Jeśli w chwilach radości lub podekscytowania widzisz wokół kogoś jasną, żółtą poświatę, a w chwilach złości brunatno-czerwoną mgiełkę, oznacza to, że widzisz aurę tej osoby. Aura, czyli świetlista otoczka wibrująca wokół ciała każdego człowieka – to nic innego, jak fizyczny przejaw jego duszy – może ona dostarczyć wielu informacji na temat danej osoby. Energia przepływająca przez aurę stanowi odbicie osobowości, stylu życia, myśli i emocji, a także zawiera pełny zapis jej przeszłości, teraźniejszości, a nawet przyszłości. Analizując wygląd i kolor aury, można poznać ogólną postawę życiową, charakter, chwilowy nastrój, pragnienia oraz aktualny stan zdrowia człowieka. Teraz możesz nauczyć się widzieć tę energię, która emanuje zarówno od ciebie, jak i innych ludzi. Dowiesz się, jak wyczuwać aurę, jak widzieć jej kolory i interpretować ich znaczenie. Jeśli zaś nauczysz się odczytywać aurę to, między innymi, będziesz cieszyć się lepszym zdrowiem oraz nauczysz się stymulować swoje czakry. Widzenie aury innych ludzi umożliwi także odczytanie ich intencji wobec twoje osoby. Będziesz wiedzieć, czy znajdujesz się w otoczeniu osób z pozytywnym nastawieniem, czy może tzw. „wampirów energetycznych”, dzięki czemu poprawisz swoje relacje z ludźmi. Poznaj potężne źródło informacji na temat aury i jej znaczenia dla zdrowia i sukcesu.Odczytywanie aury dla początkujących Spis treści: O autorze Otwórz okno swojej duszy Wprowadzenie Rozdział 1.    Czym jest aura? Rozdział 2.    Wyczuwanie aury Rozdział 3.    Jak zobaczyć aurę? Rozdział 4.    Kolory aury Rozdział S.    Czakry Rozdział 6.    Interpretowanie kolorów Rozdział 7.    Aura a zdrowie Rozdział 8.    Aura a samodoskonalenie Rozdział 9.    Odczyty aury Podsumowanie Dodatek A: Znaczenie kolorów Dodatek B: Słowa kluczowe dla czakr Przypisy Słownik pojęć Zalecane lektury

Jeśli w chwilach radości lub podekscytowania widzisz wokół kogoś jasną, żółtą poświatę, a w chwilach złości brunatno-czerwoną mgiełkę, oznacza to, że widzisz aurę tej osoby. Aura, czyli świetlista otoczka wibrująca wokół ciała każdego człowieka – to nic innego, jak fizyczny przejaw jego duszy – może ona dostarczyć wielu informacji na temat danej osoby. Energia przepływająca przez aurę stanowi odbicie osobowości, stylu życia, myśli i emocji, a także zawiera pełny zapis jej przeszłości, teraźniejszości, a nawet przyszłości. Analizując wygląd i kolor aury, można poznać ogólną postawę życiową, charakter, chwilowy nastrój, pragnienia oraz aktualny stan zdrowia człowieka. Teraz możesz nauczyć się widzieć tę energię, która emanuje zarówno od ciebie, jak i innych ludzi. Dowiesz się, jak wyczuwać aurę, jak widzieć jej kolory i interpretować ich znaczenie. Jeśli zaś nauczysz się odczytywać aurę to, między innymi, będziesz cieszyć się lepszym zdrowiem oraz nauczysz się stymulować swoje czakry. Widzenie aury innych ludzi umożliwi także odczytanie ich intencji wobec twoje osoby. Będziesz wiedzieć, czy znajdujesz się w otoczeniu osób z pozytywnym nastawieniem, czy może tzw. „wampirów energetycznych”, dzięki czemu poprawisz swoje relacje z ludźmi. Poznaj potężne źródło informacji na temat aury i jej znaczenia dla zdrowia i sukcesu.Odczytywanie aury dla początkujących Spis treści: O autorze Otwórz okno swojej duszy Wprowadzenie Rozdział 1.    Czym jest aura? Rozdział 2.    Wyczuwanie aury Rozdział 3.    Jak zobaczyć aurę? Rozdział 4.    Kolory aury Rozdział S.    Czakry Rozdział 6.    Interpretowanie kolorów Rozdział 7.    Aura a zdrowie Rozdział 8.    Aura a samodoskonalenie Rozdział 9.    Odczyty aury Podsumowanie Dodatek A: Znaczenie kolorów Dodatek B: Słowa kluczowe dla czakr Przypisy Słownik pojęć Zalecane lektury

