Seria A: Humoreski, nowele, opowiadania, edycji krytycznej Pism wszystkich Bolesława Prusa. Tom II w opracowaniu Elżbiety Lubczyńskiej-Jeziornej, Haliny Kubickiej, Agnieszki Kuniczuk-Trzcinowicz i Tadeusza Żabskiego. Tom III w opracowaniu Elżbiety Lubczyńskiej-Jeziornej, Haliny Kubickiej i Tadeusza Żabskiego.
Bywalcy wielkomiejskich teatrów, uczestnicy kolorowych maskarad, interesy warszawskich kupców, historie kawalerów i panien na wydaniu… Obrazki z XIX-wiecznego świata okraszone ironicznym humorem typowym dla Prusa.
Drugi i trzeci tom serii, drukowane w jednym woluminie, obejmują utwory Prusa z lat 1874–1875 oraz z 1875–1876. W tomie drugim zebrano publikacje z „Kolców”: Bal maskowy, Kłopoty babuni, Trzeba być grzecznym, Co to jest blaga? oraz cykl Szkiców warszawskich z „Kuriera Warszawskiego”: Pod szychtami, Ogród Saski, Konkurs żniwiarek, Na Saskiej Kępie, Wystawa, Po co przyjechali?, Wigilia. W tomie trzecim znajdziemy: Lokatora poddasza, który ukazał się na łamach „Niwy” w 1975 roku, Nieszczęśliwych z „Kalendarza Humorystycznego «Muchy» dla Porządnych Ludzi na rok 1876”, Kłopoty redaktora, Doktora filozofii na prowincji, Memento, Przygody Edzia z „Kolców”, a także Sen Jakuba, Powiastki cmentarne, Sukienkę balową oraz Przeklęte szczęście z „Kuriera Warszawskiego”. Każdy tom zaopatrzony jest w dodatek krytyczny, noty edytorskie oraz odmiany tekstu, korzystanie z książki ułatwia wspólny indeks nazwisk.
Seria A: Humoreski, nowele, opowiadania, edycji krytycznej Pism wszystkich Bolesława Prusa. Tom w opracowaniu Haliny Kubickiej, Agnieszki Kuńczuk-Trzcinowicz, Elżbiety Lubczyńskiej-Jeziornej i Tadeusza Żabskiego.
Pierwszy tom serii obejmuje utwory Prusa z lat 1864–1874 drukowane w prasie: wiersz „Do Pegaza” z „Kuriera Niedzielnego”, „Żywot” i „Pamiętniki śp. Jana w Oleju” z „Kuriera Świątecznego”, zachowane jedynie w rękopisach – „On i ona, czyli okropne spotkanie dwóch tkliwych serc na jednym folwarku” oraz wydane w zbiorze To i owo w 1873 roku (przedruki z pisma satyrycznego „Mucha” oraz tygodnika „Opiekun Domowy”, w tym ostatnim autor po raz pierwszy podpisywał się pseudonimem „Bolesław Prus”). Całość poprzedza wstęp do edycji Pism wszystkich pióra dr hab. Beaty K. Obsulewicz, prof. KUL, redaktor naukowej i przewodniczącej Komitetu Redakcyjnego Edycji Pism Wszystkich. Wstęp do serii napisał prof. dr hab. Tadeusz Żabski. Tom zawiera ponadto bibliografię najważniejszych opracowań nowelistycznej twórczości Prusa; aparat krytyczny tworzą noty edytorskie oraz odmiany tekstu, korzystanie z książki ułatwia indeks nazwisk.
Książka Tomasza Sobieraja, poznańskiego historyka literatury, to próba nowych przybliżeń lekturowych odsłaniających kilka istotnych płaszczyzn twórczości Stanisława Brzozowskiego, najwybitniejszego krytyka okresu Młodej Polski, pisarza, którego potencjał intelektualny i skala zainteresowań budzą do dziś ogromne zainteresowanie, wywołując ciągle żywy rezonans.Autor książki starał się ukazać meandry skomplikowanej i burzliwej ewolucji myślowej Brzozowskiego, wydobywając z niej problemy kluczowe i dla samego krytyka, i dla całej epoki, w jakiej żył i tworzył. Autor Legendy Młodej Polski jawi się w tej książce jako postać wybitna, intelektualista całkowicie niezależny, trawiony wewnętrzną pasją poznawczą. Autor uwzględnił takie zagadnienia problemowe, jak: metakrytyczna refleksja Brzozowskiego, zagadnienie bytu, prawdy i poznania, stosunek do darwinizmu, filozofia teatru i sztuki aktorskiej, wreszcie dialog z tradycją kulturową późnego polskiego Oświecenia. Strategię poznawczą T. Sobieraja prywatnie zafascynowanego Brzozowskim dałoby się scharakteryzować jako przykład studiów kulturowych.
