Zbiór Atanazjańskich Mów przeciw arianom jest jednym z ważniejszych tekstów patrystycznych, gdyż ze względu na autorytet autora wywarł olbrzymi wpływ na kształtowanie się dogmatu wiary chrześcijańskiej. Mowy powstały jako wynik sporów teologicznych i osobistych patriarchy Aleksandrii z teologami i biskupami, których on sam określił mianem arian, sugerując ich ścisły związek z żyjącym pokolenie wcześniej prezbiterem aleksandryjskim Ariuszem. W tekście Mów autor przywołuje tylko kilku ze sporej grupy swoich oponentów: Euzebiusza z Cezarei, Akacjusza, Asteriusza, ale polemizuje nie tyle z każdym z osobna, ile raczej z jakimś zbiorowym przeciwnikiem. Skutkiem tego jego Mowy przyczyniły się do ukształtowania się w świadomości kościelnej arianizmu jako doktryny teologicznej, którą zwalczał Atanazy. Mowy są niewątpliwie lekturą trudną, ale niezwykle inspirującą i pogłębiającą refleksję nad misterium wcielonego Słowa, które jest istotą doktryny Kościoła.
Opublikowane trzy teksty biskupa Aleksandrii Atanazego powstały mniej więcej w połowie IV wieku. Dwadzieścia pięć lat po Wielkim Synodzie Nicejskim i po wielu próbach utworzenia nowego wyznania wiary zdał on sobie sprawę, że dla żadnego credo nie da się uzyskać powszechnego poparcia i dyskusje na ten temat mogą się ciągnąć w nieskończoność. Zaczął więc wyjaśniać, propagować i popierać to, które ułożono w Nicei, wykazując, że jest ono najlepszym z możliwych ujęć wiary chrześcijańskiej. Dzięki zaangażowaniu Atanazego synod ten z czasem został uznany za Pierwszy Sobór Powszechny.
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
