„Niezwykłe podróże Axela” to książka dla wszystkich ciekawych świata i żądnych przygód dzieci. Dzięki wykorzystaniu technologii rozszerzonej rzeczywistości jej lektura będzie niezapomnianym przeżyciem! Chłopiec o duszy odkrywcy - Axel, jego zafascynowana nauką przyjaciółka Soon, kotka Zelda i ptak Archimedes wyruszają w niezwykłą podróż. Najpierw trafiają do podwodnego świata mórz i oceanów, pełnego ciekawych zakamarków, dziwnych stworzeń i wyjątkowych roślin. Następnie podczas lotu w kosmos odkrywają wiele faktów nie z tej ziemi oraz sekrety osób badających przestrzeń kosmiczną. Odwiedzają też dzikie zwierzęta w ich naturalnym otoczeniu, farmę, na której dowiadują się, skąd bierze się jedzenie na ich talerzach, a także spokojną wieś. Zwieńczeniem wyprawy Axela, Soon i ich zwierzęcych przyjaciół jest miasto przyszłości, w którym mają szansę przekonać się na własne oczy, w jaki sposób nowe technologie ułatwiają życie ludziom… Po pobraniu darmowej aplikacji ilustracje na stronach książki ożywają jak za dotknięciem czarodziejskiej rożdżki! Wystarczy umieścić telefon lub tablet nad wybraną stroną i wyruszyć z Axelem i jego wesołą gromadą w niezwykłą podroż!
Jesienią 1960 roku na nowojorskiej Piątej Alei o piątej rano padł pierwszy klaps na planie jednego z najsłynniejszych filmów w historii – Śniadania u Tiffany’ego. W pełnej porywających faktów i anegdot opowieści Wasson przedstawia nie tylko kulisy powstawania filmu, lecz także dokumentuje burzliwą epokę przełomu lat pięćdziesiątych i sześćdziesiątych w Ameryce – przed rewolucją seksualną dzieci kwiatów, powszechnym dostępem do antykoncepcji i zanim mała czarna stała się symbolem elegancji. Autor pokazuje plan filmowy, przybliża stosunki panujące wśród członków ekipy i narastające między nimi animozje. Jednocześnie szerokim spojrzeniem ogarnia wpływ Audrey Hepburn na modę, politykę dotyczącą płci i budzenie się nowej moralności. Pojawiają się wielkie postacie tamtych czasów: Truman Capote, Audrey Hepburn, Blake Edwards, Henry Mancini, a także Marylin Monroe, Billy Wilder czy Akira Kurosawa. Dlaczego filmowa opowieść o Holly Golightly miała kłopoty z cenzurą? Czym różni się od powieści Capote’a? Co zmieniła w życiu milionów młodych kobiet, które nie chciały żyć jak ich matki? Tę książkę – pełną smakowitych szczegółów – czyta się jak powieść o dawnym Hollywood, pełnym uroku i mrocznych tajemnic. Sam Wasson – studiował filmoznawstwo na Uniwersytecie Wesleya oraz w USC School of Cinematic Arts. W 2010 roku jego Piąta Aleja, piąta rano została uznana za jedną z najlepszych książek roku według „New York Timesa” i „Publishers Weekly”. Została przetłumaczona na kilkanaście języków i okrzyknięta jedną z najlepszych pozycji popkulturowych wszech czasów. Wasson jest także autorem między innymi wywiadu rzeki z Paulem Mazurskim (Paul on Mazursky, 2011) oraz znakomicie przyjętej biografii Boba Fosse’a (Fosse, 2013). Pisuje do „New York Timesa”, „Variety”, „LA Weekly” i „The Wall Street Journal”, a jako znawca filmowy jest konsultantem Film Society of Lincoln Center i wykładowcą na filmoznawstwie. Mieszka w Los Angeles. Ta książka jest tak dobrze skrojona jak mała czarna, której Śniadanie u Tiffany’ego przyniosło sławę. Janet Maslin, „New York Times” Sam Wasson jest fantastycznym gawędziarzem, jeśli chodzi o sprawy towarzyskie… Piąta Aleja jest zarazem melancholijna i błyskotliwa, tak jak opowieść Capote’a o Holly Golightly. „The New Yorker” Porywający portret Audrey Hepburn, który odsłania jej słodką fasadę, ukazując ją jako skomplikowaną i interesującą kobietę. Wasson uchwycił także fascynujący punkt zwrotny w amerykańskiej historii – moment, w którym kobiety pozbyły się ciasnych sznurów pereł i zahamowań. Karen Abbott, autorka Sin in the Second City Pełna soczystych szczegółów opowieść o kulisach powstawania filmu ukazuje Audrey Hepburn w nowej odsłonie: jako przykład nowoczesnej kobiety. Molly Haskell, krytyczka filmowa
Obietnica bycia razem. Nierozerwalna więź. Zaciekła wola przetrwania. Autorka międzynarodowych bestsellerów Heather Morris opisuje zapierające dech w piersiach zakończenie trylogii, zapoczątkowanej "Tatuażystą z Auschwitz". Kiedy są dziewczynkami, Cibi, Magda i Livi obiecują ojcu, że zostaną razem bez względu na wszystko. Wiele lat później naziści wywożą piętnastoletnią Livi do Auschwitz. Cibi ma 19 lat i pamięta złożoną obietnicę i rusza za Livi – zamierza ją ochronić lub umrzeć razem z nią. Siedemnastoletnia Magda ukrywa się w rodzinnym mieście na Słowacji, ale w końcu zostaje schwytana. W horrorze obozu zagłady trzy piękne siostry spotykają się ponownie. Choć żyją w najgorszym koszmarze, są razem. Składają sobie kolejną obietnicę: że będą żyć. Ich walka o przetrwanie wyrwie je z piekła Auschwitz, lecz będą musiały przetrwać marsz śmierci przez rozdartą wojną Europę, by ostatecznie trafić do Słowacji, teraz pod rządami komunistów. Zdeterminowane, żeby zacząć od nowa, wyruszają w kolejną podróż – do nowej ojczyzny, Izraela. Tętniące od szczegółów i pięknie opowiedziane "Trzy siostry" ścisną wam serce i zadziwią odwagą i dziką miłością trzech sióstr. Dwie siostry mieszkają dziś w Izraelu, otoczone rodziną i przyjaciółmi. Wybrały Heather Morris, aby opowiedziała ich historię.
