Stanisława Umińska na początku lat dwudziestych XX wieku była wschodzącą gwiazdą Teatru Polskiego. W 1923 roku poznała krytyka sztuki, malarza i pisarza, Jana Żyznowskiego, w którym się zakochała z wzajemnością. Gdy u Żyzynowskiego zdiagnozowano raka, a jego stan był beznadziejny, sięgnęła po rewolwer i pozbawiła go życia. Oskarżona o zabójstwo została uniewinniona przez sąd, lecz sama sobie nie mogła wybaczyć.
Wróciła do wiary i wstąpiła do Stowarzyszenia "Samarytanki" (dziś to Zgromadzenie Sióstr Benedyktynek Samarytanek Krzyża Chrystusowego). Pracowała wśród byłych prostytutek i dzieci z najgorszymi upośledzeniami. W czasie okupacji w domu dla upadłych dziewcząt organizowała spektakle teatralne reżyserowane przez Leona Schillera. Do śmierci w 1977 roku pracowała w ośrodkach, prowadzonych przez jej zakon.
Ekho to lustrzany świat Ziemi. Znajdziemy tam znane nam miasta i państwa, ale trochę inne: nie ma elektryczności, smoki zastępują samoloty pasażerskie, wagoniki metra znajdują się na plecach dziwnych stonóg... lecz najdziwniejsze są Preshauny, które pod postacią włochatych formalistów, wydają się trzymać ten świat w ryzach...
Dwa główne tematy książki to stan wegetatywny człowieka i śmierć mózgowa.
Kate Adamson poddano operacji jamy brzusznej bez znieczulenia, ponieważ miała diagnozę stanu wegetatywnego. Jej cierpienia na tym się nie skończyły. W Stanach Zjednoczonych prawo zezwala bowiem przerwać pojenie i karmienie chorego w stanie wegetatywnym- w stosunku do Kate potem zdecydowano się na ten krok, skazując ją tym samym na śmierć. Przeżyła jednak dzięki przytomności męża i opisała później cierpienia z powodu umierania z odwodnienia jako większe od tych spowodowanych wcześniejszą operacją. Wszystko to nie byłoby możliwe, gdyby nie fałsz zawarty w samej definicji i sposobach diagnozowania stanu nazwanego wegetatywnym.
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
