Nikt z nas nie jest wieczny, starość i umieranie jest częścią naszego życia. Ból po utracie ukochanych ludzi jest wielki. Jak pogodzić się z odchodzeniem najbliższych, ukochanych ludzi? Jak uporać się z żałobą po ich śmierci kiedy wydaje się, że straty już nikt i nic nie uleczy? na te i inne pytania odnajdziecie Państwo odpowiedź w znanych publikacjach Elizabeth Kübler-Ross czy Renaty Arendt Dziurdzikowskiej. Znajdziecie tutaj też lekturę na temat przebiegu żałoby u dzieci i nastolatków, dla których takie traumatyczne przeżycia są bardzo ciężkie do zrozumienia.
(...) kolejny tom w ramach inicjatywy środowiska cieszyńskich pedagogów, jaką jest seria wydawnicza Pedagogika Społeczna, poświęcony został osobom starszym – ich aktywizacji, edukacji oraz integracji społecznej. (...) wszelkie głosy w dyskursie na temat poprawy jakości starości są cenne, zwłaszcza jeśli są istotną teoretyczną narracją na temat ważności i wartości starości czy też ukazaniem praktycznych możliwości poprawy jej jakości. Przedstawiany tom jest przykładem takiego właśnie głosu, dzieła wartościowego i ważnego w przedmiotowym interdyscyplinarnym dyskursie o starości we współczesności, o jej kondycji i jej potrzebach. Jednocześnie trzeba podkreślić, że problemy starości są w nim ukazywane i rozpatrywane w typowy dla pedagogiki społecznej sposób – od strony środowiska. (...) książka jest też znakomitym przykładem owocnej współpracy badaczy i praktyków z różnych rzeczywistości, różnych państw i ich konstruktywnego wspólnego „pochylenia się” nad problemem. (...) zgodnie ze swym założeniem jest mocno osadzona w profilu dyscypliny, która patronuje serii, w ramach której tom jest publikowany.
Z recenzji wydawniczej dr hab. Ewy Jarosz
Książka ta przedstawia człowieka wyjątkowego w skali całego znanego nam świata. Człowieka, który zmarł a następnie został odesłany z powrotem do świata żywych tylko po to, aby móc podzielić się z nami całą wiedzą zebraną w ciągu 1400 lat swojego istnienia.
Jak sam bohater twierdzi, są już ludzie, którzy poszukują i potrzebują tej wiedzy. Ludzie otwarci ale przede wszystkim, ludzie rozwijający się duchowo.
Czy zastanawialiście się kiedykolwiek, dlaczego się starzejemy? Czy marzyliście o tym, żeby raz jeszcze być młodzi znów mieć energię i witalność dwudziestolatka? Czy zastanawialiście się kiedyś nad tym, co zrobić, żeby świat był lepszym miejscem dla waszych dzieci i wnuków? Ja tak. Jak prawdopodobnie każdy, kto przekroczył trzydziestkę. Ta książka jest napisana dla was.
Czy wiara w istnienie niewidzialnej rzeczywistości jest jedynie pobożnym życzeniem?
Czy widzialny świat wokół nas to wszystko, co istnieje?
A co z pogłoskami na ten temat?
Naturalne i pozanaturalne to nie dwa odrębne światy, lecz różne przejawy tej samej rzeczywistości...
Tym razem Philip Yancey zabiera nas na niezwykłą wyprawę badawczą. Jej celem będzie dotarcie do pogłosek o tamtym świecie, które uchylają przed nami rąbka tajemnicy nieprzemijalnego piękna, odwiecznego celu, doskonałej wolności.
Pogłoski o tamtym świecie to okazja do naprawdę wyjątkowej konfrontacji z najważniejszymi pytaniami życiowymi, dotyczącymi każdego z nas.
Podejmij wyzwanie, by razem z autorem wedrzeć się na tereny przygraniczne dzielące wiarę od niewiary – wąski pas "ziemi niczyjej", będący często pod obstrzałem z obu stron. Warto podjąć ryzyko, by zdobyć coś najcenniejszego: nadzieję i nowe perspektywy dla życia.
