Socjologia to nauka systematycznie zajmująca się badaniem całego życia społecznego człowieka. Badane są chociażby społeczne reguły, procesy i kultury, które łączą lub dzielą ludzi. W tym dziale zatem proponujemy wszelkie fachowe podręczniki, poradniki i publikacje właśnie z dziedziny socjologii. Czytając nasze lektury zapoznasz się z podstawami psychologii, dzięki którym zrozumiesz istotę kształtowania konkretnych postaw, emocji i cech osobowości ludzkich, zgłębisz podstawy takich nauk jak: filozofia czy logika. Poza tym bedziesz mógł udoskonalić posiadane kompetencje interpersonalne, które przydadzą ci się zarówno w życiu zawodowym, jak i prywatnym.
W tej książce 12 osób opowiada o sobie i sprawach, którymi się zajmuje. Wszystkie te osoby związane są z Podlasiem Południowym głównie z Białą Podlaską i Janowem Podlaskim, ale rozmowy dotyczą nie tylko spraw lokalnych. Czasem ich tematem jest także przeszłość tych terenów. Opowieść ma formę wywiadów, a rozmówcy wybrani zostali przez Autora subiektywnie, na podstawie kontaktów i spotkań. Sprawy, o których mowa nie są dla Autora obojętne, gdyż to z Podlasia Południowego pochodzą jego przodkowie.
W tej niezwykłej książce Steven Pinker, jeden z czołowych myślicieli na świecie, klarownie i z humorem wyjaśnia, czym jest umysł, jak wyewoluował i jak pozwala nam widzieć, myśleć, czuć, cieszyć się sztuką i zastanawiać nad tajemnicami życia Co czyni nas racjonalnymi – i dlaczego tak często jesteśmy irracjonalni? W jaki sposób widzimy w trzech wymiarach? Co powoduje, że jesteśmy szczęśliwi, przestraszeni, gniewni, pełni obrzydzenia lub seksualnie podnieceni? Dlaczego zakochujemy się? I jak borykamy się z zagadkami moralności, religii i świadomości? Autor opisuje umysł przez dokonywanie na nim “odwrotnej inżynierii” – próbę wykoncypowania, co dobór naturalny „zamierzał” osiągnąć w środowisku, w którym ewoluowaliśmy - i wyjaśnia wiele zagadek codziennego życia. Dlaczego twarze z makijażem są atrakcyjniejsze? Dlaczego uważamy, że po szeregu rzutów monetą, kiedy wypadał wciąż orzeł, jest bardziej prawdopodobne, że wypadnie reszka? Dlaczego myśl o jedzeniu robaków napełnia nas obrzydzeniem? Dlaczego mężczyźni wyzywają się wzajemnie na pojedynki i mordują swoje byłe żony? Dlaczego dzieci są nieznośne? Dlaczego głupcy zakochują się? Dlaczego uspokajają nas obrazy i muzyka? I dlaczego zagadki, takie jak ego, wolna wola i świadomość przyprawiają nas o zawrót głowy? Argumenty w tej książce są równie śmiałe, jak jej tytuł, a autor rehabilituje niemodne pomysły, takie jak to, że umysł jest komputerem i że ludzką naturę ukształtował dobór naturalny. I kwestionuje modne idee, takie jak to, że żarliwe emocje są irracjonalne, że rodzice socjalizują swoje dzieci, że kreatywność wypływa z podświadomości i że sztuka i religia są wyrazami naszych wyższych uczuć i duchowej tęsknoty. “Niezaprzeczalnie olśniewająca”. „Newsday” “Wspaniała, arogancka i niezwykle dowcipna”. „Time” “Niezmiernie zajmująca… błyskotliwa i prowokująca”. „Wall Street Journal” “Fascynująca popularyzacja nauki, zachwycająca zarówno stylem, jak i naukową odwagą”. „New York Times Book Review”
Książka „Polscy Artyści Plastycy w Kanadzie 1939-1989” to efekt wieloletnich badań i poszukiwań autorki, dr Katarzyny Szrodt, mieszkającej w Montrealu. Stworzony na podstawie opracowania archiwów polonijnych, kanadyjskich i polskich, dotarcia do dokumentacji prywatnych i rozmów z artystami, fresk, pokazuje dokonania polskich artystów plastyków na emigracji w Kanadzie. Autorka ukazując losy trzech fal emigracji artystycznej do Kanady po 1939 roku: „fali emigracji wojennej”, „fali emigracji PRL-owskiej i roku 1968” i „fali emigracji solidarnościowej”, przedstawia