Meditation occupied a very important place in early Buddhist soteriology. Until recently, the issue of early Buddhist meditation was not seen as particularly problematic or controversial. It was almost taken for granted, that the meditative tradiction of Theravada Buddhism in their pure form. This view can however no longer be maintained. It appears that there are several fundamental discrepancies between the early suttas and the later meditative scriptures of Theravada Buddhism. Major internal discrepancies are also present in the Suttapitaka itself. Most controversies are connected with the status and the role of the meditative state known as "jhana". This book can be seen as a polemic with traditional, orthodox vision early Buddhist meditation.

Tajemne życie Maczig Labdron i innych TybetanekTajemne życie Maczig Labdron i innych Tybetanek Książka przedstawia niezwykłe postaci kobiet realizujących się w życiu duchowym i osiągającym oświecenie. Allione, pierwsza kobieta z Zachodu, która zdecydowała się wieść na Wschodzie żywot mniszki buddyjskiej, opisuje w niej również własne podróże, sny i wizje. To fascynująca wyprawa w głąb kultury tybetańskiej.

Książka Burke’a Rochforda to dogłębna i obiektywna analiza organizacyjnej ewolucji Ruchu Hare Kryszna, który powstał w Ameryce w latach sześćdziesiątych XX wieku, skąd rozprzestrzenił się na cały świat.Książka Burke’a Rochforda to dogłębna i obiektywna analiza organizacyjnej ewolucji Ruchu Hare Kryszna, który powstał w Ameryce w latach sześćdziesiątych XX wieku, skąd rozprzestrzenił się na cały świat. Ruch Hare Kryszna opiera swoje nauki na hinduistycznych pismach wedyjskich i stanowi zachodnią gałąź popularnej tradycji jogicznej sięgającej szesnastego stulecia. Opierając się na szerokich badaniach etnograficzno-historycznych i obserwacji uczestniczącej, autor śledzi dramatyczne zmiany, jakie zaszły w tym ruchu religijnym w ciągu dwóch pokoleń od jego powstania. Książka Rochforda zainteresuje nie tylko religioznawców, filozofów, socjologów religii, kultury i ruchów społecznych oraz studentów tych kierunków, lecz ze względu na przystępny język wykładu także czytelnika nieakademickiego, przyczyniając się niewątpliwie do obalenia funkcjonujących w potocznej świadomości obiegowych mitów i stereotypów w postrzeganiu Ruchu Hare Kryszna. E. Burke Rochford jest profesorem socjologii i religioznawstwa w Middlebury College w Vermont badającym Ruch Hare Kryszna od ponad 30 lat. Oprócz książki Ruch Hare Kryszna: przeobrażenia jest między innymi autorem Hare Krishna in America (1985) oraz wielu artykułów poświęconych rozwojowi Ruchu Hare Kryszna w Ameryce

Jogasutry zawierają 196 aforyzmów "Sutra"w sanskrycie znaczy "nić", "lina", "przędza", "włókno","sznurek" lub "łączenie". Termin ten jest również nazwą genealogiczną odnoszącą się do utworu przedstawiającego pewien rodzaj wiedzy w wyjątkowo prostej i zwięzłej postaci. Dlatego też sutry tradycyjnie opatrzone były komentarzami. Teksty te reprezentują na przykład takie dziedziny jak filozofia, rytuały ofiarne, zasady postępowania (dharma). Joga sutry opisują zaś istotę jogi i jej praktycznę elementy, przeszkody, jakie napotyka się na jej ścieżce, rezultaty na poszczególnych etapach oraz cel ostateczny.

Przedstawienie estetycznych teorii najwybitniejszego japońskiego filozofa, Nishidy Kitaro (1970–1945), które są podstawą do rozważań na temat sztuki zen. Autorka konfrontuje poglądy Nishidy z opiniami innych badaczy, takich jak Hisamatsu Shin’ichi, Suzuki Daisetsu czy Izutsu Toshihiko. W drugiej części książki pokazuje, w jaki sposób teoretyczne wnioski na temat estetyki zen mogą być zastosowane do analizy konkretnych przykładów z różnych dziedzin sztuki, na które zen wywarł największy wpływ (teatr no-, sztuka komponowania ogrodów kamiennych, malarstwo tuszem, ceremonia herbaciana).

