Od Hello Kitty do maneki neko – Japonia stanowi epicentrum światowej kociej kultury! Czasem czają się w cieniu, a czasem grają w kompozycji pierwsze skrzypce, ale jedno nie ulega wątpliwości: koty są wszechobecne w sztuce japońskiej. W zależności od sytuacji mogą przynosić szczęście, nakłaniać oglądającego do refleksji nad przedstawioną opowieścią lub stanowić materialny dowód na istnienie niewidzialnego świata magii i zjawisk nadprzyrodzonych. Niniejsza książka przedstawia 200 ujmujących drzeworytów, malowideł, parawanów i figurek celebrujących bogatą symbolikę i zaskakujące historie związane z wizerunkiem kota w Japonii.
Czym jest rzeczywistość, jeśli nie mozaiką tego, co zapamiętane i tego, co zapomniane? Dziesięć opowiadań Kyoko Nakajimy, pochodzących z różnych antologii twórczości japońskiej pisarki, łączy motyw pamięci i jej ulotności. Czytelnik znajdzie tu historie rodzinne i wątek subiektywność ich postrzegania; motyw kultywowania tradycji wbrew zacieraniu się ich sensu w kolejnych pokoleniach; problem demencji i przeżywania żałoby, a także chimeryczności codziennych wspomnień. Bohaterami tych błyskotliwych, a jednocześnie wzruszających i ciepłych opowieści są nie tylko ludzie, ale także przedmioty, zwierzęta i duchy. "To, co zapamiętane / to, co zapomniane" to opowiadania, od których trudno się oderwać, a po skończonej lekturze jeszcze długo pozostaną z Czytelnikiem. Przekład z języka japońskiego: Monika Szyszka
Książka ta ukazuje fenomen, jakim jest japoński film animowany, posługując się przykładem twórczości Studia Ghibli. Autorzy analizują kolejno produkcje studia, zwracając uwagę na zawarte w nich motywy, przesłanie, koncepcję, inspiracje – rodzime i zachodnie – oraz filozofię. Podkreślają szerokie spektrum tematyczne filmów oraz kunszt związany z samą techniką animacji. To niezwykle cenne źródło wiedzy dla badaczy współczesnej kultury popularnej, filmoznawców, ale również i dla wielbicieli japońskiej animacji.
Pałace możnych, średniowieczne zamki, świątynie buddyjskie, chramy shintō i kryte strzechą wiejskie chaty – tradycyjna japońska architektura budzi zachwyt zarówno samych Japończyków, jak i turystów. Jednak aby w pełni docenić jej piękno, warto poznać jej tajniki: założenia planistyczne, rozwiązania zapewniające trwałość na terenach aktywnych sejsmicznie, historię i obce wpływy (głównie chińskie) oraz rzecz jasna symbolikę.
Ten wszechstronny, bogato ilustrowany przewodnik obejmuje takie tematy, jak:
• ewolucja japońskiej architektury od neolitycznycyh ziemianek po obiekty wpisane na listę światowego dziedzictwa UNESCO;
• charakterystyka, style i nieodzowne elementy tradycyjnej japońskiej architektury;
• relacja z naturą i planowanie ogrodów;
• japońska architektura sakralna i jej odmiany;
• najstarsze japońskie zabytki i względność ich datowania;
• wpływy tradycji na współczesnych architektów japońskich.
Mangowa adaptacja słynnego japońskiego klasyka.
Na początku XI wieku w Japonii arystokratka i dama dworu o pseudonimie Murasaki Shikibu stworzyła opowieść, która oczarowała cesarzową Shōshi i jej otoczenie – i nie przestaje fascynować do dzisiaj, uchodząc za pierwszą na świecie powieść psychologiczną.
Jej bohater, fikcyjny książę Genji, jest synem cesarza, lecz wskutek dworskich intryg zostaje pominięty w kolejce do tronu. Kiedy dorasta, wyróżnia się wśród arystokratów urodą, wdziękiem, wybornym gustem i rozmaitymi talentami – nic więc dziwnego, że serca dam w jego otoczeniu nie pozostają wobec niego obojętne. Jego własne życie uczuciowe jest jednak bardzo skomplikowane: choć chętnie wikła się w kolejne romanse, to do końca życia goni za cieniem swojej pierwszej ukochanej; nie zapomina również kobiet, które los odebrał mu przedwcześnie.
