Nikt z nas nie jest wieczny, starość i umieranie jest częścią naszego życia. Ból po utracie ukochanych ludzi jest wielki. Jak pogodzić się z odchodzeniem najbliższych, ukochanych ludzi? Jak uporać się z żałobą po ich śmierci kiedy wydaje się, że straty już nikt i nic nie uleczy? na te i inne pytania odnajdziecie Państwo odpowiedź w znanych publikacjach Elizabeth Kübler-Ross czy Renaty Arendt Dziurdzikowskiej. Znajdziecie tutaj też lekturę na temat przebiegu żałoby u dzieci i nastolatków, dla których takie traumatyczne przeżycia są bardzo ciężkie do zrozumienia.
Problemy poruszone w książce dotyczą m.in. analizy dogmatycznej przestępstwa doprowadzenia i pomocy do samobójstwa (art. 151 k.k.), jak również przestępstw, których następstwem jest targnięcie się pokrzywdzonego na własne życie (art. 190a § 3, art. 207 § 3, art. 352 § 3 k.k.), zagadnień prawnoporównawczych, kryminologicznych, socjologicznych, historycznych.W publikacji zaprezentowano również szereg innych aspektów związanych z problematyką samobójstwa, takich jak:- definicja i rodzaje samobójstw,- statystyczny obraz samobójstw w Polsce i na świecie,- psychiatryczne aspekty samobójstwa,- wpływ Internetu na zjawisko samobójstwa,- terrorystyczne zamachy samobójcze.Książka zawiera zbiór referatów wygłoszonych podczas VIII Lubelskiego Seminarium Karnistycznego pt. ""Samobójstwo"", zorganizowanego przez Katedrę Prawa Karnego i Kryminologii WPi A UMCS w Lublinie i Instytut Wymiaru Sprawiedliwości w Warszawie.
Publikacja stanowi analizę zagadnień związanych z aspektem pomocy prawnej i wsparcia osób starszych w różnych dziedzinach ich życia, ze szczególnym uwzględnieniem ich indywidualnych potrzeb oraz pojawiających się zagrożeń.
Autorka wskazuje na kwestię starości jako zjawiska demograficznego, które musi być uwzględniane przez politykę państwa; omawia zasady i założenia polityki senioralnej, w tym politykę wsparcia społecznego osób starszych.
Szczegółowej analizie poddano formy wsparcia osób starszych w Polsce - pomoc instytucjonalną, świadczenia gwarantowane w warunkach domowych, zagadnienia opieki długoterminowej, opieki paliatywnej i hospicyjnej. Omówiono prawne regulacje wspierające seniorów (w tym również zjawisko dyskryminacji ze względu na wiek na rynku pracy, w opiece zdrowotnej, w usługach finansowych). Podjęto istotne kwestie zabezpieczenia związane z finansami i majątkiem osób starszych, jak m.in. odwrócony kredyt hipoteczny, dożywotnia renta hipoteczna, obowiązek alimentacyjny, opieka nad osobami starszymi ubezwłasnowolnionymi.
Książka składa się z trzech części:
Część 1. Nauka, język, logika: pielęgnuj swoje talenty nawet w starszym wieku!
Część 2. Odżywianie: jedzenie, które pomoże zachować młode ciało i sprawny umysł!
Część 3. Wewnętrzne zasoby i stosunki społeczne: Twoi najważniejsi sojusznicy w procesie starzenia
Możesz na wiele sposobów wpłynąć na swój wiek.
Pomogą Ci w tym nasze praktyczne ćwiczenia.
