Wybrańcy Chrystusa i ich kamienne atrybuty to nietuzinkowa pozycja mająca charakter popularnonaukowy. Jej zasadnicza część dotyczy działalności apostołów przedstawionej zarówno na podstawie Pisma Świętego, jak i przekazów legendarnych (także apokryfów). Została ona poprzedzona rozdziałami zawierającymi informacje na temat geografii regionu oraz sytuacji politycznej za czasów Jezusa. Natomiast ostatnie dwa rozdziały poświęcone są kultowi apostołów w sztuce chrześcijańskiej i nawiązaniom do Apokalipsy św. Jana. Szczególnie ciekawą częścią książki są dane dotyczące gemmologicznej charakterystyki kamieni szlachetnych będących atrybutami apostołów. Jest to problematyka niezwykle interesująca, a dla wielu czytelników podane wiadomości okażą się niewątpliwie nowością i ciekawostką. W opisie poszczególnych kamieni przedstawiono etymologię ich nazwy, a także ich właściwości fizyczne (w tym optyczne). Książka zawiera bogaty materiał ilustracyjny np: reprodukcje znanych dzieł sztuki i przepiękne fotografie minerałów. Pozycja została przygotowana rzetelnie i kompetentnie, a jednocześnie jest bardzo przystępna. Autorki przeanalizowały wiele publikacji dotyczących tematu monografii i opatrzyły swą książkę obszernym przeglądem literatury w tym mineralogicznej. Oryginalny temat został potraktowany w sposób, który zapewne usatysfakcjonuje zarówno czytelników o zainteresowaniach humanistycznych, jak i przyrodniczych wśród nich miłośników kamieni szlachetnych.
Co tak naprawdę wiemy o Wyprawach Krzyżowych? Co wiemy o ówczesnych prawach dotyczących prowadzenia wojen,
o kontekście kulturowym, mentalności średniowiecznego chrześcijaństwa i islamu? Jak często padamy ofiarami świadomej dezinformacji i braku rzetelnej wiedzy…
Czym były krucjaty? Ile ich było? Dlaczego były prowadzone?
W znalezieniu odpowiedzi na te i podobne pytania pomaga czytelnikowi prof. Marco Meschini – włoski historyk mediewalista, członek międzynarodowego stowarzyszenia Society for the Study of the Crusades and Latin East.
Autorem polskiego przekładu jest ks. prof. dr hab. Artur Katolo – włoski filolog, anglista, italianista, klasyk, bioetyk. Tłumacz literatury włoskiej, angielskiej i łacińskiej.
Materiały z konferencji historycznej, która odbyła się 15.06.2024 w Warszawie - pod redakcją Rafała Mossakowskiego i Zbigniewa Dworakowskiego.
Książka zawiera teksty referatów autorstwa ks. Krzysztofa Bielawy, Grzegorza Brauna, Ewy Paweli, Kazimierza Krawczyka, Jerzego Zielińskiego, Jacka Wiącka, Jerzego Dudy.
"Wciągająca historia tysiąca lat chrześcijaństwa (). Zaskakująco świeże spojrzenie" - Jane Shaw, "Financial Times"Przez pierwsze trzy stulecia istnienia chrześcijaństwo systematycznie zdobywało wyznawców, lecz wciąż było tylko jednym z wielu wyznań świata rzymskiego. Dopiero pozyskanie cesarza Konstantyna i status religii państwowej sprawiły, że odniosło spektakularny triumf. Tysiąc lat później chrześcijańscy władcy panowali już w całej Europie, a religia ta była mocno zakorzeniona w świadomości społecznej. Jak jednak dowodzi Peter Heather, wcale nie było to przesądzone.Chrześcijaństwo musiało toczyć nieustającą walkę zarówno z odstępstwami we własnych szeregach, jak i z innymi wyznaniami. Od kryzysu, który nastąpił po upadku cesarstwa rzymskiego, wskutek czego samo przetrwanie tej religii wisiało na włosku, po zdumiewającą rewolucję z XI wieku, która uczyniła papieża głową olbrzymiej międzynarodowej organizacji, Heather śledzi kameleonową zdolność chrześcijaństwa do samookreślania się na nowo oraz jego niezwykłą umiejętność mobilizowania i wykorzystywania swych sił.Sukces chrześcijaństwa polegał nie tyle na zdefiniowaniu zasad wiary, ile na przeistoczeniu jej - za sprawą uczonych i prawników, prowincjonalnych funkcjonariuszy, misjonarzy na odległych rubieżach kontynentu - w instytucję sprawującą religijną władzę niemal nad wszystkimi narodami średniowiecznej Europy. Oto tajemnica jego niezwykłego powodzenia.
