O KSIĄŻCE:
„Makijażowe supermoce” to wyjątkowy, kobiecy, momentami bardzo intymny przewodnik po tajnikach świata makijażu, osadzony na gruncie psychologii piękna, dzięki któremu wyruszysz w cudowną podróż ku sobie. Dzięki tej książce:
- odkryjesz w jaki sposób cechy osobowości odzwierciedlają się w wizerunku,
- zdiagnozujesz swoją urodę, w pełni świadomie ukazując światu jej piękno,
- zagłębisz się w magię świata barw i niesamowitą moc z nich płynącą,
a także poznasz trendy, techniki i style w makijażu oraz kosmetyki kolorowe.
Po lekturze makijaż przestanie być rutyną, a stanie się wyjątkowym rytuałem, podczas którego podejmiesz niesamowicie transformujący wewnętrznie lustrzany dialog mocy, aby każdego dnia tworzyć swoją własną kreację w wersji która jest najwspanialszym dziełem sztuki. Zmienisz postrzeganie siebie, stając się KOBIETĄ SWOICH MARZEŃ!
FRAGM. REC.:
"MAKIJAŻOWE SUPERMOCE to magiczny przewodnik – pisany z serca do serca, w którym makijaż jest piękną ścieżką prowadzącą do wydobycia esencji kobiecości. Wzmacnia on poczucie własnej wartości i jest przestrzenią na przepełnione głębią spotkanie ze sobą – w prawdzie swoich myśli, przekonań i wartości. Bardzo czekałam na tę książkę, stworzoną przez inspirującą kobietę, która pragnie, aby każda z nas odkryła i doceniła swoje wewnętrzne piękno. Przekonaj się, że to nie tylko poradnik makijażowy, ale przede wszystkim podróż ku synchronizacji wewnętrznej i zewnętrznej energii piękna. W książce znajdziesz praktyczne wskazówki, które pozwalają w pełni wykorzystywać makijaż jako narzędzie do budowania swojego pozytywnego wizerunku – SWOJEJ KOBIECEJ SUPERMOCY.
KOBIETKI jestem pewna, że ta lektura nie tylko odmieni NASZE podejście do własnego wyglądu, ale również otworzy serca na głębsze zrozumienie samej siebie" - Monika Wyszomierska, właścicielka MELUSTRO Holistycznej Kliniki Piękna, kosmetolog estetyczna, beauty expert
O AUTORCE:
Renata A. Godlewska, znana też jako @psycholog.piekna
Absolwentka Psychologii Społecznej (SWPS) oraz dyplomowany MISTRZ w zawodzie Wizażystka/Stylistka. Mistrzyni Polski i finalistka Mistrzostw Świata w makijażu profesjonalnym. Beauty coach, wykładowca akademicki, prelegentka, autorka książek i artykułów. Współtwórczyni magazynu MAKE-UP Trendy. Laureatka konkursu BEAUTY FORUM Award Poland 2021 w kategorii Osobowość roku – MAKE-UP EXPERT. Prywatnie szczęśliwa kobieta – uwielbia magię codzienności, wytrwale stara się czynić świat piękniejszym. Zaraża uśmiechem i pozytywnym postrzeganiem rzeczywistości.
O KSIĄŻCE:
"Slow fashion. II wydanie" to rzetelny poradnik ekspercki, który omawia problemy branży odzieżowej i buduje świadomość konsumencką. Kompendium dostarcza cennej wiedzy zarówno klientom marek modowych, jak i osobom związanym z przemysłem odzieżowym, projektantom, studentom kierunków artystycznych, którzy wiążą swoją przyszłość z modą.
FRAGM. REC.:
"Filozofia slow fashion dla pojedynczej osoby oznacza takie korzyści, jak:
- poprawa jakości życia;
- wzmocnienie lokalnych społeczności poprzez wsparcie od biznesu dla edukacji, kultury czy ochrony środowiska;
- zrównoważony rozwój, polegający na odpowiedzialnym korzystaniu z zasobów naturalnych i trosce o środowisko.
Książka Moniki Szymor to przewodnik po świadomym wyborze ubrań i wezwanie dla nas do przyjęcia odpowiedzialności za to, co i ile konsumujemy. Autorka w "Slow fashion…" pokazuje, jak łączyć troskę o siebie z troską o innych i o planetę. Wskazuje, że konsumpcja nie jest kwestią indywidualną, ale elementem społecznej odpowiedzialności biznesu" - Sylwia Chrabałowska, doktorantka SGH, CEO Moc Media, prezeska Fundacji Moc Kobiet
"To merytoryczne, treściwe i profesjonalne wydawnictwo o modzie. Ujawnia problemy, które stoją przed ludzkością w związku z nadmiernym konsumpcjonizmem oraz brakiem świadomości w tym temacie. Ukazuje, jak wygląda prawdziwy świat projektowania i łańcucha dostaw oraz jakie niesie konsekwencje dla otoczenia. Książka przedstawia nie tylko jasne strony mody, ale porusza również tematy trudne, często niewygodne. Autorka jest praktykiem w swojej profesji. Dzięki jej otwartości możemy zrozumieć wiele aspektów związanych z warunkami pracy, poziomem płac czy szacunkiem wobec drugiego człowieka. Monika Szymor w przejrzysty sposób przedstawia zagadnienia jakości oraz polityki nieczystych zagrywek niektórych firm. Przeprowadzona analiza skutków szybkiej mody obrazuje, w jaki sposób możemy mieć realny wpływ na środowisko oraz przyszłość kolejnych pokoleń. Slow fashion stanowi cenne źródło wiedzy dla konsumentów, projektantów, studentów kierunków artystycznych oraz dla osób, które swoje życie zawodowe chcą związać z modą" - Katarzyna Dominiak, wykładowca akademicki w WSBiNoZ w Łodzi, założycielka Bez Alibi Kreowanie Wizerunku
O AUTORCE:
Monika Szymor - łodzianka, absolwentka Akademii Sztuk Pięknych i Uniwersytetu Łódzkiego. Projektantka mody, założycielka marki odzieżowej SheMore. Od wielu lat promuje ideę slow fashion. Publikuje na temat zrównoważonego rozwoju oraz odpowiedzialnych wyborów konsumenckich. Wspiera kobiety w kształtowaniu własnego wizerunku i stylu. Od dziecka zakochana w książkach.
Rozgrzeszyć nawróconych wciąga bez reszty i udowadnia, że nigdy nie jest za późno na nowy początek. Jednak czy jest on przeznaczony dla wszystkich? Nielegalna działalność i wołanie o ratunek. Więzy rodzinne i skrzętnie ukrywany sekret. Wyrzuty sumienia i próba zadośćuczynienia. Policja i powrót do akt spraw sprzed lat. Czy warto rozgrzebywać stare
sprawy, burząc dotychczasowy porządek?