Nie tylko dla miłośników Downton Abbey. I czekolady!Siedemnastoletnia Joanka Miller dostaje propozycję pracy i wyjeżdża do Berlina. Chlebodawcom podobają się skromność i pracowitość dziewczyny. Nakazują jej solenne wypełnianie obowiązków oraz trzymanie języka za zębami. Panna zamieszkuje przy rodzinie Karola Wedla i wkrótce pochłania ją wir spraw w tym wyjazd do Warszawy, gdzie słynny cukiernik w 1851 roku zakłada własną cukiernię.Czas Karola opowiada o początkach i rozwoju najsłynniejszej polskiej firmy. Są Karol i Karolina Wedlowie, ich dzieci Emil i Eleonora, służąca Joanka, kucharka Józefa i wiele osób z pierwszych stron gazet. Są zakupy w sklepie Stanisława Wokulskiego, gdzie panna Eleonora poznaje Izabelę Łęcką. Jest też skromny subiekt Ignacy Rzecki stały bywalec wedlowskiej pijalni czekolady.To oparta na faktach ballada o wspaniałych ludziach. Ballada napisana ze swadą, realistyczna, lekko melancholijna i często dowcipna. Oraz pełna obłędnego smaku czekolady!
Czy przeszłość może mieć znaczenie? Adriana Wenberger wraca do Great Falls po śmiertelnym wypadku rodziców. Od tego momentu zaczynają ją dręczyć koszmary o własnej śmierci. W każdym z nich pojawiają się mężczyźni bez twarzy. Pewnej nocy kobieta śni o Davidzie, z którym łączą ją zażyłe relacje, jednak nie ma pojęcia, kim jest mężczyzna. Kiedy spotyka go na farmie, nie może uwierzyć, że David istnieje naprawdę. Sny nabierają tempa, a ich znajomość staje się coraz bardziej intrygująca dla obojga. Takiej książki jeszcze nie czytałam! Emilia Szelest zabiera nas do świata kowbojskich porachunków, szybkich koni i wielkiej tajemnicy. Z ogromnym zainteresowaniem śledziłam historię Ade i Davida, nie mogąc się doczekać wyjaśnienia wydarzeń nie z tego świata.
Ta historia z pewnością poruszy serca, wywoła uśmiech na twarzy oraz zostawi po sobie pełną nadziei myśl: zawsze odnajdę do ciebie drogę. Przeczytałam jednym tchem i gorąco polecam! Ada Tulińska Byłam pewna, że Emilia Szelest już niczym mnie nie zaskoczy. Och, jak bardzo się myliłam! Autorka porywa nas w podróż do przeszłości, na granicę jawy i snu, udowadniając, że wszystko spod jej pióra (lub klawiatury) jest genialne! Czy przeszłość może przenikać się z teraźniejszością? Nie przegap, bo... nie wiadomo, co Ci się przyśni;)
Katarzyna Bieńkowska / Autorka bloga Poligon Domowy Poruszająca, niemal baśniowa i pełna emocji historia, która pokazuje, że przeznaczenie zawsze odnajdzie właściwą drogę ku szczęśliwemu zakończeniu. Emilia Szelest oczarowała mnie tą historią i nadal jestem pod jej urokiem! Barbara Bandyk, @zaczytana.book
Ambitne, utalentowane, zdeterminowane artystki, muzy, modelki, inspiratorki i protektorki twórców. Długo czekały, by zaistnieć w świecie sztuki zdominowanym przez mężczyzn. Wreszcie nadszedł ich czas.Suzanne Valadon, ulubiona modelka Renoira i Toulouse-Lautreca, porzuciła pozowanie mistrzom, żeby malować i zyskać sławę artystki. Berthe Morisot, choć zakochana w duardzie Manecie i zafascynowana jego sztuką, ze wszystkich sił starała się go nie naśladować. Komplementy, w których porównywano jej obrazy do jego dzieł, uznawała wręcz za zniewagę. Piękna Kiki, najsłynniejsza modelka dwudziestolecia, zawładnęła wyobraźnią i zmysłami paryskich artystów. Królowa Montparnasse'u nigdy nie nosiła bielizny, a sukienkę imitowała falbaną doszytą do rąbka płaszcza, żeby raz-dwa pozować nago. Vanessa Bell od dzieciństwa wiedziała, że pragnie być malarką. Sławy zazdrościła jej młodsza siostra, Virginia Woolf, która w utworach literackich wielokrotnie sięgała do fenomenu postaci siostry pięknej, zmysłowej, utalentowanej. Nie wyobrażała sobie, żeby ktoś inny projektował okładki jej książek i malował portrety. Bella Chagall wtopiła się w malarską wizję swojego męża tak mocno, że pisał do niej: Kiedy Ci się długo przyglądam, wydaje mi się, że jesteś moim dziełem.Fascynujące opowieści o kobietach z obrazów dopisują ważny rozdział do historii sztuki i emancypacji. Ich wkład do światowej kultury jest nie do przecenienia.