Jan Witold Suliga urodził się w 1951 roku w Krakowie. Studiował etnografię i indologię na Uniwersytecie Łódzkim i Uniwersytecie Warszawskim. W latach osiemdziesiątych był stypendystą stacjonarnych studiów doktoranckich w Łodzi, a potem na uniwersytecie w Ranchi w Indiach. Po powrocie z Indii został wykładowcą w Instytucie Geografii Uniwersytetu Łódzkiego. W 1990 roku uzyskał tytuł doktora nauk humanistycznych w zakresie antropologii kulturowej, pisząc pracę na temat indyjskich społeczności plemiennych. W latach 1990–2006 pełnił funkcję dyrektora Państwowego Muzeum Etnograficznego w Warszawie. Jest autorem wielu artykułów i książek z zakresu etnografii, antropologii kulturowej i ezoteryki. Zainteresowania naukowe i ezoteryczne Jana Witolda Suligi obejmowały antropologię kulturową i stosowaną, archeologię, religioznawstwo i geografię religii, mistykę, kabałę, tantrę, szamanizm, magię, mitologię i symbolikę mitów, historię okultyzmu i systemów ezoterycznych. Interesował się także wierzeniami i obyczajami Słowian oraz rdzennych ludów świata, zwłaszcza obu Ameryk. Ponad trzydzieści lat zajmował się tarotem i uznawany był w tej dziedzinie za autorytet. Mówił o sobie, że jego największą pasją jest to, że każdego dnia może odkryć coś nowego w tym, w czym pozornie nie ma już nic do odkrycia. Książka Opowiedzieć świat albo rzecz o symbolice Światowida ze Zbrucza i nie tylko jest tej postawy owocem i przykładem, rzuca bowiem nowe światło na tajemnice tego niezwykłego artefaktu, których nikt wcześniej nie zauważył lub nie podjął się ich wyjaśnienia.
W tym też kontekście osadzam opowieść wykutą na licach zbruckiego idola traktującą o bogu Trojanie przeobrażającym się w Boga Darczyńcę i Światłość wszechświata; w Darzboga, bo takie mi swoje imię wyjawił, kiedy widziałem go we wszystkich przemianach jakie przechodził, począwszy od ustanowienia siebie jako fundamentu świata, skończywszy na przeistoczeniu w niegasnący płomień Światła i Ognia spojonego mocą boskiej Żywicielki. I ujrzałem w nim także wołchwa, z którego ust wydobywa się „wyśpiewywany” przezeń wszechświat. Wtedy zrozumiałem czemu postać Trojana składa się z tylu samych „elementów”, co złożona z dwunastu płaszczyzn zbrucka statua. Nie jest to proste, lustrzane odbicie makrokosmosu w ludzkim mikrokosmosie, lecz zaznaczenie tego, że ten drugi stanowi integralną część tego pierwszego i że go „dokreowuje”, gdyż sobą go „opowiada”, a czyni to, ponieważ został do tego powołany. (fragment książki)
Spis treści
WPROWADZENIE
CZĘŚĆ I IDOL ZE ZBRUCZA
Posąg
Fałszerze, Połowcy i inni
Ci, którzy mieszkają wokół
CZĘŚĆ II DRAMATIS PERSONAE
Lico C posągu. Jeździec
Lica A i B posągu Niewiasta z rogiem, kobieta z kółkiem
Lico D posągu. Postać bez atrybutów
Atlas o trzech obliczach
CZĘŚĆ III PIEŚŃ ŚWIETLISTEGO
Czasoprzestrzenne usytuowanie idola
Zimowe solstycjum
Równonoc wiosenna
Letnie solstycjum
Równonoc jesienna
