Kuchnia myśliwska. Jan Szyttler , czyli na łowach: dla uśmierzenia głodu, dogadzając oraz najdelikatniejszemu smakowi z dodaniem rad i przepisów do urządzenia ubitej zwierzyny czworonożnej lub ptactwa, tudzież przygotowania naprędce posiłku z wybranych rozmaitych drobnych cząstek zwierzyny. Reprint oryginału wydanego w 1845 r. Praktyczny podręcznik kulinarny dla amatorów łowów i ich kuchmistrzów: zbiór niepowtarzalnych receptur i przepisów, niektóre bardzo oryginalne, np. łapy niedźwiedzie na zimno, mózgi z łosia lub sarny. Poradnik: 1) jak przygotować się do łowów (zabierać ze sobą bułki bardzo posilne do zapaśnej torby myśliwskiej, wykonane z ciasta drożdżowego z farszem zajęczym oraz napój zdrowy na łowach, z imbiru, kandyzowanego cukru, cytryn oraz drożdży zalanych wodą; 2) jak skonstruować przenośny kominek (autor zamieszcza w książce dokładny opis konstrukcji z rysunkiem). Przewodnik po łownej zwierzynie: sarny, dziki, niedźwiedzie, zające, łosie, jelenie, daniele, żubry, bobry i niezliczone gatunki dzikiego ptactwa.
Jan Szyttler - Kucharz na dworze Stanisława Augusta Poniatowskiego (pod kierownictwem sławnego kuchmistrza Paula Tremona).
Czerpał inspiracje dla swoich przepisów zarówno z kuchni francuskiej, jak i polskiej, oraz w mniejszym stopniu litewskiej i białoruskiej.
"W porównaniu do Czernieckiego Szyttler jest wręcz diabelsko precyzyjny. Podaje nie dość, że typ mięsa, to konkretny kawałek tuszy, który należy użyć, podaje gramaturę w funtach i krok po kroku prowadzi użytkownika przez proces przygotowania danej potrawy. Widać tu też echo kuchni staropolskiej - w czasach, gdy kuchnia francuska zaczyna dominować na stołach miejskich, niewiele jest już miejsca dla szafranu. Szyttler nie boi się tej drogiej przyprawy, aczkolwiek w ramach nowoczesności gotuje mięso w białym winie, czego kuchnia staropolska nie zna. "Kucharz dobrze usposobiony" jest swego rodzaju manifestem otwarcia się kulinariów na zwykłego człowieka, nie tylko profesjonalistę. Szyttler już w swoich projektach zup pokazuje, jakie ma inspiracje. W rozdziale o zupach znajdziemy bowiem takie potrawy jak "Zupa wiosenna Ruska" czy "Zupa ucha ruska".
Gdyby przyjrzeć się przepisom Szyttlera w jego "Kucharzu", okaże się, że większość potraw mięsnych (czyli z mięsa czerwonego lub dziczyzny) to sposoby na wołowinę. Swego rodzaju znakiem czasu jest obecność wieprzowiny, np. w postaci kotletów. To efekt masowego chowu świń, jako tańszego odpowiednika wołowiny. Drugim powodem popularności wieprzowiny jest osłabienie tradycji postnych - jako mięso niekoszerne w okresie staropolskim nie była mile widziana na stole. Szyttler nie boi się już korzystać z potencjału, jaki ma świńskie mięso.
Osobny tom "Kucharza" poświęca Szyttler deserom. Jest to też miejsce - wreszcie - na rozdział o spiżarni. Tej autor poświęca bardzo mało miejsca. Przepisy, które dotyczą kompotów i marmolad, zajmują raptem dwa niewielkie rozdziały. Otoczone zaś są dużą liczbą sposobów na lody, ciasta czy inne desery. Tłumaczyć można to obecnością innej książki Szyttlera, czyli "Spiżarni dostatecznie i przezornie urządzonej[...]".
Kronika Polska, Litewska, Żmudzka y wszystkiey Rusi, Kijowskiey, Moskiewskiey, Siewierskiey, Wołyńskiey, Podolskiey, Podgorskiey, Podlaskiey, etc., Y rozmaite przypadki woienne y domowe Pruskich, Mazowieckich, Pomorskich y inszych krain Krolestwu Polskiemu y Wielkiemu Xięstwu Litewskiemu przyległych... Maciej Stryjkowski Reprint pierwszego wydania z 1582 r. Ważne źródło naukowe pisane w języku polskim dotyczące historii Europy Wschodniej. Autor, opierając się na kronikach Jana Długosza, kronikach ruskich i innych źródłach, które skrzętnie wymienia, opisał w swej kronice przede wszystkim losy Litwy, Rusi oraz Prus Wschodnich. Monumentalne dzieło urozmaicone fragmentami wierszowanymi, szczegółowo przedstawia historię do czasów dla autora współczesnych.
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
