Polecamy całą serię najlepszych książek psychologicznych. Znajdziecie tu najciekawsze i najbardziej popularne poradniki i podręczniki. Setki tytułów, do których chętnie się wraca. Polecamy szczególnie książkę psychiatry Viktora Frankla, która opisuje jego traumatyczne przeżycia z obozów koncentracyjnych podczas II wojny światowej oraz podstawy jego metody leczenia zaburzeń psychicznych. To jedna z najbardziej wpływowych książek w literaturze psychiatrycznej. Ponadto proponujemy również słynną książkę autorstwa Cialdini Robert B.To znakomita książka z dziedziny psychologii społecznej, prezentująca techniki wywierania wpływ na ludzi.
"Cierpienia młodego Wertera"Johann Wolfgang Goethe
Urodził się 28 sierpnia 1749 roku we Frankfurcie nad Menem, zmarł 22 marca 1832 roku w Weimarze. Pochodził z zamożnej mieszczańskiej rodziny. Po studiach prawniczych w Lipsku i Strasburgu wyjechał na praktykę adwokacką do Wetzlar, gdzie w 1722 poznał Charlottę Buff i jej narzeczonego Christiana*-Kestnera. Historia miłości do tej kobiety stała się kanwą utworu Cierpienia młodego Wertera.
Czyta:Paweł Kutny
Kiedy Lucy Brennan, trenerka fitness z Miami Beach, rozbraja bandytę ścigającego dwóch przerażonych bezdomnych, policja i kamery serwisów informacyjnych depczą jej po piętach i w ciągu paru godzin Lucy staje się bohaterką mediów. Jedynym świadkiem tego zdarzenia jest pogrążona w depresji i cierpiąca na nadwagę Lena Sorensen, która dostaje obsesji na punkcie Lucy i zapisuje się na jej zajęcia, choć wydaje się, że jest bardziej zainteresowana ciałem trenerki niż swoim własnym. Kiedy dwie kobiety zbliżają się do siebie, nie mogąc uwolnić się od myśli o życiu seksualnym sióstr syjamskich, zaczynają się prawdziwe problemy...
W ordynarnej i agresywnej trenerce Lucy Brennan i biednej, podatnej na manipulację Lenie Sorensen Irvine Welsh powołał do życia dwie niezapomniane bohaterki, tworząc jeden z najdziwniejszych, sadomasochistycznych i paranoicznych duetów we współczesnej literaturze. Ukazując morderstwo, deprawację i zemstę - i serwując zaiste ogromną dawkę jedzenia i seksu - Życie seksualne bliźniąt syjamskich koncentruje się na dwóch wielkich obsesjach naszych czasów - jak wyglądamy i gdzie żyjemy - opowiadając historię tak bulwersującą i mroczną, że przyćmiewa jasne słońce Florydy.
Czasem człowiek ucieka od szczęścia. Obawia się swoich marzeń i pragnie posłać własne uczucia do diabła. Ludzie jawią mu się jako odrażające istoty, a świat to przygnębiająca galeria ukazująca arcydzieła upadku moralności.
Właśnie tak wygląda życie Marka. Mężczyzna nie dogaduje się z rodzicami, bratem, siostrą, ludzi traktuje instrumentalnie. Nie ma stałego zatrudnienia, mieszka z psem, którego nie lubi… i absolutnie nie wierzy w możliwość zmiany.
Na obiedzie rodzinnym poznaje Różę. Pod wpływem kobiety Marek podejmuje duchową walkę, dzięki czemu budzi się do życia ktoś zupełnie inny – ktoś kto potrafi kochać i współczuć, i który w plątaninie codzienności próbuje dokonać właściwych wyborów, aby odnaleźć własne człowieczeństwo.
