Socjologia to nauka systematycznie zajmująca się badaniem całego życia społecznego człowieka. Badane są chociażby społeczne reguły, procesy i kultury, które łączą lub dzielą ludzi. W tym dziale zatem proponujemy wszelkie fachowe podręczniki, poradniki i publikacje właśnie z dziedziny socjologii. Czytając nasze lektury zapoznasz się z podstawami psychologii, dzięki którym zrozumiesz istotę kształtowania konkretnych postaw, emocji i cech osobowości ludzkich, zgłębisz podstawy takich nauk jak: filozofia czy logika. Poza tym bedziesz mógł udoskonalić posiadane kompetencje interpersonalne, które przydadzą ci się zarówno w życiu zawodowym, jak i prywatnym.
Osiedla Rubinkowo i Na Skarpie to największe toruńskie blokowiska. Ich rozwój przypada na lata 70. i 80. XX wieku. Łączy je wspólna historia, związana z dziejami posiadłości J.K. Rubinkowskiego, podobny krajobraz oraz wspomnienia byłych i obecnych mieszkańców. Początkowo osiedla kształtował silnie rozwijający się w Toruniu przemysł z ZWS Elana na czele. Z czasem ogromną rolę w ich rozwoju odegrały kolejne fabryki, nowo powstające szkoły i instytucje, wreszcie przemiany społeczno-gospodarcze lat 90.Rubinkowo i osiedle Na Skarpie autorstwa Anny N. Kmieć to pierwsza monografia historyczna obu osiedli. Prezentuje Rubinkowo od czasów, gdy było wsią leżącą poza granicami Torunia, poprzez włączenie tych terenów do miasta i formowanie się tam osiedla Rubinkowo, a następnie wydzielenie z niego odrębnego osiedla Na Skarpie.Bogaty w ilustracje tom zawiera szczegółowe i niepublikowane dotąd informacje o dziejach obu miejsc, odtworzone na podstawie obszernego materiału źródłowego, ale przede wszystkim spisane i zweryfikowane w oparciu o rozmowy ze świadkami, uczestnikami i twórcami tych dziejów: mieszkańcami, budowniczymi, przedsiębiorcami i działaczami lokalnymi.
Ayfer Tunç w swojej książce poszukuje odpowiedzi na pytania: Czym jest ojczyzna? Co jest istotą narodu? Czy wspólne pochodzenie łączy, czy raczej dzieli – i czym właściwie jest owo wspólne pochodzenie? Autorka stara się stworzyć portret socjologiczny społeczeństwa tureckiego w całej jego różnorodności. Poprzez historie zwykłych ludzi ukazuje jego mentalność, zalety i wady, nie waha się przy tym poruszać tematów wstydliwych czy niewygodnych. Nie ukrywa niechlubnych wydarzeń. Nie ocenia, nie krytykuje i nie chwali, pozostawiając czytelnikowi miejsce na własne przemyślenia. Pod względem formalnym „Historie z ojczyzny” stanowią nawiązanie do opowiadań znanego tureckiego pisarza Refika Halita Karaya, wydanych w 1919 roku pod tym samym tytułem. Wyważony – ale nigdy chłodny – styl autorki, pełen wymownych niedomówień i zaskakujących obrazów, sprawia jednak, że książkę tę możemy czytać nie tylko jako dialog z dawniejszymi czasami, ale też jako przejmujące świadectwo teraźniejszości.
W tej błyskotliwej i kontrowersyjnej książce Brad S. Gregory przedstawia własną interpretację znaczenia protestanckiej reformacji i jej długofalowych skutków, sięgających aż do współczesności. Sekularyzacja społeczeństwa, hiperpluralizm wierzeń religijnych i świeckich przekonań, triumf kapitalizmu i jego siły napędowej, konsumpcjonizmu, oraz pogląd, że współczesna nauka podważa wiarę religijną zdaniem autora wszystko to niezamierzone konsekwencje wydarzeń XVI wieku, kończących tysiącletni okres w historii, w którym chrześcijaństwo tworzyło ramy dla wspólnego intelektualnego, społecznego i moralnego życia Zachodu.Niezamierzona reformacja to jednocześnie krytyka liberalnych aspektów dzisiejszego świata oraz próba odnalezienia ich genezy w rewolucji światopoglądowej, jaką stanowiła reformacja protestancka. Choć wielu nie zgodzi się z zasadniczo pesymistycznym poglądem Gregory'ego na współczesność lub uzna jego argumentację za nieobiektywną, to nawet zajmując światopoglądowo przeciwne stanowisko, nie sposób nie docenić erudycji, wiedzy i żarliwości autora, którego praca wnosi nową dynamikę w dyskurs naukowy na temat roli chrześcijaństwa w historii.
