Pomniejsze uczucia to emocje odczuwane przez osoby niebiałe, spychane na dalszy plan jako nieistotne i przesadne, nieprzystające do amerykańskiego neoliberalnego etosu. Towarzyszy im przekonanie, ze twoje codzienne bolączki nikogo nie interesują. Albo wpisujesz się w stereotyp „dobrej Azjatki”, albo nie ma dla ciebie miejsca w powszechnej wyobraźni.
Cathy Park Hong, poetka i akademiczka, córka koreańskich imigrantów, ukuła ten termin, aby opisać swoje przeżycia i doświadczenia w godzeniu się z własnymi korzeniami. Dzieli się z nami opowieściami o dorastaniu, przyjaźniach, depresji, o uprzedzeniach i dyskryminacji, o politycznym wstydzie i kobietach ze świata kultury, które przetarły szlaki.
Pomniejsze uczucia. O doświadczeniu azjoamerykańskosci to jej autobiografia, zbiór esejów o kulturze i radykalnej historii, ale przede wszystkim próba odpowiedzi na pytanie: czym jest dzisiaj azjoamerykańska tożsamość?
W 2017 roku dziennikarka Shiori Ito publicznie wyznała, że dwa lata wcześniej została zgwałcona przez uznanego dziennikarza, Noriyukiego Yamaguchiego. Czarna skrzynka to szczery zapis zmagań z systemem – trudnym, upokarzającym dochodzeniem oraz z góry skazanym na porażkę procesem karnym. A także opowieść o traumie i braku zrozumienia, którego doświadczyła ze strony społeczeństwa i bliskich osób.
Książka Ito wzburzyła opinią publiczną i stała się katalizatorem ruchu #MeToo w Japonii. Oprócz głosów poparcia autorkę zalała też fala krytyki. Sprawa miała swój finał dopiero w 2019 roku – gdy Ito wygrała proces cywilny przeciwko Yamaguchiemu.
Czarna skrzynka to lektura trudna, ale inspirująca – dowód na to, że bez względu na wszystko, warto walczyć o to, żeby prawda wyszła na jaw. Trudno mówić o współczesnym japońskim feminizmie bez książki Shiori Ito.
Wydanie opatrzone posłowiem Karoliny Bednarz.
Narukido Sada to młoda, zdolna redaktorka — choć jest doceniana za swoją pracę, zawsze stoi z boku. Trudno się dziwić: od najmłodszych lat najbardziej żywa się czuje, gdy w całkowitej ciemności układa przed sobą kolorowe wycinanki podczas gry w fukuwarai. Nad Sadą jak zmora wisi również niesławna historia z dzieciństwa, gdy w ramach ceremoniału pogrzebowego w dalekim kraju zjadła ludzkie mięso. Spotkania z niepokornym pisarzem-zapaśnikiem, który rozmiłował się w słowach, i niewidomym młodzieńcem o gorącym temperamencie oraz rodząca się przyjaźń z najpiękniejszą koleżanką w redakcji sprawią, że sterylny świat Sady zacznie nabierać życia.
Powieść "Oczy, nosy, usta, brwi" cechują wyobraźnia, groteskowy humor i nieustanne łamanie decorum. Kanako Nishi udowadnia, że cielesność to wciąż temat, o którym rozmawiamy mało i najczęściej ogródkami. Po lekturze tak jak Sada nabierzemy ochoty, by z czułością wystawić nasze ciała na słońce i poczuć orzeźwiający wiatr.
"Przeklęty królik" Bory Chung przenosi czytelnika w fascynujący świat opowieści pełnych groteski, przypowieści i folkloru. Autorka rozpoczyna historię od zapowiedzi, że to opowieść, którą kiedyś usłyszała, co wskazuje na narrację zakorzenioną w tradycji ustnej i ludowym dziedzictwie. Głównym motywem jest seria dziwnych zdarzeń, takich jak głowa wyłaniająca się z toalety, przeklęta lampa w kształcie królika czy lis krwawiący złotem. Te surrealistyczne obrazy tworzą nietypowy świat, który Bora Chung przedstawia czytelnikowi z mocno feministycznym zacięciem. "Przeklęty królik" stał się globalnym fenomenem, a anglojęzyczny przekład autorstwa Antona Hura był nawet nominowany do prestiżowych nagród, takich jak Międzynarodowa Nagroda Bookera czy National Book Award. To potwierdzenie wyjątkowości i siły opowieści Bory Chung, będących mieszanką, która czasem przeraża, innym razem odrzuca, ale zawsze uzależnia. Autorka zdaje się bawić konwencjami i granicami między światem rzeczywistym a fantastycznym, co sprawia, że lektura jest niezapomnianym doświadczeniem. Bora Chung, znana z niekonwencjonalnego podejścia do tematów i narracji, przenosi czytelnika w świat, gdzie rzeczy zaskakujące i surrealistyczne stają się codziennością. Jej opowieści kształtują nową rzeczywistość, z którą czytelnik musi się zmierzyć, a jednocześnie pozostają one silnie zakorzenione w tradycji literackiej i kulturowej. "Przeklęty królik" to zdecydowanie lektura dla tych, którzy szukają czegoś nowego, odważnego i nieprzewidywalnego.
