbliższej przyjaciółki z dzieciństwa, Moniki. Czy porwała ją czarna wołga, jak mówiono w latach siedemdziesiątych? Poszukiwania nabierają tempa, gdy Łucja w dawnym mieszkaniu Moniki odkrywa pudełko pełne zagadkowych przedmiotówWciągająca fabuła, tajemnica z przeszłości, miłosne rozterki, a do tego szereg wplecionych w treść ciekawostek, między innymi o władzach PRL, bloku wschodnim, Ryszardzie Kuklińskim, gitowcach, socrealizmie czy marcu 1968 roku.Seria Wtajemniczeni wciąga!Dorota Suwalska pisarka, animatorka kultury, ilustratorka, dziennikarka, autorka scenariuszy. Nominowana do Astrid Lindgren Memorial Award 2013 i 2014.Współpracowała z TVP, realizując krótkie filmy plastyczne i felietony autorskie dla dzieci. W swoim dorobku ma trzy tomiki poetyckie oraz powieści dla dzieci i młodzieży: Znowu kręcisz, Zuźka!, Zuźka w necie i w realu, Bruno i siostry (wyróżnienie literackie w konkursie Polskiej Sekcji IBBY Książka Roku, nominacja do nagrody Kornela Makuszyńskiego, powieść na liście książek proponowanych przez Polski Instytut Książki), Marionetki Baby-Jagi, Ratunku, marzenia!, Pan Fortepianek.Jej utwory tłumaczone były na hiszpański, słoweński, a także na język przestrzeni. To ostatnie dotyczy literacko-internetowego projektu: www .terapia (dla dorosłych). Swoje wiersze, opowiadania i artykuły publikowała w prasie dziecięcej, literackiej i pedagogicznej, podręcznikach szkolnych. Współpracuje z portalem www .ngo.plMarta Krzywicka zawsze chciała rysować i projektować książki, więc nie było innego wyjścia najpierw skończyła wydział Grafiki Warszawskiej Akademii Sztuk Pięknych, potem wiele lat projektowała podręczniki dla dzieci, żeby w końcu zająć się ilustrowaniem baśni, bajek, wierszy, opowiadań, czasem wesołych, a czasem mrocznych historii dla dzieci i dorosłych.Ranek zaczyna od długiego spaceru z psem po lesie i dzięki temu do końca dnia jest szczęśliwa. Lubi czerwcowe wieczory, dalekie podróże i szybko jeździć na rowerze.
Czy Figiel może być smutny? Jaki tajemniczy złoczyńca zmniejsza ubrania Psikusa? Czy dawniej było lepiej? Gdzie się podziało wiosenne natchnienie? Wszystko to i wiele więcej w nowej książce o Figlu i Psikusie.
Wspaniały duet twórców książek o Panu Kuleczce – Wojciech Widłak i Elżbieta Wasiuczyńska – opowiada słowem i ilustracją o leśnych chochlikach, przyjaźni i o tym, że śmiech jest dobry na wszystko.
Wojciech Widłak – z wykształcenia specjalista ds. stosunków międzynarodowych, były handlowiec, były redaktor, wieloletni członek redakcji miesięcznika „Dziecko”, w którym zadebiutował jako autor opowiadań dla dzieci. Współautor serii podręczników do szkoły podstawowej („Był sobie człowiek”), autor tekstów i współredaktor wielu publikacji do klas 0-3. Ma w dorobku ponad trzydzieści książek, m.in. serie o Panu Kuleczce, Figlu i Psikusie (z ilustracjami Elżbiety Wasiuczyńskiej) oraz o Wesołym Ryjku (z ilustracjami Agnieszki Żelewskiej). W 2012 roku za przejmującą opowieść o chorobie dziecka „Dwa serca anioła” (z ilustracjami Pawła Pawlaka) otrzymał nagrodę Dużego Donga (przyznawaną przez Polską Sekcję IBBY). Laureat m.in. Nagrody Literackiej „Srebrny Kałamarz” im. Hermenegildy Kociubińskiej (2008) oraz nagród Guliwer w krainie Liliputów (2013) i PEGAZIK (2016).