To książka zarówno dla osób, które dopiero zaczynają swoją przygodę z wahadełkiem, jak również dla tych, które mają doświadczenie w tej materii, lecz chciałyby pogłębić swoją wiedzę.Wahadełko to niewielkie, ale bardzo skuteczne narzędzie, które można mieć zawsze przy sobie i w każdej chwili z niego korzystać. Czy wiesz jednak, jak zacząć pracę z wahadełkiem? Jak wybrać wahadełko dla siebie i jak ćwiczyć, aby odczytywać poprawnie rady wahadełka? W tym prostym poradniku Richard Webster zdradza wszystkie tajniki „obsługi” wahadełka od podstaw i radzi, jak posługiwać się wahadełkiem w celach magicznych, do pracy nad sobą oraz swoim rozwojem psychicznym. Poznaj te wskazówki, aby korzystać z magicznej mocy wahadełka i nauczyć się jak: – porozumiewać się z podświadomością, – odnaleźć zgubione przedmioty, – wybrać potencjalnego partnera, – pomóc sobie w problemach zdrowotnych. To książka zarówno dla osób, które dopiero zaczynają swoją przygodę z wahadełkiem, jak również dla tych, które mają doświadczenie w tej materii, lecz chciałyby pogłębić swoją wiedzę.

Dom jest miejscem schronienia i ostoją bezpieczeństwa, gdzie można odpocząć i nabrać sił. Czy zastanawiałeś się jednak nad tym, co może zagrażać Tobie, Twoim bliskim i Twojemu domowi?Dom jest miejscem schronienia i ostoją bezpieczeństwa, gdzie można odpocząć i nabrać sił. Czy zastanawiałeś się jednak nad tym, co może zagrażać Tobie, Twoim bliskim i Twojemu domowi? Nie wystarczy zabezpieczyć się za pomocą dobrych alarmów i zamków, ponieważ nie chronią przed negatywną energią, która wdziera się do każdego wnętrza i pomiędzy ludzkie relacje. Z tej książki dowiesz się, jak chronić przed jej wpływem siebie, swoją rodzinę i bliskich. Krok po kroku nauczysz się korzystać z ochronnej mocy amuletów, talizmanów, kamieni szlachetnych, kryształów, świec, kadzideł oraz ziół. Wszystko po to, aby stworzyć harmonijny dom, w którym wszyscy się kochają, czują się dobrze i bezpiecznie oraz zapewnić pomyślność tym, na których dobru szczególnie nam zależy. Jeśli pragniesz wzmocnić swoją aurę, stworzyć bezpieczne wnętrza, w których nic nie będzie ci zagrażać, a także ochronić swoich najbliższych, ta książka jest właśnie dla ciebie. Fragment książki Obrona psychiczna dla początkujących Wprowadzenie Któregoś dnia podczas pisania tej książki spotkałem znajomego. Powiedział mi, że nigdy nie potrzebował ochrony psychicznej, gdyż wiódł zwykłe życie. To jest typowy mylny punkt widzenia. Według mnie każdy od czasu do czasu potrzebuje ochrony psychicznej. Zadałem więc mojemu znajomemu kilka pytań. Po udzieleniu odpowiedzi, chcąc nie chcąc, musiał w końcu przyznać, że ochrona psychologicznej sfery osobowości wywierała na niego korzystny wpływ. Oto pytania, które mu zadałem: Czy ktoś kiedyś patrzył na ciebie „złymi oczami"? Czy ludzie regularnie zwierzają d się i opowiadają o swoich kłopotach? Czy masz koszmary nocne lub nieprzyjemne sny? Czy kiedykolwiek czujesz się ospały, apatyczny lub brakuje ci motywacji? Czy masz bóle głowy? Czy przygnębiają cię codzienne kłopoty? Czy bierzesz okazjonalnie narkotyki'? Czy czujesz się zmęczony przebywaniem w czyimś towarzystwie? Czy kiedykolwiek czułeś się przez kogoś onieśmielony? Czy kiedykolwiek czujesz, że nie masz kontroli nad sobą? Czy zdarzają ci się dni, kiedy nic się nie udaje? Czy medytujesz lub uprawiasz autohipnozę? Czy jesteś nerwowy lub brakuje ci pewności siebie? Czy czujesz się gorszy od innych ? Czy kiedykolwiek ktoś się nad tobą znęcał lub ci dokuczał? Czy jesteś uzdrowicielem, terapeutą