Seria B: Powieści, edycji krytycznej Pism wszystkich Bolesława Prusa. Tom I „Pałac i rudera” (opracowanie: Agnieszka Kuniczuk-Trzcinowicz), „Dusze w niewoli” (opracowanie: Ewa Paczoska, Monika Nicińska). Tom II „Anielka” (opracowanie: Aneta Mazur).
„Pałac i rudera”, „Dusze w niewoli” oraz „Anielka”, wydane w dwóch tomach a jednym woluminie, reprezentują odmianę powieściowego szkicu – odrębnego zarówno od późniejszych, właściwych powieści, jak i od powstających równocześnie nowel czy opowiadań. Trzy zebrane tu utwory powstały w latach 1875–1880 i tworzą czytelną ilustrację ewolucji poetyki Prusa na tym etapie rozwoju: od melodramatyczno-sensacyjnych, dość schematycznych jeszcze konwencji „Pałacu i rudery”, poprzez nacechowane większym indywidualizmem i obiektywizmem „Dusze w niewoli”, po najbardziej rzeczową i dojrzałą formalnie „Anielkę”, gdzie następuje ostateczny rozbrat z modelem romansu, dziedzictwem ciągle jeszcze obecnym w dotychczasowym dorobku autora. Wszystkie one prezentują historie jednostek nieszczęśliwych i wyjątkowych (czy to w sensie dziwaczności, czy wysokiej normy etycznej), zdeterminowanych niesprzyjającymi okolicznościami oraz skazanych na przegraną; zapowiadają zatem model nośny i charakterystyczny dla przyszłej prozy Prusa. Wszystkie też pretendują do miana pierwszej powieści, jaka wyszła spod pióra publicysty-literata.
Tom rozpoczyna wstęp do całości. Każdy utwór poprzedzony jest wstępem, ponadto zaopatrzono go w bibliografię, notę edytorską oraz odmiany tekstu.
Publicystyka filozoficzno-społeczna, tom III i IV, w opracowaniu Cezarego Zalewskiego.Lata 1889-1900 są okresem bodaj najintensywniejszej współpracy Bolesława Prusa z ,,Kurierem Codziennym"", która rozpoczęła się dwa lata wcześniej. Na łamach tego pisma pojawia się niemal cała publicystyka pisarza: zarówno Kroniki tygodniowe, jak i - zamieszczone w niniejszym tomie - artykuły, a nawet pierwodruk Najogólniejszych ideałów życiowych (pozycja ta znajdzie się w tomie czwartym niniejszej edycji). Współpraca z innymi pismami - ,,Głos"", ,,Kraj"" czy ,,Kurier Warszawski"" - ma charakter sporadyczny, a niekiedy jest związana tylko z koniecznością interwencyjnego listu do redakcji.Na tom 3 pism publicystycznych Bolesława Prusa składają się teksty powstałe w latach 1889 - 1900. Czas ten był okresem bodaj najintensywniejszej współpracy pisarza z ,,Kurierem Codziennym"", która rozpoczęła się dwa lata wcześniej. Zawarte tu artykuły, listy i rozmowy oscylują wokół kwestii typowych dla ,,dojrzałego"" etapu działalności Prusa (opieka zdrowotna, oszczędzanie, system emerytalny, problem wyżywienia niższych warstw i sprawa śmiertelności, itp.). Niewątpliwą nowością są jedynie artykuły poświęcone mediumizmowi oraz sprawozdanie z wyprawy do Galicji. Jednakże spośród prac publicystycznych dla samego pisarza najważniejsze były te, w