Czternaście miliardów lat dziejów wszechświata dla osób, które nie mają czasu na czytanieTa książka jest dla każdego, kto chce łatwo zrozumieć podstawy naszego niezwykłego, rozszerzającego się wszechświata.Astronomka Becky Smethurst opowiada o grawitacji i do czego ona służy, o początkach, czyli o Wielkim Wybuchu, o nieuchwytnej ciemnej materii i nie mniej uchwytnej antymaterii. Zastanawia się też, czy istnieje życie poza naszą planetą i dlaczego w nocy niebo jest czarne. Nieco dłużej skupia się na czarnych dziurach, bo kocha je najbardziej. Na koniec stara się odpowiedzieć na najważniejsze ze wszystkich pytań: czego nadal nie wiemy?Wszystko w tej książeczce wydaje się nie z tego świata ale szukanie odpowiedzi na postawione tu pytania zmieniło nasze życie na lepsze. Wciąż zmienia. I od nas wiele zależy. W dzieciństwie jesteśmy niezmordowanie dociekliwi, ale z wiekiem tracimy tę cechę. Warto czasami zatrzymać się w nieustannym biegu, spojrzeć w nocne niebo i obudzić w sobie naturalną ciekawość.Smethurst oświetla nie tylko to, czego jeszcze nie wiemy, ale i wiele więcej. Jeśli macie poważne pytania dotyczące kosmosu, ta książka dostarczy wam odpowiedzi w ciekawy i zwięzły sposób. Bo gdybyście mieli wiedzieć tylko dziesięć rzeczy o kosmosie, tych dziesięć wam wystarczy.Najważniejsze informacje dosłownie na jeden kęs, a do tego podane z ogromnym entuzjazmem wszystko, czego potrzebujecie, żeby podróżować w kosmosie!Chris Lintott, astrofizykTa zgrabna książeczka wręcz pęka od astrofizyki. Gwarantuję, że skończycie lekturę, wiedząc sporo o ciemnej materii, nie wspominając o supermasywnych czarnych dziurach.Jim Al-Khalili, fizykDr Becky Smethurst jest astrofizyczką i wykładowczynią na Uniwersytecie Oksfordzkim. Jej obecne badania próbują odpowiedzieć na pytanie, jak galaktyki i czarne dziury ewoluują razem. Jej kanał na YouTubie Dr. Becky, gdzie raz w tygodniu wyjaśnia nierozwiązane zagadki, opowiada o dziwnych przedmiotach znalezione w kosmosie i przedstawia ogólne wiadomości o kosmosie, ma ponad 300 tysięcy subskrybentów i wciąż rośnie. Prezentuje również filmy o fizyce na kanale YouTube Sixty Symbols oraz o astronomii dla Deep Sky Videos. Została nominowana do nagrody Institute of Physics Early Career Physics Communicator, a w 2014 dostała nagrodę publiczności podczas krajowego finału konkursu FameLab w Wielkiej Brytanii.
Leonie i Helmut są idealnym małżeństwem. Przeżyli wiele lat, planując, że u schyłku życia wrócą do miejsc, które niegdyś należały do ich kraju. Liza przed kilkunastu laty zmuszona była wyemigrować do Ameryki, by syn wychowywał się przy ojcu. Czas poświęcania się rodzinie nie przyniósł jednak zamierzonych efektów. Martin po latach życia na obczyźnie utracił wszelkie nadzieje na to, że jego małżeństwo da się uratować. Losy tych czworga przetną się w zupełnie niespodziewanym dla każdego z nich miejscu… Anna H. Niemczynow, Polka na emigracji w Niemczech, ze znaną jej czytelnikom delikatnością i wyczuciem w swojej dziesiątej książce podejmuje kolejny trudny temat – miłości ponad wszystko, nawet wtedy, gdy zaczynają blednąć wspomnienia. Sen na pogodne dni to również opowieść o tym, jak dziwnymi drogami może biec życie, kiedy ma się miłość i gdy nadal się jej poszukuje, a także o tym, jak ważne dla człowieka są korzenie – i że jedno z najważniejszych pytań, z jakimi przychodzi nam się mierzyć na co dzień, brzmi: „Skąd mnie wiedzie droga?”. Spodziewaj się rozbudzenia nadziei. Gabriela Gargaś Śnimy tytułowy sen wszyscy. O wierności, czułości, bezpieczeństwie i miłości. Niemczynow wzruszająco opowiada o takich snach. Śnią różni ludzie, w różnych językach, na różnych kontynentach, ale to są nasze sny. Janusz L. Wiśniewski Anna H. Niemczynow (ur. 1982 r.) Zadebiutowała w 2017 r. powieścią W maratonie życia. Rozgłos na polskim rynku wydawniczym przyniosły jej kolejne książki, m.in. Bluszcz, Zostań, ile chcesz, Jej portret. Studiowała nauki polityczne, prawo administracyjne i pedagogikę na Uniwersytecie Szczecińskim. Po uzyskaniu dyplomów pracowała jako urzędnik państwowy. Wyszła za mąż za Przemysława Niemczynow i wraz z nim wychowuje dwoje dzieci. Ceniona za autentyzm, odwagę i szczerość pełnoetatowa pisarka na co dzień mieszka w Kulmbach w północnej Bawarii.
Jedna z najpiękniejszych książek o miłości, odchodzeniu i bólu rozłąki. Nowe, uzupełnione o obszerne posłowie wydanie. Ćwiczenia z utraty to zapis kilkunastu ostatnich miesięcy wspólnego życia Agaty Tuszyńskiej i jej męża, krytyka literackiego, tłumacza i podróżnika, emigranta ‘68 roku, Henryka Dasko. To rzeczowo, prawie na „gorąco” spisywany dziennik, odsłaniający grozę i rzeczywistość choroby ostatecznej oraz to, że śmierci nie da się oswoić. Z drugiej strony to piękna, emocjonalna książka poetycka.