Z książki dowiesz się m. in.:
- jak funkcjonuje Twój mózg, co potrafi, a czego nie,
- jak powstają problemy z pamięcią i jak można ich uniknąć,
- jak możesz się skoncentrować, a nawet nauczyć się nowego języka,
- jaki wpływ na Twoją pamięć ma codzienne odżywianie się,
- jaki rodzaj ruchu czyni Twój umysł bardziej elastycznym
- w jaki sposób można „zarazić” się radością,
- co jest najważniejszym składnikiem, aby przez całe życie być aktywnym mentalnie
na czym polega ciągły trening umysłu
Starzenie się jako proces i starość jako faza życia są przedmiotem zainteresowania wielu dziedzin nauki, które ukazują je w perspektywie doświadczania jednostkowego i zbiorowego, na poziomie indywidualnym i demograficznym, z wieloma odniesieniami do humanistycznych i społecznych nauk, które rozpatrują je w skali mezo, makro i mikro. Z tą fazą życia łączą się liczne aplikacje do teorii i praktyki, zrealizowanych i wdrażanych projektów, zadań z pola polityki społecznej, pracy socjalnej, ochrony zdrowia, ekonomii itp.
Zwykle prowadzone analizy i sposoby poznania oraz opisu starzenia się i starości lokuje się na linii charakterystyki tez i antytez odnoszących się do zachodzących wraz z wiekiem zmian biologicznych, psychologicznych, społecznych, demograficznych i kulturowych w życiu człowieka, które to zmiany – w zależności od ich kierunku i natężenia – decydują o przebiegu starości.
Nasze społeczeństwo wypiera istnienie śmierci. Jednak śmierć jest nieunikniona i musimy zmierzyć się z pytaniem, jak sobie z nią radzić. Akceptacja własnej skończoności pomaga odkryć prawdziwy sens życia. Dlaczego śmierć jest dla nas tematem tabu? Gdzie leżą źródła naszych obaw? W jaki sposób wyrażamy naszą żałobę? Jak możemy zaakceptować śmierć bliskiej osoby, a jak przygotować się na własną śmierć? Czerpiąc z wiedzy o postawach wobec śmierci i umierania zarówno w naszej, jak i w innych kulturach, Elizabeth Kübler-Ross dostarcza nam wielu pouczających odpowiedzi na te i inne pytania. Przedstawia szerokie spektrum punktów widzenia, włączając poglądy duchownych, lekarzy, pielęgniarek, socjologów oraz osobiste rozliczenia z doświadczeniami osób zbliżających się do śmierci i pogrążonych w żałobie. Autorka przekonuje, że akceptacja śmierci jako części ludzkiego rozwoju dostarcza klucza do sensu ludzkiej egzystencji.
***
ELISABETH KÜBLER-ROSS jest psychiatrą oraz światowej klasy autorytetem i doradcą do spraw śmierci. Do jej prac należą: Rozmowy o śmierci i umieraniu, AIDS, Questions and Answers in Heath and Dying oraz Koło życia.
Jest to nowoczesny podręcznik uwzględniający najnowsze osiągnięcia w dziedzinie geriatrii oraz współczesne rozwiązania w opiece geriatrycznej. Publikacja została podzielona na trzy części. Część I zawiera charakterystykę procesu starzenia, w części II omówiono specyfikę chorobowości u starszych pacjentów z uwzględnieniem aspektów postępowania pielęgniarskiego w wybranych patologiach, natomiast część II jest poświęcona organizacji opieki nad starszym pacjentem.
Odbiorcy: słuchacze studiów medycznych
W książce zamieszczono ćwiczenia, których celem jest spowolnienie wystąpienia i rozwoju u osób starszych zaburzeń funkcji poznawczych, takich jak pamięć, myślenie, rozumienie. Są tu różnego rodzaju krzyżówki, testy i łamigłówki, których rozwiązanie wymaga między innymi: liczenia, porównywania, odróżniania, wyodrębniania, uzupełniania, przekształcania, odnajdywania, łączenia, wybierania, grupowania. Zadania oparte są na materiale graficznym, obrazkowym, cyfrowym, literowym oraz wyrazowym.
