Święty Tomasz z Akwinu G. K. Chesterton Tł. Magda Sobolewska Chesterton podyktował Świętego Tomasza z Akwinu błyskawicznie, jakby pod natchnieniem chwili, niemal nie korzystając ze źródeł, a osiągnął efekt zdumiewający. Etienne Gilson, jeden z największych tomistów XX w., okrzyknął jego dzieło "bez porównania najlepszą książką, jaką napisano o św. Tomaszu". Być może Chesterton potrafił tak doskonale zrozumieć swojego bohatera, bo był do niego bardzo podobny. Obaj uznawani byli w szkole za tępaków, imponowali wzrostem i tuszą, uprawiali "niezwykłe hobby, jakim jest myślenie" i wyrażali swoje myśli w setkach tomów, których wystarczyłoby "do zatopienia okrętu albo zapełnienia biblioteki". Mieli ten sam polemiczny temperament, przenikliwość i genialny dar syntezy. Ze spotkania tych dwóch nieprzeciętnych osobowości powstała niezwykła biografia, przypominająca impresjonistyczny portret namalowany przy użyciu wielu kontrastowych barw albo średniowieczny obraz, składający się z wielu osobnych scen z życia jednej postaci. Z tej różnorodnej mozaiki wyłania się spójny wizerunek wielkiego filozofa na tle epoki i szerszej perspektywy dziejów, sięgającej aż po nasze czasy. Chesterton nazywa bowiem św. Tomasza "lekarzem współczesnego świata () wezwanym do łoża śmierci", a jego słowa nie tylko nie straciły, ale wręcz zyskały na aktualności. Nasza kultura, gorączkowo poszukująca istoty człowieczeństwa, a zarazem chorobliwie kwestionująca jej podstawy, potrzebuje trzeźwej diagnozy Chestertona, który proponuje nam lekarstwo w postaci życiowej mądrości Akwinaty i wiary we Wcielenie. Nowe tłumaczenie uzupełniono o fragmenty, które w pierwszym polskim przekładzie zostały usunięte przez peerelowską cenzurę, a także o niepublikowane szkice Chestertona o św. Tomaszu, odkryte niedawno w archiwach.
Autorzy większości współczesnych dzieł apologetyki chrześcijańskiej wychodzą z założenia, że nadal żyjemy w kulturze i cywilizacji chrześcijańskiej, a nasze społeczeństwo wciąż opiera się na zasadach ewangelicznych. Tymczasem, jak przekonuje Peter Kreeft, epoka ta zakończyła się wraz ze średniowieczem i obecnie mamy na powrót do czynienia z mentalnością człowieka niewierzącego - współczesnego poganina. Kreeft nie ma wątpliwości, że Blaise Pascal był najlepszym apologetą od czasów średniowiecza, wyprzedził bowiem swoje pokolenie o przeszło 300 lat, dostrzegając nowy porządek zdechrystianizowanego, sekularnego świata. Spośród wszystkich Myśli Pascala, Kreeft wybrał najbardziej wybitne, intrygujące i najlepiej odpowiadające potrzebom współczesnego czytelnika. Książka ta stanowi swego rodzaju wirtualny kurs, w którym czytelnik interpretuje i rozważa najistotniejsze treści zawarte w Myślach, odkrywając ich dynamikę i bogactwo merytoryczne, a zarazem ich liryczny wydźwięk i głębię skłaniającą do refleksji. To niejako wspólne dzieło Pascala i Kreefta skierowane jest zarówno do sceptyków, niewierzących, jak i do współczesnych chrześcijan. Stanowi ono przy tym czytelne świadectwo prawdy i dobra, które są wpisane w chrześcijaństwo. Myśli Błażeja Pascala to jedno z najwybitniejszych dzieł filozofii i teologii chrześcijańskiej na przestrzeni ostatnich kilkuset lat. Jednak arcydzieło to zawiera w sobie pewien paradoks. Z jednej strony wywarło ono wielki wpływ na myśl chrześcijańską, z drugiej zaś nigdy nie zaistniało w pełnej postaci. Dostępne jest jedynie w formie notatek i błyskotliwych aforyzmów. Peter