Socjologia to nauka systematycznie zajmująca się badaniem całego życia społecznego człowieka. Badane są chociażby społeczne reguły, procesy i kultury, które łączą lub dzielą ludzi. W tym dziale zatem proponujemy wszelkie fachowe podręczniki, poradniki i publikacje właśnie z dziedziny socjologii. Czytając nasze lektury zapoznasz się z podstawami psychologii, dzięki którym zrozumiesz istotę kształtowania konkretnych postaw, emocji i cech osobowości ludzkich, zgłębisz podstawy takich nauk jak: filozofia czy logika. Poza tym bedziesz mógł udoskonalić posiadane kompetencje interpersonalne, które przydadzą ci się zarówno w życiu zawodowym, jak i prywatnym.
O tym, jak nie zgubić siebie, gdy światwie lepiej.Są w różnym wieku, pochodzą z odmiennych środowisk. Mają inne doświadczenia zawodowe, życiowe, emocjonalne. Na tym polega ich siła i piękno.Zwykle robić coś "jak dziewczyna" oznacza: słabiej, gorzej. Tytułowe dziewczyny na pewno by się z tym nie zgodziły.Janina Bąk, Sylwia Chutnik, Maja Heban, Martyna Kaczmarek, Magdalena Mołek, Helena Norowicz, Maja Ostaszewska, Agnieszka Smoczyńska, Danuta Stenka, Katarzyna Wolińska, Aleksandra Petrus.Anna Tatarska zaprosiła je do intymnej rozmowy o stereotypach, dojrzewaniu, poszukiwaniu swojej ścieżki. O ciele i emocjach, o porażkach, rozczarowaniach i wkurzeniu. Bohaterki szczerze i otwarcie mówią także o rzeczach bolesnych i trudnych. O przemocy, traumie, wykorzystywaniu. O potrzebie bycia inną, o oczekiwaniach, których nie chcą już spełniać.Ale również o trudnej nauce akceptacji siebie,wynikającej z bycia sobą sile.Kobiety w społeczeństwie nieustannie się ocenia, obserwuje. Ich decyzje i potrzeby często bywają kwestionowane. Sytuacja bohaterek książki jest o tyle wyjątkowa, że wszystkie - choć każda w inny sposób - są dodatkowo osobami publicznymi. Dziennikarkami, aktorkami, pisarkami, influencerkami. Są widoczne. Opinie innych ludzi, niekiedy okrutne i bezmyślne, to coś, z czym mierzą się na co dzień.Słuchając opowieści bohaterek, poczujesz więź z kobietami, które mimo różnic wiele łączy. "Jak dziewczyna" to historia o ponadpokoleniowej i ponadpolitycznej wspólnocie kobiecych doświadczeń.
Zrozumienie ideologicznych przyczyn rosyjskiej inwazji na Ukrainę oraz historycznego, mitologicznego i emocjonalnego podglebia, z której wynurzyła się na nowo upiorna maszyna rosyjskiego imperializmu – oto zadanie, które stawia przed sobą autor książki Koniec ruskiego miru? Piotr Skwieciński – dyplomata, publicysta i wieloletni korespondent w Moskwie. Dlaczego społeczeństwo rosyjskie popiera tę wojnę? Dlaczego nie robią na nim wrażenia zbrodnie dokonane w ich imieniu? Czy historycznych paraleli należy szukać w czasach Iwana Groźnego, carów-autokratów, epoce komunizmu – czy wszędzie naraz? Książka Skwiecińskiego pomaga przemyśleć te pytania, dostarczając przy tym wielu nieoczywistych obserwacji i wniosków z perspektywy człowieka, który poznał Rosję od podszewki.
Przenikliwa, odkrywcza, fascynująca i erudycyjna lektura. Obraz Rosji i Rosjan jaki się z niej wyłania jest jeszcze bardziej pesymistyczny niż myślałem. Ale najgorsza prawda jest lepsza niż złudzenia.
- Bogdan Rymanowski
W szkicach Skwiecińskiego imponuje niechęć do rosjoznawczych komunałów („Tatarzy, Koneczny, totalitaryzm”), ciekawość nieoczywistości, ale najbardziej – zdolność do wykorzystywania najbardziej nieoczywistych źródeł. Z fabuły rosyjskich filmów historycznych czy S-F, z różnic w zadrzewieniu dwóch podmoskiewskich miejsc kaźni z czasu Wielkiej Czystki, z kształtu kolumbariów na Cmentarzu Dońskim wyciąga on wnioski spójne, precyzyjne – i przerażające.
