Dzieło Marsyliusza z Padwy noszące tytuł Obrońca Pokoju (Defensor pacis) należy niewątpliwie do najoryginalniejszych i najciekawszych średniowiecznych utworów poświęconych problemom państwa i polityki. Uznane zrazu za antykościelny pamflet napisany dla doraźnych politycznych celów w walce Ludwika Bawarskiego z Janem XXII, krytykowane za swe radykalne sformułowania nawet przez takich stronników cesarza, jakim był Ockham, i rychło zapomniane, doczekało się ponownego odkrycia i niezwykłego uznania na przełomie XIX i XX wieku. Ogłoszono je wówczas dziełem genialnym, które miało antycypować wiele późniejszych kierunków politycznych i prądów filozoficznych, a samego autora uznano za poprzednika Machiavellego, Monteskiusza, Locke'a, Hobbesa, Spino-zy, Rousseau, a nawet Kanta, oraz za prekursora nowożytnych teorii państwa i prawa. Z jednej strony dzieło to jest naturalną konsekwencją i logiczną konkluzją sporów między Kościołem i państwem rozwijających się w europejskiej myśli politycznej do końca XIII wieku (i w tym sensie stanowi niejako kwintesencję średniowiecznej myśli politycznej i prawnej), z drugiej strony daje początek rozważaniom i teoriom społecznym i politycznym, którymi średniowiecze nie zajmowało się dotąd wcale.
Orędzie chrześcijańskie dostarcza odpowiedzi na pytania ukryte w ludzkiej egzystencji. Odpowiedzi te zawierają w objawicielskich wydarzeniach, na których opiera się chrześcijaństwo, i są czerpane przez teologię systematyczną ze źródeł, poprzez medium, według normy. Ich treść nie może się wywodzić z pytań, tj. z analizy ludzkiej egzystencji. Są one "wypowiadane" do ludzkiej egzystencji spoza niej.
Rozprawa o buddyzmie, obejmująca przeważającą część książki, przedstawia kolejne fazy ewolucji tej wielkiej religii światowej: od wystąpienia Buddy i wczesnej gminy buddyjskiej, aż po stricte religijny buddyzm mahajany oraz magiczny tantryzm. Temat został ujęty wieloaspektowo i obejmuje rozróżnienia z zakresu historii, literatury, ametafizycznej i etycznej doktryny oraz instytucji gminy buddyjskiej. Rozprawa o dżinizmie, innej ważnej choć lokalnej, religii indyjskiej, obejmuje analogicznie kolejne fazy ewolucji dżinizmu: od wystąpienia Wardhamany Mahawiry i wczesnych zastępów mnichów, aż po odłamy digambarów (nagich) i śwetambarów (odzianych w biel) oraz obrazoburczych agamików. Rozprawa obejmuje analogiczne rozróżnienie z zakresu: historii, literatury, doktryny, z jej radykalnym dualizmem materii i ducha, oraz opis gminy dżinijskiej. Rozprawa o religiach ludów pierwotnych omawia idee i rytualne formy religijne indyjskich ludów pierwotnych. Formy, które przeniknęły w ograniczonym zakresie do wierzeń i obrzędów buddyzmu oraz dżinizmu.
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?