Opowieść o miłości i walce o życie, a w końcu o godność umierania. Dzielili życie przez kilkanaście lat. Między kontynentami, z daleka, kawałkami wydzieranymi z pracowitego czasu obojga – dni, tygodnie, rzadko więcej, bo były obowiązki, odpowiedzialność, jego dzieci, jej studenci, książki, biznesowi partnerzy. Ich czas miał się właśnie zacząć. Wybrali dla siebie wspólny warszawski adres. Ale mężczyzna, którego kochała i z którym miała się zestarzeć śmiertelnie zachorował. Wyrok był nagły i jednoznaczny – nowotwór złośliwy mózgu. Nie było nadziei. W geście obrony mówili o miłości: „Będziemy walczyć, będziemy razem. Nie poddamy się”. Ta książka to terapia, pożegnanie i swoisty pomnik dla ukochanej osoby. Agata Tuszyńska – pisarka, poetka, reportażystka. Autorka wielu bestsellerowych biografii: Isaaca Bashevisa Singera, Ireny Krzywickiej, Wiery Gran, Józefiny Szelińskiej (narzeczonej Brunona Schulza), a także osobistej książki o odkrywaniu żydowskiej tożsamości (Rodzinna historia lęku). Mama zawsze wraca z ilustracjami Iwony Chmielewskiej (2020) to opowieść dziecka mierzącego się ze światem wojny. Wydała kilka tomików wierszy (i znowu list, adresat nieznany, miejsce przy oknie, nadzieja 2…). Jej książki tłumaczone są na kilkanaście języków. Laureatka Nagrody Polskiego PEN-Clubu im. Ksawerego Pruszyńskiego za wybitne osiągnięcia w dziedzinie reportażu i literatury faktu (1993). W 2015 roku została uhonorowana srebrnym medalem Zasłużony Kulturze Gloria Artis.
Wilki to niewielka wieś zagubiona gdzieś nad jeziorem w województwie lubuskim. Miejscową społecznością wstrząsnęła tragedia, kiedy zamordowano tam młodą dziewczynę. Mordercę szybko złapano. Okazał się nim skłonny do wybuchów agresji odludek Traszka. Są jednak osoby, które nie wierzą w jego winę.Bezimienny bohater, znany z Prostej sprawy, pojawia się w Wilkach, żeby zbadać sprawę. Sam jednak nie wie, w co się pakuje. Będzie się musiał zmierzyć z miejscowymi, którzy nie lubią obcych, holenderskimi gangsterami i tajemnicami przeszłości, które miały nigdy nie wyjść na jaw.Wojciech Chmielarz (ur. 1984) autor kryminałów, dziennikarz, laureat Nagrody Wielkiego Kalibru (2015) i Wielkiego Kalibru Czytelników (2019), ośmiokrotnie nominowany do tej nagrody. Autor cyklu powieści o komisarzu Jakubie Mortce: Podpalacz (2012), Farma lalek (2013), Przejęcie (2014), Osiedle marzeń (2016), Cienie (2018) i cyklu gliwickiego: Wampir (2015), Zombie (2017) i Wilkołak (2021), postapokaliptycznej powieści Królowa głodu (2014) oraz thrillera psychologicznego Żmijowisko (2018), wyróżnionego tytułem bestsellera Lubimyczytać.pl, za który otrzymał także nagrodę Złotego Pocisku i Grand Prix Warszawskiego Festiwalu Kryminalnego. Powieść została zekranizowana dla Canal+. Po niej ukazały się kolejne thrillery Rana (2019) i Wyrwa (2020) i powieść sensacyjna Prosta sprawa (2020). Mieszka z rodziną w Warszawie.
Kuchnia włoska jest jedną z najpopularniejszych na świecie. Pełno w niej warzyw, strączków i owoców, z których gotuje się z czułością i szacunkiem. Niemal każdy region, a nawet miasto, ma w swojej historii danie, które od zarania jest bezmięsne, a czasem w stu procentach roślinne. Kuchnia włoska to nie tylko pizza i makaron z sosem pomidorowym. W lokalnych trattoriach i domowych kuchniach kryją się nieprzebrane roślinne smaki. Jakie? Do kawy świetnie pasują słodkie weneckie bułeczki z szafranem, cornetto, migdałowa panna cotta czy cytrynowa oraz kawowa granita. Na zaostrzenie apetytu najlepsze jest aperitivo, jak spritz bianco czy negroni, a żeby pobudzić żołądek – bruschetta, minipizzerki z ciasta francuskiego albo oliwki pieczone z czosnkiem i rozmarynem. Królewskie danie, czyli makarony, pysznią się rodzajami i kształtami. A na spory głód polecają się bakłażany z pieca, szpinak z rodzynkami, warzywny gulasz czy focaccie: z Genui, toskańska jabłkami czy z ziemniakami i rozmarynem. Włochy to miłość Alicji Rokickiej – szerzej znanej jako Wegan Nerd – i jej drugi dom. Nareszcie postanowiła się swoją miłością podzielić. Italia dla zielonych to też przewodnik dla wegan i wegetarian, jak poruszać się po Włoszech i czego się można spodziewać, jeśli chodzi o jedzenie. Alicja Rokicka – z wykształcenia graficzka. Prowadzi jeden z najstarszych, najpopularniejszych i najczęściej nagradzanych blogów o tematyce wegańskiej w Polsce. „Wegan Nerd” wypełniony jest oryginalnymi, autorskimi przepisami, a potrawy ilustrowane są apetycznymi zdjęciami. Ponad połowę swojego życia nie je mięsa i świetnie się z tym czuje. Od pięciu lat podróżuje z warsztatami po całej Polsce, ucząc ludzi i zachęcając ich do roślinnego, zdrowego i kolorowego gotowania, pełnego wyrafinowanych smaków i miłości. Entuzjastka słonecznej Italii, pizzy, celebrowania życia i wspólnego biesiadowania. W wolnych od gotowania chwilach poszukuje kulinarnych inspiracji lub wyleguje się z kotką Mafią na balkonie w samym sercu krakowskiego Kazimierza. Nakładem wydawnictwa Marginesy ukazała się jej książka Świętujemy! (2019)