- Wojciech Stanisławski
Piotr Skwieciński (ur. 1963 r.) – był w Moskwie korespondentem, a ostatnio dyrektorem Instytutu Polskiego. Wydalony z Rosji wraz z grupą polskich dyplomatów po wybuchu wojny. Z wykształcenia historyk, do 2019 dziennikarz (m.in. prezes PAP, publicysta „Życia”, „Rzeczpospolitej”, tygodnika „wSieci”). Obecnie dyplomata. Nakładem Teologii Politycznej ukazała się jego książka Kompleks Rosji.
25 sierpnia 2015 roku to dzień, w którym wszystko się zmienia w życiu Nastassji Martin, francuskiej antropolog. Brutalne spotkanie z niedźwiedziem w ostępach Kamczatki było dla niej punktem granicznym i zachwiało jej tożsamością. Od tego momentu zawieszona między światami zwierząt i ludzi, naturą i kulturą, Wschodem i Zachodem próbuje się odnaleźć i na nowo określić, kim jest. Blizny na twarzy, powracające fragmenty wspomnień walki z bestią oraz sny nie dają jej spokoju. Nie może już w obiektywny, naukowy sposób opisywać animistycznego mieszania się bytów, teraz sama go doświadcza: czuje, że musi wrócić do krainy lodowców i wulkanów, gdzie z dala od ludzi, drzew, łososi i rzek ma nadzieję znów zmierzyć się z niedźwiedziem. Czy to spotkanie ukoi niepokój, pozwoli nadać nowy kształt roztrzaskanej na kawałki osobowości?Ta autobiograficzna opowieść skłania do zadawania pytań o naszą tożsamość: Co ją kształtuje? Czy jest stała, czy może zmienna? Czy w życiu człowieka są wydarzenia, które mogą radykalnie ją zmienić? Czy formowanie jej na nowo jest wyzwaniem, któremu jednostka może sprostać?
Zwykle patrzymy na przemiany w ostatnich dekadach w Polsce przez pryzmat tzw. transformacji. To już pomału przestaje cokolwiek znaczyć. A tu dostajemy pracę, która ukazuje inną perspektywę naszej transformacji, nieobecną praktycznie w polskich analizach: co staje się „towarem”, a co nim być przestaje. Niekiedy wnioski są zaskakujące. To nowe spojrzenie, w dodatku mocno wsparte literaturą światową, dzięki czemu widzimy nasze przemiany w ogólniejszej i mniej oczywistej optyce.
prof. dr hab. Andrzej Rychard
Trójka poznańskich socjologów podjęła odważną próbę spojrzenia na procesy polskiej transformacji przez pryzmat procesów utowarowienia i odtowarowienia. Samo pojęcie utowarowienia, choć ma szacowny rodowód, stosunkowo rzadko pojawia się we współczesnym piśmiennictwie socjologicznym. Już choćby z tego powodu należy przyklasnąć pomysłowi Autorów, gdyż jak pokazują ich analizy, pojęcie utowarowienia pozwala nie tylko syntetyzować różne teoretyczne wątki, ale i lepiej zrozumieć zachodzące wokół nas procesy społeczno-gospodarcze.
Prof.. Dr hab.. Mirosława Marody
Wydana po raz pierwszy w 1990 roku książka Carol J. Adams uznawana za jeden z najważniejszych tekstów założycielskich nowoczesnego feminizmu, aktywizmu i badań spod znaku animal studies. Nieprzypadkowo okrzyknięto ją również "biblią wegan". Przedstawione w "Polityce seksualnej mięsa" analizy związków między jedzeniem mięsa i męską dominacją, gwałtem i ubojem czy gwałtem i polowaniem czynią ją książką przełomową dla myślenia o mizoginii społeczeństwa Zachodu, a zarazem wezwaniem do radykalnej zmiany naszych nawyków żywieniowych. Dzieło Carol J. Adams dowodzi, że opresje wobec kobiet i wobec zwierząt są ze sobą ściśle powiązane. Pokazuje, że jedzenie mięsa stanowi główną podwalinę kultury patriarchatu. Jest nie tylko przejawem rasizmu, ale i bodaj najczęstszą przyczyną wojen. Bo też zgoda na zabijanie i jedzenie zwierząt to tak naprawdę nic innego jak zgoda na przemoc.
