Have you ever seen something that wasn't really there? Heard someone call your name in an empty house? Sensed someone following you and turned around to find nothing? Hallucinations don't belong wholly to the insane. Much more commonly, they are linked to sensory deprivation, intoxication, illness, or injury. In some conditions, hallucinations can lead to religious epiphanies or even the feeling of leaving one's own body. Humans have always sought such life-changing visions, and for thousands of years have used hallucinogenic compounds to achieve them. In Hallucinations, with his usual elegance, curiosity, and compassion, Dr Oliver Sacks weaves together stories of his patients and of his own mind-altering experiences to illuminate what hallucinations tell us about the organization and structure of our brains, how they have influenced every culture's folklore and art, and why the potential for hallucination is present in us all, a vital part of the human condition.

Kiedy Andrea Gillies wraz z mężem, trójką dzieci i teściami przeprowadzała się do dużego wiktoriańskiego domu położonego w jednym z odległych zakątków na północy Szkocji, nie miała pojęcia, jak niezwykłe czeka ich doświadczenie. Opiekując się chorą na alzheimera teściową, Gillies towarzyszyła jej w szczególnej podróży – w przejściu z realnego świata do alternatywnej rzeczywistości demencji. Opiekunka to nie tylko opowieść o życiu w cieniu alzheimera, to także sprawozdanie z fascynującego śledztwa, które odsłania mechanizmy rozwoju choroby. To książka, która stawia przed nami najbardziej fundamentalne pytania: Kim jesteśmy? Czy nadal będziemy sobą, jeśli zostaniemy pozbawieni wspomnień? Czym jest ludzka dusza? Książkę poleca Polskie Stowarzyszenie Pomocy Osobom z Chorobą Alzheimera. „Ta książka to pamiętnik z kilku lat opieki nad chorą na alzheimera, który daje nam szansę wejścia w świat cierpiącego człowieka i zrozumienia go. To także przejmujący opis prób radzenia sobie z uciążliwymi objawami choroby i emocjami, które pojawiają się w czasie wieloletniej opieki nad bliskim. Dzięki „Opiekunce” możemy zobaczyć, jak inni radzą sobie w tym nowym, zmienionym przez chorobę świecie.” Alicja Sadowska, Prezes Polskiego Stowarzyszenia Pomocy Osobom z Chorobą Alzheimera „To nie jest dziennik młodej Brytyjki z czasu opieki nad teściową pogrążającą się w otchłani choroby Alzheimera. A przynajmniej nie tylko. To też książka o poszukiwaniu człowieczeństwa – w płatach czołowych mózgu, w hipokampie, bo przecież nie w sercu, choć – jak zauważa autorka — to ten mięsień zwykło się uważać za mieszkanie duszy. Wszystko w porządnej, niemal popularnonaukowej obudowie. To także książka o poszukiwaniu człowieczeństwa w sobie. Kiedy tytułowa opiekunka Andrea namawia chorą Nancy do zdjęcia trzech swetrów w upał albo myje ją z ekskrementów, to ważne jest, jak się z tym czuje Nancy, ale ważniejsze, jak się z tym czuje Andrea. Autorka opisuje to bez litości – dla siebie i dla czytelnika. To kawał szczerej literatury o problemach, które na początku XXI wieku dotykają miliony ludzi. Naprawdę współczesna literatura.” Wojciech Staszewski, autor książki „Ojciec.prl” „Głęboko poruszająca.” Daily Mail „Wspaniała książka – szczera, niepokojąca, pełna czułości, czasem złości, często zabawna. Autorka zabiera nas w świat demencji, dociekając, co to znaczy być człowiekiem.” Deborah Maggach „Przejmująco szczera opowieść.” Daily Express „„Opiekunka” to inteligentnie napisana książka, która wymyka się klasyfikacjom. Gillies z ujmującą szczerością opisuje zarówno codzienne sytuacje, jak i momenty, kiedy fale gwałtownych emocji, złości i poczucia winy rozbijają pozory, że dajemy sobie radę.” The Times Literary Supplement „Relacja Andrei Gillies z życia z osobą chorą na alzheimera to idealne połączenie żywej narracji z taką dawką wiedzy, którą czytelnik się nie udławi. To fantastyczna książka – bardzo realistyczna, ale doprawiona czarnym humorem.” Jo Brand „To jedna z najbardziej poruszających i najważniejszych książek, jakie przeczytałem o chorobie Alzheimera.” John Bayley „Przemyślana, pouczająca i prawdziwa (…) bardzo dobra i bardzo potrzebna książka.” Sir Richard Eyre „Niewiarygodnie wnikliwa (…), rozpaczliwie szczera książka. (…) Andrea Gillies jest błyskotliwą prozaiczką, która z poetycką swobodą sięga po metaforę i ma cięty dowcip zrodzony ze złości i smutku.” Prof. Raymond Tallis „W „Opiekunce” znajdziemy nadzieję, człowieczeństwo i poświęcenie.” The Catholic Herald „Najbardziej poruszające w Opiekunce jest to, w jaki sposób Gillies przedstawia coraz większą presję, której doświadczają opiekunowie w związku z rozwojem choroby, kiedy pacjent, któremu początkowo zdarzało się o czymś zapomnieć, nie pamięta już ważnych wydarzeń ze swojego życia, przestaje rozpoznawać członków rodziny, aż w końcu dociera do stadium, które Gillies nazywa „najmroczniejszym cieniem”.” The Lancet