Księga o Drodze i jej mocy Autorem tej chińskiej księgi, stanowiącej część podstawowego kanonu taoizmu jest najprawdopodobniej Lao Tsy, mędrzec, który mógł żyć w tym samym czasie, co Konfucjusz. Przedstawiamy nową angielską wersję, napisaną przez Ursulę K. Le Guin we współpracy z profesorem J.P. Seatonem, sinologiem z Uniwersytetu Północnej Karoliny w Chapell Hill, którzy uzupełnili enigmatyczny tekst swoimi przypisami i komentarzami.

"Kiedy zaczyna się samsara i nirwana? Na Zachodzie, ponieważ jesteśmy wykształceni zgodnie z judeochrześcijańskim światopoglądem, uważamy, że na początku ktoś musiał wszystko stworzyć. Jednak nasz prawdziwy stan (dzogczen) jest poza czasem. Kiedy jesteśmy poza czasem, znajdujemy się w stanie iluminacji. Ale nie pozostajemy w nim długo, ponieważ po kilku sekundach albo minutach powstają myśli, przez które stajemy się uwarunkowani. Dlatego też praktykujemy kontemplację, bo będąc w niej, nie podążamy za myślami, kiedy się pojawiają. Taki stan przejrzystości i obecności (rigpa) jest stanem oświecenia. Kiedy zostajemy rozproszeni przez myśli i dualistyczną wizję, znajdujemy się w samsarze. Jest to początkowy moment samsary. Jutro możemy rozpoczynać samsarę wiele razy. Możemy mieć miliony początkowych momentów samsary. Zależy to od nas samych. Mówimy, że ten, kto zawsze pozostaje w stanie rigpy i nigdy nie jest rozproszony, posiada wiedzę i zrozumienie, nazywa się Samantabhadrą. Jest on Adi Buddą, pierwotnym Buddą, który nigdy nie był uwarunkowany przez dualistyczną wizję." (fragment nauk Czogjala Namhkai Norbu na temat Inwokacji Samantabhadry) Dzogczen Ponlop Rinpocze, urodzony w 1965 w roku w Sikkimie, uznawany jest za jednego z czołowych uczonych i mistrzów medytacji swojego pokolenia w tradycji ningma i kagju buddyzmu tybetańskiego. Cechuje go przenikliwy intelekt, poczucie humoru i przejrzysty styl nauczania. Biegle posługuje się j. angielskim i doskonale zna zachodnią kulturę i technikę. Rinpocze jest także znakomitym kaligrafem, artystą plastykiem i poetą.

Czternaście mów Dharmy Powiedz słowo, a dostaniesz trzydzieści kijów! Jeśli nic nie powiesz, to też je dostaniesz! - tak ponad tysiąc lat temu witał swoich uczniów Tokusan, chiński mistrz zen. I czekał, wbijając w nich bezlitosne oczy. Jeśli powiesz "tak" - przegrasz. Jeśli powiesz "nie" - przegrasz. Nic nie mówiąc - też przegrasz! A więc, co możesz zrobić? - pyta Genpo Sensei, współczesny mistrz zen, rodem z Ameryki. Po zdjęciu mnisich szat wskakuje w dżinsy i idziemy na lody na Rynek Staromiejski w Jeleniej Górze. Przyjeżdża tu od jedenastu lat. Dwa, trzy razy do roku zjeżdżamy do naszego ośrodku w górach na sesje medytacyjne, które trwają od siedmiu dni do trzech miesięcy. Pobudka o 4.30 i osiem godzin siedzenia przed pustą ścianą. A więc, co możesz zrobić? - pyta Genpo Sensei. Jego oko, które nigdy nie śpi, jest ciepłe i chłodne, przyjazne i surowe, poważne i wesołe, ironiczne i współczujące, pełne Wschodu i Zachodu - oko mędrca i prześmiewcy. A więc, co możesz zrobić? Małgorzata Braunek Nowa książka autora bestsellera Wielki umysł, Wielkie serce! Na książkę składa się "Czternaście mów Dharmy" będących komentarzem do starochińskiego poematu zen Hsin hsin ming. Genpo Sensei wygłosił je podczas sesshin (odosobnienia medytacyjnego) w 1986 roku. Czytając książkę wyobraź sobie, że jesteś jednym z jego uczniów, siedzisz w zendo na poduszce medytacyjnej, a mistrz zwraca się wprost do ciebie. Ponieważ zebrane wykłady nie mają charakteru akademickiego, Hakuyu Taizan Maezumi Roshi opat Ośrodka Zen w Los Angeles, nauczyciel autora opatrzył je komentarzem ukazującym historyczne tło poematu. Większość buddyjskich terminów występujących w tekście została wyjaśniona tam, gdzie pojawiają się po raz pierwszy oraz w słowniku na końcu książki.

