Śmierć przeżywa się wszędzie jednakowo mocno, tylko reakcja na nią w górach jest nietypowa, bo takie są warunki. Ginie mój partner, a ja nie mogę się rozkleić. Nie mogę usiąść i rozmyślać. Nikt przecież po mnie nie przyjdzie, nie pomoże mi. Muszę iść dalej, bo inaczej i ja zginę. Jerzy Kukuczka „Kukuczka” – ten portret legendarnego himalaisty to coś więcej niż rzecz o determinacji i górach. To zapierająca dech opowieść o granicach ryzyka, które bywają granicami człowieczeństwa. – Logicznie rzecz biorąc, nie powinienem z tobą jechać, bo wszyscy ludzie koło ciebie giną – powiedział Jerzemu Kukuczce w oczy jeden z kolegów alpinistów. Upiorne fatum czy faktycznie był odpowiedzialny za śmierć, która niemal zawsze podczas jego wypraw zbierała żniwo? Czy skoro już komuś nie możesz pomóc, bo odpadł od ściany lub umarł na obrzęk płuc, nie powinieneś już wchodzić na szczyt, po wielu miesiącach przygotowań będący w zasięgu ręki, spełniając swe marzenia? Jak to się stało, że niewysoki, małomówny chłopak ze Śląska, elektromonter po szkole zawodowej, stał się „wielki”? Autorzy, dysponując ogromnym materiałem – pamiętnikarskimi zapiskami Kukuczki i jego książkami, rozmowami z żoną Cecylią, wywiadami z członkami wypraw, w jakich Kukuczka uczestniczył itd. – stworzyli fascynujący portret człowieka uparcie dążącego do celu, pełnego sprzeczności i zdającego sobie sprawę, że wszystkiego i wszystkich nie da się w życiu pogodzić, od młodości naznaczonego czyhającą w pobliżu śmiercią. Miał dwadzieścia trzy lata, gdy po raz pierwszy stracił w górach swego przyjaciela, rówieśnika. I czterdzieści, odpadając w 1989 roku od południowej ściany Lhotse stanowiącej bodaj najtrudniejszą próbę dla alpinisty. Tego ostatniego dnia zapisał w pamiętniku dwa zagadkowe słowa: Paradise – Raj… Ciała nie odnaleziono, grób jest… pusty! Mam uznanie dla autorów – Dariusza Kortko i Marcina Pietraszewskiego – za odwagę w odkrywaniu pełni osobowości Kukuczki. Nie wystarczyła im ta znana wszystkim, spreparowana dla potrzeb mediów legenda. Autorzy starali się pokazać złożoność człowieka. (…) Ta biografia jest napisana z szacunkiem i ze zrozumieniem, z humorem i empatią. Podobnie jak w przypadku samego bohatera jest to mistrzowskie dzieło, wykonane w najlepszym stylu Ze wstępu Bernadette McDonald W góry wyruszał, bo tam czuł smak wolności, bo to była jego pasja i niekończąca się przygoda. Nie lubił dzielić się swoimi przeżyciami z gór i podejrzewam, że zabrał ze sobą wiele tajemnic, których nigdy nie poznamy. Czytam tę książkę i widzę jego portret jak we śnie. Łzy cisną się do oczu same. Pozostały mi tylko piękne wspomnienia i pamięć, pamięć, która trwa bez końca. Cecylia Kukuczka, żona Dla wielu osób z mojego pokolenia Kukuczka był herosem. Jednym z półbogów, którzy z uporem maniaka zdobywali kolejne ośmiotysięczniki. Ale mało kto w ludowej wówczas Polsce domyślał się, jaką cenę za chwile wolności podczas kolejnych wypraw przychodziło mu płacić. A także jego najbliższym. Oto prawdziwa opowieść o człowieku, który prawie dobrnął do celu... Michał Nogaś, Program 3 Polskiego Radia Szara komunistyczna codzienność. Polska pełna niedorzeczności, ograniczeń, kontroli i zatopiony w niej, z pozoru zwyczajny człowiek. Człowiek, który miał wizję, marzenia i siłę, by za nimi podążyć. W drodze na szczyt, dosłownie i w przenośni, musiał stawiać czoła przeciwnościom świata zewnętrznego… Brak sprzętu, ograniczone możliwości wyjazdu poza granice PRL, skromne środki finansowe. Ale Kukuczka tropił też swoje własne, wewnętrzne ograniczenia i im silniej stawały mu na drodze, tym w bardziej robił się zdeterminowany. Dla wszystkich tych, którzy marzą i pragną swoje marzenia urzeczywistniać, postać Kukuczki i ta książka z całą pewnością będzie bardzo inspirującą lekturą w drodze do zdobycia Korony Własnego Życia. Jacek Masłowski. Coach, psychoterapeuta
Rozwój osobisty, wewnętrzne dziecko, syndrom DDD, asertywność... Tyle się tych samopomocowych rzeczy nasłuchaliśmy i naczytaliśmy, a jednak wciąż nie wiemy, co z tą całą wiedzą zrobić. Jak żyć dobrze? Na czym się oprzeć? Czego się trzymać? Joanna Flis, psycholożka, autorka książek, a także prowadząca bijący rekordy popularności podcast „Madame Monday – po dorosłemu” ma dla nas odpowiedź: żyjmy po dorosłemu. O tym, co to w praktyce znaczy i jak po dorosłemu mierzyć się z mniejszymi i większymi wyzwaniami codzienności, pisze w swojej najnowszej książce. To poradnik, który postawi nas na nogi - tu i teraz. Mądry, ale pozbawiony skomplikowanych teorii. Świetny do czytania, szczery, bezpretensjonalny i konkretny.