CZĘŚĆ IV WNUKOWIE TROJANA
Zrodzeni z gorąca
Podążając szlakiem Trojana
Paralele
WYBRANA LITERATURA
SPIS ILUSTRACJI
Aniołowie to realne istoty, które tworzą rozległą hierarchię duchową obejmującą wiele poziomów, od prostych duchów natury po potężnych Archaniołów. Zamieszkują oni różne wymiary rzeczywistości niedostępne zwykłemu ludzkiemu postrzeganiu. Jednak dzięki rozwojowi duchowemu możemy nawiązać z nimi kontakt i doświadczać ich obecności. Książka ta to pasjonująca podróż do ich świata. Jej treść została podyktowana autorowi w całości przez Anioła, którego celem było przekazanie ludziom wiedzy na temat sposobu istnienia tych Istot, ich zadań w wielkim planie rzeczy oraz nieustannej obecności w ziemskim wymiarze, w którym starają się chronić, pomagać i nieść zrozumienie. Odkrywamy ich rolę we wspieraniu procesów ewolucyjnych oraz w komunikacji między różnymi poziomami Bytu. Autor dzieli się swoją wiedzą na temat zastępów istot powietrza, ognia, wody i ziemi. Wyjaśnia znaczenie kultu słońca jako symbolu boskiego życia emanującego mocą we wszystkich kierunkach. Te przedstawione z wielką wrażliwością, bardzo plastycznie namalowane sceny przekonują nas o nienaruszalności wielkiego porządku panującego we Wszechświecie, w którym wszystko zostało zaplanowane z góry tak, by dążyć ku dobru. W mistycznej wizji autora cały wszechświat przypomina doskonale skomponowaną symfonię muzyki i barw, której celem jest rozwój świadomości, wychodzący od ziemskiego poczucia odrębności i izolacji do poziomu "Jedynej Świadomości, w której wszelka manifestacja staje się doskonałą ekspresją boskiej Woli". Jest ona ekspresją wyłącznie Dobra. Gandalf.com.pl
Czy istnieje prawdopodobieństwo, że niektóre z ksiąg Nowego Testamentu nie zostały napisane przez apostołów figurujących jako ich autorzy? I że niektóre z listów Pawła napisał nie sam Paweł, lecz ktoś podający się za niego? Że listy Piotra nie były spisane przez Piotra? I że Jakub i Juda nie napisali ksiąg im przypisywanych? Albo wreszcie [], że Ewangelie Mateusza, Marka, Łukasza i Jana nie zostały spisane przez Mateusza, Marka, Łukasza i Jana? Uczeni od ponad stu lat zdają sobie sprawę, że właśnie tak jest pisze Bart D. Ehrman w swojej fascynujące książce. W świecie starożytnym fałszerstwo nie było tym, czym jest dzisiaj. Autor fałszywki nie stawał się przestępcą w świetle prawa. A jednak nie miano wówczas wątpliwości: legalne czy nielegalne, przekazywanie innym fałszywych informacji jest oszustwem. Co więc mają począć ze uświęconymi oszustwami chrześcijanie, dla których prawda jest kwestią najwyższej wagi? Przecież dla wyznawców Chrystusa wiara w rzeczy prawdziwe oznacza, że mają rację, a wiara w nieprawdziwe że się mylą. A jeśli się mylą, to, cóż narażają się na wieczne męki w ogniu piekielnym. Świetnie udokumentowana i błyskotliwa książka jednego z najgłośniejszych dzisiaj badaczy Nowego Testamentu.