Siły zbrojne mogą być skierowane do udziału w misjach „niższej klasy”, potocznie nazywanych operacjami „z dolnej półki”, prowadzonymi w ograniczonym zakresie i stosunkowo krótkim czasie, które w przyszłości będą przebiegały w podobny sposób jak np. operacja „Just Cause”, dlatego amerykańskie doświadczenia szczególnie z interwencji w Panamie w 1989 r. mogą wyjaśnić niektóre z kluczowych czynników odgrywających nadal istotne znaczenie w przebiegu operacji tego rodzaju. Pod koniec zimnej wojny operacyjne aspekty pracy sztabów zaczęły być drugorzędne w stosunku do logistyki. Szczególnie uwidoczniły to konflikty o niskiej intensywności inaczej nazywane konfliktami o małym natężeniu, w których aktywnie uczestniczyły wydzielone siły amerykańskie odpowiednio przygotowane do misji prowadzonych poza granicami kraju. W latach 1798–1993 uczestniczyły one w 234 zagranicznych interwencjach zbrojnych, z tego w pięciu przypadkach były to oficjalnie wypowiedziane wojny.
Opis stanowi fragment Wstępu.
Profesor zw. dr hab. Jerzy Babiak (profesor nauk humanistycznych, doktor habilitowany nauk ekonomicznych) urodził się 27 maja 1943 r. w Kępnie. Szkołę Podstawową ukończył w 1957 roku w Krążkowach. Uczęszczał do Technikum Kolejowego w Ostrowie Wlkp. w latach 1957?1962, gdzie uzyskał maturę. Studia wyższe odbył w latach 1963?1968 w Wyższej Szkole Ekonomicznej w Poznaniu (WSE, a obecnie Uniwersytet Ekonomiczny) uzyskując stopień zawodowy magistra ekonomii. Stopień naukowy doktora nauk ekonomicznych nadała mu w 1974 r. Rada Wydziału Ekonomiki Produkcji WSE w Poznaniu. Natomiast stopień naukowy doktora habilitowanego nauk ekonomicznych uzyskał w 1990 r. w tej samej uczelni.Opis stanowi fragment Przebiegu kariery Profesora zw. dr. hab. Jerzego Babiaka.
Monografia pod redakcją Tomasza Gackowskiego i Mateusza Patery to interesujące spojrzenie na ekosystem medialny, a decyzje redaktorów w zakresie doboru treści sprawiają, że zawartość publikacji jest w istocie ucieleśnieniem tytułowych Variów.Książka zaskakuje interdyscyplinarnością i właśnie zróżnicowaniem, nie tylko tematycznym, ale i metodologicznym, empirycznym, a nawet językowym czy gatunkowym. Obok tekstów badawczych, wykorzystujących np. analizę zawartości, analizę źródeł zastanych czy CAWI, pojawiają się opracowania bliższe esejom naukowym, gdzie dominuje autorski styl twórców, wyrażający się niekiedy osobistym podejściem do analizowanego tematu. Z całą pewnością wspólnym mianownikiem tematycznym publikacji są współczesne media Autorzy udowadniają, jak bogate, złożone, wręcz skomplikowane jest dzisiaj to zagadnienie. Można je analizować z perspektywy dziennikarskiej, politologicznej, językowej, marketingowo-ekonomicznej, technologicznej, a nawet filozoficznej. Można wybrać podejście mediocentryczne (i skupić się na badaniu ich tradycyjnej/cyfrowej odsłony) lub humanocentryczne (i poszukiwać odpowiedzi na pytanie o miejsce, rolę i przyszłość człowieka w coraz bardziej zdigitalizowanym/zmediatyzowanym świecie).dr hab. Anna Jupowicz-Ginalska, Uniwersytet WarszawskiCzytelnik otrzymuje interesujący zestaw teoretycznych i empirycznych artykułów, prezentujących ciekawe poznawczo, a nade wszystko aktualne tematy, skupione wokół tradycyjnych i nowych mediów. Publikacja w pewnym stopniu odzwierciedla współczesne trendy w badaniach medioznawczych, większą część publikacji stanowią bowiem rozważania na temat skutków tworzenia, wykorzystywania i konsumpcji przekazów w nowych mediach. Dostrzegalna jest wyraźna orientacja Autorów na badania w obrębie komunikowania politycznego i wpływu, jaki na ten podsystem komunikacyjny mają media społecznościowe. Na podkreślenie zasługuje klarowny język zebranych publikacji, poprawne osadzenie rozważań w literaturze oraz właściwe wykorzystanie aparatu pojęciowego przez Autorów. Jestem przekonany, że praca spotka się z zainteresowaniem zarówno środowiska medioznawców, jak i politologów oraz kulturoznawców zarówno badaczy, jak i studentów tych dziedzin.dr hab. Sławomir Gawroński, prof. Wyższej Szkoły Informatyki i Zarządzania z siedzibą w Rzeszowie