Kraaft daje nam do ręki znakomite narzędzie pogłębionej lektury Myśli. Fragmenty dzieła Pascala zostały dobrane tak, aby prowadzić czytelnika przez główne tematy: nędza i wielkość człowieka, rozrywka i obojętność jako pseudorozwiązania zagadki egzystencji, słynny zakład Pascala jako strategia dochodzenia do wiary oraz Chrystus jako wypełnienie sensu życia. Bazując na wieloletnim doświadczeniu badań uniwersyteckich Peter Kreeft przedstawia znakomite wprowadzenie do lektury najważniejszego dzieła Pascala - Myśli. Dobór cytatów i komentarze, zarówno własne, jak i św. Pawła, św. Augustyna, Srena Kierkegaarda oraz C.S. Lewisa, stanowią niezwykle udany przewodnik, pozwalający uchwycić najważniejsze tematy niedokończonej apologii chrześcijaństwa. dr Grzegorz Chrzanowski OP, wykładowca na Uniwersytecie Papieskim Jana Pawła II w Krakowie To pierwsza książka, którą kupiłbym ponownie, gdyby mój dom spłonął. Jeff Cook, profesor filozofii na University of Northern Colorado, autor Seven: the Deadly Sins and the Beatitudes Piękno i potęga tej książki polega między innymi na tym, że spostrzeżenia Kreefta są często równie sugestywne i potężne, jak spostrzeżenia Pascala. Cały czas próbowałem sobie wyobrazić, jak by to było, gdyby ta dwójka kiedykolwiek ze sobą rozmawiała. Ta książka jest kopalnią złota dla apologetów i każdego, kto nie tylko chce znaleźć odpowiedzi, ale także uzyskać wgląd w to, jak skonstruować spójną i przekonującą prezentację ewangelii. - Liam Thatcher, pastor, krytyk literacki
Wiara i rozum - wrogowie czy sprzymierzeńcy? Na kartach tej książki dwóch profesorów uniwersyteckich wyjaśnia, że wiara i rozum to nie rywale, między którymi musimy dokonać wyboru, lecz dwa aspekty ludzkiego doświadczenia, które po zintegrowaniu współtworzą pełnię ludzkiej egzystencji. Tytuł publikacji nawiązuje do pierwszych zdań encykliki św. Jana Pawła II Fides et ratio, mówiących o duchu ludzkim unoszącym się na dwóch skrzydłach wiary i rozumu ku dostępnej dla wszystkich prawdzie. W pierwszej części pracy autorzy w zajmujący sposób przedstawiają podstawowe argumenty potwierdzające istnienie Boga i przeczące mu. Odnoszą je do współczesnych debat, zmagając się z wątpliwościami wynikającymi z problemu zła i odkryć współczesnej nauki. Następnie podejmują kwestie etyki i polityki, które kształtują życie jednostki i społeczności. Książka nie jest dogmatyczna; stara się zbadać w ogólnym zarysie kwestie podnoszone przez dociekliwe umysły. Autorzy przedstawiają rzetelne dowody wspierające ich punkt widzenia i mu przeciwne, używając zrozumiałych analogii przeznaczonych dla niespecjalistów. Dzięki temu dostarczają czytelnikowi najlepszy możliwy punkt wyjścia do udziału w tej najwspanialszej dyskusji wszech czasów.
Wśród pluralizmu i sekularyzmu kultury zachodniej apologetyka chrześcijańska ponownie budzi zainteresowanie. W "Jak dzielić się wiarą" Joshua D. Chatraw i Mark D. Allen przedstawiają wprowadzenie do tej dziedziny, zapoznając czytelników z bogatą historią, biblijnymi podstawami i wciąż aktualnym znaczeniem apologetyki. Przyglądają się fragmentom Starego i Nowego Testamentu nakazującym obronę wiary oraz omawiają styl apologetyczny zarówno Ojców Kościoła, jak i wybitnych teologów średniowiecza i późniejszych wieków. Na koniec ta wyjątkowa książka opisuje współczesne metody stosowania apologetyki i daje mnóstwo praktycznych wskazówek, które opierają się na przykładach wziętych z życia.