Herezje około roku tysięcznego dotyczą jedynie ograniczonej liczby osób, należących do elity kulturalnej i społecznej. Dwa wieki później są już silnymi ruchami kontestatorskimi, podważającymi wpływy duchowieństwa katolickiego. Od nadreńskich obszarów Niemiec po środkowe Włochy i przez Langwedocję po północną Hiszpanię: liczne regiony chrześcijańskiej Europy są wówczas „przeżarte zgnilizną” – by posłużyć się słownictwem zaczerpniętym z ówczesnych tekstów papieskich – różnych form herezji. Mowa o katarach, waldensach, patarenach… Są niczym wyzwanie rzucone papiestwu, które potępia ich jako heretyków i zwalcza przy pomocy inkwizycji i zakonów żebraczych (dominikanów i franciszkanów). W XIV i XV stuleciu oskarżenia o herezję padają coraz częściej i są kierowane przeciw wszystkim, którzy okazują nieposłuszeństwo Kościołowi bądź sprzeciwiają się jego władzy. Krąg spraw objętych ściganiem nieustannie się rozszerza, za heretyków uważa się nawet osoby publiczne piętnujące nadużycia duchowieństwa i tendencje autorytarne hierarchii kościelnej.
* * *
Zdjęcie z „heretyków” odium wywrotowości, a też oczyszczenie ich historii z wszelkich tajemnic i spisków powoduje, że otrzymujemy bardziej wyważony obraz epoki. Zadanie to wydaje się jednak trudne, bowiem przeważająca liczba tekstów, które mówią nam o ruchach dysydenckich, została stworzona przez członków Kościoła, a więc instytucji karzącej i stygmatyzującej, wzmacniającej nie tylko samą siebie, ale – jak uważali jej przedstawiciele – przede wszystkim wiarę i porządek społeczny. Zbiór studiów ukazuje całą złożoność herezji w średniowiecznej Europie. Vauchez wykazuje się niezwykłą wręcz ostrożnością w badaniach, próbując opisać zjawisko a nie je oceniać, a tym bardziej wartościować. Zwraca uwagę także na obie strony: przegranych i zwycięzców, dzięki czemu zyskujemy studium wyważone i nieidące w kierunku bezmyślnego potępienia inkwizycji czy jej apologii.
(fragment Wstępu Michała J. Baranowskiego)
* * *
Obraz zmagań heretyków z władzą kościelną i świecką w krajach Europy Zachodniej w średniowieczu, a także ich prześladowania, skłania do konkluzji dotyczącej sytuacji na obszarze Rzeczypospolitej. Co prawda teza o Rzeczypospolitej jako „państwie bez stosów” profesora Janusza Tazbira, odnosi się do XVI i XVII wieku, jednak w średniowieczu na ziemiach polskich nie dochodziło do prześladowań i pogromów na taką skalę jak na Zachodzie Europy. Analogia jest uzasadniona ponieważ migracje innowierców na tereny polskie odbywały się już za czasów Kazimierza Wielkiego. Prześladowani Żydzi, heretycy, a później protestanci (arianie) znaleźli w Rzeczypospolitej szlacheckiej spokojną i bezpieczną przystań, na kilka stuleci. Stosunki społeczne opierające się na życzliwości i spolegliwości wobec inaczej myślących i wierzących oraz obowiązujące prawo sprzyjały osiedlaniu się uciekinierów i ich integracji. Wydanie książki oprócz walorów czysto poznawczych, dydaktycznych i naukowych pozwala także na wysuniecie pośrednio wniosków dotyczących historii tolerancji w I Rzeczypospolitej.
