Książka podróżniczo-historyczna o trzeciej co do wielkości wyspie Morza Śródziemnego, pierwszej pod względem bogactwa zabytków, piękna i różnorodności przyrody. Położona na morskich szlakach pomiędzy Europą, Azją i Afryką przechowuje pochodzące z różnych epok pomniki swej złożonej przeszłości, mierzonej dziesięcioma tysiącami lat dziejów. Wyspa na skrzyżowaniu Wschodu i Zachodu, ukształtowana przez wysoką kulturę hellenistyczną, rzymską i bizantyńską, została nie tak dawno podzielona na część grecką i turecką, które na naszych oczach zmierzają ku politycznej jedności. A przyroda! To wypiętrzone na wysokość prawie trzech tysięcy metrów góry pokryte sosnowymi lasami, to głębokie doliny z drobnymi wioskami na zboczach, to ukryte w śródziemnomorskich ogrodach monastery i kościoły zdobione przecudnymi freskami, to dywany anemonów ścielące się wiosną w ruinach rzymskich miast, to rosochate od starości drzewa oliwne, to niekończące się uprawy winorośli, skąd pochodzi słodko-cierpka commanadaria o niepowtarzalnym smaku. Wreszcie to wyspa plaż, słońca i ciepłego morza.
JAN GAĆ, historyk, podróżnik, fotografik. Zafascynowany przeszłością tropi jej relikty podczas licznych podróży historycznych, archeologicznych i kulturowych w krajach basenu Morza Śródziemnego, Bliskiego Wschodu i obu Ameryk. Po ukończeniu studiów fotograficznych w USA wyprawy autora przybrały również charakter zdjęciowy. Z aparatem w ręku przemierza on kontynenty w poszukiwaniu reliktów dawnych kultur i cywilizacji, utrwalając w obrazach ich ślady. Jest autorem 20 książek, w tym czterech przewodników po Ziemi Świętej, Grecji bizantyńskiej, Rzymie i o drodze do Santiago de Compostela Szlakiem Francuskim. W różnych pismach opublikował ponad 350 artykułów z dziedziny historii, sztuki i religii. Pełną listę publikacji autora można znaleźć na stronie: www.jangac.com.pl
Książka ""Polsko, Ojczyzno moja!"" podpowiada, aby w świetle wiary odczytywać historyczne zadania, jakie Bóg nakłada na ramiona narodu. Polakom - podpowiadają papieże - Pan historii wyznaczył misję ""przedmurza chrześcijaństwa"". Polska została też nazwana ""sercem Europy"", krajem tolerancyjnym i bez płonących stosów, bez którego ten kontynent nie może istnieć. Siłę do tej misji czerpali Polacy z krzyża Chrystusowego oraz od Maryi, Matki i Królowej narodu, która ich osłaniała i strzegła. Kult Chrystusowy i maryjny stał się elementem spajającym wspólnotę Polaków, gotową w każdej chwili stanąć do walki w obronie wiary, podobnie jak i Rzeczpospolitej. Fundamenty Polski odnajdujemy w rodzinie, Kościele, szkole oraz innych instytucjach służących formacji duchowej. W nich wzrasta człowiek-Polak, chrześcijanin, obywatel. W oparciu o te jakości duchowe chcemy budować jej przyszłość, by wierna tradycji nigdy od nich nie odstąpiła. Polscy mistycy i mistyczki doskonale rozumieją tę powinność wobec swej ojczyzny, stąd zachęcają, aby trwać w wierze ojców i przekazywać światło nadziei w trudnych czasach, w jakich przyszło żyć ludziom. Przypominają, że należy przekazywać ogień miłosierdzia, by rozpalił ludzkie serca, przyniósł szczęście i ukojenie. Dawała tego dowód św. Faustyna Kowalska oraz św. Jan Paweł II.
Ludzie z wioski wrócili do domów i zaczęli dyskutować między sobą o tym, co się wydarzyło.
– Dzieci udawały! – twierdzili jedni.
– Nie! One naprawdę kogoś widziały! – mówili inni. – A nawet z tym kimś rozmawiały!
Wkrótce wszyscy w Fatimie opowiadali sobie o tej nadzwyczajnej historii.