Elżbieta Wasiuczyńska – zajmuje się malarstwem i grafiką użytkową. Uzyskała dyplom Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie na wydziale malarstwa w pracowni prof. Juliusza Joniaka i dyplom (nagrodzony Medalem Rektora) na wydziale grafiki w pracowni książki i typografii prof. Romana Banaszewskiego. Zilustrowała kilkadziesiąt książek. Ma na swoim koncie liczne nagrody i wyróżnienia, m.in. wyróżnienie w konkursie Pro Bolonia 2001 za ilustracje do opowiadań „Pan Kuleczka” Wojciecha Widłaka, wyróżnienie w konkursie Świat przyjazny dziecku za książkę „Bajka o ślimaku Kacperku” Małgorzaty Strzałkowskiej, „Bronze medal” International Calendar Exibition Stuttgart 2006 za ilustracje do „My first calendar Heye”, wyróżnienie w konkursie Książka Roku 2007 PS IBBY za ilustracje do książki „ZOO” Jarosława Mikołajewskiego, a w 2009 roku w tymże konkursie główną nagrodę graficzną za książkę autorską „Mój pierwszy alfabet”. Współpracuje ze „Świerszczykiem” i „Dzieckiem”. Projektowała nadruki na ubranka i billboardy dla marki Endo.
Czwarty tom serii detektywistycznej o młodych śledczych z Tajemniczej 5!
Anka, Piotrek i Jaga są na wycieczce w Centrum Nauki Kopernik. Nie mogą się już doczekać przedstawienia słynnego teatru robotycznego – adaptacji bajki Stanisława Lema. Ku zdumieniu publiczności podczas spektaklu ginie jednak bez śladu mechaniczny aktor. Czy Anka i Piotrek rozwiążą tę dziwną sprawę i odnajdą porywacza? A może rację ma Jaga, która uparcie twierdzi, że robot się zbuntował… i uciekł?
„Detektywi z Tajemniczej 5” zostali wymyśleni na wyraźne życzenie dzieci Marty Guzowskiej – dotąd autorki powieści kryminalnych dla dorosłych. Seria książek o śledztwach Anki i Piotrka łączy przygodową fabułę, elementy wiedzy o nauce i sztuce oraz interaktywną formę, gdyż każdy tom wymaga od czytelnika logicznego myślenia i rozwiązywania zagadek.
Marta Guzowska planuje przeżyć dziewięć żyć – jak kot. Na razie ma na koncie trzy: jest archeolożką, pisarką i mamą. Za swoje powieści kryminalne i sensacyjne dla dorosłych otrzymała cztery nominacje do Nagrody Wielkiego Kalibru oraz nagrodę główną. „Detektywi z Tajemniczej 5” to jej pierwsza seria książek dla najmłodszych. Według samej autorki „dla dzieci pisze się o wiele trudniej, bo mają detektor ściemy”.
Agata Raczyńska jedną ręką głaszcze swoje alpaki, a drugą rysuje. Całe szczęście, że ma dwie ręce i nie musi wybierać… Spośród zilustrowanych przez nią książek z największym uznaniem spotkały się dotąd Gry i zabawy z dawnych lat (2016). Zdobyły wyróżnienie w konkursie PTWK Najpiękniejsze Książki Roku, nominację do Pióra Fredry oraz nominację w konkursie Książka Roku Polskiej Sekcji IBBY.
Jestem Tuli Tuli, duszek opiekuńczy. Mieszkam na Ziemi. Wędruję po jej zakątkach. Zaglądam tam, gdzie jest życie. A ono jest wszędzie! W powietrzu. Na lądzie. W wodzie. Na najwyższych szczytach gór. I w najgłębszych głębinach. Dziś opowiem wam o oceanie…
W ocenie mieszka żółw zielony – Pikin. Podwodny świat jest taki piękny! Ile się w nim dzieje? Ile tu przysmaków? Ale uwaga, trzeba się też mieć na baczności. Na małe zwierzątka czyha wiele niebezpieczeństw.