zarówno pojedyncze sylwetki artystów, jak również omawia grupową aktywność poszczególnych fal, bardzo odmiennych, na tle życia społeczno-kulturalnego diaspory polskiej i społeczności kanadyjskiej. Sylwetki ponad 260 artystów emigrantów pokazują jak ich działania twórcze przyczyniły się do rozwoju sztuki w Kanadzie, co ani w kanadyjskiej, ani w polskiej historii sztuki nie zostało należycie docenione i udokumentowane. Pomimo rozlicznych przeszkód bytowych, wynikających z konieczności zbudowania podstaw egzystencji, większości plastyków udało się ocalić talent, silnie akcentując własną tożsamość i przynależność do kultury polskiej. Książka pokazuje znaczącą rolę jaką w życiu Kanady, tego wieloetnicznego społeczeństwa, jak również w życiu polskiej diaspory w Kanadzie, odegrała potrzeba kontynuowania działań twórczych przez polskich plastyków. Ocala od zapomnienia ślady osiągnięć i sztuki stworzonej przez Polaków w Kanadzie, odnotowuje miejsca, gdzie można odnaleźć informacje o artystach i ich dziełach. Jest to pozycja adresowana nie tylko do badaczy – historyków sztuki. To przystępnym językiem napisana monografia losów artystów-emigrantów, analiza fenomenu emigracji talentu na obcy grunt. „ Polscy Artyści Plastycy w Kanadzie 1939-1989” uświadamia czytelnikowi, że w Kanadzie powstała sztuka, która jest częścią polskiego dziedzictwa narodowego i należy o nią się zatroszczyć.
Współczesna scholar mortis jest książką wyjątkową. Agnieszka Janiak ujmuje całościowo fenomen śmierci w jego indywidualnym i społecznym kontekście. Terminalna choroba, odchodzenie człowieka, opieka paliatywna i towarzyszenie przy umieraniu, wreszcie zgon oraz sytuacja i stany psychiczne osób, które pozostały w żałobie, a także formy niesienia im różnorakiego wsparcia – indywidualne i instytucjonalne – to zagadnienia stanowiące punkt wyjścia do refleksji nad przygotowaniem współczesnego człowieka do zmierzenia się z doświadczeniem śmierci bliskich, ale i własnej. Kolejne omawiane w książce zagadnienia to konieczność kształtowania odpowiednich środków komunikacji i form pomocy niesionej osobom dotkniętym doświadczeniem śmierci oraz odpowiednie przygotowanie służb pomocowych – medycznych, psychologicznych, socjalnych i administracyjnych.
dr hab. Stefan Bednarek, prof. em. UWr
Książka jest zapisem podróży autoetnograficznej, która zajęła autorce piętnaście lat. Początek tej podróży wyznaczyły dramatyczne doświadczenia własne, a obrany kierunek i poszczególne etapy determinowane były przez poszukiwania naukowe i egzystencjalne, pragnienie zapobieżenia podobnym granicznym doświadczeniom u innych i udzielanie im wsparcia.
Kto będzie czytelnikiem tej książki? Niewątpliwie osoby, dla których obecność przy umierającym człowieku jest trudnym, ale oczywistym zadaniem. Osoby, które podejmują się edukacji społecznej w tak ważnym obszarze i zabiegają o wysoką jakość komunikacji. Studenci ukierunkowani na pomoc cierpiącemu człowiekowi w wymiarze medycznym, pielęgnacyjnym czy wychowawczym. Wreszcie ci, którzy znajdują się w trudnej sytuacji życiowej, podobnej do tej, której doświadczyła Autorka. Oby i oni potrafili przejść swoja drogę poszukiwania odpowiedzi na niełatwe pytania i odnaleźć sposoby wspierania innych cierpiących.
dr hab. Grzegorz Godawa, prof. UPJPII
Agnieszka Janiak, kulturoznawczyni i filolożka, adiunktka na Wydziale Studiów Stosowanych Dolnośląskiej Szkoły Wyższej we Wrocławiu, prowadziła badania na Stanford University, wykładała w John Ernest Foundation w Kalifornii. Jej zainteresowania badawcze – tanatoedukacja, komunikacja w sytuacjach trudnych, a także terapeutyczne funkcje pisania – są wynikiem doświadczeń życiowych i praktyki społecznej.