(Od wydawcy)
* * *
André Vauchez (ur. 1934) jest francuskim historykiem, mediewistą specjalizującym się w historii duchowości. Zredagował kilka tomów monumentalnej Historii chrześcijaństwa. W Polsce, nakładem Wydawnictwa Krupski i S-ka, ukazały się tomy 4 i 5 tego monumentalnego dzieła, a także słynna Duchowość średniowiecza (Wydawnictwo Marabut). W ostatnich latach ukazały się we Francji jego dzieła poświęcone m.in. św. Franciszkowi z Asyżu, św. Katarzynie ze Sieny, św. Homobonusowi z Cremony i sanktuariom chrześcijańskim na Zachodzie. W roku 2010 otrzymał Nagrodę Chateaubrianda za Franciszka z Asyżu, a w 2013 Nagrodę Balzana za Historię średniowiecza.
Gdzie liturgia Kościoła ma swój początek? W jaki sposób Duch Święty działa w niej i wpływa przez nią na wierzących w Chrystusa? Jak przeżywać celebracje liturgiczne, by karmić się ich sycącymi treściami? Niektórzy dzielą swoje uczestnictwo w liturgii na dwa okresy: do momentu poznania teologii Jeana Corbona i po zaznajomieniu się z nią. Jego klasyczne dzieło na jej temat jest bowiem niezwykłą medytacyjną podróżą w głąb misterium. Francuski teolog – czerpiący obficie z Pisma Świętego oraz z bogactwa Tradycji chrześcijańskiego Wschodu i Zachodu – otwiera przed czytelnikami nieznane wcześniej horyzonty. Podpowiada, jak przeżywać uczestnictwo w Eucharystii, by owocowało ono miłością i żywą relacją z Chrystusem oraz uwrażliwiało na bliźnich. Corbon opiera swoją narrację na apokaliptycznym symbolu wody życia. Każdy rozdział książki przybliża stopniowo do tajemnicy boskiej krynicy, przypominając, że strumień wypływający ze zdroju, którym są Ojciec, Syn i Duch Święty, ma moc, by orzeźwiać, oczyszczać i regenerować siły spragnionych ludzi. Wierzę, że ta książka trafi do tych, którzy już o Jeanie Corbonie słyszeli, jak i do tych, którzy jeszcze nigdy nie mieli okazji spotkać się z jego myślą. Dla jednych i drugich powinny to być niezwykłe spotkania. Ks. dr Krzysztof Porosło Jean Corbon (1924–2001) – francuski teolog, kapłan Kościoła melchickiego, który od roku 1956 na stałe mieszkał w Libanie. W swoich badaniach naukowych koncentrował się na temacie liturgiki i ekumenizmu. Napisał czwartą sekcję Katechizmu Kościoła Katolickiego poświęconą modlitwie chrześcijańskiej.
Jerzy Prokopiuk (1931-2021)- wybitny polski intelektualsta, filozof, gnostyk, antropozof, autor kilkunastu książek (m. in.. "Gnoza i gnostycyzm") oraz tłumacz na polski dzieł Goethego, Junga, Steinera, Freuda. Jak pisze na samym początku "Labiryntów herezji" : Niech więc będzie jasne od samego początku: Ja, piszący te słowa - przeciwko wszelkiej ortodoksji - uważam się za heretyka i gnostyka, i szczycę się tym, że nim jestem. Jakże bowiem nie być dumnym, jeżeli należy się do -nieiwielkiej przyznaję - grupy ludzi, która nazwę bierze od umiłowania wolności i poznania? "Heretyk" bowiem to człowiek, który żąda dla siebie prawa wyboru, tak jak gnostyk jest człowiekiem, który nie negując znaczenia wiary, przede wszystkim pragnie poznania istoty rzeczy. I w tym właśnie duchu po świecie herezji, goza, gnostycyzmu, manicheizmu, hermetyzmu, a też antropozofii oprowadza nas niewątpliwie najbardziej znany, niestety już nieżyjący polski antropozof, gnostyk, heretyk - mistrz Prokopiuk Jerzy