– Trzeba znowu pojawić się na wzgórzu – postanowili. – Może tym razem i my zobaczymy to, co widzą dzieci.
Trzynastego lipca, na polu za wioską, pojawiły się cztery tysiące osób! Tłum był tak gęsty, że dzieci ledwo mogły dotrzeć na miejsce. Matka Boża, tak jak obiecała, znowu ukazała się dzieciom i bardzo prosiła o modlitwę na różańcu w intencji pokoju. Mówiła, że tylko w ten sposób można wyprosić koniec okropnej wojny! Czy to nie dziwne, że na zakończenie wojny może mieć wpływ modlitwa małych pastuszków? Trójki dzieci, o których nic nie wiedzą wielcy generałowie planujący działania wojenne i premierzy podejmujący rozmowy na najwyższym szczeblu?
To książka, która w prosty sposób opisuje historię objawień w Fatimie. Sto lat temu Matka Boża przekazała trójce dzieci najważniejsze przesłanie dotyczące nadchodzących wydarzeń XX wieku. Powiedziała, że ludziom potrzeba nawrócenia i modlitwy.
Historia opisana w książce nie kończy się na 1917 roku, ale pokazuje dalsze losy świata, w których wypełniają się tajemnice powierzone małym pastuszkom. Zastanawiając się nad tymi wydarzeniami, możemy się przekonać, że modlitwa ma ogromną moc – także dzisiaj.
Pradawne dęby w Tajemniczym Lesie kryją zadziwiające tajemnice, nieznane przestrzenie i światy. Przekonała się o tym Teofila, mała dziewczynka z rodziny czarodziejów. Wyruszając wraz ze swym przemądrzałym gadatliwym kotem Klemensem na wyprawę do lasu, natrafiła w dziupli potężnego dębu na zwykłą starą patelnię. Jednak nic nie jest takie, jak się wydaje. Patelnia przenosi naszych bohaterów do innego, choć równie realnego świata. Przeżywają w nim mnóstwo przygód, poznają sekret gadającej skrzynki, fruwają latającym dywanem. Towarzyszy im nowy znajomy, ciekawski stworek Andronik.
Czy zdołają powrócić do domu? Wszak patelnia, która przeniosła ich w inny świat, gdzieś przepadła…
Krzysztof Skok, z wykształcenia politolog i ekonomista, z zamiłowania podróżnik i obieżyświat. W trakcie licznych podróży odwiedził ponad sześćdziesiąt państw Europy, Azji i Afryki, z czego trzy czwarte na rowerze.
Plonem jego podróży są książki. Po dwóch poprzednich publikacjach: „Rowerem na Igrzyska. 10.255 km samotnej wyprawy z Sopotu do Pekinu” oraz „Rowerem przez świat”, przyszła pora na kolejną.
„Rowerem po Europie” to dziennik trzech wypraw z lat 2014 i 2015: do Skandynawii, przez Europę Zachodnią i Południową, a także w Alpy. Podejmując ryzyko związane z wyprawami jednośladem, autor nie tylko spełnia własne marzenia i realizuje plany, ale przede wszystkim poznaje Europę. Tę prawdziwą, bo odkrywaną poprzez poznawanie ludzi, kultur i samego siebie. Jak w pamiętniku – dzień po dniu – dzieli się swoimi obserwacjami, odczuciami, opowiada o niesamowitych przygodach, jakie przeżył na trasie.
O życiu w drodze, które staje się pasją, o ludzkiej dobroci i życzliwości, o umiejętności zdania się na los i umacnianiu się w trudzie przeczytacie sięgając po tę książkę.
Sześciotygodniowa wyprawa do Ekwadoru, relacjonowana dzień po dniu – dynamicznie i ze szczyptą humoru. Prawda, że brzmi obiecująco?
Autor reportażu-opowiadania wraz z dwójką kolegów przemierzył ten kraj wzdłuż i wszerz. To, co zobaczył i przeżył, daje gwarancję, że Ekwador zauroczy każdego miłośnika podróży i przygody. Ciepły klimat, niezwykła przyroda, odmienna kultura, tradycje mieszkańców i ich etniczna różnorodność przyciągają niczym magnes.