Tom przedstawia życie Buddy, dokonania największych jego uczniów, kanony buddyzmu, rozwój religii w poszczególnych krajach Azji. Autorka, uznana specjalistka w tej dziedzinie, omawia liczne szkoły buddyzmu, np. hinayana, mahayana, chan, zen, buddyzm tybetański i wiele innych. Opisuje święta religijne, ceremonie, rytualne instrumenty i duchowych mistrzów.

52 ROZPRAWKI - SKOMPILOWANE PRZEZ SWAMIEGO KRIYANANDĘ - W ŚWIETLE NAUK PARAMAHAMSY YOGANANDY Prawda jest jedna i wieczna. Urzeczywistnij jedność z nią w swoim wnętrzu, w swojej nieśmiertelnej Jaźni. Znany na całym świecie nauczyciel i autor, J. Donald Walters (Swami Kriyananda), to bezpośredni uczeń wielkiego mistrza jogi z indii, Paramahamsy Yoganandy - autora słynnej „autobiografii jogina”. W oparciu o jego nauki, przedstawia głębię kluczowych nauk duchowych Wschodu i Zachodu, ukazując ich spójność, jako jedną prawdę. 114 str. a5

Autorka w jasny, uporządkowany (chronologicznie i tematycznie) sposób przedstawiła początki filozofii chińskiej, główne nurty myśli i podstawowe pojęcia oraz sylwetki starożytnych myślicieli i ich argumentację. Dodatkowym walorem jest obszerne przedstawienie szkół buddyzmu chińskiego ? bodaj po raz pierwszy w takim szerokim wymiarze ? które mają swoją historyczną kontynuację we współczesnych Chinach i Japonii oraz nadal odgrywają ważną rolę w życiu milionów wyznawców buddyzmu. Z recenzji prof. dr. hab. Marka Mejora Wartość dokonania JeeLoo Liu podnosi fakt, że jest ona filozofem, a nie tylko sinologiem. Jej dobra orientacja w dziedzinie filozofii zachodniej uprawnia ją do wnikliwych analiz porównawczych i sprawia, że prowadzony przez nią wykład klasycznej myśli chińskiej nieodmiennie zachowuje wysoki poziom, a zarazem jest przyswajalny dla krytycznego i wymagającego czytelnika. Z recenzji dr. hab. Krzysztofa Kosiora JeeLoo Liu jest profesorem filozofii na California State University w Fullerton. Studia w zakresie klasycznej filozofii chińskiej odbyła na Tajwanie w National Taiwan University, a następnie studiowała filozofię na University of Rochester, gdzie uzyskała doktorat.