lub psychologiem? Czy miewasz napady gniewu lub paniki? Czy gdy patrzysz na szklankę, to widzisz ją raczej pełną czy w połowie pustą? Jeśli na jakieś z tych pytań odpowiedzieliśmy twierdząco, to znaczy, że potrzebujemy ochrony psychologicznej sfery swojej osobowości. Chronimy się na wiele różnych sposobów. Mieszkamy w domu, który zabezpiecza nas przed żywiołami. Inwestujemy pieniądze nie tylko po to, żeby mieć odsetki, ale także, aby były one bezpieczne. Wykupujemy polisę ubezpieczeniową, aby chronić się przed różnymi możliwymi klęskami. Prawdopodobnie unikamy niebezpiecznych miejsc. To wszystko to praktyczne formy ochrony. Jednakże niewiele osób ma świadomość potrzeby ochrony ich strony psychologicznej. Czasami najgorszymi wrogami mogą być nasze własne umysły. Oto przykład. Parę miesięcy temu czternastoletnia córka naszych przyjaciół przeżywała załamanie nerwowe. Jej rodzice nie mieli pojęcia, że dziewczyna ciągle otrzymywała anonimowe, złe i bezwzględne wiadomości tekstowe. Ponieważ obecnie telefon komórkowy jest podstawowym wyposażeniem młodego człowieka, więc osoba wysyłająca dziewczynie te SMS-y miała ją w zasięgu ręki o każdej porze dnia i nocy. Oznacza to, że ofiara nigdy nie czuła się bezpieczna nawet w swoim pokoju. Kiedy się załamała, w tę sprawę zaangażowano szkołę i policję. Okazało się, że dziewczynie teksty wysyłała jej była przyjaciółka, która uważała, że to, co robiła, było tylko nieszkodliwym kawałem. Jednakże ofierze tych SMS-ów wciąż jest udzielane wsparcie z powodu doznanej krzywdy. Na nieszczęście podczas owych ataków córka naszych przyjaciół nic nie wiedziała o ochronie psychicznej. Niniejszy incydent pokazuje, że wiedza, jak chronić swą psychologiczną sferę, jest tak ważna jak każda inna forma ochrony. Świadomość tego mieli nasi przodkowie już tysiące lat temu. Świat był wtedy niebezpieczny. Oprócz zwykłych kłopotów dnia codziennego ludzie wierzyli w różne niewidzialne istoty, jak demony, złe duchy i bezcielesne dusze żyjące gdzieś poza zasięgiem wzroku. Nic więc dziwnego, że ludzie szukali psychicznej ochrony, aby czuć się bezpiecznie w obliczu owego zła. Ich główna uwaga skierowana była na przetrwanie i bezpieczeństwo, więc opracowywali oni różne sposoby chronienia siebie. Dom jest miejscem, w którym mieszkają ludzie. Słowo to oznacza jednak o wiele więcej. Kojarzy nam się z miłością, rodziną, bezpieczeństwem i szczęściem. Kiedyś kojarzył się z ogniskiem domowym oraz ciepłem. W naszym domu mieszka ciało, ale powinien być on również miejscem, gdzie pielęgnujemy naszego ducha i możemy wyrazić samych siebie w myśl starego przysłowia: „tam skarb twój, gdzie serce twoje". Jedną z pierwszych rzeczy, które przychodzą ludziom do głowy, kiedy myślą o domu, powinno być bezpieczeństwo. Domy są przecież budowane, aby zapewnić spokój wobec żywiołów, drapieżników oraz innych ludzi. Dlatego wokół domów budujemy mury i zamykamy drzwi. Niestety, wiele domów nie jest bezpiecznych. Dzieci z rodzin dysfunkcyjnych dorastają i stają się rodzicami kolejnych pokoleń z zaburzeniami. Wiele osób cierpi z powodu zarówno fizycznego, jak i psychicznego znęcania się nad nimi w miejscu, gdzie powinny czuć się bezpiecznie. Niektórzy, a szczególnie matki, ciągle poświęcają się reszcie rodziny, nie mając czasu dla siebie lub mając go niewiele. Wszyscy oni potrzebują pewnej formy ochrony psychicznej, aby móc zabezpieczać się przed szkodliwym wpływem otoczenia. Większość osób potrzebuje takiej ochrony, aby ustrzec się również przed możliwym niebezpieczeństwem czyhającym poza domem. Każdy może czerpać korzyści z ochrony psychologicznej