W 2014 roku minęła 40. rocznica premiery Potopu. Przez te lata film Jerzego Hoffmana obejrzało prawie 30 milionów widzów. Potop zyskał miano supergiganta polskiego kina, a ukoronowaniem jego drogi było zdobycie nominacji do Oscara. Niebywała w polskiej kinematografii skala przedsięwzięcia, niezapomniane kreacje aktorskie, mistrzowskie zdjęcia Jerzego Wójcika, kunsztownie odtworzone realia epoki, a przede wszystkim historia Kmicica i Oleńki składają się na niesłabnące powodzenie filmu.Aby w doskonałej jakości zachować Potop dla przyszłych pokoleń, Filmoteka Narodowa pod kierunkiem twórców ekranizacji wykonała digitalizację i rekonstrukcję cyfrową dzieła oraz wyprodukowała jego skróconą wersję Potop Redivivus.Książka Potop Redivivus jest pierwszą po 40. latach monograficzną pozycją poświęconą ekranizacji Potopu. Spośród blisko 2000 fotosów do filmu i werków znajdujących się w archiwum Filmoteki Narodowej w publikacji umieszczono ponad 350 niektóre z nich po raz pierwszy ujrzą światło dzienne. Bogactwo ikonografii dopełniają unikalne projekty kostiumów, plakaty polskie i zagraniczne oraz rysunki satyryczne.Publikacja zawiera nowe teksty uznanych filmoznawców, dotyczące m.in. recepcji filmu, wywiady z Jerzym Hoffmanem, Jerzym Wójcikiem, Danielem Olbrychskim, Leszkiem Teleszyńskim oraz członkami ekipy filmu, archiwalne wypowiedzi twórców, fragmenty recenzji z prasy polskiej i zagranicznej.Potop Redivivus to propozycja wydawnicza nie tylko dla wielbicieli filmu, lecz także dla tych wszystkich, którzy interesują się historią polskiej kinematografii.
Polski plakat jedno z najlepiej rozpoznawanych pojęć sztuki XX wieku, fenomen skutecznego połączenia przeciwieństw: wieloznaczności i czytelności, metafory i prostoty, artystycznej ścieżki i skutecznej reklamy. Rezultat trwających przez stulecia przemian w komunikacji obrazem, przemian mówiących wiele o specyfice polskiej kultury, której istotą było i jest godzenie sprzeczności. Album przedstawia dzieje tej dziedziny twórczości. Autorki poszukują jej korzeni m.in. w rozpowszechnieniu w XVI wieku form grafiki i druku, ukazują interesujące przykłady protoplakatów należących do arcydzieł grafiki polskiej XVIIXVIII wieku, zwracają uwagę na narodziny nowych technik reprodukcyjnych wykorzystywanych przez artystów w XIX wieku oraz na zmianę sytuacji w sztukach plastycznych od czasu rozpowszechnienia fotografii. Powstaje w ten sposób historyczny kontekst, z którego wyrasta kształtowana przez malarzy, architektów, designerów i grafików sztuka plakatu, stająca się pod koniec XIX i w pierwszej połowie XX wieku polską specjalnością. Na tym tle polska szkoła plakatu lat pięćdziesiątych i sześćdziesiątych ubiegłego stulecia, powołanie pierwszego na świecie Muzeum Plakatu, powstanie silnego ośrodka kształcącego artystów i międzynarodowa renoma tej dziedziny widziane są jako naturalna konsekwencja wcześniejszych procesów artystycznych. Książkę zamyka refleksja na temat współczesnej roli plakatu, jego wszechobecności (plakat internetowy), kodyfikacji języka komunikacji wizualnej i nowych trendów obecnych wśród najmłodszego pokolenia twórców plakatu autorskiego, unikatowego, poetyckiego, często rezygnującego z czytelnego komunikatu.