Philip Yancey to autor kilkunastu niezwykle poczytnych książek, sprzedających się na całym świecie w milionach egzemplarzy (m.in. Where Is God When It Hurts?, Gift of Pain, The Bible Jesus Read), wielokrotnie nagradzanych prestiżowymi nagrodami. Wśród polskich czytelników szczególnym powodzeniem cieszy się jego książka Zaskoczeni łaską, zaliczana do grona światowych bestselerów.
Wartością, a zarazem osiągnięciem redaktorów książki i autorów poszczególnych tekstów jest przede wszystkim to, że przy dość wyraźnym skoncentrowaniu się na „interdyscyplinarności i transdyscyplinarności” cierpienia, umierania i śmierci udało się im uniknąć jednostronności w podejściu do poszczególnych obszarów tegoż zagadnienia. Interdyscyplinarność pedagogiki, która wydaje się być dziś nie tyle modą, co chyba raczej koniecznością, uzewnętrznia się w tej publikacji w dobrym tego słowa znaczeniu. Autorzy rozpatrują śmierć w kontekście końca egzystencji człowieka, wyborów etycznych z nią związanych, społecznej recepcji śmierci w jej wymiarze aksjologicznym. Książka zmusza czytelnika do refleksji i zadawania pytań nad sensem i wartością życia. Podnosi zagadnienia związane z wychowaniem ludzi do właściwych postaw wobec śmierci, szacunku wobec człowieka, który przekracza granicę życia.
Książka „Pomoc człowiekowi w obliczu cierpienia i śmierci” podejmuje bardzo ciekawy, acz niesłychanie trudny temat śmierci, umierania, starości, wykluczenia i cierpienia związanego z końcowym etapem ludzkiego życia. We francuskiej szkole antropologii kulturowej wyróżnia się trzy sposoby podejścia do problemu śmierci – w pierwszej, drugiej i trzeciej osobie. Śmierć w pierwszej osobie wykracza poza granice dyskursu, śmierć w trzeciej osobie jest wydarzeniem medialnym, na które jesteśmy coraz mniej wrażliwi. Śmierć w drugiej osobie, związana z utratą bliskiej osoby, bycia świadkiem czyjegoś cierpienia i umierania, wymaga szczególnego i wnikliwego namysłu. Cel ten przeświecał autorom niniejszej pracy. Ukazują oni problem śmierci, cierpienia, samotności od strony osób, które towarzyszyły doświadczeniom granicznym innych.
Śmierć - nieunikniony kres ludzkiej egzystencji - jednakowo przeraża i fascynuje literatów oraz twórców kultury. Próbują ją poznać, zbadać, oswoić, opisać, niektórzy może nawet zaprzyjaźnić się. Jedni postrzegają śmierć poprzez doświadczenia, przekazy, objawienie religijne, inni próbują zmierzyć się z nią sami. Rezultatem tych różnorodnych u swej genezy, ale też w swym przebiegu poszukiwań są dzieła literackie oraz inne wszelkiego rodzaju artefakty.
Śmierć, w rzeczywistości nieuchwytna w swej istocie, jawi się w średniowieczu jako szkielet bądź rozkładające się zwłoki. Budząc przerażenie i szacunek zaprasza ludzi różnych stanów do swego tańca - danse macabre - tańca Śmierci. Straszy karą grzeszników, obiecuje rozkosze niebiańskie sprawiedliwym. Jest wpisana w porządek religijny. (…)
W literaturze po przełomie romantycznym, zwłaszcza XX-wiecznej, część twórców, jak i bohaterów, obcuje ze śmiercią, rezygnując z perspektywy religijnej. Niektórzy poszukują jej świadomie, przeprowadzają eksperymenty, pragną ustalić, gdzie jest granica między życiem a śmiercią, niejednokrotnie ją celowo lub przypadkowo przekraczają, pozostając przy życiu bądź znikając na zawsze po drugiej stronie. (…)
W literaturze spotykają się, często krzyżują bądź przenikają w opisach śmierci, obrazy wzniosłe i pełne makabry. Te dwa pojęcia nie wyczerpują wszakże całej bogatej palety doznań, jakie ze śmiercią kojarzymy. Wzniosłość i makabra stały się wszakże, jako własne przeciwieństwa, punktem wyjścia dla poszukiwań konferencyjnych podjętych w obszarze literatury i kultury (…).
