Nikt z nas nie jest wieczny, starość i umieranie jest częścią naszego życia. Ból po utracie ukochanych ludzi jest wielki. Jak pogodzić się z odchodzeniem najbliższych, ukochanych ludzi? Jak uporać się z żałobą po ich śmierci kiedy wydaje się, że straty już nikt i nic nie uleczy? na te i inne pytania odnajdziecie Państwo odpowiedź w znanych publikacjach Elizabeth Kübler-Ross czy Renaty Arendt Dziurdzikowskiej. Znajdziecie tutaj też lekturę na temat przebiegu żałoby u dzieci i nastolatków, dla których takie traumatyczne przeżycia są bardzo ciężkie do zrozumienia.
Badania zaprezentowane w książce pokazały, że zdrowi neurologicznie seniorzy w wieku około 80 lat różnią się profilami neuropsychologicznymi i że można w tych profilach wyróżnić osłabione oraz zachowane wymiary poznawcze. Mocną stroną funkcjonowania tych osób okazało się też rozumienie i zapamiętywanie dyskursu narracyjnego. W neuropsychologii starzenia się dostrzegalny jest brak prac naukowych, w których pokazuje się nie tylko deficyty, ale też obszary, gdzie nie zachodzą zmiany skojarzone z wiekiem. Wyniki badań opisanych w niniejszej książce wypełniają ową lukę. Książka sytuuje się we współczesnych trendach teoretyczno-badawczych z dziedziny neuropsychogeriatrii, której przedmiot obejmuje problemy neurobiologicznego procesu starzenia się organizmu człowieka wraz z jego następstwami w sferze psychicznej, społecznej, cywilizacyjnej. [...?] Przeanalizowano związki między stanem mózgu, poziomem funkcjonowania poznawczego mierzonego w próbach neuropsychologicznych i strukturą wypowiedzi, analizowanych zgodnie z zasadami modelu dyskursu. [...?]. Profile neuropsychologiczne seniorów opisane w pracy mogą mieć znaczenie w przyszłych badaniach z zakresu neuropsychologii klinicznej. prof. dr hab. Anna Herzyk Badania opisane w książce są jednymi z pierwszych w Polsce badań nad funkcjonowaniem poznawczym i komunikacyjnym seniorów w 8-9 dekadzie życia - potwierdzających istnienie zdrowego lub nawet pomyślnego starzenia się, co ma szczególne znaczenie w kontekście zmian demograficznych określanych jako zjawisko "siwienia społeczeństw" w krajach rozwiniętych. prof. dr hab. Danuta Kądzielawa
Ćwiczenia zawarte w tej książce przeznaczone są dla osób starszych, u których nastąpiło znaczne obniżenie sprawności umysłowej będące wynikiem starzenia się lub różnych chorób. Rozwiązywanie proponowanych łamigłówek i zadań spowolni rozwój problemów z pamięcią, myśleniem, rozumieniem, orientacją w czasie i przestrzeni, liczeniem, pisaniem, czytaniem i planowaniem. Niektóre pytania dotyczą życia osobistego, zmuszając do wspominania dawnych czasów (np. dzieciństwa, lat szkolnych) lub wydarzeń mających miejsce niedawno (np. uroczystości rodzinnych), a także utrwalania w pamięci ważnych informacji takich jak adres czy numer telefonu.
Ćwiczenia zawarte w tej książce przeznaczone są dla osób starszych, u których nastąpiło znaczne obniżenie sprawności umysłowej będące wynikiem starzenia się lub różnych chorób. Rozwiązywanie proponowanych łamigłówek i zadań spowolni rozwój problemów z pamięcią, myśleniem, rozumieniem, orientacją w czasie i przestrzeni, liczeniem, pisaniem, czytaniem i planowaniem. Niektóre pytania dotyczą życia osobistego, zmuszając do wspominania dawnych czasów (np. dzieciństwa, lat szkolnych) lub wydarzeń mających miejsce niedawno (np. uroczystości rodzinnych), a także utrwalania w pamięci ważnych informacji takich jak adres czy numer telefonu.