Księga karpackich zbójników to propozycja dla wszystkich zainteresowanych fenomenem dawnego zbójnictwa oraz karpackim folklorem. Na jej kartach ożywają postaci 37 najgłośniejszych harnasiów, działających od XVI do XIX w. od Śląska Cieszyńskiego po Huculszczyznę, zapuszczających się nawet w głąb Śląska, na Morawy, pod Kraków i Przemyśl oraz na Podole i Bukowinę. Autor, historyk i etnograf, kreśli biogramy słynnych zbójnickich hetmanów, omawia ich rolę w folklorze ustnym, a następnie przytacza opracowane przez siebie legendy i podania. W ten sposób książka łączy walory popularnonaukowe i literackie, ukazując głośnych hersztów karpackich zarówno w świetle dokumentów sądowych, jak i ludowych wyobrażeń, nie stroniąc od wyeksponowania rozbieżności pomiędzy znanymi z legend bohaterami a ich historycznymi pierwowzorami, samych zaś zbójników osadzając w kulturowym kontekście. Nie zabrakło miejsca także dla postaci całkowicie fikcyjnych, które powołały do życia wyłącznie góralskie podania. Obok Janosika, Ondraszka, Oleksego Dobosza i Józefa Baczyńskiego przez karty książki przewija się cała plejada zbójników o rodowodzie polskim, ruskim, huculskim, węgierskim, ale także romskim i żydowskim, ukazując bogactwo dawnego karpackiego świata.
W polskim krajobrazie, na ziemiach Małopolski, Wielkopolski czy dawnych Kresów, znamienne punkty stanowiły zawsze magnackie rezydencje. Powstawały przez wieki, przybierając różne formy - od ufortyfikowanych zamków po otoczone parkami i ogrodami pałace. Niestety, do dziś pozostało ich niewiele, a jeszcze mniej cieszy się nadal dawną świetnością. Liczne, wspaniałe zespoły rezydencjonalne na zawsze już zostały utracone, poddane dewastacji i zniszczeniu. Historia okrutnie obeszła się z tymi perłami architektury i skarbnicami kultury. Tym cenniejsze są archiwalne zdjęcia, które pozwalają wyobrazić sobie, jak kiedyś wyglądały arystokratyczne siedziby. Wybór takich zdjęć zamieszczony został w albumie Rezydencje, kolejnym z serii poświęconej dawnej fotografii.W dzieje polskich zespołów rezydencjonalnych wprowadza Wit Karol Wojtowicz, znawca tematu, długoletni dyrektor Muzeum Zamku w Łańcucie.
Publikacja zawiera bogaty zbiór niepublikowanych dotąd i w znaczniej części nigdy niewystawianych rysunków i akwarel drohobyczanina Feliksa Lachowicza (18841941), powstałych podczas pobytu artysty na Syberii w latach 19141920, a obecnie znajdujących się w zbiorach Zakładu Narodowego im. Ossolińskich we Wrocławiu. W tym czasie Lachowicz stworzył ponad 260 prac, które następnie przywiózł do kraju. Oprócz niezaprzeczalnych wartości artystycznych ilustracji istotne są także walory dokumentalne na całość składają się widoki, sceny rodzajowe, przedstawienia typów etnicznych, kompozycje alegoryczne i martyrologiczne oraz karykatury. Wśród nich najcenniejszy jest zespół 40 karykatur oficerów i żołnierzy V Dywizji Strzelców Syberyjskich oraz widoki obozu jenieckiego w Semipałatyńsku i koszar 2. Pułku Piechoty w Nowomikołajewsku. Solidne opracowanie tekstowe uwzględniające między innymi biogram artysty oraz omówienie jego twórczości doskonale uzupełnia ten cenny zbiór rysunków. Projekt został zainicjowany i jest gorąco popierany przez Stowarzyszenia Przyjaciół Ziemi Drohobyckiej.