Ze Słowa wstępnego
W monograficznej próbie znajdujemy studia na temat literackich zmagań ze śmiercią w twórczości m.in. Fabiana Birkowskiego, Franciszka Dionizego Kniaźnina, Jana Pawła Woronicza, Augusta Antoniego Jakubowskiego i Heinricha von Kleista, Juliusza Słowackiego, Anny Mostowskiej i Łucji Rautenstrauchowej, Bronisławy Ostrowskiej i Maryli Wolskiej, Henryka Sienkiewicza, Lucjana Rydla, Stanisława Piętaka, Anny Świrszczyńskiej i Anny Kamieńskiej, Jacka Kaczmarskiego, Edy Ostrowskiej, Susanny Clarke i Sarah Kane. Autorzy przyglądają się wzniosłości i makabrze w literackich obrazach śmierci od baroku po współczesność.
Publikacja ukazuje różnorodność problemów, z jakimi mogą zetknąć się osoby starsze. Autorów połączyła możliwość spojrzenia na problemy starości z różnych perspektyw. Poszczególne rozdziały nie tylko odnoszą się do trudnych dla osób starszych kwestii, ale też, poprzez przedstawienie praw przysługujących osobom trzeciego wieku, wskazują sposoby ich rozwiązywania. W książce zostały omówione problemy zabezpieczenia materialnego takich osób, ich zdrowia, pieczy nad nimi, a także sposoby ochrony przed przestępczością, na którą mogą być narażone osoby starsze.
Opracowanie m.in. omawia:
- Rodzaje świadczeń przysługujących osobom starszym w systemie pomocy społecznej;
- Prawną ochronę osób starszych w kontekście niepełnosprawności;
- Zachowania suicydalne człowieka w okresie starości;
- Obowiązek zaspokajania potrzeb rodziny wobec podeszłego wieku małżonków;
- Mediacje rodzinne, ze szczególnym uwzględnieniem osób starszych – wybrane przykłady praktyki mediatora;
- Oblicza starości osób ubezwłasnowolnionych a wykluczenie społeczne;
- Obowiązek alimentacyjny dorosłego dziecka (zstępnego) wobec rodzica (wstępnego);
- Przestępstwa kradzieży i oszustwa na szkodę osób starszych;
- Przemoc wobec osób starszych, ze szczególnym uwzględnieniem przemocy w rodzinie.
Czy można wybaczyć Bogu nieszczęście, które nas spotkało? Z punktu widzenia teologii w takim stawianiu sprawy kryje się błąd. Od Boga, będącego wyłącznie dobrem, nie może pochodzić nic złego. Nie możemy więc Bogu przebaczyć, bo wybaczyć można tylko winowajcy. Pytanie to zawiera jednak istotną prawdę psychologiczną. Jeśli ufamy Bogu jak Ojcu, a nas lub naszych bliskich spotyka nieszczęście, czujemy się przez Niego opuszczeni, prawie zdradzeni, trudno nam ponownie Mu zawierzyć. Uciekamy od Boga, rozpoczynamy samotny bieg. Wydaje nam się, że to Bóg był sprawcą naszej tragedii. Doświadczenie takie stało się udziałem autora niniejszej książki, pastora Piotra Gąsiorowskiego. W wypadku zginęła jego ukochana żona. Po tym tragicznym zdarzeniu musiał przebyć drogę do pojednania i ponownego zawierzenia Bogu. Piotr Gąsiorowski dzieli się swoimi doświadczeniami, tym, jak w jego przypadku przebiegał proces „przebaczenia Bogu”. To droga od poczucia krzywdy, żalu i wyrzutów kierowanych do Boga ku pokojowi serca i pojednaniu. U końca tej drogi zawsze musi pojawić się świadomość, że tak naprawdę nie Bogu musimy przebaczyć, ale raczej sobie i bliźnim. Bogu musimy ponownie zaufać, otworzyć się na Niego, by przyjąć Jego miłość i łaskę. Najtrudniejsze słowa Modlitwy Pańskiej: bądź wola Twoja! Niezwykle osobisty tekst o dramacie płynącym z niepojętych wyroków Opatrzności. Głębokie psychologiczne świadectwo zmagania uczuć i przekonań. Polecam tę lekturę każdemu, kto sam zmaga się z własnym stosunkiem do Boga. Sam odczułem świadectwo zawarte w tej książce jako niezwykle szczery głos o intymnym dramacie. Krzysztof Zanussi