Z wyjątkową precyzją i wnikliwością udało się autorowi ukazać piękno Ekwadoru, który opisywany w tej książce mieni się kolorami tęczy. Dzięki sugestywnym relacjom czytelnik ma szansę stać się uczestnikiem tej wyprawy od pierwszego do ostatniego dnia.
„Przez Syberię na gapę” to opowieść o samotnym spływie gumowym pontonem największą syberyjską rzeką Leną. Romuald Koperski zmierzył się z Syberią, nie posiadając odpowiedniego sprzętu, zapasu żywności i pieniędzy. Autor był w miejscach, które przez większość dziejów ludzkości pozostawały poza zasięgiem człowieczej wyobraźni. Książka opisuje piękno syberyjskiej ziemi oraz zamieszkałych Syberię narodów, plemion i grup etnicznych. Autor przepłynął pontonem 4500 km! Za tę niezwykłą podróż otrzymał prestiżową nagrodę „Kolosa” oraz tytuł Podróżnika Roku 1999.
Najnowsze wydanie jest uzupełnione o niepublikowane wcześniej zdjęcia z Syberii oraz nowy rozdział poświęcony wydarzeniom, o których jeszcze kilkanaście lat temu nie można było pisać!
Syberia. Zimowa Odyseja to pełna niezwykłych przygód relacja z najtrudniejszej w historii motoryzacji zimowej ekspedycji samochodowej z przylądka Roca w Portugalii, przez Syberię, na dalekie krańce Czukotki. Podróżnicy w składzie: Romuald Koperski, Marian Pilorz oraz Viktor Makarovskiy swym brawurowym, ekstremalnym przejazdem jako pierwsi w dziejach motoryzacji spięli zachodnie krańce Eurazji ze wschodnimi.Autor z typową dla siebie swadą wprowadza nas w świat dzikiej przyrody, pięknej i groźnej syberyjskiej zimy oraz wspaniałych ludzi, których podróżnicy spotkali na swojej drodze. Sami, bez wsparcia z zewnątrz, w skrajnie niskich temperaturach torowali sobie drogę przez liczącą tysiące kilometrów syberyjską tajgę, doliny, przełęcze i pustynie arktyczne.
Niezależnie od indywidualnych dążeń towarzyszących wychowaniu dzieci, będą miały one większe szanse być szczęśliwe i spełnione gdy dorosną, jeśli poznają moralne wskazówki niesione przez Słowo Boże.
Te biblijne opowieści są pomyślane jako pomoc dla dzieci w identyfikowaniu moralnych wartości. Omówiono tu wiele aspektów dobrego postępowania, a każda historia skupia się wyłącznie na jednym temacie. W miarę dojrzewania dzieci, rozmawiający z nimi rodzice mogą sięgać głębiej i wspólnie odkrywać wciąż nowe i pouczające przesłanie zawarte w zamieszczonych tu opowiadaniach.
„Kredkami do Nieba” może sprawić, że Dobra Nowina nie będzie dla dzieci jedynie abstrakcyjną opowieścią o tym, co wydarzyło się dwa tysiące lat temu w egzotycznym kraju. Dzięki ołówkom, farbom, nożyczkom te wydarzenia stają się czymś bliskim, a my: dzieci, rodzice, dziadkowie – jesteśmy ich uczestnikami. To jest bardzo ważne, bo przecież Ewangelia mówi do nas dzisiaj, gdy słuchamy jej w czasie mszy świętej lub czytamy ją po cichu. Ewangelia mówi do nas, a my możemy i powinniśmy odkrywać coraz głębiej sens tego, co Bóg pragnie nam przekazać. Dobrze jest próbować odnajdywać w niej nasze życie, a nie tylko traktować ją jako opowieść o tym, co się kiedyś wydarzyło. Gdy próbujemy sobie wyobrazić, jak wyglądały sandały na nogach Pana Jezusa, On staje przed nami i zaprasza, by iść za Nim.
Gdy próbujemy wyobrazić sobie drzewo, na które wdrapał się Zacheusz, od razu pytamy, gdzie było nasze miejsce w tłumie patrzących na Jezusa. Gdy idziemy z uczniami do Emaus, uczymy się szukać Jezusa w każdym, kto nam dziś towarzyszy. Jestem przekonana, że właśnie próba uchwycenia różnych szczegółów i ich zapisania, narysowania, odtworzenia, jest świetnym sposobem na przybliżenie treści Ewangelii.