A uczniów było dwunastu,A ludzi były miliony.Rozeszli się uczniowieWe wszystkie świata strony.Dobrą nowinę nieśliWioskom, narodom, miastom/Ludzi były milionyA uczniów było dwunastu.Ich było tylko dwunastuI Pocieszyciel jeden,Łamali się z wszystkimiCodziennym swoim chlebem,Wieść o pokoju nieśliPrzez wszystkie kontynenty,Uczniów było dwunastu,A pokój jeden – święty.Niech lasy zakwitną oliwne.Śpiewajmy ludziom pieśń nową.Zanieśmy do swych domówGałązki pojednania.Niech lasy zakwitną oliwneOgrody zmartwychwstania1Marek Skwarnicki
Zamierzeniem autora było ukazanie czytelnikowi portretu słowiańskiego pogaństwa, znanego nam głównie ze źródeł pisanych i ludowych podań, w mniejszym stopniu ze źródeł archeologicznych. Bohaterem swojego wywodu uczynił Peruna bóstwo grzmotu. Książka podejmuje próbę usystematyzowania dotychczasowych ustaleń oraz przedstawienia go w szerszym kontekście. Wychodząc od teorii G. Dumzila o trzech funkcjach spełnianych przez panteon indoeuropejski, wypracowuje własną koncepcję, w której obok postaci reprezentujących funkcje władzy (Weles, Trzygłów, Św. Mikołaj/Św. Sawa/Św. Jurij), siły (Perun, Światowit, Ilja Muromets, prorok Eliasz) i produkcji (m. in. Jarovit, Mikula Seljani, Jarylo, Kupalo, Kostroma) występują też niebiański ojciec bogów (Swarog, Svjatogor) oraz matka bogów (Mokosz, Siwa, Św. Paraskewa).Od redakcj
Krótka, ale bogata rozprawa na temat powstawania i znaczenia apokryfów w naszej kulturze. Apokryfy są obrazem pierwotnej, obrazowej teologii judeochrześcijańskiej, która za pomocą barwnych opisów przekazywać miała prawdy wiary. Łączone były niejednokrotnie z elementami tradycji ludowej, folkloru i mitologii. Praca jest erudycyjna. Napisana żywym i barwnym językiem, jest bogata w rozmaite konteksty. Jest znakomitą lekturą dla tych, którzy interesują się literaturą a także teologów, historyków i tych, których interesuje świat apokryfów.
Książka jest wyborem myśli - krótkich fragmentów tekstów - trzech wybitnych nauczycieli chrześcijaństwa: filozofa ks. Józefa Tischnera, teologa o. Karla Rahnera i publicysty red. Tadeusza Żychiewicza. Ich religijne teksty łączy rys egzystencjalny - mocne zakorzenienie w konkretnym życiu, doświadczeniach i problemach człowieka oraz to, że prawdy wiary wyrażają w języku zrozumiałym dla człowieka współczesnego. Wybrane myśli dotyczą tego, co jest w chrześcijaństwie fundamentalne, najistotniejsze, a więc Boga i człowieka - jego kondycji i problemów egzystencjalnych, jego sposobu życia i jego eschatologii. Publikacja jest przeznaczona dla osób pragnących umocnić swoją wiarę lub poszukujących klucza do chrześcijaństwa. Jej forma jest odpowiedzią na obecną sytuację czytelniczą, którą charakteryzuje to, że czytanie jest wypierane przez "klikanie". Posiadając przy sobie ten zbiór tekstów, można w każdej chwili "kliknąć" sobie na dowolną myśl, otwierając dowolną stronę, i pomedytować o jakimś ważnym problemie.