Autorka monografii podjęła nowatorską, na gruncie pedagogiki, próbę badania bezdomności jako sytuacji innego, który będąc aktywnym podmiotem uczestniczy w życiu społecznym, a jednocześnie jest uwikłany w procesy demokratyzacji, wsparcia oraz społecznej integracji []. Publikacja odsłania wady demokratyzacji, ukryte mechanizmy naznaczania społecznego i utrwalania procesu wykluczania nosicieli piętna, dostarczając danych do konstrukcji bardziej przyjaznych programów wieloaspektowego wsparcia społecznego i aktywizacji osób bezdomnych. Przedstawione przykłady działań pomocowych ujawniają wadliwe mechanizmy utrwalania bezdomności, odsłaniają bezsilność systemu pomocy osobom doświadczającym bezdomności, ukazują problemy w przezwyciężaniu sytuacji trudnych, ale też współodpowiedzialność za trwanie w bezdomności. Z recenzji dr hab. Ewy Kantowicz, prof. UWM Publikacja jest efektem kilkuletniej pracy naukowo-badawczej autorki oraz jej wieloletniego działania na rzecz osób doświadczających bezdomności. Badaczka podjęła się ukazania przeszkód w procesie włączania społecznego bezdomnych mężczyzn i stowarzyszania się w kontekście mieszanych sytuacji społecznych, odsłaniając przejawy piętna podczas demokratyzacji oraz mechanizmy zniewalające jednostkę dążącą do upełnomocnienia. W sposób zdecydowany i odważny ujawnia słabości oferowanej pomocy, która zamiast wspierać, wydaje się podtrzymywać piętno. Nie pozostawia to złudzeń, że systemowo projektowana pomoc jest nie tylko nieskuteczna, lecz także krzywdząca dla osób, które potrzebują wsparcia. Opisane mechanizmy i strategie podtrzymywania stygmatyzacji oraz pozornej pomocy ukazują raczej próbę zarządzania bezdomnością, nie zaś jej rozwiązywania. Z recenzji dr hab. Małgorzaty Ciczkowskiej-Giedziun, prof. UWM
Książka jest pierwszą w Polsce próbą nakreślenia sytuacji wykwalifikowanych Polek zatrudnionych na włoskim rynku pracy po akcesji naszego kraju do Unii Europejskiej w 2004 r. Na tle współczesnych oraz historycznych migracji z Polski do Włoch przedstawiono wyniki unikatowych jakościowych i ilościowych badań powtórzonych, w których Polki opisują charakterystykę swojego zatrudnienia, omawiając jego warunki, podejmowane strategie rozwoju, swoje oczekiwania oraz istniejące ograniczenia w budowaniu kariery.
******
Does Work in Italy Pay Off? The Employment of Qualified Polish Women in Italy Against Polish-Italian Migrations
The book is the first attempt to outline the situation of qualified Polish women employed in the Italian job market after Poland joined the European Union in 2004. Against the background of contemporary and historic migrations from Poland to Italy, the author presents the results of unique qualitative and quantitative repeated research in which the Poles characterize their employment and its conditions, adopted strategies for development and the existing barriers in building a career.
Ostrzeżenie !
A więc to było tak, że pisaliśmy poradnik a wyszedł prawie horror.
Zatem kilka słów przestrogi (żebyś nie mówił, że nie ostrzegaliśmy).
W treści znajdziesz Czytelniku galerię wypaczeń, okrutnych (w swej niby nieuchwytności) narzędzi i metod, jak zniewolić jednostkę i zrobić z niej zakładnika, jeszcze na dodatek uzależnionego od fake newsów.
Z łatwością zauważysz, jak stosowana jest przemoc przez dezinformację i manipulację, w stosunku do bezbronnych, którzy nie znają jej metod.
Może się zdarzyć, że czytając ten poradnik z Twoich ust będzie chciał się wyrwać niemy krzyk „JPDL”, to może być reakcja, gdy zauważysz bardzo cieniutką granicę między faktami a fikcją, gdzie dezinformacja pomaga ją przekroczyć.
Ten poradnik opisuje jak dokonywane są przemiany społeczno – obyczajowe dzięki m.in. dezinformacji.
Dezinformacja jest już tak totalna, że większość ludzi nie zdaje sobie sprawy, jak głęboko w tym siedzi i właśnie takie poradniki jak ten dają nadzieję, że można jeszcze tą swoją wolność krytycznego i realistycznego spojrzenia uratować.
