James WynbrandtBolesna historia stomatologii,albo płacz i zgrzytanie zębów od starożytności po czasy współczesneprzeł. Zofia Szachnowska-OlesiejukWynbrandt w zabawny i zupełnie bezbolesny sposób opowiada o krwawej historii stomatologii. Płynnie przechodzi od czasów najciemniejszej niewiedzy, błędnych przekonań, przesądów i barbarzyńskich zabiegów, bardziej przypominających sceny z horroru niż jakąkolwiek opiekę medyczną, aż do świadomego leczenia, które nawet jeśli wzbudza strach raczej nie zakończy się powolną i wyjątkowo bolesną śmiercią. I choć wizyty w gabinecie stomatologicznym nawet teraz nie należą do najprzyjemniejszych, a wielu ludzi na samą myśl o dentyście oblewa się zimnym potem, współcześni pacjenci mogą być naprawdę wdzięczni losowi. Gdyby przyszło im leczyć uzębienie choćby w pierwszej połowie XX wieku, mogliby zupełnie niepotrzebnie zostać potraktowani dawką promieniowania lub stracić kilka zdrowych zębów. A trochę wcześniej dla ukojenia bólu upuszczono by im krew, przypalono skórę albo podano śmiertelną dawkę arszeniku. Możliwe nawet, że trafiliby na scenę, gdzie wyrwiząb artysta bólu i prekursor profesji ku powszechnej radości zgromadzonego tłumu zająłby się problemem.Ta opowieść raczej nie wyleczy nikogo z dentofobii, z pewnością jednak pomoże docenić wykształcenie dzisiejszych stomatologów, sterylność ich gabinetów i dostępność szerokiej gamy skutecznych środków przeciwbólowych.James Wynbrandt ma na swoim koncie książki na temat zaburzeń genetycznych, muzyki popularnej i humoru politycznego, a także liczne teksty z zakresu aeronautyki. Obecnie mieszka w Nowym Jorku.
Rzadki przykład powieści, która łamie serce, a później skleja je na nowo, a podczas lektury zmienia czytelnika na lepsze. To książka o drobnej, ale znaczącej różnicy między utrzymywaniem się przy życiu a cieszeniem się nim w pełni. Jodi Picoult Dwunastoletni Edward, jego ukochany starszy brat, rodzice i 183 innych pasażerów wsiadają do samolotu do Los Angeles. Wśród nich jest geniusz z Wall Street, dziewczyna próbująca pogodzić się z nieoczekiwaną ciążą, ranny weteran powracający z Afganistanu i kobieta uciekająca przed nadmiernie kontrolującym ją mężem. W połowie drogi samolot się rozbija. Tylko Edward przeżywa katastrofę. Jego historia przykuwa uwagę mediów i społeczeństwa, ale on sam nie umie sobie znaleźć miejsca w świecie bez rodziny. Ma wrażenie, że jakaś jego cząstka na zawsze została ponad chmurami. Serwisy informacyjne i media społecznościowe potęgują cierpienie. Złamany i przerażony Edward musi zmagać się z traumą i niespodziewaną popularnością. Pewnego dnia jednak dokonuje odkrycia, które pomoże mu znaleźć odpowiedzi na najważniejsze pytania: skąd czerpać siłę, by wstać z łóżka, kiedy straciło się dosłownie wszystko? Jak znowu poczuć się bezpiecznie? Czy życie po katastrofie może odzyskać sens? Historia dorastania, wielowarstwowy portret rodziny i zapierający dech w piersiach obraz tego, jak złamane serce na nowo uczy się kochać. Ann Napolitano jest pisarką, redaktorką magazynu literackiego „One Story” i wykładowczynią. Studiowała na Uniwersytecie Nowojorskim, tam też później wykładała literaturę piękną, a w Brooklyn College uczyła warsztatu pisarskiego. Drogi Edwardzie to jej trzecia powieść, która szturmem podbiła serca czytelników. Tuż po premierze znalazła się na drugim miejscu listy bestsellerów „New York Timesa”, a prawa do jej tłumaczenia kupili wydawcy z piętnastu krajów. Ann mieszka w Nowym Jorku z mężem i dwójką dzieci. Mistrzowskie studium napięcia, żałoby i woli przetrwania. Przejmująca powieść o odnajdowaniu sensu życia w najbardziej mrocznych okolicznościach. „New York Times” Piękna, wciągająca historia o tajemnicy, stracie i cudach. Drogi Edwardzie to opowieść o przetrwaniu, ale przede wszystkim o życiu, którym warto się cieszyć. Emma Donoghue, autorka Pokoju