WYSTĄPIENIA GRETY THUNBERG WSTRZĄSAJĄ ŚWIATEM. JEJ „KSIĄŻKA O KLIMACIE” DAJE NIEZBĘDNE NARZĘDZIA WSZYSTKIM, KTÓRZY CHCĄ GO RATOWAĆ.
Utrzymanie ciągłości życia na Ziemi wydaje się zadaniem niewykonalnym. Konieczne działania muszą zostać podjęte na skalę i w tempie, jakich do tej pory świat nie doświadczył. Trzeba się zmierzyć nie tylko z wpływami przemysłu wydobywczego i polityką rządów, ale też ze zmieniającymi się warunkami klimatycznymi. Geofizycy, matematycy, oceanografowie, meteorolodzy, inżynierowie, ekonomiści, psychologowie i filozofowie z całego świata próbują dogłębnie zrozumieć kryzys, z którym mamy do czynienia. We współpracy z ponad setką ekspertów Greta Thunberg stworzyła „Książkę o klimacie”, aby przybliżyć niezbędną wiedzę czytelniczkom i czytelnikom. Greta dzieli się historiami o tym, jak sama gromadziła informacje, nabywała doświadczenia w aktywizmie, odkrywała funkcjonowanie tzw. greenwashingu. Wylicza, od jak dawna jesteśmy trzymani w nieświadomości zagrożenia. To jeden z naszych największych problemów, ale równocześnie źródło nadziei. Gdy otworzymy oczy i dostrzeżemy pełen obraz, będziemy mogli działać. Skoro już sam strajk uczniów mógł wywołać globalny protest, do czego moglibyśmy doprowadzić wspólnie, gdybyśmy tylko spróbowali?
„Książka o klimacie” dowodzi, że wszyscy ponosimy odpowiedzialność za to, by przetrwać w decydującym momencie w dziejach ludzkości. Razem możemy dokonać pozornie niemożliwego. Ale musimy zrobić to teraz. GRETA THUNBERG urodziła się w 2003 roku. W sierpniu 2018 roku rozpoczęła szkolny strajk klimatyczny przed budynkiem szwedzkiego parlamentu, a za jej przykładem poszły zastępy młodych osób na całym świecie. Jest aktywistką ruchu Fridays for Future, przemawiała na wiecach klimatycznych na kilku kontynentach. Występowała również na Światowym Forum Ekonomicznym w Davos, przed amerykańskim Kongresem i na forum Organizacji Narodów Zjednoczonych.
Chciwość. To go zgubiło. Ta fatalna wada… No i jeszcze czwórka wścibskich seniorów! W Coopers Chase wielkie poruszenie, bo ekipa TV pod wodzą uroczego Mike’a Waghorna, gwiazdora lokalnych wiadomości, nakręci tu za chwilę materiał! Ale telewizyjny wywiad to tak naprawdę podstęp, wymyślony przez członków Czwartkowego Klubu Zbrodni, którzy właśnie zwęszyli nową sprawę: niewyjaśnione dotąd morderstwo młodej dziennikarki i zarazem partnerki Mike’a. Czwórka ekscentrycznych emerytów z Coopers Chase rozpoczyna śledztwo, które z upudrowanego świata telewizji doprowadzi ich tym razem do skomplikowanej sieci kłamstw, brudnych interesów i oszustw na grube miliony. A jakby tego było mało, to przecież dawni wrogowie nie śpią. Narkotykowa caryca Fairhaven poprzysięgła Czwartkowemu Klubowi zemstę i zamierza wywiązać się z obietnicy. Na horyzoncie zaś pojawia się nowy gracz: tajemniczy Wiking, który ma dla jednej z członkiń Klubu propozycję nie do odrzucenia… W trzeciej części swojej kapitalnej serii Richard Osman potwierdza status współczesnego króla kryminału. Kula, która chybiła to triumf pod każdym względem: wciągająca zagadka, pierwszorzędna rozrywka i mądra opowieść o przyjaźni, gdy światło się mroczy. Jeśli chcecie sprawdzić, jak to się wszystko zaczęło, sięgnijcie po Czwartkowy Klub Zbrodni i Człowieka, który umarł dwa razy.
Los bawił się nim okrutnie. Stworzył go Polakiem i obdarzył seksualnością, która nie ułatwiała życia. W dzieciństwie, które przypadło na najokrutniejszą z wojen, zabrał mu ojca i okaleczył dłoń pozbawiając kluczowego palca tak potrzebnego wspinaczowi. Janusz Kurczab - wspinacz, instruktor i trener alpinizmu, narciarz, wybitny szermierz (olimpijczyk i 17-krotny mistrz Polski w szpadzie). Autor nowych dróg w Tatrach i Alpach, odkrywca, zdobywca, najwybitniejszy – obok Zawady – kierownik narodowych ekspedycji w góry najwyższe. Dziennikarz, redaktor naczelny „Taternika”, pisma ze stuletnią tradycją, autor górskich książek reportażowych i monografii. Odznaczony Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski, nagrodzony Super Kolosem za całokształt działań górskich oraz innymi prestiżowymi nagrodami. A jednak coś sprawiło, że Janusz Kurczab nie jest wymieniany jednym tchem ze wspinaczami złotej ery polskiego himalaizmu, jak Jerzy Kukuczka, Wanda Rutkiewicz, Krzysztof Wielicki, Andrzej Heinrich, Leszek Cichy, Wojciech Kurtyka czy ciut młodszy Artur Hajzer. Wszyscy oni byli jego kolegami, z wieloma się wspinał, kilku uczył wspinaczki. Dlaczego najwybitniejszy obok Andrzeja Zawady lider narodowych wypraw w góry najwyższe nie jest nawet w połowie tak popularny jak kierownik przełomowej zimowej wyprawy na Everest? Odpowiedzi na te pytania szukają autorzy książki Wojciech Fusek i Jerzy Porębski, duet doskonale znany miłośnikom górskiej literatury, odpowiedzialny za takie publikacje jak „Lekarze w górach”, „Polskie Himalaje”, czy „GOPR. Na każde wezwanie”.