Dr Jerzy Stachowiak poddał analizie język współczesnej teorii zarządzania, w szczególności rolę idei czy też hasła gospodarki opartej na wiedzy w dyskursie zarządzania zasobami ludzkimi. Przedstawia erudycyjną analizę historycznego i społecznego rozwoju odwołań do roli wiedzy w polityce kadrowej przedsiębiorstw i rozwoju gospodarki jako takiej. Niezwykle oryginalnym i cennym poznawczo jest prezentacja omawianego zagadnienia w perspektywie długiego trwania, w szczególności zaś pokazanie trwałości pewnych fundamentalnych elementów dyskursu dotyczącego zarządzania pracownikami od przełomu wieku XIX i XX do dziś. W tym kontekście autor proponuje pojęcie procesu wspierania na wiedzy, które ma określać właśnie ów przenikliwie zidentyfikowany przez niego niezmienny rdzeń podstawowych założeń danego dyskursu, w szczególności wyraźne w nim przedmiotowe traktowanie pracownika porównywalnego domyślnie lub wprost do silnika czy maszyny. Autor zasadnie wskazuje, że być może pewne elementy dekonstruowanego przez niego dyskursu odnaleźć można byłoby już w końcu wieku XVIII, czyli wiązać jego korzenie z oświeceniową wizją świata, ale do swoich analiz wybiera on właśnie okres szczególnego natężenia danego dyskursu. W tym kontekście można przypomnieć, że interesujący go okres rozwoju światowej gospodarki i związanych z nim wizji roli nauki w gospodarce określany bywa okresem pierwszej globalizacji. Innymi słowy, można by powiedzieć, że autor w swojej pracy porównuje niezmienne elementy dyskursów naukowego zarządzania pracownikami w okresach pierwszej i drugiej, czyli obecnej globalizacji.Empiryczną podstawę pracy stanowią dwa zbiory materiałów: historyczny (polskie i obcojęzyczne teksty źródłowe) oraz współczesny (transkrypcje audycji radiowych z cyklu Strefa Szefa z pierwszego roku jego obecności na antenie radia TOK FM oraz źródła drukowane).
Rozwój jednostki to także rozwój grupy, a rozwój grupy rozwija jednostkę będącą jej częścią. Warto jednak pamiętać, że czasem grupy tworzą się w intencji i celach niekoniecznie „humanitarnych”. W takich grupach też dzieje się magia – czarna magia – i dzieją się rzeczy, które ludzkość wolałaby wymazać z pamięci i ksiąg historii. Wszystkie te czynniki, zjawiska, reguły, symbole, tworzenie się nowej energii, nowej wiedzy i „światłości” można przełożyć na praktyczne działanie grup w biznesie, polityce, lokalnych społeczności. W zależności do czego będziemy chcieli „wykorzystać” owe odkrycia, co nowego stworzyć. W zależności od intencji osób inicjujących powstanie grupy przy dobraniu odpowiednich narzędzi może ona służyć do wyższych lub niższych celów czy też ostatecznie do zbiorowej manipulacji. Im większa wiedza jednostki na ten temat, tym większa władza jednostki nad grupą. Im bardziej powszechna wiedza o zjawiskach tu opisywanych, tym mniejsza siła i możliwość manipulacji ludzkością.
Czytelnik znajdzie w tej książce osiem rozdziałów. Każdy z nich składa się z trzech „pasm”, przeplatających się niczym pasma włosów w warkoczu i tworzących spójną całość. Pierwsze pasmo to tłumaczenie obszernych fragmentów książki „Centered on the Edge”. Drugie - osobiste historie autorki, niosące duży ładunek emocjonalny i energetykę spajającą grupę. Trzecie pasmo tego warkocza to komentarze i wrażenia zapisane przez ważne dla autorki osoby, które dołączały do projektu podczas spisywania poszczególnych historii. Książkę ilustrują zdjęcia, grafiki i rysunki, jak wstążki we włosach dopełniające splot.
