"Drogą mi jest jedynie odnosić zwycięstwo jakąkolwiek bronią" to słowa, które mogłyby stanowić motto "Księgi pięciu kręgów", bowiem zawarte w niej rozważania dotyczą jednego: jak pokonać przeciwnika za wszelką cenę i przy pomocy wszelkich dostępnych środków. Gorin-no sho liczy już ponad 350 lat wciąż przyciąga czytelników na całym świecie swą niezwykłą aktualnością.
Japońskie herby rodowe (kamon) już od kilku wieków wabią, inspirują lub najzwyczajniej w świecie zwracają uwagę swoim prostym, a jednocześnie wysublimowanym pięknem zamkniętym w tylko pozornie sztywnej figurze geometrycznej. Po dziś dzień zaskakują nowoczesną formą i stanowią wdzięczne źródlo natchnienia dla plastyków i projektantów symboli graficznych.
Epicka opowieść o poszukiwaniu swojego miejsca w świecie, o tym, jak wbrew wszystkiemu żyć pełnią życia i nigdy nie ustawać w dążeniu do wyznaczonego celu, o przeciwnościach, które są po to, by je pokonywać i o tym, jak nadać wartość swojemu życiu takiemu, jakie jest... To powieść o zwykłym człowieku, który tym różni się od innych, że potrafi całkowicie poświęcić się realizacji swojego marzenia o byciu największym z szermierzy.
W warstwie fabularnej Miyamoto Musashi jest interesującą powieścią przygodową nawet dla czytelnika, który nie interesuje się Japonią, sztukami walki czy drogami osiągania sukcesu. Jednak gdy sięgnąć głębiej, będzie to opowieść o nadawaniu swojemu życiu wartości, niezależnie od tego, jakie by ono nie było. To opowieść o zwykłym człowieku, który tym różni się od innych, że potrafi całkowicie poświęcić się realizacji swojego marzenia o byciu największym z szermierzy.
O wielkiej wartości tej serii świadczy fakt, że jest to jedna z niewielu pozycji, którym udało się przetrwać próbę czasu i które, mimo ciągłej ewolucji karate, pozostają równie aktualne dziś, jak były w momencie powstania. Masatoshi Nakayama (1913-1987) uczeń samego Gichina Funakoshiego, jest zaliczany dzisiaj do grona największych nauczycieli karate. Mistrz Nakayama był głównym instruktorem JKA (Japan Karate Association) od początku powstania tej organizacji, aż do śmierci w 1987 roku.
W warstwie fabularnej Miyamoto Musashi jest interesującą powieścią przygodową nawet dla czytelnika, który nie interesuje się Japonią, sztukami walki czy drogami osiągania sukcesu. Jednak gdy sięgnąć głębiej, będzie to opowieść o nadawaniu swojemu życiu wartości, niezależnie od tego, jakie by ono nie było. To opowieść o zwykłym człowieku, który tym różni się od innych, że potrafi całkowicie poświęcić się realizacji swojego marzenia o byciu największym z szermierzy.
W warstwie fabularnej Miyamoto Musashi jest interesującą powieścią przygodową nawet dla czytelnika, który nie interesuje się Japonią, sztukami walki czy drogami osiągania sukcesu. Jednak gdy sięgnąć głębiej, będzie to opowieść o nadawaniu swojemu życiu wartości, niezależnie od tego, jakie by ono nie było. To opowieść o zwykłym człowieku, który tym różni się od innych, że potrafi całkowicie poświęcić się realizacji swojego marzenia o byciu największym z szermierzy.
W warstwie fabularnej Miyamoto Musashi jest interesującą powieścią przygodową nawet dla czytelnika, który nie interesuje się Japonią, sztukami walki czy drogami osiągania sukcesu. Jednak gdy sięgnąć głębiej, będzie to opowieść o nadawaniu swojemu życiu wartości, niezależnie od tego, jakie by ono nie było. To opowieść o zwykłym człowieku, który tym różni się od innych, że potrafi całkowicie poświęcić się realizacji swojego marzenia o byciu największym z szermierzy.
W warstwie fabularnej Miyamoto Musashi jest interesującą powieścią przygodową nawet dla czytelnika, który nie interesuje się Japonią, sztukami walki czy drogami osiągania sukcesu. Jednak gdy sięgnąć głębiej, będzie to opowieść o nadawaniu swojemu życiu wartości, niezależnie od tego, jakie by ono nie było. To opowieść o zwykłym człowieku, który tym różni się od innych, że potrafi całkowicie poświęcić się realizacji swojego marzenia o byciu największym z szermierzy.
Dziś, kiedy kultura i tradycje Kraju Kwitnącej Wiśni podbijają cały świat, wraz z zamiłowaniem do sushi, niezawodnych samochodów oraz zielonej herbaty, ocieramy się o aspekty rzeczywistości , które czasem trudno nam właściwie zinterpretować. Choć część przekazu o ""wiernych z Ako"" wydaje się jasna, bo lojalność, bohaterstwo i oddanie dla sprawy są przecież równie wysoko cenione na Zachodzie, to już na przykład sposoby osiągania celu mogą budzić nasz sprzeciw.
Droga wojownika wymaga hartu ducha i samodyscypliny: honor cenniejszy jest nad życie, a spełnienie obowiązku ważniejsze od wygody i dobrobytu. Takich nauk udzielał autor ""Wprowadzenia do bushido"" młodym samurajom żyjącym w okresie pokoju z dala od zgiełku pól bitewnych. Klasyka japońskiej myśli bushido. Przedstawia obraz ""idealnego samuraja"", wiernego rycerskim zasadom i żyjącego ciągle w cieniu śmierci. Wydanie drugie, ilustrowane drzeworytami przedstawiającymi znanych wojowników z końca okresu sengoku (wydanie pierwsze ukazało się w serii Kokoro pod tytułem ""Kodeks młodego samuraja""). ""Ten, kto jest samurajem, musi przede wszystkim pamiętać o tym, że umrze. To jest najważniejsze.""