Bogumił Korzyński, absolwent Uniwersytetu Medycznego w Wilnie, rozpoczyna pracę na oddziale chorób wewnętrznych warszawskiego Szpitala im. Dzieciątka Jezus. Jest rok 1850. Siedem lat wcześniej świat odrzuca Horacego Wellsa i jego eter, doprowadzając nieszczęsnego wynalazcę do szaleństwa i samobójczej śmierci. Szpital połowy XIX wieku wciąż spływa ropą, krwią i brudem, a najlepszym chirurgiem jest ten, który potrafi w jak najkrótszym czasie wykonać operację i nie zabić przy tym pacjenta.W powieści prawdziwe odkrycia światowej medycyny przeplatają się z osobistą historią rodzinną bohaterów, co pokazuje trudności, przed jakimi stawali polscy lekarze na przełomie XIX i XX wieku: brak państwowości, zsyłki, obowiązek nauki w języku rosyjskim, kontrole władz w szpitalach, brak możliwości studiowania medycyny przez kobiety, niechęć nobliwej kadry medycznej do nowinek znieczulenia, tracheotomii, walki z gorączką połogową, szczepień przeciwko ospie, wykorzystywania stetoskopu czy konieczności organizacji opieki pielęgniarskiej w szpitalach.Bogumił pragnie zostać ginekologiem i tym samym pomóc kobietom takim jak jego żona, która kolejny poród niemalże przypłaca życiem. Jednocześnie doktor zmaga się z własnymi demonami i przeszłością, o której zacna rodzina żony nie ma pojęcia
PONAD 300 DINOZAURÓW!W tej obszernej i bogato ilustrowanej przez Dietera Brauna książce znajdziecie opisy większości dotychczas odkrytych dinozaurów.Dla ułatwienia zostały one opisane w porządku alfabetycznym od ardonyksa do zuniceratopsa. Przeczytajcie, kiedy i gdzie żyły dinozaury, jak wyglądały, co jadły, jakie osiągały rozmiary i wiele więcej!Informacje zebrane w książce pochodzą od najlepszych specjalistów z Muzeum Historii Naturalnej w Londynie.Tę książkę powinien mieć każdy młody miłośnik prehistorycznych gadów!
W 1930 roku w Anglii powstał Klub Detektywów zrzeszający najlepszych autorów powieści kryminalnych tamtych czasów. Jego członkowie musieli złożyć specjalną przysięgę, a w swoich książkach trzymać się określonych zasad, tak zwanych Dziesięciu Przykazań powieści kryminalnej.Koncentrowały się one wokół logiczności zagadki i przestrzegania zasad fair play wobec czytelnika. Wykluczone były na przykład wszelkie ingerencje sił nadprzyrodzonych, czy obsadzanie w roli mordercy detektywa bądź narratora.Członkowie klubu spotykali się raz w tygodniu, by dyskutować i pojedynkować na zagadki, a wsród jego założycieli znaleźli się m.in. Agatha Christie, G.K. Chesterton, John Dickson Carr, Dorothy L. Sayers, major Alfred Mason, baronowa Emma Orczy, czy wielebny Ronald Knox.Wszyscy oni spotykają się także na kartach komiksu Jeana Harambata, który przygotował dla nich największe wyzwanie życia. Ekscentryczny milioner zaprasza członków klubu do swojej posiadłości położonej na prywatnej wyspie, gdzie zamierza zaprezentować prawdziwy cud techniki - robota, który po opisaniu mu szczegółów dowolnej zbrodni z ich powieści bezbłędnie wskaże jej sprawcę!Ale co wydarzy się, gdy naprawdę dojdzie na wyspie do morderstwa? Kto z wielkich twórców kryminalnych zagadek będzie prowadził dochodzenie i jakich metod użyje? Klub Detektywów to niezwykle dowcipna, wciągająca i przewrotna zabawa konwencją klasycznych kryminałów z ich autorami w rolach głównych!