W pozbawionym ozdobników stylu Choi Eunyoung kreśli intymne portrety młodych kobiet żyjących w Korei Południowej, splatając w swoich opowiadaniach wątki osobiste, jak i polityczne. Może to być napięcie między koleżankami z wymiany studenckiej, których znajomość przetrwała lata dzięki listom; krótka wzajemna fascynacja dwójki młodych pielgrzymów na obcej ziemi, wspólna kolacja dwóch rodzin — koreańskiej i wietnamskiej — i szybka, choć bolesna, lekcja wzajemnej historii. Szczególnie mocno zapadają w pamięć utwory, w których autorka dotyka tematu katastrofy promu Sewol z 16 kwietnia 2014 roku — zginęło w niej trzysta sześć osób, przede wszystkim dzieci w wieku szkolnym, a zdarzenie na długo wstrząsnęło całym krajem.
W "Uśmiechu Shoko" głos ma pokolenie zwykłych dwudziesto i trzydziestolatek — mówią o małych radościach, ale także o tym, jak cień na ich codzienność rzuca trudna narodowa historia.
Taro Azuma, sierota znikąd, trafia pod pieczę Fumiko, pokojówki w domu bogatej rodziny. Tam poznaje płochliwą Yoko, najmłodszą córkę państwa Utagawów. Dziecinna bliskość przeradza się w trwającą dziesięciolecia fascynację. On emigruje i staje się jednym z najbardziej wpływowych Japończyków w USA, ona zostaje w Japonii, ich losy są jednak wiecznie splątane. Historię tej obsesyjnej miłości relacjonują kolejni bohaterowie, wreszcie trafia na karty powieści autorstwa japońskiej pisarki rezydującej na amerykańskiej uczelni.
"Prawdziwa powieść" to prozatorskie mistrzostwo jednej z najwybitniejszych postaci japońskiej sceny literackiej. Minae Mizumura jest genialną stylistką, a każde jej dzieło to próba rozpracowania na nowo konkretnego gatunku – tutaj zmaga się z koncepcją powieści, podając w wątpliwość, czy jako twórczyni japońska, wychowana na gruncie powieści o sobie, jest w stanie stworzyć prawdziwą powieść w rozumieniu europejskim. Robi to błyskotliwie, osadzając fabułę jak z "Wichrowych Wzgórz" Emily Brontë w powojennej Japonii. W tle gwałtownego romansu pojawia się portret Japonii wchodzącej w nowe czasy, zachłyśniętej wszystkim, co zachodnie. Naszą przewodniczką jest sama Mizumura, co zmusza do zastanowienia, czy "Prawdziwa powieść" nie jest przypadkiem naprawdę prawdziwa?
Hatoko, pieszczotliwie zwana Poppo, dziedziczy sklep papierniczy położony w nadmorskiej Kamakurze. A wraz ze sklepem – nietypowy fach, który jej rodzina uprawia od pokoleń. Ród Amemiya od zamierzchłych czasów zajmuje się bowiem pisaniem listów na zlecenie. Wkrótce na ganku Kameliowego Sklepu Papierniczego pojawi się plejada intrygujących postaci, a każda z nietypowym zleceniem: list miłosny, list zrywający kontakty, kartka z nieba… Nie jest łatwo napisać idealny list, a jeszcze trudniej zrobić to w czyimś imieniu. Początkowo niechętna swojej nowej pracy Poppo zaczyna z coraz większą czułością myśleć o kaligrafii i o znaczeniach, jakie może nieść odpowiednio dobrany papier czy atrament. Czas w Kamakurze płynie niespiesznie, wyznaczany rytmem pór roku, świąt, niezobowiązujących spotkań i odwiedzin. Kameliowy sklep papierniczy zachęca, by zwolnić i nabrać dystansu, cieszyć się drobnymi przyjemnościami codzienności i zadbać o bliższe i dalsze relacje.