FRAGM. REC.:
"Błądzimy my, błądzą literaccy bohaterowie. W Rozgrzeszyć nawróconych otwierają się przed czytelnikami drzwi do kolejnego domu pełnego tajemnic. Autorka zmusza bohaterów do zmierzenia się z błędami przeszłości i stanięcia w prawdzie. Czy tylko nawróceni utrzymają się na powierzchni? Przekonaj się, sięgając po kontynuację Ludzi, którzy nie toną. Gorąco polecam!" - Ewelina Szybiak, @Recenzja_na_tacy
"Czy można tłumaczyć zbrodnię chęcią zadbania o rodzinę? Czy policja powinna zaglądać w stare akta, by dociekać prawdy, choć wydaje się przedawniona? W zawiłej, pełnej intrygujących wątków opowieści o ludziach i strachu Jolanta Sak pobudza wyobraźnię, ale i daje szansę na refleksję nad życiem" - Monika Szymor, SheMore
Jolanta Sak mieszka w Choczni koło Wadowic. Pisze od wielu lat. Dotychczas zostały opublikowane cztery tomiki poezji ("Gdyby coś kiedyś", "Błękit i burgund", …Miało się wydarzyć", "Jeśli zechcę"). Zdobywczyni wyróżnień w konkursach poetyckich. "Ludzie, którzy nie toną" to jej debiut prozatorski. W "Rozgrzeszyć nawróconych" spotkasz znanych sobie już bohaterów, ale całkiem nową historię.
Świat oferuje szereg możliwości, a jednocześnie traktuje człowieka bez taryfy ulgowej i odbiera czas na sprawy najważniejsze: miłość, wspólne zainteresowania, dostrzeżenie realnych celów, które poza pracą zawodową mają znaczenie. Epidemią staje się samotność odczuwana mimo obecności innych. Marek, znudzony codziennością, buduje toksyczne relacje i nie stawia sobie trudnych pytań. Staje się zbiegiem! W ucieczce przed problemami towarzyszą mu duchy, które wprowadzają do opowieści nutę humoru, a także niepewność, czy faktycznie istnieją, a może są tylko wytworem zmęczonego umysłu. Droga do zrozumienia, co w życiu ważne, może być długa i wyboista.
Fragment recenzji:
"Fascynująca, brawurowo szczera, poruszająca, zabawna i głęboko refleksyjna opowieść o tym, że niebo może być drugim człowiekiem. Posmykiewicz, owijając zdarzenia w całun wspólnotowości w nurcie realizmu magicznego, przypomina czytelnikom, co w podróży po ziemskim padole łez powinno stanowić fundament. To refleksja nad istotą miłości. Pulsująca życiem, nowymi początkami i nadzieją, której warto wypatrywać, gdy deszcz w oczodołach. Nie sposób się jej oprzeć".
— Magdalena Andrzejewska, Efemeryczność chwil
"Marek niszczy sobie życie niejako na własne życzenie. Mimo wszystko chce mu się kibicować, gdy w poszukiwaniu ratunku rejteruje na prowincję. To tam, w nowym rozdziale życia, dowie się, że ucieczka nie jest rozwiązaniem, bo bagaż krzywd zabiera się ze sobą. (…) 'Zbieg z okoliczności' to dramatyczna, a zarazem pełna ciepła historia traktująca o tym, że nigdy nie jest za późno, aby naprawić zło – również to wyrządzone sobie. Takiej wersji 'Opowieści wigilijnej' jeszcze nie czytaliście!".
— Michał Paweł Urbaniak, pisarz
O autorze:
Michał Posmykiewicz - chirurg z Łodzi, udziela się charytatywnie w Polskim Czerwonym Krzyżu. To człowiek o licznych zainteresowaniach. Szkolił się w zakresie wypraw speleologicznych, nurkowania, szermierki szablą według tradycji polsko-węgierskiej. Kocha teatr i książki. W liceum zaczął pisać wiersze, dopiero później zajął się prozą. Jest laureatem konkursów pisarskich.
„Kądziel” to próba zrozumienia przyczyn i konsekwencji rodzinnych dramatów oraz opowieść o krzywdzących stereotypach, jakie wciąż dominują w postrzeganiu kobiecości.
Trzydziestoletnia Lena dowiaduje się, że jest w ciąży i wtedy do głosu dochodzą tłumione przez nią od lat lęki i wątpliwości. Czy bolesna historia rodzinna wpłynie na jej macierzyństwo? Co mogłyby jej przekazać antenatki?
Opowieść o najistotniejszych dla siebie wydarzeniach snują cztery kobiety: mieszkająca na wsi w dwudziestoleciu międzywojennym Teresa, jej córka Aleksandra, wnuczka Maria oraz współcześnie żyjąca prawnuczka Lena. Ich historie splatają się ze sobą, a to rodzi pytanie, czy kolejne pokolenia powtarzają te same losy, dążąc do upragnionego spełnienia.
FRAGM. RECENZJI:
„Cztery matki, cztery historie, cztery perspektywy czasowe i dziecko, które dopiero się urodzi – „ma już linie papilarne”, więc może i zapisany los? A przecież przyjdzie na świat w rodzinie obarczonej trudnym dziedzictwem. Bohaterki Kądzieli to zarazem oprawczynie i ofiary. Zostały przymusowo wtłoczone w role narzucane im przez płeć i społeczeństwo. Nie tylko one zapłacą wysoką cenę za ten przymus… Czy istnieje szansa na przerwanie pokoleniowej traumy? Znakomita saga rodzinna, a przede wszystkim bardzo dziś potrzebna literatura”. - Michał Paweł Urbaniak, pisarz
„To psychologiczno-obyczajowa przenikliwa historia rozsnuta na nitce tęsknoty. Kądziel traktuje o pragnieniach, dysfunkcyjnych rodzinach, roli płci i uwarunkowaniach kulturowych, które kładą się cieniem na kolejnych generacjach. Klimańska-Nowak wielowarstwowo i sugestywnie dotyka problemów pomijanych w debacie publicznej jak: nierówności społeczne, ideały, wzorce postępowania, normy. Podważa wiele ugruntowanych poglądów na rodzinę – podstawową komórkę społeczną. Polecam ku refleksji”. - Magdalena Andrzejewska, Efemeryczność chwil
O AUTORCE:
Paulina Klimańska-Nowak urodziła się i dorastała w Kole, obecnie mieszka i pracuje w Katowicach. Ukończyła historię sztuki na Uniwersytecie Paula Valéry’ego w Montpellier. Publikowała opowiadania w miesięczniku społecznokulturalnym „Śląsk”. Kądziel to jej debiutancka powieść. W wolnym czasie uprawia wspinaczkę, podróżuje I czyta. Uwielbia psy, przyrodę i kawę.