Długo oczekiwane pierwsze dzieło fabularne Quentina Tarantino – jednocześnie zabawne, smakowite i brutalne – to nieustannie zaskakująca, czasem szokująca adaptacja jego nagrodzonego Oscarem filmu. RICK DALTON – Niegdyś Rick był gwiazdą serialu telewizyjnego, ale stracił popularność i ostatnio gra jedynie role czarnych charakterów w filmach, na których nikomu nie zależy, oraz topi smutki w litrach whisky sour. Czy telefon z Rzymu odmieni jego los, czy raczej go przypieczętuje? CLIFF BOOTH – Kaskader filmowy zastępujący Ricka w niebezpiecznych scenach oraz jeden z ludzi filmu owianych najgorszą sławą, bo możliwe, że uszło mu płazem morderstwo... SHARON TATE – Wyjechała z Teksasu za marzeniami o karierze filmowej, które udało jej się spełnić. Swoje złote lata spędza na Cielo Drive, na wysokim zboczu Hollywood Hills. CHARLES MANSON - facet po wyroku, stoi na czele grupy naćpanych hippisów, uważając się za ich przywódcę duchowego, ale w każdej chwili jest gotów rzucić ich w cholerę, żeby zostać gwiazdą rocka. Hollywood w 1969 roku. Musicie tam być. Quentin Tarantino jest jednym z najsłynniejszych filmowców swojego pokolenia, słynącym z niekiełznanej wyobraźni i zaangażowania w wielowarstwowe historie. Zadebiutował jako reżyser w 1992 roku Wściekłymi psami, a następnie współtworzył scenariusz, wyreżyserował i zagrał w jednym ze swoich ukochanych filmów, Pulp Fiction, który przyniósł mu pierwszego Oscara za najlepszy scenariusz. Później stworzył wysoko oceniane filmy: Jackie Brown, Kill Bill, Gringdhouse: Death Proof, Bękarty wojny, Django (za którego zdobył drugiego Oscara za najlepszy scenariusz) oraz Nienawistna ósemka. Najnowszy film Tarantino, Dawno, dawno temu... w Hollywood, dostał pięć nominacji do Złotych Globów, dziesięć do BAFTA i dziesięć do Oscara.
Pierwsze polskie wydanie jednej z najważniejszych książek Barry'ego Lopeza, nagrodzonej m.in. National Book Award.Arcydzieło literatury, niepowtarzalna i zapierająca dech w piersiach opowieść o dalekiej Północy i jej cudach od skarłowaciałych lasów, zorzy polarnej i skutych lodem mórz, po woły piżmowe, niedźwiedzie polarne i narwale. Lopez przybliża historię rdzennych Inuitów i często zakończone tragicznie wyprawy śmiałków marzących o eksploracji lodowych wybrzeży. Pochyla się również nad niespodziewanymi zmianami, jakie może wywoływać w człowieku, jego marzeniach i pragnieniach ten surowy krajobraz, jak działa na jego wyobraźnię i całkowicie wywraca sposób postrzegania świata. Z niezwykłą sprawnością rozpościera obraz krainy, gdzie wschody i zachody słońca stanowią raczej wydarzenie sezonowe, a nie codzienne zjawisko. To wszystko sprawia, że Arktyczne marzenia są czymś więcej, niż tylko znakomitym studium na temat biologii, antropologii i historii Arktyki, więcej niż tylko suchym, naukowym opracowaniem. Książka nabiera jeszcze więcej wartości teraz, kiedy gwałtowne ocieplenie klimatu zagarnia rekordowe ilości lodu, stawiając pod znakiem zapytania przyszłość nie tylko regionu, ale i całej planety, a dzieło Lopeza powoli zmienia się w historyczną kronikę.
Muzyka, filmy, seriale, teledyski, moda, media, idole i ikony, rewolucja w rytmie Smells Like Teen Spirit.Seks, heroina i grunge. Supermodelki i trabanty. Laura Palmer, Courtney Love i Madonna. Jeremy i dziewczyny z teledysków Aerosmith. Kurt, Eddie, Layne, Chris i Andy. Axl i Bono. Seattle i Sub Pop. Koszule w kratę i martensy. MTV Unplugged i Beavis i Butt-head. Pokolenie X i Samotnicy. Anna Gacek w szerokim kontekście obejmującym politykę, gospodarkę, kulturę, społeczeństwo i historię zatrzymuje kilkadziesiąt niezapomnianych momentów popkultury. To opowieść pełna anegdot i mało znanych faktów.Ekstaza Anny Gacek to więcej niż odpowiedzi na pytania, dlaczego Kurt Cobain opluł fortepian Eltona Johna, Agent Cooper uwielbiał słodycze, Anna Wintour nienawidziła grunge'u, Eddie Vedder zdemolował Carnegie Hall, a skromna pracownica wytwórni płytowej z Seattle wkręciła New York Timesa. To poruszająca opowieść o młodych ludziach zagubionych w swoim sukcesie, przerażonych niechcianą rolą rzeczników pokolenia. O samotności w adorującym tłumie, o pułapkach sławy, bezlitosnym świecie mediów i show biznesu, wreszcie o nieuchronnej tragedii.Były to czasy najlepsze i były to czasy najgorsze. Były to wspaniałe czasy.Lat dziewięćdziesiątych nie można opisać w jednej książce, to dopiero początek.Anna Gacek dziennikarka i prezenterka, przez dwie dekady (do marca 2020 roku) związana z Programem 3 Polskiego Radia. Oprócz prowadzenia autorskich audycji, w tym wspólnie z Wojciechem Mannem W Tonacji Trójki, nadawała relacje z największych światowych festiwali, m.in. z Glastonbury i Roskilde, w Polsce spędziła dziesięć lat na trasie Męskie Granie i kilkanaście na Off Festivalu. Przeprowadziła ponad tysiąc wywiadów, w tym z Paulem McCartneyem, Nickiem Cave'em, Patti Smith, Marianne Faithfull, Florence Welch, Alexem Turnerem, The White Stripes i The Strokes. Obecnie, w autorskim cyklu podcastów Rzeczy ulubione, rozmawia z najważniejszymi postaciami polskiej kultury.Ekstaza to jej pierwsza książka.