Ekskluzywne wydanie nagrodzonego Noblem dzieła Władysława Stanisława ReymontaŻycie zgodne ze zmieniającymi się porami roku, kultem ziemi i sezonowymi pracami w polu. Na tle tego unikatowego mikroświata wiejskiej wspólnoty rozgrywają się losy Macieja Boryny, jego dzieci, a także pięknej, młodej i tajemniczej Jagny. ""Chłopi"" to nie tylko obraz wiejskiej codzienności i malownicze opisy przyrody, lecz przede wszystkim historia tragicznej miłości i pożądania, ukazująca reguły życia w małej społeczności, w której każdy zajmuje określone miejsce, a wyjście poza ramy hierarchii grozi upokorzeniem i odrzuceniem.Nowe wydanie najsłynniejszego dzieła Reymonta towarzyszy filmowi ""Chłopi"" w reżyserii DK Welchman i Hugh Welchmana, zrealizowanemu w technice animacji malarskiej podobnie jak poprzednia produkcja studia BreakThru Films, okrzyknięty arcydziełem ""Twój Vincent"".Film powstał na podstawie malarstwa okresu Młodej Polski, które idealnie oddaje nastrój prozy Reymonta. Na ekranie pojawią się interpretacje dzieł takich artystów jak Józef Chełmoński, Ferdynand Ruszczyc czy Leon Wyczółkowski, a kadry z filmu znajdują się w nowym wydaniu powieści jako kolorowe ilustracje na siedmiu specjalnych składkach.UWAGA: Licencja ograniczona jest do terytorium sprzedaży: Polska
Przybij piątkę Kociej Szajce i daj się porwać detektywistycznej przygodzie! Tej jesieni miłość unosi się w powietrzu… Korzystając z romantycznej aury ,Kocia Szajka pakuje walizki i rusza do Wenecji, włoskiego miasta poprzecinanego kanałami. W planach są karnawałowe zabawy i popijanie kotoccino. Tymczasem Wenecja wita koty poważną sprawą kryminalną. Z palazzo del Monte ktoś wykrada drogocenne księgi i przemyca je za miasto. Koci detektywi podejmują śledztwo. Czy w sprawę zamieszana jest mafia czarnych myszy? Kim jest Ratto Rossini?Ico oznacza pusty rękaw karnawałowego płaszcza? Do jasnej myszery, włoska draka rozkręca się na dobre! Agata Romaniuk– pisarka, reporterka, socjolożka. Kocistka rozkochana w przygodach i małych miasteczkach. Jako Pani Wieczorynka opowiada w internecie improwizowane bajki na życzenie dzieci. Ilustracje stworzyła Malwina Hajduk, projektantka książek, plakatów, wystaw i wydarzeń artystycznych. Mieszka we Wrocławiu, po którym dużo spaceruje ze swoimi dwoma psami, rozglądając się, oczywiście, za tamtejszymi kotami.
Podległe rządowi służby mają miliony billingów rozmów Polaków. I władzę, która pozwala zrobić z nimi wszystko.
Dziennikarskie śledztwo Michała Kokota obnaża szokującą skalę nielegalnej inwigilacji Pegasusem, która rządowi Prawa i Sprawiedliwości posłużyła do jednego celu: bezwzględnej gry politycznej.
To miał być tajny zakup. 33 miliony złotych z publicznych pieniędzy na narzędzie śledzące terrorystów i szpiegów. Narzędzie, które jednym kliknięciem pozwala całkowicie przejąć zawartość telefonu, łącznie z szyfrowanymi wiadomościami czy hasłami, a jego właściciel nigdy się o tym nie dowie.
Jak to możliwe, że polskie służby zostały uprawnione, by śledzić za pomocą najbardziej zaawansowanego systemu inwigilacji nie groźnych przestępców, lecz polityków opozycji, adwokatów i niezależnych prokuratorów? Tych, którzy mogli przeszkodzić rządzącym w ich politycznej walce, jak inwigilowany co najmniej czterdzieści razy w trakcie kampanii wyborczej w 2019 roku poseł Platformy Obywatelskiej Krzysztof Brejza?
Dziennikarz „Gazety Wyborczej” Michał Kokot ostatnie dwa lata poświęcił sprawie Pegasusa. Dotarł do tajnych materiałów służb specjalnych i informatorów, którzy zgodzili się opowiedzieć o kulisach akcji szytej na polityczne zamówienie.
Lamy na gigancie? W polskich górach? Ta historia zdarzyła się naprawdę! Wcale nie za górami, za lasami, a całkiem niedaleko, i wcale nie dawno, dawno, a kilka lat temu żyły sobie lamy, które postanowiły opuścić bezpieczną zagrodę i udać się na spacer po Karkonoszach. Jedna z nich, Regina, wkrótce wróciła do domu. Druga, tytułowy Zbój, wędrowała po górach przez wiele miesięcy, by spełnić swoje wielkie marzenie o wolności, powrocie w rodzinne Andy i odnalezieniu Ducha Gór. Zanim dowiecie się, czy jej się to udało, poznacie wspaniałe przygody ciekawej świata lamy, spotkacie mnóstwo fascynujących zwierząt i poszukacie odpowiedzi na pytanie o to, co jest w życiu najważniejsze. Losy Zbója i Reginy pięknie opisała doskonale znana młodym czytelnikom i czytelniczkom autorka – Joanna Jagiełło. Zainspirowała ją prawdziwa historia lam uciekinierek i ich górskiej wędrówki. Karkonoską przyrodę olśniewająco zilustrował mistrz Marcin Minor.