których omawiał on stosunki polsko-żydowskie (Z powodu 12 000 000 guldenów) oraz zagadnienia ekonomiczne (np. Czytajcie cyfry). Warto też odnotować wzrost polemicznych tendencji w prasowych wypowiedziach autora Lalki. Niniejszy tom prezentuje zarówno spór z Aleksandrem Świętochowskim dotyczący zagadnień literackich (Słówko o krytyce pozytywnej), jak i z Franciszkiem Olszewskim, redaktorem ,,Kuriera Warszawskiego"", z którym pisarz zakończył długotrwałą współpracę w 1887 roku.Czwarty tom pism Bolesława Prusa prezentuje zaledwie cztery teksty, które świadczą o znaczącym spadku zainteresowania publicystyczną formą wypowiedzi. Na przełomie XIX i XX wieku pisarz niejednokrotnie deklarował bowiem zamiar zerwania z tego typu działalnością, którą zamierzał zastąpić intensywniejszą pracą literacką oraz dyskursem o charakterze eseistycznym, niekiedy wręcz filozoficznym. Czwarty tom dokumentuje sam moment zmiany, przejścia od publicystyki do eseistyki. Składają się na niego teksty powstałe ,,około"" 1901 r.: O ideale doskonałości, Najogólniejsze ideały życiowe, Odpowiedź na ankietę gazety ,,Russkij Listok"" oraz Jak przedstawia się rozwój Galicji w cyfrach?Podstawą edycji wszystkich prezentowanych tu tekstów są ich prasowe pierwodruki. Żaden z nich nie miał reedycji za życia autora, a tylko nieliczne - przeważnie związane z krytyką literacką - doczekały się wznowień po 1945 r.
Seria B: Powieści, edycji krytycznej Pism wszystkich Bolesława Prusa.
Przekładana na wiele języków, w tym: rosyjski, angielski, francuski, włoski, niemiecki, bułgarski, chiński, czeski, węgierski i estoński, „Placówka” stała się dokumentem epoki – świadectwem zmagań Polaków, obrońców narodowej tożsamości i bytu. Prezentowany przez Prusa obraz walki chłopa z kolonizacją i egotyzm warstw ziemiańskich to w zasadzie pytania o los Polaka w warunkach niewoli narodowej. Najnowsze wydanie powieści, w opracowaniu Elżbiety Lubczyńskiej-Jeziornej, Haliny Kubickiej i Tadeusza Żabskiego, poprzedzone wstępem autorstwa Tadeusza Żabskiego, zaopatrzono w bibliografię, notę edytorską oraz odmiany tekstu.
W poukładany, podporządkowany codziennym obowiązkom, oswojony świat Józefa Ślimaka wkraczają „obcy” – przedsiębiorczy niemieccy osadnicy. Nowy właściciel majątku, Hamer, za wszelką cenę próbuje odkupić górkę zamieszkiwaną przez Ślimaka, który twardo obstaje za swoim kawałkiem ziemi. Na gospodarza, niczym na biblijnego Hioba, spadają kolejne, coraz dotkliwsze nieszczęścia… Wątek kryminalny, miłosny, historia ludzkiego szaleństwa – każdy z tych tematów mógłby stanowić osobną opowieść i na równi rozbudzić czytelnicze emocje.
Seria A: Humoreski, nowele, opowiadania, edycji krytycznej Pism wszystkich Bolesława Prusa. Tom IV w opracowaniu Piotra Bordzoła i Ewy Ihnatowicz. Tom V w opracowaniu Agnieszki Bąbel, Anny Janickiej i Izabeli Poniatowskiej.