Najnowsza monografia Profesora Janusza Rybakowskiego pt. "Lit. Niezwykły lek w psychiatrii" przedstawia różne oblicza tego pierwiastka, który ma zdumiewające własności psychotropowe. Publikacja porządkuje wiedzę na temat chorób afektywnych i ich leczenia oraz odnosi się do historii i współczesności stosowania litu w tych chorobach. Omawiana jest skuteczność litu w leczeniu i profilaktyce nawrotów chorób afektywnych, objawy niepożądane i postępowanie w przypadku ich wystąpienia, interakcje farmakokinetyczne i farmakodynamiczne oraz biochemiczne mechanizmy działania litu. Wyodrębniono również rozdziały poświęcone stosowaniu litu w ciąży i okresie poporodowym, zapobieganiu samobójstwom, a także działaniu litu przeciwwirusowemu i immunomodulacyjnemu oraz neuroprotekcyjnemu i "przeciwotępiennemu". Dzieło powstało z perspektywy obejmującego niemal pół wieku doświadczenia klinicznego i badawczego Autora dotyczącego litu. Dla psychiatrów, książka stanowi praktyczny przewodnik leczenia litem. Może to spowodować, że większa liczba pacjentów z chorobami afektywnymi stanie się beneficjentami terapeutycznego stosowania tego niezwykłego pierwiastka.

Książka szwedzkiego psychiatry i autora badań nad internetem w przystępny sposób tłumaczy jak korzystać z najnowszych technologii, by służyły naszemu dobru i nie były źródłem frustracji i lęku. Poznaj ostatnie odkrycia naukowe i zadbaj o zdrowie swojego mózgu!Czy mózg czeka przyśpieszony kurs technologiiJak korzystać z najnowszych aplikacji, by służyły naszemu dobru i nie były źródłem frustracji ani lęku? Książka szwedzkiego psychiatry i autora wieloletnich badań nad internetem odkrywa tajemnice działania mózgu w zderzeniu z nowymi technologiami i daje konkretne wskazówki.Wyłącz telefon komórkowy na jedną lub dwie godziny w ciągu dnia. Nawet kilka minut ruchu dziennie pozwoli ci zredukować stres i poprawić koncentrację, Wieczorem zmień obraz w telefonie na czarno-biały, ograniczy to wyzwalanie dopaminy i chęć przewijania wiadomości. Nie sprawdzaj służbowego maila tuż przed pójściem spać. W mediach społecznościowych staraj się obserwować tylko te osoby, z którymi naprawdę chcesz wchodzić w interakcję. To tylko przykłady skutecznych porad zawartych w tej książce.Dlaczego korzystanie z Instagrama uruchamia w mózgu te same obszary co niegdyś polowanie na dzikie zwierzęta? Co się dzieje z naszą pamięcią, kiedy podczas jazdy samochodem zdajemy się wyłącznie na GPS-a? Na czym polega cyfrowa zazdrość i czy internet może pozbawić nas empatii? Każdego dnia musimy wytrzymać informacyjne tsunami, a nasze neurony lustrzane w kontakcie z mediami społecznościowymi pobudzają mózg do ciągłego porównywania się z innymi.Poznaj ostatnie odkrycia naukowe i zadbaj o zdrowie swojego mózgu!Szwedzki bestseller nagrodzony prestiżową nagrodą The Health Award of the Year.Anders Hansen szwedzki lekarz, specjalista w dziedzinie psychiatrii w Instytucie Karolinska. W swojej najnowszej książce w zrozumiały sposób tłumaczy najnowsze odkrycia neurobiologii i wyjaśnia, jak możemy je wykorzystać w codziennym życiu.