„W tym zrozumiałym zachwycie nad sposobem pracy w grupie i nad tym magicznym procesem grupowym ważne jest to, że autorka pisze o grupach ludzi, którzy są nastawieni na rozwój, którzy spotykają się w szczególnym celu po to, żeby wspomagać się w procesie rozszerzania świadomości czy jej podwyższania. Bo przecież istnieją grupy, które spotykają się po to, by obniżać świadomość, a nawet niszczyć poszczególnych członków grupy, skłaniając ich do zachowań destrukcyjnych dla ich ciał, dla ich sumień i dla ich dusz czy psychiki. One też są w swoim działaniu „magiczne…” (Wojciech Eichelberger)
Julia Łaszkiewicz: Liderka i praktyk biznesu, negocjatorka, executive coach, facylitatorka, zaprawiona w boju portsmenka. Inspiruje grupy i jednostki do pokonywania własnych ograniczeń w życiu zawodowym i prywatnym. Swoim przykładem pokazuje, że można zdobywać nawet te szczyty, o których strach marzyć. Wtedy zaczyna się magia, duchowość splata się z cielesnością, wiara z siłą mięśni, serce rośnie karmione entuzjazmem i mocą grupy, w efekcie góry można przenosić i wzrastać w siłę, w zgodzie z własnymi wartościami. Zainspirowana światowymi autorytetami w dziedzinie transformacji i komunikacji (Alan Briskin, GLEN, Art of Convening), jest na drodze wykorzystującej doświadczenie i talenty w nowy sposób – angażując zbiorową mądrość. Od ponad 25 lat działa w biznesie w kadrze zarządzającej, z czego 6 lat pracowała na stanowisku członka zarządu grupy spółek deweloperskich. Absolwentka Management Development Program w ICAN Institute przy Harvard Business Review, studiów MBA we Francuskim Instytucie Zarządzania i wielu innych programów rozwoju liderów.
Książka – wyzwanie dla każdego świadomego lidera
Wyjątkowa, interaktywna publikacja. Jej trzon składa się z 21 tekstów – sesji inspiracji, pobudzających do refleksji na temat tego, co stanowi o sile psychicznej, REZYLIENCJI, człowieka, ułożonych w format 21 Dni Treningu Rezyliencji. Do każdego dnia przypisany został specjalny kod QR przenoszący Czytelnika w przestrzeń interaktywnych ćwiczeń outdoor, których bazą jest slow jogging wraz z 21 medytacjami. Skierowana do świadomych liderów, aktywizuje ich do odpowiedzialności za własne zdrowie psychiczne i fizyczne i prowokuje do tworzenia kultury organizacyjnej gotowej na wyzwania i zmiany.
Zaprasza do udziału w programie rozwojowym (ze wsparciem specjalnej grupy w mediach społecznościowych), który:
- podnosi poziom energii własnej i zespołu, wzmacniając sprawczość działania,
- ułatwia radzenie sobie ze stresem i nieprzyjemnymi emocjami,
- rozwija odporność i pojemność psychiczną lidera i organizacji,
- wzmacnia poczucie sensu, szczęścia oraz spokoju wewnętrznego.
Projekt publikacji i całego projektu powstał w czasie pandemii, w odpowiedzi na rosnące problemy ludzi, którym przyszło zmagać się nie tylko z problemami bytowymi, materialnymi, ale także, lub przede wszystkim, mentalnymi i emocjonalnymi.
Autorka książki jest jedną z pierwszych w Polsce i nielicznych psychologów międzykulturowych, po studiach kierunkowych w Szkole Wyższej Psychologii Społecznej w Warszawie. Pracuje w zawodzie od ponad piętnastu lat, działając w środowiskach biznesowych. Autorka książki 5 przebudzonych talentów – kompetencje liderów przyszłości (2018), członkini Rady Ekspertów ośrodka THINKTANK, współzałożycielka Leadership Festival, członkini GLEN – Global Learning & Exchange Network w Kalifornii w USA, Executive Partner w Progressive Partners. Zaufana powierniczka, mocna sparing partnerka, mentor i PCM® coach oraz przewodniczka transformacji najwyższej kadry zarządzającej w międzynarodowych organizacjach w Polsce i Europie. Projektuje i wdraża autorskie rozwiązania w obszarach rozwoju przywództwa i kultury organizacyjnej, zarządzania zmianą i interesariuszami oraz wzmacniania rezyliencji – siły i odporności psychicznej człowieka.
Publikacja „Nigdy więcej. Sztuka przeciw wojnie i faszyzmowi w XX I XXI wieku” towarzyszy wystawie zorganizowanej w 80. rocznicę wybuchu II wojny światowej, w Muzeum Sztuki Nowoczesnej w Warszawie w dniach 30.08–17.11.2019.