Proces komunikowania to jedna z podstaw zagwarantowania bezpieczeństwa. Żeby zrozumieć, co należy zrobić, by uniknąć zagrożenia, jak i czym się przed nim bronić, potrzeba odpowiedniej komunikacji, przekazu informacji, uzyskania właściwej percepcji. Zaprezentowane w książce przykłady historii komunikowania, ostrzegania, powiadamiania i zapobiegania zagrożeniom ukazują, jak kolejne grupy społeczne na bazie swoich doświadczeń historycznych tworzyły metody sprawnej komunikacji o zagrożeniach, niekiedy by móc w ogóle przetrwać.Budowanie świadomości bezpieczeństwa, w tym świadomości zagrożeń i działań obronnych poprzez właściwe komunikowanie, stanowi fundamentalny element działań państwa w zakresie zapewnienia bezpieczeństwa. Dlatego ważne jest myślenie strategiczne o komunikowaniu, przygotowanie planu i procedury komunikacji, mające znaczący wpływ na funkcjonowanie państwa, politykę wewnętrzną i międzynarodową oraz bezpieczeństwo społeczeństwa. W książce wskazano także na fundamentalną rolę mediów w zapewnieniu bezpieczeństwa. Osiągnęły one w obecnych czasach niebywałą siłę oddziaływania, ale stanowiącą też zagrożenie dla bezpieczeństwa.Publikacja jest przeznaczona dla szerokiego kręgu odbiorców, badaczy problemów bezpieczeństwa, komunikacji społecznej i mediów, praktyków zajmujących się komunikowaniem i bezpieczeństwem, osób zainteresowanych tą tematyką oraz studentów.
W książce Łódź jest ukazana jako stolica polskiego XIX wieku, a historia tego ośrodka włókienniczego w centralnej Polsce jako historia zmagania się z nowoczesnymi przemianami w Europie Wschodniej. Autorzy odważnie rzucają wyzwanie romantycznemu i szlacheckiemu wyobrażeniu o kulturze polskiej, proponując w zamian rewolucyjną drogę do zrozumienia konfrontacji z nowoczesnością w regionie.
Ta innowacyjna, interdyscyplinarna praca zręcznie łączy historię miejską i kulturową, socjologię historyczną i badania dyskursu. Odnosi się również do głównych debat intelektualnych w ramach studiów miejskich, studiów nad nowoczesnością i analizy dyskursu historycznego na świecie.
*
Spostrzeżenia zawarte w książce są świeże i oryginalne, dzięki czemu Z bawełny i dymu to znacznie więcej niż biografia miasta. Jest ona raczej badaniem nad nierównym tempem modernizacji i sposobem, w jaki dziennikarze nadawali sens jej powolnym postępom.
Keely Stauter-Halsted
Slavic Review
Z bawełny i dymu zabiera czytelników w fascynującą podróż przez miejską historię Polski. Publikacja polecana jest nie tylko naukowcom i studentom historii Polski i Europy Wschodniej, lecz także osobom ogólnie zainteresowanym urbanistyką i dyskursami nowoczesności.
Jan Class Behrends
International Review of Social History
Celem niniejszej książki jest przeprowadzenie analizy pojęcia uznania i zrekonstruowanie różnych konceptualizacji badanego pojęcia dokonywanych przez Axela Honnetha. W toku rozważań autor identyfikuje wewnętrzne niejasności teorii uznania oraz wskazuje najważniejsze punkty ewolucji myśli Honnetha.Jako zaplecze analityczne wykorzystano pojęcia indywidualizacji i uniwersalizacji opracowane przez Marka Jana Siemka zastosowane do usystematyzowania teorii Honnetha oraz przedstawienia propozycji rozstrzygnięć w punktach problemowych teorii. W książce wyróżniono cztery podstawowe konteksty użycia pojęcia uznania. Odnoszą się one do czterech poziomów struktury społecznej, w obrębie których Honneth dokonuje refleksji (poziom subiektywny, poziom intersubiektywnych relacji, poziom instytucjonalny i poziom wartości). Przeprowadzone badania wskazują na występowanie sprzężenia zwrotnego pomiędzy tymi poziomami.Dokonane analizy umożliwiają finalnie przedstawienie syntetycznej charakterystyki różnych poziomów struktury społecznej, w ramach których stosuje się pojęcie uznania w filozofii Axela Honnetha. Skonfrontowanie ze sobą, dotąd rozproszonych w różnych publikacjach, tez dotyczących pojęcia uznania pozwoliło na dokładniejsze oddzielenie tez deskryptywnych teorii od jej tez normatywnych. Co jednak najważniejsze, analizy zawarte w tej książce pozwalają na bardziej świadome operowanie pojęciem uznania w różnych kontekstach rzeczywistości społecznej pozwalają zwiększyć skuteczność i dynamikę inicjowanych przez nas samych, w naszych codziennych działaniach, przemian społecznych.