Patrząc na fenomen początków zakonu klarysek z dzisiejszej perspektywy, nasuwa się analogia do przypowieści Jezusa o ziarnku gorczycy. To najmniejsze ze wszystkich nasion, gdy wyrośnie, jest większe od innych jarzyn i staje się drzewem, tak że ptaki przylatują z powietrza i gnieżdżą się na jego gałęziach (Mt 13,3133). W historii klarysek ziarnkiem gorczycy wydaje się płonące miłością serce Klary. Dzięki łasce Chrystusa i przy duchowym wsparciu Franciszka z najmniejszego nasiona wyrósł zakon. Już w XIII wieku założono wiele domów dla kobiet konsekrowanych Bogu, a one do dzisiaj starają się przyjmować bóle, troski i radości umiłowanego Kościoła. Elżbieta Sander, jedna ze współczesnych sióstr św. Klary, z pasją pisze o duchowości i charyzmacie franciszkańskim, kreśli dzieje zakonu klarysek w XIII wieku, przybliża postacie oraz dzieło św. Franciszka, św. Klary i bł. Salomei. Przedstawienie duchowości świętych Franciszka i Klary miało dowieść, że bł. Salomea z rodu Piastów przez swe czyste, ubogie, pokorne i pełne miłości życie stała się prawdziwą duchową córką i wierną naśladowczynią asyskich świętych. Opracowanie to nie ma cech rozprawy naukowej i do takiej rangi nie aspiruje. Powstało w celu oddania chwały Bogu i okazania Mu wdzięczności za piękno powołania Franciszka, Klary, Salomei i całej Rodziny Franciszkańskiej.
Żyjemy w codzienności, choć najchętniej byśmy od niej uciekli, zmuszeni do wykonywania czynności, na które często nie mamy ochoty. Byłaby to jednak ucieczka od samego siebie, od własnego człowieczeństwa i od dojrzałego chrześcijaństwa. Zbigniew Nosowski pokazuje, że właśnie w szarej codzienności można odnaleźć Boga, jeśli zmienimy nasze podejście. Łaska codzienna to radość z uważnie obranych ziemniaków, z dobrze zaparzonej herbaty, z porządnego wykonania swoich obowiązków. Kiedy się to odkryje, można zwyczajne życie przeżyć w nadzwyczajny sposób!
Pokora jest kluczowym elementem rozwoju duchowego. Otwiera nas na działanie łaski i prowadzi do głębszej relacji z Bogiem. Duchowość księdza Dolino koncentrowała się wokół tej cnoty. Jego pokorna postawa wzbudzała podziw nawet u jego oponentów. Nawet jeśli wyrażał sprzeciw, robił to z ogromnym szacunkiem i dystansem do własnej osoby.
Dlatego właśnie jego wskazówki dotyczące praktykowanie pokory są tak cenne – są poparte latami życia w milczeniu i uniżeniu
"Religia grecka" Waltera Burkerta to fundamentalne dzieło naukowe jednego z najważniejszych współczesnych badaczy dziejów religii starożytnych Greków, będące jego opus magnum. W książce tej, dotychczas niepublikowanej w języku polskim, Burkert dąży do uchwycenia szczególnego, lecz zarazem w pewien sposób paradygmatycznego dla badań z zakresu historii religii prowadzonych w kręgu kultury europejskiej, fenomenu religii greckiej od strony rytuału i mitu, śledząc zarówno praktyki religijne, jak i ich objaśnienia w formie opowieści.
W kolejnych rozdziałach, poświęconych prehistorii oraz religii minojsko-mykeńskiej, rytuałowi i świętości, upostaciowanym bogom, zmarłym, herosom i bogom chtonicznym, polis jako miejscu rozwijania się greckiego politeizmu, misteriom i ascezie oraz filozoficznemu spojrzeniu na religię,
Burkert prowadzi czytelników przez kluczowe zagadnienia odnoszące się do okresu archaicznego i klasycznego w rozwoju greckiej religii.