Zagadnienie statusu martwego ciała/szczątków oraz postępowania z nim/i staje się obecnie coraz ważniejszym tematem dyskusji i etycznych dylematów ze względu na wykorzystywanie ciała jako rezerwuaru organów i jako materiału biologicznego (biopolityka). Duży wpływ na wzrost zainteresowania szczątkami mają także nasilające się problemy z zarządzaniem ciałami w przypadkach katastrof naturalnych, ataków terrorystycznych, masowych mordów i epidemii. Zagadnieniami tymi zajmuje się szybko rozwijająca się transdyscyplina badań określana jako „studia nad martwym ciałem” (dead body studies) i w jej właśnie ramach lokuje się Nekros. Autorka stawia tezę, że przyszłość myślenia o człowieku zależy między innymi od tego, jak przedstawiciele różnych dyscyplin poradzą sobie z przeformułowaniem rozumienia ontologicznego statusu i stosunku do martwego ciała i ludzkich szczątków. Przy czym figurę martwego ciała (w różnych jego formach: fragmenty ciał, kości, prochy, popioły) należy uznać za paradygmatyczny przypadek materialnego śladu przeszłości, który rozpatrywany w interpretacyjnych ramach humanistyki ekologicznej, witalnego materializmu i epistemologii relacyjnej stanowi wyzwanie dla przemyślenia związków między tym, co żywe i martwe, organiczne i mechaniczne, stałe i zmienne, ludzkie i nie-ludzkie.
Książkę tę przenika przeświadczenie o nekrokratycznym charakterze ludzkości i konieczności ochrony ciał i szczątków zmarłych przed nieuprawnionym wykorzystaniem oraz profanacją. Głosi ona także „nekrokratyczny fundamentalizm” wracający do idei Giambattisty Vico, który przypominał. że słowo humanitas pochodzi od humando – grzebanie i że jednym z wyznaczników bycia człowiekiem jest dokonywanie pochówku.
Informacja o autorze/ redaktorze:
Zagadnienie statusu martwego ciała/szczątków oraz postępowania z nim/i staje się obecnie coraz ważniejszym tematem dyskusji i etycznych dylematów ze względu na wykorzystywanie ciała jako rezerwuaru organów i jako materiału biologicznego (biopolityka). Duży wpływ na wzrost zainteresowania szczątkami mają także nasilające się problemy z zarządzaniem ciałami w przypadkach katastrof naturalnych, ataków terrorystycznych, masowych mordów i epidemii. Zagadnieniami tymi zajmuje się szybko rozwijająca się transdyscyplina badań określana jako „studia nad martwym ciałem” (dead body studies) i w jej właśnie ramach lokuje się Nekros. Autorka stawia tezę, że przyszłość myślenia o człowieku zależy między innymi od tego, jak przedstawiciele różnych dyscyplin poradzą sobie z przeformułowaniem rozumienia ontologicznego statusu i stosunku do martwego ciała i ludzkich szczątków. Przy czym figurę martwego ciała (w różnych jego formach: fragmenty ciał, kości, prochy, popioły) należy uznać za paradygmatyczny przypadek materialnego śladu przeszłości, który rozpatrywany w interpretacyjnych ramach humanistyki ekologicznej, witalnego materializmu i epistemologii relacyjnej stanowi wyzwanie dla przemyślenia związków między tym, co żywe i martwe, organiczne i mechaniczne, stałe i zmienne, ludzkie i nie-ludzkie.
Książkę tę przenika przeświadczenie o nekrokratycznym charakterze ludzkości i konieczności ochrony ciał i szczątków zmarłych przed nieuprawnionym wykorzystaniem oraz profanacją. Głosi ona także „nekrokratyczny fundamentalizm” wracający do idei Giambattisty Vico, który przypominał. że słowo humanitas pochodzi od humando – grzebanie i że jednym z wyznaczników bycia człowiekiem jest dokonywanie pochówku.
Informacja o autorze/ redaktorze:
Struktura publikacji
Niniejsza praca porządkuje omawiane zagadnienia w dwóch częściach. Część pierwsza poświęcona jest rozważaniom teoretycznym, druga natomiast ma charakter empiryczny. Opracowanie teoretyczne podzielono odpowiednio na tematykę starości i przemocy.