Eva Illouz w sposób śmiały i twórczy, nadto klarowny, porusza podstawowe zagadnienia współczesnej kultury. Wychodzi w swoich rozważaniach od zaskakującej tezy, że kapitalizm ukształtował intensywną kulturę uczuć i emocji ? w miejscu pracy, w rodzinie i we wszelkich rodzajach więzi społecznych. Co więcej, jeśli stosunki ekonomiczne w coraz to większej mierze determinowane są przez czucia, to również o sferze uczuć da się stwierdzić, że wszechogarniająca sfera ekonomii odciska na nich swoje piętno. Tę swoistą zależność Illouz określa jako ?kapitalizm emocjonalny? i tropi go w rozmaitych dziedzinach i na różnych poziomach relacji społecznych.
?Kapitalizm emocjonalny? wykształcił kulturę emocjonalną, w której nacisk na uczucia rozbija tradycyjny podział na pozbawioną emocji sferę publiczna i naładowaną uczuciem sferę prywatną. Następuje przemieszanie i złączenie (niekiedy przeciw sobie) dyskursów i praktyk emocjonalnych z ekonomicznymi ? uczucia stają się elementem zachowania ekonomicznego, a życie emocjonalne, zwłaszcza warstw średnich, podporządkowuje się logice ekonomii. Konsekwencją jest urzeczowienie sfery uczuciowej i emocjonalizacja sfery publicznej.
Gdyby ktoś zapytał, czym jest ta powieść, odpowiedziałbym bez namysłu: Świętym Symbolem Chrześcijan przez jedne silne ramiona stawianym do pionu, przez inne sprowadzanym do poziomu. Pamiętnym konfliktem pod Pałacem Prezydenckim ukazanym z perspektywy pokładu statku pasażerskiego Europa Palace zmierzającego z Wenecji na grecką wyspę Korfu. Portretem ludzi „idei”. Groteskową wizją walki o „jedyną słuszną rację”. Trzecią stroną w dwustronnym konflikcie. Spisaną na nowo kroniką upadku człowieka, który od wieków niezmiennie upodobanie odnajduje w górnolotnych hasłach ustanawianych przy użyciu siłowych rozwiązań. Jest też tragikomiczną opowieścią o ludziach próbujących odnaleźć utracony spokój podczas morskiej podróży, która dla kilku z nich zakończyć ma się w sposób najsmutniejszy z możliwych. Najnowsza powieść Sławomira Łuczaka – autora m.in. „Archipelag Rynek"”, „Chłopców”, „Polski” i „Namiętności w miejscu publicznym” skrzy się humorem, zdumiewa precyzją słowa
Mara Dyer wierzyła, że może uciec od przeszłości. To nieprawda. Myślała, że jej problemy istnieją tylko w jej głowie. Nie tylko. Była pewna, że po wszystkim, co przeszli, jej ukochany nie będzie miał przed nią więcej tajemnic. Myliła się. Druga część fascynującej trylogii, w której prawda ciągle się zmienia, a wybory mogą okazać się zabójcze.
Bestseller wydany w 31 krajach!
W Niemczech – 2 000 000 egzemplarzy!
W Hiszpanii – 53 wznowienia!
Czy trzeba zostać mrówką, żeby nauczyć się być człowiekiem?
Na to pytanie musi odpowiedzieć sobie sławna prezenterka telewizyjna,
która po śmierci odradza się jako mrówka i w kolejnych
wcieleniach zbiera dobrą karmę dobrymi uczynkami, po to, żeby
odpokutować swoje winy i odnaleźć szczęście.
„Dzień, w którym umarłam, nie bardzo był przyjemny. I to wcale nie
z powodu śmierci. Jej udało się zająć dopiero szóste miejsce w rankingu
najgorszych momentów całego dnia...” – zaczyna swoją opowieść
Kim – trzydziestodwuletnia kobieta sukcesu. Najsławniejsza
prezenterka telewizyjna, żona mężczyzny idealnego i matka cudownej
pięciolatki.
Najgorszy moment numer jeden nastąpił po jej nagłej śmierci, kiedy
to ogromna mrówka, która przedstawiła się jako Budda, poinformowała
Kim, że ponieważ nie była dobra dla innych, odrodziła się jako
mrówka. I teraz ma się postarać być lepsza.
