Po raz pierwszy zebrane w jednym tomie wszystkie opowiadania autorki 'Dymów nad Birkenau". Słyszałam płacz. Wszędzie go było słychać. Później dowiedziałam się, że słyszano go nawet w obozie męskim. Później też powiedziały mi kobiety, że jedna z pielęgniarek regularnie podawała maleństwom zdobyte gdzieś mleko na pół z wodą. Gdy zabrakło mleka, dawała im wodę, po kilka łyżeczek najbardziej płaczącym. Trzeciej nocy wywieziono maleństwa. Obóz odetchnął z ulgą. Tak, było to westchnienie ulgi pełne okrucieństwa. Wojna uczy podobnych westchnień. Ale nie można ich później zapomnieć.
Ta wojna nie skończyła się w roku 1945. Kapitulacja Niemiec, ucichły wystrzały - to nie zmieniło wiele, kiedy w pamięci bohaterów wciąż tli się niepokój. Chociaż dookoła nastaje pozorny porządek, to trudno jest żyć w uporządkowanym świecie, gdy wciąż jest tak wiele strachów. Autorka "Dymów nad Birkenau" jak nikt inny oddała to, co czuli ludzie, którym udało się przetrwać wojnę i obozy: grozę minionych wydarzeń, zagubienie w nowej rzeczywistości, lęk przed tym, co ma dopiero nadejść, ale i resztki nadziei, że miłość ocala. Wszystko to, co w pisarstwie Seweryny Szmaglewskiej najlepsze.
Wydanie zostało wzbogacone o recenzje prasowe pierwszych wydań książek, które złożyły się na ten tom. Szmaglewska zmusza do emocjonalnego buntu, prowokuje do intelektualnego protestu. W tym tkwi pełnia humanistycznej negacji zbrodni jej opowiadań. Dlatego, chociaż mówią one o przeszłości, są ciągle przez swój protest aktualne, są zaangażowane w naszą współczesność. "Nowa Kultura"
Seweryna Szmaglewska (1916–1992) – pisarka, jedyna Polka zaproszona do złożenia zeznań w procesie norymberskim. Przyszła na świat w Przygłowie, niedaleko Piotrkowa Trybunalskiego. Studiowała na Uniwersytecie Jagiellońskim i Uniwersytecie Łódzkim. Po wybuchu wojny wróciła do Piotrkowa, gdzie pracowała jako ratowniczka w szpitalu i uczyła na tajnych kompletach. Osiemnastego lipca 1942 roku została aresztowana przez gestapo i przewieziona do obozu Auschwitz-Birkenau. Osiemnastego stycznia 1945 roku udało jej się uciec z marszu śmierci. Debiutowała w 1945 roku książką "Dymy nad Birkenau", w której opisała swoje obozowe przeżycia. W lutym 1946 książka została włączona jako materiał dowodowy przed Międzynarodowym Trybunałem Wojskowym w Norymberdze. Seweryna Szmaglewska przez lata była wiceprezeską Rady Naczelnej ZBoWiD. Opublikowała między innymi: "Zapowiada się piękny dzień" (1960), "Czarne stopy" (1960), "Niewinni w Norymberdze" (1972), "Dwoje smutnych ludzi" (1986). Odznaczona została Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski i Nagrodą Ministra Kultury i Sztuki I stopnia.