Książka niniejsza zawiera fragmenty rozmów ze zmarłymi i ich świadectw dotyczących śmierci, spotkania z Bogiem i życia z Nim. Zapisywałam te rozmowy od 1966 roku. Początkowo były to głównie rozmowy z moją Matką.
Relacje bliskich ze śmierci, spotkania z Bogiem i Jego miłosierdziem
Świadectwa dane w odpowiedzi na pytania przyjaciół i znajomych
Świadectwa dane na życzenie Pana
Pan mówi sam o swoich dzieciach - ludziach
Praca jest propozycją stymulowania rozwoju osobistego w okresie starości. Autorki opierając się na rezultatach badań naukowych są przekonane o możliwościach rozwojowych osób starszych. Proponowany warsztat to metaforyczna podróż w czasie rozpoczynająca się „od refleksji nad własną przeszłością, następnie teraźniejszością i przyszłością, w tym przyszłością transcendentalną”. Praca nad sobą w okresie sprawnej starości może stanowić przygotowanie do tego, co nastąpi w późnej starości często naznaczonej niesprawnością. Z recenzji dr. hab. Jerzego Halickiego prof. UwB
Oryginalny charakter poniższej publikacji wyraża się w tym, iż stanowi ona całość – ze względu na zastosowaną tu metodę, implikującą swoistą postawę wobec filozofowania – złożoną jednakże z tekstów tematycznie samodzielnych, scalanych leitmotivem – powtarzającymi się metodologicznymi wątkami, nieodmiennie towarzyszącymi analizom kardynalnych wyznaczników egzystencji człowieka, takich jak m.in.: cierpienie, wolność, śmierć, twórczość, erotyzm. Naszą drogę rozpoczniemy od zarysowania istotnych aspektów metody, by dokonać ustaleń na temat kondycji samego filozofowania, i zgodnie z wypracowanym stanowiskiem odnieść się, tak do współczesnych ekspresji filozoficznych (J. Derrida), jak też do specyficznego rozpoznania dzisiejszego świata, zawartego w przekazie rapu.
Tom dotyczy zagadnień, które w wyrazisty i wielowymiarowy sposób odzwierciedlają kluczowe wyzwania, problemy i możliwości wpisane w indywidualne doświadczenia ludzi oraz społeczną praktykę: to starość i starzenie się. Podejmowane są między innymi kwestie wpływu kultury konsumpcyjnej, stygmatyzacji i stereotypizacji starości na konstruowanie społecznego obrazu ciała osób starszych, wielość form starości i samego procesu starzenia się człowieka, również w aspekcie demograficznym, wreszcie starość jako pozytywny czynnik powiązany z dojrzałością oraz mądrością.
Część tekstów bezpośrednio omawia aspekty aplikacyjne – podejmując pytania o miejsce, możliwości i ograniczenia pracy socjalnej w kontekście tzw. polityki senioralnej, analizując konkretne przykłady działań instytucjonalnych na rzecz i poprzez seniorów oraz innowacyjne metody, które mogą stać się skutecznym elementem pracy socjalnej z osobami starszymi.
Publikację wzbogacają artykuły autorów z Austrii, Słowenii i Stanów Zjednoczonych, przybliżające specyfikę wyzwań i rozwiązań stosowanych w tych krajach w obszarze pracy socjalnej dla osób starszych. Wiedza i płynące z praktyki społecznej doświadczenie jednoznacznie wskazują na fakt, że potencjał człowieka zależy nie tylko od jego własnych zasobów kulturowych, edukacyjnych czy ekonomicznych – na realizację podmiotowości wpływa także właściwa dla danego społeczeństwa kultura starości, która będąc swoistym faktem społecznym, zwrotnie determinuje sposób widzenia oraz oceniania starości własnej i cudzej.