Łazienki Królewskie to wyjątkowe miejsce ‒ jest to obszar łączący niezwykłą architekturę i piękno przyrody. Cały kompleks ‒ na który składają się trzy ogrody, Pałac Na Wyspie, Stara Pomarańczarnia, Pałac Myślewicki, Amfiteatr i wiele innych cennych obiektów ‒ zajmuje powierzchnię 76 hektarów. Album zawiera archiwalne zdjęcia z lat 1915‒1939 przedstawiające Łazienki Królewskie w okresie sprzed zniszczeń, jakie spowodowała druga wojna światowa i okupacja hitlerowska. Topograficzny układ fotografii powoduje, że oglądając publikację, odbywamy swego rodzaju spacer po tym pięknym miejscu. Wędrówkę wzbogacają krótkie opisy poszczególnych obiektów, które odnoszą się do obrazu Łazienek Królewskich widzianego oczami znakomitego historyka i filozofa Władysława Tatarkiewicza. Album w polsko-angielskiej wersji językowej.
Lwów - miasto bliskie sercu wielu Polaków, wspaniałe zabytki, ślady historii, Cmentarz Łyczakowski, katedry trzech obrządków - dziś odzyskuje swój dawny blask. Zapraszamy na krótki spacer po Lwowie z książką autorstwa doświadczonych przewodników
"Polska to zmieniony pod względem graficznym i uaktualniony album cieszący się niezmienną popularnością, wznawiany kilkakrotnie w siedmiu odrębnych wersjach językowych. Nowe wydanie będzie liczyć 348 stron i odpowiednio więcej zdjęć, w tym wiele zupełnie nowych fotografii. Powstały nowe teksty wprowadzające do poszczególnych rozdziałów autorstwa Jacka Tokarskiego. Niezmieniony pozostał kunszt Adama Bujaka i wyjątkowy w swej prostocie i mądrości tekst ks. Jana Twardowskiego. Polska wersja językowa. Wydanie w eleganckim płóciennym etui.
"Polska to zmieniony pod względem graficznym i uaktualniony album cieszący się niezmienną popularnością, wznawiany kilkakrotnie w siedmiu odrębnych wersjach językowych. Nowe wydanie będzie liczyć 348 stron i odpowiednio więcej zdjęć, w tym wiele zupełnie nowych fotografii. Powstały nowe teksty wprowadzające do poszczególnych rozdziałów autorstwa Jacka Tokarskiego. Niezmieniony pozostał kunszt Adama Bujaka i wyjątkowy w swej prostocie i mądrości tekst ks. Jana Twardowskiego. Niemiecka wersja językowa. Wydanie w eleganckim płóciennym etui.
,,Warszawa lata 50."" to kolejna z serii Foto Retro fotograficzna opowieść o niezwykłych dziejach stolicy tamtego czasu. Ponad dwieście zdjęć ze zbiorów Narodowego Archiwum Cyfrowego, w większości niepublikowanych, w szczególnie sugestywny sposób przybliża obraz Warszawy lat 50. - imponujące tempo odbudowy zniszczonego w czasie drugiej wojny światowej miasta, wszechobecny socrealizm i komunistyczną propagandę, codzienne życie mieszkańców, ale także powiew wielkiego świata, jaki przyniósł Warszawie V Światowy Festiwal Młodzieży i Studentów w 1955 roku.
Najnowsza książka Krzysztofa Łoszewskiego ,,Od spódnicy do spodni. Historia mody męskiej"" to niezwykle ciekawe spojrzenie specjalisty na świat mody męskiej od początków jej istnienia do czasów współczesnych. Znany projektant mody i stylista, autor dwóch bestsellerów: ,,Dress code'u"" i ,,Smart casual'u"", z charakterystyczną dla siebie lekkością pióra i bezpośredniością przekazu, przemierza kolejne etapy rozwoju mody męskiej, pokazując zarówno jej zmiany, jak i wpływ na dzisiejszy strój mężczyzny i nowoczesną męską modę. Krzysztof Łoszewski proponuje niecodzienną podróż w czasie: od przepaski na biodrach, przez spektakularne zmiany XIX wieku, po wiek XXI - nie wyłączając wpływu kina niemego, jazzu i prohibicji międzywojnia, szalonej rewolucji popkulturowej w rytmie rock'n'roll lat 50., inwazji koloru lat 60., karuzeli trendów lat 70., oraz narodzin kreatorów mody ostatnich dekad. Autor z sukcesem poszukuje pośrednich i bezpośrednich zależności społeczno-kulturowych w kolejno nadchodzących inspiracjach modowych w Polsce i na świecie. Wyjaśnia między innymi, kiedy i dlaczego mężczyźni zamienili spódnice na spodnie, chusty na krawaty, frak na garnitur, a także dlaczego zrezygnowali z pończoch, peruk i koronek. Książka ta nie jest typowym wykładem historycznym - jest opowieścią o tym, co prowokowało zmiany, intrygowało, co było i jest modne!