Nowe i uzupełnione wydanie najbardziej fascynującej książki o rodzinie Iwaszkiewiczów, napisanej przez prawnuczkę Anny i Jarosława. Ludwika Włodek poruszyła wątki dotąd przez biografów marginalizowane. Opowiedziała losy całej rodziny – aż do dzisiaj. Pokazała Iwaszkiewicza uwikłanego w sprawy żony, córek i wnuków. Rozdartego pomiędzy ukraińską przeszłością i warszawską codziennością. Zaangażowanego w sprawy publiczne i domowe. Myślącego o dalekich podróżach i tęskniącego do kochanków. Dotąd nikt z taką odwagą, a jednocześnie delikatnością nie opisał stosunków panujących na Stawisku, w domu, w którym Anna i Jarosław spędzili większość swojego długiego życia i w którym, jako mała dziewczynka, mieszkała także autorka. Rozmawiała z rodziną, a także z przyjaciółmi pisarza i jego bliskich. Czytała ich nieopublikowane listy, wspomnienia i pamiętniki. Tak powstała przejmująca opowieść: miejscami tragiczna, miejscami zabawna, pełna anegdot i obalająca wiele mitów. Na zdjęciu okładkowym są Anna i Jarosław w latach 30. na przylądku Skagen. Tam, na samym skrawku Półwyspu Jutlandzkiego, ścierają się dwa morza: Północne i Bałtyckie. Ich fale podchodzą do brzegu pod innym kątem, zderzają i rozbijają o siebie. Ludwika Włodek – reporterka i socjolożka. Wykładowczyni na Uniwersytecie Warszawskim, specjalistka od nacjonalizmów i polityki tożsamości, zainteresowana procesami transformacji ustrojowej, dekolonizacją i migracjami, od Azji Centralnej, poprzez Europę Środkową po Francję. Autorka książek: Wystarczy przejść przez rzekę (2014), Andrzej Mróz. Cudowna, cudowna historia (2014), Cztery sztandary, jeden adres (2017), Gorsze dzieci Republiki (2020). Weganka.
Ponadczasowa opowieść o odrodzeniu Królestwa Polskiego. XII wiek. Czas krucjat, pańszczyzny i bratobójczych walk. Książę Henryk Sandomierski, syn Bolesława Krzywoustego, wyrusza w niebezpieczną podróż przez Europę. Zostawia za sobą rozbitą na dzielnice Polskę targaną konfliktami między pomniejszymi i chorobliwie ambitnymi władcami. Odwiedza przepełnione cichym dostojeństwem klasztory i tętniące życiem zamki. Trafia do Rzymu, do Palermo, a stamtąd do Ziemi Świętej, gdzie wraz templariuszami walczy z ramię w ramię Saracenami. Przez lata towarzyszy mu wizja korony i tego, co symbolizuje – Polski zjednoczonej, silnej, rządzonej żelazną, ale sprawiedliwą ręką jednego władcy. Kiedy książę wraca do Sandomierza, ma już plan działania i mimo trudności stara się wcielać go w życie. Czy posiada jednak wystarczającą charyzmę? Czy ten nasz polski Hamlet, melancholik i marzyciel potrafi zdobyć się na okrucieństwo i bezwzględność? Na akty barbarzyństwa? Ile zdoła poświęcić ze swojego idealizmu, żeby scentralizować władzę? Iwaszkiewicz pisał Czerwone tarcze jako remedium na beznadzieję sytuacji politycznej panującej w Europie w latach trzydziestych XX w., przygnębiony obowiązkami dyplomatycznymi na placówce w Kopenhadze. Jarosław Iwaszkiewicz (1894–1980) – pisarz, poeta, eseista i tłumacz wielokrotnie wymieniany wśród kandydatów do literackiej Nagrody Nobla. Razem z m.in. Julianem Tuwimem i Antonim Słonimskim współtworzył grupę poetycką Skamander. Po ślubie z Anną Lilpopówną osiedlił się w domu w Podkowie Leśnej, który nazwał Stawiskiem. Stamtąd podczas okupacji razem z Marią Dąbrowską i Jerzym Andrzejewskim kierował konspiracyjnym życiem artystycznym. Po wojnie publikował w „Odrodzeniu”, „Przekroju” i „Kuźnicy”, aktywnie działał w Związku Literatów Polskich, wchodził w skład zarządu Polskiego PEN Clubu. Od 1955 do śmierci był redaktorem naczelnym „Twórczości”. Jego proza – niezwykle wyrazista, z własną, oryginalną wizją świata – pozostaje na uboczu głównych nurtów.