Książka i wystawa „Nigdy więcej” to reakcja na niepokoje związane z intensyfikacją języka nienawiści i aktów przemocy w sferze publicznej. Przemocy, która często przybiera historyczny kostium i odwołuje się do skompromitowanych symboli. W 80. rocznicę wybuchu drugiej wojny światowej przyglądamy się antyfaszystowskiej i antywojennej tradycji, pytając, czy dziś możemy się od niej czegoś nauczyć.
W książce koncentrujemy się na dwóch momentach historycznych i na emblematycznych dla nich przedstawieniach. O początkach silnego międzynarodowego ruchu antyfaszystowskiego oraz powstaniu Guerniki Picassa piszą w klasycznych już tekstach, po raz pierwszy przełożonych na polski, T.J. Clark i Francis Frascina; David Crowley śledzi skomplikowaną i bardzo polityczną recepcję tego obrazu. Latom 30. poświęcony jest też tekst Doroty Jareckiej o formowaniu się postaw antyfaszystowskich w kręgu Grupy Krakowskiej.
Natomiast o latach 50. i wystawie Arsenał widzianej jako próba przezwyciężenia korupcji antyfaszyzmu w stalinizmie pisze Łukasz Ronduda, a obrazowi, z którym przede wszystkim kojarzony jest Arsenał, Napiętnowanym Marka Oberländera, poświęca swój esej Piotr Słodkowski. Z pytaniem o prawomocność i użyteczność historycznych analogii mierzymy się w rozmowie z Dorotą Sajewską i Krzysztofem Pomianem. Książkę zamyka kalendarium działań artystek i artystów przeciw wojnie i przeciw faszyzmowi.
Pozycja z serii wydawniczej „Muzeum w budowie”, „Zofia Kulik: Methodology, My Love” poświęcona jest twórczości Zofii Kulik.
Droga artystyczna Zofii Kulik ma dwoistą naturę. W latach 1970–1987 współtworzyła ona z Przemysławem Kwiekiem duet KwieKulik, a następnie rozwinęła karierę indywidualną. Podczas gdy prace KwieKulik zyskały ugruntowaną, centralną pozycję we wschodnioeuropejskim leksykonie sztuki neoawangardowej lat 70. i 80. XX wieku, solowe prace Kulik nie zostały dotąd dogłębnie przemyślane.
Prezentowana monografia to pierwsza publikacja poświęcona wyłącznie twórczości Zofii Kulik; analizuje ona jej bogaty i złożony dorobek, odnosząc go m.in. do kondycji (post)komunistycznej, intermedialności oraz do warunków, w jakich pracuje artystka-kobieta.
„Słowa Kulik użyte w tytule książki – Methodology, My Love – pochodzą z wywiadu przeprowadzonego z artystką przez Hansa Ulricha Obrista podczas wizyty w jej domu w Łomiankach pod Warszawą w 1999 roku. W trakcie tego spotkania Zofia Kulik z pasją wyjaśniała różne aspekty skomplikowanych metod swojej pracy i przyznała: ‘Bardzo chciałbym zrobić wystawę zatytułowaną Metodologia, moja miłość’. Wystawa jeszcze nie powstała, jednak prezentowana książka stwarza możliwość wyjścia poza atrakcyjną wizualność dzieł Kulik. Są to spektakularne projekty, które fascynują widzów, często niezdających sobie sprawy z tego, co się za nimi kryje: ogromne archiwum obrazów, kolekcja przeróżnych obiektów, systemy do przechowywania (czasem specjalnie zaprojektowane), ale także od dawna opracowywane i wciąż rozwijane praktyki przekształcania zestawu pojedynczych obrazów w złożone struktury wizualne.” (Ze wstępu redaktorki książki)
Publikacja „Zofia Kulik: Methodology, My Love” powstała we współpracy z Fundacją Kulik-KwieKulik.
Otaczają nas wampiry. W zasadzie gdzie się nie obejrzeć, można jakiegoś znaleźć. Towarzyszą nam od zawsze – niektórzy uważają, że gdy człowiek po raz pierwszy uświadomił sobie swoją własną śmiertelność, to od razu ożywił swoje lęki przed śmiercią i tym, co może go czekać później. Lęki te – uosobione w figurze wampira – pozostały żywe pomimo rozwoju nauki i lepszego zrozumienia świata. Z czasem krwiopijca zamiast uosabiać śmierć zaczął symbolizować granicę między światem żywych i umarłych, stając się zarazem idealną figurą transgresji, wiecznego zawieszenia „pomiędzy”. A potem nastał XX wiek i okazało się, że towarzyszą mu w tym uczucia. W zeszłym stuleciu przestaliśmy bać się wampira, a zaczęliśmy bać się, że sami jesteśmy wampirami. Wyobrażenie krwiopijcy stało się lustrem, w którym odbijały się nasze niedoskonałości, słabości, lęki przed niedopasowaniem i pasożytowaniem na innych. Wampiry coraz częściej jawiły nam się nie jako demony, a postacie ułomne, nieszczęśliwe i niezdolne do zmiany swojego życia – słowem takie, które współczesna kultura nazywa antybohaterami.