Paryż 1919. W wieku trzydziestu sześciu lat Coco Chanel jest już ikoną stylu, a wszystkie kobiety rywalizują o jej odważne kreacje, symbol nowoczesnej kobiety, zmysłowej nawet w spodniach. Udało się stworzyć znakomicie prosperujący dom mody, którego klientkami są najznamienitsze damy z najwyższych kręgów towarzyskich. Lata ubóstwa, w których Coco była tylko Gabrielle, sierotą porzuconą w klasztorze, wydają się bardzo odległe, ale jej niskie pochodzenie wciąż ją prześladuje – wielka miłość jej życia, angielski arystokrata Boy Capel, choć także ją kocha, nie rezygnuje z małżeństwa z interesu. Kiedy Boy ginie w tragicznym wypadku, Coco wpada w depresję. Podczas podróży do Wenecji rosyjski impresario podaje jej chusteczkę, która pachnie najbardziej odurzającymi perfumami, jakie kiedykolwiek czuła: stworzoną dla rodziny carskiej esencję, która stała się nieosiągalna po rewolucji. Coco nie ma wątpliwości: to zapach, który chce odtworzyć na pamiątkę po swoim kochanku. Kiedy wraca do Paryża, nawet najwspanialsze przyjęcia nie są w stanie oderwać jej obsesji. Poszukując odpowiedniego zapachu, spotyka charyzmatycznego księcia Dymitra Romanowa, bratanka zamordowanego cara Mikołaja II, który pomaga jej zrealizować marzenie. Czy szukając zapachu miłości, Chanel No 5, potknie się o inną miłość? Michelle Marly jest pseudonimem literackim bestsellerowej autorki i znanej dziennikarki Micaeli Jary, urodzonej w Hamburgu w 1956 roku, córki pochodzącego z Siemianowic Śląskich znanego pianisty i kompozytora Michaela Jary’ego (prawdziwe nazwisko Michał Jarczyk) oraz niezwykle popularnej w latach pięćdziesiątych ubiegłego wieku niemieckiej modelki Christiany Michaelis. Marly wyrastała zarówno w świcie muzyki, filmu, jak i mody, co miało wpływ na jej karierę zawodową. Po studiach podjęła pracę jako dziennikarka w czasopismach kobiecych, z których kilkoma kierowała jako naczelna redaktorka. Wiele lat spędziła w Paryżu. Po ogromnym sukcesie jej powieści, przetłumaczonych na kilkanaście języków, poświęciła się wyłącznie pisaniu. Obecnie mieszka wraz z mężem i córką na przemian w Berlinie i Monachium.
Las. Młoda dziewczyna. Wygląda, jakby spała. Ale nie śpi. Wie, że zaraz umrze. I czuje, co robi z nią jej morderca, tyle że nie jest w stanie nawet mrugnąć. Kiedy nad ranem zostają znalezione zwłoki, na miejscu zjawia się komisarz Agnieszka Polkowska. Nikt nie chce z nią pracować – zbyt wiele wymaga, słynie z ostrego języka i jest bardziej inteligentna od kolegów. Jej zaangażowanie w każdą ze spraw nie bierze się znikąd: ma kilka tajemnic i wolałaby się nimi nie dzielić. Ostatnie, czego jej trzeba, to błyskotliwy psychopata – człowiek, który odczuwa emocje tylko wtedy, gdy poluje. Gdy wybiera dziewczyny, osacza je i zabija: powoli, delektując się ich cierpieniem. Jest precyzyjny i metodyczny, przekonany, że nikt mu nie dorówna. Nie popełnia błędów. Do czasu. Kiedy na jego drodze staje komisarz Polkowska, będzie musiał zmierzyć się równym mu przeciwnikiem, kimś, kto potrafi rozgryźć tok jego rozumowania i podążyć za makabrycznymi wskazówkami. Czy Polkowskiej uda się ocalić kolejną dziewczynę, mimo seksizmu i niekompetencji jej szefów? Czy tajemnica z przeszłości, która dopada ją w chwili, gdy jej życie zaczyna się układać, pokrzyżuje śledztwo? Czy zdoła uratować życie kogoś, kto jest jej najbliższy? Igor Brejdygant (ur. 1971), polski scenarzysta, reżyser, fotograf i pisarz, studiował na Wydziale Produkcji Filmowej i Telewizyjnej PWSFTViT w Łodzi. Napisał scenariusze m.in. do Zbrodni (reż. Greg Zgliński), Prostej historii o morderstwie (reż. Arkadiusz Jakubik), Palimpsestu (reż. Konrad Niewolski), Paradoksu (reż. Greg Zgliński, Borys Lankosz i Igor Brejdygant) – na podstawie którego napisał świetnie przyjętą powieść pod tym samym tytułem (Marginesy 2016) – oraz Belle epoque (2017) i międzynarodowej koprodukcji Ultraviolet (2017). W cyklu Szaleńcy Pana Boga zrealizował dokumenty Bracia, Kazanie nad czarną rzeką i Latawiec.