Wchodzą muchy pod poduchy i pod kocyk wchodzą w nocy. I udają muchy duchy. Ale my jesteśmy zuchy - przepędzimy wszystkie muchy... 26 zabawnych i oryginalnych muszych przygód zebranych pod wspólnym tytułem Muchy. Muchy w cukierni, muchy nad Bałtykiem, muchy na wakacjach, muchy pasibrzuchy, musza kraksa, dieta, miłość - przewrotne, pełne humoru i pobudzające wyobraźnię wiersze Kingi Grabowskiej-Bednarz, niezwykle sprawnie żonglującej słowem barwnym i dźwięcznym, to doskonały sposób na odkrywanie świata nie tylko przez najmłodszych! Poetyka prostoty i naturalności oraz niebanalne spojrzenie na codzienność, połączone z zabawnymi ilustracjami uroczych i dowcipnych muszych przyjaciół z pewnością rozbawi każdego czytelnika. Ciekawy projekt graficzny dodatkowo uprzyjemni lekturę, do której zapraszamy i te małe, i te duże zuchy!
Książka Agnieszki L. Janas to pierwsza publikacja o fenomenie polskiej mody lat 50. i 60. oglądanym przez pryzmat codziennego życia. To pełen urokliwych wspomnień zapis z podróży w czasie z modą w tle. Bohaterki Elegantek różni wiele: miejsce zamieszkania, status społeczny, zawód, poziom popularności. Pochodziły z różnych środowisk, były wśród nich arystokratki, przedstawicielki inteligencji, a także córki rzemieślników czy zamożnych chłopów. Łączyło je jedno - miłość do mody i potrzeba eleganckiego, estetycznego wyglądu. Autorka pyta je o to, czym żyła wówczas Polska oraz na czym polegała elegancja w tych niełatwych czasach. Książka staje się wehikułem , pozwalającym poznać życie bohaterek, które na przekór niesprzyjającym realiom były prawdziwymi elegantkami: Ewy Wiśniewskiej, Jadwigi Mazurek, Ewy Opackiej, Krystyny Mazurówny, Eleonory Siedleckej, Elżbiety Janas, Beaty Tyszkiewicz, Jolanty Plenzner, Moniki Dzienisiewicz-Olbrychskiej, Marii Jarosek, Teresy Tomaszewskej-Jakuczyn, Emilii Modrzejewskej, Ewy Marii Morelle. Jak wówczas radziły sobie Polki i jak wyglądały ich garderoby? Czy interesowały się modą i skąd czerpały inspiracje? Czy w ogóle o niej myślały? Na te i inne pytania odpowiadają bohaterki książki! Zapraszamy do lektury!
Bogato ilustrowana biografia Teodory Matejkowej - żony Jana Matejki. Dla współczesnych sobie pozostawała osobą znaną głównie z widzenia. Matejkowie nie prowadzili domu otwartego, nie mieli loży w Teatrze Miejskim, prawie nigdzie nie bywali. To odosobnienie, przy bujnej urodzie pani Matejkowej i jej częstej obecności na wielkich płótnach małżonka prowokowało plotki, które – powtarzane w listach, zapiskach, wspomnieniach – stworzyły dla potomnych obraz domowego potwora, utracjuszki przepuszczającej bez umiaru ciężko zapracowane pieniądze męża, niszczącej jego talent, a niekiedy dzieła.
