Prezentowany tom komentarza poświęcony jest omówieniu dwóch przepisów rozdziału II Konstytucji RP regulujących zagadnienia związane z ochroną wolności i praw osobistych oraz politycznych. Artykuł 56 Konstytucji przewiduje dwie formy udzielania ochrony cudzoziemcom na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Pierwszą z nich (art. 56 ust. 1) jest prawo cudzoziemca do uzyskania azylu na zasadach określonych w ustawie. Drugą (art. 56 ust. 2) jest natomiast status uchodźcy, który może być przyznany cudzoziemcowi poszukującemu w Polsce ochrony przed prześladowaniem, zgodnie z wiążącymi Rzecząpospolitą Polską umowami międzynarodowymi. Artykuł 57 gwarantuje każdemu jedną z podstawowych wolności politycznych, niezbędnych dla utrzymania i rozwoju demokracji liberalnej, a mianowicie wolność zgromadzania się.
W publikacji zaprezentowano wybrane podejścia do rozumienia tożsamości narodowej i konstytucyjnej na gruncie prawa konstytucyjnego oraz prawa Unii Europejskiej. Z jednej strony, książka została ukierunkowana na polskie prawo konstytucyjne, w którym tożsamość konstytucyjna jest traktowana w kategoriach pojęcia prawnego wywiedzionego z aktu o najwyższej mocy prawnej w systemie źródeł prawa oraz wzorca kontroli konstytucyjności prawa krajowego przed Trybunałem Konstytucyjnym. Z drugiej strony książka uwzględnia problematykę tzw. wielopoziomowego konstytucjonalizmu, którego nieodłącznym elementem jest porządek prawny Unii Europejskiej. Z tego punktu widzenia tożsamość narodowa jest typowym zagadnieniem prawa unijnego. "Autorzy kompetentnie, starannie, z wykorzystaniem ustaleń innych gałęzi wiedzy prezentują zależności pojęciowe, skutki przyjęcia określonych koncepcji i definicji dla normatywnego znaczenia problemu tożsamości narodowej i tożsamości konstytucyjnej, wreszcie relacji między koncepcjami i konstrukcjami unijnymi i konstytucyjnymi a mechanizmami funkcjonowania UE i poszczególnych państw, w tym statusu jednostki, jej wolności i praw i mechanizmów ochrony". z recenzji dr. hab. Mirosława Wyrzykowskiego Książka przeznaczona jest dla sędziów sądów najwyższych instancji, którzy są konfrontowani z koniecznością zastosowania pojęć tożsamości konstytucyjnej i narodowej w związku z dynamicznie rozwijającym się orzecznictwem Trybunału Sprawiedliwości UE oraz sądów konstytucyjnych państw członkowskich UE w tym zakresie. Zainteresuje również naukowców i naukowczynie zainteresowanych stykiem krajowego i unijnego prawa konstytucyjnego.
Komentarz do Traktatu o Unii Europejskiej to opracowanie, w którym zawarto szczegółowe wyjaśnienia treści i znaczenia kolejnych postanowień TUE - artykuł po artykule, przez pryzmat sposobu ich interpretacji i stosowania w praktyce. Jest to dzieło kompleksowe, w którym w niezbędnym zakresie przedstawiono także odniesienia TUE do innych postanowień prawa Unii, w tym zwłaszcza do prawa pierwotnego (Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, Karty praw podstawowych oraz do zasad ogólnych) oraz do prawa wtórnego. Komentarz ma ustaloną strukturę i zawiera wyodrębniony dla każdego przepisu wykaz bibliografii, tekst artykułu, oraz uporządkowany komentarz merytoryczny, z odwołaniem do kluczowego orzecznictwa Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej, sądów krajowych oraz do opinii doktryny prawa Unii. Jego przedmiotem jest Traktat o Unii Europejskiej w obowiązującej wersji Traktatu z Lizbony, przy czym w strukturze komentarza uwzględniono także ewolucję każdego komentowanego przepisu, jak i perspektywy, w których Autorzy odnoszą się do wybranych reform, tendencji czy problemów szczegółowych. W ten sposób Komentarz odzwierciedla dynamiczny charakter prawa Unii, a także wykazuje proces zmian i kierunek rozwoju integracji dla państw członkowskich Unii. Komentarz to dzieło zbiorowe. Redaktorzy i Autorzy to uznani naukowcy i praktycy, z bogatym doświadczeniem w pracy naukowej i eksperckiej w zakresie prawa Unii. Komentarz przeznaczony jest dla praktyków prawa - sędziów, adwokatów, notariuszy, radców prawnych, a także pracowników administracji rządowej i samorządowej. Adresowany jest również do pracowników naukowych wydziałów prawa, administracji, nauk politycznych, stosunków międzynarodowych, dyplomacji i bezpieczeństwa. Będzie też cennym źródłem wiedzy dla studentów i doktorantów.
Wśród wielu leków stosowanych obecnie w terapii nadreaktywności pęcherza mirabegron wyróżnia się znaczącą skutecznością i w przeciwieństwie do często stosowanych preparatów o aktywności antymuskarynowej istotnie poprawia jakość życia chorych z przeciwskazaniami do przyjmowania leków antycholinergicznych. Właściwe wykorzystanie mirabegronu wymaga jednak dobrej znajomości jego działania. W niniejszej monografii prezentujemy najważniejsze informacje, które mają pomóc w jego optymalnym zastosowaniu, zarówno w monoterapii, jak i w terapii skojrzonej z preparatami o aktywności antymuskarynowej w tej szerokiej i zróźnicowanej populacji chorych.
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