Z NASTOLATKIEM W DORASTANIE – ZE SPOKOJEM
O problemach z dziećmi bardzo trudno się mówi. Rodzice starają się nie wypaść z roli, nie przyznać do tego, że sobie nie radzą, że czegoś nie rozumieją. Chcemy o sobie myśleć: „Dobra mama”, „Dobry ojciec”. Robimy wszystko dla dzieci. Chcielibyśmy, żeby to doceniły. Kiedy wchodzą w wiek nastoletni, trudno nam zaakceptować ich bunt, złość, negowanie naszych próśb i rad. Lęk o nastoletnie dzieci wybrzmiewa w większości rozmów z rodzicami. I ja ten lęk bardzo dobrze rozumiem. Uwierzcie mi, bardzo dobrze. Ale wiem też, że nastolatkowie źle znoszą nieustanną troskę i zmartwienie na twarzach rodziców. Czasem wolą się nie przyznać, że mają jakiś problem. Oni potrzebują, żebyśmy ufali, że sobie poradzą. Żebyśmy byli przy nich spokojni, gdy popełniają błędy, wściekają się, rozpaczają.
Treść tej książki ma pomóc w tym, by przez czas dorastania dziecka przejść możliwie spokojnie. Specjaliści podpowiadają, czym się przejmować, a co jest normalne i typowe dla tego okresu. Jak rozmawiać, żeby się nie kłócić, jak wspierać, żeby się nie wypalić. Moi rozmówcy pokazują, gdzie może być mielizna, gdzie mogą znajdować się ostre skały, a gdzie bezpieczna przystań. Mam nadzieję, że czytając to, co mówią, poczujecie, że mgła lekko się rozrzedza, a w oddali widać na wodzie także innych dryfujących podróżników. Możemy nawzajem dodawać sobie otuchy, możemy sobie podpowiadać, którędy do brzegu. Joanna Szulc, fragment wstępu Wszechstronna, głęboka, serdeczna książka dla rodziców, którzy często stają bezradni wobec swoich nastoletnich dzieci. Nie mogłam się zdecydować, czy lepsze są w niej pytania, czy odpowiedzi – ostatecznie uznałam, że jest remis: świetne pytania, mądre odpowiedzi. Natalia de Barbaro
ILE ZROBISZ, BY ODWRÓCIĆ WZROK?
Październik 2016, Kraków. Wczesnym rankiem po Czarnym Proteście znalezione zostają zwłoki młodej kobiety. Nikt nie widział jej śmierci, nikt nie słyszał krzyku. Ewa Zielińska popełniła samobójstwo, skacząc z ósmego piętra. Taką wersję przyjmuje prokurator prowadzący śledztwo, nie wierzy w nią jednak siostra zmarłej. Wydaje się, że Ewa coś ukrywała – pod maską ułożonej i profesjonalnej tłumaczki wiodła drugie, niebezpieczne życie. Aby dotrzeć do prawdy, Iga Bagińska, ekspolicjantka, która właśnie została prywatną detektywką, będzie musiała zagłębić się w świat kobiecej dominacji, zdrad, zazdrości i wybujałych ambicji. A wszystko to w cieniu kryzysu, jaki właśnie przechodzi jej własne małżeństwo. „Czarny Poniedziałek” to przesiąknięta nastrojowym krakowskim spleenem opowieść o niespełnionych pragnieniach. Kryminał, w którym rzeczywistość jest niepokojąco podobna do tej za oknem. Znakomity debiut o zagubieniu w związkach, o grzechach mężów i żon. Kryminał intensywny i wyrazisty!