Dzisiejszych sześćdziesięciolatków cechuje zupełnie podejście do życia, aniżeli ich rówieśników przed kilkoma dziesięcioleciami. Cechuje ich ciekawość świata i pragnienie dokonywania zmian, chęć wykorzystania dla własnego rozwoju nowych możliwości, jakie niesie ze sobą zakończenie pracy zawodowej. Aby móc w zdrowiu i aktywnie wykorzystywać potencjał tej nowej fazy życia, cennym towarzyszem może być joga. Joga utrzymuje i wspiera siłę i żywotność naszego ciała oraz korzystnie wpływa na nasz umysł i koncentrację. Ludziom w dojrzałym wieku oferuje świadomą i inteligentną komunikację z ciałem, duchem i duszą - generuje radość życia, zdrowie, energię i dobre samopoczucie. Autorki ukazują, jak przy pomocy łatwo wykonalnych ćwiczeń, każda/y, całkowicie niezależnie od wieku, zacząć może uprawianie jogi i jakie korzyści przynosi jej regularne praktykowanie. Przedstawiony tu styl jogi wg nauki B.K.S. Iyengara jest szczególnie wskazany dla tych, którzy zaczynają trening w późniejszym wieku, ponieważ uwzględnia on potrzeby osób po sześćdziesiątym roku życia. Wiele ćwiczeń przedstawionych jest tu także w łatwiejszych wariantach i z przyrządami pomocniczymi. Szczególną uwagę poświęcono w tej książce radości, jaka płynie z poznawania jogi i umożliwieniu łatwego startu, który może się powieść także bez nauczyciela.
Jak w dobrym zdrowiu dożyć sędziwego wieku?Poradnik, który pomaga w naturalny sposób leczyć nadciśnienie tętnicze żylaki i nadmiar cholesterolu. Doradza jak uchronić się przed groźnymi powikłaniami pogrypowymi, zakrzepami krwi, nowotworami wieku starczego, zawałem serca, udarem mózgu. Uczy jak zadbać o układ odpornościowy organizmu oraz w jaki sposób oddalić otępienie starcze, szum w uszach, zawroty głowy i poprawić pamięć.Przedstawia najnowsze osiągnięcia naturalnej medycyny w leczeniu chorób Alzheimera i Parkinsona, cukrzycy, anemii, zwyrodnienia plamki żółtej (AMD), katarakty starczej, bezsenności, depresji, osteoporozy, przerostu prostaty, kamicy żółciowej, niestrawności oraz kłopotów z wątrobą.Dowiemy się z niej też, jak przy pomocy ziół radzić sobie z reumatyzmem, artretyzmem, odleżynami i klimakterium. Wiedza zaczerpnięta z tej książki może również pomóc zmniejszyć wydatki na leczenie. Niektóre bardzo skuteczne i przebadane przez medycynę leki można mieć za darmo, wprost na wyciągnięcie ręki, z apteki natury...
Kolejna książka w znakomitej serii Mistrzowie Psychologii, tym razem autorstwa cenionego polskiego psychologa, profesora Wiesława Łukaszewskiego.
Czy ludzie myślą o śmierci? Czy zwykły człowiek boi się jej? Dlaczego niektórzy decydują się na samobójstwo? Czym jest teoria opanowania trwogi?
"Uspokajam: nie napisałem książki o śmierci. Nie jest to książka ani o śmierci, ani o umieraniu. To książka o tym, że ludzie ? chcąc lub nie chcąc ? niekiedy myślą o śmierci. Trudno byłoby temu zaprzeczyć. Ludzie przejmują się śmiercią, nie jest im ona obojętna. Więcej, myśli o śmierci prawie zawsze i prawie u wszystkich wzbudzają przykre skojarzenia i przykre emocje.
To jest książka o tym, co dzieje się z ludźmi (w ludziach), którym myśli o śmierci przyszły do głowy. O tym, jak radzą sobie z przykrymi emocjami, i o tym, co daje im ukojenie. Także o tym, co wzmaga niepokoje dotyczące śmierci, co myśli o śmierci czyni bardziej dostępnymi, a niekiedy wręcz natrętnymi".