W SKRÓCIE: W historię o zaginionym fotoreporterze w Afganistanie oraz o kobiecie zagubionej we własnym życiu w Krakowie wplatają się prawdy o kamieniach i motylach. Jedne ciągną w dół beznadziei, a drugie są ulotnymi chwilami szczęścia. Czy bohaterom uda się odzyskać utracone?
O KSIĄŻCE: W niewyjaśnionych okolicznościach w Afganistanie znika mężczyzna. Okazuje się, że to najlepszy przyjaciel Beaty z dawnych lat. Kobieta angażuje się w jego odnalezienie. Rozwód, porwanie, zabójstwo, intrygi to trudy, z którymi Beata musi się zmagać. Niespodziewanie odnajduje w sobie siłę, o którą się nie podejrzewała. Sytuacja zmusza ją też do refleksji, czego tak naprawdę szuka. Dawnej miłości, o której nie potrafiła zapomnieć? Utraconego poczucia własnej wartości? Czy to będzie szansa na poukładanie życia od nowa?
FRAGM. RECENZJI:
"Ludzkie życie jest sumą historii. Czasem dotkliwy koniec jednej z nich to preludium nadziei do kolejnej. Nigdy nie jest za późno na odrodzenie życia i miłości. „Kamienie i motyle” to multikulturowa opowieść o sensie pokonywania życiowych przeciwności, okrucieństwie wojny, fanatyzmie religijnym i wyparciu się fundamentalnych wartości. Ta powieść mówiła do mnie obrazami – wciąż je widzę". - Bartosz Soczówka, Bliskie spotkania
"Zdestabilizowany, niebezpieczny Afganistan i spokojny, klimatyczny Kraków. Dramatyczne zwroty akcji i romantyczne porywy serca. Choć nie każdy ma możliwość naprawienia błędów przeszłości i zbudowania życia na nowo, bohaterowie powieści Magdaleny Ajeddig dostają od losu taką szansę. „Kamienie i motyle” to opowieść o końcach i początkach. O odwadze do walki o miłość i dawaniu sobie prawa do szczęścia. Z tą książką nie będziecie się nudzić!" - Ewelina Szybiak, Recenzje na tacy
O AUTORCE: Magdalena Ajeddig - ukończyła pedagogikę resocjalizacyjną i sądową. Pracuje w korporacji, od której odrywa ją pisanie książek. Kocha również czytać, szczególnie historie związane z II wojną światową. Jej pasją są góry, choć i morzem nie pogardzi. Kociara, choć z alergią, razem z dziećmi umila sobie czas na podziwianiu tych osobników.
W SKRÓCIE: Interdyscyplinarny nowoczesny podręcznik łączący alergologię z medycyną sportową. Publikacja objęta patronatem Polskiego Towarzystwa Alergologicznego (PTA) i Polskiego Towarzystwa Medycyny Sportowej (PTMS). O KSIĄŻCE: "Alergologia sportowa" pod red. nauk. Radosława Gawlika i Marcina Kurowskiego to wyjątkowe interdyscyplinarne opracowanie eksperckie z obszarów alergologii i medycyny sportowej. Choroby alergiczne stają się coraz większym wyzwaniem zdrowotnym w rozwiniętych krajach, a w środowisku sportowym w tym także u dzieci i młodzieży zyskują one szczególne znaczenie zarówno z perspektywy zdrowotnej, jak i możliwości uczestnictwa w treningach i zawodach. Alergologia sportowa jest pierwszą książką, obejmującą kompleksowo zagadnienia związane ze wzajemnym oddziaływaniem wysiłku fizycznego i procesów patofizjologicznych, leżących u podstawy objawów astmy i alergii na polskim rynku. W publikacji omówiono szczególnie kluczowe kwestie związane z obecnością alergii w życiu sportowca, zakres epidemiologii, patomechanizmów reakcji nadwrażliwości, adaptacji układu oddechowego do wysiłku fizycznego, wpływu wysiłku na odpowiedź immunologiczną, a także astmę wysiłkową, powysiłkowy skurcz oskrzeli oraz wiele innych aspektów, takich jak alergie skórne, uczulenie na jad owadów błonkoskrzydłych, wspinaczki wysokogórskie, nurkowanie czy zanieczyszczenie powietrza atmosferycznego oraz kwestie antydopingowe w kontekście leków dla osób z alergiami. Podręcznik skierowano do alergologów, specjalistów medycyny sportowej, lekarzy pozostałych specjalności oraz reprezentantów innych środowisk zawodowych, współpracujących w różnych obszarach ze sportowcami, zarówno na poziomie profesjonalnym, jak i amatorskim. FRAGM. RECENZJI: "Tak pełne omówienie zagadnień () powoduje, że podręcznik jest niezwykle potrzebną pozycją dla lekarzy zajmujących się zawodnikami, a także dla trenerów, fizjoterapeutów i samych sportowców". prof. dr hab. n. med. Tomasz Kostka, Prezes PTMS "Książka ta stanowi cenne uzupełnienie wiedzy zarówno dla specjalistów alergologii, chorób płuc, dermatologii, laryngologii, jak i medycyny rodzinnej i sportowej oraz dla adeptów tych specjalizacji". prof. dr hab. n. med. Maciej Kupczyk, Prezydent PTA SPIS TREŚCI: Zespół Autorów Przedmowa Wstęp PTMS Wstęp PTA 1. Narastający problem chorób alergicznych (R. Gawlik) 2. Patomechanizmy reakcji nadwrażliwości (M. Kurowski) 3. Wpływ wysiłku na odpowiedź immunologiczną i podatność (M. Kurowski) 4. Wysiłek fizyczny a mikrobiom (A. Likońska, M. Chałubiński) 5. Leczenie astmy i alergii w kontekście przepisów antydopingowych (A. Pokrywka) 6. Adaptacja układu oddechowego do wysiłku fizycznego (A. Żebrowska) 7. Zanieczyszczenia powietrza atmosferycznego a intensywny wysiłek u sportowców (D. Tworek, M. Poznański) 8. Nieżyt nosa u sportowców (alergiczny, powysiłkowy i inny) odrębności patomechanizmów, przebieg kliniczny, różnicowanie (E. Jura-Szołtys, R. Gawlik) 9. Obturacja krtani indukowana wysiłkiem (EILO) (M. Kurowski) 10. Astma i alergia u polskich sportowców (M. Kurowski) 11. Astma wysiłkowa i powysiłkowy skurcz oskrzeli epidemiologia i patomechanizmy (M. Kurowski) 12. Astma indukowana wysiłkiem i powysiłkowy skurcz oskrzeli diagnostyka, różnicowanie (Z. Ziętkowski) 13. Astma indukowana wysiłkiem i powysiłkowy skurcz oskrzeli profilaktyka i leczenie (R. Gawlik) 14. Pokrzywki indukowane wysiłkiem (J. Narbutt) 15. Atopowe i kontaktowe zapalenie skóry u sportowców (R. J. Nowicki) 16. Obrzęk naczynioruchowy indukowany wysiłkiem (M. Kurowski) 17. Sportowiec z alergią i nadwrażliwością pokarmową (B. Rymarczyk) 18. Alergia i nadwrażliwość na leki u sportowców (J. Glck) 19. Alergia na jad owadów błonkoskrzydłych (R. Gawlik) 20. Anafilaksja indukowana wysiłkiem (R. Gawlik) 21. Astma i alergia a nurkowanie (M. Popielarz) 22. Alergia i astma w warunkach wysokogórskich (M. Arcimowicz)
Wszystkich melomanów i stałych bywalców scen operowych zapraszamy do sięgnięcia po wspomnienia Marii Olkisz!