ROBERT MAŁECKI Agnieszka Graca wchodzi do literackiego świata kryminałów pewnym krokiem! Jesienny Kraków zasnuty smogiem, para nietuzinkowych detektywów i samobójstwo melancholijnej kobiety. Jednak czy na pewno sama odebrała sobie życie? Czytając "Czarny Poniedziałek", wprost nie mogłem się nadziwić, że to debiut. Z serca polecam! ROBERT OSTASZEWSKI
Poruszająca opowieść Jagny Kaczanowskiej o tym, jak zachorowała na nowotwór piersi i jak z niego wyszła. Bohaterka to nowoczesna, aktywna kobieta: dziennikarka, psycholożka, matka. Diagnoza była dla niej szokiem. Odrzuciła jednak teorię, że rak to wyrok, i postanowiła wygrać swoje życie. Diagnoza, chemia, mastektomia, rekonstrukcja piersi. Gabinety lekarzy i sale szpitalne, ale i dom, w którym nie brakuje kłótni z partnerem i trudnych rozmów z dziećmi. Praca i zwykłe życie, które nie przestaje się toczyć. Chwile zwątpienia, nadziei i radości. Wszystko to tworzy wciągającą ludzką historię - historię kobiety, którą, jak wiele innych, dopadła okropna choroba. Opowieść Jagny Kaczanowskiej uzupełniają rozmowy z ekspertami: onkolożką, chirurgiem, terapeutką psychoonkolożką oraz chorymi i ich bliskimi. Cholernie potrzebna i ważna książka o tym, jak wziąć raka za rogi Katarzyna Miller Wszyscy boimy się zachorować. Dzięki książce Jagny Kaczanowskiej inaczej spojrzycie na życie z nowotworem, poznacie też nowe metody jego leczenia.. A przede wszystkim przeczytacie świetną książkę! I odważną, i trzymającą w napięciu, i śmieszną, i straszną, i wzruszającą. A także inspirującą. Polecam - nie tylko chorym i ich bliskim, ale i wszystkim tym, którzy chcą sobie przypomnieć, dlaczego warto żyć. Małgorzata Ohme Mojego raka znalazłam sama. Nie wierzyłam, że to on. Pochodzę z długowiecznej rodziny, prowadziłam zdrowy tryb życia. Ja - rak? Nie, to pomyłka! Dzień, w którym usłyszałam, że zachorowałam na złośliwy nowotwór piersi, był najgorszym w moim życiu. Byłam pewna, że umieram, że zaczęłam umierać, a resztę życia spędzę w szpitalu, w bólu i bez włosów. Jak bardzo się myliłam! Nie w kwestii włosów oczywiście. Odkryłam jednak, że lubię być łysa. Odkryłam też, że życie z potencjalnie śmiertelną chorobą jest interesujące, poszerza horyzonty, sprzyja nawiązywaniu nowych znajomości i... bywa, kurczę, zabawne. A już na pewno pełne sensu. Rok mojego leczenia to rok niebezpiecznego życia, wśród łez, przekleństw, ale także śmiechu, z przekonaniem, że - jakkolwiek by się ta przygoda skończyła - było warto. Pozwól, że zabiorę Cię w onkopodróż. Opowiem Ci, jak to jest: mieć raka, chemię, przejść kilka bolesnych operacji. I pokażę, że... nie ma się czego bać. Od Autorki
Mamy w Polsce takiego niezwykłego człowieka. Nazywa się Daniel Obajtek. Zanim został szefem jednego i drugiego koncernu, był wójtem gminy Pcim. Otóż on w tej gminie dokonywał cudów. cytat z wypowiedzi Jarosława Kaczyńskiego To rzeczywiście cud, że technik weterynarii, który był dwukrotnie wyrzucany ze szkoły – i przywracany przez właściwy urząd, po zdobyciu średniego wykształcenia tak szybko zrobił karierę w Elektroplaście. To cud, że posądzany o działania na szkodę rodzinnej firmy i przyjęcie łapówki, czego jednak sądowi nie było dane rozstrzygnąć, objął stanowisko urzędnika państwowego. To cud, że człowiek, który otarł się o kontakty z grupą przestępczą, jest jednym z najbardziej zaufanych ludzi partii rządzącej. Ale takich cudów jest więcej. W odróżnieniu od legend, które budują wizerunek Daniela Obajtka, wieloletnie śledztwo Figurskiego i Sidorowicza odsłania same fakty. Dziennikarze „Gazety Wyborczej” i Wirtualnej Polski, autorzy cyklu „Afera Daniela Obajtka”, zdobywcy nagrody Grand Press za najlepszy dziennikarski materiał śledczy w roku 2021 – ujawnienie taśm prezesa Obajtka, pokazują prawdę o powiązaniach, spektakularnych awansach, majątkach i układach skromnego wójta, który dokonywał „niesłychanych rzeczy”. Daniel Obajtek ma niesamowite szczęście. Jak długo może się go trzymać? Paweł Figurski Dziennikarz Wirtualnej Polski, wcześniej związany z „Gazetą Wyborczą” w Krakowie. Laureat nagrody Grand Press w kategorii dziennikarstwo śledcze (2021) oraz Nagrody im. Dariusza Fikusa za dziennikarstwo najwyższej próby (2022). Otrzymał również Nagrodę Dziennikarzy Małopolski (2018), a także nominację do nagród: Radia ZET im. Andrzeja Woyciechowskiego (2021) i Festiwalu Wrażliwego (2023). fot. Jakub Włodek, Agencja Wyborcza.pl Jarosław Sidorowicz Dziennikarz „Gazety Wyborczej”, od lat zajmuje się tematyką śledczą. Laureat nagrody Grand Press w kategorii dziennikarstwo śledcze (2021, wspólnie z Pawłem Figurskim za cykl artykułów o karierze Daniela Obajtka), Nagrody im. Dariusza Fikusa za dziennikarstwo najwyższej próby (2022, za ten sam cykl) oraz Nagrody Dziennikarzy Małopolski (2011 i 2012).
ŚWIATOWY BESTSELLER OSOBISTE WSPOMNIENIA NAJBARDZIEJ LUBIANEJ PIERWSZEJ DAMY STANÓW ZJEDNOCZONYCH
Michelle Obama opisuje doświadczenia, które ją ukształtowały – od dzieciństwa w południowym Chicago, przez lata pracy na kierowniczym stanowisku, kiedy godziła macierzyństwo z karierą, aż do czasu spędzonego w najsłynniejszym domu świata. Pisząc z niebywałą szczerością, odwagą i humorem, odkrywa kulisy swojego życia rodzinnego. Opisuje, jak Obamowie znaleźli się w centrum zainteresowania światowych mediów i jak wyglądało ich życie w Białym Domu przez osiem kluczowych lat, kiedy poznawała Amerykę, zaś Ameryka poznawała ją. To zaskakująco intymny rozrachunek życia kobiety wrażliwej i stanowczej, która konsekwentnie odmawiała spełniania oczekiwań innych i której historia zachęca, by pójść w jej ślady. Nie wiem wszystkiego o Ameryce, o życiu, o tym, co przyniesie przyszłość. Znam jednak siebie. Mój ojciec Fraser nauczył mnie ciężko pracować, często się śmiać i dotrzymywać słowa. Moja matka Marian pokazała mi, jak samodzielnie myśleć i korzystać z własnego głosu. W naszym zatłoczonym mieszkanku na South Side w Chicago pokazali mi, że należy doceniać wartość historii: naszej rodziny, mojej własnej, kraju. Nawet jeśli bywa brzydka lub niedoskonała. Nawet jeśli odcisnęła głębsze piętno, niż byśmy chcieli. Twojej historii nikt ci nie odbierze. Należy do ciebie.