Kobieta ma mniejszy mózg i dużo słabszy popęd seksualny niż mężczyzna, jest pozbawiona skłonności przywódczych, ma gorszą orientację przestrzenną, zdolności motoryczne i analityczne, jest natomiast bardziej empatyczna, dlatego doskonale sprawdza się jako opiekunka i strażniczka domowego ogniska Te przekonania to nie tylko część potocznego obrazu świata, ale też element naukowych teorii, nadal rozwijanych przez wielu poważnych badaczy.I choć mogłoby się wydawać, że na temat różnic między płciami powiedziano już dość, Angela Saini udowadnia, że jest inaczej. Opisuje dziesiątki teorii, analizuje setki badań, dawnych i współczesnych, rozmawia z naukowcami i naukowczyniami. Niczego z góry nie zakłada, niczego nie odrzuca i często dochodzi do całkiem nieoczekiwanych wniosków.To lektura, z którą powinny się zmierzyć obie strony odwiecznego sporu o rolę i miejsce kobiety choćby po to, żeby się przekonać, że nawet o kwestiach budzących największe emocje można pisać rzeczowo i bez uprzedzeń.
Monografia Ja utracone i odzyskane prezentuje nowe spojrzenie na istotę Ja. Naszym celem jako jej autorów jest połączenie w jedną spójną całość najnowszych światowych tendencji w myśleniu o istocie Ja (przede wszystkim teorii mikrogenetycznej) z opartym na własnym bogatym doświadczeniu klinicznym ujęciem Ja jako ucieleśnionego bytu biologicznego (organizm) i psychicznego (wewnętrzny świat umysłu), poznawanego i poznającego zarazem, emocjonalnego i społecznego, rozszerzonego na świat zewnętrzny – przyrodę, społeczeństwo i kulturę, czyli Ja tworzonego przez pracujący mózg (zagnieżdżonego w kolejnych piętrach struktury mózgu) w interakcji z ciałem i umysłem człowieka oraz otoczeniem fizycznym, społecznym i kulturowym. [...]
Monografia buduje mosty między biologicznie zorientowanymi naukami o ludzkim mózgu a naukami humanistycznymi. Może więc być przydatna zarówno dla humanistów, którzy świat kultury i świat społeczny mogą tu oglądać przez pryzmat jego znaczenia dla kształtowania się umysłu człowieka, jak i dla neurouczonych, mogących swoją wiedzę o mózgu i jego funkcjonowaniu osadzić w rzeczywistości społeczno-kulturowej, w której ten człowiek jest zagnieżdżony.
Rozszerzenie koncepcji Ja zagnieżdżonego w kolejnych piętrach struktury mózgu i wyjście w budowaniu teorii tożsamości poza organizm pojedynczego człowieka – na co pozwala metafora zagnieżdżenia w społeczeństwie i kulturze – dają neuropsychologii nowe szanse. Spośród wielu funkcjonujących dziś koncepcji kultury wybraliśmy teorię Pietraszki (2012) opartą na fundamencie aksjologicznym. Kultura jest w tej teorii „sposobem życia podług wartości”, co oznacza, że prawidłowo funkcjonujący, zdrowy człowiek posiada zinternalizowany system wartości, stanowiący swoisty drogowskaz na drogach jego życiowych wyborów, co pozwala mu być pełnowartościowym członkiem społeczności i uczestnikiem kultury przez tę społeczność wytworzonej.
Przedstawione w monografii materiały zostały tak przygotowane, aby mogli z nich korzystać nie tylko studenci psychologii i innych pokrewnych kierunków, lecz także specjaliści: neuropsycholodzy, psycholodzy kliniczni i neurologopedzi oraz lekarze i fizjoterapeuci zajmujący się długofalową opieką nad chorymi z różnorodnymi uszkodzeniami mózgu, u których pojawiły się zaburzenia tożsamości i/lub nastąpił rozpad systemu Ja.