Doskonały przewodnik po labiryncie fascynującej filozofii Dalajlamy pozwalającej na osiągnięcie spokoju i zgody z samym sobą. Długo oczekiwana kontynuacja bestsellerowej Sztuki szczęścia: poradnika życia Czy można się spodziewać, że odnajdziemy szczęście i sens życia we współczesnym świecie? W książce Sztuka szczęścia w trudnych czasach doktor Howard C. Cutler prowadzi czytelników przez tajniki filozofii Dalajlamy, który mówi o tym, jak uzyskać spokój umysłu i poczucie wewnętrznego szczęścia nawet w obliczu trudności. Wspólnie analizują źródła wielu problemów i pokazują, jak radzić sobie z nieszczęściami, tak żeby złagodzić cierpienie i móc cieszyć się życiem. Z połączenia technik buddyjskich i osiągnięć współczesnej psychologii powstało przepełnione mądrością, optymistyczne, ale też realistyczne podejście do przezwyciężania problemów zarówno społecznych, jak i osobistych. "Dalajlama twierdzi, że nie dysponuje nadzwyczajnymi duchowymi mocami. Jest zwykłym śmiertelnikiem narażonym na te same problemy, co każdy z nas. Lecz on nauczył się przezwyciężać impulsy, które nas unieszczęśliwiają". "The New York Times" CZĘŚĆ I: JA, MY I ONI Rozdział l. Ja kontra my Rozdział 2. Ja i my Rozdział 3. Uprzedzenia (my kontra oni) Rozdział 4. Przezwyciężanie uprzedzeń Rozdział 5. Skrajny nacjonalizm CZĘŚĆ II: PRZEMOC KONTRA DIALOG Rozdział 6. Nowe spojrzenie na ludzką naturę Rozdział 7. Przyczyny przemocy Rozdział 8. Korzenie przemocy Rozdział 9. Radzenie sobie z lękiem CZĘŚĆ III: SZCZĘŚCIE W TRUDNYCH CZASACH Rozdział 10. Jak sobie radzić w trudnych czasach Rozdział 11. Nadzieja, optymizm i odporność Rozdział 12. Szczęście wewnętrzne i zewnętrzne oraz zaufanie Rozdział 13. Pozytywne emocje a budowanie nowego świata Rozdział 14. Odkrywanie wspólnego człowieczeństwa Rozdział 15. Empatia, współczucie i odnajdywanie szczęścia w trudnych czasach O autorach

Esther Baker przez ponad trzynaście lat była buddystką. Jej droga ku prawdzie prowadziła przez buddyjski klasztor, medytację i życie w odosobnieniu. Jednak w pewnym momencie, gdy była sama w swoim pokoju, ujrzała na ścianie cień układający się idealnie w znak Krzyża. Chrystus sam zaczął wchodzić w jej życie. Nic nie miało już być takie samo…

Fascynująca opowieść, której kanwą stało się odkrycie w 1993 roku w górach Ałtaju na Wyżynie Ukok zamarzniętych i doskonale zachowanych zwłok młodej dziewczyny sprzed dwóch i pół tysiąca lat.

Hinduizm w jego ciągłości i różnorodności Czym jest hinduizm? Czy da się go określić poprzez odniesienie do systemu kastowego i praktyki wegetarianizmu, czy też przez bezwzględny szacunek dla wszystkich istot żyjących aż po cześć oddawaną krowie. Albo może przez pojmowanie zewnętrznego świata materialnego jako iluzji, której ulega człowiek? Czy istotę hinduizmu określa pełne uznanie autorytetu ksiąg Wedy czy bezwzględne przestrzeganie reguł kastowych albo może wiara w istnienie wiecznej jaźni ataman, przechodzącej stały cykl wcieleń sansara. Odpowiedź na te pytania nie jest prosta nawet dla wybitnych znawców przedmiotu. Tym większe uznanie należy się brytyjskiemu uczonemu, wykładowcy sanskrytu na uniwersytecie w Edynburgu, Johnowi L. Brockingtonowi, za niezwykle jasne i kompetentne wprowadzenie do hinduizmu. Autor ukazuje dzieje tej religii począwszy od Wed po wyłaniające się z niej heterodoksyjne nurty buddyzmu i dżinizmu. Omawia podstawowe systemy filozoficzne hinduizmu i zakres wpływu myśli europejskiej. Ukazuje całe bogactwo i różnorodność tradycji hinduistycznej, która zachowuje swą tożsamość w ciągłości jej podstawowych wątków.

Radosław Kossakowski, doktorant w Instytucie Socjologii UMK w Toruniu. Jego zainteresowania akademickie koncentrują się na zagadnieniach związanych z kulturą konsumpcyjną oraz tzw. zachodnim buddyzmem. Dotychczas opublikował kilkadziesiąt prac akademickich i popularnonaukowych, m.in. w ?Studiach Socjologicznych?, ?Kulturze i Społeczeństwie?, ?Przeglądzie Religioznawczym?, ?Humanizacji Pracy?, ?Kulturze i Edukacji?, ?Odrze?, ?Przeglądzie Powszechnym? i w tomach zbiorowych. Podstawowe pytanie, jakie stawia sobie autor brzmi: czym jest zachodni (a zatem również polski) buddyzm? Czy jest to rodzaj ?denominacji? ? nowoczesnej formy dobrowolnego, indywidualistycznego i pluralistycznego stowarzyszenia religijnego? Czy buddyzm w jakichś aspektach można porównywać do tzw. ?ponowoczesności?? Ostatnio na polskim rynku wydawniczym ukazuje się bardzo wiele prac na temat buddyzmu, ale to ujęcie wydaje się być wyjątkowo oryginalne. Z recenzji dr hab. Marty Kudelskiej