Rozdział pierwszy Starość w wymiarze historycznym, indywidualnym i społecznym omawia wybrane aspekty starości istotne z punktu widzenia podjętego tematu. Zaprezentowano periodyzację starości, sporo miejsca poświęcono ukazaniu znaczenia człowieka starszego/starego na przestrzeni dziejów oraz postrzeganiu starości i ludzi starszych współcześnie. Przedstawiono także wybrane stanowiska teoretyczne w perspektywie psychospołecznej. Omówiono również rolę pedagogiki społecznej wobec osób starszych oraz miejsce człowieka starszego w rodzinie. Na tym tle podjęto próbę ukazania znaczenia relacji międzypokoleniowych, a także wskazano na potrzeby osób w tym okresie życia.
Rozdział drugi Przemoc – jej źródła, manifestacje i rola w relacjach międzyludzkich rozpoczyna się od ustaleń definicyjnych związanych z przemocą, także w kontekście różnorodnego nazewnictwa stosowanego w różnych krajach. Następnie dokonano przeglądu badań nad przemocą wobec osób starszych prowadzonych zarówno w Polsce, jak i na świecie. Zaprezentowano teoretyczny model wykorzystywany dla wyjaśnienia przemocy stosowanej wobec osób starszych na podstawie podejścia opracowanego w 2011 roku przez Kerry Burnight i Laurę Mosqueda. W kolejnych podrozdziałach omówiono mechanizmy przemocy i czynniki ryzyka, które zwiększają prawdopodobieństwo jej występowania. Nieco uwagi poświęcono charakterystyce sprawców oraz omówiono procedurę Niebieskiej Karty w polskim systemie przeciwdziałania przemocy domowej.
Część empiryczną pracy rozpoczyna rozdział trzeci, zatytułowany Osoby starsze w sytuacji przemocy domowej – studium przypadku. Zawarto w nim rezultaty badań jakościowych – opis i analizę siedmiu przypadków. Podstawę stanowił materiał empiryczny obejmujący wywiady autobiograficzno-narracyjne przeprowadzone z osobami starszymi doświadczającymi przemocy domowej. Dążąc do rozpoznania procesów trajektoryjnych, podjęto próbę osadzenia narracji w fazach trajektorii cierpienia Fritza Schützego. Toteż układ analizy w części pierwszej tego rozdziału ukazuje traumatyczne doświadczenia osób starszych w perspektywie biograficznej (ujęcie podłużne), w części drugiej odnosi się zaś do perspektywy problematycznej (ujęcie poprzeczne).
W rozdziale czwartym Przemoc domowa wobec osób starszych w świetle analizy dokumentów policyjnych – dualna perspektywa zaprezentowano wyniki badań ilościowych na podstawie analizy dokumentów policyjnych, które pogłębiono badaniami jakościowymi. Zamierzeniem było ukazanie rozmiarów i przejawów zjawiska oraz typu relacji rodzinnych między sprawcą a ofiarą. Dążono do poszukiwania istotnych zależności między cechami społeczno-demograficznymi ofiar i sprawców a występowaniem przemocy i różnorakimi zachowaniami. Na podstawie zebranych danych dokonano scharakteryzowania ofiary i sprawcy, konstruując statystyczny profil osoby starszej krzywdzonej w rodzinie oraz osoby stosującej przemoc.
Wciąż jesień - to zbiór mądrych refleksji o przemianach, jakie zaszły w literaturze w czasach urynkowienia wszystkiego, to opis bezsilnego przyglądania się, jak w siłę rośnie kultura lumpów, to wreszcie opowieść o zbliżającej się śmierci (niestety). Bitner jako pisarz jest do końca sobą, np. temat śmierci porusza raz na poważnie, z głęboką wrażliwością, a kiedy indziej w luzackim opowiadaniu, jakby w ten sposób starając się oswoić sprawę. Mamy do czynienia z książką napisaną przez świetnego,wrażliwego i dysponującego dużym doświadczeniem pisarza, książką, która aż woła o spokojną lekturę i głębszą analizę. Czyli z rzadkim przypadkiem we współczesnej polskiej literaturze.
