Władysław Czapliński (19051981), profesor historii, badacz dziejów Polski i powszechnych w okresie nowożytnym i historii krajów skandynawskich. Uznawany za jednego z najwybitniejszych badaczy dziejów nowożytnych, w szczególności polskiego parlamentaryzmu. Zdaniem wielu był twórcą szkoły naukowej, o czym świadczą liczne kontynuacje jego badań. Natomiast wyobraźnię historyczną szerokiego grona czytelników kształtowały jego liczne prace popularnonaukowe, wśród nich Władysław IV i jego czasy i Życie codzienne magnaterii polskiej w XVII wieku. Opracował też takie pomniki kultury polskiej, jak Pamiętniki Jana Chryzostoma Paska i Jerzego Ossolińskiego. Dziennik prowadzony od 1958 roku aż do śmierci autora jest nie tylko zapisem osobistym. Jako profesjonalny historyk, prof. Czapliński zdawał sobie sprawę, że jego notatki staną się kiedyś źródłem historycznym. Skrupulatnie opisuje środowisko naukowe Wrocławia i Śląska w okresie PRL, jego relacje z władzą komunistyczną, studencką działalność opozycyjną. Zręcznie przy tym operuje anegdotą, a czasem i złośliwościami. Opracowanie naukowe i wstęp: dr Tomasz Siewierski.
W serii "Życie codzienne" przypominamy "Życie codzienne magnaterii polskiej w XVII wieku". Monografia przedstawia codzienność polskiej magnaterii w okresie największej świetności tej warstwy - jak piszą autorzy - "odgrywającej wówczas w państwie przodującą rolę, [] która stawała się wzorem dla prawie całej szlachty". Opisuje wszystkie aspekty życia magnaterii, od diety, strojów, przez wykształcenie, rozrywki, mentalność i światopogląd, aż po działalność publiczną. Autorzy szeroko czerpią z obfitych zasobów źródłowych, przytaczając liczne anegdoty. Budują obraz polskiego magnata w okresie gdy warstwa ta jeszcze nie była utożsamiana z egoistycznym "sobiepaństwem" i przyczyną późniejszego upadku Rzeczypospolitej, ale cieszyła się poważaniem wśród szlachty. Niemniej, obraz ten niewątpliwie odsłania przyczyny nieuchronnej klęski stanu, który w XVIII wieku pociągnie za sobą upadek państwa.
Patrząc na przedłożony tom z perspektywy politologa i badacza stosunków międzynarodowych, odnosi się nieodparte wrażenie, że jest to jedna z najgłębszych i najbardziej wnikliwych prac zbiorowych traktująca o stosunkach polsko-rosyjskich (w tym przypadku o ich aspektach prawnych i prawnomiędzynarodowych) od czasu wydania głośnego i ważnego tomu Białe plamy – czarne plamy: sprawy trudne w polsko-rosyjskich stosunkach 1918–2008, pod redakcją Adama Daniela Rotfelda oraz Anatolija Torkunowa (PISM, Warszawa 2010). […] W omawianym tutaj tomie mamy – mimo wszelkich przeciwności losu (epidemia COVID-19, agresja Rosji na Ukrainę) – niezwykle solidny, bazujący na głębokiej kwerendzie, inwentarz kwestii prawnych w relacjach polsko-rosyjskich, naświetlony w szerszej, prawnomiędzynarodowej perspektywie i oparty na bogatym oraz różnorodnym materiale źródłowym.
prof. dr hab. Bogdan Góralczyk
Praca pod redakcją prof. Władysława Czaplińskiego to lektura obowiązkowa dla badaczy stosunków polsko-rosyjskich. Tom studiów analizujących wybrane problemy prawnomiędzynarodowe, które po dziś dzień obciążają relacje Rzeczypospolitej Polskiej i Federacji Rosyjskiej, stanowi także niezbędne kompendium wiedzy dla polityków, dyplomatów, ekspertów i publicystów zajmujących się problemami polskiej polityki wschodniej. Podnosi bowiem pytania fundamentalne z punktu widzenia interesów państwa polskiego.
dr Łukasz Adamski
W tomie publikują:
Michał Balcerzak, Władysław Czapliński, Patrycja Grzebyk, Ireneusz C. Kamiński, Bartłomiej Krzan, Aleksandra Mężykowska, Przemysław Saganek, Karolina Wierczyńska, Grzegorz Wierczyński, Szymon Zaręba.
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