Opierając się na zapiskach, relacjach, listach spróbujmy odtworzyć życie kobiety raczej nietuzinkowej, niewykluczone że żyjącej w epoce nie akceptującej artystycznych ambicji i marzeń o realizacji własnych marzeń kobiet tamtej epoki.
Projekt współfinansowany ze środków Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego.
Jan Matejko to jeden z najwybitniejszych polskich malarzy, wielokrotnie nagradzany i odznaczany; był członkiem wielu towarzystw artystycznych, akademii i instytucji naukowych. W 1878 roku uzyskał od społeczności Krakowa, w imieniu całego narodu, berło - symbol panowania w dziedzinie sztuki. Zarówno jego olbrzymich rozmiarów wizje historiozoficzne, jak i mniejsze ilustracje dziejów budziły duże zainteresowanie, kształtując wyobraźnię i świadomość historyczną Polaków. Matejko jest autorem ponad 300 obrazów i 3000 rysunków.Dzieła zebrane w albumie umożliwiają prześledzenie rozwoju twórczości malarza od prac najwcześniejszych, namalowanych w krakowskiej Szkole Sztuk Pięknych (,,Portret Franciszka Matejki z trojgiem dzieci"", ,,Stańczyk udający ból zębów"", ,,Widok z wieży Ratuszowej na Rynek i kościół Mariacki w Krakowie""), poprzez obrazy młodzieńcze, malowane podczas lub tuż po ukończeniu studiów w akademiach Monachium i Wiednia (studium głowy starca, ,,Otrucie królowej Bony"", portrety Marii i Parysa Maurizio), po kreacje dojrzałego artysty: genialne wizerunki członków rodziny, galicyjskiej inteligencji i arystokracji (portrety Leonarda Serafińskiego, Łukasza Dobrzańskiego, Piotra Moszyńskiego, Mikołaja Zyblikiewicza) oraz wielkie wizje historiozoficzne (,,Hołd pruski"", ,,Wernyhora"", ,,Kościuszko pod Racławicami"").
,,Miałem zamiar zacząć ten tekst o albumie Chrisa Niedenthala z przytupem i, krok po kroku, figura po figurze, parę absurdów chciałem pokazać, ale traf zdarzył, że ledwo pierwszy gest zrobiłem, opanowała mnie, wciągnęła magia jego zdjęć...""‒ tak we wstępie do albumu pisze Jerzy Pilch. Trudno bowiem nie ulec urokowi tych obrazów ujmowanych przez fotografika w wyjątkowych kadrach. Chris Niedenthal był świadkiem historii okresu Peerelu i z niezwykłym mistrzostwem śledził ją obiektywem aparatu. Demonstracje, czołgi, zomowcy, prominenci, kilometrowe kolejki, życie codzienne ‒ wszystko to uwidocznione na fotografiach. ,,Paradoks Niedenthala i skala jego talentu zasadza się na tym, że chcąc stworzyć galerię przedmiotowych osobliwości dawnego systemu, stworzył komiczny, dramatyczny i wyjątkowo mocny obraz życia prawdziwego. Chciał dać jakieś peerelowskie panopticum, a dał zawsze nieskończenie mocniejsze od kontekstów, zwłaszcza od kontekstów politycznych, dzieło sztuki"" ‒ dodaje Pilch. Na 312 stronach oprócz zdjęć ukazujących polskie realia znalazły się także fotografie wykonane w Czechosłowacji, Bułgarii, NRD, Rumunii, Jugosławii, na Węgrzech i w Związku Radzieckim. Album w wersji dwujęzycznej: polsko-angielskiej.