sfery swej osobowości. Wszyscy narażeni jesteśmy na stres, napięcia i antagonizmy. Większość ludzi od czasu do czasu miewa różne dolegliwości. Trudno jest znaleźć kogoś, kto co jakiś czas nie byłby wykończony psychicznie, fizycznie lub emocjonalnie. Potrzebujemy więc ochrony w takim stopniu, w jakim tylko możemy ją znaleźć. Również myśli, czyny i odczucia innych osób działają na nas osłabiająco. Przez pewien czas pracowałem z pewną parą, która przeżywała problemy małżeńskie. Ci ludzie ciągle się ze sobą kłócili. Codziennie wracałem do domu z bólem głowy, gdyż to środowisko tak stresujące na mnie działało. Większość wiadomości podawanych w telewizji lub przez radio jest raczej zła niż dobra, więc słuchanie ich bądź oglądanie ma zwykle negatywny wpływ na odbiorców. Gazety skupiają się na tragediach i katastrofach, gdyż negatywne wiadomości przyciągają więcej klientów i sprzedają się lepiej niż pozytywne. Ze względu na to, że przez cały czas otoczeni jesteśmy negatywnym wpływem środowiska, trudno jest uniknąć sceptycyzmu. Szczególnie podatni są na to ci, którym trudno jest powiedzieć NIE innym ludziom. Niektórzy są szczególnie wrażliwi na nastroje oraz odczucia otoczenia i przez to łatwo ulegają napaści na swą psychikę. Właśnie takie są osoby o wysokim poziomie intuicji. Kiedy pracowałem jako wykładowca parapsychologii, musiałem szczególnie uważać, żeby nie wyczerpały mnie postawy, energia oraz zachowania i przemyślenia moich słuchaczy. Bioenergoterapeuci oraz uzdrawiacze często muszą się oczyszczać, aby unikać negatywnych wibracji swoich pacjentów. Osłabiają nas również negatywne myśli, które należy przez cały czas uważać za formę napaści zadaną nam przez naszą własną psychikę. Niedawno pracowałem z mężczyzną, który od czasu do czasu brał narkotyki. Gdy zorientował się, że spowodowały, iż był podatny na ataki na psychiczną stronę osobowości, zdecydował się na wyeliminowanie tych substancji ze swojego życia. Napięcie spowodowane promieniowaniem elektromagnetycznym oraz wodami podziemnymi może wpływać na system odpornościowy, narażając daną osobę na choroby zarówno w sensie fizycznym, jak i psychicznym. Czasami wydaje się, że cała nasza osobowość narażona jest na jakąś formę napaści na psychikę. Na szczęście jednak możemy się chronić oraz otaczać opieką nasze domy i osoby, które kochamy, zarówno przed celowymi, jak i niecelowymi napaściami tego rodzaju. Tak naprawdę ochrona psychiczna może stać się bardzo istotną częścią naszego zdrowia i dobrego samopoczucia. Otacza nas ona jakby niewidzialnym kokonem chroniącym przed jakąkolwiek formą agresji zamierzonej bądź nieumyślnej. Pewna kobieta powiedziała mi, że poczuła na sobie obecność jakiejś dodatkowej warstwy czystej powłoki dającej jej ciepło i bezpieczeństwo, nawet pomimo spraw związanych z trudnym rozwodem. Rzekła mi: „Zstępowała na mnie jedynie pozytywna energia, wszystko inne, cały ten stres i nieprzyjemności, odpłynęło, zanim mogło mnie pochwycić. Przez cały czas czułam się bezpieczna i chroniona". Ochrona psychiczna jest powszechniejsza, niż niektórzy sądzą. Kiedy kosmonauta Edward White poleciał na Księżyc, zabrał ze sobą medal świętego Krzysztofa, Gwiazdę Dawida i złoty krzyż*. Według mnie miało to sens. Gdybym to ja miał polecieć na Księżyc, również wziąłbym to wszystko i jeszcze więcej. Angielski autor, W. Somerset Maugham, podszedł bardzo poważnie do zagadnienia ochrony. Jego ojciec zdobył w Maroku amulet przedstawiający zakończoną ostrzem strzałę z podwójnym krzyżem. Somerset Maugham był nią zafascynowany i zaczął jej używać jako osobistego symbolu. Umieszczał