Michał Wolski – dr, literaturoznawca, badacz współczesnej kultury popularnej. Pracuje w Instytucie Filologii Polskiej UWr, jest też prezesem Stowarzyszenia Badaczy Popkultury i Edukacji Popkulturowej „Trickster”. Z wampirami zmaga się (naukowo) dłużej, niż pamięta, i nie powiedział jeszcze ostatniego słowa.
Publikacja towarzyszy wystawie „Niepodległe. Kobiety a dyskurs narodowy” 26 października 2018 - 3 lutego 2019 w Muzeum Sztuki Nowoczesnej w Warszawie.
Teksty zamieszczone w tomie „Niepodległe. Kobiety a dyskurs narodowy” naświetlają patriarchalne struktury zachodniej kultury, które dla wielu, również wielu kobiet, wydają się naturalne i przezroczyste.
Autorki i autorzy tekstów pokazują jednak, że patriarchalny system daleki jest naturalności, a jego celem jest podtrzymanie bardzo konkretnej wizji świata – świata, którego jedynymi beneficjentami są mężczyźni. W swoim eseju „Feministyczne archiwum – słaby opór, deheroizacja i codzienność w działaniu” Ewa Majewska skupia się na kwestii queerowych i feministycznych archiwów jako repozytorium wywrotowej wiedzy i zmiany, którego największą wartością jest nieustanne kwestionowanie samego siebie. Claudia Snochowska-Gonzalez, przyglądając się metaforyce prawicowych myślicieli niepodległości, zwraca uwagę na inherentny biologizm zawarty w myśli twórców Narodowej Demokracji. Weronika Grzebalska w swoim przełamującym stereotypy tekście przygląda się współczesnemu militaryzmowi i miejscu, jakie kobiety zajmują w prawicowych ruchach militarnych przechwytujących ideę lewicowej emancypacji. Cały problem ze współczesnym militaryzmem dziś, twierdzi badaczka, polega na zrównaniu go z projektem tożsamościowym, a nie obywatelskim, jakim był u swoich początków pod koniec XIX wieku. Dorota Sajewska przygląda się funkcjonowaniu pojęcia Czarności, dowodząc, że ta pomijana dotąd kategoria może okazać się bardzo twórczym aspektem badania także powojennej historii Polski, szczególne ze współczesnej perspektywy konfliktu migracyjnego i masowej ucieczki ludzi z Bliskiego Wschodu i Afryki. Lena Magnone w brawurowy sposób naświetla psychoanalityczną myśl Zygmunta Freuda, jako jeszcze jeden z obszarów, który wymaga postkolonialnej refleksji. Badaczka pokazuje, jak kobiety i „dzicy” w spójny sposób łączyli się w głowie genialnego psychoanalityka, wskazując, że był on nieodrodnym dzieckiem epoki kolonialnej, a system przez niego tworzony pomijał doświadczenie kobiet i osób z innych niż europejska etniczności. Moses Serubiri i Maryam Kazeem przywołują pamięć nagich protestów – jedynej publicznej i ekskluzywnie kobiecej formy protestu w wielu krajach Afryki, wskazując na kolonialne odczytania tej formy oporu. „Aborcyjny ruch oporu” Agaty Araszkiewicz to przypomnienie opublikowanego na początku lat 2000 tekstu dotyczącego związków pomiędzy ciągle obecnym w Polsce narodowym mitem romantycznym a kwestiami biopolityki i reprodukcyjnych praw kobiet. Teksty te zostały pomyślane nie tyle jako tezy ilustrujące wystawę, co raczej uzupełnienie, poszerzające kontekst pokazywanych prac artystów o kwestie, które mogą okazać się inspirujące do dalszych własnych poszukiwań i dyskusji.
(fragment tekstu Magdy Lipskiej „Niepodległe, czyli o archeologii nierówności”)
Wznowienie klasycznego studium o roli Żydów w kulturze polskiej, autorstwa wybitnego eseisty i socjologa mieszkającego od wojny w Nowym Jorku, zmarłego w 1983 roku. Zasadniczym momentem w tej książce pisał Hertz jest pokazanie Żydów polskich jako społeczności kastowej. Z tego faktu jak sądzę wynikają inne, zasadnicze elementy tego, co w Polsce nazywało się kwestią żydowską. Studium to Hertz uważał za opus magnum swego życia.