Opowieść o Genjim to coś więcej niż tylko romans czy zapis kolejnych podbojów kochanka idealnego. Jest przede wszystkim bogatym, wielowymiarowym obrazem życia elit dworskich w starożytnej Japonii, ich wierzeń, obyczajowości oraz kultury. Nie jest dziełem łatwym, nie tylko z powodu języka, w którym została spisana, lecz również za sprawą swojej długości (anglojęzyczne przekłady liczą ponad 1000 stron) oraz liczby bohaterów, którzy się w niej przewijają. Niniejsza mangowa adaptacja ma za zadanie ułatwić osobom spoza kręgu naukowego zapoznanie się z treścią tego monumentalnego dzieła.
Lis jest jednym z najważniejszych zwierząt w japońskim folklorze. Występuje w licznych legendach i baśniach, a przypisywane mu właściwości czynią z niego coś więcej, niż rudego przecherę, jakiego znamy z europejskich podań. Nie tylko potrafi oszukać człowieka, wykorzystując do tego cały arsenał sztuczek, ale jest w stanie manipulować nim niczym żywą marionetką i stopniowo pozbawić go życia. Ma on jednak również drugie oblicze: stworzenia, które spłaca każdy dług wdzięczności, a także posłańca jednego z najważniejszych bóstw w japońskim panteonie animistycznym Inari, patrona urodzaju. W niniejszym zbiorze, który tworzy 13 utworów autorstwa ośmiorga japońskich pisarzy, Czytelnik zetknie się z równie różnorodnym przedstawieniem lisów. Podczas gdy w jednych opowieściach są to groźne i złowrogie stworzenia, których lepiej nie napotkać na swojej drodze, w innych ukażą swoją łaskawą, a nawet pocieszną naturę. Przekład z języka japońskiego: Justyna Polak
Monumentalna praca Lily Adamowicz dokumentuje szereg zjawisk popkulturowych, które narodziły się lub gościły w Harajuku, obszarze tokijskiego okręgu Shibuya, kojarzonym powszechnie z unikatową, ekstrawagancką modą młodych ludzi oraz cosplayem (przebieraniem się za postaci z popkultury). Badaczka przedstawia historię tego miejsca wraz z czynnikami, które ukształtowały jego wyjątkowy charakter, takimi jak amerykańska okupacja, Igrzyska Olimpijskie w 1964 roku oraz rozwój domów towarowych i centrów mody. Zapoznaje także Czytelnika z przeglądem subkultur młodzieżowych ściągających do Harajuku, kultowymi magazynami modowymi i lifestyleowymi, lokalnym przemysłem muzycznym, jak również trendami, które do dziś stanowią wizytówkę tego miejsca, na czele z tzw. Gothic Lolita Fashion. Istotną część rozważań stanowi koncepcja transkultury, czyli przenikania się i splatania elementów różnych kultur, w wyniku czego może powstawać całkiem nowa jakość, wolna od ograniczeń etnicznych, płciowych czy religijnych. W tym ujęciu Harajuku staje się czymś więcej, niż tylko fizycznym miejscem w Tokio staje się globalną krainą wiecznej fantazji i niczym nieposkromionej wolności wyrażania siebie.
Zbiór opowiadań tragicznie zmarłej pisarki, laureatki prestiżowej Nagrody Naokiego. Żyjąca w związku bez namiętności Sachiko z zazdrością podsłuchuje swoją sąsiadkę, prowadzącą bogate życie uczuciowe, aż sama postanawia wejść w jej rolę.Motoko ma poważny problem: jej ciało wydziela zapach, którego nikt nie potrafi znieść prócz Kazuo, jej kochanka. Jednak ich wspólna wizyta u ojca dziewczyny uświadamia jej, że niewiele dotąd wiedziała o swoim chłopaku.Racjonalna Momoko pomaga Rie, koleżance z pracy w przygotowaniach do ślubu który powinien być jej własnym.Koichiro odkrywa, że ma brata, o którego istnieniu nie miał pojęcia, ale okazuje się, że próba nadrobienia straconego czasu w ich relacjach idzie zupełnie nie po ich myśli.Przeciętna Naoko dopuszcza się kłamstwa, by zwrócić na siebie uwagę Kazamiego. Kuniko Mukoda z wielkim wyczuciem kreśli obrazy zwykłych ludzi, którzy borykają się z problemami samotności, trudnych relacji z bliskimi i desperacji w poszukiwaniu choć odrobiny szczęścia. Pisarka zginęła w 1981 roku w katastrofie lotniczej, będąc u szczytu popularności. Tłumaczenie z języka japońskiego: Mateusz Gwóźdź