Czytelniku, zwracaj w życiu uwagę na szczegóły, z nich bowiem głównie składa się życie.
Szczegóły, detale, których znaczenie ten poradnik właśnie podkreśla jako ważnych w kontekście rozprawienia się z dezinformacją .
Czasami będziesz musiał (w prawdziwym życiu, poza poradnikiem) wcielić się w rolę detektywa, aby odgadnąć, czy coś jest dezinformacją czy faktem. To zawsze się opłaca, choć dezinformatorzy zrobią wszystko, żeby Cię od tego odwieść.
Poradnik może także wstrząsnąć, kiedy zaczniesz odkrywać, że prawda nie jest prawdą, ideał nie jest ideałem, wartość nie jest wartością, a twoja codzienność jest kreowana przez innych.
I żeby nie straszyć dalej- kilka słów o tym, że toksyczna rzeczywistość serwowana przez dezinformację skutkuje zatracaniem więzi społecznych, wzajemnym atakowaniem, podziałami i już wiesz jak to dalej jest… Wykorzystanie dezinformacji skutkuje tworzeniem się nowego porządku, który bazuje na bezlitosnym wykorzystaniu społeczeństw.
Ten poradnik jest w znacznej części o mrocznej stronie ludzkości.
W treści znajdziesz także nową teorię ewolucji od homo sapiens do Mniemaniuszy. No i być może zechcesz kiedyś policzyć, ile razy w ciągu dnia jesteś okłamywany lub są to próby okłamania (miej pod ręką kalkulator).
I coś budującego na koniec: ucieczka z niewoli fake newsów może być trudniejsza niż z prawdziwego więzienia, ale jest dzięki temu poradnikowi możliwa.
Do zobaczenia w wolnym świecie.
Na północnym Mazowszu w niewielkim mieście, narodziła się rewolucja społeczna przeciw szerzącemu się lewactwu i seksualnie patologicznej rozwiązłości. Na czele rewolty stanęło dwóch przyjaciół z dzieciństwa.
Wierni swoim ideom i przekonaniom walczą z absurdalną ideologią stworzoną przez dawnych komunistów i ich współczesnych popleczników, którzy jak już raz sięgnęli po władze to chcą ją utrzymać do końca swoich dni. Bohaterowie walczą o demokrację, swobodę wypowiedzi, równość obywateli i narodową tożsamość. To walka tradycjonalistów z szerzącym się ustrojem postkomunistycznym i lewackimi fobiami. Czy w tej historii przeplatanej akcją i anegdotami, młodzi ludzie przezwyciężą w walce ideologicznej, istniejący chory system? Jak potoczą się losy dowódcy rewolucji i czy dotrą do wymarzonego celu?
Powieść, charakteryzuje się niewielką objętością i prostą fabułą, ale na pewno pozwoli czytelnikowi zatrzymać się w biegu i zastanowić się nad tym, czym kierować się w życiu, jakie wartości należy wyznawać i przybliży zrozumienie wielu istotnych zjawisk społecznych, dziejących się dookoła nas wszystkich. Być może książka stanie się przyczynkiem do wzrostu dynamiki społecznej, ukazując problematykę bohaterów w przyszłości, a zarysowana wizja otworzy pewien horyzont myślenia o wolnej Polsce.
Paweł Planer – humanista, kulturoznawca oraz filolog. Pasjonat boksu, który trenuje od 7 lat. Uzależniony od herbaty, książek i górskich wędrówek. Tradycjonalista, radykalny antykomunista, stoi na straży rodzinnych obyczajów, języka i kultury. Jest dumny z bycia Polakiem, kocha swój kraj będąc równocześnie często krytycznym wobec rodaków. Myśl przewodnia, którą kieruje się w swojej pracy/życiu i książce, odnosi się do słów Kardynała Stefana Wyszyńskiego „[…] Piękną i zaszczytną rzeczą jest umrzeć za Ojczyznę. Jednakże trudniej jest niekiedy żyć dla Ojczyzny. Można w odruchu bohaterskim oddać swoje życie na polu walki, ale to trwa krótko. Większym niekiedy bohaterstwem jest żyć, trwać, wytrzymać całe lata.”
