Weronika Jadwiga Pudełko podjęła temat ważny i to zarówno z naukowego, jak i pragmatycznego punktu widzenia. [] Szczególnie doceniam wypracowanie modelu poprawy funkcjonowania dzieci z dyslalią, który Autorka proponuje w oparciu o rezultaty i refleksje z badań własnych. Recenzowana książka zarówno w części teoretycznej, metodologicznej, jak i prezentującej analizę materiału pozyskanego w badaniach własnych może stanowić rzetelne źródło wiedzy o problemach społeczno-emocjonalnych doświadczanych przez dzieci w wieku wczesnoszkolnym z dyslalią. Należy podkreślić jej przydatność dla nauczycieli-wychowawców edukacji wczesnoszkolnej, logopedów i rodziców, dla których wyjście naprzeciw potrzebom tej grupy uczniów stanowi rzeczywiste wyzwanie. Dr hab. Tamara Cierpiałowska, prof. UP Publikacja Weroniki Jadwigi Pudełko na temat problemów społeczno-emocjonalnych dzieci z dyslalią dotyczy, zgodnie z tytułem, emocjonalności dzieci z wadami mowy, a zajmuje się tym problemem z punktu widzenia pedagogicznego. Autorka przeprowadziła badania w dwóch grupach dzieci: dzieci z dyslalią i bez tego zaburzenia. Uzyskane przez Autorkę wyniki zostały bardzo staranie przedstawione w licznych tabelach i porównane za pomocą testów statystycznych. Jak się okazało, emocjonalność badanych grup rożni się bardzo znacznie, a w wielu problemach w sposób statystycznie istotny. Wynik ten Autorka zinterpretowała jako zależność cyrkularną, w której zależność badanych problemów wzajemnie się wzmacnia, czyli że problemy emocjonalne powodują zaburzenie mowy, a zaburzenia mowy wpływają na emocje, takie jak poczucie mniejszej wartości, poczucie osamotnienia, bezradność, podwyższenie poziomu niepokoju oraz trudności z kontaktem w środowisku rodzinnym, szkolnym i rówieśniczym. Cyrkularność podejścia do związku miedzy dyslalią i trudnościami emocjonalnymi stanowi podstawę dla wniosków pedagogicznych. Publikacja jest uzupełniona modelem poprawy funkcjonowania dzieci z dyslalią, ma więc duże znaczenie dla praktyki pedagogicznej. Warto żeby zapoznały się z nią wszystkie osoby mające kontakt z dziećmi z dyslalią. Książka będzie bardzo pożyteczna dla logopedów, psychologów-praktyków, nauczycieli, a także dla studentów pedagogiki. Prof. dr hab. Maria Braun-Gałkowska
O monografii opracowanej przez dwojga Redaktorów śmiało można powiedzieć, iż jest to bardzo dobry, rzetelny podręcznik do historii regionalnej. [...] Imponująca jest faktografia historyczna oparta na dokumentach, ale też na własnych badaniach terenowych, prowadzonych przez autorów opracowań w rodzinach, w których pamięć historyczna jest pielęgnowana do dziś. Nie jest to zatem historia „sucha”, wydobywana tylko z dokumentów, ale też pamięć żyjących osób, pamięć nacechowana emocjonalnie.
Dla współczesnego młodego czytelnika ze Spiszu i Orawy szczególnie cenne są artykuły omawiające problemy związane ze stabilizacją południowej granicy Polski w okresie po I wojnie światowej. Fakty z tamtych czasów rozpatruje się w kontekście budzenia się świadomości narodowej lokalnej ludności. Edukacja regionalna w tym zakresie pozostawiała wiele do życzenia, rzetelną wiedzę zastępowały emocjonalne przekazy rodzinne, a emocje rzeczywiście były ogromne.
Kolejnym elementem monografii jest bogactwo ilustracji – zdjęć dokumentów, osób i obiektów. W publikacji poświęconej dawniejszej i współczesnej historii regionu ikonografia ma wartość nieocenioną. […] To, co dzisiaj wydawałoby się banalne, w nieodległej przyszłości będzie elementem historii i stanie się jej dokumentem.
Prof. dr hab. Józef Kąś
Monografia dotycząca jubileuszu stulecia epizodu, będącego jednym z punktów zwrotnych w wielowiekowych dziejach Orawy i Spisza, bynajmniej nie wyczerpuje poruszanej tematyki, którą można by zapełnić co najmniej kilka obszernych tomów. Decyzja Rady Ambasadorów z 1920 r. nie zadowoliła żadnej ze stron, a następstwa polityczne i militarne, jakie wywołała w kolejnych dekadach, przyczyniły się do pogłębienia rys pomiędzy społecznościami czującymi przynależność do narodowości polskiej czy słowackiej.
Książka posiada dużą wartość poznawczą […]. Łączy teksty popularne z naukowymi, podsumowujące dotychczasowe dokonania z przyczynkami, mogącymi stanowić impuls do dalszych, pogłębionych rozważań. Jednocześnie wyznacza nowe pola badawcze.