Z PRZEDMOWY
Nie trzeba wyruszyć do Konga, żeby odnaleźć własne „Jądro ciemności”.
Ta opowieść zaczyna się od zagadki. Dlaczego pisarz Max Cegielski omijał łukiem żydowski cmentarz w Ustrzykach? Dlaczego tak długo nie dostrzegał jego obecności?
Żeby odpowiedzieć na to bardzo osobiste, jak się okaże, pytanie, autor wyrusza w niespieszną wędrówkę, która wiedzie przez bieszczadzką Atlantydę, przez Żuławy, Brukselę i Auschwitz. Z „Jądrem ciemności” Conrada jako swoistym przewodnikiem tropi historie mniejszości wymazanych z naszej zbiorowej pamięci, z pomocą lektur i własnych odkryć rekonstruuje przebieg ich małych i wielkich zagład.
Ale szuka również odciśniętych w przemysłowej historii Bieszczadów śladów własnej rodzinnej tożsamości. Opowiada o swoich przodkach, naftowych magnatach na miarę Galicji, a nie Teksasu. Konfrontuje się przy tym boleśnie z rodzinną historią i tym, co zostało w niej przeoczone, skłamane i wyparte.
Ta wielowarstwowa opowieść nie służy jednak oskarżeniu. „Kongo w Polsce” jest raczej medytacją w drodze o niejednoznacznościach historii, paradoksach pamięci i o tym, jak i do czego może nam się jeszcze przydać wielka literatura.
W Nigerii około piętnastu tysięcy dzieci rocznie zostaje oskarżonych o czary i pada ofiarami okrutnych przesądów. Kiedy 30 stycznia 2016 roku Anja Ringgren Lovén uczestniczyła w misji ratunkowej w niewielkiej wiosce w stanie Akwa Ibom w Nigerii, nie przypuszczała, że ten dzień zmieni całe jej życie. Cudem udało się jej wtedy ocalić oskarżonego o czary i wykluczonego przez lokalną społeczność trzyletniego chłopca o imieniu Hope, któremu groziła śmierć głodowa. Zdjęcie, na którym poi go wodą, stało się viralem, a dzięki zaangażowaniu mediów cały świat mógł się dowiedzieć o jej organizacji charytatywnej, która od 2012 roku chroni i ratuje dzieci oskarżone w Nigerii o bycie złymi czarownikami. W ciągu dziesięciu lat prowadzenia Land of Hope Anja wraz z mężem uratowała od tortur, głodu, bólu i śmierci prawie setkę dzieci. Ta książka to szczera i inspirująca reporterska opowieść o domu, który dla nich stworzyła, ale też o odwadze, realizowaniu marzeń, szukaniu swojego miejsca w świecie, a także biograficzna historia odrodzenia z chaosu i bólu, jakim było wcześniejsze życie Anji. Jedno zdjęcie poruszyło cały świat. Mnie również. Wiedziałam, że muszę pojechać do Nigerii i poznać bliżej tę historię. Anja i uratowany od śmierci głodowej Hope zostali bohaterami odcinka programu „Kobieta na krańcu świata” i pełnometrażowego filmu dokumentalnego, a ja zyskałam bratnią duszę. Anji nie sposób ująć w żadne ramy, jest jak kolorowy ptak. Złożona ze sprzeczności: krucha i silna jednocześnie, ale też niezwykle zdeterminowana i skuteczna w działaniu. Gdyby odwaga miała imię i nazwisko, to nazywałaby się Anja Ringgren Lovén. MARTYNA WOJCIECHOWSKA Dunka Anja Ringgren Lovén jest założycielką organizacji charytatywnej Land of Hope, która od 2012 roku chroni i ratuje dzieci oskarżone w Nigerii o bycie złymi czarownikami. Wspólnie z mężem, nigeryjskim prawnikiem Davidem Emmanuelem Umemem, stworzyła dom dziecka o nazwie Kraina Nadziei, zapewniający blisko setce dzieci bezpieczne i pełne miłości środowisko oraz będący ważnym ośrodkiem walki z przesądami w Nigerii. W 2016 roku Anja Lovén została uznana przez austriacki magazyn „Ooom” za „najbardziej inspirującą osobę na świecie” oraz otrzymała kilka innych nagród i wyróżnień za swoją działalność humanitarną, między innymi od Rotary International. Jest też główną bohaterką jednego z odcinków nowego cyklu TVN i Martyny Wojciechowskiej „Kobieta na krańcu świata”. Książka powstała we współpracy z duńską dziennikarką Julie Moestrup.