Słynna solistka operowa, mezzosopranistka Maria Olkisz w książce „Złote lata Teatru Wielkiego – Opery Narodowej. Wspomnienia” zebrała zapisy lat z pracy w Teatrze Wielkim w Warszawie, starając się skrupulatnie notować każdą obsadę, reżysera czy chór. W swoich zapisach przypomina o sukcesach na scenie, podróżach zespołu po świecie oraz szerokiej publiczności, która dzięki występom Teatru Wielkiego pokochała operę. Okres wspominany przez Marię Olkisz był nazywany złotymi latami Teatru Wielkiego.
Autorka swoje wspomnienia ilustruje fotografiami scenicznymi między innymi Juliusza Multarzyńskiego czy Jacka Gilunia, którzy w tamtym okresie byli najbliżej gorących wydarzeń Opery Narodowej.
O AUTORCE:
Maria Olkisz: polska śpiewaczka operowa, mezzosopran, solistka Teatru Wielkiego – Opery Narodowej w Warszawie, doktor wokalistyki, pedagog muzyczny.
"Maria Olkisz to wybitna mezzosopranistka polska. Doskonale wykształcona muzycznie i wokalnie u znakomitych mistrzów polskich i włoskich, wyróżniona w Accademia Musicale Chigiana w Sienie Diploma d’Onore to śpiewaczka uniwersalna. Znakomita w rolach dramatycznych takich jak Azucena w Trubadurze, Amneris w Aidzie czy Carmen, jednocześnie brawurowo wykonująca role koloraturowe epoki bel canto, choćby Romea w operze Capuletich i Montecchich". (Waldemar Pawłowski, absolwent Ady Sari, recenzent festiwali operowych w Arena di Verona)
„Archipelag wysp szczęśliwych. Przewodnik odważnego życia na własnych zasadach” to:
• mapa drogowa, która krok po kroku prowadzi przez zakamarki duszy ku światu zgodnemu z wartościami serca,
• akumulator odwagi do wypłynięcia na niezbadane wody ku nowej rzeczywistości, którą zaczniesz tworzyć w zgodzie ze sobą,
• książka-cegiełka Fundacji Moc Kobiet.
„Archipelag wysp szczęśliwych…” pomysłu i autorstwa Sylwii Chrabałowskiej zbiera szeroką wiedzę i doświadczenie, którymi nasza fundatorka dzieli się od lat. Ponadto w książce znalazły się także y ekspertek związanych z Fundacją Moc Kobiet. „Archipelag...” zatem to także forum tematów pokonferencyjnych „Odważ się na moc!”, w których wypowiedziały się Mocarne i Mocarni służący pomocą w swoich dziedzinach.
Każdy tworzy swoją szczęśliwą wyspę i chce budować lepszy świat. Z innowacyjnym poradnikiem szybciej pokonasz bariery i zaczniesz skuteczniej działać. Łączy on w sobie treści dotyczące rozwoju osobistego oraz przedsiębiorczości. Możesz go potraktować jako kurs do samodzielnej realizacji krok po kroku. Pierwszy etap podróży z „Archipelagiem…” to droga do samej siebie. Drugi – rejs na własną wyspę szczęśliwą.
O Autorce
Sylwia Chrabałowska: fundatorka i prezeska Fundacji Moc Kobiet, założycielka wydawnictwa Moc Media, doktorantka w Kolegium Zarządzania i Finansów SGH, mentorka, wykładowczyni i autorka kursów zawodowych, promotorka dialogu i społecznie odpowiedzialnego biznesu.
O Fundacji Moc Kobiet
Fundacja Moc Kobiet to organizacja działająca na rzecz rozwoju przedsiębiorczości i społecznej odpowiedzialności biznesu. Edukuje, dzieli się wiedzą i dodaje odwagi do działania.
Spis treści „Archipelagu wysp szczęśliwych…”