Książka Rafała Cekiery to opowieść o demonie polskiej niegościnności. Socjolog analizuje polityczną i medialną instrumentalizację kryzysu uchodźczego roku 2015. Nie ucieka od kwestii moralnych. Pyta, jak możliwe staje się wywołanie wielkiego strachu w fantomowym przebiegu kryzysu oraz jak dają się łączyć ostentacyjne chrześcijańskie deklaracje ideowe i jawna (lub ukryta) relatywizacja nauczania Kościoła katolickiego na temat uchodźców.Ks. prof. dr hab. Alfred Wierzbicki
Wstyd bywa pożyteczny: kiedy publicznie zawstydzamy skorumpowanych polityków, aroganckich celebrytów lub pazerne korporacje, stajemy w obronie uczciwości i wzmacniamy nasze zbiorowe poczucie sprawiedliwości. Jednak Cathy O’Neil, autorka bestsellerowej „Broni matematycznej zagłady”, przekonuje, że dziś zawstydzanie zyskało też zupełnie nowy, złowrogi wymiar. Dzisiaj wstyd, zamiast służyć pozytywnemu korygowaniu zachowania, stał się bronią w rękach rządów, korporacji, instytucji i organizacji, które na rozmaite sposoby wykorzystują kondycję ustawicznego poniżenia całych kategorii ludzi. Czy chodzi o cyniczną chęć zysku, masową manipulację czy też potrzebę zrzucenia z siebie odpowiedzialności za problemy społeczne, ostatecznie ofiarami „machiny wstydu” są wszyscy indywidualni ludzie. O’Neil omawia ekonomiczny, społeczny i polityczny wymiar zagadnienia, opisując m.in. praktyki przemysłu dietetycznego i farmaceutycznego, systemów opieki zdrowotnej, rządów, partii politycznych i korporacji medialnych. Analizuje też zjawisko zawstydzania w mediach społecznościowych. Ukazując skomplikowany związek między wstydem a władzą, O’Neil obnaża czyim interesom służy cały ten odstręczający przemysł poniżania, oraz w jaki sposób możemy mu się przeciwstawić.
„Książka Piotra Mirochy jest monografią interdyscyplinarną, metodologicznie nawiązującą do językoznawstwa (zwłaszcza socjolingwistyki), kulturoznawstwa, historii, antropologii kulturowej, politologii i filozofii. Podstawę materiałową stanowi prawie 20 000 artykułów z dzienników chorwackich („Novi list”, „Večernji list”) i serbskich („Politika”, „Danas”). Stosując metodologię korpusową, Autor na podstawie tego materiału przeanalizował profile znaczeniowe Europy w chorwackich i serbskich dyskursach medialnych. […] Monografia powinna zainteresować przedstawicieli różnych nauk humanistycznych”. prof. em. dr hab. Tadeusz Lewaszkiewicz Instytut Filologii Polskiej UAM Piotr Mirocha – filolog slawista, pracownik naukowy Uniwersytetu Jagiellońskiego. Wśród jego zainteresowań badawczych znajduje się korpusowa i semiotyczna analiza dyskursów politycznych Europy Południowo-Wschodniej, ze szczególnym uwzględnieniem najnowszych reprezentacji Europy i europejskości w mediach chorwackich i serbskich. Jest autorem artykułów naukowych i rozdziałów w monografiach poświęconych chorwackim i serbskim dyskursom politycznym XIX, XX i XXI wieku (wczesnemu nacjonalizmowi serbskiemu, ideologii socjalistycznej Jugosławii, integracji europejskiej).