Opieka nad osobami starszymi jest wyzwaniem teraźniejszości. Terapia zajęciowa umożliwia właściwe ich wspieranie w zakresie wykonywania znaczących dla nich zajęć oraz podnoszenie jakości życia.
Podręcznik został opracowany przez doświadczonych praktyków i zarazem nauczycieli akademickich. Autorzy w przystępnej i syntetycznej formie prezentują możliwości oraz sposoby pracy terapeuty zajęciowegp z seniorami.
Podręcznik powstał z myślą o studentach kierunków terapia zajęciowa oraz fizjoterapipa. Będzie również pomocny dla psychologów, pedagogów i asystentów osób niepełnosprawnych.
W Anglii pod panowaniem Tudorów i Stuartów rozwinęła się nowa odmiana wypowiedzi publicznej – mowa pożegnalna skazańca. Z początku wymuszane przez władzę, schematyczne i skonstruowane według określonego wzorca, z czasem ewoluowały, zaspokajając zapotrzebowanie odbiorców na sensacyjne informacje lub dostarczając wiadomości o skazańcu i okolicznościach przestępstwa. Mowy te, wpierw odnotowywane przez świadków egzekucji w prywatnych dziennikach, pamiętnikach lub korespondencji, a przez urzędników Korony – w dokumentach procesowych, wywoływały takie zainteresowanie wśród odbiorców, że ich publikacja z czasem stała się normą, przyczyniając się do stworzenia nowego gatunku popularnego piśmiennictwa.
„Retoryka umierania to bardzo ciekawe przedsięwzięcie. Tom zawiera obszerny wstęp Olgi Kubińskiej, wybitnej znawczyni kultury i literatury renesansowej Anglii, oraz 34 przekłady mów wygłaszanych przed egzekucją w latach 1583–1697. Teksty te są wspaniałym materiałem do studiów nad mentalnością, zachowaniami prywatnymi i społecznymi, religijnością i polityką tych niesłychanie intensywnych i ciekawych czasów” (Marta Gibińska).
Badania demograficzne od wielu dekad wskazują na systematycznie zwiększający się odsetek ludzi starych w globalnej liczbie mieszkańców świata. Wydłużające się życie sprawia, że mamy coraz więcej współobywateli w jesieni życia oraz coraz więcej lat do zagospodarowania - lat starości i emerytury. Z tego powodu zagadnienia związane ze starością przestają być problemem tej jednej grupy wiekowej, a stają się problemem globalnym. Jednakże zjawisko to ma nie tylko wymiar demograficzny.Współcześnie dominacja techniki, a zwłaszcza nowoczesnych technologii, w życiu gospodarczym, przemyśle, rozrywce oraz nauce, mnogość narzędzi informatycznych w każdej niemal dziedzinie gospodarki i życia zawodowego powoduje, że seniorzy są grupą najłatwiej i przez to najpowszechniej pomijaną oraz wykluczoną z działalności społecznej. Stąd stereotyp osoby starszej jako zacofanej, biernej i pełnej lęku o przyszłość jest nieustannie rozwijany ze względu na jej stopień jej niedopasowania"" do wymogów współczesności.W procesie stereotypizacji powstaje wizerunek starości, który możemy uznawać za efekt przekazu kulturowego. Stereotyp bywa traktowany jako struktura poznawcza składająca się z wiedzy, przekonań i oczekiwań obserwatora na temat stereotypizowanej grupy. Medialny przekaz wspiera stereotyp osób starszych jako łatwych ofiar - bezbronnych, niezorientowanych, naiwnych. Społeczny odbiór starości bazuje na stereotypie nie uwzględniając zróżnicowania wśród osób starszych. Dzisiejsi emeryci to ludzie bardzo często w pełni sił, coraz lepiej wykształceni, mający swoje pasje, zainteresowania, aktywności. Mają wiele do zaoferowania społeczeństwu, dysponują potencjałem, którego nie można zmarnować, zwłaszcza że to grupa stanowiąca jedną piątą społeczeństwa.Książka porusza problemy i zagadnienia wynikające ze zwiększającej się nieustannie liczby osób starszych we wszystkich społeczeństwach świata, w tym Polski. Prezentowana problematyka, ujęta w ramy zagrożeń oraz wyzwań, stanowi podstawowy zakres tematyczny dla studentów kierunków humanistycznych oraz osób zainteresowanych zagadnieniami starzenia się i starości jako zjawiska jednostkowego i społecznego. Publikacja obejmuje między innymi zagadnienia:stereotypizacji starości i osób starszych,marginalizacji, dyskryminacji i wykluczenia społecznego seniorów,samotności i sieroctwa seniorów,aktywności społecznej i edukacyjnej osób starszych,profilaktyki starości.