Dzięki „Kredkom” historia narodzin, nauczania, śmierci i zmartwychwstania staje się naszą historią. Ona dzieje się teraz i teraz stawiane są nam pytania, na które musimy odpowiedzieć.
Może czasem każdy powinien wziąć kredkę i narysować pusty Grób…
Joanna, babcia
Właśnie dlatego książka i opisane w niej sposoby odnawiania i ożywiania parafii nie są kolejną teorią, którą może uda się dostosować do rzeczywistości. Nie są schematem wymyślonym za biurkiem, który w zderzeniu się z konkretnymi wspólnotami i ludźmi rozsypie się w proch. Są zaś żywym świadectwem drogi, która już została przebyta i która oczywiście ciągle jeszcze stoi otworem, stwarzając wciąż nowe możliwości. Wszystko to już z zachwytem oglądałem i tego doświadczałem, mając jednocześnie niezwykły apetyt na kolejne rozdziały tej niezwykłej wspólnoty i ludzi, którzy ją tworzą.
(ze Wstępu o. Adama Szustaka OP)
Ks. Jacek Socha - ur. 30.06.1969 r. w Gdańsku, prezbiter archidiecezji gdańskiej, doktor teologii UKSW w zakresie teologii moralnej, od 2009 roku proboszcz parafii pw. św. Mikołaja w Gdyni-Chyloni, interesuje się teologią nowej ewangelizacji oraz myślą współczesnych teologów, m.in. Ronalda Rolheisera i Toma N. Wrighta.
Kinga Frąckowska
ur. 26.06.1986 r. w Słupsku, mgr teologii KUL, doktorantka na WT UMK w zakresie teologii biblijnej, przedmiotem jej zainteresowań są księgi prorockie Starego Testamentu, zwłaszcza Księga Ezechiela, oraz kwestia powołania prorockiego chrześcijan.
Robert Karcz - archeolog i awanturnik. Po niebezpiecznym incydencie podczas wykopalisk w Egipcie zostaje ewakuowany do Polski. Lepiej, żeby przez jakiś czas posiedział cicho, dlatego zatrudnia się jako nauczyciel historii w legnickim gimnazjum. Poznaje tam miejscowych pasjonatów historii i pod ich wpływem zaczyna interesować się przeszłością Legnicy.
Pewnego dnia dosłownie zapada się pod ziemię...
Nie ma chyba człowieka, który by na nic lub na nikogo nie czekał. W każdym dniu naszego życia czegoś się spodziewamy. Czekamy na spotkanie, telefon, wakacje, narodziny dziecka, awans zawodowy, poprawę stanu zdrowia czy sytuacji finansowej, a u schyłku swoich dni wyglądamy śmierci, by i do niej móc się przygotować. Ale czy potrafimy czekać na przychodzącego Boga zwłaszcza w czasach, kiedy naszą duchowość skutecznie wyjaławia wszechogarniająca konsumpcja?
Adwent daje szansę, by to zmienić. Warto nauczyć się owocnie przeżywać czas, który przygotowuje do spotkania przychodzącego Boga i oczekującego człowieka.
„Słowo na Adwent” to niewielka książeczka, która prowadząc przez kolejne niedziele tego okresu liturgicznego, uczy, że we własnej przestrzeni życiowej trzeba zostawić też miejsce dla Boga, by – kiedy przyjdzie ukryty w dziecięciu – zastał nas czuwających. Rozważania do czytań i psalmów na kolejne dni adwentu przygotował ks. Wojciech Kardyś, rozważania do Ewangelii – ks. Piotr Lubecki.
Kim jest szatan? Chcąc odpowiedzieć jak najkrócej na to pytanie, można by rzec, że to największy wróg, przeciwnik Boga i człowieka, fałszywy oskarżyciel, kusiciel, ojciec kłamstwa i zabójca. Bardziej szczegółową odpowiedź, w oparciu o wskazane określenia, można znaleźć w niniejszej książce. Na jej treść składa się obraz diabła w ujęciu biblijnym oraz w praktyce życia codziennego i duchowego. Całość wieńczy zbiór modlitw dla obrony przed działaniem Złego.