Robert A. Larmer w książce Wiarygodność cudu w błyskotliwy i przekonujący sposób uzasadnia twierdzenie, że filozoficzne odrzucenie a priori wiary w cuda to poważny błąd. Cud powinien - według Autora - zajmować centralne miejsce we współczesnych dyskusjach na temat Bożej sprawczości i działania w świecie. Tymczasem jest to temat często pomijany, traktowany jako coś kłopotliwego lub wręcz zabobonnego, kłócącego się z nowoczesną nauką. W rezultacie pojawia się pokusa odrzucenia koncepcji cudu jako nieistotnej dla wiary i życia duchowego. W odpowiedzi na te wątpliwości autor przeprowadza drobiazgowe badania i analizy dowodów wskazujących, że cuda miały miejsce w przeszłości i zdarzają się do dzisiaj. Publikacja, polemizująca z argumentem a priori sformułowanym przez Davida Humea, definiuje pojęcie cudu, analizuje rozważania o jego logicznej spójności i epistemologicznych wyzwaniach związanych z akceptacją występowania cudów. To obowiązkowa książka nie tylko dla filozofów, lecz także dzięki przystępnemu wykładowi dla każdego czytelnika zainteresowanego pogłębieniem swojej wiary. Publikacja została poprzedzona wstępem autora przygotowanym specjalnie do polskiego wydania. Wiara w cuda nie jest dziś popularna, nawet wśród chrześcijan. Książka Roberta A. Larmera klarownie wyjaśnia, czym są cuda, oraz przekonująco obala zarzuty przeciw możliwości ich występowania. Pokazuje też, jak biblijne i współczesne świadectwa o cudach wspierają wiarygodność chrześcijańskiego teizmu.prof. dr hab. Jacek Wojtysiak, Wydział Filozofii KUL Jest to mistrzowskie dzieło, dojrzałe filozoficznie. Cierpliwy, skrupulatny i kompetentny Robert A. Larmer systematycznie rozbraja filozoficzne, teologiczne i naukowe argumenty przeciwko cudom. Uzupełnia swoją argumentację, aby wykazać, że teizm chrześcijański jest najlepszym wyjaśnieniem dobrze udokumentowanych biblijnych i współczesnych doniesień o cudach. Intelektualna uczciwość zmusi sceptyków do ponownego rozważenia swojego stanowiska. Gorąco polecam!Angus Menuge, przewodniczący Evangelical Philosophical SocietyTa praca bardzo mi się spodobała i wiele z niej wyniosłem. Książka jest starannie zorganizowana, ściśle uzasadniona, niestrudzenie logiczna i angażuje do dyskusji szerokie grono partnerów. W sposób wyrafinowany, a jednocześnie przystępny dla osób niebędących specjalistami, posuwa naprzód dyskusję w kilku kluczowych kwestiach.Craig S. Keener, Asbury Theological Seminary Robert A. Larmer kanadyjski profesor filozofii. W 1985 r. obronił doktorat na Uniwersytecie w Ottawie, a od 1986 r. pracuje jako wykładowca na Uniwersytecie Nowego Brunszwiku, gdzie obecnie kieruje Wydziałem Filozofii. Główne obszary jego zainteresowań i badań naukowych dotyczą koncepcji cudu, modeli Bożego działania, teorii inteligentnego projektu, filozofii religii, filozofii umysłu, relacji między wiarą a nauką oraz etyki pracy. Największy jego dorobek naukowy dotyczy badań związanych z koncepcją cudu, co zaowocowało kilkoma ważnymi książkami na ten temat (Dialogues on Miracle, Questions of Miracle, Water into Wine? An Investigation of the Concept of Miracle). Opublikował też wiele artykułów naukowych w takich czasopismach, jak Dialogue, Philosophia Christi, Religious Studies, Sophia czy International Journal for Philosophy of Religion. Robert A. Larmer jest członkiem zarządu Canadian Philosophical Association oraz Evangelical Philosophical Society, a także prezesem Canadian Society of Christian Philosophers.