Mam szczęście, bo ciągle żyję - przyznaje Krzysztof Wielicki, jeden z najwybitniejszych wspinaczy w historii himalaizmu. Jego reporterska biografia to opowieść o determinacji w dążeniu do celu, sztuce cierpienia na ośmiotysięcznikach, śmierci, związanych z nią dylematach moralnych, miłości, a także cenie, jaką trzeba zapłacić za sukces. To historia jednego z ostatnich Lodowych Wojowników. Człowieka, który zdobył wszystko i znalazł powód, aby powiedzieć sobie dość. Ta biografia to także opowieść o tym, jak bardzo zmieniło się środowisko: od pełnych pasji wspinaczy amatorów, po skupionych na sobie profesjonalistach.
Autorami książki są Dariusz Kortko i Marcin Pietraszewski - duet, który na swym koncie ma bestsellerową biografię Jerzego Kukuczki. To właśnie od premiery ich książki polski rynek wydawniczy owładnęła moda na literaturę górską! Autorzy napisali wspólnie także biografię Mirosława Hermaszewskiego “Cena nieważkości. Kulisy lotu Polaka w kosmos”. Teraz znowu wrócili w góry. Na co dzień pracują w katowickim oddziale Gazety Wyborczej. Ze wstępu: Miałem szczęście - mówi Krzysztof Wielicki, gdy odwiedzamy go w jego domu w Rzędkowicach na Jurze. - Lata 80. Złota era polskiego himalaizmu. To były dobre czasy. Dziwnie brzmi ta deklaracja. Lata 80. z pewnością nie były dobre. Puste półki, kolejki w sklepach po wszystko, kultura „załatwiania”. Zniszczona gospodarka, strajki, nic nie warte pieniądze, zamknięte granice. Niepokój, co dalej. Szare ulice, bieda, brak perspektyw. Marzenia wielu, by z Polski spieprzać. Jak można zobaczyć dobro w beznadziei? Można - upiera się Wielicki. Zaraz powie co mu chodzi, opłucze usta czerwonym winem i wypowie to słowo: historia. Każdy z nas od urodzenia pisze swoją. Zwykle opowieść nie jest porywająca, można ją streścić w kilku zdaniach: Kanapki, szkoła, praca, telewizor, wczasy, żona, dzieci, emerytura. Taka historia ma znaczenie tylko dla jej właściciela. Innych nie obchodzi, mają własne, całkiem podobne. PRL nie dawał nadziei na ciekawe życie. Kazał wykonywać niepotrzebną pracę, wymagał posłuszeństwa, nie obiecywał nagrody. Ale niektórzy potrafili znaleźć w tym szansę. - Kto dzisiaj, w czasach korporacji, mógłby dostać kilka miesięcy urlopu, żeby spełniać swoje marzenia? Wtedy było to możliwe - mówi Wielicki. Nasza nieobecność w fabryce, biurze, na uczelni nie czyniła szkody. Czy się stoi, czy się leży, dwa tysiące się należy. Zawarliśmy z władzą rodzaj układu. Naszymi marzeniami będziemy zapisywać historię Polski. Chętnie na to przystali, cena nie była wysoka. Dali nam paszporty, wypuszczali w świat - to było aż nadto. Odpłacaliśmy uczciwie. Chętnie godziliśmy się składać osobistą chwałę na ołtarzu wspólnego wysiłku. Liczyła się drużyna. Nikt nie mówił, że Wielicki i Cichy po raz pierwszy zdobyli Everest zimą. Wszyscy powtarzali, że zrobili to Polacy. Szczyt za szczytem, kolejne polskie sukcesy - to była nasza waluta. Przez wiele lat z zazdrością patrzyliśmy na innych. Brytyjczycy, Włosi, Niemcy, Hiszpanie, Japończycy zapisywali się w historii. My nie - więc, gdy już mogliśmy, z zapałem zaczęliśmy zapełniać ostatnie już puste kartki pod tytułem: Złota era polskiego himalaizmu. Jestem częścią tej opowieści. A dzisiaj? Robota w korporacji. Można wziąć miesiąc urlopu. Czy tyle wystarczy, żeby zapisać się w historii? Wielu próbuje, wciąż zawzięcie zapisuje swoją historię. Ale kto napisze taką, która naprawdę ma znaczenie? Ja miałem szczęście.
Przewodnik po męskości Pisany przez mężczyzn dla mężczyzn i kobiet Czego współczesny świat oczekuje od mężczyzn? Jak mężczyźni szukają poczucia sensu, swojego miejsca, potrzeb, wartości, bliskości? Jak budują relacje z kobietami, a jak z innymi mężczyznami? Jak postrzegają samych siebie, a jak widzą ich kobiety? Jaki wpływ na mężczyzn mają ojcowie, a jaki matki? Co to znaczy być synem, bratem, partnerem, ojcem, przyjacielem? Tomasz Kwaśniewski – reporter „Dużego Formatu”, autor książek, m.in. „W co wierzą Polacy” czy „Jedno oko na Maroko”, współautor książki „Niepewność. Rozmowy o strachu i nadziei” i Jacek Masłowski – psychoterapeuta, prezes fundacji Masculinum, rozmawiają o stawaniu się mężczyzną, emocjach, miłości, dojrzewaniu, seksie, rodzicielstwie, pracy, zdrowiu, a także przemocy czy kryzysie wieku średniego. Ta szczera, chwilami bolesna, ale budująca i uważna męska rozmowa zaskakuje, bulwersuje i obala stereotypy – zdziwi mężczyzn, może oburzyć kobiety, a wszystkich razem z całą pewnością poruszy. To książka – wiwisekcja podwójna… osobista i intymna, a jednak wciąż męska. Obnażająca korzenie patriarchalnego myślenia o męskości, wyłaniająca obraz współczesnych „czułych barbarzyńców”. Jest jak podsłuchiwanie kolegów w prywatnej rozmowie. Nie musimy się ze wszystkim zgadzać, wystarczy nie oceniać, nie kwestionować – tylko posłuchać, co ich obchodzi. A potem się zadumać i postawić sobie parę ważnych pytań. Alicja Długołęcka Szczera, dosadna, nieunikająca kontrowersji rozmowa dwóch wrażliwych i dociekliwych facetów po przejściach o najważniejszych sprawach w życiu chłopców i mężczyzn. Obowiązkowa lektura dla współczesnych facetów w dowolnym wieku, a także dla ich matek, ojców i partnerek. Wojciech Eichelberger Nowe wydanie z dodatkowym rozdziałem.