Dlaczego bardziej boimy się słowa „srom” niż słowa „Sauron”?
Czy naprawdę musimy wstydzić się owłosienia na ciele?
Dlaczego w szkole czytamy głównie autorów, a nie autorki?
I dlaczego zabawki i zabawy dzieci tkwią głęboko w płciowych stereotypach z lat 50-tych. W autobiograficznym komiksie Posłuchajcie dziewczyny! Katja Klengel zadaje te wszystkie pytania i próbuje na nie opowiedzieć odnosząc się do wydarzeń z jej życia. Ale też szeroko rozumianej współczesnej popkultury ? książek, filmów, czy komiksów, które coraz częściej, ale cały czas za rzadko próbują walczyć ze stereotypami dotyczącymi płci.
Gdy Józef przyszedł na świat, dziadek podarował mu piękny kocyk, który przez wiele miesięcy szył do kołyski pierwszego wnuka. Tak rozpoczyna się wzruszająca, wywodząca się z tradycji żydowskiej, historia. Kochający i zaradny dziadek wykorzystuje tkaninę do uszycia rozmaitych części garderoby wnuka, aż do momentu, kiedy wystarcza jej jedynie na obleczenie guzika, dzięki czemu kocyk towarzyszy Józefowi w dorastaniu. Kiedy w końcu i guzik przepada, wbrew wszelkiemu prawdopodobieństwu dziadek po raz kolejny zaskakuje chłopca, tworząc coś z niczego i sprawiając, że pamiątkowy kocyk jednak nie zniknie. Wspaniała opowieść o miłości, czułości, dzieciństwie i upływie czasu, a także o mocy opowieści, która jak stary kocyk może trwać wiecznie… Czułość: uczucie, które ujawnia się między osobami, które są sobie bliskie, i które nieustannie się o siebie troszczą. Kocyk jest czułością. Blog Deus me Livro Kiedy zdarzy się Wam zatęsknić za dziadkiem lub babcią, bądź też za jakąkolwiek bliską Waszemu sercu osobą, która mieszka daleko albo odeszła na zawsze, przeczytajcie tę książkę. To jedna z najbardziej wzruszających historii, jakie w tym roku przeczytałam. Blog O Palácio da Lua Poruszająca opowieść, w której nadawanie nowego życia starym przedmiotom nie jest jedynie nudną – choć bardzo ważną w naszych czasach – lekcją, jest przede wszystkim opowieścią o międzypokoleniowych więziach. Ana Dias Ferreira, „Observador” Miguel Gouveia urodził się w Santo Tirso, a korzenie jego rodziny sięgają regionu Douro. W roku 2001 zaczął uczyć dzieci i od tamtej pory opowiada historie, skromnie udzielając się również na gruncie muzycznym. W 2008 wraz ze swoją drugą połówką założył wydawnictwo Bruaá Editora. W 2010, po obronie pracy magisterskiej „Książki i literatura dziecięco-młodzieżowa” na Uniwersytecie Autonomicznym w Barcelonie, porzucił nauczanie na rzecz pracy twórczej, poświęcając się całkowicie edytorstwu, tłumaczeniu i opowiadaniu historii. Raquel Catalina studiowała Sztuki Piękne w rodzinnym Madrycie. Naukę kontynuowała w Walencji, gdzie po ukończeniu studiów podyplomowych z zakresu ilustratorstwa rozpoczęła współpracę z licznymi wydawnictwami. W 2018 została wybrana do udziału w Ilustrarte (Międzynarodowym Biennale Ilustracji Książkowej dla Dzieci) i do Iberoamerykańskiego Katalogu Ilustracji. Wystawiała swoje prace na Targach Książek Ilustrowanych w Walencji.
Edukacyjna, pełna humoru książka o przyjaznej przestrzeni miejskiej, wzajemnym szacunku i pewnym bardzo głodnym potworze w niebieskiej muszcePotwór wychodzi z morza i kieruje się w stronę miasta. Mieszkańcy panikują. Kiedy dociera na miejsce, stwierdza, że jest wyjątkowo nieapetyczne i nie nadaje się do spożycia, dlatego pomaga mieszkańcom je naprawić.Do głównych problemów Miastoszewa należą: brak zieleni, reklamoza, wandalizm, pasteloza, brak miejsc przyjaznych mieszkańcom, brud i nieporządek.Przystępny język i atrakcyjne wizualnie ilustracje, których wspólnym mianownikiem jest humor, pokazują dzieciom, że każdy jest odpowiedzialny za swoje miasto i może mieć wpływ na to, czy jest to przestrzeń przyjazna i ładna.Uczymy podstaw estetyki i poczucia wspólnoty za pomocą zabawnej historii i bardzo prostych zasad podsumowanych na końcu książki.