W drugiej połowie XIX wieku rozpowszechnił się pogląd, że nauka znajduje się w konflikcie z wiarą i tradycyjnie pojmowanym teizmem. Filozof nauki Stephen C. Meyer kwestionuje to twierdzenie, analizując trzy odkrycia naukowe o zdecydowanie teistycznych implikacjach. Opierając się na argumentach za inteligentnym projektem życia, które opracował w książkach ,,Podpis w komórce"" i ,,Wątpliwość Darwina"", Meyer pokazuje, że odkrycia w kosmologii i fizyce w połączeniu z odkryciami w biologii pomagają ustalić tożsamość inteligencji odpowiedzialnej za życie i Wszechświat. Uważa, że hipoteza transcendentnego, inteligentnego i celowo działającego Stwórcy dostarcza najlepszych wyjaśnień świata przyrody. W ,,Powrocie hipotezy Boga"" uczony po raz pierwszy zajmuje się nie tylko projektem życia, ale również podejmuje próbę odpowiedzi na pytanie, kto może być jego autorem. Argumentacja Meyera jednoznacznie prowadzi do wniosku, że dane empiryczne potwierdzają istnienie projektu w przyrodzie oraz wskazują na jego Stwórcę, którym jest osobowy Bóg.
Oglądanie filmów jest często ćwiczeniem polegającym na zawieszaniu niedowierzania. Pozwalamy, aby światła wokół przygasły i dajemy się emocjonalnie unieść biegowi opowieści, która rozgrywa się na naszych oczach.Niestety prowadzi to zwykle do zawieszenia także tego, w co wierzymy do ulegania filmowemu przesłaniu o tym, jak należy postępować i jak postrzegać rzeczywistość. Nic dziwnego, przecież filmy wyszły od mistrzów opowieści, którzy świadomie lub nie przekonują nas do swojego światopoglądu i systemu wartości. Czy wobec tego chrześcijanie powinni zupełnie unikać kinowej rozrywki? Czy może istnieje sposób na mądre oglądanie filmów, pozwalające ocenić ich przesłanie? Brian Godawa w książce Świat według Hollywood przekonuje, że przy odpowiednim podejściu oglądanie filmów może być nie tylko dobrą zabawą, ale także okazją do refleksji, a nawet duchowego rozwoju.Świat według Hollywood to jedna z tych książek, do których zarówno filmowi anorektycy jak i obżartuchy powinni wracać, by uświadamiać sobie, jak złożonym zjawiskiem jest filmowa opowieść. Brian Godawa kieruje spojrzenie swoje i czytelnika przede wszystkim na twórczość amerykańską, lecz zaproponowana przez niego metoda oglądania i oceniania filmów pozwala na odkrywanie nieoczywistych znaczeń, jakie niosą filmy. Ważne dla czytelnika są nie tylko erudycyjne interpretacje kolejnych filmów dokonywane z perspektywy chrześcijańskiej, lecz także zaproszenie do samodzielnego wchodzenia w swoisty dialog z twórcami filmowych opowieści za sprawą ćwiczeń i zadań, podsumowujących kolejne części książki.ks. prof. dr hab. Marek Lis (Uniwersytet Opolski), filmoznawca, teolog filmu i mediówKażdy chrześcijanin pragnący zrozumieć film z punktu widzenia jego przesłania i wartości moralnych uzna książkę Świat według Hollywood za lekturę obowiązkową. Aby oddać sprawiedliwość obrazowi filmowemu, należy na niego spojrzeć z różnych punktów widzenia, jednak zrozumienie prezentowanego w nim światopoglądu jest warunkiem absolutnie koniecznym. Nie ma lepszej książki, która by o tym traktowała.Jack Hafer, producent filmowy, dziekan wydziału filmoznawstwa i mediów na Biola UniversityTo ważna książka. Brian Godawa otwiera nieznane drzwi prowadzące do zrozumienia filmów. Dostarcza mapę poznawczą, dzięki której można zrozumieć, co się dzieje ze sztuką filmową z filozoficznego i teologicznego punktu widzenia. Mówiąc wprost, Brian napisał jak dotąd najlepszą książkę o wizjach świata ukrytych w filmach z Hollywoodu. Polecam ją z całego serca.David Bruce, webmaster, HollywoodJesus.com
Wściekli na Boga to osobista historia nawrócenia Petera Hitchensa, brata znanego ateisty sceptyka, jednego z przedstawicieli nowego ateizmu Christophera. Peter stracił wiarę jako nastolatek, ponieważ przeżył osobistą tragedię. Przepełniony gniewem i buntem spalił swój egzemplarz Biblii, przekonany, że uwalnia się od szkodliwej religii i rozpoczyna wyzwolone życie w prawdzie jako ateista. Jednak po wielu latach przemyśleń i doświadczeń w roli zaangażowanego po stronie lewicy korespondenta podróżującego po byłym bloku komunistycznym Hitchens stopniowo dochodził do wniosku, że ateizm nie tylko nie wytrzymuje logicznej krytyki, ale też stanowi jedną z najbardziej niebezpiecznych ideologii w historii ludzkości. Opisując swój powrót do Boga, Peter wspomina wydarzenia sprzed upadku komunizmu, którego był świadkiem, i przekonuje, że wiara jest najlepszym antidotum na prowadzący donikąd utopizm, gdyż zachęca ludzi do działania w przekonaniu, że istnieje Bóg i uporządkowany, celowy Wszechświat rządzony niezmiennym prawem.