ją na swych prywatnych przedmiotach, ozdobił nią okna swojego domu i drukował na okładkach wszystkich swoich książek. Bezgranicznie wierzył, że ten amulet ochroni go przed złem i miał na to dowody. Jedna z jego wczesnych powieści, Bohater, okazała się całkowitym niepowodzeniem. Na okładce tej książki ów amulet został przypadkowo wydrukowany do góry nogami. Dobrym przykładem ochrony psychicznej są śluby żydowskie. Pod koniec ceremonii pan młody tłucze kosztowną szklankę. Hałas podczas wykonywania tej czynności ma odwrócić wpływ złych sił od szczęśliwych nowo zaślubionych. Gdy szkło się rozbija, wszyscy zebrani wykrzykują Mazel tor! (wszystkiego dobrego). Czynność ta zapewnia, że żaden zazdrosny zły duch nie będzie mógł zagrozić szczęściu młodej pary. Oczywiście ochrona psychiczna nie oznacza, że powinniśmy potłuc wszystkie szklanki lub zostawić otwarty dom, gdy wychodzimy. Nie powinniśmy rezygnować z alarmu antywłamaniowego czy też wykrywacza dymu. Rozsądną rzeczą jest zamykanie samochodu, nawet jeśli jest on zabezpieczony ochroną parapsychologiczną. Przez cały czas należy zwracać uwagę na ochronienie dóbr materialnych poprzez obserwację, co dzieje się wokół, unikanie niebezpiecznych okolic oraz uważanie na wszystko, gdziekolwiek się przebywa. Nie istnieje jeden uniwersalny, działający na każdego środek na stosowanie ochrony psychologicznej sfery swej osobowości. W niniejszej książce dowiemy się wielu różnych sposobów na ochronę swojej osoby, poznamy wiele sprawdzonych metod, wśród których znajdą się zapachy, kryształy, kamienie szlachetne, amulety, zioła, kolory, świece oraz medytacja. Wobec każdej formy ataku na naszą psychikę najsilniejszą obroną jest nasza aura. Nauczymy się, jak ją wzmacniać, aby zapewnić sobie dodatkową ochronę. Poznamy, jak uniknąć zamierzonego ataku na naszą sferę psychiczną. Poza tym dowiemy się również, jak, za pośrednictwem sił psychologicznych, chronić nasz dom i bliskich. Ta książka nie dotyczy ochrony fizycznej. Jej jedynym i wyłącznym celem jest pomoc w psychicznej ochronie nas samych i bliskich nam osób, a także domu i mienia. Obrona psychiczna dla początkujących Spis treści: Wstęp Rozdział 1. Ochrona psychologicznej sfery naszej osobowości Rozdział 2. Talizmany, amulety Rozdział 3. Zapachy, perfumy i wyciągi z kwiatów Rozdział 4. Kryształy i kamienie szlachetne Rozdział 5. Jak się chronić? Rozdział 6. Jak chronić aurę wokół siebie? Rozdział 7. Jak chronić innych? Rozdział 8. Jak chronić własne dzieci? Rozdział 9. Ochrona w nocy Rozdział 10. Jak chronić swój dom? Rozdział 11. Ochrona poprzez medytację Rozdział 12. Jak ustrzec się przed atakiem na sferę psychiczną? Rozdział 13. Magia ochrony Podsumowanie

Dla początkujących Moja przygoda z magią świec zaczęła się, gdy miałem szesnaście lat. Opowiedziałem mojemu koledze ze szkoły o problemie, który mnie dręczył, i otrzymałem nieoczekiwaną radę. Zaproponował, bym zapalił świece. Jego matka używała magii świec regularnie, a on nauczył się od niej podstaw tego rytuału. Przeprowadził mnie przez pierwsze próby i - pomimo mojego sceptycyzmu -mój kłopot zniknął. Nadal nie byłem do końca przekonany, że to świece pomogły rozwiązać mój problem, ale zaintrygowało mnie to i od tej pory zacząłem studiować zagadnienia związane ze świecami. Przez te wszystkie lata magia świec pomagała mi pokonać niezliczone trudności i osiągnąć liczne sukcesy. Magia świec przyniosła mi ogromne korzyści, nawet jeśli niekiedy pomoc przychodziła w niecodziennej postaci. Nie dziwi fakt, że magia świec stała się tak popularna. Jest coś niezwykłego w podpalaniu świecy i patrzeniu, jak