„Tuli Tuli opowiada kto, gdzie mieszka” to przepięknie zilustrowana seria edukacyjna dla najmłodszych. Każda książka to inne środowisko życia i nowy bohater. Dzieci śledzą jego przygody, a przy okazji poznają wiele przyrodniczych ciekawostek.
Zofia Stanecka – czyta, odkąd pamięta. Córka nauczyciela i bibliotekarki, wychowała się pośród książek. Wielbicielka Leśmiana, Dickensa i Tolkiena, angielskich książek dla dzieci i teatru. Pisze książki o Basi, opowiadania i powieści. Najbardziej lubi wymyślać baśnie, w których znajduje to wszystko, co w literaturze kocha najbardziej: tajemnicę, prawdę, piękno i odrobinę magii. Laureatka nagród: tytuł „Najlepsze dla dziecka” w plebiscycie czytelników miesięcznika „Dziecko” dla serii o Basi (2009), wpis na Listę Skarbów Muzeum Książki Dziecięcej w Warszawie dla „Świata według dziadka” i „Domino i Muki. Po drugiej stronie czasu” czy Nagroda jury w kategorii najlepsza książka dla dzieci w konkursie Najlepsza książka na lato dla „Basi i wyprawy do lasu” (2015).
Magdalena Kozieł-Nowak jest ilustratorką ze skłonnością do przesady. Przesadza z pomysłami, z kolorem, ze słodyczami, a w wolnych chwilach przesadza kwiatki. I dobrze jej tak, bo nie lubi ograniczeń, chce eksperymentować z techniką i stylistyką ilustracji, by nie zanudzić siebie, a przede wszystkim dzieci. Zdarza się, że popełni rysunek satyryczny z nadzieją, że dzięki temu i dorośli czasem się uśmiechną. Po ukończeniu Akademii Sztuk Pięknych we Wrocławiu współpracowała z wieloma wydawnictwami i dzięki temu regał z książkami, do których robiła ilustracje, się zapełnia. Na szczęście jest jeszcze kilka wolnych półek i ma nadzieję, że kiedyś również będą zajęte. Ona także chce być zajęta tym, co robi, czyli kolorowaniem świata, do końca świata!
Mam lat jedeNAŚCIE, czyli jestem NASTOlatką, to chyba logiczne. Jak ktoś mnie nazywa dzieckiem, to ma u mnie naprawdę przechlapane. Oprócz psa Rebusa mam też siostrę Paulinę. Ma ona tę wadę, że jest starsza ode mnie i niezwykle się wymądrza, ale poza tym jest spoko. Co by tu jeszcze o sobie napisać No, chodzę do szkoły, to wiadomo. Mam mamę i tatę, którzy gdzieś tam pracują. Mieszkamy na PERYFERIACH miasta. Da się wytrzymać. Ulica Pogodna 5, jeśli o to chodzi. Lubię rysować i jeździć rowerem. Nie jem mięsa, wiadomo. Jak dorosnę, zostanę prawdziwą amazonką, specjalistką od jazdy konnej. Będę też skrzypaczką, ale to trochę mniej na pewnoCzy wypada czytać czyjś pamiętnik? Jeśli zdecydujecie, że tak, wpadniecie w prawdziwą pułapkę Dobrej zabawy życzą: Jacek Podsiadło i Agnieszka Świętek.
Powieść dla dzieci 7–9-letnich, zalecana jako lektura dla szkół podstawowych. Jej bohaterką jest Kasia – dotychczas wzorowa uczennica i ulubienica rodziców i dziadka – której rodzi się siostrzyczka. Zazdrosna dziewczynka przeżywa bunt: staje się agresywna, popada w konflikty z kolegami i domownikami, przestaje się uczyć… I dopiero ciężka choroba siostrzyczki, do której Kasia sama się przyczyniła, pozwala jej zrozumieć, jak bardzo kocha małą, i wrócić do dawnego stylu życia.