Chrześcijanie od dawna próbują przełamać przepaść między chrześcijaństwem a świeckim liberalizmem za pomocą filozofowania i teologizacji. W książce Po pierwsze Chrystus biskup Robert Barron pokazuje, że odpowiedź na tę debatę i sposób, aby iść naprzód leży w Jezusie. Barron wykracza poza zwykłe liberalne, konserwatywne lub protestancko-katolickie podziały z postliberalnym katolicyzmem, który zwraca uwagę z powrotem na Jezusa, jak ujawniono w narracji Nowego Testamentu. Klasyczny katolicki postliberalizm Barrona zainteresuje szerokie grono odbiorców, w tym nie tylko społeczność akademicką, ale także mówców i czytelników zainteresowanych podjęciem dialogu między katolicyzmem a postliberalizmem.
W ostatniej dekadzie ateizm wrócił na pierwsze strony gazet. Ma w sobie energię i wiarę: wielu zostało przekonanych, że ateistyczny sceptycyzm jest właściwie jedyną sensowną propozycją dla każdego cywilizowanego, wykształconego i nowoczesnego człowieka. Ateizm jest na topie, religia jest nudna. Jednak kiedy zaczynamy uważniej przyglądać się ateizmowi, wiele argumentów używanych na jego poparcie szybko upada. Łącząc humor z poważnymi przemyśleniami, książka Ateista, którego nie było uczy, w jaki sposób rozpoznawać marne argumenty oraz jak skutecznie kwestionować ogólnie przyjęte, choć nieuzasadnione twierdzenia nowego ateizmu.Ta napisana żywym językiem, dowcipna i wciągająca książka to przemyślana i mocna krytyka nowego ateizmu kojarzonego z Richardem Dawkinsem i innymi osobami. Świetna rzecz czerpiąca garściami z najwyższej jakości myśli naukowej, filozoficznej i historycznej. Przystępnie napisane, przemyślane i pełne humoru wyzwanie skierowane w stronę wszystkich opowiadających się za nowym ateizmem. Gorąco polecam!Profesor Steve Walton, St Mary's University, LondonW błyskotliwej i obalającej argumenty ateistów książce Bannister pokazuje konsekwencje stosowania argumentacji nowego ateizmu w codziennym życiu (a nie tylko, gdy snuje się dywagacje, siedząc w fotelu). Jego dzieło to szalona jazda od pouczających historyjek przez teorię do zmuszającej do myślenia końcówki. Pisząc ze swadą i wykorzystując moc wyobraźni, pokazuje, że rzekomy bezpieczny grunt myśli nowego ateizmu to w rzeczywistości pustka.Profesor Mary Jo Sharp, Houston Baptist UniversityKsiążka Andy'ego Bannistera to ożywcze tchnienie, porcja pozytywnej energii. Zmusiła mnie do śmiechu, do łez i do myślenia. Napisana z taką werwą, że słowa wręcz wyskakują z jej stronic. Oto trzeźwo myślący chrześcijanin! Co jeszcze ma dla nas w zanadrzu autor?Adrian Plass, pisarz i mówca
Sztywne przywiązanie do scjentyzmu, w przeciwieństwie do zdrowego szacunkudla nauki, jest powszechne w dzisiejszym świecie. Nie prowadzi jednak dolepszego zrozumienia naszego wszechświata, w rzeczywistości bowiem scjentyzmpodważa prawdziwą naukę i marginalizuje moralność i religię. W niniejszejksiążce filozof J. P. Moreland obnaża samobójczy charakter scjentyzmu i dajenam narzędzia pozwalające rozpoznać jego szkodliwą obecność w różnych aspektachkultury, a jednocześnie pozwalające nam pogłębić nasze świadectwo biblijnegochrześcijaństwa i uzbrajające nas w strategie integracji wiary i nauki, jedynąmożliwą drogę do prawdziwej wiedzy.Jeśli kiedykolwiek miałeś pokusę, abyodrzucić