Literacki powrót autorki "Dymów nad Birkenau" do obozowej rzeczywistości. W naszym transporcie było jedno młode małżeństwo żydowskie; jak się dowiedzieli, że jedziemy do Oświęcimia, to zrozumieli, co to znaczy. Może rozpaczali? Nic podobnego! Żegnali się, on ją kochał przez całą drogę, przy wszystkich, jakby byli sami. To właśnie jest piękne. Żyć do końca pełnią siebie. Miejsce, które jest urzeczywistnieniem najgorszych cech ludzkich, może nie odebrać ofiarom godności i pragnienia miłości. Zalew gliniastego błota, gnijących odpadów, zmieszanych ekskrementów, krwi może nie przykryć czułości i stawiania losu drugiego człowieka ponad swoim własnym. W końcu nawet obozowe druty, karabiny maszynowe i komory gazowe mogą nie podołać, aby zgładzić w człowieku pragnienie dobra. Szmaglewska pokazuje, jak nadzieja pozwala, ale też zobowiązuje, by pozostać człowiekiem, niezależnie od tego, czy mamy ku temu warunki. Wydanie zawiera fragmenty najważniejszych recenzji o książce oraz osobiste wspomnienie syna Seweryny Szmaglewskiej - profesora Jacka Wiśniewskiego. Krzyk wiatru to przejmujący w swym wyrazie artystyczny dokument czasów pogardy, który dziś można odczytywać nie tylko jako akt oskarżenia przeciw hitlerowskim zbrodniarzom, lecz protest przeciw obojętności świata usiłującego owe zbrodnie puścić w niepamięć. "Życie Warszawy" Seweryna Szmaglewska (1916-1992) - pisarka, jedyna Polka zaproszona do złożenia zeznań w procesie norymberskim. Przyszła na świat w Przygłowie, niedaleko Piotrkowa Trybunalskiego. Studiowała na Uniwersytecie Jagiellońskim i Uniwersytecie Łódzkim. Po wybuchu wojny wróciła do Piotrkowa, gdzie pracowała jako ratowniczka w szpitalu i uczyła na tajnych kompletach. Osiemnastego lipca 1942 roku została aresztowana przez gestapo i przewieziona do obozu Auschwitz-Birkenau. Osiemnastego stycznia 1945 roku udało jej się uciec z marszu śmierci. Debiutowała w 1945 roku książką "Dymy nad Birkenau", w której opisała swoje obozowe przeżycia. W lutym 1946 książka została włączona jako materiał dowodowy przed Międzynarodowym Trybunałem Wojskowym w Norymberdze. Seweryna Szmaglewska przez lata była wiceprezeską Rady Naczelnej ZBoWiD. Opublikowała między innymi: "Zapowiada się piękny dzień" (1960), "Czarne stopy" (1960), "Niewinni w Norymberdze" (1972), "Dwoje smutnych ludzi" (1986). Odznaczona została Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski i Nagrodą Ministra Kultury i Sztuki I stopnia.
W styczniu 1945 roku podczas srogiej zimy hitlerowcy chcąc zatrzeć ślady swojej zbrodniczej działalności zarządzają ewakuację Auschwitz-Birkenau. W ciągnącej się
kilometrami kolumnie wycieńczonych głodem i chorobami ludzi znajduje się Anna. Pragnie żyć. Marzy o powrocie do dawnego świata. Mobilizuje w sobie nadludzkie siły i wraz z koleżankami podejmuje ryzykowną ucieczkę walcząc o swoje życie i wolność. Książka pokazując grozę tego co je spotkało napawa jednak nadzieją, że bohaterki będą potrafiły żyć w wytęsknionym przez siebie wolnym świecie.
To dziwne. Nikt nie zachęcał mnie do pisania o wojnie. Zdecydował sam temat i przeświadczenie, że ten rachunek nie jest jeszcze zamknięty. A dziś tyle głosów odwodzi nas od owego „niewspółczesnego tematu”. Tymczasem o co chodzi? O mobilizowanie ludzkiej świadomości w kierunku międzynarodowego protestu przeciwko nadal istniejącemu i potężniejącemu faszyzmowi. Czy robimy to źle? Myślę, że źle, że za słaby był nasz głos, skoro na tle dzisiejszych układów politycznych możliwe jest w naszym własnym kraju podobne pomylenie kryteriów.
„Nowa Kultura” nr 51/1961
Działo się to wczoraj. Ale, żeby nie wróciło dziś ani jutro, potrzebna jest biała broń cywilizowanego człowieka: świadomość. Umiejętność pojmowania, po co, dlaczego, za co ludzie padali wówczas na śnieg przy śląskiej drodze, naznaczeni czerwonym śladem krwi.
Seweryna Szmaglewska „Panorama” nr 2/1961
"Dziś Oświęcim razem z okolicami jest pusty. Międzynarodowy cmentarz, ciągnący się na przestrzeni kilkunastu kilometrów. Okoliczna ziemia czerwieni się kroplami jarzębin - nieprzeliczonymi jak krople krwi, które na nią padały przez szereg lat."