Bhagawadgita, najwyższe osiągnięcie duchowości indyjskiej i jeden z najważniejszych tekstów filozoficznych świata, uchodzi za przewodnik życiowy dla mędrców i zwykłych ludzi. W prostych słowach ukazuje konsekwencje ludzkich wyborów oraz różne ścieżki prowadzące do wyzwolenia.

Tybetańskie księgi klasztorne są niezwykle ważnym, mało znanym i owianym szczególna magią fragmentem światowego dziedzictwa kulturowego. Rozproszone po kolekcjach i muzeach całego świata stanowią dla naukowców bezcenne źródło informacji o odizolowanej przez stulecia od reszty świata krainie lamów. Książka przybliża proces powstawania tybetańskich ksiąg klasztornych, opowiada o ich funkcji w społeczeństwie tybetańskim, zapoznaje ze współczesnymi naukowymi metodami odczytywania zawartych w nich informacji. Czytelnik znajdzie również opracowanie polskich zbiorów ksiąg tybetańskich i pozna historię zaginionej "kolekcji Pandera".

Książka "pierwszego kontaktu" o ZEN. Zapis wykładów wygłoszonych podczas tygodniowego sesin (odosobnienia, kursu zen), który odbył się w Japonii pod kierunkiem Hugo M. Enomiya-Lassalle'a. Autor wprowadza czytelnika w tajniki medytacji zen: poczynając od porządku dnia, milczenia, oddychania, prawidłowej postawy ciała, poprzez znaczenie postawy wewnętrznej, formy medytacji, trudności związane z "nie-myśleniem", znaczenie pracy z mistrzem, aż po oświecenie, które jest celem medytacji zen. Prezentując kolejne stopnie towarzyszące medytacji w drodze do oświecenia autor zestawia medytację zen z mistyką chrześcijańską. W tekst wplecione zostały liczne cytaty z tradycji mistycznej Wschodu i Zachodu, a całość opatrzona zdjęciami w estetyce zen. Książka posiada aneks obejmujący m.in.: proste ćwiczenia rozluźniające i rozciągające; postawę ciała podczas medytacji, oddychanie, rozkład dnia podczas sesin, wreszcie cenny słowniczek podstawowych pojęć zen. o. Hugo M. Enomiya-Lassalle, jezuita, mistrz duchowości ignacjańskiej i zen, w jego naukach łączą się duchowe tradycje Wschodu i Zachodu. Uważał, że praktykowanie zen wyostrzyło jego spojrzenie na chrześcijański dogmat. Przeżył wybuch bomby atomowej w Hiroszimie, był inicjatorem budowy Świątyni Pokoju w tym mieście. Założył własny ośrodek medytacyjny koło Tokio, gdzie nauczał zen. Fragment książki       Nowy rytm życia       Będziecie wstawać o czwartej rano, a już dwadzieścia minut później zacznie się pierwsza runda medytacji (patrz Aneks, porządek dnia w Japonii, s. 115). W każdym zendo (sali do medytacji zeń) mogą panować jednak nieco inne zwyczaje, zależne od miejscowych warunków i tradycji. Chciałbym podać skrajny przykład z naszego pierwszego sessbin (kilkudniowy okres duchowego skupienia) w Sbinmeikutsu. Uczestnicy wstawali o trzeciej, a już o trzeciej pięć musieli siedzieć w postawie medytacyjnej na swoich miejscach. Nie było zatem czasu na jakiekolwiek rozproszenie. My dajemy dwadzieścia minut na przygotowanie się, co w zupełności wystarcza każdemu na poranną toaletę. Mężczyźni spokojnie mogą na czas sesshin zapuścić brodę. Nikomu to nie będzie przeszkadzać. U mistrza Harady w świątyni Hosshinji golenie się było nawet surowo zabronione, ponieważ odwracałoby uwagę.       Nie troszczcie się o rzeczy i sprawy nieistotne. Ważne jest tylko to, żebyście zawsze byli punktualni. Wieczorem idźcie spać jak najwcześniej, ponieważ wstajecie tak rano. Byłoby dobrze, gdyby wszyscy kładli się spać i wstawali jednocześnie. Niech nie zdziwi was poranne uderzenie w gong. Ten dźwięk przypomina, że za pięć minut musicie być na swoich miejscach. W klasztorach zeń - zgodnie z tradycją - czas odmierza dźwięk gongu. Trzymamy się tego i tutaj.       Każdy z was na sesshin dostanie jakąś pracę, samu. Sprzątając pokoje i korytarze, pomagając w kuchni, pracując w ogrodzie czy robiąc cokolwiek innego, trwajcie zawsze w medytacyjnym skupieniu na wykonywanej czynności. Praca również będzie się zawsze zaczynać i kończyć gongiem. Jeśli skończycie wcześniej, poszukajcie sobie jakiegoś innego zajęcia do czasu, aż rozlegnie się gong.       