?Bushi-do to dosłownie drogi rycerzy - drogi, którymi rycerska szlachta iść winna, zarówno w życiu codziennym, jak i w swoim zawodzie - jednym słowem: kodeks rycerski? tak o bushido pisał w 1900 roku dr Nitobe. Talent autora sprawił, że jego dzieło po dziś dzień stanowi podstawowe źródło wiedzy o japońskim etosie rycerskim.Niniejsza edycja została wzbogacona o ilustracje Utagawy Yoshiume z tomu pt. Ookawa jinsei roku (ok. 1840r.).
Hagakure"" to zbiór krótkich, kilku-, kilkunasto- rzadko kilkudziesięciowersowych przypowieści i anegdot spisanych na początku XVIII stulecia przez młodego samuraja Tashiro Tsunamoto. Przez siedem lat miał on pracować nad redakcją wspomnień, nauk i przemyśleń przekazanych mu przez Yamamoto Tsunetomo, który dekadę wcześniej po śmierci pana odszedł ze służby, zgolił głowę i został buddyjskim mnichem, wiodąc odtąd życie pustelnika. Zakres spraw poruszanych w ""Hagakure"" jest niezwykle szeroki: od wydarzeń historycznych, poprzez uwagi na temat właściwego zachowania aż po przypowieści zaczerpnięte z zen lub mówiące o drodze wojownika. Otwierając książkę na dowolnej stronie, możemy być pewni, że zawsze osiemnastowieczny mnich-samuraj będzie miał coś interesującego do powiedzenia o tak fundamentalnych rzeczach, jak życie i śmierć, o obowiązkach i przyjemnościach, dzielności, odwadze, ale i zniewieścieniu, o tym, co jest godne, a co zasługuje na wzgardę. Znakomita większość obserwacji zawartych w ""Hagakure"" pozostaje aktualna do dziś, wszak mimo niebywałego postępu technicznego ludzka natura wcale się nie zmieniła, a nasze życie pozostaje tak samo kruche jak trzy wieki temu...
Japonia sprzed blisko dwóch wieków - ta prawdziwa, z krwi i kości, a nie pism teoretyków bushido. Japonia widziana oczami ubogiego hatamoto, w której wprawdzie ""duszę samuraja"", szablę, można łatwo wycenić i sprzedać, a ulubioną formą rozrywki jest wizyta w dzielnicy rozkoszy, ale duch nie daje się okiełznać i spacyfikować urzędnikom szogunatu. Soczyście opisana rzeczywistość i realia życia samurajów czynią ze Spowiedzi samuraja pierwszorzędne źródło wiedzy o tamtym czasie i ludziach. Autobiografia Katsu Kokichiego obfituje w niesamowite przygody i barwne charaktery, a postać autora wyróżnia się oryginalnością na tle standardów ówczesnego japońskiego społeczeństwa skrępowanego długim szeregiem zasad oraz przepisów. Spowiedź samuraja to fascynujące okno w czasie pozwalające zajrzeć w jeden z najbarwniejszych okresów historii i kultury Japonii.
To jedna z pierwszych publikacji, które pozwalają zachodniemu czytelnikowi bliżej poznać fragmenty bugei juhappan, czyli ""osiemnastu sztuk walki"" praktykowanych przez każdego samuraja. Szczególnie interesujący jest rzut oka na mniej znane odmiany kobudo, choćby takie jak rozsławiona przez Miyamoto Musashiego ""szkoła dwóch mieczy"" (nitoken) lub metoda walki krótkim mieczem. Nie mniej ciekawe są fragmenty poświęcone samurajskim obyczajom: ubiorom, seppuku, ikaishaku, suemonogiri i kultowi miecza, uważanego za duszę samuraja.Tysiąc dwieście fotografii i rysunków stanowi bogaty materiał ikonograficzny o dużej wartości nie tylko dla pasjonatów sztuk walki, ale dla wszystkich osób zainteresowanych historią i kulturą Japonii.
Za nazwą Jitte skrywa się przeświadczenie, iż mistrzowskie opanowanie tego kata dziesięciokrotnie pomnoży umiejętności ćwiczącego. Jitte uczy również technik obrony przed atakami kijem.Charakterystycznymi cechami kata Hangetsu są: występowanie szybkich i wolnych technik, koordynacja pomiędzy ruchami rąk i nóg, a oddechem oraz przestawianie stóp po łukach.Nazwa Empi (lecąca jaskółka) nawiązuje do uderzeń age-zuki, wyskoku i ciosów zadawanych trzymanemu przeciwnikowi, które mają sugerować wysoki i niski lot jaskółki.
Drugi po "Córce samuraja" tom z serii "Odkrywanie Japonii". Wacław Sieroszewski, jeden z najoryginalniejszych twórców Młodej Polski, był jednym z pierwszych, którzy w artystyczny sposób potrafili przybliżyć Polsce „duszę Japończyka”. W opowieściach ze zbioru „Miłość i śmierć” mocne akcenty, pełne przemocy i graficznego okrucieństwa, w niedostrzegalny, prawie naturalny sposób łączą się wierszem albo wizją spadającego kwiatu wiśni. To jak herbata podawana przez mistrza chado – cierpka i gorzka, lecz zagryzana słodkim ciastkiem. Dwie przeciwności, które składają się na wyjątkową całość. Ktoś mógłby nawet dodać: to smak życia…
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