Należy też wspomnieć o dwóch ważnych elementach konstrukcji tej monografii, istotnych z uwagi na jej cele naukowe i przewidywane pożytki dydaktyczne.
Pierwszy to wnikliwe opisy wielu przypadków klinicznych, ilustrujące podejmowane w pracy problemy i pozwalające dopełnić dyskurs teoretyczny wglądem w rzeczywiste sytuacje ludzi, których dotknęły dramatyczne wydarzenia rujnujące ich dotychczasowe życie i niekorzystnie wpływające na ich osobowość i poczucie własnego Ja. Jak wiadomo, stan psychiczny człowieka nie jest obojętny dla zdrowia organizmu i odwrotnie: ból, dyskomfort, dysfunkcja w dowolnej części ciała prawie zawsze prowadzą do utraty równowagi emocjonalnej, niekiedy do zaburzeń poznawczych i zaburzeń zachowania, jak również do zaburzeń oraz rozpadu Ja. W tym ostatnim przypadku terapia neuropsychologiczna jest nieodłącznym elementem kompleksowej rehabilitacji. Płynie stąd konieczność współpracy całego zespołu rehabilitacyjnego, w którego skład wchodzą również pacjent i jego rodzina.
Drugi zaś element sprawiający, że książka może być bardzo przydatna i atrakcyjna dla odbiorcy, to liczne rysunki, tabele i fotografie. Ale nie tylko o podniesienie atrakcyjności czytelniczej tu chodzi, lecz także o to, że szata graficzna, zwłaszcza rysunki objaśniające omawiane w książce zjawiska i procesy, pozwala lepiej zrozumieć wykład, ze swej istoty skomplikowany i niełatwy do zrozumienia przez nie zawsze dostatecznie przygotowanego Czytelnika. A przecież i do takich Czytelników (np. studentów czy osób zainteresowanych problematyką, lecz nieposiadających specjalistycznego przygotowania) książka ta zapewne trafi.
Książka dr. Tomasza Olczyka jest pracą socjologiczną o celebryctwie i celebryfikacji. To jedna z niewielu publikacji na świecie, a na pewno pionierska w Polsce, prezentujących ten problem od strony socjologicznej jako zjawiska społecznego, a nie anegdotycznej czy w postaci studium przypadku pojedynczych osób. […] Dużym walorem pracy są metodologia i kompleksowe przedstawienie tematu. Autor nie tylko polemizuje z dotychczasowymi ujęciami, trafnie punktując luki w perspektywie czy argumentacji wcześniejszych badaczy, lecz także dba o dobór materiału do analiz. […] innowacyjne rozwiązania analityczne Olczyka sprawiają, że nie można tej książki uznać za deskryptywną – wprost przeciwnie, wytycza ona nowe spojrzenie na tę tematykę. […]
Niniejsza publikacja jest swoistym przejawem ciągłości badań nad tematyką praw i obowiązków osób uczących się, co sprawia, że Obowiązki ucznia są niejako kontynuacją Praw ucznia. Książka powstaje z uwagi na lukę na rynku naukowo-wydawniczym w tym zakresie. Do momentu wydania Praw ucznia nie było żadnego monograficznego (w rozumieniu definicji pochodzącej z właściwego rozporządzenia) opracowania tematu praw osób uczących się, podobnie jest z Obowiązkami ucznia. Autor ma zatem nadzieję, że udało mu się sporządzić w niniejszej publikacji kompletny oraz oparty na przepisach prawnych katalog obowiązków osób uczących się i tym samym przyczynić się – chociażby w najmniejszym stopniu – do rozwoju nauki w tej dziedzinie. Monografia adresowana jest przede wszystkim do samych zainteresowanych – do osób uczących się (choć z uwagi na język publikacji raczej dla tych nieco starszych), a także ich rodziców, nauczycielek i nauczycieli, dyrekcji szkół oraz innych osób (w tym naukowczyń i naukowców), którzy zajmują się podejmowaną tematyką. Autor ufa, że książka pozwoli poszerzyć swoją wiedzę osobom, które zawodowo lub ze względu na swój status (np. ucznia/uczennicy) uczestniczą w działalności polskiego systemu edukacji.