Poznawanie kępińskiego biografia psychiatry

This collection of writings is famous for giving us the phrase 'Freudian slip'. It also builds up a strong social history of Vienna and the middle-class social milieu of Freud and his patients. Through a series of case histories, some no longer than a few lines long, Freud explores how it is that normal people make slips of speech, writing, reading and remembering in their everyday life, and reveals what it is that they betray about the existence of a sub-text or subliminal motive to our conscious actions. As he explains, most of these slips tend of be of a relatively anodyne nature, but some are a little more sinister, particularly those where pride or thwarted love are concerned...

Marek Budzicz- starszy szeregowy w stanie spoczynku, weteran misji w Afganistanie, członek Stowarzyszenia Rannych i Poszkodowanych w Misjach Poza Granicami Kraju. Urodził się w 1981 r. w Tychach. Po odbyciu zasadniczej służby wojskowej, od 2005 r. pełnił zawodową służbę wojskową w korpusie szeregowych w 18 Batalionie Desantowo-Szturmowym w Bielsku-Białej (obecnie 18 Batalion Powietrznodesantowy). Uczestnik V zmiany misji w Afganistanie. Od 2011 r. choruje na schizofrenię paranoidalną. Obecnie mieszka w Tychach, jest rencistą i pracuje jako agent ubezpieczeniowy.

Trzecia część cyklu „Młody bóg z pętlą na szyi” to prawdziwy emocjonalny rollercoaster. Po dzienniku ze szpitala psychiatrycznego i wspomnieniach z pierwszej psychoterapii indywidualnej, nadszedł czas na pogłębienie wiedzy o przeszłości autorki. To dziennik, który został napisany, by przestrzec innych przed piekłem autoagresji. Z czasem stał się on świadectwem trudów życia osoby z pogranicznym zaburzeniem osobowości. Jednak borderline to nie tylko autodestrukcja, autoagresja, impulsywne działania, poczucie pustki i chwiejność emocjonalna. To także olbrzymia wola życia i próba ratowania siebie. Mrówczyńska bez cenzury i żadnych hamulców opowiada o swoim życiu, próbach samobójczych, przeszłości. Pokazuje również, jak ważne w przypadku zaburzeń psychicznych jest samopoznanie. Książka rekomendowana przez czołowe magazyny psychologiczne i psychiatryczne. Polecana studentom studiów medycznych, klinicystom, początkującym terapeutom oraz innym specjalistom zajmującym się szeroko pojętą ochroną zdrowia psychicznego.