Podchodzę do łóżka i pochylam się. Zapach staje się mocniejszy. W tej samej chwili pierwsze symptomy dają o sobie znać. Serce wali jak młot kowalski, zasycha mi w ustach, a ręce drżą. Jest coraz gorzej. Kari Sorjonen, komisarz elitarnej jednostki policji w Helsinkach, nie lubi trupów. Z każdą sprawą coraz trudniej przychodzi mu panowanie nad sobą, kiedy patrzy na ciało zmarłej osoby. I choć obdarzony jest genialnym instynktem do wykrywania zbrodni, potrzebuje odmiany. Wraz z dochodzącą do siebie po ciężkiej chorobie żoną oraz nastoletnią córką przeprowadzają się do Lappeenranta, miejscowości malowniczo położonej na Pojezierzu Fińskim, przy granicy rosyjskiej. W ich marzenia o idyllicznym krajobrazie i wolniejszym życiu szybko jednak wkrada się brutalna rzeczywistość. Młoda dziewczyna śmiertelnie odurzona lekami nasennymi, sprzedawca samochodów zastrzelony w pokoju o wygłuszonych ścianach – zło na prowincji jest równie namacalne jak w dużym mieście, a porządni obywatele potrafią skrywać niewyobrażalne wręcz tajemnice. Czy Sorjonen zechce ponownie stawić czoło swoim lękom? Czy zdoła powstrzymać falę zbrodni zanim sięgnie ona jego własnej rodziny? J.M. Ilves to pseudonim dwójki autorów, którzy połączyli siły by stworzyć serię kryminalną o komisarzu Sorjonenie. Na podstawie serii książek powstał niezwykle popularny fiński serial – do obejrzenia na platformie Netflix. Kolejna część serii ukaże się wkrótce nakładem Wydawnictwa Marginesy.
George Orwell był pisarzem, który wyprzedził swój czas. Jedna z jego najbardziej uznanych powieści – „Rok 1984" - powstała w 1949 roku. Opisana w niej wizja państwa kontrolowanego przez Wielkiego Brata niepokojąco przypomina dzisiejszy świat, w którym nieustannie jesteśmy obserwowani przez kamery monitoringu, a wszelkie możliwe urządzenia zbierają o nas informacje. Prywatne życie pisarza było równie fascynujące, co jego powieści. Studiował w szacownej uczelni w Eton, zasilił szeregi policji w ówczesnej Birmie, walczył podczas hiszpańskiej wojny domowej, z pasją obnażał zbrodniczy stalinowski reżim, żył w slumsach Londynu... A wszystko to, by móc opisać swoje doświadczenia. Biograficzny komiks Sébastiena Verdiera i legendarnego francuskiego scenarzysty Pierre'a Christina (współautora m.in. serii „Valerian") zabiera nas w te miejsca pokazując, jaki miały wpływ na twórczość autora „Folwarku zwierzęcego", czy „W hołdzie Katalonii". Gratką dla fanów komiksu będzie gościnny udział innych rysowników i artystów, takich sław, jak: Juanjo Guarnido, Enki Bilal, Manu Larcenet, Blutch czy Annie Goetzinger.
Prawdziwa historia Witolda Pileckiego i jego misji w obozie koncentracyjnym Auschwitz. Gaetan Nocq - francuski rysownik, malarz i autor komiksów - zafascynowany postacią rotmistrza Pileckiego postanowił stworzyć powieść graficzną poświęconą polskiemu bohaterowi, który we wrześniu 1940 roku przeniknął do Auschwitz jako Tomasz Serafiński. Zadaniem, które wyznaczyło mu Polskie Państwo Podziemne było zorganizowanie w obozie ruchu oporu i oczekiwanie na sygnał do rozpoczęcia tam powstania. Zagrożony dekonspiracją Pilecki uciekł z obozu w kwietniu 1943 roku. Do wybuchu powstania nie doszło, ale przez cały czas spędzony w Auschwitz pisał raporty o warunkach przetrzymywania więźniów i zbrodniach tam popełnianych. Był jedną z pierwszych osób, które dały światu znać o niewyobrażalnym horrorze, jaki miał miejsce w obozach zagłady. „Raport W” został uznany we Francji najlepszym komiksem historycznym 2019 roku. Otrzymał również pierwsze w historii nagrody wyróżnienie specjalne im Wacława Felczaka i Henryka Wereszyckiego (przyznaje się je wybitnym publikacjom poświęconym dziejom Europy Środkowo-Wschodniej i jej relacjom z Polską).