Antologia dziewięciu opowiadań grozy osadzonych w dawnym Edo. W Japonii czasów samurajów los rzadko bywał łaskawy dla kobiet. Sprowadzane do roli służących, obiektów seksualnych czy dekoracji, które porzuca się, gdy tylko ich uroda przeminie, zależne od swoich ojców, mężów i synów, w sytuacjach, kiedy ci nadużywali swojej pozycji, nie miały gdzie dochodzić sprawiedliwości przynajmniej za życia. Nic więc dziwnego, że w opowieściach o duchach, którymi chętnie raczyli się mieszkańcy Edo w upalne, letnie wieczory, najstraszliwszymi upiorami stawały się właśnie skrzywdzone kobiety. Miyuki Miyabe, autorka bestsellerowych kryminałów, proponuje Czytelnikowi tchnący świeżością zbiór opowieści fantastycznych, które tylko pozornie dotyczą czasów dawno minionych i równie dobrze można je odczytywać jako niezwykle trafny komentarz na temat współczesności. Nie od dziś bowiem wiadomo, że ludzka zazdrość, cierpienie, pożądanie czy samotność zawsze i wszędzie przynoszą straszliwe konsekwencje, a najczarniejsze scenariusze pisze życie Przekład z języka japońskiego: Michał Chodkowski Poznaj powieść, która zainspirowała Hayao Miyazakiego do nakręcenia słynnej animacji z 1989 roku! Przekład z języka japońskiego: Aleksandra PrzybyszIlustracje: Magdalena Danielewicz
Kokeshi to ikoniczne drewniane lalki z Japonii. Tradycyjnie tworzone przez rzemieślników z wiosek w regionie Tohoku, położonym na dalekiej północy kraju, odznaczają się cylindrycznym kształtem oraz brakiem kończyn.Książka ta przedstawia tradycyjne i współczesne kokeshi, wykonywane przez artystów zarówno w Japonii, jak i poza jej granicami, gdzie ten produkt ludowego rzemiosła przeżywa właśnie szczyt swojej popularności.
Hanaoka Seish (17601835) był wybitnym japońskim chirurgiem, który jako pierwszy na świecie opracował skuteczny anestetyk. Dzięki temu stał się także pionierem zabiegów w znieczuleniu ogólnym usuwania nowotworów, amputacji, a nawet operacji plastycznych.Jednak historia jego sukcesów to także historia cierpienia i ogromu poświęcenia kobiet w jego otoczeniu, na których przeprowadzał eksperymenty. Sawako Ariyoshi (znana polskiemu Czytelnikowi z książki Lata mroku) w swojej powieści składa im hołd, czyniąc je swoimi głównymi bohaterkami.Tłumaczenie z języka japońskiego: Anna Grajny
Na przestrzeni wieków Japonia wykształciła szereg wzorców męskości, które odzwierciedlały bieżące realia społeczne, sytuację polityczną, panującą modę, a także etap rozwoju kultury. W połowie XX stulecia siłę kraju, który podniósł się z powojennej ruiny i sięgał po tytuł globalnego mocarstwa, stanowili salarymani: schludni pracownicy umysłowi, gotowi poświęcić czas wolny i rodzinę w imię firmy. Jednak w przeciągu pół wieku ów ideał był wielokrotnie kontestowany, co zaowocowało wykształceniem się innych, niekiedy skrajnych koncepcji męskości, opartych na takich wartościach, jak opiekuńczość, dbałość o urodę, a nawet aseksualność. Książka przedstawia najważniejsze koncepcje męskości w Japonii wykształcone w latach 19502021, przyczyny ich sformułowania, a także ich obecność w przestrzeni publicznej, w postaci reklam telewizyjnych i magazynów modowych.
Noguchi Ujō (1882–1945), tytułowy chłopiec z Ibaraki, to jeden z największych japońskich twórców piosenek dla dzieci. Wsławił się jako propagator pierwszego w Japonii literackiego ruchu na rzecz modyfikacji tradycyjnej literatury, muzyki i sztuki dla dzieci oraz współtwórca, teoretyk i mistrz gatunku dōyō: dziecięcych wierszowanych śpiewanek o dużych walorach artystycznych, tworzonych specjalnie z myślą o najmłodszych.
Książka przybliża Czytelnikowi sylwetkę tego nieznanego w Polsce poety, przybliża ewolucję gatunku literatury dziecięcej w Japonii wraz z jej odmianami, prezentuje i analizuje wybrane utwory Ujō i wreszcie kreśli jego miejsce w kulturowym krajobrazie współczesnej Japonii.