Ta przepięknie ilustrowana książka w niezwykle plastyczny sposób charakteryzuje Boga jako Stwórcę świata. Jego czyny świadczą o potędze, ale również o wielkiej miłości do człowieka, a zwłaszcza do dzieci.
Nasz Ojciec tak urządził świat, by niczego nam nie brakowało. Opiekuje się wszystkimi swoimi stworzeniami, strzeże, usypia o zmierzchu i budzi o świcie. Jest cierpliwy, czuły, wyrozumiały, troszczy się o nas, byśmy nigdy nie zapomnieli, że jesteśmy Jego najdoskonalszym dziełem.
„Nasz Ojciec jest...” to publikacja adresowana do najmłodszych odbiorców – dzieci cztero-, pięcio-, sześcioletnich, którym przy lekturze towarzyszą rodzice zawsze gotowi wytrwale odpowiadać na niezliczone pytania swoich pociech. Takich z pewnością dostarczy ta książeczka, bo choć tekstu w niej niewiele, angażuje uwagę i zaciekawia.
Chiny - nie do wiary! to studium kulturowe współczesnego społeczeństwa chińskiego. Owoc czteroletniego pobytu autorki w Państwie Środka, które wspólnie ze swoim towarzyszem Izakiem przemierzyła od mroźnego Harbinu na północy kraju po tropikalny Hainan na południu; od nowoczesnej metropolii Szanghaju na wschodnim wybrzeżu aż po bezmierną otchłań muzułmańskiej prowincji Xinjiang przy granicy z Kirgistanem.W Chinach wszystko jest inne - egzotyczne, szokujące, niepojęte, dziwne. To kraj, w którym piękno starych buddyjskich świątyń przytłacza blask neonów i brud ulic, a brak udogodnień i sanitariatów stoi w zdecydowanej opozycji do galopującego rozwoju techniki.Chiny nie do wiary! to kwintesencja zjawisk będących wytworem chińskiej mentalności. Zjawisk, które trzeba doświadczyć, by w nie uwierzyć. Ten przedziwny kraj - tak odległy kulturowo - otwiera przed czytelnikiem ta książka.
„Po dwóch stronach rzeki" to opowieść snuta przez siedemdziesięcioletnią kobietę, mieszkankę niedużego miasteczka. Trochę wspomina, trochę żyje tym, co tu i teraz. Tworzy to obraz jej życia - smutnego, bo naznaczonego tęsknotą za nieobecnym ojcem i zapracowaną matką dzieciństwa, młodości, na której niezatarte piętno zostawiła szaleńcza, zakazana miłość, dojrzałości z jej rozsądnymi wyborami i doświadczenia powolnego zamierania na progu starości. Jednak los, przynosząc dramatyczną w treści wiadomość, budzi ją z tego stanu. Okazuje się, że na nic nigdy nie jest za późno. Bo życie nie kończy się wraz z pojawieniem się zmarszczek i siwych włosów - duszy człowieka te zmiany nie dotyczą, jest zawsze taka sama - można kochać przez całe życie tak samo mocno, można ciągle zaczynać na nowo.
Po drugiej stronie to efekt sześciu lat pracy Stefana Czernieckiego reportera i eksploratora. W tym czasie wiele się działo w życiu autora. Poznał, na czym polegał futbol według Majów onegdaj zamieszkujących tereny dzisiejszego Hondurasu. Rozmawiał z prawosławnym batiuszką w jego pustelni pośród rozlewisk Narwi. Uciekał przed podejrzanymi typami w Belize City. Przeglądał się w Cudownym Wizerunku uznawanym za najcenniejszą relikwię Kościoła katolickiego naszych czasów. Podglądał życie Laotańczyków mieszkających w rozlewiskach Nam Ou. Podążał śladami największych z apostołów. Odnajdywał tych, którzy pamiętają mistyczną aureolę romantycznych lat wspinaczki po rodzimych Tatrach, gdy chodzenie po nich nie było jeszcze modne. Dziś częścią swych przeżyć chciałby podzielić się z Czytelnikiem.Na książkę składa się 40 niezależnych od siebie historii. Takich do czytania podczas jazdy pociągiem, autobusem, tramwajem. Skrojonych w taki sposób, aby czytana w danej chwili mogła stać się dla czytelnika historią danego dnia.
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