Mira Jaworczakowa (1917–2009) – studiowała fizykę na UW. Publikowała w czasopismach dla dzieci (m.in. „Płomyk", „Iskierki", „Świerszczyk"), współpracowała z Polskim Radiem jako autorka słuchowisk. Napisała wiele popularnych książek dla dzieci, do najbardziej znanych należą obyczajowe i psychologiczne powieści „Oto jest Kasia”, „Zielone pióro”, „Coś ci powiem, Stokrotko” oraz opowieść dla młodszych czytelników „Jacek, Wacek i Pankracek”. Kochała zwierzęta, w swojej twórczości często podejmowała tematykę przyrodniczą, dużą wagę przywiązywała do spraw wychowawczych, kształtowania postaw moralnych i zachowań społecznych.
Od pierwszej strony tej znakomitej powieści czytelnik jest zaangażowany w sprawy, którymi żyją bohaterowie. Ulka, Pestka, Marian i Julek są zaskoczeni pojawieniem się na „ich” wyspie obcego chłopaka potrzebującego pomocy. Ukrywają go przed dorosłymi, ale nie wiedzą, że Zenek ma za sobą bolesne przeżycia i nie jest tym, za kogo się podaje. Wkrótce sytuacja tak bardzo się skomplikuje, że trzeba będzie ujawnić prawdę.
Irena Jurgielewiczowa – powieściopisarka i pedagog, autorka wielu prac dotyczących czytelnictwa i dydaktyki. Początkowo pisała utwory dla dzieci najmłodszych – „Historia o czterech pstroczkach” (1948) to jej debiutancka książka. Potem ukazały się m.in.: „O chłopcu, który szukał domu” (1957), „Kajtek, warszawski szpak” (1958), „Jak jeden malarz chciał namalować szczęśliwego motyla” (1960). Wielką popularność wśród czytelników i uznanie krytyki zyskały psychologiczne powieści dla młodzieży, takie jak: „Niespokojne godziny” (1964), „Wszystko inaczej” (1968), „Ważne i nieważne” (1971), a przede wszystkim „Ten obcy” (1961). Książka ta umieszczona została w 1964 r. na Liście Honorowej im. H.Ch. Andersena i przetłumaczona na wiele języków. Bohaterów tej powieści spotkać możemy w kolejnej książce Ireny Jurgielewiczowej pt. „Inna?” (1975). Opowiada ona o kilkunastoletniej wychowance domu dziecka, wrażliwej i ambitnej dziewczynie, która w obawie, by nie ujawnić przed rówieśnikami swoich kompleksów, pozuje na inną, niż jest w rzeczywistości. Ta wartościowa i interesująca przez swą dramatyczną akcję powieść uzyskała w 1976 r. wyróżnienie Premio Europeo.
Przygotuj się do badania głębin oceanów, dalekiego kosmosu i wszystkiego po drodze! Wybuchy wulkanów, nietoperze-wampiry, upierzone welociraptory i dużo więcej czeka na ciebie w NAUKOMIKSACH!
Od ponad 400 milionów lat rekiny uważane są za najgroźniejsze morskie drapież¬niki. Są podstawowym elementem ekosystemu, jednak strach nie pozwala nam docenić ich znaczenia, mimo że prawie nie zagrażają człowiekowi.
Zanurkuj z różnymi gatunkami rekinów! Ta książka jest po brzegi wypełniona oszałamiającymi ilustracjami i ostrymi jak brzytwa faktami, które rzucają światło na te fascynujące stworzenia.
Mairghread Scott – autorka animacji i komiksów. Napisała m.in.: „Marvel Universe Guardians of the Galaxy”, „Transformers: Till All Are One”, „Transformers: Windblade”, „Wonder Woman 75th Anniversary Special #1” oraz „The City on the Other Side”.