I dalej Kim opowiada, jak to w kolejnych wcieleniach zbierała dobrą
karmę dobrymi uczynkami. Historia zabawna, absurdalna, galopująca
przez coraz bardziej nieprzewidywalne zdarzenia i kolejne progi
reinkarnacji. Przez różne kraje i światy podziemne. Mamy tu Casanovę
w różnych wcieleniach i Buddę. Wielki świat i świat zwykłych ludzi.
Zaskakujące światy owadów i czworonogów… I wiele, wiele wielkich
miłości…
„Rzadkie połączenie lektury tak przyjemnej i tak mądrej”.
„DER SPIEGEL”
Marną karmę czyta cały świat. To powieść do czytania, do myślenia
i dla rozrywki. Wśród salw śmiechu i łez wzruszenia łatwiej jest
przyznać się przed sobą, że po to, żeby być szczęśliwym, trzeba być
dobrym i docenić dobro, które mamy.
DAVID SAFIER to jeden z najbardziej znanych niemieckich scenarzystów,
nagrodzony słynną Emmy Award i autor 5 powieści sprzedanych
w Niemczech w 4 000 000 egzemplarzy.
„Pośrodku żydowskiego znalazłem się żartu” Roth jest najodważniejszym pisarzem w Stanach Zjednoczonych. Jest odważny moralnie, odważny politycznie. Portnoy jest częścią tej odwagi. Cynthia Ozick, „Newsweek” Premiera trzeciej powieści Philipa Rotha w styczniu 1969 roku wzburzyła literackim światem – chodziło o główną postać, która, choć fikcyjna, rozpaliła emocje czytelników. Alexander Portnoy – rocznik 1933, urodzony w Jersey City w rodzinie żydowskiej, IQ 158 – leży na kozetce u psychoterapeuty. Akapit za akapitem, kartka za kartką bezlitośnie rozlicza się z historią własną i rodziny. Z matką, której czujne oko chciałoby dopilnować wszystkiego, zwłaszcza tego, co syn je i co z siebie wydala. Z ojcem, od początku dziejów cierpiącym na niestrawności. Z rodzicami w ogóle, bo „Żyd, którego rodzice żyją, jest na ogół biorąc bezradnym niemowlęciem!”. Próbując wydostać się z rodzinnej niewoli, Alex wpada w inną niewolę – w sidła kompulsywnych erotycznych fantazji. Wyznania Alexa to przełomowy monolog w dziejach literatury amerykańskiej i światowej. Dla jednych stał się pokoleniowym manifestem. Inni zobaczyli w nim wspaniale ironiczny tekst, w którym tyrady na temat seksualności nie wykluczają rozważań o polityce i religii. Portnoy – postać stworzona pół wieku temu – wszedł do kanonu literackich bohaterów, ale nadal pozostaje młody. Zastanawia, drażni, pobudza do myślenia. Kompleks Portnoya znalazł się na liście stu najlepszych anglojęzycznych powieści XX wieku sporządzonej przez Modern Library i na liście stu najlepszych anglojęzycznych powieści lat 1923–2005 magazynu „Time”. Publikacja Kompleksu Portnoya otwiera nową serię dzieł pisarza przygotowaną przez Wydawnictwo Literackie – wyłącznego wydawcę Philipa Rotha w Polsce.