Jeśli chodzi o jedzenie podczas sessbin, powinniście się ograniczyć do około dwóch trzecich waszej zwykłej porcji. Żeby medytować, nie trzeba pościć, zwłaszcza że potrzebujecie sił do wykonywania przydzielonej wam pracy.       Ludzie zaczynają się interesować medytacją zeń z bardzo różnych powodów. Jedni wchodzą na drogę zeń, bo chcą być zdrowsi fizycznie lub psychicznie. Inni - pogłębić życie religijne, wiarę lub modlitwę. Idąc pilnie i wytrwale drogą zeń, zawsze osiąga się dobre rezultaty. Nie sposób przewidzieć, jak się to objawi. Zeń jest drogą i skutki podążania nią niekoniecznie odczuwane są od razu. Niektórzy ludzie już podczas pierwszego sessbin osiągają oświecenie. Ale są też tacy, którzy siedzą ponad dziesięć lat, a jeszcze nie przeżyli oświecenia. Nie oznacza to jednak, że ci ostatni nigdy nie doświadczą czegoś intensywniejszego. Jeśli uprawiacie medytację zeń na poważnie, możecie być pewni, że na pewno was to wzbogaci.       W czasie wspólnych posiłków niech każdy koncentruje się na sobie. Musicie zrezygnować z tradycyjnych grzeczności przy stole. Nie interesujcie się sąsiadami. Skupiajcie się na koanie, oddechu, na drodze do swojego wnętrza.       Przypomniała mi się historia o pewnym mistrzu ceremonii herbaty, który podejmował gościa z Ameryki. Kiedy mistrz przygotował herbatę, Amerykanin powiedział: „Proszę mi teraz dokładnie wszystko objaśnić, co i dlaczego pan zrobił". Na to mistrz odrzekł: „Czy smakowała panu herbata?". Amerykanin: „Ach, tak, była znakomita". „To wszystko" - odparł mistrz. Nie należy zbytnio skupiać się na szczegółach, żeby nie przegapić tego, co istotne. ZEN. Praktyczne wprowadzenie do medytacjiSpis treści Kim był Hugo Makibi Enomiya-Lassalle 8 Od autora 10 Od wydawców 11 Dzień 1. Milczenie • Siedzenie • Oddychanie • Niemyślenie 13 Nowy rytm życia 14 Wspólnota milczenia 16 Duchowe kierownictwo: dokusan i teisho 16 Postawa ciała 18 Oddychanie jako droga do uważnego niemyślenia 19 Trudność niemyślenia 20 Dzień 2. Koan • Shikantaza • Mistrz • Wspólnota 21 Praca z koanami 22 Koan Mu 24 Shikantaza - skoncentrowana przytomność umysłu 25 Kierownicza rola mistrza zeń 26 Medytacja zeń we wspólnocie 29 Dzień 3. Pokusa • Ogląd istotowy • Małe oświecenie 33 Makyo: wtargnięcie psychiki do ducha 34 Droga do oglądu istotowego 37 Widzenie Boga według Ruysbroecka 39 Zanmai: znak zbliżającego się oświecenia 42 Działanie medytacyjne 44 Tylna strona ducha 46 Dzień 4. Zanurzenie się w medytacji • Asceza • Siła ducha • Codzienność 47 Proces zanurzania się w medytacji 48 Konieczność wejścia w siebie 51 Asceza dawniej i dzisiaj 53 Joriki i chi-e: siły duchowe 55 Świadomość i nieświadomość w życiu codziennym 56 Dzień 3. Rozważanie • Poznanie mistyczne • Praźródło • Absolut 59 Dyskurs i intuicja 60 Rozważanie a medytacja 62 Absolutna pustka: w drodze do absolutu 64 W poszukiwaniu duchowego praźródła 65 Porównanie mistyki chrześcijańskie) i zeń 67 Nowa świadomość poza zwykłymi stanami świadomości 70 Dzień 6. Wysiłek • Oczyszczenie • Oświecenie • Co dalej 71 Wysiłek przed oświeceniem i po oświeceniu 72 Wartość ciała: przeciwko dualizmowi 73 W labiryncie dróg oczyszczenia 74 Zestawienie chrześcijańskiej kontemplacji i oświecenia w zeń 76 Co dalej? 80 Dzień 7. Satori • Lęk przed śmiercią • Dojrzałość • Doświadczenie Boga 81 Oświecenie: gdy milkną słowa 82 Śri Ramana Maharyszi: uwolnienie od lęku przed śmiercią 83 Przeżycie: Ach, to jestem ja 85 Gwałtowność przeżycia satori 86 Weryfikacja satori 88 Satori: droga do ludzkiej dojrzałości 90 Satori: droga do doświadczenia Boga 93 Aneks: Ćwiczenia • Materiał ilustracyjny • Słowniczek • Publikacje • Źródła • Indeks 95 Droga do prawidłowego siedzenia (zazen) 96 Droga do prawidłowego oddychania 110 Droga do prawidłowej postawy wewnętrznej 112 Porządek dnia w czasie sesshin 115 Słowniczek 116 Publikacje 120 Źródła 120 Indeks 124