Jacob Chabot ¬– bestsellerowy rysownik nominowany do Eisner Award. Najbardziej znany jako twórca komiksów o Spongebobie i Simpsonach oraz autor książki „The Mighty Skullboy Army”.
Poznajcie Melę, która chce wiedzieć, skąd się wzięła na świecie.Mela zadaje mamie, tacie i dziadkom pytania często uważane przez dorosłych za kłopotliwe. Dziewczynka jest dociekliwa i oczekuje rzeczowych odpowiedzi. W miarę jak rośnie, chce wiedzieć coraz więcej. Dlatego ta książka może wam towarzyszyć podczas rozmów na temat płci i rozmnażania nawet przez kilka lat. To znakomita pomoc! Podaje rzetelne informacje w sposób zrozumiały dla kilkulatka i podpowiada, w jaki sposób taktownie przekazywać je maluchom. Wspólna lektura oraz oglądanie pięknych ilustracji zaspokoją ciekawość dziecka, a rodzicom pozwolą uniknąć skrępowania, gdy córka czy synek zaskoczą ich kolejnym pytaniem.Marta Maruszczak z wykształcenia biolog i antropolog, studiowała też medycynę, jednak zamiast pracować przy mikroskopie lub na wykopaliskach, związała się zawodowo z dziennikarstwem. Będąc mamą trojga dzieci, w tym bliźniaków, przez kilkanaście lat kierowała czasopismami dla młodych rodziców. Obecnie pisze artykuły o zdrowiu, lecz największą przyjemność sprawia jej tworzenie popularnonaukowych książek dla młodszych i starszych czytelników. Ma w dorobku ponad 25 tytułów. Napisała też kilka poradników z dziedziny psychologii, wychowania i zdrowia. Z zamiłowania długodystansowa rowerzystka, ogrodniczka i obserwatorka mruczących, czworonożnych domowników: dawniej Tupeta, Filuta i Burbona, a teraz Bemola i Brysia.Monika Filipina w 2011 roku ukończyła z wyróżnieniem studia licencjackie na Uniwersytecie w Wolverhampton. W tym samym roku za projekt licencjacki otrzymała wyróżnienie na wystawie D&AD New Blood w Londynie. W 2014 roku ukończyła studia magisterskie ze specjalizacją w ilustracji książek dla dzieci na Cambridge School of Arts. W 2013 roku książka Oh! What a Tangle dostała nagrodę Golden Pinwheel dla najlepszej książki międzynarodowej na Targach Książki dla Dzieci w Szanghaju. Współpracuje z wydawnictwami w Polsce i zagranicą. Jej autorskie książki zostały wydane w Polsce, Wielkiej Brytanii, Włoszech i Hiszpanii.
Niezwykle popularna książka, klasyka literatury węgierskiej. Przedstawia dzieje gromadki chłopców uczniów budapesztańskiego gimnazjum którzy gorąco pokochali swój plac zabaw i bronili go przed napaścią rówieśników z innej szkoły. Autor szczególnie podkreśla takie wartości, jak honor, odwaga i poczucie obowiązku.Ferenc Molnr (właśc. F. Neumann), ur. w 1878 r. w Budapeszcie, zm. w 1952 r. w Nowym Jorku. Ukończył studia prawnicze w Genewie. W czasie I wojny światowej był korespondentem wojennym. W 1930 r. opuścił Węgry na stałe. Przebywał w Austrii, Szwajcarii, od 1939 r. w Stanach Zjednoczonych. Pracował jako dziennikarz. Jest autorem licznych opowiadań i powieści dla dorosłych czytelników, a także komedii i dramatów, dzięki którym zdobył popularność w Europie i Ameryce. W Polsce nieustającym uznaniem cieszy się wielokrotnie wznawiana powieść dla młodzieży Chłopcy z Placu Broni.
Miał wróbelek Elemelek
miskę, łyżkę i rondelek.
W misce mył się, choć był ptaszkiem,
w rondlu sobie warzył kaszkę,
a łyżeczką mieszał żwawo
ptasią zupę w lewo, w prawo.