Wreszcie Teodor Czerestwienski zaczął: „Czasem wydaje mi się, że rozumiem wszystko, czasem, że nic. Oczywiście, tobie zależy na tej ziemi w sensie jak najbardziej dosłownym, bo jej kawałek jest twoją rodzinną własnością od kilku wieków, i także w przenośnym, bo uważasz, że to twój kraj. Ukraińcy mówią, że to wyłącznie ich kraj i macie iść stąd precz. Ale na dobrą sprawę ty i tobie podobni nie jesteście nikim innym, jak Ukraińcami. Czy też Rusinami. W końcu to jedno i to samo. Nie o nazwę przecież chodzi. W którymś tam pokoleniu zmieniliście wyznanie, najczęściej zaś język, czasem i to, i tamto równocześnie, nie przestaliście jednak być Rusinami. Jesteście więc wy, mówiący po polsku - dawna szlachta czy chłopi, wszystko jedno - autentycznymi synami tej ziemi. Zatem o co nienawiść? O język? Też nie. (…) Nie język zatem ani narodowość rozgranicza. Myślałem dawniej, że nędza i bogactwo. (…) Więc i ten podział: nędza - bogactwo, niczego nie wyjaśnia. (…) Może przyczyna tego, co tu się dzieje, tkwi gdzie indziej? Może jak mozaika składa się z wielu elementów, których nie umiem poskładać?. (fragment książki) Włodzimierz Odojewski (ur. 1930) - prozaik, eseista, dramaturg. W latach 1961-68 kierownik Studia Współczesnego Teatru Polskiego Radia; w latach 1971-2013 mieszkał w Monachium, obecnie w Warszawie. Był szefem działu kulturalno-literackiego Rozgłośni Polskiej Radia Wolna Europa. W swej twórczości powraca do losów Polaków wywiezionych do ZSRR w czasie II wojny światowej. Opublikował m.in. powieści: Wyspa ocalenia, Czas odwrócony, Zasypie wszystko, zawieje…, Oksana, Bez tchu; tomy opowiadań: Kwarantanna, Zmierzch świata, Zabezpieczanie śladów, Zapomniane, nieuśmierzone..., Jedźmy, wracajmy..., …i poniosły konie. Jest laureatem wielu nagród, m.in.: Nagrody im. Tadeusza Borowskiego (1951), Fundacji im. Kościelskich (1966), Fundacji im. Alfreda Jurzykowskiego (1974), Nagrody im. Stanisława Vincenza (1989), polskiego PEN Clubu (1996) oraz Dorocznej Nagrody Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego (2006).
Dziesięcioletni Borys, chłopiec z patologicznej rodziny, zostaje oddany wraz z rodzeństwem do domu dziecka w prowincjonalnym mieście Polski. Dzień po dniu, miesiąc po miesiącu Borys relacjonuje wydarzenia, których jest uczestnikiem lub świadkiem, opowiada o świecie wynaturzonym i nieludzkim, w którym jednak się żyje, je, śpi, chodzi do szkoły, podejmuje pierwsze decyzje, po raz pierwszy kocha… W tle widać zmieniającą się Polskę. Groza przeplata się ze wstrętem, wzruszenie z dojmującym poczuciem bezradności. Przez ten „czarny świat” bohater przenosi jednak swoją szczególną wrażliwość i, co najważniejsze, nadzieję. Jak przeżyć piekło? Debiut Maślanki pokazuje nieopisane jeszcze w najnowszej literaturze rejony: Polska lat 80. i początku 90. widziana z perspektywy dziecka. Porażające, miejscami śmieszne i psychologicznie bardzo prawdziwe. – Justyna Sobolewska Mariusz Maślanka (ur. 1975), pisarz i artysta malarz. Wychowywał się w domu dziecka. Potem włóczył się po Polsce. Autor książek: Kroki, Na imię mam Jestem, Jutro będzie lepiej.
Fascynujący thriller psychologiczny.
Kiedy Iiris, dziennikarka z Helsinek, dowiaduje się o zdradzie męża, całe jej bezpiecznie uporządkowane życie nagle traci sens. Wyjeżdża do Olkikumpu na dalekiej prowincji, skąd pochodzi jej ojciec, by przygotować reportaż o składowaniu odpadów radioaktywnych w dawnej kopalni miedzi. Na miejscu nieoczekiwanie trafia na ślad mrocznej rodzinnej tajemnicy. Dzięki odnalezionym po latach listom i fotografiom ożywają wspomnienia z przeszłości – płomienne uczucia, miłość i nienawiść, zdrada, zemsta, szaleństwo, wreszcie śmierć. Iiris nie tylko odkrywa niezwykłą historię swojej rodziny, ale i prawdę o sobie.
Niech się rozpęta burza to pełen napięcia thriller psychologiczny, poruszająca historia miłosna, a także epicka opowieść o życiu w burzliwych latach trzydziestych jednej z najpopularniejszych fińskich pisarek.