poglądy moralne, filozoficzne lub teologiczne, ponieważ byłeśprzekonany, że tylko nauka daje prawdziwą wiedzę lub ktoś inny cię do tegonakłaniał byłeś wciągany przez scjentyzm. Ta popularna idea podkopała zaufanieolbrzymiej liczby chrześcijan, ale w Scjentyzmie i sekularyzmie filozof J. P.Moreland zręcznie obnaża jej oszustwo. Z niezwykłą jasnością, wnikliwością ichirurgiczną precyzją porządkuje on zamieszanie, zręcznie obalając pogląd, żetylko nauka może dać wiedzę, podczas gdy wszystko inne to wyłącznie opinia,uczucie czy wiara. W tej książce Moreland robi to, co umie najlepiej, czylidemaskuje niedorzeczności dzięki uważnemu myśleniu i rygorystycznej analizie.Tym, którzy łatwowiernie ulegli scjentyzmowi, ta książka otworzy oczy. Osobomdryfującym w mętnych wodach sekularyzmu wysiłek Morelanda może służyć równieżjako poradnik w zanikającej sztuce jasnego myślenia.- Gregory Koukl,przewodniczący organizacji Stand to Reason; autor The Story of Reality iTaktyki
Nauka, szczególnie nauki przyrodnicze, znalazła się ostatnio pod ostrzałem. Nie cieszy się już takim szacunkiem jak niegdyś. Z prawej strony pojawiają się nowe ataki na darwinizm i argumenty na rzecz teorii inteligentnego projektu. Z lewej - teoretycy postmodernizmu atakują samą ideę obiektywnej prawdy naukowej i w ogóle jakiejkolwiek obiektywnej prawdy. Del Ratzsch w całej tej wrzawie zachowuje spokój i jednocześnie pokazuje, jak zmieniały się poglądy na naukę. Pyta: Czym jest nauka? Co może nam powiedzieć? Jakie wyzwanie stawia wierze chrześcijańskiej? Jak chrześcijanie powinni na nią odpowiedzieć? Nauka i jej granice dostarcza czytelnikowi całościowej perspektywy pozwalającej przyjrzeć się współczesnym trendom w dyskusji nad problemem relacji wiary i nauki oraz pokazuje, jak z tym problemem się zmierzyć.
W swojej książce Mitch Stokes stawia czoło poglądom ateistycznym wymierzonym przeciwko chrześcijaństwu. Szczególną uwagę zwraca jednak na zaletę ateizmu, mianowicie na jego zdeklarowany sceptycyzm. Jak pisze, sceptyczne stanowisko ateistów do niego przemawia, ale i temu właśnie problemowi Stokes poświęca najwięcej miejsca wielu niewierzących nie traktuje sceptycyzmu dość poważnie, nie stosują oni bowiem swych sceptycznych zasad do własnego sceptycyzmu i związanego z nim materialistycznego światopoglądu. Czy cokolwiek ocaleje z ich przekonań, jeśli będą konsekwentni?
W erze globalizmu niemal wszyscy zajmują się autopromocją prezentują się, tłumaczą, bronią bądź dzielą przemyśleniami i emocjami w sposób wcześniej niespotykany. To dlatego, jak pisze Os Guinness, można powiedzieć, że żyjemy w wielkiej świeckiej erze apologetyki. Co ta epoka apologetyki oznacza dla nas, wyznawców Jezusa? Czy jako chrześcijanie jesteśmy do niej przygotowani? Globalizacja daje nam przecież największą od czasów Jezusa i apostołów możliwość składania świadectwa.Autor zwraca uwagę na istotny brak zatraciliśmy umiejętność perswazji, sztukę przemawiania do ludzi, którzy z różnych powodów są obojętni lub oporni na nasze słowa. Odchodzimy od ewangelizacji, a skupiamy się na argumentowaniu. Staramy się wygrywać spory, zamiast zjednywać serca i umysły tych, do których chcemy dotrzeć z Dobrą Nowiną.
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