Algorytmy są obecne nie tylko w codziennej pracy dziennikarskiej, ale również w praktyce redaktorskiej. Wpływają na podejmowanie decyzji przez największych wydawców i graczy na rynku mediów oraz czytelników – niestety, nie zawsze w sposób jawny i przejrzysty. Algorytmy są stosunkowo nowym elementem ekosystemu medialnego, dlatego jednoznaczne zdefiniowanie tego pojęcia, podobnie jak określenie czym jest big data, jest kłopotliwe.
Głównym celem monografii jest przedstawienie tego zjawiska – w stosunku do podstawowego, informatycznego znaczenia – w jak najbardziej poszerzonym wymiarze. Algorytm w kontekście mediów i dziennikarstwa to dzisiaj już nie tylko podstawa działania programu komputerowego, ale również schemat weryfikowania informacji, przygotowywania treści czy planowania i otwierania nowych tytułów prasowych. Z tym zjawiskiem łączy się drugi cel badań – opisanie coraz intensywniejszego i zróżnicowanego wykorzystania technologii big data w mediach. Różnorodność ta objawia się nie tylko w algorytmizacji i uporządkowaniu procedur redakcyjnych, ale również w stosowaniu wielkich danych w aplikacjach rzeczywistości rozszerzonej oraz wizualizacjach publikowanych w tzw. mediach tradycyjnych. Trzecią tezą było przekonanie, że algorytm jest jedynie narzędziem, które może być wykorzystane w różny sposób w zależności od intencji i umiejętności osoby, która je wykorzystuje. Z tego też powodu w tekście kładziony jest nacisk nie tylko na technologię, ale również na osoby, na które ona wpływa – zarówno twórców, jak i odbiorców treści.
Ze wstępu
Ten tom analiz demagogii - zarówno jej uniwersalnych mechanizmów, jak i aktualnych wyrazistych wcieleń, ukazuje się w samą porę.Monstrualny wręcz dziś przerost tendencji autorytarno-populistycznych - to już nie tylko na poziomie psychologii mas, na poziomie ruchów i partii politycznych, ale również na poziomie stylu rządów i osobliwej transgresji ustrojowej - sprawia, że potrzebna jest weryfikacja oraz aktualizacja naszego stanu wiedzy na temat demagogicznych form zdobywania poparcia, zwalczania oponentów, usprawiedliwiania i rozgrzeszania nadużyć władzy, faktycznego przekreślania narzędzi kontroli społecznej i prawnej, udaremniania odpowiedzialności polityków za ich woluntaryzm, nierzadko nawet awanturnictwo.Prof. Dr hab. Mirosław karwatGlosa do studiów nad demagogią
Człowiek, choć istotnie uwarunkowany strukturami społecznymi, dąży wszelkimi możliwymi sposobami, by wyrażać siebie, mainfestować swoje kompetencje, eksponować własne potrzeby. Mimo, że jest bytem silnie relacyjnym, jego dążenia są wybitnie zindywidualizowane, co przejawia się także w jego ukierunkowaniu na religię czy moralność. Dzieje się tak szczególnie wyraziście w ostatnim czasie, co słusznie można określić jako zjawisko noszące znamiona megatrendu społeczno-kulturowego.Studium socjologiczne to materiał zaplanowany, uporządkowany w przejrzystej formule treściowej i przygotowany jako przyszła monografia socjologiczna.Fragment recenzji dr hab. Pawła Prufera, prof. AJP
Świat byłby lepszym miejscem, gdyby wszyscy przeczytali tę książkę.
— Richard Dawkins
W dzisiejszym klimacie politycznym, prowadzenie rozsądnych konwersa¬cji z kimś, kto ma całkowicie odmienną opinię wydaje się niemal niemoż¬liwe. Kłótnie w sieci, w szkole, w biurze, w urzędzie – a nawet te przy rodzinnym stole – coraz częściej prowadzą do wzajemnego obrażania i za¬wstydzania, co niweczy szanse na porozumienie. W efekcie wszyscy mają zszargane nerwy. A nikt nie zostaje przekonany.