Fantastyczny zbiór opowieści, pisanych w pierwszej osobie, które zaludnia plejada różnorodnych postaci. Spotkamy tu sekretarkę medyczną, brydżystę, onkologa, starą ciotkę, młodego mężczyznę, który wierzy, że jest Céline Dion, synów i ojców, żony i kochanki, kochanków, z których każde odgrywa raz jedną, raz drugą rolę, jak w życiu. Efektem jest doskonała przeplatanka ludzkich losów. Yasmina Reza dotyka najistotniejszych kwestii naszego życia: miłości, przemijania, śmierci, przyjaźni, wstydu, odwagi, smutku, samotności, szczęścia, rezygnacji. Autorka jest prawdziwą mistrzynią – książka jest zabawna, wzruszająca, głęboka. Yasmina Reza odmalowuje coś w rodzaju balzakowskiej komedii ludzkiej, ukazując w bardzo sugestywny sposób ludzkie słabości, pragnienia, irytujące przywary. Każda z tych historii mogłaby z powodzeniem zostać odegrana na scenie jako błyskotliwy monolog.
"Siedem wzgórz Katowic" - powieść, w której, niczym o wschodzie
słońca, wyłaniają się z mroku nocy kolejne miejsca, zdarzenia i osoby
związane z Katowicami, w których główny bohater próbuje odnaleźć w
sobie siłę by móc udźwignąć odpowiedź na dręczące go pytanie...
W swojej debiutanckiej powieści autor zmaga się z tym, co wyłania się
z naszej codzienności w momentach, kiedy, zwracając się ku samym sobie,
nie posiadamy już sił by skrywać to, co w nas prawdziwe.
Równocześnie odnajdziemy w książce żywy i tchnący niespotykaną głębią
opis Katowic, rodzinnego miasta autora.
Spacerujemy po panewnickiej kalwarii. Jest chłodny jesienny wieczór. Na dróżkach kładzie się powoli zmrok. Dochodzimy do drugiej stacji, kiedy sięga do torebki i pokazuje mi zdjęcie, na którym, niczym awanturnicy akrobacji na rusztowaniach nowojorskich drapaczy chmur, pozują budowniczowie panewnickiej bazyliki. Prężą się na rusztowaniu złożonym z paru ledwo skleconych desek, okalających figurę świętego Franciszka, którą dopiero co zamontowano na szczycie kościoła. Niczym wróble, które rozsiadły się na konarach rozłożystego drzewa. Są uśmiechnięci, radośni, ćwierkają. Uwili już swoje gniazda w cieniu dorodnego drzewa i czerpią soki z jego mocnych korzeni. Tak, święty Franciszek każący do ptaków. Gdyby troszeczkę się wyciszyć, usłyszelibyśmy drugą legendę Liszta. Czuję szarpnięcie za rękaw – Niech Pan spojrzy. Jeden właśnie się zerwał. Teraz, przed chwileczką. Nie widział Pan, ale Pan czuje? W jaki sposób? Zdjęcie w Pana ręku zadrżało od podmuchu? – Poprawiam cingulum i ponownie patrzę na zdjęcie. Jak oni się tam dostali? Na szczyt nie prowadzą żadne drabiny, nie ma lin, niczego. Jak oni zdołają stamtąd zejść, a może nie zejdą już nigdy, na zawsze żyjąc przy boku ubogiego brata z panewnickiej bazyliki? Tutaj zawsze ciągnęli ludzie. Przyjeżdżali, patrzyli na bazylikę i już zostawali. Tak po prostu, chyba niczego nie rozumiejąc. Bracia opowiadają zwiedzającym kościół, że można wejść do środka figury i spojrzeć na świat oczami świętego Franciszka. Szkoda, że zawsze albo jest zła pogoda, albo furtian dzierżący klucze gdzieś zniknął. Może zobaczyłbym więcej, ale czy dałbym radę potem zejść na dół? Może nie chciałbym już schodzić?