List do Ciebie zamiast wstępu
Część I. Podróż w głąb siebie
1. Ruszam z miejsca i rozpoczynam żyć ekscytująco!
2. Moc odpowiedzialności
3. Wartości serca
4. Drugie życie kobiety
5. Wielkie porządki i miejsce na nowe
6. HER STORY. Odważyłam się na moc
7. Przekonania
8. Kobiecy kompas finansowy
9. Własne „dlaczego”
10. Nowa definicja siebie
11. Ambitne wyzwania
12. Skupienie
13. HER STORY. Od marzenia do realizacji
14. Odrzucam sabotażystów i robię swoje!
15. Emocje na równi z rozumem
16. Haki na emocje
17. Ciesz się na zapas
18. Zaangażowanie w zmianę
19. HER STORY. Chcieć to móc
20. Przystanek
21. Nastawiam się pozytywnie i projektuję swoje jutro
22. Lustrzany dialog mocy – psychologia piękna
23. Nie bój się prosić o pomoc
24. Predyspozycje zawodowe a funkcjonowanie mózgu
25. HER STORY. Wielozawodowość, czyli remedium na kryzys
26. Korekty kursu i najniżej wiszące jabłka
27. Talent – klucz do sukcesu
28. Drzewo celów w świetle wartości
Polecane lektury i źródła
Część II. W drodze na moją wyspę szczęśliwą
29. Motywowanie innych
30. Zarządzanie czasem
31. Work-life balance
32. Siły konkurencyjne utrudniające rozwój firmy
33. Outsourcing
34. Budżetowanie, czyli planowanie rzeczowo-finansowe
35. Fazy życia sektorów
36. Planowanie strategiczne
37. Strategie konkurencji
38. Wizerunek transparentnego biznesu
39. Koncepcja społecznej odpowiedzialności biznesu w małej firmie
40. Autorski model biznesu
41. Biznesplan dla instytucji
42. Profil klienta
43. Strategie marketingowe
44. Budowanie oferty
45. Biznes dobrze opakowany
46. Fotografia i wideo produktowe
47. Kanały dotarcia
48. HER STORY. Siła marki osobistej
49. Świadome kreowanie wizerunku osobistego w biznesie
50. HER STORY. Sesja fotograficzna to widoczność
51. Budowanie rozpoznawalnej marki osobistej na Instagramie
52. Podcast – sposób na wzrost popularności
53. Jak polubić sprzedaż?
54. Storytelling jak bułka z masłem
55. Plan treści i harmonogram publikacji
56. Szablony treści do mediów społecznościowych
Polecane lektury i źródła
List do Ciebie o dziewczynie, która chciała uczyć się w szkole, gdzie są wypastowane parkiety
Co by było, gdyby okazało się, że jesteś wymyśloną przez kogoś postacią? Ten ktoś pociąga za sznurki i nadaje ci role w życiu… Surrealizm.
Tego właśnie doświadcza Gabriel. Żyje w trzech enigmatycznych światach: współczesnym, quasi-średniowiecznym oraz w technologicznie rozwiniętej przyszłości. W czasie drogi próbuje wyznaczyć własny bieg historii. Czy mu się to uda?
Mateusz P. Barczyk bawi się konwencją, przeplata prozę z wierszem, scenariuszem teatralnym i filmowym, niekiedy również obrazem.
W „Napisanym człowieku” narrator spotyka się z autorem, rozmawiają o jego istnieniu jako postaci fikcyjnej. W eksperymencie literackim, którego podjął się Barczyk nie brakuje przemyśleń filozoficznych. Proza ta może stać się ucztą dla czytelników szukających literatury wykraczającej poza przyjęty kanon.
O AUTORZE:
Mateusz P. Barczyk — psycholog, pedagog teatru, aktor, redaktor. Twórca amatorskich spektakli teatralnych, propagujący teatr improwizowany. Pisze prozę, poezję oraz teksty krytycznoliterackie. Miłośnik fantastyki. Wiersze publikował m.in. w „ArtPapierze”. Laureat licznych konkursów poetyckich. Ślązak, abstynent, posiadacz pomarszczonego psa.
FRAGM. RECENZJI:
„»Napisany człowiek« to niewątpliwie utwór eksperymentalny. Barczyk zdaje się testować w nim możliwości gatunku i literackich konwencji. Tekst przypomina rodzaj mozaiki, której elementy, zależnie od sposobu ich ułożenia lub chociażby oświetlenia, nabierają nowych znaczeń i odsłaniają kolejne sensy. Powieść stanowi także popis erudycji autora oraz śmiałości w stawianiu tez i przełamywaniu kolejnych schematów”. — Joanna Dulewicz, pisarka
Kim są ludzie, którzy tworzą spektakle, przedstawienia, filmy, programy telewizyjne i rozrywkowe? To z pewnością niezwykłe osoby, z ogromną wiedzą, wyjątkowymi umiejętnościami, które dla swojej widowni są w stanie poświęcić właściwie wszystko! Oglądając efekty ich pracy, rzadko zastanawiamy się nad tym, że są to jednocześnie normalni ludzie, z krwi i kości, którzy niewiele mają wspólnego z kreowanymi przez nich postaciami.
Jeśli interesują Cię prawdziwe historie, opowieści z zaplecza scen i kamer, to „Sekrety zza kulis” Jacka Kałuckiego są lekturą właśnie dla Ciebie.
Słowo od Autora:
"Ponieważ bardzo często różne zdarzenia czy anegdoty są przypisywane niewłaściwej osobie lub przeinaczane, postanowiłem zebrać tylko te, w których sam uczestniczyłem, albo takie, które znam z relacji głównego bohatera.
Występują tu między innymi: Ewa Demarczyk, Bożena Dykiel, Krystyna Janda, Irena Kwiatkowska, Ewa Wiśniewska, Piotr Fronczewski, Gustaw Holoubek, Tadeusz Łomnicki, Zdzisław Maklakiewicz, Wojciech Pokora, Andrzej Wajda i wiele innych znamienitych postaci polskiej kultury.
Jednocześnie jest tu zawarty spory wycinek mojego prywatnego i zawodowego losu, który sam sobie zgotowałem". - Jacek Kałucki
Inni o Autorze i "Sekretach zza kulis"
"Jacek snuje wspomnienia, które zamieniają się w anegdoty, i opowiada anegdoty, które są wspomnieniami. Ponieważ jegomość ma talent i rozsądnie wyznacza proporcje, lektura sprawia wiele przyjemności, ale i prowokuje do zadumy. Czytelnik daleki od świata teatru, filmu i telewizji dowie się, jak jest on dziwny, zabawny i czasem bardzo skomplikowany. Historycy filmu i teatru dotrą do ogromu cennych informacji o przygodach, które rzucają światło na ostatnie pięćdziesięciolecie naszej narodowej kultury". - Maciej Wojtyszko
"Panie Jacusiu Kochany, znam Pańską wrażliwość, liczne talenty, poczucie humoru, skłonność do zabawy i prezentacji sceny, aktu aktorskiego z sukcesem! Pisze Pan ostrożnie, ale i ciekawie. Życzę Państwu udanej lektury! Ukłony". - Piotr Fronczewski
"Jacek. Przyjaciel mój. Rodzina. Nie da się z nim plotkować, bo zawsze znajdzie dobro w kimś, kogo już oceniono. Ładny człowiek. Ładnie pisze, podrzuca słowa, a one spadają, gdzie trzeba. Jak w tej książce. Jak w życiu". - Joanna Kurowska