Poruszająca powieść bestsellerowej japońskiej autorki Randy Taguchi.11 marca 2011 roku zmienił w Japonii wszystko.Zmienił także życie dziesięcioletniego Riku, który właśnie miał przeprowadzić się wraz z ojcem-lekarzem do miasta w prefekturze Fukushima, regionie ciężko dotkniętym przez trzęsienie ziemi, tsunami i skutki awarii elektrowni atomowej. Jakby sam fakt zmiany szkoły i całego otoczenia był dla chłopca niewystarczająco wielkim przeżyciem, okazuje się, że na miejscu musi nauczyć się żyć zupełnie inaczej, niż dotąd. Zawsze nosić maseczkę, długi rękaw i długie spodnie. Jeść tylko to, co przywiozą w skąpych dostawach organizacje charytatywne. Nigdy nie bawić się na podwórku. Nigdy nie otwierać okien.Riku i królestwo bieli nie jest jednak wyłącznie opowieścią o katastrofie i jej skutkach. Jest również opowieścią o miłości, nadziei i odbudowie wbrew wszystkiemu.
Lelek, ptak powszechnie nielubiany z powodu swojej szpetności, pada ofiarą dokuczania ze strony potężnego jastrzębia. Gauche, wiolonczelista w miejscowej orkiestrze, jest najsłabszym muzykiem w grupie, a na dodatek na tydzień przed ważnym występem zaczynają mu składać wizyty niecodzienni goście. Giovanni ciężko pracuje, by utrzymać siebie i chorą matkę, choć jest jeszcze dzieckiem. Pewnego razu, w noc festiwalu Centaura, wraz z przyjacielem trafia do tajemniczego pociągu, który wiezie ich przez nocne niebo ku dokądkolwiek.Zbiór zawiera trzy najsłynniejsze baśnie ukochanego autora młodych Japończyków, Kenjiego Miyazawy (18961933), którego ponadczasowy humanizm i oszałamiająca moc wyobraźni do dziś urzeka czytelników na całym świecie.
Każdej porze roku towarzyszą przepisy na japońskie dania, które są łatwe do realizacji w domu z wykorzystaniem sezonowych składników dostępnych w Polsce. Autorami przepisów są Japończycy prowadzący zajęcia kulinarne dla cudzoziemców w Europie i w Japonii, dzięki czemu są one dostosowane do realiów gotowania poza Japonią. Dzielą się również swoimi osobistymi historiami i przemyśleniami, dając tym samym wgląd w japońską psyche i codzienne życie w Kraju Kwitnącej Wiśni. Publikacji towarzyszą artystyczne zdjęcia japońskich pór roku, zwyczajów i potraw.
Istnieje powszechne przekonanie, że serce kultury japońskiej i klucz do jej zrozumienia stanowi buddyzm zen. Na poparcie tego twierdzenia przytacza się szereg tzw. sztuk zen, czyli form działalności postrzeganych bardziej jak droga duchowego rozwoju niż twórczość artystyczna, której zwieńczeniem jest ukończone dzieło. Przede wszystkim wymienia się tutaj chado - „drogę herbaty”, poezję haiku, projektowanie ogrodów, malarstwo tuszowe i kaligrafię, ale także sztuki walki (takie jak kendo czy kyudo). Książka przedstawia historię zen w Japonii, wpływ na poszczególne, wybrane sztuki określane mianem „sztuk zen”, poddając jednocześnie krytyce narosłe wokół nich nadinterpretacje, by w ramach podsumowania zaprezentować racjonalną analizę ich koncepcji.
Autorka albumu Lalki japońskie dawniej i dziś powraca z obszernym opracowaniem na temat tradycyjnych japońskich zabawek, będących w większości unikatową odmianą japońskiego rzemiosła artystycznego mingei.Czym bawiły się dzieci w dawnej Japonii i czy wszystkie zabawki przeznaczone były dla nich? Które z zabawek chroniły przed ospą, a które przed pasożytami wewnętrznymi? Jak wiele japońskich zabawek stworzyli Koreańczycy? Na te i wiele innych pytań odpowie niniejsza książka.
Eseje o japońskim druku i drzeworycie
Na Zachodzie drzeworyt japoński analizowany jest głównie przez pryzmat gatunków poświęconych scenom rodzajowym lub portretom. Tymczasem medium to obejmowało znacznie szerszą, mniej znaną tematykę i służyło rozmaitym celom. Niniejszy zbiór ośmiu esejów przybliży Czytelnikowi takie zagadnienia, jak wpływ zachodniej sztuki na drzeworyt japoński, jego rola w propagandzie, odbitki erotyczne dla armii na froncie czy związek pomiędzy sposobem przedstawiania żołnierza u progu XX wieku a klasycznym ujęciem samuraja. Jeden rozdział poświęcony jest książkom, które także miały swój niebagatelny udział w rynku wydawniczym okresu Edo.
Jaka jest japońska kobieta?? Nikt na to pytanie nie odpowiada lepiej, niż same Japonki, artystki, których prace różnią się tematyką i techniką wykonania, lecz łączy je motyw miejsca, jakie społeczeństwo japońskie wyznacza kobietom oraz miejsca, w którym same chciałyby siebie widzieć.? ?
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