Ale przyszły niepogody,
zimne wiatry, przykre chłody,
noce długie, a dzień krótki.
Znikły muchy i jagódki,
o jedzenie coraz trudniej.
Chyba lecieć na południe?
Lecz we wróblim jest zwyczaju,
by na zimę zostać w kraju.
Rzucać gniazdko? Nie wypada!
Chłodno? Głodno? Trudna rada.
Zbiór krótkich, pisanych rymowaną prozą opowiadań, których bohaterem jest sympatyczny, życzliwy wszelkim stworzeniom wróbelek. Chcąc poznać świat, popada często w śmieszne tarapaty.
Hanna Łochocka (1920-1995) – pisarka dziecięca współpracująca z „Misiem”, „Płomyczkiem” i „Świerszczykiem”, tłumaczka, autorka słuchowisk radiowych i kilkudziesięciu książek dla najmłodszych. Przez wiele lat była redaktorem w wydawnictwie Książka i Wiedza. Otrzymała Nagrodę Prezesa Rady Ministrów za twórczość dla dzieci i młodzieży (1984). Najlepiej znanymi jej utworami pozostają te poświęcone słynnemu wróblowi: „O wróbelku Elemelku”, „Wróbelek Elemelek i jego przyjaciele”, „Psoty i kłopoty wróbelka Elemelka”. W serii „Poczytaj mi, mamo” ukazały się m.in.: „Dziewczynka z tęczy”, „Wyładunek z przeszkodami”, „Piernikowy rycerz”, „Legenda o tarczy i mieczu”, „O pierwszym rogaliku”, „Księżyc nad Warszawą”. Hanna Łochocka przybliżała dzieciom świat przyrody, antropomorfizując ją w pomysłowy, przemawiający do wyobraźni sposób.
Zdzisław Witwicki (1921) – wybitny malarz i rysownik. W dzieciństwie sam ilustrował swoje lektury szkolne, aby je nieco urozmaicić. Po wojnie został redaktorem artystycznym w Instytucie Wydawniczym „Nasza Księgarnia”. Największą sławę zyskał jako twórca graficznych wizerunków krasnala Hałabały i wróbelka Elemelka. Zilustrował ponad siedemdziesiąt książek, w tym m.in. „Malowany ul” Adama Bahdaja, „Pajacyka Faramuszkę” Guglielma Zucconiego, „O wróbelku Elemelku”, „Wróbelek Elemelek i jego przyjaciele”, „Psoty i kłopoty wróbelka Elemelka” Hanny Łochockiej, „Pimsa, którego nie ma” Joanny Papuzińskiej, „Z przygód krasnala Hałabały” Lucyny Krzemienieckiej, „Zimę z białym niedźwiedziem” Heleny Bechlerowej. Ma na koncie ponad dwieście pięćdziesiąt wystaw krajowych i zagranicznych (m.in. w Bolonii, Pradze, Bratysławie oraz Londynie), a za swoją twórczość otrzymał liczne nagrody. Laureat Medalu Polskiej Sekcji IBBY (2001) oraz Medalu „Zasłużony Kulturze Gloria Artis” (2010). Przedszkole nr 31 przy ulicy Kruczej w Warszawie wybrało go na swojego patrona. Mieści się tam również stała ekspozycja prac artysty.