"Jacek to ktoś, z kim – nawet gdy tylko siedzimy – wiem, o czym gadamy, gdy nie gadamy. Można zrozumieć ten ewenement, tylko po lekturze »Sekretów zza kulis«". - Marek Siudym
"Czytałam w zachwycie! Raz, uwielbiam wspomnienia, dykteryjki. Dwa, język – czysta polszczyzna. Trzy, które dorzuciłaby współczesna młodzież aktorska: »A my TAKICH Mistrzów nie mamy«. Odpowiem: »Nie macie? Żałujcie!«". - Małgorzata Kalicińska
"Studiowaliśmy na krakowskiej PWST tak intensywnie, że po trzecim semestrze obaj wylecieliśmy z uczelni. Jacek nieco pisze o tym, ale najważniejsze, że wspólne poznawanie świata zespawało nas do dziś". - Tomasz Lulek
"Sceny z bogatego życia aktorskiego Jacka są dla nas (bohaterów anegdot) przemiłym powrotem do przeszłości. Dla Państwa (niezwiązanych z tym światem) będą zabawnym, ale nie tabloidowym obrazem. Brawo, krakowiaczku! Cieszę się, że mogę być cząstką Twoich uroczych opowieści". - Dorota Stalińska
Silna matka z wycofanym ojcem i dwaj bracia tworzą rodzinę, którą łączy więcej niż tylko więzy krwi i rodzinne obiadki. Pomysłowa Magda i jej zaradny syn to duet doskonały, od lat utrzymujący domowników z działalności przestępczej. Kiedy misterny plan Piotra zaczyna się sypać, kłamstwa przestają wystarczać, by utrzymać się na fali. Czy jednak naprawdę są ludzie, którzy nie toną? Gdzie jest granica na drodze do własnego szczęścia? „Przejmująca opowieść o zdeformowanych relacjach w rodzinie, które z bezpiecznej przystani zmieniają ją w płynący wprost na skały okręt”. Bartosz Soczówka, Bliskie Spotkania „Niezwykle przyjazny język Ludzi, którzy nie toną wciąga czytelnika w opowieść o rodzinnych zgryzotach i niesnaskach, na tle których toczy się kryminalne śledztwo”. Katarzyna Kmieć, Pani_ka_czyta „(…) myślałeś, że jesteś niezatapialny? Że cokolwiek się wydarzy, ty zawsze wypłyniesz na powierzchnię? Że jesteś jednym z tych, co nigdy nie toną? Nie ma ludzi, którzy nie toną. Wcześniej czy później każda zepsuta od środka łajba pójdzie na dno”. Jolanta Sak Poetka i zdobywczyni wyróżnień wielu konkursów literackich. Dotychczas opublikowała cztery tomiki poezji (Gdyby coś kiedyś, Błękit i burgund, ...Miało się wydarzyć, Jeśli zechcę). Ludzie, którzy nie toną to jej prozatorski debiut. Autorka na potrzeby książki posłużyła się prostym językiem, całość wypełniła nieoczywistościami, doprawiła szczyptą humoru i zamknęła w intrygujący sposób.
Rozdrażniona życiem piętnastoletnia Adéla pragnie decydować o sobie tu i teraz, dlatego często ucieka do nocnego baru Cisza. Opuszcza szkołę i dom, a jedynym stałym elementem jest dla niej ten bar. Świat dziewczyny z czasem się zmienia, podobnie jak jej ambicje i aspiracje. Idziemy za bohaterką, przyglądając się jej, gdzie jeden rozdział to jeden rok. Mijając trzydzieste urodziny Adéli, widzimy, jak wyimaginowany krąg się zamyka.
Mocna, kipiąca od emocji powieść Alžběty Bublanovej obnaża naturę koła życia. W pogoni za dorosłością i złudną wizją szczęścia można się zatracić. Każdy, podobnie jak bohaterka, ma własną Ciszę, w której szuka schronienia, uciekając przed uwierającą rzeczywistością.
Jola Bugała-Urbańska z @Czytanie.na.platanie
Alžbeta Bublanová uświadamia, że jeśli czujemy w sobie pustkę, to staramy się ją zapełnić w przeróżny sposób. Otchłań wciąga Adélę i chce przejąć kontrolę nad jej życiem, wywołując w dziewczynie chęć ucieczki, rozczarowanie codziennością i trudne emocje. Refleksje nad sensem życia mogą przytłaczać bez względu na wiek.
Barbara Pawliczek, autorka „Punktu wspólnego”
Wypijam pierwszy kieliszek.
– Czuję nienawiść – szepczę.
– Do kogo?
– Do rodziny. Ale też do siebie. Nie wiem, co to jest. Jakaś potrzeba, aby coś osiągnąć. Już teraz. Nie czekać, aż będę miała trzydzieści lat. Boję się, że potem już się nie da. Albo coś zrobię teraz, albo już nigdy. Potem będę już zbyt leniwa. Zacznę rodzić dzieci. Znajdę pracę, w której będę miała spokój. Rano do pracy, z pracy do domu do męża, po drodze wstąpić do sklepu, zrobić zakupy, ugotować obiad. I do tego dzieci. Każdy dom jest taki sam. I czekanie na urlop. A potem na śmierć. Nikt nie ma nic innego. Ja tak nie chcę.
Barmanka mi dolewa.
– Życie cię uspokoi.
Alžběta Bublanová w 2012 r. zdobyła nagrodę Máchova růže od Akademii Czeskiej Literatury za zbiór opowiadań „Čtyři stěny”. Opublikowała powieści „V Tichu” (W ciszy), „Barák” (Kamienica), „Ti, kterým se narodíš” (Im przeznaczone) oraz opowiadania „Odraz ode dna”. Jest współautorką poradnika dla pisarzy „Cvičebnice tvůrčího psaní: I Shakespeare nějak začal” (Ćwiczenia kreatywnego pisania. I Szekspir jakoś zaczynał). Urodzona w Brnie, ukończyła Akademię Literacką im. Josefa Škvoreckiego w Pradze. Od ponad czterech lat uczy kreatywnego pisania i wydaje lokalny magazyn o jednej z praskich dzielnic.
W „Stambulskich szeptach” jednym z bohaterów opowieści jest nieprzewidywalne miasto, którego głos miesza się z głosami mieszkańców. Miasto, które przyjmuje miliony ludzi z otwartymi rękami – wiernych i niewiernych, głupich i głupszych, wszystkich. Czy nie ma dość?
W Stambule pozorny ład może w jednej chwili stanąć na głowie, tu wspomnienia mieszają się z rzeczywistością, a odległa przeszłość z teraźniejszością. Co łączy Agathę Christie, Lwa Trockiego, Astrid Lindgren czy Piri Reis i zwykłych zjadaczy chleba? Czy niebieska dziewczynka ze snu pewnego pisarza pojawia się w historii słynnego żeglarza przez przypadek? Co łączy ze sobą te postaci? Czy staruszka z wyspy naprawdę spotkała Lwa Trockiego, czy to tylko rodzinne opowieści wdarły się w jej wspomnienia z dzieciństwa? Czy Bosfor jest faktycznie lekarstwem na każdą bolączkę okolicznych mieszkańców?
Fakty w fikcji, fikcja w faktach, a w tle miasto miast. Na samym końcu zbioru do czytelników przemawia sam Stambuł, zdradzając swój sekret. Oczywiście – szeptem.