Drugi tom nowej trzytomowej edycji bazującej na bestsellerowej książce wydanej w formie albumowej Świat Maryjnych Objawień. Autor dokonał licznych uzupełnień i zmian. Tom otwiera objawienie Madonny Cudownego Medalika która ukazała się Katarzynie Labour w Paryżu w roku 1830, a zamyka opowieść o Matce Światła, odwiedzającej Alexandrinę da Costę, portugalską mistyczkę, w latach 1944-1955. Czytelnik znajdzie tu ponad 30 najsłynniejszych objawień, m. in. objawienie Matki Bożej Płaczącej z La Salette (1846 r.), Bolesną Królową Polski z Lichenia (1850 r.), Madonnę Nowenny Pompejańskiej (1872 r.), gietrzwałdzkie objawienia Matki Bożej - przemawiającej po polsku. (1877 r.), a także objawienia które zmieniły życie wielkich świętych: Maksymiliana Kolbe, Ojca Pio, Faustyny Kowalskiej oraz najbardziej znane objawienia w historii; Maryja Niepokalane Poczęcie z Lourdes (1858 r.) i Matka Boża Wielkiego Orędzia w Fatimie (1917 r.) W nowej edycji specjalnej Autor przedstawił także - nieujęte we wcześniejszych wydaniach - dodatkowe objawienia: * Madonna Na Skale, Valmala, 1834 r. Dowód na Niebo i liturgia niebieska * Bezgrzeszna więc Zwycięska (Wigratzbad, 1938 r.) bawarskie objawienia Madonny nawołującej do "odmodlenia" III Rzeszy Prywatne objawienia mogą mieć charakter proroczy i być cenną pomocą w lepszym zrozumieniu i życiu Ewangelią w określonym czasie. Benedykt XVI, Verbum Domini (2010 rok)
DO POSŁUGI WEZWAŁA DO MATKA BOŻA. OD WIELU LAT STAJE NA PIERWSZEJ LINII FRONTU WALKI ZE ZŁEM. DOŚWIADCZYŁ SPOTKANIA TWARZĄ W TWARZ Z NAJWIĘKSZYM DEMONEM. JAKA JEST HISTORIA KS. STEPHENA ROSSETTIEGO? Dziennik amerykańskiego egzorcysty pozwala nam poznać od środka posługę egzorcysty i jego zespołu. Autor opowiada o tym, jak to jest codziennie stawiać czoła demonom, które oczerniają, grożą, a czasem duchowo ranią. W książce przedstawia historie konkretnych egzorcyzmów i odpowiada na wiele nurtujących nas dziś pytań, odwołując się do przesłanek teologicznych. • Czym jest opętanie demoniczne i jak je rozpoznać? • Dlaczego ktoś może zostać opętany? • Jakie są powszechne taktyki Szatana i jego typowe kłamstwa? Przypomina również, że w obliczu nieskończonej mocy Boga Szatan jest zaledwie „kłaczkiem kurzu”. Jego działania są ograniczone, a czas bardzo krótki. Dla osób niezwiązanych z naszą posługą historie egzorcystów często wydają się przesadzone i nieco fantastyczne. Bez wątpienia wiele moich wspomnień w tym dzienniku może wywierać takie wrażenie na tych, którzy nie są zaznajomieni z tym często dziwacznym światem. Dobrze śpimy w nocy, ponieważ Jezus jest Panem. Wchodzimy na każdą sesję z ufnością. W naszych umysłach nie ma wątpliwości co do tego, jak to wszystko się skończy, ponieważ Jezus jest Panem. To piękna posługa. STEPHEN J. ROSSETTI KS. STEPHEN J. ROSETTI Amerykański ksiądz katolicki. Od wielu lat pełni posługę jako egzorcysta. Licencjonowany psycholog. Ekspert w kwestiach zdrowia psychicznego i duchowego. Wykłada na School of Theology and Religious Studies w Stanach Zjednoczonych. Prowadzi Instagrama gdzie opowiada o zagrożeniach duchowych.
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