Nie ulega wątpliwości, że redaktorzy oraz autorzy tomu wkroczyli na pole słabo rozpoznane w polskiej humanistyce. Poszukiwanie afrokaraibskich monografii i analiz napotyka u nas zasadniczą trudność, a jest nią ich niedostatek. Nie inaczej jest zapewne w potocznym imaginarium, w którym o lepsze biją się Jamajka z reggae, Haiti (legionowe i dramatyczne, nawiedzane trzęsieniami ziemi), Beyonc, kubańskie cygara i pejzaże rodem z Piratów z Karaibów. Nie był ten region celem wielu polskich wypraw badawczych, nie stał się znaczącym punktem odniesienia dla teorii i stanowił w rezultacie rodzaj "plamki ślepej" między molochem Ameryki Północnej a archipelagiem Ameryki Południowej. Dobrze zatem się stało, że znalazła się grupa badaczek i badaczy, którzy kierują naszą uwagę w tym zapoznanym kierunku.Z recenzji prof. dra hab. Waldemara KuligowskiegoAntropologia to [] dyscyplina pogranicza, którą trudno zamknąć w raz na zawsze ustalonych ramach teoretycznych i metodologicznych. Kierując się takim jej rozumieniem, zdecydowaliśmy się włączyć do tomu teksty autorów reprezentujących dwie dyscypliny współczesnej humanistyki: kulturoznawstwo i religioznawstwo. Dzięki temu czytelnik ogląda kulturę afrokaraibską niejako z dwóch perspektyw: kulturoznawczej, ukazującej ideologiczno- -postkolonialne uwarunkowania badań nad jej dziedzictwem [], a także religioznawczej, podkreślającej twórczą rolę religii w uruchamianiu zmian społecznych oraz dynamikę synkretyzacji religijnej.Ze Wstępu
Książka jest monografią z zakresu metodologii badań społecznych. Autorka proponuje nową metodologię badania religijności. Koncentruje uwagę na języku pytań o religijność i praktyki z nią związane. Publikację zamyka opis przemian religijności Polek i Polaków w latach 2018–2022. Potwierdza w praktyce, że skonstruowany zestaw pytań jest narzędziem pozwalającym trafnie opisywać stan i dynamikę rozwojową ich religijności. Wypracowane narzędzie sprawdza się też jako zmienna niezależna przy badaniu np. rodziny, pracy, polityki, moralności itd., jest więc użyteczna również dla badaczy pozareligijnych kwestii.
Marta Bożewicz wykonała bardzo ważną pracę metodologiczną, dokonała swoistego „przebudzenia z letargu” socjologów religii, którzy niekiedy zbyt rutynowo i automatycznie stosują tradycyjnie utrwalone w praktyce badawczej kwestionariusze do badania religijności. (…) Pragnę podkreślić, że nikt do tej pory w Polsce nie dokonał tak dogłębnej analizy języka kwestionariuszowego dotyczącego religijności w świetle wywiadów kognitywnych oraz badań ogólnopolskich weryfikujących te ustalenia.
z recenzji prof. J. Mariańskiego
Książka ta dla socjologów będzie interesującą propozycją metodologiczną, przypominającą im o znanej dyrektywie badawczej Floriana Znanieckiego, że rzeczywistość społeczną należy badać ze „współczynnikiem humanistycznym”, tzn. by uwzględniać subiektywny świat społeczny badanych, ich definicje słów i sytuacji konstruowane i używane przez nich w życiu codziennym.
z recenzji prof. W. Pawlika
Publikacja porusza tematykę migracji Polaków do Wielkiej Brytanii w latach 2004-2016. Autor analizuje czynniki decydujące o wyborze Wielkiej Brytanii jako kraju docelowego, takie jak m.in.: różnice płacowe, koszty podróży i utrzymania, ryzyko braku zatrudnienia, sieci migracyjne. Opisuje także bariery prawne w dostępie do rynków pracy krajów wysoko rozwiniętych oraz inne kluczowe trudności dotyczące międzynarodowego przepływu pracowników, wraz z uzasadnieniem ich wpływu na strumienie migracyjne. Prezentowane w książce zagadnienia teoretyczne dotyczące czynników migracji zarobkowych oraz ewolucji badań naukowych w tym zakresie są skonfrontowane z praktyką odnoszącą się do migracji Polaków do Wielkiej Brytanii. Analizę przeprowadzono od momentu przystąpienia Polski do Unii Europejskiej do chwili, w której Brytyjczycy w referendum zadecydowali o opuszczeniu Wspólnoty. Publikacja jest przeznaczona zarówno dla pracowników administracji szczebla centralnego, jak i administracji samorządowej, a także dla naukowców zajmujących się migracjami międzynarodowymi. Zainteresuje także studentów kierunków związanych z tą tematyką.
Jak zrozumieć rewolucję francuską, gdy się jest Angielką, córką Williama Godwina, filozofa anarchisty, i Mary WollstonecraO, jednej z pierwszych feministek? Swój zachwyt pomieszany z odrazą wyraża się wtedy, tworząc potwora, który jest naraz arcydobry i straszliwie zły, ma coś z sankiuloty i coś z Napoleona. Tym potworem jest stwór z Frankensteina, ułożonego przez Mary Shelley w roku 1816. Jej powieść to lektura obowiązkowa dla ciekawych tego, jak rodzi się mit, jaką pełni funkcję, jak trwa.