Terabithia to sekretna kraina, do której można dostać się jedynie za pomocą zaczarowanej liny zawieszonej dawno temu na drzewie rosnącym na brzegu rzeki. Władcami tej twierdzy w środku lasu są Jess i Leslie. Terabithia jest ich tajemnicą. Strzegą jej i walczą o nią. Jednak pewnego dnia wydarzy się coś, co wszystko zmieniNa podstawie Mostu do Terabithii powstał film, zrealizowany przez producentów Opowieści z Narnii, do którego zdjęcia kręcono w Nowej Zelandii, a fascynujący świat Terabithii ożywili montażyści Władcy Pierścieni.Katherine Paterson stworzyła niezapomnianą książkę o przyjaźni i potędze wyobraźni, o odwadze i walce o swoje miejsce w świecie, o przełamywaniu barier i o byciu sobą!Katherine Paterson, współczesna pisarka amerykańska, urodziła się 31 października 1932 roku w Chinach. Tam też spędziła część swego dzieciństwa. Uczyła się kolejno w Chinach i Stanach Zjednoczonych. Po ukończeniu studiów (King College, Bristol, Tennessee) wyjechała na cztery lata do Japonii, gdzie studiowała w Kobe i była nauczycielką na wsi, na wyspie Shikoku.Jest laureatką licznych nagród: National Book Award (1977, 1979), Medalu im. Johna Newbery'ego (1978 za Most do Terabithii, 1981), Scott O'Dell Award for Historical Fiction, Medalu im. Hansa Christiana Andersena (1998) oraz Nagrody im. Astrid Lindgren (2006).Ma czworo dorosłych dzieci.Książki Katherine Paterson podejmują często trudne, ale ważne dla młodego czytelnika tematy, przedstawione w bardzo wiarygodny sposób.
Cześć! To znowu ja – Zosia z ulicy Kociej. Spędzamy wakacje w Ośmiu Dębach (zwanych przez moją siostrę OŚMIOMA ZĘBAMI). Trochę się nudzimy, mokniemy, czytamy i zajadamy racuchy. OSIEM ZĘBÓW od dawna ma już okres świetności za sobą, choć dziadek Dyzio twierdzi z mocą, że pięknie jeszcze będzie. A tymczasem na Kociej trwa remont, choć na skutek pojawiających się co rusz komplikacji najwyraźniej nie zamierza się szybko skończyć. A w każdym razie – na pewno nie stanie się to w przewidywanym wcześniej terminie…
„Zosia z ulicy Kociej” to przezabawna seria o perypetiach rezolutnej Zosi i jej zwariowanej rodzinki. W jedenastej części między innymi: ROZPIĘTRZENIE Kociej, siedzenie na BAOBABIE, ludzko wyglądająca zjawa, a może ZŁUDZENIE LARYNGICZNE, Pan POMIAROWY i ŚLĄSKA ANTENA. Jednego możecie być pewni – z mieszkańcami Kociej 5 nikt się nigdy nie nudzi!
Agnieszka Tyszka – urodzona w 1968 r. w Toruniu, absolwentka Wydziału Polonistyki Uniwersytetu Warszawskiego. Z zamiłowania pisarka i ogrodniczka. Pisze dla dzieci i młodzieży, choć i dorośli świetnie się bawią, czytając jej książki. Jest autorką powieści, bajek, opowiadań, słuchowisk radiowych i scenariuszy teatralnych. W 2005 roku otrzymała Nagrodę im. Kornela Makuszyńskiego za książkę „Róże w garażu”. Jej utwory dla młodszych czytelników to m.in.: „Świat się roi od Marianów”, „Bajkowe hulanki”, „Bajkowy rok”, „O czym marzy czarownica”, „Koronkowe historie”, „Zosia z ulicy Kociej”. Jej utwory dla młodzieży to m. in.: „M jak dżeM”, „Kawa dla kota”, „Miłość bez konserwantów”, „Wyciskacz do łez”, „Kredens pod Grunwaldem”, „Siostry Pancerne i pies”.
Agata Raczyńska jedną ręką głaszcze swoje alpaki, a drugą rysuje. Całe szczęście, że ma dwie ręce i nie musi wybierać… Spośród zilustrowanych przez nią książek z największym uznaniem spotkały się dotąd „Gry i zabawy z dawnych lat” (2016). Zdobyły wyróżnienie w konkursie PTWK Najpiękniejsze Książki Roku, nominację do Pióra Fredry, nominację w konkursie Książka Roku Polskiej Sekcji IBBY oraz nagrodę Dobry Wzór 2018 w kategorii grafika użytkowa.
