Amerykański socjolog Richard Sennett (ur. 1943) należy do (lewicowych) krytyków nowoczesności, lecz ta książka o człowieku, „ciele”, wśród, „kamieni”, na szczęście nie jest historią z tezą, lecz fascynującą opowieścią o tym, jak mieszczanie – od starożytnych Aten po dzisiejsze Greenwich Village – współżyją i zmagają się z miastem, które sami sobie stworzyli. Za pomocą reprezentatywnych obrazów kilku metropolii w kluczowych momentach historii autor skłania czytelników do namysłu nad otoczeniem, w którym żyją. Obecna sytuacja mieszkańców miasta jest wynikiem długiego okresu przemian jego funkcjonowania, które nie są wcale jednokierunkowe. Od greckiej agory przez rzymską geometrię forum i via czy rozmaite podziały miejskiej przestrzeni na getta i oazy miłosierdzia po nowożytne „udrożnienia” dochodzimy do dzisiejszego urbanistycznego ideału neutralnego ośrodka bezkolizyjnego poruszania się: miasto jest tym doskonalsze, im mniej zauważalne. Sterylność przestrzeni, alienacja i bierność jednostki, której osobista wolność zarazem ma dziś najwyższe notowania, to napięcia, które Sennett ciągle uwidacznia. „Kamień” jednak (który zdążył już się zmienić w szkło i aluminium) pamięta o „ciele” i o historii swojej relacji z nim. Agora powraca w dzisiejszej kawiarni, współczesne fora są miejscami spotkań i poznawania „innego”. Lektura książki Sennetta pozwala odnaleźć się w tej historii, zobaczyć, czym (po)nowoczesność mimo wszystko różni się od minionych form i jak z nich wyrasta.
The Performer explores the relations between performing in art (particularly music), politics and everyday experience. It focuses on the bodily and physical dimensions of performing, rather than on words. Richard Sennett is particularly attuned to the ways in which the rituals of ordinary life are performances.
The book draws on history and sociology, and more personally on the author's early career as a professional cellist, as well as on his later work as a city planner and social thinker. It traces the evolution of performing spaces in the city; the emergence of actors, musicians, and dancers as independent artists; the inequality between performer and spectator; the uneasy relations between artistic creation and social and religious ritual; the uses and abuses of acting by politicians. The Janus-faced art of performing is both destructive and civilizing.
This is the first in a trilogy of books on the fundamental DNA of human expression: performing, narrating, and imaging.
Razem. Współpraca, jej polityka, przyjemności i rytuały to kontynuacja Etyki dobrej roboty Sennetta, który zastanawia się, jak możemy nauczyć się współpracy we współczesnej kulturze coraz bardziej zmuszającej nas do konkurowania i dbania wyłącznie o własne interesy. Współżycie z ludźmi, którzy różnią się od nas rasą, przynależnością etniczną, wyznaniem lub statusem majątkowym, to wyzwanie stojące dziś przed społeczeństwem obywatelskim. Zdaniem Sennetta współpraca jest fachem, a podstawą dla udanego współdziałania jest nauczenie się słuchania i dyskutowania z innymi, nie zaś prowadzenia debat. Autor pisze o naturze współpracy, o tym, dlaczego została zachwiana i w jaki sposób można ją ponownie wzmocnić. Bada i opisuje współpracę w Internecie i na ulicy, w szkołach i w pracy. Śledzi ewolucję rytuałów wspólnego działania od średniowiecza po dziś, by przekonać nas, że musimy nauczyć się fachu współpracy, jeśli chcemy, by nasze złożone społeczeństwa rozkwitały. Cel ten możemy osiągnąć, zdolność do współpracy jest bowiem zakorzeniona w ludzkiej naturze. Richard Sennett jest autorem m.in. Etyki dobrej roboty, Szacunku w świecie nierówności, Upadku człowieka publicznego i Korozji charakteru. Przez wiele lat wykładał w New York Institute of the Humanities oraz w London School of Economics, gdzie pracuje jako emerytowany profesor socjologii. Obecnie jest Wybitnym Profesorem Wizytującym Uniwersytetu w Cambridge. ?
Piąta w Muzie pozycja amerykańskiego socjologa, wcześniej ukazały się: "Korozja charakteru" (2006), "Upadek człowieka publicznego" (2009), "Kultura nowego kapitalizmu" (2010), "Etyka dobrej roboty" (2010)
Esej na temat szacunku, znakomite połączenie wątków autobiograficznych ilustrujących poruszane zagadnienia, z wywodem filozoficznym i analizą tekstów socjologicznych.
Książka inspirująca i bardzo oryginalna, czytelnik ma wrażenie, że autor siedzi naprzeciwko niego i z ochotą opowiada o swoich bogatych doświadczeniach.
Czym jest szacunek? Jak umieć go dobrze wyrazić, okazać drugiemu człowiekowi, zwłaszcza gdy jest w gorszej ode mnie sytuacji, a ja nie umiem tego zmienić? W jaki sposób wizja szacunku, którą mamy, wpływa na naszą wizję dobrego państwa i przekonania polityczne? Czy państwo opiekuńcze szanuje swoich obywateli, zwłaszcza tych niezaradnych? - a państwo liberalne? Czym różni się szacunek okazywany ludziom przez pracowników społecznych, wolontariuszy i chrześcijańskie organizacje charytatywne? - wszystkie te pytania przewijają się przez rozważania Richarda Sennetta w jego ostatniej książce, pisanej jako komentarz i rozwinięcie "Erozji charakteru".
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