Fragm. recenzji:
„Stambulskie szepty” Agaty Wielgołaskiej postawiłabym na półce obok „Sklepów cynamonowych” Brunona Schulza. Obie pozycje wymagają od czytelnika szczególnej koncentracji, potrzebne są niezwykła wrażliwość oraz ogromna wyobraźnia. U Wielgołaskiej momentami surrealistyczna poetyka snów budzi w czytelniku najczulsze emocje. Fabuła okazuje się nie mieć szczególnego znaczenia. Najlepiej samemu sprawdzić, o czym szepcze wielkie miasto dwóch kontynentów. [Sylwia Chrabałowska]
Informacja o autorce:
Agata Wielgołaska - socjolożka, tłumaczka, autorka książek i artykułów o Turcji, wydała także tom poezji („Zaplanowane nieporozumienie”, 2016) oraz zbiór opowiadań („Pisarze, nie mordujcie własnych dzieci”, 2019). Od kilkunastu lat mieszka w Stambule i tworzy blog Tureckie Kazania. Hobbistycznie fotografuje i podróżuje promami, przy tym cały czas nie może się zdecydować, która strona Bosforu bardziej ją pociąga.
„Punkt wspólny” to zbiór opowiadań o kobietach zmagających się z lękami, poczuciem klęski i niezrozumieniem. W świecie nastawionym na sukces nie ma wielu chwil na rozmowę o tym, co się myśli i czuje. Z pozoru bohaterki zmagają z innymi problemami. Wspólne są jednak emocje i cienka linia między światłem a ciemnością. Wszak najtrudniej zrozumieć siebie wzajemnie. Może poznając punkt wspólny, damy szansę i im, i sobie?
FRAGMENT RECENZJI
"Barbara Pawliczek wprowadza czytelnika w świat myśli i niełatwych emocji, które towarzyszą cierpiącym kobietom. Oczami swoich bohaterek pokazuje, jak tłumione emocje z czasem obezwładniają ciało i umysł, prowadząc do choroby. I choć choroba ta nie jedno ma imię, to niczym pętla na szyi z każdym kolejnym oddechem zacieśnia się coraz mocniej, odbierając chęć życia. Autorka w niezwykle obrazowy sposób przedstawia emocje towarzyszące zmagającym się z depresją, zaburzeniami odżywiania czy współuzależnieniem w związku. Opowiadania prowokują także do refleksji nad rolą związków uczuciowych i relacji w rodzinie, a szczególnie w okresie dzieciństwa."
dr hab. Krystyna Rymarczyk, prof. Uniwersytetu SWPS
O AUTORCE
Barbara Pawliczek: Ślązaczka. W 2018 roku rozpoczęła studia prawnicze. Pisze od kilkunastu lat. W 2019 roku ukazał się jej tomik poetycki „Róże potrzebują czasu, by rozkwitnąć”, a w 2020 roku tomik „Ciało”. W wolnej chwili czyta, praktykuje jogę i piecze ciasta.
„Bardzo bym chciała, żeby dzięki mojej książce czytelniczki i czytelnicy poczuli się rozumiani. By poczuli, że nie są sami bez względu na to, z czym się zmagają. Chcę pokazać, że każdy wybiera między różnymi drogami, że każdy też może sięgnąć po pomoc. Pamiętajmy, żadna choroba nie jest wstydem. Gdzieś za horyzontem jest nadzieja.”
– Autorka
Powieść „Im przeznaczone” kreśli drogi determinujące naszą tożsamość, wskazując na marzenia i czyny naszych rodziców, ale pokazuje również, że sami mamy w sobie siłę, by być kim chcemy i by żyć w taki sposób, jaki sami uznamy za słuszne. Niezwykłe ciepło płynie z zakończenia książki. Okazuje się, że miłość i tak wygrywa!
FRAGMENT RECENZJI:
„Po raz kolejny Alžběcie Bublanovej udało się z łatwością przeniknąć do wnętrza swoich bohaterów, choć ich perypetie nie są łatwe. O sile powieści Im przeznaczone nie świadczy objętość, ale sposób w jaki autorka prowadzi narrację. Jest to lektura wymagająca skupienia, która szczególnie mocno rezonuje u wrażliwych czytelników.”
– Baru Javorková, Knihomilka
O AUTORCE:
Alžběta Bublanová w 2012 r. zdobyła nagrodę Máchova růže od Akademii Czeskiej Literatury za zbiór opowiadań „Čtyři stěny”. Opublikowała powieści „V Tichu”, „Barák” (Kamienica), „Ti, kterým se narodíš” (Im przeznaczone) oraz opowiadania „Odraz ode dna”. Jest współautorką poradnika dla pisarzy „Cvičebnice tvůrčího psaní: I Shakespeare nějak začal” (Ćwiczenia kreatywnego pisania. I Szekspir jakoś zaczynał). Urodzona w Brnie, ukończyła Akademię Literacką im. Josefa Škvoreckiego w Pradze. Od ponad czterech lat uczy kreatywnego pisania w ramach projektu Kursy z Salonu i wydaje lokalny magazyn „Náměsíčník” o jednej z praskich dzielnic.
Najnowsze kompendium wiedzy prawno-organizacyjnej dla menedżerów szpitalnych i ambulatoryjnych laboratoriów diagnostycznych oraz osób wykonujących zawód diagnosty laboratoryjnego.
Diagnosta laboratoryjny przygotowuje i przeprowadza badania, dokonuje interpretacji wyników. W dobie pandemii, w związku wysoką liczbą zachorowań rola diagnostów laboratoryjnych w procesie walki z chorobami epidemicznymi nabiera szczególnego znaczenia.
Opracowanie prezentuje pełny obraz znaczenia diagnostów laboratoryjnych w procesie udzielania świadczeń zdrowotnych, wychodząc od roli diagnosty laboratoryjnego w systemie opieki zdrowotnej jako przedstawiciela zawodu zaufania publicznego, omawiając choroby zawodowe związane z wykonywanym zawodem, a także aspekty odpowiedzialności dyscyplinarnej, karnej i cywilnej oraz zasady organizacji pracy przy łóżku pacjenta, wskazując również na znaczenie jakości obsługi pacjenta, aspekty dotyczące zatrudniania, wynagradzania i motywowania pracowników laboratorium czy miejsce diagnostyki laboratoryjnej w procesie cyfryzacji systemu ochrony zdrowia.
Adresatami niniejszej publikacji są diagności laboratoryjni oraz wszyscy zawodowo związani z sektorem ochrony zdrowia, jak również studenci kierunków prawnych i medycznych.