Lasse, Bosse, Lisa, Olle, Britta i Anna mieszkają w Bullerbyn. To maleńka wioska, ale wcale nie jest tam nudno. Każdy dzień, z pozoru zwyczajny, staje się świetną przygodą. Można łowić raki, spać w stogu siana, szukać skarbów, założyć spółdzielnię wiśniową oraz przesyłać wiadomości sznurkową pocztą. A najważniejsze, że przyjaciele i rodzina zawsze są blisko.Opowieści o dzieciach z Bullerbyn to ukochana lektura z dzieciństwa kilku pokoleń czytelników.
To przypowieść o tym, jak trudno dzieciom zachować poczucie bezpieczeństwa w świecie ludzi dorosłych…
Małgorzata Strękowska-Zaremba
Mała Basia po rozstaniu rodziców nie może spać. Po jej kolorowych snach zostało tylko straszące puste miejsce. I choć mama i tata próbują pomóc córeczce, nie da się go wypełnić ani bajkami na dobranoc, ani zabawkami, ani lekarstwem o słodkim smaku. Dopiero Bartek, starszy brat dziewczynki, odkrywa prawdę. Marzenia senne Basi ukradli złodzieje. Dlatego rodzeństwo musi wyruszyć w niebezpieczną podróż…
„Złodzieje snów” – w nowym wydaniu z sugestywnymi ilustracjami Daniela de Latoura – zdobyli wyróżnienie w konkursie Książka Roku Polskiej Sekcji IBBY (2008) oraz II Nagrodę w I Konkursie Literatury Dziecięcej im. Haliny Skrobiszewskiej (2009). Książka została także wpisana na Listę Skarbów Muzeum Książki Dziecięcej.
Małgorzata Strękowska-Zaremba – pisarka, członkini Stowarzyszenia Pisarzy Polskich oraz Stowarzyszenia Wolnego Słowa, stypendystka Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego. Za swoją twórczość dla dzieci i młodzieży była wielokrotnie nagradzana: otrzymała m.in. Nagrodę Literacką im. Kornela Makuszyńskiego (za książkę „Abecelki i duch Bursztynowego Domu”) i wyróżnienie w konkursie Polskiej Sekcji IBBY Książka Roku 2006 (za książkę „Bery, gangster i góra kłopotów”). Jej „Złodzieje snów” zdobyli wyróżnienie w konkursie Polskiej Sekcji IBBY Książka Roku 2008 oraz II Nagrodę w I Konkursie Literatury Dziecięcej im. Haliny Skrobiszewskiej; nagrodzoną książkę wpisano ponadto na Listę Skarbów Muzeum Książki Dziecięcej. Autorka została nominowana do Astrid Lindgren Memorial Award 2016.
Daniel de Latour ilustruje książki i czasopisma dla mniejszych i większych, rysuje komiksy, uczy się grać na skrzypcach od wiejskich muzykantów. Otrzymał wiele nagród, takich jak Przecinek i Kropka (za ilustracje do „Niesamowitych przygód dziesięciu skarpetek” Justyny Bednarek oraz do „Domu nie z tej ziemi” Małgorzaty Strękowskiej-Zaremby) czy Nagroda Literacka Miasta Stołecznego Warszawy (również za „Niesamowite przygody dziesięciu skarpetek”). Dwukrotnie nominowano go w konkursie Polskiej Sekcji IBBY Książka Roku (za ilustracje do „Wyprawy do kraju księcia Marginała” Henryka Bardijewskiego oraz do „Zaskórniaków i innych dziwadeł z krainy portfela” Grzegorza Kasdepke i Ryszarda Petru). Jego „Zaskórniaki” wyróżniono także w konkursie Polskiego Towarzystwa Wydawców Książek Najpiękniejsze Książki Roku. Do najbardziej znanych prac Daniela de Latoura należy publikowany w internecie cykl rysunków „Niepospolici ludzie w dniu swoim powszednim”.
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