Z popularyzacją wiedzy medycznej kłopot jest taki, że każdy w zasadzie czuje się kompetentny, by takową uprawiać. Zawiera to, rzecz jasna, spory ładunek grozy, ale pozostaje faktem. Ilość szczerych optymistów, podstępnych szaleńców i prostych kanciarzy, którzy nieść usiłują w lud kaganek wiedzy medycznej jest zastraszająca. Najgorsze jest jednak to, że ludzie na owe zabiegi reagują właściwie tylko w jeden sposób – entuzjastycznie. Oczywiście, słychać czasem głosy oburzenia i lament zgrozy, kiedy okazuje się, że popularyzacja owszem, była, ale efekty jej są zgoła inne od oczekiwanych. Cichną one jednak zaraz, kiedy w zasięgu wzroku publiczności pojawia się nowy guru, który wyjaśnia „ciemnemu ludowi” jak jest. Im silniej zaś ów guru podkreśla swoją niezwykłość, tym większą zdobywa popularność. I to jest pułapka, o której mechanizmie on sam nic nie wie. My jednak wiemy i niniejszym ją rozbrajamy – tą oto książką napisaną przez prawdziwego profesora, prawdziwej medycyny, takiego w dodatku co się zajmuje chorymi psychicznie i nerwowo. „Buka u psychiatry” to także książka napisana ręką zwykłego człowieka, takiego co rozumie głęboko innych ludzi, a przeznaczona dla takich jak on zwyczajnych, którzy nie poszukują w swoim życiu rozwiązań ekstra, ale chcą jakoś zrozumieć, co się z nimi dzieje. Do tego potrzebna jest wiedza, doświadczenie i praktyka. I to jest jedną z wielu zalet „Buki”. Z każdej strony tej książki patrzą na nas swoimi uważnymi ślepiami wszystkie trzy – wiedza, doświadczenie i praktyka. I nie ma tu miejsca na wyciąganie królika z czarnego cylindra, cudowne recepty na życie wieczne czy choćby tylko takie zdrowe do samej emerytury. Jest za to mnóstwo współczucia, zrozumienia i prawdziwej wiedzy. Bo to jest książka profesora psychiatrii o ludziach i dla ludzi zmagających się z problemami psychicznymi. Jest to także książka dla tych, którzy czują potrzebę, nie we własnej sprawie, ale w sprawie innych, być może bliskich, a być może trochę mniej bliskich, zmierzyć się demonami opisywanymi przez Łukasza Święcickiego. To nie wszystko. „Buka” to także książka dla lekarzy, i to tych, którym się wydaje, że wiedzą już wszystko. Ponieważ nic, medycyna także, nie wisi w próżni, „Buka” osadzona jest mocno w realiach. To znaczy, że jest to książka do czytania, albowiem zwykły całkiem człowiek, profesor Łukasz Święcicki, też jest osadzony w realiach. On je w dodatku nazywa i klasyfikuje po swojemu, co nie każdemu się podoba, ale póki co w żadne rycerskie polemiki nikt się z autorem nie wdaje. Nikt, słysząc krytykę Święcickiego, nie staje naprzeciwko niego ze szpadą i nie mówi – walcz. Wielu za to usiłuje zajść go z tyłu i kopnąć znienacka, za to co pisze. To nie jest ładne i mało na wspólnego z godnością. Jako wydawca i promotor niniejszej publikacji ostrzegam więc, że przy każdorazowym stwierdzeniu takiej próby, będę stosownie reagował. „Buka u psychiatry” bowiem to książka znakomita, piękna, szczera i napisana przez wrażliwego człowieka, w końcu lekarza. A kim są wydawcy, to każdy z czytelników już dobrze wie. Szczerze zachęcam do lektury.

U źródeł anoreksji, bulimii i innych zaburzeń łaknienia leży to, co formowało jednostkę od najwcześniejszych momentów życia. Są to czynniki zarówno zewnętrzne (np. nieprawidłowe relacje w rodzinie czy wymóg szczupłej sylwetki upowszechniany przez media), jak i osobowościowe (m.in. wzmożona potrzeba perfekcjonizmu, skłoność do rywalizacji czy niekonstruktywne strategie radzenia sobie z problemami) oraz biologiczne (np. proces dojrzewania i związane z nim poczucie utraty kontroli nad własnym ciałem). Dlatego też polecamy szczególnej uwadze Czytelników zbiór tekstów ujmujących problematykę zaburzeń łaknienia przede wszystkim z perspektywy rozwojowej. Autorami książki są pracownicy i studenci Instytutu Psychologii Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu.