Boghossian i Linsday w klarowny i praktyczny sposób, przedstawiają sku¬teczne techniki komunikacji, które można zastosować niezależnie od tego, czy rozmowa dotyczy ocieplenia klimatu, religii, imigrantów, gen¬der, podatków, prawa do posiadania broni, czy też jakiegokolwiek innego tematu. Uczą subtelnej sztuki perswazji. Pokazują, jak radzić sobie z upar¬tym rozmówcą czy radykałem. Podpowiadają, jak argumentować i prze¬konywać oraz jakich błędów unikać. To książka dla wszystkich, którzy są zwolennikami dialogu, ale nie chcą przegrywać.
Obecny system gospodarczy opiera się na maksymalizacji krótkookresowych zysków, unikaniu opodatkowania i przerzucaniu niekorzystnych efektów działalności na społeczeństwo. Jego konsekwencją są pogłębiające się nierówności, wzrost zadłużenia, zwiększająca się polaryzacja społeczeństwa i polityki, a także nasilająca się degradacja środowiska. Pandemia COVID-19 udowodniła, że taki system ekonomiczny jest nie do utrzymania. Jego niezrównoważenie i kruchość grożą kolejnymi katastrofami. Konieczne są dalsza ewolucja i przejście z ""kapitalizmu akcjonariuszy"" do ""kapitalizmu interesariuszy"".Ta książka jest świetnie napisanym, szczerym wyjaśnieniem natury globalnych problemów, ich możliwych przyczyn i konsekwencji, a także związków z obecnymi systemami zarządzania. Przedstawiono w niej też ideę kapitalizmu interesariuszy: systemu gospodarczego opartego na inkluzywności, zrównoważonym rozwoju i równości. To holistyczne rozwiązanie, w którym odpowiedzialność jest proporcjonalnie rozłożona na rządy państw, przedsiębiorstwa i osoby prywatne. W książce znalazło się wiele rad i wskazówek, z których może skorzystać każdy: polityk, właściciel firmy, aktywista, społecznik i obywatel. Okazuje się, że ""rzeczywistość po COVID-19"" może być dla ludzkości czasem współdziałania, w którym teraźniejszość i przyszłość dają możliwość wykreowania zrównoważonego świata. Świata, w którym wszyscy czują się dobrze.W książce: jak powstawał świat globalnego wzrostu konsekwencje: problemy światowej gospodarki model interesariuszy i jego realizacja koncepcja kapitalizmu interesariuszy jak można się przyczynić do rozwoju zrównoważonego świataKapitalizm interesariuszy: sercem systemu jest równowaga!
Zaproponowane przez Bartosza Mikę ujęcie własności intelektualnej, wpisując się w nurt krytycznych analiz tej problematyki wychodzi poza ich dotychczasowe ramy. Autor podjął się bardzo ambitnego zadania całościowego ujęcia własności intelektualnej z perspektywy społeczno-ekonomicznej. Proponowana przez niego koncepcja, chociaż mieści się w tradycji marksowskich analiz kapitalizmu, to nie należy do ich głównego nurtu. Mika wyraźnie odwołuje się do polskiej szkoły ekonomiczno-socjologicznej teorii własności reprezentowanej przez Stanisława Kozyra-Kowalskiego i Jacka Tittenbruna.
Fragment WstępuPonad 80 lat temu (w latach trzydziestych ubiegłego wieku) Alfred Adler (1938/1986; 2005) opisał wymiar poczucia wspólnoty jednostki z innymi ludźmi jako istotny dla kierunku i celu jej życia, poczucia sensu życia, zdrowia psychicznego i jakości życia jej oraz społeczeństwa. Jego koncepcja oparta jest na wnikliwych obserwacjach i studiach przypadków klinicznych. Poczucie wspólnoty odnosi się do wewnętrznego związku człowieka z innymi ludźmi, z szeroko rozumianą ludzką wspólnotą, poczucia więzi z innymi oraz do dominującej motywacji życiowej. W przypadku osób o wysokim poczuciu wspólnoty wiodąca życiowa motywacja jest motywacją prowspólnotową, związaną z dążeniem do wspólnego dobra (co przejawia się w myślach, przeżyciach i przede wszystkim w działaniu), natomiast w przypadku osób niemających poczucia wspólnoty motywacja ta jest antywspólnotowa zdominowana przez dążenie do pokonania innych ludzi, zdobycia nad nimi przewagi, co pozwoli skompensować poczucie niższości. Adler (1938/1986) uważa, że pomyślna realizacja zadań życiowych i rozwiązywanie problemów życiowych zależą od poczucia wspólnoty.
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