Biorąc pod uwagę rozwój dziecka i jego odbiór świata, w tekście jest konkretnie opisane, co to znaczy umrzeć, bez metafor i dwuznaczności typu: odszedł czy zasnął. Szeroko rozumiana pamięć o zmarłym oraz tak zwany pierwiastek życia określono w tekście słowem DUSZA, która nie ma tu wymiaru religijnego. Jest określeniem i zobrazowaniem umożliwiającym zrozumienie oraz nazwanie owej abstrakcji dla dziecka. Również konkret i jednoznaczność odbioru słowa niebo i chmury poprzez obraz na etapie przedszkolnym i wczesnoszkolnym umożliwiają dziecku łatwiejsze przejście przez ból i cierpienie po utracie osoby czy zwierzęcia.Tekst książki jest uniwersalny dla dzieci żyjących w rodzinach wierzących i agnostycznych czy ateistycznych, gdyż jest dostosowany do ich możliwości odbioru świata i poradzenia sobie ze stratą czy zrozumieniem śmierci.
Biblioteka Gerontologii Społecznej jest przedsięwzięciem naukowym powstałym z inicjatywy badaczy skupionych wokół tematyki psychospołecznego funkcjonowania osób starszych w Polsce i za granicą. Wydane do tej pory tomy poruszały szereg zagadnień związanych z różnorodną problematyką edukacyjną, społeczną, medyczną, zdrowotną czy też zagospodarowania czasu wolnego. W wybranych tekstach poprzednich tomów można było dostrzec, iż niektórzy autorzy podkreślają znaczenie zmian technicznych determinujących jakość życia osób starszych. Idąc tym tropem zespół redakcyjny postanowił poświęcić kolejny tom zagadnieniu rozwoju społeczeństwa informacyjnego ze szczególnym uwzględnieniem wątków andragogicznych, tym samym służąc m.in. podniesieniu jakości kształcenia najstarszej, zmarginalizowanej na tle technologicznym grupy społecznej.
Tom został podzielony na trzy główne działy: seniorzy w „płynnej ponowoczesności”, edukacja osób starszych w zakresie nowych mediów, e-usługi i e-rozwiązania dla osób w „złotym wieku”. Pierwszy składa się głównie z tekstów przeglądowych, ukazujących zależność pomiędzy zmianami społecznymi a implementacją rozwiązań technicznych w życie codzienne oraz zawodowe.
Drugi wyodrębniony dział ukazuje dydaktyczne aspekty i możliwości, a także wyniki badań związane z przygotowaniem seniorów do odbioru oraz sprawnego korzystania z nowych mediów. Ostatni dział, podnoszący problematykę e-usług dla osób starszych, podkreśla różnorodność mediów elektronicznych jako narzędzi służących podnoszeniu jakości życia. Autorzy ukazują znaczenie e-usług i rozwiązań takich jak: blogi internetowe, portale społecznościowe i dyskusyjne, sklepy internetowe, telefony komórkowe, e-nauczanie czy też – coraz mniej futurystyczne – medialaby. Zebrane teksty są napisane przez pracowników polskich ośrodków naukowych (Kraków, Bielsko-Biała, Wrocław, Warszawa, Poznań) jak i zagranicznych (Bratysława, Dortmund). O wartości praktycznej zgromadzonego materiału świadczy fakt, iż część autorów odwołuje się do własnych doświadczeń dydaktycznych zdobytych podczas kształcenia seniorów.