Koreańska pisarka Bae Suah wciąga czytelnika w gęstą opowieść o przytłaczającej codzienności, od której ucieczką mogą być jedynie wyobraźnia lub całkowita apatia. Ale wyobraźnia, jeśli tylko wymknie się spod kontroli, potrafi przeobrazić senny, znany świat w niepokojącą, nieznaną przestrzeń.
Bohaterka utrzymuje całą rodzinę, chwytając się dorywczych prac. Jej matka jest alkoholiczką, brat — emigruje, a młodsza siostra z trudem radzi sobie w szkole. Przelotna znajomość z Cheolsu urywa się, gdy ten znika na obowiązkową służbę wojskową. Pewnego dnia dziewczyna wyrusza, by odwiedzić Cheolsu na poligonie, a jej podróż staje się pościgiem za ulotnym cieniem tego, którego szuka.
Bae snuje opowieść, której wydźwięk zmienia się z każdą kolejną lekturą. Pomiędzy wersami pyta nas: czy o tym, kim jesteśmy, decyduje to, jak widzi nas świat, czy to, jak sami siebie postrzegamy?
W Yong’anie bestie żyją obok ludzi. Fizycznie bywają niemal nie do odróżnienia: pociągające, melancholijne, czasem tragiczne, nierzadko bardziej ludzkie niż ludzie. Na własnej skórze przekonuje się o tym pewna pisarka – dawniej studentka zoologii u najwybitniejszego badacza bestii. Jej kroniki spotkań z przedstawicielami innych gatunków stają się w mieście literacką sensacją. Ona zaś z każdym tekstem zbliża się do rozwiązania niepokojącej zagadki własnego pochodzenia.
"Kroniki dziwnych bestii" to klimatyczna mieszanka gatunków – urban fantasy, science fiction, powieści noir, lirycznego romansu i społecznego komentarza. Nie sposób również nie zauważyć podobieństw do klasycznego bestiariusza. Yan Ge, jedna z najbardziej uznanych współczesnych chińskich pisarek, kreuje swój świat z niezwykłą lekkością, a w karty powieści subtelnie wplata nawiązania do własnego życia i polityki, z typowym dla siebie ujmującym humorem i dystansem.
Młody mężczyzna podróżuje ze swoim wiernym psim towarzyszem przez Koreę Południową. W plecaku ma tylko empetrójkę, książkę i przybory do pisania. Codziennie przed zaśnięciem pisze list adresowany do osoby, którą poznał podczas podróży. Każdemu, z kim przez krótką chwilę dzieli się opowieściami, nadaje numer: 32, 239, 412, 751…
Jest wśród nich nastolatka, która przyłapała swoich rodziców na zdradzie, sprzedawca słodyczy w pociągu, artysta tworzący instalacje z gum do żucia i pisarka, która próbuje sprzedać swoje książki, akompaniując sobie na harmonijce.
Czy wędrówka Jihuna będzie miała swój kres, gdy otrzyma pierwszą listowną odpowiedź?
Nikt nie odpisuje to bestseller Jang Eun-jin, laureatki prestiżowej nagrody Munhak Dongne. Wzruszająca i ciepła opowieść o potrzebie rozmowy i różnych sposobach komunikacji urzeka swoją bezpretensjonalnością. Mówi też o więziach, które tworzymy – i o tym, że te chwilowe czasem okazują się bardzo silne, a te, które powinny trwać przez całe życie, bywają przerażająco kruche. To książka, którą powinien przeczytać każdy, kto potrzebuje pocieszenia.
Gubernator jednej z jednostek administracyjnych Japonii postanawia stawić się za terroryzowanymi mieszkańcami wsi. Sprzeciwiając się rządzącej władzy, zostaje skazany na wygnanie. Od teraz jego rodzina pozostaje bez środków do życia i wyrusza w niebezpieczną drogę do najbliższych. Książka opisuje czasy, kiedy w Japonii zaczynało rodzić się człowieczeństwo. Ludzie byli do siebie wrogo nastawieni, nie było mowy o współczuciu czy sprawiedliwych sądach. Można było liczyć tylko na siebie i na najbliższych. Książka "Zarządca Sansho" opisuje życie człowieka o bardzo liberalnych poglądach, gubernatora jednej z prowincji Japonii. Wobec sprzeciwu władzy zostaje skazany na wygnanie, a jego rodzina jest pozostawiona bez środków do życia i skazana na emigrację. W trakcie wędrówki dochodzi do wydarzenia, które na zawsze odmienia losy tej rodziny. Dzieci Zushio i Anju zostają odebrane matce i sprzedane do niewoli zarządcy Sansho, który w bestialski sposób wykorzystuje niewolników na swojej ziemi, a wszelkie próby ucieczki karane są bardzo okrutnie. Dzieci wychowują się na barbarzyńskiej ziemi, obserwując wszechogarniające okrucieństwo i cierpienie, zastanawiają się, czy gdzieś istnieje lepszy świat. W brutalnym świecie bardzo trudno zachować ideały, pozostając przy życiu. Brat Anju wspomina rady ojca, ale by przetrwać, musi postępować wbrew sobie, co nie podoba się jego siostrze. Książka opisuje historię dramatyczną, nieprzewidywalną, trudną do przewidzenia.