płonie. Ludzi od zawsze fascynował ogień, na całym świecie od tysięcy lat płomienie towarzyszyły modlitwom i magii, a już ludzie pierwotni tańczyli i śpiewali wokół ognisk, by przywołać duchy. Nawet dziś chrześcijaństwo, judaizm i hinduizm nadal utożsamiają ogień z boskością. Zanim wynaleziono świece, modlitwy i ofiary na cześć bogów składano przy blasku małych lamp oliwnych, zwanych lampkami wotywnymi. Świece z wosku pszczelego pojawiły się w Egipcie i na Krecie około roku 3000 p.n.e. Korzystano z nich przy modlitwach do bóstw. Obrazki przedstawiające stożkowate świeczki i spodki znaleźć można na ścianach grobowców w Te-bach. Starożytni Rzymianie korzystali ze świec wykonanych z wosku i łoju. Przyjmuje się, iż Król Alfred Wielki (849-899 r. n.e.) mierzył czas za pomocą świec. Zlecił on wykonanie świec, które płonęły dokładnie przez czteiy godziny. Świece takie umieszczano w specjalnym lampionie w kształcie rogu, który zapobiegał zdmuchnięciu płomienia przez przeciąg. W trzynastym wieku powstały gildie, a sprzedawcy świec oferowali swoje produkty, chodząc od drzwi do drzwi. Na paryskiej liście podatkowej z 1292 r. wymienia się siedemdziesięciu dwóch wytwórców świec. W średniowieczu świece były towarem drogim, dlatego też najczęściej znaleźć je można było w klasztorach, kościołach i domach zamożnych ludzi. Ludzie ubodzy zmuszeni byli korzystać z cuchnących świec, wytwarzanych poprzez zanurzanie sitowia w gotowanym zwierzęcym łoju. W czasach kolonializmu amerykańskiego gospodynie robiły świece wraz z nadejściem jesieni. Pręty z umieszczonym w środku knotem zanurzało się w pojemnikach z gorącą wodą i łojem do momentu, aż świece uzyskały pożądaną gęstość. Proces taki trwał cały dzień. Do dziewiętnastego wieku ludzie nie znali alternatywy dla świec z pszczelego wosku i łoju. W miarę upływu czasu wprowadzano jednak liczne udogodnienia. W roku 1811 francuski chemik Michel-Eugene Chevreul opracował proces wytwarzania świec stearynowych poprzez oddzielanie kwasów tłuszczowych od gliceryny zawartej w łoju. Świece stearynowe były dużym krokiem naprzód. Były o wiele twardsze niż świece łojowe i paliły się o wiele dłużej, a ich blask był jaśniejszy. Wytwórcy świec odkryli, iż spermacet, substancja wytwarzana w ciałach kaszalotów, jest doskonałym materiałem do wyrobu świec, gdyż te płoną wtedy niezwykle jasnym płomie- niem. Produkcję tego typu świec jednak wstrzymano ze względu na to, iż kaszaloty znajdują się obecnie pod ochroną. W roku 1850 dr James Young opatentował proces uzyskiwania parafiny z ropy naftowej. Świece parafinowe były o wiele tańsze niż te ze spermacetu czy z wosku pszczelego, były jednak tak samo lekkie. Świece parafinowe wytwarza się do dziś. Kolejnym ważnym dziewiętnastowiecznym usprawnieniem było wynalezienie form do odlewania świec, co pomogło wytwórcom produkować dużą ich liczbę po znacznie niższej cenie. Oznaczało to, że nawet najbiedniejszych było teraz stać na świece. Dziś świec używa się głównie do dekoracji i przy specjalnych okazjach. Wytwarzanie świec to popularne hobby, a starożytny temat magii świec zyskuje coraz większe zainteresowanie. Nic dziwnego, że ze świecami związanych jest wiele elementów folklorystycznych. Najbardziej znanym jest chyba symbolika zdmuchiwania świeczek na torcie urodzinowym. W tym rytuale cała uwaga skupia się nie na samych świeczkach, a na oddechu, który maje zdmuchnąć. Oznacza to, że nasz oddech (życie) trwa przez wszystkie lata, symbolizowane przez świeczki. Święto Matki Boskiej Gromnicznej upamiętnia oczyszczenie Maryi, które nastąpiło, gdy zabrała swojego syna, Jezusa, do