Umysł poza śmiercią opiera się na naukach przedstawionych w 2002 roku w San Antonio w Teksasie, gdzie Dzogczen Ponlop Rinpocze wystąpił z czternastoma wykładami na temat sześciu bardo, czyli przejściowych stanów egzystencji. Przedstawiony tutaj rozszerzony tekst zawiera oryginalne nauki wraz z dodatkowymi komentarzami Rinpoczego, przeznaczonymi specjalnie dla tej książki. „Opowieść, którą teraz zaczynamy, to opowieść o naszych ciałach i umysłach, narodzinach i śmierci oraz o niepodważalnej prawdzie egzystencji ludzkich istot. Chociaż wszyscy znamy fakt nieuchronności śmierci, to w rzeczywistości rzadko stajemy z nim twarzą w twarz. Chociaż nie mamy chęci konfrontować się ze śmiercią ani ze strachem, który wywołuje, uciekanie od tej niewygodnej prawdy nic nam nie pomoże. W końcu rzeczywistość i tak nas dopadnie. Jeżeli przez całe swoje życie będziemy ignorować śmierć, pojawi się ona jako nieprzyjemna niespodzianka. Na łożu śmierci nie będzie już czasu na naukę tego, jak radzić sobie z tą sytuacją, nie będzie czasu na rozwijanie mądrości i współczucia, które mogłyby nas skutecznie przeprowadzić przez terytorium śmierci. Będziemy musieli, najlepiej jak tylko potrafimy, skonfrontować się z tym wszystkim, co wtedy napotkamy — i to będzie prawdziwa gra hazardowa.” (z Wprowadzenia) Dzogczen Ponlop Rinpocze, urodzony w 1965 w roku w Sikkimie, uznawany jest za jednego z czołowych uczonych i mistrzów medytacji swojego pokolenia w tradycji ningma i kagju buddyzmu tybetańskiego. Cechuje go przenikliwy intelekt, poczucie humoru i przejrzysty styl nauczania. Biegle posługuje się j. angielskim i doskonale zna zachodnią kulturę i technikę. Rinpocze jest także znakomitym kaligrafem, artystą plastykiem i poetą.