Genetyka zachowania w psychologii i psychiatrii to książka szczególna. Opisano w niej wyniki badań nad genetycznymi i środowiskowymi uwarunkowaniami ludzkich zachowań. Wszystkie cytowane badania zostały przeprowadzone w ostatniej dekadzie, przy wykorzystaniu metody bliźniąt oraz technik molekularnych. Nigdy dotąd nie opublikowano w Polsce tak obszernego przeglądu najważniejszych analiz dotyczących genetycznego podłoża ludzkich zachowań w normie i patologii. Autorzy skupili się przede wszystkim na cechach i strukturze osobowości, zdolnościach poznawczych i pamięci, postawach, orientacji seksualnej i tożsamości płciowej. Ponadto omówili zaburzenia osobowości, zaburzenia nastroju, zaburzenia lękowe i stres, zaburzenia odżywiania, uzależnienia, patologiczny hazard oraz schizofrenię, autyzm, ADHD i destrukcyjne zaburzenia zachowania. Ta pionierska praca, napisana przez psychologów specjalizujących się w genetyce zachowania, daje wgląd w rozwijające się dziś na świecie tendencje. Książka jest adresowana do wszystkich Czytelników zainteresowanych problematyką genetycznego podłoża zarówno normalnych, jak i zaburzonych zachowań ludzkich.

Niewiele osób na świecie posiada tak wielką wiedzę na temat psychodelików – substancji szturmem wdzierających się w świat medycyny – jak Ben Sessa, doktor psychiatrii z Bristolu, prowadzący projekty badawcze na temat ich terapeutycznego potencjału w leczeniu beznadziejnych przypadków traum psychicznych. Sessa należy do wąskiego, ale gwałtownie poszerzającego się grona naukowców, dla których psychodeliki takie jak ayahuasca, LSD, MDMA czy psylocybina to doskonałe narzędzia badawcze, za pomocą których można poszerzać nasze zrozumienie działania mózgu, a kiedy trzeba, naprawiać jego funkcjonowanie. W połowie XX wieku mieliśmy do czynienia z wielkim rozwojem zainteresowania tymi substancjami, skutkującym młodzieżową rewoltą i epoką „dzieci kwiatów”. Niestety później, z przyczyn czysto politycznych, zakazano ich używania. Ich delegalizacja zatrzymała też pozytywnie zapowiadające się prace badawcze nad niektórymi z nich. Ben Sessa przygląda się temu wszystkiemu wnikliwie, opisując rolę, jaką psychodeliki pełniły w różnych okresach w dziejach ludzkości, szczegółowo relacjonując ich dwudziestowieczne losy, ale przede wszystkim w fascynujący, bardzo osobisty sposób omawiając obecny renesans zainteresowania nimi jako potencjalnymi „cudownymi lekami” na problemy neurologiczne i psychiczne. Ta książka zawiera wszystko, co chcielibyście wiedzieć o psychodelikach, ale boicie się zapytać!

Książka pokazuje dwa ważne zjawiska, obecne zawsze tam, gdzie pojawia sią próba włączania we wspólne działanie osób niepełnosprawnych. Są to samowykluczenie i samomarginalizacja. To one (jako następstwo wcześniejszych doświadczeń osób niepełnosprawnych) nie pozwalają im często na jakąkolwiek aktywność. Nie pozwalają uwierzyć w siebie, w innych, w życzliwość grupy. Ten aspekt zaprezentowanych w pracy wyników mówi bardzo dużo nie tylko o niepełnosprawnych mężczyznach, uczestnikach badań, ale także o nas samych pozbawionych pokory i narracyjnej wyobraźni. Książka Macieja Jabłońskiego jest przykładem pedagogicznych badań zaangażowanych. Znakomicie ugruntowana teoretyczne, przywołująca najnowsze, interdyscyplinarne teorie jakości życia stawia prawdziwie ważne pytania badawcze.