Piekło w butelkach Kyusaku Yumeno to zbiór twórczości jednego z najwybitniejszych przedstawicieli japońskiej prozy gatunkowej. Mowa tu o literaturze detektywistycznej wzbogaconej o wątki fantastyczne. Yumeno tworzył w epoce Showa. Jej nazwa w tłumaczeniu na polski oznacza "Erę oświeconego pokoju" i przypada na lata panowania cesarza Hirohito od 1926 do 1989 roku. Kyusaku Yumeno uważany jest za prekursora japońskiej literatury fantastycznej, a jego pseudonim w dialekcie z Hakaty oznacza kogoś, kto wiecznie śni. Ten specjalnie wyselekcjonowany wybór utworów Yumeno ukazuje wyjątkowe podejście pisarza do kryminałów. Autor ten bowiem uważał, że dobra powieść kryminalna wcale nie musi mieć ani błyskotliwego detektywa, ani arcymistrza zbrodni, by zaszokować czytelnika i wciągnąć go w fabułę. Według niego idealną receptą na to, by nim wstrząsnąć i kompletnie zbić go z tropu, jest czerpanie z tego, co ukrywa się w ludzkiej psychice. Piekło w butelkach to piąta już pozycja z serii Tajfuny Mini stworzonej przez wydawnictwo Tajfuny. W ramach cyklu prezentowane są dzieła pisarzy i pisarek XX wieku, które wcześniej nie były tłumaczone na język polski. Biorąc pod uwagę ich wartość, zdecydowanie zasługują na to, by znaleźć się na półkach naszych księgarni i przede wszystkim zostać pokochane przez Polaków. Warto zaznaczyć, że seria Tajfuny Mini została nagrodzona Polish Graphic Design Award 2020 w kategorii Wydawnictwa (Beletrystyka, publicystyka, reportaż). Jest również zdobywcą specjalnej nagrody Arctic Paper 2020. Ponadto cykl otrzymał także nominację do Nagrody Pióro Fredry 2020. Do tej pory ukazało się pięć książek w ramach serii Tajfuny Mini: Gorączka złotych rybek Kanoko Okamoto w tłumaczeniu Anny Wołcyrz, Cytryna Motojiro Kajiego w tłumaczeniu Anny Karpiuk, W lesie pod wiśniami w pełnym rozkwicie Ango Sakaguchiego w tłumaczeniu Karoliny Bednarz, Wiwat małżeństwo Sakunosuke Ody w tłumaczeniu Agnieszki Stojek, Piekło w butelkach Kyusaku Yumeno w tłumaczeniu Andrzeja Świrkowskiego. Za ich piękną oprawę graficzną odpowiadają graficy z tegusu.Inc i to/studio.
Czwarta książka z serii Tajfuny Mini, prezentującej dzieła pisarzy i pisarek pierwszej połowy XX wieku, którzy nie byli wcześniej tłumaczeni na język polski, a zdecydowanie na to zasługują.
Choko rezygnuje z kariery gejszy i wpada w objęcia Ryukichiego, syna handlarza akcesoriami fryzjerskimi. Para rozsmakowuje się w miejskim życiu, choć nieraz (i nierzadko z własnego powodu) ma w nim pod górkę. Wiwat małżeństwo to zabawny, słodko-gorzki portret pewnej epoki i pewnego miasta – Osaki, kulinarnej i rozrywkowej stolicy środkowej Japonii.
W kupieckie uliczki tego miasta i życiorys pisarza doskonale wprowadzi Was wstęp autorstwa Karoliny Bednarz.
Tajfuny Mini to seria nagrodzona Polish Graphic Design Award 2020 w kategorii Wydawnictwa (Beletrystyka, publicystyka, reportaż) oraz zdobywca specjalnej nagrody Arctic Paper 2020. Seria otrzymała również nominację do Nagrody Pióro Fredry 2020.