Powieść Josepha Conrada (Józefa Korzeniowskiego) wydana w 1900 roku. Uważana jest za jedno z najwybitniejszych dzieł autora, w którym na pierwszy plan wysuwają się problemy moralne: kwestia honoru i poczucia odpowiedzialności, winy i jej odkupienia. 15 godzin 10 minut (2CD, Mp3) 46 rozdziałów czyta: Marek Konopczak
Głównym bohaterem powieści jest Jan Pradera, który przyjeżdża do wsi Bobrowice, gdzie mieszka jego babcia Oleńka, do pracy przy ścinaniu drzewa. Dni mijają mu dość jednostajnie na pracy, rozmowach z współpracującymi na zrębie i zabawach w "Hoplance". Czasem tylko trafi się spotkanie w watahą dzików, jakaś rozróba, czy przyjedzie objazdowa biblioteka, w której ofercie Jan znajdzie książkę "Lato leśnych ludzi". Bohater poszukuje sensu życia, w pracy, w kontaktach z poznanymi ludźmi, w rozmowach z babcią, w interpretacjach swych snów. Szuka w nich innych wartości niż te, jakie oferuje cywilizacja, od której uciekł. Jednak kiedy nadchodzi czas powrotu, znika bez śladu, nie żegnając się z nikim.
Czyta: Edward Stachura
"„Mistrzowie słowa” – wielcy aktorzy czytają wielką literaturę.
Każdy z 20 tomów zawiera bogato ilustrowaną książkę przedstawiającą sylwetkę danej aktorki czy aktora oraz krótki opis na temat pisarza i jego dzieła.
20 książek, których nie sposób było lepiej napisać, ale które można było jeszcze lepiej przeczytać.
20 wybitnych interpretacji dzieł literackich nagranych w formacie MP3."
Powieść skonstruowana w formie ponad 170-ciu listów wymienianych między sobą przez jej głównych bohaterów: Markizę de Merteuil - źródło całej pikantnej intrygi; Wicehrabiego de Valmont - dawnego kochanka markizy, pragnącego zdobyć panią de Tourvel; Cecylię de Volanges - cel intrygi markizy; Kawalera Danceny - młodzieńca zakochanego w Cecylii; Prezydentową de Tourvel oraz Panią de Volanges - matkę Cecylii. Markiza de Merteuil zamierza zemścić się na pogardzającym nią kawalerze Danceny. Wiedząc, że on kocha się w Cecylii, młodej i niewinnej dziewczynie, próbuje nakłonić wicehrabiego de Valmont, by ten uwiódł ją. Jednak de Valmont jest zbyt pochłonięty podbojem cnotliwej pani de Tourvel, by zainteresować się propozycją markizy. Wtedy ona wkrada się w łaski pani de Volanges, potem Cecylii, następnie uwodzi kawalera Danceny. Poprzez panią de Volanges psuje reputację wicehrabiemu u pani de Tourvel, na co ten poprzysięga markizie zemstę.
PONAD MILION SPRZEDANYCH EGZEMPLARZY!
Maile wysyłane przez Laurę, psychologa terapeutę, omyłkowo trafiają do Roberta. Dzięki ich lekturze dowiaduje się on kilku prawd – że kochać z otwartymi oczami to przebudzić się ze snu i zobaczyć ukochaną osobę taką, jaką jest naprawdę. To pokochać to, co nas różni, to zaakceptować partnera w pełni i pozwolić sobie odkryć się przed nim.
Autorzy inspirują do budowania związku w oparciu o potencjał świadomych zmian możliwych dla kobiety i mężczyzny. Świadomość bycia w relacji można osiągnąć poprzez wnikliwe zaangażowanie się w poznanie siebie, swoich możliwości i ograniczeń.
Być zakochanym - to kochać podobieństwa, a kochać - to zakochiwać się w różnicach.
Jorge Bucay i Silvia Salinas – autorzy książki – to doświadczeni psychoterapeuci, pracujący w podejściu Gestalt. Zgodnie z tą teorią wyjaśniają procesy rządzące naszą psychiką, uzupełniając te wyjaśnienia wiedzą z innych dziedzin.
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