"Kontakt ze śmiercią prawie zawsze budzi Ja. Nawet Ja najbardziej otorbione, najbardziej harde i nieczułe. Śmierć nieodmiennie ma ton osobisty. Nieważne, czy chodzi o zabitego drozda, czy o kota zmasakrowanego przez samochód, czy wreszcie o człowieka, który zasłabł na ulicy i nikt nie zdołał go uratować. Nie musi to być nasz drozd lub kot, nie musi to być bliski nam człowiek.
Być może ten osobisty ton pojawia sie zawsze wtedy, gdy stykamy się z czymś nieuchronnym, nieodwracalnym, niezależnym od naszych pragnień i naszych działań. A śmierć w największym stopniu spełnia to wszystko. Musi się zda rzyć, choć nie zawsze musi się zdarzyć w tym właśnie momencie. Wręcza nam bilet w jedną stronę. Nie wiemy, dokąd. Wiemy tylko, że tam, a nie tutaj. W jej obliczu najbardziej uniwersalna strategia ?walcz lub uciekaj? staje się całkowicie bezużyteczna. Jak napisał Vladimir Nabokov, śmierć ? to samotność. I dla tych, którzy umierają, i dla tych, którzy pozostają z poczuciem straty".
Fragmenty Wstępu
Praca poświęcona jest wielopłaszczyznowej analizie listów pożegnalnych osób, które popełniły samobójstwo. [...] jest oryginalnym i wartościowym źródłem wiedzy na temat okoliczności i decyzji samobójczej. Oparta na solidnej podbudowie teoretycznej i wzbogacona obszernym materiałem faktograficznym, może stanowić nieocenione źródło zarówno dla dalszych analiz empirycznych, jak i wiedzy niezbędnej do diagnozy grup wysokiego ryzyka zachowań suicydalnych, tzn. dzieci, młodzieży i osób dorosłych.
Z recenzji dr hab. prof. WŚ Ireny Pospiszyl
(...) kolejny tom w ramach inicjatywy środowiska cieszyńskich pedagogów, jaką jest seria wydawnicza Pedagogika Społeczna, poświęcony został osobom starszym – ich aktywizacji, edukacji oraz integracji społecznej. (...) wszelkie głosy w dyskursie na temat poprawy jakości starości są cenne, zwłaszcza jeśli są istotną teoretyczną narracją na temat ważności i wartości starości czy też ukazaniem praktycznych możliwości poprawy jej jakości. Przedstawiany tom jest przykładem takiego właśnie głosu, dzieła wartościowego i ważnego w przedmiotowym interdyscyplinarnym dyskursie o starości we współczesności, o jej kondycji i jej potrzebach. Jednocześnie trzeba podkreślić, że problemy starości są w nim ukazywane i rozpatrywane w typowy dla pedagogiki społecznej sposób – od strony środowiska. (...) książka jest też znakomitym przykładem owocnej współpracy badaczy i praktyków z różnych rzeczywistości, różnych państw i ich konstruktywnego wspólnego „pochylenia się” nad problemem. (...) zgodnie ze swym założeniem jest mocno osadzona w profilu dyscypliny, która patronuje serii, w ramach której tom jest publikowany.
Z recenzji wydawniczej dr hab. Ewy Jarosz
Książka ta przedstawia człowieka wyjątkowego w skali całego znanego nam świata. Człowieka, który zmarł a następnie został odesłany z powrotem do świata żywych tylko po to, aby móc podzielić się z nami całą wiedzą zebraną w ciągu 1400 lat swojego istnienia.
Jak sam bohater twierdzi, są już ludzie, którzy poszukują i potrzebują tej wiedzy. Ludzie otwarci ale przede wszystkim, ludzie rozwijający się duchowo.
Czy zastanawialiście się kiedykolwiek, dlaczego się starzejemy? Czy marzyliście o tym, żeby raz jeszcze być młodzi znów mieć energię i witalność dwudziestolatka? Czy zastanawialiście się kiedyś nad tym, co zrobić, żeby świat był lepszym miejscem dla waszych dzieci i wnuków? Ja tak. Jak prawdopodobnie każdy, kto przekroczył trzydziestkę. Ta książka jest napisana dla was.