Czy śmierć to koniec wszystkiego, czy dopiero początek? Co tak naprawdę dzieje się z ciałem i duszą umierającej osoby? Jak jest po drugiej stronie? Po czym poznać, że nawiedziła cię dusza bliskiej ci osoby, i jak się w takiej chwili zachować? Odpowiedzi na te i wiele innych fundamentalnych pytań, które człowiek stawia sobie od zarania dziejów, udziela osoba, która zmarła i opowiedziała o tym, co ujrzała po drugiej stronie. Dr med. Elisa Medhus – twardo stąpająca po ziemi lekarka specjalizująca się w chorobach wewnętrznych – nie wierzyła, że po śmierci może istnieć coś jeszcze. Całą swoją wiarę pokładała w nauce i racjonalnym podejściu do otaczającego ją świata. Ten światopogląd jednak runął, kiedy ukochany syn Elisy, Erik, popełnił samobójstwo, a wokół niej zaczęły się dziać dziwne rzeczy, których nie potrafiła w żaden sposób wyjaśnić: przesuwające się i znikające przedmioty; niewytłumaczalne zapachy; sprzęty, które same się uruchamiały lub nagle przestawały działać. Erik umarł, ale powrócił z zaświatów, aby w najdrobniejszych szczegółach, w sposób tragiczny i jednocześnie podnoszący na duchu, opisać własne doświadczenia oraz udzielić odpowiedzi na temat charakteru dusz, śmierci oraz życia po życiu ? odpowiedzi, które potencjalnie mogą na zawsze zmienić nasze życie. Wzruszające rozmowy, jakie odbyły się pomiędzy nim a jego matką, to dowód na to, że miłość nigdy nie umiera i nie może jej zniszczyć nawet śmierć. Odkryj tajemnice życia i śmierci!
Formalnie praca dotyczy poszerzającej się w krajach Zachodu ?modzie? na kremację zwłok zmarłych i coraz większego przyzwolenia na to zarówno w opinii społecznej, jak i w decyzjach Kościołów chrześcijańskich. Stajemy więc przed intrygującym pytaniem: jakie są przyczyny tego swoistego ?trendu?? Jest bowiem rzeczą oczywistą, iż musi to być związane ze zmianą naszego stosunku do śmierci, do zmarłych i do form naszego ?dialogu? z nimi. W książce znajdujemy wiele interesujących przemyśleń na ten temat.
[Z recenzji prof. dra hab. Włodzimierza Pawluczuka]
Tematem przewodnim książki jest charakterystyka współczesnych polskich seniorów jako użytkowników komputera i internetu. Przedstawiono tu analizy oparte na wynikach szeroko zakrojonych badań własnych na temat aktywności seniorów podejmowanych w sieci z uwzględnieniem ich wieku, płci oraz cech osobowości i dobrostanu psychicznego. Ponadto prezentowane są wyniki dotyczące kompetencji seniorów w zakresie korzystania z internetu. Zalety publikacji to przede wszystkim:
Wyniki prezentowane w książce dotyczą unikatowej, szczególnie interesującej, zarówno dla badaczy internetu jak i rozwoju człowieka, grupy użytkowników. Są nimi osoby, które z internetem zetknęły się w późnym okresie swojego życia. Każde następne pokolenie ludzi starych będzie już takim, które rozpoczęło używanie interentu we wczesnej młodości albo w wieku dziecięcym.