Co pandemia koronawirusa ma wspólnego ze sprzedażą lalek erotycznych i rojami szarańczy? Według niepowtarzalnego olbrzyma z Lubliany, czyli turbofilozofa Slavoja Zizka wszystko.Wiosną 2020 roku, w książce napisanej za pierwszego lockdownu (""Pandemia! COVID-19 trzęsie światem""), autor zagłębiał się w nowe wymiary izolacji, kwarantanny i dystansu społecznego i badał, jak coraz bardziej jesteśmy tym wszystkim zmęczeni.Teraz słoweński filozof sprawdza, jak brak siły roboczej wpływa na poziom zaopatrzenia w żywność i jak bardzo eksploatujemy pracowników opieki i ochrony zdrowia, bez których codzienne życie byłoby niemożliwe. Na konkretnych przykładach pokazuje, że współczesny kapitalizm nie jest w stanie skutecznie ochronić społeczeństwo w czasie kryzysu.Pisząc z charakterystyczną dla siebie śmiałością i zapałem, Zizek sięga do teorii krytycznej, popkultury i psychoanalizy, aby ukazać niepokojącą dynamikę wiedzy i władzy w tym przedziwnym, wirusowym czasie.
Autorami książki Wyjątkowa planeta. Dlaczego nasze położenie w Kosmosie umożliwia odkrycia naukowe są amerykański astronom Guillermo Gonzalez i amerykański filozof Jay W. Richards.Pierwsze, anglojęzyczne wydanie ukazało się w 2004 roku nakładem wydawnictwa Regnery Publishing.Amerykański astronom Carl Sagan pisał, że Ziemia jest niczym niewyróżniającą się małą błękitną kropką. Pogląd Sagana jest zgodny z zasadą kopernikańską, według której życie we Wszechświecie jest zjawiskiem powszechnym. Autorzy Wyjątkowej planety przedstawią argumenty przemawiające za stanowiskiem przeciwnym. Utrzymują, że inteligentne życie to coś niezwykłego i dlatego Ziemia jest uważana przez nich za planetę wyjątkową.Gonzalez i Richards przedstawiają pozytywny argument na rzecz teorii inteligentnego projektu i twierdzą, że wykryta przez nich korelacja zamieszkiwalności z mierzalnością nie mogła być efektem przypadku. Podkreśla się w tym ujęciu, że pojawienie się istot inteligentnych jest zjawiskiem niezwykle złożonym, które wymaga zaistnienia wielu dogodnych warunków. Warunek zamieszkiwalności łączą oni z mierzalnością, zatem z poglądem, że te same warunki, które umożliwiają pojawienie się inteligentnego życia, stanowią zarazem szczególną możliwość naukowego badania Wszechświata, co prowadzi do wniosku, że nasze miejsce w świecie nie może być dziełem przypadku.Autorzy podają różne przykłady wykrytych korelacji. Piszą między innymi o doskonale zestrojonym układzie Ziemia-Księżyc-Słońce. Masa Księżyca stabilizuje kąt nachylenia Ziemi, zbyt duże lub za małe nachylenie osiowe byłoby niekorzystne dla życia. Ponadto odległość Księżyca od Ziemi pozwala zaobserwować zaćmienia całkowite, a te jak podkreślają Gonzalez i Richards umożliwiają rozwój nauki (np. słynny eksperyment Eddingtona z 1919 roku).Argumenty zawarte w książce Wyjątkowa planeta dotyczą różnych dziedzin nauki, m.in. kosmologii, astronomii, fizyki, chemii i geologii. Praca ta zawiera również dużo treści filozoficznych, dlatego jej lektura z pewnością może zainteresować nie tylko przedstawicieli nauk przyrodniczych, ale także humanistów.