Tom czternastu wysmakowanych opowiadań Janusza Majewskiego. Część pierwsza oddaje hołd Brunonowi Schulzowi. To trzy historie związane z wielkim pisarzem, ale całkowicie fikcyjne: Ławeczka w Truskawcu mówi o spotkaniu z maturzystką, które przerywa wybuch wojny, Psalm Murmurando to obraz alegoryczny o Holokauście, a Operacja Masada jest gatunkowo nawiązującą do szpiegowskich filmów akcji relacją o poszukiwaniu podziemnego schronu, który był autentycznym projektem Schulza, ale nigdy niezrealizowanym. Ta część jest w tonacji moll. Druga to jedenaście rozmaitych opowiadań, z których każdemu można przypisać jeden z powyższych epitetów, a jednocześnie każde zawiera prawie wszystkie wymienione cechy. Wszystkie przesyca humor: czasem naprawdę czarny, czasem wręcz cyniczny, innym razem liryczny. Łączy je ironia i dystans autora do historii. I jeszcze jedno: seks. Opisywany obrazowo i zmysłowo, bywa, że drastycznie, ale nigdy wulgarnie. Ta część tomu jest w tonacji dur. Janusz Majewski po raz kolejny zgłębia to, co w człowieku najciekawsze: różnorodność jego losów i niepowtarzalność jednostki. To próba zbadania tajemnic ludzkiej duszy, opisana językiem bogatym i precyzyjnym. Zbiorem Maleńka Janusz Majewski wchodzi w dziewięćdziesiąty rok życia. Janusz Majewski (ur. 1931) – lwowiak, pisarz, scenarzysta, reżyser wielu kultowych filmów, m.in.: Zbrodniarz, który ukradł zbrodnię (1969), Zazdrość i medycyna (1973), Zaklęte rewiry (1975), Lekcja martwego języka (1979), serialu Królowa Bona (1980), C.K. Dezerterzy (1985) czy ostatnio nagrodzeni Srebrnymi Lwami Excentrycy (2015) i Czarny mercedes (2019). Odznaczony Krzyżami Oficerskim i Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski, uhonorowany nagrodami „Orła” i Platynowymi Lwami w kategorii „Za Osiągnięcia Życia” i Złotym Medalem Gloria Artis. W 2011 odsłonił swoją gwiazdę w Alei Gwiazd na ulicy Piotrowskiej w Łodzi. Autor książek: Retrospektywka, Ostatni klaps, Po sezonie, Siedlisko, Zima w Siedlisku, Mała matura, Ekshibicjonista, Glacier Express 9.15., Czarny mercedes, Ryk kamiennego lwa.
Odważna i bezkompromisowa powieść o Normie Jeane Baker, kobiecie, z której kultura Hollywood zrobiła produkt. Historia narodzin i upadku najbardziej błyskotliwej kariery w kinematografii światowej. W jednym ze swoich najbardziej ambitnych dzieł Joyce Carol Oates odważnie przedstawia wewnętrzne, poetyckie i duchowe życie Normy Jeane Baker – dziecka, kobiety, nieszczęśliwej celebrytki i idealizowanej blondynki, którą świat poznał jako Marilyn Monroe.
Jej życie było naznaczone dramatami, smutkiem i żalem. Oraz ogromną tęsknotą za uczuciem. Lgnęła do mężczyzn, szukała miłości na siłę, wchodziła w trudne, i niszczące związki. Jej życie dalekie było od bajki rodem ze srebrnego ekranu. Była boginią dla tłumów, a tak naprawdę nieustannie szukała akceptacji, piękna i miłości.
Zaskakująco intymnym i bogatym głosem Norma Jeane opowiada własną historię kultowej amerykańskiej artystki – mocno skonfliktowanej i zdeterminowanej – która w pewnej chwili się zagubiła. To poruszający obraz kultury zahipnotyzowanej przez własne mity, a także niepewnej rzeczywistości kruchych żywotów, które kultura ta pochwyciła w swój drapieżny uścisk.
Blondynka to monumentalna epopeja, która jest hołdem dla nieuchwytnej magii i zniszczenia, które stały za kulisami powstania wielkiej amerykańskiej gwiazdy XX wieku.
Joyce Carol Oates (ur. 1938) – amerykańska pisarka, eseistka, poetka, autorka horrorów, thrillerów i książek dla dzieci. Profesorka na Wydziale Nauk Humanistycznych Uniwersytetu Princeton, gdzie zajmuje się nauką kreatywnego pisania. Laureatka wielu nagród, m.in. National Medal of Humanities, National Book Critics Circle Ivan Sandrof Lifetime Achievement Award, National Book Award oraz PEN / Malamud Award for Excellence in Short Fiction. Była kilkakrotnie nominowana do nagrody Pulitzera – w tym za Blondynkę. Od wielu lat jest również uznawana za jedną z głównych kandydatek do Literackiej Nagrody Nobla.
Oparta na faktach opowieść o pierwszej dyplomowanej lekarce praktykującej na ziemiach polskich.Koniec lat 70. XIX wieku. Anna Tomaszewicz po zakończeniu studiów medycznych na Uniwersytecie w Zurychu wraca do Warszawy z zamiarem otwarcia praktyki. Jest utalentowana, pełna zapału, ma na koncie doskonale przyjęte przez środowisko publikacje naukowe, chce pomagać ludziom. Ale Towarzystwo Lekarskie, do którego zgłasza się niedługo po przyjeździe, widzi w niej przede wszystkim kobietę kogoś, kto nigdy nie powinien leczyć. Anna cały czas jednak uparcie dąży do celu i po to, by nostryfikować dyplom i w końcu móc pracować w zawodzie, gotowa jest udać się choćby do samego cara.Tymczasem w stołecznych domach i szpitalach szerzą się choroby powodowane przez wszechobecny brud i nieprzestrzeganie zasad higieny. Zalecenia Josepha Listera, inicjatora antyseptyki, nawet jeśli znane, są ignorowane i wykpiwane przez większość lekarzy i personel medyczny. Po przytułkach i kamienicach jak dziki ogień rozprzestrzenia się gruźlica, a na salach operacyjnych wielu pacjentów umiera, mimo udanych zabiegów. Żniwo zbiera też gorączka połogowa przypadłość, na którą doktor Anna zwracała szczególną uwagę.W tkankę powieści Grabowska wplata historie postaci, które miały przełomowy wpływ na dzieje medycyny: Elizabeth Blackwell, Louisa Pasteura, Wilhelma Rntgena czy Charlesa Darwina.Ałbena Grabowska Polka o bułgarskich korzeniach, neurolożka z drugim stopniem specjalizacji i doktoratem. Kiedyś oddana wyłącznie pacjentom (szczególnie chorującym na padaczkę), od dziewięciu lat autorka powieści dla dorosłych i dzieci. Z upodobaniem sięga po różne gatunki literackie. Napisała już książkę non-fiction (Tam, gdzie urodził się Orfeusz), sagę (Stulecie Winnych na podstawie której powstał popularny serial emitowany na antenie TVP), kryminał (Ostatnia chowa klucz), książki przygodowe dla dzieci (cykl Julek i Maja), bajkę terapeutyczną (O małpce, która spadła z drzewa), powieści psychologiczne (Coraz mniej olśnień, Lady M., Lot nisko nad ziemią), cykl powieściowy obejmujący romans, powieść awanturniczą oraz thriller szpiegowski (Alicja w krainie czasów), dystopię dla młodzieży (Nowy świat), powieści obyczajowe (Kości proroka, Marginesy 2018) i Matki i córki (Marginesy 2019), a także cyklu powieści z elementami historii medycyny (Uczniowie Hippokratesa: Doktor Bogumił, Marginesy 2020). Mieszka z trójką dzieci oraz trzema kotami w Brwinowie.