Czasem warto się zatrzymać i poplotkować z przyjaciółmi przy winie, nawet jeśli dookoła trup ściele się gęsto Elizabeth Best, emerytowana agentka brytyjskiego wywiadu, właśnie dostała list. Nadawcą jest jej „stary przyjaciel” Marcus Carmichael. Problem w tym, że Marcus od 40 lat nie żyje, a Elizabeth sama znalazła jego zwłoki. Ten nieistotny detal nie przeszkadza staremu, dobremu Marcusowi oświadczyć, że właśnie przeprowadził się do Coopers Chase, luksusowego osiedla dla seniorów, w którym Elizabeth mieszka z mężem i grupką ekscentrycznych przyjaciół. Elizabeth wie, że prawdopodobnie ktoś wciąga ją w pułapkę… więc świetnie się składa, bo nic tak nie urozmaica popołudniowej herbatki jak śmiertelnie niebezpieczna intryga służb specjalnych. Zwłaszcza, gdy można w nią wplątać przyjaciół z Czwartkowego Klubu Zbrodni. Tym razem jednak Klub staje przeciwko wrogowi, któremu nie zadrżałaby nawet powieka, gdyby miał wyeliminować czwórkę sympatycznych seniorów. Fenomenalny cykl kryminałów Richarda Osmana zachwycił czytelników na całym świecie. Jego łączna sprzedaż przekroczyła już 8 milionów egzemplarzy! Jeśli chcecie sprawdzić, jak to się wszystko zaczęło, sięgnijcie po tom pierwszy, czyli Czwartkowy Klub Zbrodni. A już w październiku ukaże się Kula, która chybiła.
KONTYNUACJA ŚWIATOWEGA MEGABESTSELLERA „BECOMING” Po ogromnym sukcesie swojej autobiograficznej książki, tym razem Michelle Obama, była Pierwsza Dama USA, dzieli się wiedzą i praktycznymi wskazówkami, jak zachować równowagę w dzisiejszym, pełnym niepewności świecie i jak radzić sobie ze zmianami. Jak budować trwałe i szczere relacje? Jak tworzyć wspólnoty i budować je pomimo różnic, czerpiąc z nich siłę? Jakich narzędzi używać, aby poradzić sobie z poczuciem zwątpienia lub bezradności? Co robić, kiedy czujemy, że mamy dość? Michelle Obama czerpiąc ze swoich doświadczeń matki, córki, małżonki, przyjaciółki i Pierwszej Damy, dzieli się nawykami i zasadami, które wypracowała, aby skutecznie pokonywać różne życiowe mielizny i przeszkody. Opowiada o swoich najcenniejszych praktykach, np. sile małych rzeczy, „miłym rozpoczynaniu”, „sięganiu wysoko”, budowaniu „kuchennego stołu” zaufanych przyjaciół i mentorów, oraz o podejściu, dzięki któremu od ponad 30 lat razem z Barackiem Obamą tworzą udany związek, rodzinę i wspólnotę. Z charakterystycznym dla siebie humorem, szczerością i współczuciem podejmuje również kwestie związane z rasą, płcią i aktywnością społeczną. Zachęca tym samym do zmierzenia się ze strachem i uprzedzeniami, znalezienia siły we wspólnocie i do odnajdywania w sobie motywacji do odważnego realizowania swojego potencjału. Nauczyłam się, że poczuciu własnej wartości może towarzyszyć podatność na ciosy, a wspólną cechą wszystkich ludzi na Ziemi jest dążenie do lepszego losu za wszelką cenę. Gdy rozświetla nas blask, postępujemy odważniej. Jeśli znasz swoje światło, znasz siebie. Znasz własną historię bez przekłamań. Z moich doświadczeń wynika, że ten rodzaj samopoznania buduje pewność siebie, co skutkuje wewnętrznym spokojem i pozwala spojrzeć z właściwej perspektywy. To z kolei prowadzi do budowania dobrych relacji z innymi, co według mnie stanowi fundament naszego życia. Jedno światełko podsyca drugie. Jedna silna rodzina wzmacnia kolejną. Jedna energiczna społeczność może zarazić entuzjazmem sąsiednie. Taka jest siła światła, które niesiemy. fragment przedmowy Wierzę, że wszyscy nosimy w sobie wewnętrzny blask, płomyk wart ochrony, który sprawia, że jesteśmy wyjątkowymi osobami. Gdy potrafimy go dostrzec, rodzi się w nas śmiałość, by z niego korzystać. Ucząc się pobudzania wyjątkowych cech w innych ludziach, uczymy się tworzyć empatyczne wspólnoty i wprowadzać realne zmiany. W pierwszej części książki przyjrzę się procesowi poszukiwania w sobie siły i światła. W drugiej opowiem o naszych relacjach z innymi i wyobrażeniu domu. Natomiast trzecią chciałabym rozpocząć dyskusję o tym, jak chronić i wzmacniać nasze wewnętrzne światło, zwłaszcza w trudnych czasach. fragment przedmowy
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