Ogród to zbiór piętnastu opowiadań po raz pierwszy dostępnych w tłumaczeniu – historii o rodzinie, macierzyństwie, starości, o skomplikowanych relacjach z bliskimi. Hiroko Oyamada jest wybitną obserwatorką codzienności, a z pozornie nieznaczących obrazów i podsłuchanych dialogów potrafi utkać tekst o szokująco mocnym przesłaniu. Pisze w sposób, którego nie da się podrobić. Przejmujący dreszczem, czasem zaskakująco zabawny, a czasem obezwładniający kakofonią dźwięków Ogród wciąga czytelnika w gąszcz znaczeń i nie pozwala odejść aż do ostatniej strony.
Trzecia z serii książek Tajfuny Mini.
W lesie pod wiśniami w pełnym rozkwicie to dwa fantastyczne opowiadania japońskiego pisarza, który nie bał się porywać na świętości ani szokować swoich czytelników. Rozbójnik przerażony wiśniowymi drzewami w pełnym rozkwicie porywa piękną kobietę ze stolicy, która w zamian zamienia jego życie w koszmar. Młody cieśla z gór Hida zostaje wplątany w niebezpieczną grę o względy okrutnej księżniczki. Opowiadania Ango Sakaguchiego to na pozór po prostu baśnie, ale wystarczy się w nie zagłębić, żeby odkryć coraz bardziej fascynujące znaczenia.
Autorka "Ukochanego równania profesora" powraca w innej, mrocznej odsłonie. Ogawa przedstawia życie zwykłych ludzi, demaskując drzemiącą w nich żądzę i utajone okrucieństwo. Mistrzowsko zaciera granice między zbiorem opowiadań a powieścią. Bohaterowie pozornie niezwiązanych ze sobą historii są świadkami tych samych zdarzeń, mijają się w tych samych miejscach.
Zbiór opowiadań queerowej singapurskiej pisarki Amandy Lee Koe w tłumaczeniu Mikołaja Denderskiego.Ministerstwo moralnej paniki to tytuł kultowy na singapurskiej scenie literackiej. Debiut nagrodzony w 2014 roku Singapore Literature Prize for Fiction i Singapore Book Award w 2016 roku zachwycił wszystkich. Nic dziwnego ? w każdym opowiadaniu autorka przekracza literackie normy, łamie społeczne tabu, żeby ? koniec końców ? napisać o tym, co w życiu najważniejsze. O miłości(ach): tych zapomnianych, przegranych, nieakceptowanych. Niewidzialnych granicach między nami, które boimy się przekraczać. Społecznych problemach, o których nadal można mówić głośno tylko w formie literackiej zabawy. Historii ? z różnych perspektyw, głosami tych, którzy zazwyczaj są uciszani. O tym, że wcale nie każdy czuje się w domu u siebie.Amanda Lee Koe pisze jednocześnie z pazurem i poetycko, zaczepia, żeby chwilę później wzruszyć. Przedstawia postaci różnych kultur, wierzeń i języków, których drogi krzyżują się na krótką chwilę w dynamicznym, tętniącym życiem singapurskim mieście-państwie. Ale każda z czternastu opowieści rezonuje w nas jeszcze długo po tym, gdy przewrócimy ostatnią stronę.
W Cytrynie możemy dostrzec portret całego pokolenia japońskich literatów, którzy marzyli o wielkiej sztuce i tworzyli na przełomie dwóch epok, zawieszeni między tradycją a nowymi nurtami.
Druga książka w kolekcji Tajfuny Mini.
Korporacyjne mrówki w wielkim biurowcu zdradzają największe sekrety. Zaglądamy przez okna, ale postacie nakładają się na siebie, żeby chwilę później się rozwarstwić. Kto tu jest kim? Śledzimy dziewczynę, która wkrótce bierze ślub, słuchamy protestujących kobiet w parku, przyglądamy się bohaterce, która zakopuje przedmioty w ogrodzie. Bohaterowie Układ(a)nych nie mają imion. Każdy może być każdym albo kimś zupełnie innym. To labirynt, który przypomina poukładane na sobie kolejne warstwy, a w nich kolejne opowieści.
Aoko Matsuda przedstawia dylematy kobiet w społeczeństwie, absurdy życia korporacyjnego, presji i zobowiązań; pisze o miłości i mniejszościach, kobietach i mężczyznach, zawsze w niespodziewany i humorystyczny sposób. Bawi się formą i strukturą: bohaterowie zmieniają kształty i postać, proza zamienia się w dramat, a poważne tematy nabierają lekkości. Literacki majstersztyk pełen zabaw słownych i rytmu, który sprawia, że teksty zapadają w nas i zostają na długo.
Pierwsza książka z serii Tajfuny Mini, prezentującą dzieła pisarzy i pisarek z pierwszej połowy XX wieku, którzy nie byli wcześniej tłumaczeni na język polski, a zdecydowanie na to zasługują.
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
