Najnowsza powieść Pétera Esterházyego Niesztuka nawiązuje do powstałego w latach osiemdziesiątych cyklu Wstęp do literatury pięknej, a zwłaszcza Czasowników posiłkowych serca, uznawanych przez węgierską krytykę za jedno z najwybitniejszych dokonań nurtu tzw. nowej prozy węgierskiej. Autor, podobnie jak w większości swoich powieści, sięga do własnego życiorysu, analizując dzieciństwo, a zwłaszcza trudną relację z matką. O ile w Czasownikach widzimy ukochaną matkę umierającą na oczach zrozpaczonego syna, w Niesztuce Esterházy kreśli obraz matki dalekiej od ideału, niekiedy burzącej jego wyobrażenia o rodzinie. Opuszczona przez męża kobieta zmaga się z siermiężną, trywialną rzeczywistością przełomu lat pięćdziesiątych i sześćdziesiątych, starając się stworzyć wolny od dramatów dom nieświadomym brutalnych realiów dzieciom.
Niesztuka to powieść pełna czarnego humoru, przywołująca tragikomiczny klimat tamtych lat, bardzo sugestywna w opisie, zniewalająca prawdziwością bohaterów, a jednocześnie wpisująca się w kanon specyficznego węgierskiego postmodernizmu.
Przeciwżycie (1986) jest jedną z najciekawszych, ale też i najbardziej skomplikowanych powieści Philipa Rotha.
Autor stara się w niej odpowiedzieć na jedno z podstawowych pytań w całej swojej twórczości - o sytuację Żyda we współczesnym świecie. Bohaterem podzielonej na cztery rozdziały powieści jest Nathan Zuckerman, bohater wielu poprzednich utworów Rotha. Dzięki przemyślnej konstrukcji książkę można odczytać na wiele sposobów, a kolejne interpretacje różnią się od siebie w zasadniczy sposób. Każdą z nich dopuszcza tekst powieści, żadnej nie kwestionuje, żadnej nie podważa. Pisarz bowiem celowo zaaranżował historię, o której ostatecznym kształcie nie sposób przesądzić.
Początki chrześcijańskiego świata to jedna z najnowszych książek Paula Veyne’a (ur. 1930), francuskiego archeologa i historyka, profesora College de France, wybitnego specjalisty w zakresie historii starożytnego Rzymu.
IV wiek był okresem przełomowym dla pozycji chrześcijaństwa w cesarstwie rzymskim. Z niewielkiej sekty, prześladowanej jeszcze w pierwszych latach tego stulecia, przekształciło się ono w wyznanie panujące w całym rozległym imperium. Veyne analizuje przyczyny, warunki i przebieg tego procesu od nawrócenia się cesarza Konstantyna Wielkiego na nową wiarę w 312 roku, kiedy mieszkańcy państwa nadal w ogromnej większości wyznawali wierzenia pogańskie, po edykty cesarza Teodozjusza I, zakazujące sprawowania w imperium kultów innych niż ortodoksyjne chrześcijańskie
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