Czy wiara w istnienie niewidzialnej rzeczywistości jest jedynie pobożnym życzeniem?
Czy widzialny świat wokół nas to wszystko, co istnieje?
A co z pogłoskami na ten temat?
Naturalne i pozanaturalne to nie dwa odrębne światy, lecz różne przejawy tej samej rzeczywistości...
Tym razem Philip Yancey zabiera nas na niezwykłą wyprawę badawczą. Jej celem będzie dotarcie do pogłosek o tamtym świecie, które uchylają przed nami rąbka tajemnicy nieprzemijalnego piękna, odwiecznego celu, doskonałej wolności.
Pogłoski o tamtym świecie to okazja do naprawdę wyjątkowej konfrontacji z najważniejszymi pytaniami życiowymi, dotyczącymi każdego z nas.
Podejmij wyzwanie, by razem z autorem wedrzeć się na tereny przygraniczne dzielące wiarę od niewiary – wąski pas "ziemi niczyjej", będący często pod obstrzałem z obu stron. Warto podjąć ryzyko, by zdobyć coś najcenniejszego: nadzieję i nowe perspektywy dla życia.
Philip Yancey to autor kilkunastu niezwykle poczytnych książek, sprzedających się na całym świecie w milionach egzemplarzy (m.in. Where Is God When It Hurts?, Gift of Pain, The Bible Jesus Read), wielokrotnie nagradzanych prestiżowymi nagrodami. Wśród polskich czytelników szczególnym powodzeniem cieszy się jego książka Zaskoczeni łaską, zaliczana do grona światowych bestselerów.
Wartością, a zarazem osiągnięciem redaktorów książki i autorów poszczególnych tekstów jest przede wszystkim to, że przy dość wyraźnym skoncentrowaniu się na „interdyscyplinarności i transdyscyplinarności” cierpienia, umierania i śmierci udało się im uniknąć jednostronności w podejściu do poszczególnych obszarów tegoż zagadnienia. Interdyscyplinarność pedagogiki, która wydaje się być dziś nie tyle modą, co chyba raczej koniecznością, uzewnętrznia się w tej publikacji w dobrym tego słowa znaczeniu. Autorzy rozpatrują śmierć w kontekście końca egzystencji człowieka, wyborów etycznych z nią związanych, społecznej recepcji śmierci w jej wymiarze aksjologicznym. Książka zmusza czytelnika do refleksji i zadawania pytań nad sensem i wartością życia. Podnosi zagadnienia związane z wychowaniem ludzi do właściwych postaw wobec śmierci, szacunku wobec człowieka, który przekracza granicę życia.
Książka „Pomoc człowiekowi w obliczu cierpienia i śmierci” podejmuje bardzo ciekawy, acz niesłychanie trudny temat śmierci, umierania, starości, wykluczenia i cierpienia związanego z końcowym etapem ludzkiego życia. We francuskiej szkole antropologii kulturowej wyróżnia się trzy sposoby podejścia do problemu śmierci – w pierwszej, drugiej i trzeciej osobie. Śmierć w pierwszej osobie wykracza poza granice dyskursu, śmierć w trzeciej osobie jest wydarzeniem medialnym, na które jesteśmy coraz mniej wrażliwi. Śmierć w drugiej osobie, związana z utratą bliskiej osoby, bycia świadkiem czyjegoś cierpienia i umierania, wymaga szczególnego i wnikliwego namysłu. Cel ten przeświecał autorom niniejszej pracy. Ukazują oni problem śmierci, cierpienia, samotności od strony osób, które towarzyszyły doświadczeniom granicznym innych.