Przedstawiono w niej badania, w których po raz pierwszy eksperymentalnie oceniano rzeczywiste kompetencje seniorów, a nie tylko – jak dotychczas – deklarowane.
W książce zawarte zostały wnioski teoretyczne i praktyczne, których wykorzystanie powinno przyczynić się do przeciwdziałania wykluczeniu cyfrowemu seniorów.
Wejdź do mrocznego świata medycyny sądowej.
Poznaj najbardziej tajemnicze przypadki ludzkich śmierci.
Wraz z Jan Garavaglią, prowadzącą program Doktor G - lekarz sądowy, wkraczamy do prosektorium - miejsca ponurego, lecz skrywającego wiele fascynujących opowieści. To tutaj autorka rozwiązuje zagadki najbardziej niezwykłych i tajemniczych zgonów. Towarzysząc jej podczas sekcji zwłok, będziemy świadkami wielu zaskakujących i szokujących odkryć, które rzucą światło na sekrety naszego ciała.
Dlaczego wysportowana i prowadząca wyjątkowo zdrowy tryb życia kobieta umiera nagle w nocy? Czy opiekunka dziecka rzeczywiście udusiła półtorarocznego chłopca? Czy naga kobieta, znaleziona przed własnym domem, padła ofiarą gwałciciela i mordercy? Najnowsze techniki medycyny sądowej, wieloletnie doświadczenie, wiedza oraz niebywała intuicja doktor Garavaglii pozwalają nam odkryć, dlaczego niektórzy ludzie umierają w tak nagły i nieoczekiwany sposób.
Śmierć bliskiego człowieka porusza nas do głębi. Pojawiają się zwykle pytania o przyczynę śmierci, o sens cierpienia, o współodpowiedzialność – niepokoi świadomość, że nie uczyniło się wszystkiego, co było w naszej mocy. Doświadczenie osamotnienia przygniata dotkliwie swym ciężarem. Nierzadko zdarza się jednak, iż daje szansę nowego spojrzenia na własne życie. Ważne stać się mogą sprawy, które nie miały dla nas wcześniej większego znaczenia.
Książka ta adresowana jest nie tylko do ludzi pogrążonych w żałobie i smutku, ale i do tych wszystkich, którzy chcieliby nauczyć się im współczuć i lepiej ich zrozumieć.
Jacques Gauthier jest autorem wcześniejszej pozycji wydanej nakładem wydawnictwa W drodze – "Kryzys wieku średniego". Tym razem prezentujemy książkę o kryzysie wieku emerytalnego – sześćdziesiątce, andropauzie i menopauzie. To poradnik dla osób starzejących się, w którym autor ujął wiedzę o biologii starzejącego się organizmu i psychologii. Gauthier jest poetą, a to sprawia, że książka Po pięćdziesiątce nie jest popularnym poradnikiem psychoanalizy czy medycyny.
"Po pięćdziesiątce nie stoimy już przed wyborem zawodowym, ale przed wyborem życiowym. Nie staramy się o awans społeczny, ale staramy się być sobą. To nie jest już
time is money ludzi interesu, ale time is free poetów. Nasz czas jest bogaty dzięki swej darmowości. Jest wielka pokusa, by rzucić się w wir licznych aktywności, zamiast zatrzymać się, aby wsłuchać się w puls czasu, który nadaje tempo. Mamy się teraz nauczyć nic nie robić, dając sobie chwile wolności, otaczać się kojącymi barwami, powrócić do wartości duchowych."
Poronienia – zrozumieć rodziców po stracie to pierwszy w Polsce tak wyczerpujący zbiór wypowiedzi-świadectw rodziców dotkniętych śmiercią dziecka nienarodzonego, a także obszernych artykułów osób zajmujących się problemem towarzyszenia rodzicom po stracie: lekarzy, duszpasterza, psychologa-terapeuty oraz teologów świeckich i duchownych. Szeroko omówiona jest kwestia interpretacji teologicznej wiary w życie pozagrobowe nieochrzczonych, zmarłych dzieci. Jednym z podjętych tu wyczerpująco aspektów jest także sytuacja prawna dziecka zmarłego w wyniku naturalnego poronienia oraz możliwość grzebania zwłok dzieci zmarłych przed narodzeniem.
