Monografia jest pierwszym całościowym ujęciem udziału archiwistów w powszechnych zjazdach historyków, począwszy od 1880 roku, i w powszechnych zjazdach archiwistów od 1986 roku oraz ich teoretycznego wkładu do dorobku archiwistyki polskiej. Zawiera analizę 350 referatów wygłoszonych i opublikowanych w pamiętnikach zjazdowych, z której wynika, jakie problemy były ważne dla środowiska archiwalnego, co je interesowało i budziło w nim emocje, co je bulwersowało, a co przyjmowano z entuzjazmem. Można dostrzec zmiany w opisywaniu i ocenie wielu zjawisk zachodzących w archiwach i wokół nich oraz w postrzeganiu archiwów i archiwistyki, a także reakcji na nowe prawo czy nowinki technologiczne. Zaprezentowane teksty pozwalają odtworzyć rozwój oryginalnej polskiej myśli archiwalnej oraz historię współczesnej dziedziny archiwalnej wraz z jej różnorodnymi aspektami. Każdy tekst może stanowić inspirację do podejmowania kolejnych badań naukowo-archiwalnych.
Bogata w argumentację i przykłady monografia, oparta na bogatej literaturze naukowej z zakresu aktoznawstwa, archiwistyki i współczesnego zarządzania dokumentacją, przekonuje, że o kulturze dokumentacyjnej można mówić od zawsze i że stanowi ona część ogólnej kultury. Ta ostatnia teza pracy jest szczególnie cenna obecnie, w czasach, gdy nie docenia się wagi czynności dokumentacyjnych w instytucjach i samej dokumentacji oraz gdy jej przechowywanie bywa sprawą niskiej rangi w skali ważności.
Z recenzji wydawniczej prof. dr hab. Haliny Robótki
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