Wolność przegrywa. Indywidualizm jest w odwrocie. Demagodzy i radykałowie nadają ton debacie publicznej, a motto żyj i pozwól żyć innym słychać coraz ciszej.Przedsiębiorca idei to książka o tym, jak to zmienić. Marcin Chmielowski przedstawia w niej teorię i praktykę zmiany społecznej, pokazując w jaki sposób organizować instytucje zdolne dbać o wolność. Odwołując się do klasyków i chętnie czerpiąc z intelektualnych osiągnięć tych, którzy naprawdę zmienili rzeczywistość, oraz posiłkując się własnymi doświadczeniami z pracy w organizacjach pozarządowych, Autor przedstawia gotowy model działania. I oferuje go tym, którzy będą chcieli z niego skorzystać.Czy samoorganizacja, zdolność do współpracy i podejrzliwość wobec państwa wystarczą, aby postawić tamę atakom na wolność? Ta książka mówi o tym, że będzie to trudne, ale jest możliwe.Wydawca
W codziennym życiu wyuczone, niemal automatyczne czynności i działania towarzyszą nam na każdym kroku: od kontaktów z ludźmi, przez sport, pracę, zakupy, aż po nawyki związane z jedzeniem i piciem. Ilekroć planujemy cokolwiek zmienić, polegamy wyłącznie na własnej sile woli i determinacji.Dlatego prawie zawsze ponosimy porażkę - to po prostu nie wystarcza.Wendy Wood od ponad trzydziestu lat bada fascynujące mechanizmy powstawania nawyków. Dzięki temu potrafi umiejętnie wyjaśnić, co dzieje się w naszych głowach i jak działa mózg. Autorka dowodzi, że podejmujący nieświadome akcje umysł można okiełznać. Korzystając z naukowych analiz, podkreśla przyziemne działania stojące za "nadludzkimi" osiągnięciami. Pokazuje, jak wykorzystać tę wiedzę do formowania lepszych nawyków i wprowadzenia zmian, na których od dawna nam zależało. Publikacja stanowi przegląd najważniejszych aspektów (problemów) pracy w XXI wieku.
Warto odbyć razem z Autorką podróże badawcze po ziemi świętokrzyskiej, po jej regionalnej ojczyźnie, odsłaniać wraz z nią specyfikę społeczną wybranych do badań terenowych przestrzeni trzech wsi, trzech społeczności wiejskich. Odkrywać, jak różne typy wsi ziemi świętokrzyskiej, a w nich „miejscowi”, zorientowani na podtrzymywanie tradycji lokalnych, i „nowi”, przybysze z zewnątrz, posługujący się nieco innymi kodami kulturowymi – radzą sobie z nowymi wyzwaniami, jak je oswajają. Obserwować, jak przybysze występują w roli łączników – interpretatorów tego co tradycyjne i ponowoczesne, lokalne i globalne, oddolne i odgórne, swojskie i inne lub „cudze” a nawet „wrogie”.
Prof. dr. hab. Joanna Kurczewska
Przedmiotem moich analiz są przemiany społeczno-kulturowe współczesnej wsi polskiej na przykładzie województwa świętokrzyskiego, ze szczególną koncentracją na kwestiach migracji z miast do wsi. Migracje te w XXI w. stały się ważnym czynnikiem przekształcającym rzeczywistość wielu społeczności wiejskich. (...)
Anna Wrona, socjolog i badaczka społeczna, uzyskała stopień naukowy doktora w Instytucie Filozofii i Socjologii PAN. W pracy naukowej interesuje się zróżnicowaniem kulturowym społeczności wiejskich, nierównościami społecznymi w systemie edukacji, a ostatnio także imigracją w Europie Środkowej. W wolnym czasie czyta książki historyczne, jeździ na rowerze i chętnie wraca w rodzinne Góry Świętokrzyskie.
Praca dotyczy rozwiązywanych w nauce oraz praktyce problemów badania bezpieczeństwa z perspektywy wielu dziedzin i dyscyplin naukowych przy zachowaniu wypowiedzi w granicach zakreślonych dla nauk o bezpieczeństwie. Poruszono w niej zagadnienia bezpieczeństwa i jego determinant, organizacji badań postrzeganych przez pryzmat działań zorganizowanych oraz stadiów badawczych bezpieczeństwa. Książka ta jest inna od tych, które do tej pory pojawiały się na polskim rynku wydawniczym z kilku powodów. Po pierwsze przedstawiono w niej problemy grupowania determinant bezpieczeństwa w nowatorsko wyodrębnione grupy. Po drugie poruszono w niej pomijane w literaturze kwestie wyznacznika sygnalizującego bezpieczeństwa, a mianowicie „symptomu”. Po trzecie praca przedstawia w diametralnie inny niż dotychczas sposób pojmowania pojęcia „obronność”. Po czwarte przedstawiono w niej szeroko problemy stadiów badań bezpieczeństwa, które do tej pory były wiele lat temu jedynie wzmiankowane w literaturze naukowej. Po piąte treści pracy kierowane są zarówno do ludzi nauki jak i pracowników zajmujących się zapewnieniem bezpieczeństwa, spełniając oczekiwania jednych i drugich.
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
![Okładka książki Potęga mitu [2025]](https://dobreksiazki.pl/Photos/7/MEDIUM/000080/potega-mitu-2025.jpg "Potęga mitu [2025]. Autor: Campbell Joseph. Dobreksiazki.pl")