Uwodzi nas i dręczy. Kontroluje myśli, niszczy życie lub nadaje sens egzystencji. A mimo to prawie nigdy o nim nie rozmawiamy. Pożądanie – ukryta siła napędowa naszego istnienia – dotąd pozostawało prawie nieodkryte. Maggie zwierza się ze swojego nastoletniego romansu z nauczycielem. Niespodziewane zerwanie wpłynęło na całej jej późniejsze życie. Dopiero podczas procesu sądowego zrozumiała, że tak naprawdę została wykorzystana. Solane opowiada o tym, co skłoniło ją i jej męża do otwarcia związku, jak te praktyki wpływają na ich relację i jak pomogły jej zrozumieć, gdzie kończy się pożądanie męża, a zaczyna jej własne. Z kolei Linie dopiero romans pozwolił odkryć, jak ważna jest dla niej czułość, której brakowało jej w długoletnim małżeństwie. Autorka z niepotykaną dotąd głębią spostrzeżeń i siłą emocjonalnego wyrazu kreśli portret kobiecej erotycznej tęsknoty, obrazując jednocześnie kruchość, złożoność i nierówność pożądania. To wybitne osiągnięcie dziennikarskie i narracyjny triumf, przedstawiony szczerze i bezpretensjonalnie – książka pełna niuansów, różnorodnych punktów widzenia, a przede wszystkim nieprzebranej tolerancji i empatii. Dzięki takiemu podejściu bohaterki w pełni się otworzyły, dały dziennikarce dostęp do swoich żyć, domów, sypialni i najgłębiej skrywanych sekretów – czasem mrocznych, zaskakujących, niekiedy trudnych do zrozumienia. Taddeo oddaje kobietom głos i prawo do opowiadania o tym, co je podnieca, napędza i ekscytuje, a przy tym niczego nie ocenia, nie moralizuje i nie poronografizuje żadnych praktyk ani zachowań. Dzięki temu powstał najbardziej pogłębiony reporterski portret kobiecego pożądania, jaki napisano, i jedna z najbardziej wyczekiwanych publikacji roku. Lisa Taddeo – dziennikarka i pisarka, dwukrotna laureatka Pushcart Prize za zbiór opowiadań „42”. Jej debiutancki reportaż Trzy kobiety szybko stał się numerem 1 na liście bestsellerów „New York Timesa”. Jej prace zostały opublikowane w antologiach The Best American Political Writing i The Best American Sports Writing. W 2015 roku „The Washington Post” uznał jej artykuł Rachel Uchitel Is Not a Madam za jeden z pięciu tekstów nietracących na aktualności. Została uhonorowana William Holodnok Fiction Prize i Florence Engel Randall Award. Mieszka w Massachusetts z mężem i trzema córkami. Nie pamiętam, kiedy ostatni raz jakaś książka podziałała na mnie z taką mocą. Lisa Taddeo jest niezmordowaną reporterką, świetną pisarką i narratorką obdarzoną niemal nadnaturalnym człowieczeństwem. Moim zdaniem to mistrzowski tekst, arcydzieło reportażu na równi ze Z zimną krwią Trumana Capotego – na swój sposób równie trzymająca w napięciu, wstrząsająca i koszmarna. Już teraz wiem, że nigdy nie zdołam zapomnieć o tych kobietach, o ich pożądaniu seksualnym, emocjonalnym cierpieniu, sile i stratach. Zobaczyłam siebie w nich wszystkich. Trzy kobiety to naprawdę wyjątkowa ofiara na rzecz kobiecości. Elizabeth Gilbert Ta książka zachwyci was bezpośredniością i pięknem wyrazu, z jakimi autorka przedstawia chaotyczną prawdę o kobiecym pożądaniu. A jednocześnie doprowadzi was do wściekłości, że jest ono tak tłumione, wykorzystywane, okaleczane, niszczone i odbierane kobietom przez społeczeństwo, które nigdy nie przyjęło do powszechnej wiadomości faktów o tym, jakie naprawdę jesteśmy. Zamiast tego seksualizuje nas na wszystkie możliwe sposoby. Będziecie oszołomieni mistrzostwem posługiwania się językiem i intelektualnie czystą, reportażową formą tekstu. Lisa Taddeo przez osiem lat śledziła prywatne życie trzech bardzo różnych bohaterek, a w każdej z nich kryją się potężne, wygłodniałe, twórcze i niszczycielskie moce. Podobne do tych, jakie drzemią we wszystkich kobietach, choć od wieków są one w