Zaproponowana tu odpowiedź mówi, że mit jest wyobrażonym rozwiązaniem rzeczywistej sprzeczności. Sprzeczności historycznej – naraz poparcia i odrzucenia rewolucji; sprzeczności dyskursywnej – opowieść podejmuje naraz dyskurs filozofii oświeceniowej i religijny dyskurs diabła; sprzeczności podmiotowej – zadaniem Frankensteina jest także odpowiedź na dziecinne pytanie: jak się robi dzieci?
Jean-Jacques Lecercle (1946) – profesor emeritus Uniwersytetu Paris Nanterre, na którym wykładał literaturę angielską, interesując się szczególnie literaturą wiktoriańską. W swoich pracach występuje również jako filozof języka.
Fragmenty...
Proponuję w tym miejscu nową definicję mitu. Mit jest nie tylko wyobrażonym rozwiązaniem nierozwiązywalnej sprzeczności rzeczywistej; jest on także urodzinnieniem (seksualizacją) okoliczności historycznych, tak jak z drugiej strony jest uhistorycznieniem okoliczności rodzinnych (seksualnych). Zresztą właśnie dlatego, że mit ustanawia tego rodzaju łączność między tym, co osobiste i tym, co historyczne, ma on zdolność trwania i odradzania się w nowych koniunkturach; czas struktur rodzinnych – których przypisywanie ahistorycznej naturze ludzkiej odrzucam – biegnie wolniej niż czas wydarzeń politycznych, kulturalnych bądź ekonomicznych, które określają daną koniunkturę.
Mówi się o tym, że istnieją dwie Polski, które nigdy ze sobą nie rozmawiają. Otrzymują Państwo zapis bezprecedensowego starcia dwóch światopoglądów: konserwatywno-katolickiego i liberalno-zsekularyzowanego. Nie jest to jednak tylko zapis konfrontacji, lecz także dialogu i szukania kompromisu. Aborcja, eutanazja, małżeństwa jednopłciowe, populizm, wojna - to tylko kilka tematów podjętych w tej książce.
Opinie o książce:
„Chciałbym, żebyśmy wszyscy w Polsce umieli rozmawiać o tym, co nas dzieli (ale i łączy), w taki sposób, w jaki rozmawiają ze sobą Karolina Wigura i Tomasz Terlikowski. Piękna lekcja prawdziwego dialogu. A poza wszystkim – to się po prostu świetnie czyta!” Tomasz Stawiszyński
„Te rozmowy nie dadzą Wam odpowiedzi na pytania w stylu: „jak myśleć i co robić”, ale pomogą usystematyzować swoje myśli i poglądy, a zarazem tworzyć przestrzeń i warsztat do rozmów ze swoimi przyjaciółmi i znajomymi. To książka nie tylko o ważnych tematach, ale i o tym, jak rozmawiać z Drugim Człowiekiem.” o. Grzegorz Kramer
„Pasjonująca w tej książce jest wiedza autorów, różnorodność racji i spójność wywodów. Napawająca optymizmem jest kultura debaty przy – jednocześnie – jej bardzo gorącej atmosferze.” prof. dr hab. Magdalena Środa
„Lektura tej książki pomaga lepiej zrozumieć współczesną Polskę i wskazuje możliwość dialogu społecznego na tak trudne tematy jak aborcja, eutanazja czy małżeństwa jednopłciowe. Także w sporach światopoglądowych powinna zwyciężać siła argumentu, a nie argument siły.”ks. dr hab. Andrzej Kobyliński
Dr hab. Karolina Wigura - historyczka idei, socjolożka i dziennikarka. Członkini zarządu Fundacji Kultura Liberalna. Adiunktka na Wydziale Socjologii Uniwersytetu Warszawskiego. Studiowała socjologię, filozofię i nauki polityczne na Uniwersytecie Warszawskim i Uniwersytecie Monachijskim. Doktorat i habilitację uzyskała na Uniwersytecie Warszawskim. Opublikowała książki: „Wina narodów: przebaczenie jako strategia prowadzenia polityki” (Nagroda im. Józefa Tischnera 2012) oraz „Wynalazek nowoczesnego serca. Filozoficzne źródła współczesnego myślenia o emocjach” (Nominacja do Nagrody im. Tadeusza Kotarbińskiego 2020). Publikuje w „The Guardian”, „The New York Times”, „Neue Zürcher Zeitung”, „Gazecie Wyborczej” i innych czasopismach.