O najciemniejszej karcie historii ludzkości pisze Seweryna Szmaglewska, która po aresztowaniu przez gestapo w roku 1942 za udział w konspiracji, trafiła do obozu koncentracyjnego Auschwitz Birkenau. Wspomnienia Autorki spisane zaraz po zakończeniu II Wojny Światowej zostały dołączone do materiałów oskarżenia przeciw oprawcom hitlerowskim podczas Międzynarodowego Trybunału w Norymberdze.
Tę reportażową powieść warto wysłuchać nie tylko ze względu na plastyczność opowieści, sugestywny styl, czy bogactwo myśli lecz przede wszystkim ze względu nad historię w niej zapisaną. Odarte z powieściowej fikcyjności wspomnienie jest świadectwem Zagłady ale także przestrogą dla kolejnych pokoleń.
Czyta Katarzyna Błaszczyńska
Wakacje rozpoczęte i zastęp Czarnych stóp może pojechać na obóz harcerski w Góry Świętokrzyskie. Ich zadaniem będzie nie tylko pilnowanie nocą obozu, czy zdobywanie konkretnych sprawności, harcerze muszą się dowiedzieć kto podkrada jedzenie z obozowej kuchni i wytropić tajemnicze Leśne oko. Letnia przygoda młodych druhów na zboczu Diabelskiego Kamienia rozśmieszy, zaskoczy, a czasem wzruszy. Ciekawe historie, tajemnicze zdarzenia, zabawne perypetie znane już kilku pokoleniom czytelników czekają na ponowne odkrycie. Ta ulubiona szkolna lektura chłopców i dziewcząt, stale wznawiana, doczekała się ekranizacji filmowej, a teraz jest dostępna w wersji audio we wspaniałej interpretacji Ireneusza Załóga.
Kiedy wakacje się kończą harcerze zaczynają się nudzić…
Bzdury! Dopiero wtedy zaczyna się prawdziwa przygoda!
Zastęp „Czarnych stóp” nie tylko musi stawić czoła dobremu wychowaniu pupila zastępu, czy też na nowo sprostać obowiązkom dobrego harcerza, ale przede wszystkim musi pomóc nowemu koledze…
Zabawne historie, tajemnicze zdarzenia, komiczne perypetie młodych chłopców bawią, wzruszają już kilka pokolenia czytelników. Nie czekaj, zacznij słuchać!
Czyta Ireneusz Załóg
Wakacje rozpoczęte i zastęp ,,Czarnych stóp"" może pojechać na obóz harcerski w Góry Świętokrzyskie. Ich zadaniem będzie nie tylko pilnowanie nocą obozu, czy zdobywanie konkretnych sprawności, harcerze muszą się dowiedzieć kto podkrada jedzenie z obozowej kuchni i wytropić tajemnicze ,,Leśne oko"". Letnia przygoda młodych druhów na zboczu Diabelskiego Kamienia rozśmieszy, zaskoczy, a czasem wzruszy. Ciekawe historie, tajemnicze zdarzenia, zabawne perypetie znane już kilku pokoleniom czytelników czekają na ponowne odkrycie. Ta ulubiona szkolna lektura chłopców i dziewcząt, stale wznawiana, doczekała się ekranizacji filmowej, a teraz jest dostępna w wersji audio we wspaniałej interpretacji Ireneusza Załóga. Seweryna Szmaglewska - urodziła się w 11 lutego 1916 Roku w Przygłowie znana przede wszystkim jako autorka powieści przygodowej dla młodzieży ,,Czarnych stóp"" oraz wspomnień z obozu koncentracyjnego ,,Dymy nad Birkenau"". Podczas wojny więziona w Auschwitz-Birkenau. Jako jedyna Polka zeznawała w procesie norymberskim. Odznaczona Złotym Krzyżem Zasługi. Pisarka zmarła w wieku siedemdziesięciu sześciu lat w Warszawie. Ireneusz Załóg - aktor, lektor, reżyser dubbingowy między innymi takich tytułów jak: Wendy Wu, Nowe Przygody Lucky Luke'a, Jimmy Cool. Współpracuje z Teatrem Korez w Katowicach. Słuchaczom znany z interpretacji powieści Verne'a oraz ,,Przygód Tomka Sawyera""
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