świątyni. Tam dowiedziała się, że stanie się on światłością świata. Drugiego lutego wypada 40 dni po Bożym Narodzeniu. Według żydowskiego prawa jest to czas, który musi upłynąć, zanim kobieta, która urodziła syna, zostanie uznana za czystą. Święto Matki Boskiej Gromnicznej podkreśla proces oczyszczenia oraz powrót światła po zimowej ciemności. Święto to wywodzi się ze starszego rzymskiego rytuału, podczas którego kobiety nosiły świece na cześć Juno Februaty, niepokalanej matki Marsa. Rytuał ten miał miejsce właśnie 2 lutego i symbolizował nowe życie oraz obietnicę nadejścia wiosny i związanych z nią uciech. Chrześcijanie nieprzypadkowo wybrali właśnie tę datę na swoje święto. Papież Sergiusz Pierwszy zmienił symbolikę tego dnia, by wyplenić pogaństwo i skierować uwagę na Boga i Maryję. Uczta na cześć świętej Brygidy, bogini celtyckiej, jest świętem obchodzonym pierwszego lub drugiego lutego, podobnie jak Im-bolg, święto jednej z czterech czarownic (pozostałe to: Roodmas, święto obchodzone 30 kwietnia (znane też jako Bekane i obchodzone l maja), Lammas - obchodzone l sierpnia oraz Samhain lub Halloween - obchodzone 31 października]. Świece odgrywają ważną rolę w każdym z tych świąt. Światło świecy zawsze uważane było za znak duchowego oświecenia, podczas gdy mrok symbolizował ignorancję. W tradycji chrześcijańskiej natomiast świeca reprezentuje wiarę i świadectwo. W kościołach katolickich świece zazwyczaj traktowane są jako symbol światłości i wiary Świeca może być też postrzegana jako metafora naszego krótkiego życia i jego ulotności. Na obrazach o tematyce religijnej świeca często symbolizuje ludzką duszę. Mówiło się - zgodnie z przesądami - że gdy podczas mszy gasła świeca, oznaczało to, że w pobliżu czają się złe duchy. Ciemne siły lubują się w mroku, unikają zaś światła - świec używano więc, by odpędzić wszelkie nieczyste istoty. Świece zapalano także, gdy ktoś umierał. Miało to na celu odpędzenie złych duchów, tak by nie mogły zabrać duszy konającego. Na północy Anglii świece nadal wykorzystuje się jako miłosny amulet. Umieszcza się w świecy dwie szpilki w nadziei, że zanim płomień świecy do nich dotrze, odnajdziemy naszą drugą połowę. Podczas żydowskiego festiwalu świateł (Chanuka) zapala się jedną świecę pierwszej nocy, dwie drugiej, trzy trzeciej itd., dochodząc do ósmej nocy. Świece ukazywać mają fakt, że żydowskiej wiary nie da się ugasić i umacnia się ona każdego dnia. Chanuka to ważne żydowskie święto upamiętniające odzyskanie świątyni Salomona w Jerozolimie w roku 165 p.n.e. Została ona zbezczeszczona trzy lata wcześniej przez syryjskiego króla, Antiocha IV Epifanesa, który chciał zniszczyć religię żydowską. W średniowieczu popularną tradycją było palenie świec na dziesięć dni przed świętem Jom kippur, czyli Dniem Przebłagania. Upamiętnia ono czas, w którym Bóg zadecydował o losie ludzi na dwanaście następnych miesięcy. Jeśli świeca zgasła, oznaczało to, że dana osoba nie dożyje do kolejnego Dnia Przebłagania. Jeśli świeca wypaliła się do końca, był to znak, że będzie ona żyć co najmniej przez następny rok. Pszczoły uważano niegdyś za posłańców bożych, a świece z wosku pszczelego palono w kościołach właśnie ze względu na bliski związek pszczół z niebem. Hipnotyczna fascynacja płomieniem świecy może tłumaczyć, dlaczego ludzie zaczęli palić świece podczas rytuałów magicznych. Migoczący płomień zdaje się wyzwalać w nas jakiegoś rodzaju więź z nieskończonością i z pozostałymi ludźmi. Życie, śmierć i odrodzenie - wszystko to zawiera się w świecy. Związek pomiędzy ludzką duszą a samotnym płomieniem tlącym się w ciemności