Dr Tomasz Terlikowski - filozof, publicysta, tłumacz, pisarz i działacz katolicki. W 2021 r. przewodniczył komisji do zbadania sprawy o. Pawła M. w zakonie dominikanów. Był m.in. redaktorem naczelnym portalu fronda.pl oraz redaktorem naczelnym i dyrektorem programowym Telewizji Republika. Autor wielu książek, m.in.: „Operacja Franciszek. Sześć medialnych mitów na temat papieża”, „Herezja kardynałów”, „Czego księża nie powiedzą ci o antykoncepcji? Niewygodna prawda Humanae vitae”, „Masakra piłą mechaniczną w domu Terlikowskich” (wraz z Małgorzatą Terlikowską).
Więcej niż muzeum, tytuł tego zbioru szkiców, odsyła - mamy wrażenie - do charakteru osobowości profesjonalnej profesora Jana Święcha i zakresu jego zainteresowań i eksploracji, czego ilustracją są też pomieszczone w nim teksty i ich tematyka, w których zawiera się inspiracja pochodząca od naszego bohatera. A dotyczy ona wielu tematów: muzeów, w szczególności etnograficznych, i muzeologii, skansenów i "skansenologii", budownictwa drewnianego, wystawiennictwa, ochrony zabytków, regionalizmu, rozmaitych form twórczości artystycznej, a nawet kondycji współczesnej etnologii i absorbujących ją tematów. Czyli - znów - zbiór wypowiedzi "między dawnymi i młodszymi laty".Od Redakcji
Technologie cyfrowe usprawniają procesy, przyspieszają podejmowanie decyzji i dostarczają nam wartościowych informacji. Za błyszczącym ekranem smartfona i komputera kryją się nie tylko fizyczne komponenty, które wprawiają te urządzenia w ruch. Ich skuteczne działanie – a zatem popularność – zależy od trafności pomysłu na usługę lub aplikację. Jednak nawet najlepsze pomysły mogą kogoś pominąć: algorytm może wesprzeć decyzję o nieprzyznaniu kredytu, wysłaniu do więzienia lub usunięciu z pracy. W niektórych przypadkach decyzje te są błędne, a błędy te dotyczą w dużej mierze grup marginalizowanych. W książce autor przygląda się procesom oraz zjawiskom, które sprawiają, że technologie cyfrowe wykluczają kobiety, osoby queerowe lub o innym niż biały kolorze skóry. Śledzi historię wykluczających praktyk w świecie technologii, a także źródeł tych praktyk w opomiarowywaniu rzeczywistości, sposobach zbierania i organizacji danych, rozwoju nauk komputerowych, procesach zatrudniania w firmach technologicznych czy też szerokim wykorzystaniu algorytmów, w tym także sztucznej inteligencji. Odnosząc się do istniejących badań, autor pogłębia diagnozę przyczyn zjawiska wykluczenia algorytmicznego, proponując – na podstawie własnych badań – odpowiednie środki zaradcze.
Co możemy zrobić, żeby technologie nie tylko działały na naszą korzyść, ale też były sprawiedliwe?
Książka przedstawia intelektualną biografię Dorothy Day,dziennikarki kojarzonej z lewicą, uczestniczki anarchistycznychdemonstracji, niestrudzenie, nawet w podeszłym wieku, działającejna rzecz praw człowieka, za co zdarzało się trafiała do aresztu.Dziś Dorothy Day jest kandydatką na ołtarze, a jej sposób myśleniauznawany jest za bliski pontyfikatowi Franciszka. Autor książki napodstawie jej listów, dzienników, książek oraz artykułów w różnychczasopismach, zwłaszcza w założonym przez nią The CatholicWorker, rekonstruuje jej zaplecze ideowe.Jak zauważa we wstępie ks. Wojciech Zyzak: Zapewne każdyczytelnik znajdzie w niniejszej książce rzeczy, które go zachwycą, aletakże takie, które go zbulwersują. Intencją autora nie jest ocenianietrafności czy aktualności głoszonych przez Służebnicę Bożąpoglądów, ale pokazanie jej postaci z całą fascynującą ostrościąradykalizmu i wierności wyznawanym poglądom, tak by pobudzićczytelnika do myślenia i dyskusji. Ponieważ książka nie pomijagrzechów i błędów kandydatki na ołtarze, czytając o nich, wartomieć w pamięci ulubione powiedzenie Day, zasłyszane odkierownika duchowego, że można iść prosto do piekła, naśladującniedoskonałości świętych.
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