Publikacje tego rodzaju, oprócz monografii stanowiących podsumowanie badań historycznych i społecznych, w znaczącym stopniu przyczyniają się do popularyzacji nauk humanistycznych oraz wiedzy o historii „Małych Ojczyzn”. Stanowią łącznik pomiędzy dyskusjami naukowców, prezentowanymi na łamach książek czy periodyków, a społeczeństwem, niosąc liczne, merytoryczne argumenty – w tym przypadku w żywej do dzisiaj dyskusji na temat tożsamości narodowej mieszkańców polsko-słowackiego pogranicza.
Dr Piotr Sadowski
Książka ks. Stanisława Dyndała jest dziełem imponujących rozmiarów, będąc swego rodzaju traktatem naukowym poświęconym pedagogice w jej praktycznej aplikacji. […] Jest ona – jak sam autor zaznacza – „próbą określenia znaczenia wychowania religijnego, patriotycznego, sportowego i kulturalnego na proces wychowania dzieci i młodzieży na przykładzie działalności duszpasterskiej parafii Chrystusa Króla w Jarosławiu, świetlicy socjoterapeutycznej „U Kolpinga” przy tejże parafii oraz Parafialnego Klubu Sportowego (PKS) Kolping Jarosław”.
Autor bazuje na tomistycznej i personalistycznej koncepcji człowieka, uwzględniając dorobek wielu tuzów filozofii, humanistyki, pedagogiki i humanistycznej części nauk o kulturze fizycznej. Jest to podejście słuszne, zgodne z podstawowym zadaniem nauki, jakim jest odkrywanie prawdy, a jednocześnie budowa etycznego fundamentu dla działań pedagogicznych. Personalistyczna ontologia i katolicka aksjologia dają taki właśnie spójny wewnętrznie fundament, którego skuteczność zyskuje tu kolejne potwierdzenie.
Książkę postrzegam jako interesującą monografię naukową o walorach poznawczych i aplikacyjnych. Jej wartość oceniam wysoko. […] Niewiele jest podobnych publikacji, które pokazywałyby, jak praktycznie realizować szlachetne ideały pedagogiczne. Dzieło to warto polecić nauczycielom i wychowawcom, instruktorom i trenerom, a także księżom i innym osobom stanu duchownego.
Prof. dr hab. Wojciech J. Cynarski
W publikacji zastosowano wyraźnie dwie metody – problemową i opisową. Ta druga, ukazująca działalność wychowawczą, jest dobrą, niejako kronikarską syntezą dokumentującą działalność duszpasterską, społeczną wychowawczą w parafii Chrystusa Króla w Jarosławiu. Do tego trzeba dodać, że opisana kompetentnie i z wielkim zaangażowaniem Autora wielowymiarowa działalność tej placówki jest oparta o ideę „Kolpinga”. Przybliżenie tej mało jeszcze znanej idei czytelnikowi w Polsce i ukazanie efektów praktycznego jej zastosowania niewątpliwie jest wielkim wkładem naukowym Autora, szczególnie w dziedzinie pedagogiki, zwłaszcza religijnej.
Z pewnością po książkę sięgną nie tylko uczestnicy opisywanych wydarzeń i mieszkańcy Jarosławia. Inicjatywy realizowane w parafii Chrystusa Króla w Jarosławiu powinny być zachętą i inspiracją dla innych w poszukiwaniu nowatorskich metod, sposobów i ich realizacji w szeroko pojętej pracy duszpasterskiej oraz społecznokulturowej.
Ks. dr hab. Andrzej Garbarz, prof. UR
Księga Jubileuszowa dedykowana Siostrze dr hab. Annie Walulik CSFN, prof. AIK, w 60. rocznicę urodzin, w 40-lecie życia zakonnego, 35-lecie pracy zawodowej oraz 25-lecie pracy naukowej
Dr hab. Anna Walulik CSFN, prof. Akademii Ignatianum w Krakowie, bada zależności zachodzące w edukacji w kontekście andragogiczno-teologicznym. Skupia się na opisywaniu miejsca źródeł religijnych – w szczególności Biblii – w całożyciowym uczeniu się. W prowadzonych w duchu paradygmatu holistycznego badaniach wykazuje istnienie różnych możliwości stykania się obu wspomnianych wymiarów ludzkiego życia. Eksponuje w nich znaczenie wiedzy religijnej, która wnosi w życie człowieka wzmacnianie, korygowanie i uzupełnianie posiadanych sprawności oraz umożliwia nadawanie życiu nowej jakości. Wykazuje przy tym, że andragogika i religia wnoszą w życie człowieka wielorakie synergie.
W prowadzonych badaniach s. Anna Walulik podkreśla, że analiza rzeczywistości uczenia się dorosłych (przynajmniej w Polsce) nie może pomijać kontekstów religijnych. Swoje obserwacje opiera na badaniach jakościowych, zwłaszcza badaniach biograficznych, których właściwością jest nie tyle wyjaśnianie rzeczywistości edukacyjnej, ile jej interpretowanie w świetle przeprowadzanych analiz narracyjnych. W badaniach korzysta z analizy proksemicznej. Wartość tej techniki upatruje w wertykalno-horyzontalnej optyce czasowej. Wykazuje, że korzystanie z niej dzięki hermeneutyce ściśle powiązanej z badaniami narracyjnymi umożliwia znajdowanie wspólnych dla andragogiki i teologii płaszczyzn badań naukowych.
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?