Do zapoznania się z niniejszą książką zapraszamy wszystkie pielęgniarki, które chcą poszerzyć zakres umiejętności w opiece nad chorym o elementy postępowania terapeutycznego. Dzisiejsze czasy powodują, że od personelu pielęgniarskiego oczekuje się coraz wyższych umiejętności komunikacyjnych i opiekuńczych oraz arsenału działań, które są podejmowane w stosunku do osób pozostających pod ich opieką. Prezentowana publikacja jest także pomyślana jako pomoc dla tych pracowników służby zdrowia, którzy mają na co dzień styczność z chorym z zaburzeniami psychicznymi, a nie przeszli specjalistycznych szkoleń z zakresu opieki psychiatrycznej i chcieliby wspomóc pacjentów na ich drodze do uzyskania zdrowia psychicznego. Książka zawiera ponadto praktyczne wskazówki, jak postępować z pacjentami, by im właściwie pomóc. Dr hab. n med. Marcin Ziółkowski, prof. UMK

Jest to unikalne opracowanie, które wypełnia lukę w ramach rozważań socjologicznych. Jednocześnie ma wartość z punktu widzenia applied social studies. Prowadzona analiza jest czymś więcej niż tylko omówieniem wyników z przeprowadzonych badań. To nie tylko sygnał o problemie. Jest wskazaniem na potrzeby i szukaniem możliwości ich zaspokojenia, wołaniem o pomoc i wsparcie dla chorych i dla ich rodzin, które nie radzą sobie z trudnościami, a jednocześnie wskazaniem, że to właśnie rodzina stanowi źródło oparcia dla chorego. prof. dr hab. Anna Kwak Można z całą pewnością stwierdzić, iż Autor w pełni sprostał podjętemu przez siebie zadaniu socjologicznej analizy specyfiki funkcjonowania chorych na schizofrenię w rodzinie i środowisku społecznym. Podjęcie tak wszechstronnych i wyczerpujących analiz nad specyfiką tej problematyki należy uznać za przedsięwzięcie niezwykle ważne i interesujące poznawczo. dr hab. Grażyna Mikołajczyk-Lerman, prof. UŁ Mateusz Glinowiecki – doktor nauk społecznych, socjolog, psychoterapeuta. Absolwent studiów magisterskich oraz Międzywydziałowych Środowiskowych Studiów Doktoranckich w Instytucie Stosowanych Nauk Społecznych Uniwersytetu Warszawskiego, a także absolwent Szkoły Psychoterapii Poznawczo-Behawioralnej z elementami psychodynamicznymi w Fundacji Rozwoju Psychiatrii i Psychoterapii. Certyfikowany terapeuta środowiskowy Polskiego Towarzystwa Psychiatrycznego. Autor licznych artykułów oraz wystąpień konferencyjnych z zakresu socjologii rodziny i socjologii medycyny. Od 2011 roku związany ze Stowarzyszeniem Rodzin i Przyjaciół Osób z Zaburzeniami Psychicznymi Integracja”, gdzie pełni funkcję opiekuna mieszkania chronionego dla osób z doświadczeniem kryzysu psychicznego.

Książka jest skierowana do wszystkich osób, które chcą pomagać chorym psychicznie, również do studentów kierunków medycznych i humanistycznych. W poszczególnych rozdziałach omówiono zarówno podstawy teoretyczne komunikowania się, jak i jego specyfikę w przypadku osób z różnymi zaburzeniami psychicznymi. Ponadto przedstawiono problemy i sytuację tych osób w rodzinie i społeczeństwie, z uwzględnieniem aspektów etycznych i prawnych.