przypomina ludziom o mocy ludzkiego ducha i jego zdolności do rozjaśniania mroku. Wykorzystanie świec do osiągnięcia własnych celów i do przemiany mroku w jasność jest właśnie głównym tematem niniejszej książki. Ze wstępu do książki Magia Świec Ogień fascynował ludzi od zawsze, towarzyszył rytuałom, obrzędom, modlitwom. Jest coś niezwykłego w podpalaniu świecy i obserwowaniu jak płonie. Choć dziś używa się ich głównie do dekoracji, to mają one także inne właściwości. Magia świec to sztuka realizowania określonych celów za pomocą tajemnych technik - ceremonii i zaklęć. Jej rytuały są bardzo proste (na tle innych dziedzin magii), więc każdy nauczy się ich z łatwością. Magia świec nie wymaga długoletniej praktyki, można zacząć natychmiast i błyskawicznie doświadczyć rezultatów. Można ją wykonywać w każdym miejscu, o każdej porze. Autor zajmuje się magią świec od ponad 40 lat, był świadkiem wielu sukcesów, które sprawiła ta sztuka. Teraz dzięki tej książce samodzielnie zaczniesz korzystać z dobrodziejstw świec. Dowiesz się, jak rozpocząć pracę z nimi, poznasz różne typy, znaczenie kolorów, zapachu, a nawet nauczysz się robić własne świece. Z magią świec masz do czynienia, kiedy zapalasz je, przed snem, wtedy pomagają zasnąć i zapamiętać sny, a kiedy zdmuchujesz świeczki na urodzinowym torcie i wypowiadasz życzenie, wykorzystujesz siły wszechświata do jego realizacji. Magią świec pozwoli Ci, nie tylko osiągnąć szczęście, sukces, zdrowie, dobrobyt i miłość, dzięki niej zrealizujesz zaplanowane cele, złagodzisz problemy z poprzednimi wcieleniami, uwolnisz swoją karmę oraz przywołasz swoich przewodników np. anioły. Jeżeli będziesz podążać za wskazówkami, magia świec przyczyni się do Twojego rozwoju i zmian w życiu.  Magia świec Spis treści: Wstęp Rozdział pierwszy Czym jest magia świec Rozdział drugi Świece i inne przedmioty Rozdział trzeci Kolor Rozdział czwarty Magia z pojedynczą świecą Rozdział piąty Jak przygotować świece Rozdział szósty Wyznaczanie czasu Rozdział siódmy Zapach Rozdział ósmy Numerologia a świece Rozdział dziewiąty Żywioły Rozdział dziesiąty Alfabety magiczne Rozdział jedenasty Magiczne kwadraty Rozdział dwunasty Uzdrawianie za pomocą świec Rozdział trzynasty Wróżenie za pomocą świec Rozdział czternasty Rytuały magii świec Rozdział piętnasty Jak zrobić własne świece Zakończenie Dodatek A Żywioły i znaki zodiaku wiatach 1900-2008 Dodatek B Alfabety magiczne Dodatek C Godziny planetarne  

Czytanie z dłoni to najlepszy od wieków sposób na poznanie i przepowiadanie przyszłości oraz analizę charakteru człowieka. Dowolna dłoń i wiedza zawarta w tej książce pozwolą Ci poznać tę pradawną sztukę wróżenia, którą przed wiekami zajmował się między innymi Arystoteles. Bestsellerowy amerykański autor – Richard Webster – stworzył kompletny, napisany prostym językiem, obszernie ilustrowany przewodnik odczytywania historii wypisanej na dłoniach każdego z nas. Czytanie z dłoni może być proste. Wystarczy odrobina spostrzegawczości i uwagi, aby na podstawie kształtu dłoni, długości palców, wyglądu linii głównych i pomocniczych, paznokci i faktury skóry poznać człowieka i jego przyszłość. Na rynku jest sporo książek na temat chiromancji jednak „Czytanie z dłoni dla początkujących” jest pierwszą tak prostą i przystępną, a zarazem kompetentną i rzetelną. Niezależnie od tego czy Twoje zainteresowanie czytaniem z ręki jest prawdziwa pasją czy tylko przygodą, ta książka otworzy Ci nowy pogląd na samego siebie, Twoich przyjaciół, rodzinę i przyszłość. Poczuj satysfakcję i radość mówiąc do kogoś: „Pokaż mi swoje dłonie, a powiem Ci kim jesteś!”.