Pierwodruki zamieszczonych w tomie IV krótkich utworów prozatorskich Prusa publikowane były w latach 1876–1877. Dominują tu teksty, w których pisarz zestawia humorystyczne i melodramatyczne scenki rodzajowe. Wchodzący na scenę bohaterowie reprezentują pełne spektrum typów społecznych bacznie obserwowanych przez autora: skromnych buchalterów dążących do stabilizacji małżeńskiej („Miesiąc nektarowy”, „Z Bielan”), młodych pozytywistów marzących o podniesieniu intelektualnym prowincji („Co się z wielkiej idei zrobiło w małym miasteczku”) czy młodzieńców poszukujących własnego szczęścia, nie zawsze zgodnie z zasadami („Bądźmy ostrożni! Ostrzega Bolesław Prus”, „Miłość ubogiego młodzieńca”, „Na gwiazdkę”). Napotkamy tu także historie zubożałych rodzin, które nie potrafią odnaleźć się w nowej rzeczywistości („Wieś i miasto”, „W walce z życiem”). W każdym z utworów udało się autorowi zastosować poetykę dynamicznego przeplatania strategii serio i buffo, co eksponuje koncepcję zdystansowanego i ironicznego wobec zagadek świata rejestratora obrazów rzeczywistości. Na osobną uwagę zasługuje „Sieroca dola”, szczególnie ceniona przez Prusa, interesująca konstrukcyjnie „opowieść wigilijna”. Wzruszająca historia małego Jasia uwyraźnia etyczny i metafizyczny profil twórczości „pozytywisty ewangelicznego”.
Nowele i opowiadania Prusa z lat 1878–1879 zamieszczone w tomie V ukazują serio lub w krzywym zwierciadle perypetie najrozmaitszych bohaterów: ambitnych reformatorów („Nowe prądy”), pechowych hazardzistów („Wielki los”, „Poznać siebie trudno”), nieszczęśliwych zakochanych, niedoszłych samobójców („Straszna noc”) czy poznających dopiero nowy, fascynujący i niebezpieczny świat dzieci („Przygoda Stasia”). Ich pierwodruki ukazywały się nierzadko w noworocznych kalendarzach, wydawanych przez redakcje humorystycznych czasopism (np. „Mucha”) – miały więc przede wszystkim bawić czytelnika, ale też zwracały jego uwagę na aktualne problemy i utrwalały współczesną obyczajowość. Utwory te dokumentują również rozwój talentu pisarza, począwszy od lekkich, satyrycznych obrazków, po teksty ujmujące dojrzałością spostrzeżeń psychologicznych i plastycznością opisu („Szkatułka babki”, „Przygoda Stasia”).
Kolejny wolumin wydany w serii powieści w ramach edycji Pism wszystkich Bolesława Prusa zawiera trzeci i czwarty (ostatni) tom Emancypantek w opracowaniu profesora Tomasza Sobieraja. Madzia Brzeska, już z bagażem iksinowskich przeżyć, opisanych w drugim tomie, wraca do Warszawy, gdzie zdobywa kolejne doświadczenia: początkowo u państwa Korkowiczów, przedstawionych przez Prusa z niemałą dozą satyry i karykatury, później w domu swych przyjaciół - rodzeństwa Solskich, w którym duchowy rozwój bohaterki ulega przyspieszeniu. Tom zamyka opis seansu spirytystycznego, okazującego się - z powodu oszustwa medium oraz wykładu filozoficznego Kazimierza Norskiego - momentem zwrotnym w życiu Madzi.W ostatnim tomie powieści wędrówka Madzi przez świat w jeszcze większym stopniu nabiera wymiaru uniwersalnego. Dojrzewanie bohaterki jawi się jako stopniowy, ale nieuchronny rozpad jej dotychczasowego świata. Towarzyszą mu wywody profesora Dębickiego, porte-parole Prusa, w końcowej fazie powieści przybierające formę bardzo rozbudowanych fragmentów o charakterze dyskursywnym, w których Prus wyłożył podwaliny wielkiego systemu metafizycznego o charakterze zarówno ontologicznym, jak i epistemologicznym.Wolumin podobnie jak poprzedni - opatrzony jest przypisami rzeczowymi i edytorskimi, a także zawiera odmiany tekstu oraz indeks. Jego rangę we współczesnej prusologii określa m.in. udokumentowanie związków filozoficznych koncepcji Prusa z ustaleniami ówczesnych nauk ścisłych.Trzeci i czwarty tom ""Emancypantek"" (wydany w jednym woluminie) oprócz Wstępu zawiera bibliografię, notę edytorską do całej powieści oraz odmiany tekstu, a także indeks nazwisk.
(...) In this book I found clear, neat, well drawn diagrams, layed out in a very attractive Japanese flowing style. (...) As a whole this book should belong in any folders book collection. It is not only an excellent collection of origami models, but a sample of what is happening today in the origami world, where more and more folders are turning their eyes to origami design thanks to new and better techniques (...)Roman Diaz
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
