Apolonia Ptak jest poetką, reportażystką i malarką w jednej osobie. Te trzy żywioły ponownie dochodzą do głosu w jej najnowszej książce zatytułowanej „Trójkąt czworoboczny”. W opowiadaniach o konkretnych osobach zagarnia rozsypane okruchy cudzych i własnych dni, by je ocalić od zapomnienia. Układa odłamki życia opisywanych osób.
Autorka we wstępie przyznaje, iż „ta opowieść jest tylko szkicem kilku ludzkich sylwetek, ledwo zakreślonym moją słabą dłonią. To tak, jakby uchylić cudze drzwi, wejść do środka nie wytarłszy butów, a potem wycofać się bez słowa. Albo śnić, obudzić się i zapamiętać tylko fragmenty. Pokuszę się jednak, aby przedstawić wspomniane sylwetki w nieprzyzwoicie krótkim zarysie, świadoma, że każdy człowiek zasługuje na o wiele obszerniejszą księgę i nie zawsze prawdziwą. Sięgając do wielu źródeł pisanych cudzą ręką, łatwo można wykrzywić prawdę. Wybrałam więc tylko te obrazy i słowa, które odebrałam w bezpośrednim spotkaniu z człowiekiem. Przez szacunek dla niego – myślę. Może tak jest najlepiej? Ale czy naprawdę? A może tylko zaznaczyć ślad czyjejś obecności? Błysk istnienie w niezmierzonej przestrzeni. Póki się pali ta iskierka”.
Książka Apolonii Ptak stanowi konstelację krótkich tekstów, które pod względem gatunkowym są opowiadaniami, niejednokrotnie pisanymi prozą poetycką. Jest to czuła i osobista podróż przez uwewnętrzniony świat, własną pamięć i wspomnienia. Obserwacja życia codziennego i bliskość natury stają się dla autorki punktem wyjścia do refleksji metafizycznej.
Wspomnienia nauczycielki pracującej w podkrakowskich szkołach w latach pięćdziesiątych i sześćdziesiątych ubiegłego wieku. Znajdują się w niej celne spostrzeżenia i refleksje dotyczące ówczesnych warunków życia i pracy w tym środowisku, jak również opis relacji między kierownictwem szkoły, nauczycielami, rodzicami i uczniami. Jest to świat miniony, ale wart poznania. Walorem książki jest jej autentyzm i interesujący, wciągający czytelnika, sposób prowadzenia narracji.
Apolonia Ptak - urodzona 16 sierpnia 1933 roku w Janówce. Prozaiczka, reportażystka, poetka, malarka, emerytowana nauczycielka, od roku 2001 członkini Stowarzyszenia Pisarzy Polskich. Debiutowała w "Kulturze". Uprawia rzadki obecnie gatunek "prozy myśliwskiej".
W swoich reportażach opisuje także powojenne walki zbrojnego podziemia z siłami podległymi Urzędowi Bezpieczeństwa PRL. Prywatnie: malarka krajobrazów i portretów. Członkini Koła Łowieckiego. Niestrudzona wędrowniczka po leśnych ostępach i górskich szlakach.
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