Danka – ucznia praskiej podstawówki, bystrego, ciekawego świata półsierotę – kształtują przedwojenne wspomnienia dziadków i bieżące fascynacje wszystkim, co zakazane: partyzanci i hipisi, patriotyzm i onanizm, wczesne lektury i odkrycia muzyczne, ciągły stan zagrożenia ze strony wrogich gitowców i niestrudzone poszukiwanie bardzo nieświętego Grala pod sukienkami koleżanek. To wszystko miesza się w barwnej opowieści wypełnionej realistycznym językiem i galerią postaci: kumpli bohatera, koleżanek z wakacji, ojca lekarza, nauczycieli, księdza, a nawet tajemniczego proroka.
Wielką nieobecną pozostaje matka. W tej autobiograficznej powieści inicjacyjnej monumentalna, socrealistyczna przestrzeń warszawskiej Nowej Pragi staje się centrum świata, mapą, którą młody bohater stale poszerza w przestrzeni i w czasie. Ożywa park Praski, Stare i Nowe Miasto oraz stołeczne mosty, którymi przebiegały trasy szczenięcych wypraw pieszych i rowerowych. Jest bazar Różyckiego, są kultowe kina, zoo i saturator.
Książka jest szczera do bólu. Roi się w niej od fantazji nie tylko seksualnych, bywa histerycznie śmieszna, bywa wzruszająca. A jednak nie jest to książka o PRL-u jakich wiele. To opowieść o dorastaniu w czasach PRL-u – w świecie pełnym absurdów i ograniczeń, który dla dziecka i tak pozostaje fascynujący.
Powieść o dojrzewaniu w PRL-u napisana w tempie rozpędzonego tramwaju, obrazoburcza, śmieszna jak misie kopulujące w zoo, zaskakująca jak opis orgii w Moskwie, poruszająca jak tęsknota za zmarłą matką i przeszywająca niczym wbita w plecy finka.
Oryginalny styl, beatlesowski rytm, pełnokrwiste postaci oraz opisana bez znieczulenia rzeczywistość warszawskiej Pragi (i nie tylko) gwarantują literacką ucztę!
AŁBENA GRABOWSKA
Plac Leńskiego czytałem z wypiekami na twarzy, bo autor dziarsko i dowcipnie swoją opowieść prowadzi. Rzecz gęsta od realiów, z zakapiorami i milicją w obsadzie. Szczera i bezpruderyjna w opisach odkrywania uroków nieopierzonej seksualności. Niemal oniryczna w scenach przesłuchiwania pierwszych, bezcennych winyli. A psychologicznie, jeśli chodzi o wizerunek młodego bohatera, poznającego na własną rękę i własne ryzyko dookolny świat w niełatwych przecież czasach, nad wyraz przenikliwa.
JERZY JARNIEWICZ
Daniel Wyszogrodzki – tłumacz i autor, także dziennikarz muzyczny. Wykładowca Akademii Teatralnej w Warszawie, były kierownik literacki Teatru Muzycznego Roma. Współpracownik magazynu „Jazz Forum” i Radia 357. Autor książki biograficznej Satysfakcja – The Rolling Stones, leksykonu Ale musicale!, a także przekładów poetyckich książek Leonarda Cohena: Księga tęsknoty, Księga miłosierdzia i Płomień. Redaktor wielu edycji płytowych (m.in. seria Świecie nasz Marka Grechuty). Tłumaczy teksty śpiewających poetów (w tym Boba Dylana), sam także jest autorem słów do piosenek (m.in. Mój przyjacielu, przebój numer jeden Krzysztofa Krawczyka). Przełożył wiele popularnych musicali, m.in. Koty, Upiór w operze, Les Misérables, Mamma Mia! (Teatr Muzyczny Roma); Oliver!, Producenci, Sweeney Todd (Teatr Rozrywki w Chorzowie); Gorączka sobotniej nocy (Teatr Muzyczny w Gdyni), Pretty Woman (Teatr Muzyczny w Łodzi); Doktor Żywago, West Side Story (Opera i Filharmonia Podlaska). Od 2016 roku Teatr Stary w Lublinie prezentuje spektakl Boogie Street z piosenkami i wierszami Leonarda Cohena w jego tłumaczeniu i adaptacji. Skazany na prawobrzeżność wychował się na warszawskiej Pradze Północ przy placu Leńskiego (obecnie Hallera), a następnie mieszkał na Brooklynie. Nadal wiele podróżuje lądem, wodą i powietrzem – najchętniej do rejonów odległych i odludnych (Dodekanez, Namibia, Patagonia). Chciałby polecieć na Marsa.
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