Śmierć - nieunikniony kres ludzkiej egzystencji - jednakowo przeraża i fascynuje literatów oraz twórców kultury. Próbują ją poznać, zbadać, oswoić, opisać, niektórzy może nawet zaprzyjaźnić się. Jedni postrzegają śmierć poprzez doświadczenia, przekazy, objawienie religijne, inni próbują zmierzyć się z nią sami. Rezultatem tych różnorodnych u swej genezy, ale też w swym przebiegu poszukiwań są dzieła literackie oraz inne wszelkiego rodzaju artefakty.
Śmierć, w rzeczywistości nieuchwytna w swej istocie, jawi się w średniowieczu jako szkielet bądź rozkładające się zwłoki. Budząc przerażenie i szacunek zaprasza ludzi różnych stanów do swego tańca - danse macabre - tańca Śmierci. Straszy karą grzeszników, obiecuje rozkosze niebiańskie sprawiedliwym. Jest wpisana w porządek religijny. (…)
W literaturze po przełomie romantycznym, zwłaszcza XX-wiecznej, część twórców, jak i bohaterów, obcuje ze śmiercią, rezygnując z perspektywy religijnej. Niektórzy poszukują jej świadomie, przeprowadzają eksperymenty, pragną ustalić, gdzie jest granica między życiem a śmiercią, niejednokrotnie ją celowo lub przypadkowo przekraczają, pozostając przy życiu bądź znikając na zawsze po drugiej stronie. (…)
W literaturze spotykają się, często krzyżują bądź przenikają w opisach śmierci, obrazy wzniosłe i pełne makabry. Te dwa pojęcia nie wyczerpują wszakże całej bogatej palety doznań, jakie ze śmiercią kojarzymy. Wzniosłość i makabra stały się wszakże, jako własne przeciwieństwa, punktem wyjścia dla poszukiwań konferencyjnych podjętych w obszarze literatury i kultury (…).
Ze Słowa wstępnego
W monograficznej próbie znajdujemy studia na temat literackich zmagań ze śmiercią w twórczości m.in. Fabiana Birkowskiego, Franciszka Dionizego Kniaźnina, Jana Pawła Woronicza, Augusta Antoniego Jakubowskiego i Heinricha von Kleista, Juliusza Słowackiego, Anny Mostowskiej i Łucji Rautenstrauchowej, Bronisławy Ostrowskiej i Maryli Wolskiej, Henryka Sienkiewicza, Lucjana Rydla, Stanisława Piętaka, Anny Świrszczyńskiej i Anny Kamieńskiej, Jacka Kaczmarskiego, Edy Ostrowskiej, Susanny Clarke i Sarah Kane. Autorzy przyglądają się wzniosłości i makabrze w literackich obrazach śmierci od baroku po współczesność.
Publikacja ukazuje różnorodność problemów, z jakimi mogą zetknąć się osoby starsze. Autorów połączyła możliwość spojrzenia na problemy starości z różnych perspektyw. Poszczególne rozdziały nie tylko odnoszą się do trudnych dla osób starszych kwestii, ale też, poprzez przedstawienie praw przysługujących osobom trzeciego wieku, wskazują sposoby ich rozwiązywania. W książce zostały omówione problemy zabezpieczenia materialnego takich osób, ich zdrowia, pieczy nad nimi, a także sposoby ochrony przed przestępczością, na którą mogą być narażone osoby starsze.
Opracowanie m.in. omawia:
- Rodzaje świadczeń przysługujących osobom starszym w systemie pomocy społecznej;
- Prawną ochronę osób starszych w kontekście niepełnosprawności;
- Zachowania suicydalne człowieka w okresie starości;
- Obowiązek zaspokajania potrzeb rodziny wobec podeszłego wieku małżonków;
- Mediacje rodzinne, ze szczególnym uwzględnieniem osób starszych – wybrane przykłady praktyki mediatora;
- Oblicza starości osób ubezwłasnowolnionych a wykluczenie społeczne;
- Obowiązek alimentacyjny dorosłego dziecka (zstępnego) wobec rodzica (wstępnego);
- Przestępstwa kradzieży i oszustwa na szkodę osób starszych;
- Przemoc wobec osób starszych, ze szczególnym uwzględnieniem przemocy w rodzinie.
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
