Korporacyjne mrówki w wielkim biurowcu zdradzają największe sekrety. Zaglądamy przez okna, ale postacie nakładają się na siebie, żeby chwilę później się rozwarstwić. Kto tu jest kim? Śledzimy dziewczynę, która wkrótce bierze ślub, słuchamy protestujących kobiet w parku, przyglądamy się bohaterce, która zakopuje przedmioty w ogrodzie. Bohaterowie Układ(a)nych nie mają imion. Każdy może być każdym albo kimś zupełnie innym. To labirynt, który przypomina poukładane na sobie kolejne warstwy, a w nich kolejne opowieści.
Aoko Matsuda przedstawia dylematy kobiet w społeczeństwie, absurdy życia korporacyjnego, presji i zobowiązań; pisze o miłości i mniejszościach, kobietach i mężczyznach, zawsze w niespodziewany i humorystyczny sposób. Bawi się formą i strukturą: bohaterowie zmieniają kształty i postać, proza zamienia się w dramat, a poważne tematy nabierają lekkości. Literacki majstersztyk pełen zabaw słownych i rytmu, który sprawia, że teksty zapadają w nas i zostają na długo.
Pierwsza książka z serii Tajfuny Mini, prezentującą dzieła pisarzy i pisarek z pierwszej połowy XX wieku, którzy nie byli wcześniej tłumaczeni na język polski, a zdecydowanie na to zasługują.
Stolarz ukryty w fotelu, studenci planujący zbrodnię doskonałą, znudzeni życiem fanatycy ekscytujących doznań, kaleki weteran wojny japońsko-chińskiej – bohaterów opowiadań Ranpo Edogawy łączy obsesja, która stopniowo przeradza się w obłęd. Edogawa, jak mało który pisarz, potrafił wydobyć z ludzkiej psychiki to, co najmroczniejsze, ale robił to w przystępnej dla każdego formie.
„Gąsienica” to kolekcja siedmiu opowiadań, które pokazują różne etapy twórczości pisarza, uważanego za ojca japońskich kryminałów. Znajdziemy tu inspirowane Arthurem Conanem Doylem historie detektywistyczne, ale też toczące się na granicy jawy i snu mrożące krew w żyłach opowieści grozy. Wszystkie zaś dobrze znane japońskim czytelnikom, dla których zagadki wymyślone przez Ranpo Edogawę stanowią literacki kanon.
Za wybór i przekład z japońskiego odpowiada Dariusz Latoś. Wprowadzenie do tomu autorstwa Andrzeja Świrkowskiego, który na Uniwersytecie im. Adama Mickiewicza w Poznaniu bada twórczość Edogawy i jest chyba jedynym w Polsce „ranpologiem”, pozwoli jeszcze lepiej odnaleźć się i zanurzyć w świecie pisarza.
Jak przystało na wybitnego matematyka, Profesor ma swoje dziwactwa. Pewnego dnia w progu jego domu pojawia się nowa gosposia z synem, nazywanym pieszczotliwie Pierwiastkiem. Wspólne życie pokaże, że znacznie łatwiej jest napisać skomplikowane równanie niż ułożyć relacje z drugim człowiekiem. Językiem, który pozwoli im zbudować namiastkę rodziny, stają się matematyka i baseball. Ale swoją znajomość z Profesorem gosposia i Pierwiastek będą musieli odbudowywać równo co osiemdziesiąt minut…
"Ukochane równanie profesora" Yoko Ogawy zostało wyróżnione pierwszą w historii nagrodą Hon’ya Taisho, przyznawaną przez japoński kolektyw księgarzy. Ta kameralna opowieść
do dziś pozostaje bestsellerem i jest jedną z najukochańszych powieści współczesnej Japonii.
Powojenna Japonia. Kazuko wraz z chorą matką przenoszą się z Tokio na wieś, gdzie oczekują na powrót walczącego na froncie brata. Bohaterka posłusznie opiekuje się podupadającą na zdrowiu matką, zagubioną w świecie damą z poprzedniej epoki, i uciekającym w alkohol i narkotyki bratem - niespełnionym artystą, ale to właśnie ona ma do opowiedzenia najbardziej poruszającą historię.
Na opublikowaną w 1947 roku powieść składają się pełne symbolicznych retrospekcji, przetykane fragmentami intymnych listów i dzienników obrazy z życia rodziny na tle przemian, które po przegranej wojnie zachodziły w japońskim społeczeństwie.
Przekład profesora Mikołaja Melanowicza został gruntownie poprawiony przez tłumacza we współpracy z redakcją wydawnictwa Tajfuny. Niniejsze wydanie - ze wstępem Karoliny Bednarz - pozwoli na nowo odkryć fascynujące piękno japońskiego "Zmierzchu".
Pomniejsze uczucia to emocje odczuwane przez osoby niebiałe, spychane na dalszy plan jako nieistotne i przesadne, nieprzystające do amerykańskiego neoliberalnego etosu. Towarzyszy im przekonanie, ze twoje codzienne bolączki nikogo nie interesują. Albo wpisujesz się w stereotyp „dobrej Azjatki”, albo nie ma dla ciebie miejsca w powszechnej wyobraźni.
Cathy Park Hong, poetka i akademiczka, córka koreańskich imigrantów, ukuła ten termin, aby opisać swoje przeżycia i doświadczenia w godzeniu się z własnymi korzeniami. Dzieli się z nami opowieściami o dorastaniu, przyjaźniach, depresji, o uprzedzeniach i dyskryminacji, o politycznym wstydzie i kobietach ze świata kultury, które przetarły szlaki.
Pomniejsze uczucia. O doświadczeniu azjoamerykańskosci to jej autobiografia, zbiór esejów o kulturze i radykalnej historii, ale przede wszystkim próba odpowiedzi na pytanie: czym jest dzisiaj azjoamerykańska tożsamość?
11 marca 2011 dzieli współczesną Japonię na przed i po. Jednym z pierwszych tekstów literackich, który pojawił się w świecie po, było opowiadanie "Niedźwiedzi bóg 2011" – historia Niedźwiedzia, który wprowadza się w sąsiedztwie i zabiera nas na spacer. Czytelnikom śledzącym twórczość Hiromi Kawakami była to fabuła znana – o tym samym traktowało opowiadanie "Niedźwiedzi bóg", od którego autorka rozpoczęła swoją pisarską karierę. W 2011 roku postanowiła jednak opowiedzieć tę historię na nowo, udowadniając, że w świecie po nic już nie będzie takie samo.
Polskie wydanie "Niedźwiedziego boga" przedstawia czytelnikom obie wersje opowiadania, które obecnie stanowią kanon literatury „po Fukushimie”. To dwie krótkie nowelki o świecie przed i po – które idealnie uchwyciły to, czego na co dzień wolimy nie widzieć. Wydanie o tyle wyjątkowe, że oprócz polskiej wersji w tłumaczeniu Beaty Kubiak Ho-Chi, znajduje się w nim też oryginalny tekst japoński. Całość dopełnia wstęp Karoliny Bednarz.
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