70 lat temu, 1 sierpnia 1944 roku, do walki o wolność swojego miasta przystąpiło kilkanaście tysięcy słabo uzbrojonych powstańców. Dowództwo podziemnej Armii Krajowej, decydując o podjęciu jawnych działań zbrojnych przeciwko przeważającym siłom okupanta niemieckiego, planowało utrzymanie kontroli nad miastem przez tydzień, może 10 dni. Zakładano, że wkrótce do szturmu na Warszawę ruszy Armia Czerwona. Stalin jednak wstrzymał działania ofensywne, a osamotnieni powstańcy bronili swojej stolicy przez blisko 10 tygodni. W ciągu 63 dni walk zginęło około 18 000 żołnierzy powstania i blisko 120 000 mieszkańców Warszawy, zabitych w czasie walk, a także okrutnie zamordowanych przez hitlerowców. Jednak przez te 63 dni powstania Warszawa – choć palona, ostrzeliwana i bombardowana – walczyła i żyła wolnością, funkcjonowało niepodległe państwo polskie. Jak wyglądała ta walka i życie miasta, pokazujemy na starannie wyselekcjonowanych fotografiach archiwalnych.
Wydanie w języku niemieckim.
70 lat temu, 1 sierpnia 1944 roku, do walki o wolność swojego miasta przystąpiło kilkanaście tysięcy słabo uzbrojonych powstańców. Dowództwo podziemnej Armii Krajowej, decydując o podjęciu jawnych działań zbrojnych przeciwko przeważającym siłom okupanta niemieckiego, planowało utrzymanie kontroli nad miastem przez tydzień, może 10 dni. Zakładano, że wkrótce do szturmu na Warszawę ruszy Armia Czerwona. Stalin jednak wstrzymał działania ofensywne, a osamotnieni powstańcy bronili swojej stolicy przez blisko 10 tygodni. W ciągu 63 dni walk zginęło około 18 000 żołnierzy powstania i blisko 120 000 mieszkańców Warszawy, zabitych w czasie walk, a także okrutnie zamordowanych przez hitlerowców. Jednak przez te 63 dni powstania Warszawa - choć palona, ostrzeliwana i bombardowana - walczyła i żyła wolnością, funkcjonowało niepodległe państwo polskie. Jak wyglądała ta walka i życie miasta, pokazujemy na starannie wyselekcjonowanych fotografiach archiwalnych...
70 lat temu, 1 sierpnia 1944 roku, do walki o wolność swojego miasta przystąpiło kilkanaście tysięcy słabo uzbrojonych powstańców. Dowództwo podziemnej Armii Krajowej, decydując o podjęciu jawnych działań zbrojnych przeciwko przeważającym siłom okupanta niemieckiego, planowało utrzymanie kontroli nad miastem przez tydzień, może 10 dni. Zakładano, że wkrótce do szturmu na Warszawę ruszy Armia Czerwona. Stalin jednak wstrzymał działania ofensywne, a osamotnieni powstańcy bronili swojej stolicy przez blisko 10 tygodni. W ciągu 63 dni walk zginęło około 18 000 żołnierzy powstania i blisko 120 000 mieszkańców Warszawy, zabitych w czasie walk, a także okrutnie zamordowanych przez hitlerowców. Jednak przez te 63 dni powstania Warszawa - choć palona, ostrzeliwana i bombardowana - walczyła i żyła wolnością, funkcjonowało niepodległe państwo polskie. Jak wyglądała ta walka i życie miasta, pokazujemy na starannie wyselekcjonowanych fotografiach archiwalnych...
Mówi się, że trzy rzeczy najpiękniejsze w świecie to kobieta w tańcu, koń w galopie i statek pod pełnymi żaglami. Wiele w tym prawdy. Nie bez powodu też obrazy kobiet, koni i żaglowców budzą zachwyt i cieszą się nieodmiennym powodzeniem. Żaglowce przez stulecia towarzyszyły naszej cywilizacji. Służyły do podróży, przewożenia towarów, prowadzenia wojen, a także do wypoczynku, szkolenia i turystyki. Umożliwiały odkrywanie świata, przekraczanie granic zarówno tych wytyczonych na mapach, jak i tych fizycznie niedostrzegalnych. Dawały poczucie wolności i niezależności... (ze wstępu Krzysztofa Baranowskiego).
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