Proponowana książka wpisuje się w wielowymiarowe i wieloobszarowe sposoby poznania, poznawania, oglądu i opisu starzenia się i starości. Ma ona charakter interdyscyplinarny, a koncentruje się wokół społecznych teorii starzenia się i starości. Przeprowadzono w niej analizę różnych aspektów starzenia się i starości w perspektywie doświadczania jednostkowego oraz zbiorowego na poziomie indywidualnym i demograficznym, z wieloma odniesieniami do zadań oraz działań z pola polityki społecznej i pracy socjalnej. Umieszczając te rozważania i dociekania w paradygmacie aktywnego starzenia się, nie tylko uwypuklamy zalety, możliwości i potencjalności okresu starości, lecz także nie uciekamy od pokazywania opresyjności starzenia się i starości, ograniczeń i niemożności charakterystycznych dla tego okresu w życiu, a wszystko to w kontekście szeroko i wielopłaszczyznowo ujmowanych uwarunkowań jednostkowych, społecznych, rodzinnych, ekonomicznych, gospodarczych, zdrowotnych, często zawierających się w przedmiocie polityki społecznej.
Dopiero kiedy zaczynamy tracić pamięć, choćby po trochu, po kawałeczku, uświadamiamy sobie, że to właśnie z niej składa się nasze życie. Życie bez pamięci w ogóle nie jest życiem. Pamięć to nasza wewnętrzna spójność, nasz rozum, nasze uczucia, a nawet nasze działanie. Bez niej jesteśmy niczym.""Luis BuuelChorobę Alzheimera można spowolnić i kontrolować, odpowiednio wcześnie postawiona diagnoza może zapobiec tragedii. Każdemu z nas zdarza się zapomnieć kluczy, zapodziać gdzieś ważne dokumenty, ale czy to pierwsze ostrzeżenie wysłane przez chorobę, mówiące, że w mózgu i psychice zachodzą nieodwracalne zmiany, czy zwyczajne roztargnienie lub proces starzenia, bardzo trudno stwierdzić. A im wcześniej to wiemy, tym lepiej. Poradnik pozwala na zorientowanie się i ocenę objawów, a także przedstawia profilaktykę choroby. Autorka dokładnie przedstawia kolejne etapy zmian, sposoby współpracy z chorym, nie pozwalające, by choroba czyniła szybkie postępy. Poradnik zawiera również dokładnie wskazówki jak pielęgnować osoby leżące i postępować z osobami chorymi na choroby otępienne przy daleko idących zaburzeniach zachowania. Podaje też rady, jak pomóc sobie samemu, gdy znajdziemy się w roli opiekuna, a ogarnia nas poczucie beznadziejności i bezradności. Zawiera porady prawne w rodzaju, gdzie się zwrócić po zasiłek, dofinansowanie sprzętu rehabilitacyjnego i jakiego rodzaju inne świadczenia przysługują opiekunowi.
Leksykon obejmuje łącznie ponad 1450 haseł rzeczowych, w zdecydowanej większości dotyczących kwestii medycznych, społecznych, ekonomicznych, pedagogicznych, psychologicznych i prawnych.
Jest to nowość na polskim rynku wydawniczym - pierwszy na miarę XXI wieku leksykon gerontologii wyrażający indywidualny punkt widzenia Autora. Wśród haseł znajdziemy precyzyjne charakterystyki takich pojęć i określeń, jak np. andropauza, choroba Alzheimera, bezdomność ludzi starszych, gerontologia w internecie.
Adresatami publikacji są osoby zainteresowane gerontologią, w szczególności - geriatrzy, gerontopsycholodzy, gerontosocjolodzy, pielęgniarki geriatryczne, pracownicy socjalni, opiekunowie społeczni, studenci kierunków medycznych, społecznych i pedagogicznych.
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