Któryż rodzic nie chciałby oszczędzić swemu dziecku przykrych doświadczeń? Wiemy jednak, że w życiu jest czas na łzy radości i smutku, na słońce i deszcz, na życie i śmierć. Nie mamy pełnej kontroli nad tym, co nas spotyka. Ale nie jesteśmy zupełnie bezradni.
W czasach, kiedy wielu ludzi próbuje uciec od mówienia o śmierci, autorka uważa, że smutek po stracie bliskich to naturalne ludzkie uczucie. Dzieciom wolno się smucić z powodu śmierci bądź rozstania z ukochanymi osobami. W tym czasie należy im jednak z miłością towarzyszyć i pomagać we właściwym wyrażeniu ich uczuciowego stanu. Bo smutek wewnętrznie przepracowany, owocuje. Tylko dzieci, które przeżywając ból, otrzymują wsparcie rodziców i opiekunów, wychodzą z tego doświadczenia wzmocnione.
W ciągu ostatnich lat problem starzenia się społeczeństw stał się wyzwaniem globalnym. Dotyczy już nie tylko gospodarek rozwiniętych. Dotychczasowe środki łagodzące skutki zmian demograficznych stały się niewystarczające, a próby dopasowania systemu emerytalnego do nowej sytuacji poprzez zwiększanie podatków może spowodować poważne konsekwencje gospodarcze i społeczne.
W książce zaprezentowano czynniki warunkujące zmianę sytuacji demograficznej i rynku pracy oraz doświadczenia wielu państw w zapobieganiu negatywnym konsekwencjom starzenia się ludności. Opisano różne podejścia do finansowania emerytur, sposoby efektywniejszego wykorzystania siły roboczej, które pozwoliłyby jednocześnie na dalszy rozwój gospodarczy i poprawę warunków życia. Oprócz diagnozy autorzy przedstawili plan na przyszłość. Jest to prawdopodobnie najbardziej wyczerpująca i aktualna analiza makroekonomicznych skutków obecnych trendów demograficznych.
„Saul u wróżki z Endor” to pionierskie opracowanie, w którym Dawid Mielnik powraca do epizodu ze Starego Testamentu przedstawiającego pierwszego izraelskiego monarchę biorącego udział w seansie spirytystycznym, mającym na celu przywołanie ducha zmarłego proroka Samuela (1Sm 28,3-25). Autor traktuje ów biblijny tekst w sposób całościowy, interpretując go pod kątem analizy językowej, egzegetycznej i teologicznej. Jego książka – ogniskująca się wokół kwestii starożytnej nekromancji – stanowi nie tylko wyczerpującą pracę w ramach szeroko rozumianej biblistyki. Jest ona także wciągającą lekturą dla wszystkich chcących lepiej poznać kulturowy i religijny kontekst rytuałów, w których żywi usiłują nawiązać kontakt z zaświatami.
Twierdzenie o tabu śmierci we współczesnej kulturze należy odłożyć do lamusa. Kostucha przemawia dziś wieloma językami - przez media, psychoterapeutów, tanatologów, nowe formy danse macabre w sztuce wysokiej i kulturze popularnej, debaty o eutanazji, narracje o doświadczeniach śmierci klinicznej, dzienniki chorych, a także nowe role odgrywane przez trupa. Nie znaczy to, że śmierć nie jest czasem skrywana ani że zawsze do jej opisu znajdujemy właściwe słowa. Nie podejmujemy tego tematu na salonach (poza sytuacją zgonu celebryty), a samo umieranie zamyka się najczęściej w gettach hospicjów, domów opieki i za parawanem w szpitalach. Niechętnie też widziane jest sąsiedztwo domu pogrzebowego czy krematorium. Książka przybliża odpowiedź na pytanie: jaka jest więc ponowoczesna śmierć?
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