Ahsan Ridha HassanZabobonKażdy ma wspomnienia. Każdy swoje. A pamięć kusi, by nie być jej wiernym. Bartek kończy właśnie książkę inspirowaną niedawną zbrodnią. Ma morderstwo: w Brzezinach Śląskich młodociany Cygan zabił w afekcie swoją rodzinę, po czym zwariował i został zamknięty w zakładzie. Bartkowi czegoś jednak brakuje w tej opowieści. Coś się nie zgadza. Po przypadkowym spotkaniu z dawnym przyjacielem dopadają go wspomnienia o byłej dziewczynie, prawdziwej heroinie. Pod ich wpływem ponownie drąży sprawę morderstwa. Mętny trop prowadzi do niepokojących interpretacji. Tu zaczyna się prawdziwa podróż bohatera. Od tej pory żyje jednocześnie we dnie i w nocy, w świecie realnym i irracjonalnym.Równocześnie Bartek mierzy się z własnymi demonami z przeszłości. Pragnie się zakorzenić, zamieszkać ze swoją ciężarną partnerką, porzucić kawalerskie życie, zbudować przyszłość. Ale nie potrafi. Zabobon to powieść o kluczeniu w labiryntach pamięci, o kłamstwie, w którym każdy ma swój udział, i o niebezpieczeństwie stojącym za rolą twórcy. Mocna, oryginalna, nieprzewidywalna. Ahsan Ridha Hassan (ur. 1988) - pisarz młodego pokolenia. Polak o irackich korzeniach. Podwójne pochodzenie pozwala mu na osiągnięcie większego dystansu wobec rzeczywistości, wie, że sprawy mogą wyglądać dwojako. Zabawa z narracją, eksperymenty z formą, głęboka świadomość języka - to niektóre z cech jego pisarstwa. Zadebiutował w 2014 roku zbiorem opowiadań Wieża, a w 2017 roku wydał powieść Trupojad i dziewczyna. Publikował także w wielu serwisach kulturalnych. Stypendysta The Lord Provost's International Residency w Edynburgu oraz absolwent Kursu Kreatywnego Pisania Kraków Miasto Literatury UNESCO, który ukończył z wyróżnieniem. Mieszka w Krakowie.
Trawka: jak zdelegalizowano marihuanęCannabis: The Illegalization of Weed in AmericaTrawka: jak zdelegalizowano marihuanę"" Boxa Browna to opowieść o jednej z najbardziej zmitologizowanych używek w historii ludzkiej cywilizacji. Towarzyszyła ludzkości od zarania dziejów jako święty element religijnych rytuałów, lekarstwo, środek odurzający albo wprowadzający w bitewny szał.W 1519 roku na amerykański kontynent przywieźli ją konkwistadorzy, m.in. Hernan Corts, którzy korzystając z żyznej gleby i dobrych warunków zakładali jej plantację, by plony sprzedawać z dużym zyskiem w Europie. Lokalna ludność, szczególnie z terenów dzisiejszego Meksyku, zaczęła ją jednak stosować jako używkę pozwalającą przyjemnie spędzać czas.Gdy na początku XX wieku Meksykanie w poszukiwaniu pracy nielegalnie emigrowali do Stanów Zjednoczonych zabierali ze sobą trawkę, którą dzielili się z wykonującymi podobnie niewolnicze prace Afroamerykanami. Nie potrzeba było wiele czasu, by amerykańscy prawodawcy powiązali używkę z etnicznymi mniejszościami i tym samym uznali ją za równie niebezpieczną dla zdrowej społecznej tkanki, co one.W opartym na faktach komiksie Box Brown przedstawia historię trawki i pokazuje, dlaczego w wielu miejscach na całym świecie stała się ona wrogiem publicznym.
