Kino końca wieku to czwarty tom wielotomowej Historii kina, przygotowanej i zredagowanej dla wydawnictwa Universitas przez zespół badaczy z Uniwersytetu Jagiellońskiego. Po Kinie niemym (2009), Kinie klasycznym (2011) i Kinie epoki nowofalowej (2015) przedmiotem omówienia stał się okres dwu dekad, zamykający dwudzieste stulecie. Epoka ta nie ma wprawdzie odrębnego, wyrazistego charakteru, który pozwoliłby ją określić jednym celnym terminem, stanowi jednak intrygujący tygiel przemian; zamykając «wiek kina», otwiera jednocześnie epokę «nowej widzialności», której najważniejszych parametrów nie jesteśmy na razie w stanie przewidzieć. Trzydziestu trzech autorów z czołowych polskich (i dwóch zagranicznych) ośrodków filmoznawczych stworzyło wszechstronną charakterystykę tego okresu. Otwierają ją dwa rozdziały ogólne: pierwszy przedstawia «planetę Hollywood» – zestaw nowych sposobów produkcji i rozpowszechniania filmów, dominujący w czasach globalizacji; drugi – estetykę postmodernizmu, który wydawał się wiodącym nurtem epoki, z dzisiejszej perspektywy utracił jednak większość operacyjnych walorów, jakie mu niegdyś przypisywaliśmy. Pozostałe dwadzieścia trzy rozdziały zawierają omówienie wszystkich najważniejszych zjawisk kina okresu 1981–2000: od tzw. reaganomatografii, czyli kina amerykańskiego lat 80., przez coraz potężniejsze kinematografie azjatyckie i południowoamerykańskie, po skromniejsze, omawiane tu po raz pierwszy – krajów bałtyckich czy Afryki Subsaharyjskiej. Całość układa się w opowieść o fascynującej dziedzinie, rozpoznanej, ale otwierającej się na nieznaną przyszłość.
"Tematem książki są niepowstałe filmy największych filmowców świata. Czyli te, które choć były wymarzone i precyzyjnie przygotowywane, tuż przed pierwszym klapsem siłą zostały odebrane ich twórcom lub przez nich porzucone. Badając te utwory, można albo wytyczać ścieżki alternatywnej historii kina, albo badać kino realne, przekonując się, że niejedno z arcydzieł jest zlepkiem elementów zapożyczonych ze straconych bezpowrotnie projektów. Ileż więc wspaniałych filmów nie powstało z tego czy innego powodu, ale ile zrobiono tylko dlatego, że tych pierwszych nie nakręcono!
Do książki wybrałem teksty napisane przez wybitnych polskich filmoznawców, publikowane w ramach cyklu czasopisma "EKRANy". Cieszył się on sporym powodzeniem, bo niezrealizowane filmy to nie lada gratka nie tylko dla historyka kina i krytyka, ale też dla kinofila rozmiłowanego w X muzie i jej największych autorach. Czy wiedza o Akirze Kurosawie jest kompletna bez zaznajomienia się z losami jego projektu przygotowywanego z hollywoodzkim producentem? Jak wyglądałaby historia rodzimej kinematografii, gdyby Andrzej Munk zrobił film o Adolfie Eichmannie? Pytań można postawić wiele, gdyż wędrówka po niepowstałych filmach to wielka przygoda dla kinomana i ogromna radość obcowania z arcydziełem, która dopiero w finale przełamana jest gorzką konstatacją o niespełnionych zamierzeniach." - Od autora
Pozycja stanowi obowiązkową lekturę dla miłośników Dziesiątej Muzy.
To znakomita pomoc zarówno dla nauczycieli i uczniów szkół średnich,
oraz dla studentów i pasjonatów kina – omawia bowiem podstawowe zagadnienia kultury filmowej, przytacza najważniejsze fakty z historii kinematografii oraz przedstawia jej najważniejszych twórców. Książka stanowi nieoceniony przewodnik po historii filmu, pełen rzetelnej wiedzy, ale także ciekawostek, anegdot i unikatowych fotosów.
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