Spis treści:
Słowo od Recenzenta (prof. Jędrzej Skrzypczak)
Wprowadzenie od Redaktora Naukowego (prof. Monika Urbaniak)
Rozdział 1. Prawne podstawy wykonywania zawodu diagnosty laboratoryjnego (Monika Urbaniak)
Rozdział 2. Charakterystyka zawodu diagnosty laboratoryjnego w oparciu o ryzyko zawodowe związane z wykonywaną pracą (Natalia Chojara)
Rozdział 3. Choroby zawodowe pracowników medycznych laboratoriów diagnostycznych (Katarzyna Pluta-Hadas)
Rozdział 4. Organizacja diagnostyki przy łóżku pacjenta (POCT) w praktyce (Robert Ziarnik)
Rozdział 5. Znaczenie jakości obsługi pacjenta w procesie diagnostyki laboratoryjnej dla kształtowania wizerunku podmiotu leczniczego (Anna Frankowska)
Rozdział 6. Zatrudnianie, wynagradzania i motywowanie diagnostów (Piotr Pagórski)
Rozdział 7. Odpowiedzialność dyscyplinarna diagnostów laboratoryjnych (Marcin Waszak)
Rozdział 8. Odpowiedzialność karna diagnostów laboratoryjnych (Magdalena Zamroczyńska)
Rozdział 9. Odpowiedzialność cywilna diagnosty laboratoryjnego (Juliusz Szewczyk)
Rozdział 10. Miejsce diagnostyki laboratoryjnej w procesie cyfryzacji systemu ochrony zdrowia (Maciej Jankowiak)
Informacje o Redaktorze Naukowym:
Prof. dr hab. n. pr. Monika Urbaniak – kierownik Katedry i Zakładu Prawa Medycznego i Farmaceutycznego na Uniwersytecie Medycznym im. K. Marcinkowskiego w Poznaniu. Radca prawny w Okręgowej Izbie Radców Prawnych w Poznaniu. Prezes Polskiego Towarzystwa Nauk o Zdrowiu. Członek Polskiego Towarzystwa Prawa Medycznego oraz Polskiego Towarzystwa Prawa Konstytucyjnego. Autorka ponad 150 publikacji naukowych. Specjalizuje się w prawie medycznym i konstytucyjnym.
Znany i doceniany w PRL reportażysta w 1989 roku przybywa na Madagaskar, by poznać jego historię i panoramę społeczną oraz zebrać materiały do nowej książki.
Wyspa jeszcze przed II wojną światową stała się polską kolonią i zachowała odrębność polityczną. Kiedy dziennikarz stawia pierwsze kroki w Nowej Warszawie na Madagaskarze, nic nie zapowiada, jak blisko znajduje się oko cyklonu, w którym ścierają się stary porządek z nowym.
Czy warto kłaść na szali życie w imię prawdy i rzetelności dziennikarskiej? Czy jest możliwe przeżyć wśród wygasłych wulkanów, wśród ludzi o sercach kipiących nienawiścią i żądzą władzy.
O AUTORZE:
Maciej Zajączkowski. Urodzony w 1992 roku w Warszawie. Absolwent prawa i stosunków międzynarodowych, aktualnie doktorant na Uniwersytecie Warszawskim. Z zawodu – audytor. Z zamiłowania – podróżnik.
FRAGM. RECENZJI:
„Mocna, odważna, wielowymiarowa. Maciej Zajączkowski stworzył opowieść, w której precyzyjnie dopracowana fabuła staje się pretekstem do refleksji nad znaczeniem wolności, postępu i prawdy. "Czerwona ziemia" to historia pozostająca w pamięci na bardzo długo.”
Joanna Dulewicz, pisarka
Zsyłka na Wschód, powrót do kraju i służba dla Polski w Wietnamie, Etiopii i na Islandii. Dziennik obejmuje także okres transformacji po ’89 roku, w którym z głębokim niepokojem autor dokładnie notuje bieżące wydarzenia i rozprawia o przyszłych losach kraju. „Konsul” to idealny punkt wyjścia do rozmów o historii i bieżącej sytuacji geopolitycznej Polski.
Fragment recenzji:
„Pisane piórem szlachetnego człowieka do dziś niegodzącego się na świat upokorzeń i niesprawiedliwości, niezależnie od granic.”
Magdalena Pramfelt (Prezydent Stowarzyszenia Konsulów Honorowych w Polsce)
O autorze:
Stanisław Dąbrowa-Laskowski
Doktor nauk ekonomicznych. Emerytowany praktyk gospodarki morskiej i służby dyplomatycznej. Lwowski kresowiak. Sybirak po sowieckiej zsyłce na stepy północnego Kazachstanu. Autor książek wspomnieniowych oraz artykułów w prasie ekonomicznej. Owdowiały mąż Oleńki, ojciec Halinki i zięcia Krzysztofa, dziadek Agnieszki.
Psychologiczna proza, która zagląda w duszę i niesie obserwacje dotyczące życiowych wyborów. Daje nadzieję, że nie jest za późno, by żyć.
Bohaterka „Kamienicy" obserwuje ludzi i snuje w głowie ich wydumane historie. Analizuje siebie, własne ciało i podejmowane decyzje. Poświęca dużo uwagi córce, która wyszła z nałogu alkoholowego i także uczy się żyć na nowo.
„Kamienica" opowiada o nieubłaganym przemijaniu, zapomnianych pasjach i porzuconych pragnieniach oraz próbach powrotu do swojego serca. Jest idealną lekturą, bo dodaje wiary we własne siły i przekonuje, że nigdy nie jest za późno na życie pełną piersią. To książka, którą warto częstować się codziennie po kawałku.
Alžběta Bublanová posiada oryginalny styl snucia historii. Rozmyślnie zadaje pytania o sens życia, zwinnie obrazuje relacje matki i córki, przekonująco interpretuje myśli. W twórczości stawia na prozę życia, opisując ją szczegółowym językiem i tworząc świadomie ukształtowany obraz postaci. Jej wizja daje nadzieję, że można pójść nową drogą, na którą dotychczas nie miało się odwagi.
Bohaterka „Kamienicy” obserwuje ludzi i wymyśla ich historie. Psychologiczna proza, która zagląda w duszę i niesie obserwacje dotyczące życiowych wyborów. Daje nadzieję, że nie jest za późno, by żyć.
Fragm. recenzji:
„Autorka bardzo szczegółowo zajmuje się psychologią postaci matki i córki, ich bardzo skomplikowaną relacją naznaczoną alkoholizmem córki. Żadna z postaci nie stanowi odzwierciedlenia doświadczeń autorki. Alžběta Bublanová nie jest w wieku zbliżonym do książkowej matki, która jest na emeryturze, ani nie ma doświadczenia książkowej bezdzietnej córki, poruszającej się na krawędzi egzystencji. Mimo to autorka pokazała obie postacie bardzo dobrze i wiarygodnie. Dzięki bogatemu językowi „Kamienica” staje się literaturą, która się nie narzuca, ale jest bardzo interesującą, świadczącą o talencie jej autorki, która, jak podkreśliłem na wstępie, ma jeszcze wiele przed sobą.” – Jiří Lojín, Vaše Literatura
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