Raynor WinnSłone ścieżkiPrzeł. Kamila SławińskaPodnosząca na duchu historia pary, która straciła wszystko i wyruszyła w podróż przez smagane wiatrem południowo-zachodnie wybrzeże Wielkiej Brytanii.Zaledwie kilka dni po tym, jak Raynor dowiaduje się, że jej mąż jest nieuleczalnie chory, komornik zajmuje ich dom, w którym wychowali dwójkę dzieci. Stają się bezdomni. Nie mając zupełnie nic i równie mało do stracenia, podejmują impulsywną decyzję, aby przejść tysiąc kilometrów szlakiem przez Somerset do Dorset przez Devon i Kornwalię.Niosąc na plecach tylko to, co niezbędne do przetrwania, żyją na dziko w miejscach, w które rzadko kto się zapuszcza. Tylko klify, morze i niebo. Jednak z każdym krokiem, każdym spotkaniem i każdą próbą, której są poddawani, wędrówka ta ich zmienia. Podróż wypełniona jest tyloma wzlotami i upadkami, co ostre klify. Jednak poczucie wolności biwakowanie, kąpiele w morzu w świetle księżyca i życie z dnia na dzień pozwala im pogodzić się z sytuacją i znów nauczyć się mieć nadzieję.Słone ścieżki to szczera i pełna miłości do życia prawdziwa historia o pogodzeniu się z żalem i uzdrawiającą mocą świata przyrody. Jest to także opowieść o domu i o tym, jak można go stracić, wznieść na nowo i odkryć w najbardziej nieoczekiwany sposób.Bestseller Sunday Timesa. Książka zdobyła RSL Christopher Bland Prize i znalazła się w finale Costa Biography Award oraz Wainwright Golden Beer Book Prize.Piękna, przemyślana, liryczna historia bezdomności, ludzkiej siły i wytrzymałości.GuardianHipnotyzująca. Jedna z najbardziej podnoszących na duchu i inspirujących książek na świecie.Magazyn iNajbardziej inspirująca książka roku.The TimesPiękna książka, naprawdę słusznie zrobiła tyle szumu. Wciągająca, łagodna i wzruszająca.Pandora SykesRaynor Winn od czasu przejścia szlaku regularnie odbywa długie piesze wędrówki, pisze o przyrodzie, bezdomności i biwakowaniu na dziko. Obecnie mieszka w Kornwalii z mężem Mothem i psem Montym. Słone ścieżki to jej pierwsza książka.
Inspektor Andrzej Krzycki leży w szpitalu. Ledwie uszedł z życiem po zatruciu cyjanowodorem. Nie mówi i nie chodzi. W zasięgu wzroku nie ma nikogo, komu mógłby zaufać. Jego przyjaciel został porwany przez bossa pomorskiej mafii, szalonego miłośnika rekonstrukcji historycznych, a zdradzona żona wróciła do Krakowa. Miejscowa policja ma za dużo własnych problemów, by go wspierać lub choćby zorganizować sensowną akcję poszukiwawczą. Sytuacja Krzyckiego nie wygląda najlepiej, a właściwie ? w ogóle nie rokuje. To powinien być koniec jego działań na Pomorzu.Właśnie w tym miejscu jednak zaczyna się pasjonująca historia. Krzycki ucieka. Brnie przez pomorską ciemność tropem zaginionego przyjaciela, czując na karku oddech prześladowców. Towarzyszy mu jedyna wierna partnerka ? suka Lala. Inspektor ściga i jest ścigany. Piekielną drogę oświetlają pulsujące czerwone światła turbin wiatrowych, a za muzyczne tło robi przeraźliwy psi skowyt. W takiej scenerii może się wydarzyć w zasadzie wszystko.W drugim tomie trylogii pomorskiej Krzysztof Zajas znowu podnosi poprzeczkę. Brawurowe działania bohaterów i skomplikowane relacje między nimi rozkręcają akcję aż do szalonego finału, w którym każdy na swój sposób dąży do wyrównania rachunków. Te jednak mają to do siebie, że nigdy nie wychodzą na zero.Krzysztof A. Zajas ? literaturoznawca, kulturoznawca, tłumacz, profesor polonistyki na Uniwersytecie Jagiellońskim. Autor znakomitej kryminalnej trylogii grobiańskiej: Ludzie w nienawiści (2014), Mroczny krąg (2015) oraz Z otchłani (2016), a także doskonale przyjętej powieści Oszpicyn (Marginesy 2017), nominowanej do Nagrody Wielkiego Kalibru. Obecnie pracuje nad trylogią pomorską, jej pierwszy tom Wiatraki, ukazał się w 2018 roku nakładem Marginesów. Jego ulubionym pisarzem jest Stephen King i podobnie jak jego mistrzowi przyświeca mu zasada: książka ma być do czytania.
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