"Mescaline became a popular sensation in the mid-twentieth century through Aldous Huxley's ""The Doors of Perception"", after which the word ""psychedelic"" was coined to describe it. Its story, however, extends deep into prehistory: the earliest Andean cultures depicted mescaline-containing cacti in their temples. Mescaline was isolated in 1897 from the peyote cactus, first encountered by Europeans during the Spanish conquest of Mexico. During the twentieth century it was used by psychologists investigating the secrets of consciousness, spiritual seekers from Aleister Crowley to the president of the Church of Jesus Christ of Latter-day Saints, artists exploring the creative process, and psychiatrists looking to cure schizophrenia. Meanwhile peyote played a vital role in preserving and shaping Native American identity. Drawing on botany, pharmacology, ethnography, and the mind sciences and examining the mescaline experiences of figures from William James to Walter Benjamin to Hunter S. Thompson, this is an enthralling narrative of mescaline's many lives."

(...) Bez cienia przesady można stwierdzić, że monografia stanowi nadzwyczaj ważne i wartościowe przedsięwzięcie wydawnicze, gdyż trudno byłoby przecenić jej walory poznawcze i praktyczne. Autorom udało się bowiem w sposób istotny uporządkować i poszerzyć bardzo obszerną wiedzę o istocie niepełnosprawności intelektualnej, sytuacji kobiet niepełnosprawnych intelektualnie, a także o szerokim kontekście społeczno-kulturowym. Będzie więc cennym nabytkiem dla tych wszystkich, którzy w swojej codziennej praktyce rodzicielskiej, opiekuńczej, socjalnej, klinicznej, psychologicznej czy pedagogicznej konfrontowani są z trudną i złożoną problematyką kobiet z niepełnosprawnością intelektualną. Prof. nadzw. dr hab. Mieczysław Dudek

Hans Asperger był uznanym wiedeńskim psychiatrą, który w uniwersyteckiej klinice dziecięcej badał osoby z zaburzeniami umysłowymi. Brał również udział w nazistowskiej akcji mordowania niepełnosprawnych dzieci. Dbał o „higienę rasową” w III Rzeszy. Reżim nazistowski sortował ludzi według rasy, religii i kondycji fizycznej. Nazistowscy psychiatrzy wybierali dzieci z różnymi zaburzeniami rozwoju, zwłaszcza z autyzmem. Asperger i jego koledzy starali się je „przekształcać” w produktywnych obywateli Rzeszy. Te, które uznali za nieuleczalne, wysyłano do kliniki Spiegelgrund, a następnie zabijano. „Dzieci Aspergera” to przejmująca książka o tym, co człowiek może zrobić drugiemu – słabszemu. To również opowieść o człowieku wplątanym w morderczą ideologię i historia początków badań nad autyzmem, która zmusza do rozważań nad dziedzictwem hitlerowskiej nauki. *** Edith Sheffer jest historyczką zajmującą się Niemcami i Europą Wschodnią. Pracuje w Instytucie Studiów Europejskich na University of California w Berkeley.

Historia prawdziwa.Książka, która pomaga głębiej zajrzeć w głąb siebieDwadzieścia siedem spotkań terapeutycznych opisanych bardzo dokładnie i rzeczowo, które mają odmienić życie bohaterki. Uporać się z przeszłością, umożliwić zrozumienie siebie i wyeliminować zachowania autodestrukcyjne. Czy tak się stanie?Każde spotkanie z terapeutą to dla Anki trudne przeżycie. Opowiada o swoich myślach i uczuciach. Po drodze jednak wielokrotnie upada i znów zaczyna się ciąć. Czy właśnie tak ma wyglądać powrót do normalności? Do jakich wniosków dochodzi Ania po ostatniej sesji? Czy Doktorek pomógł jej odnaleźć się we własnym umyśle i uporządkować jej wewnętrzny świat? Czy jego metody okazały się skuteczne? A może to tylko schemat, w który nieudolnie próbuje wcisnąć swoją oporną pacjentkę?Ania do każdego spotkania próbowała przygotować się jak do lekcji starała się odrabiać pracę domową, by ogarnąć pustkę w głowie, która pojawiała się za każdym razem, kiedy nachodził ją stres. Kotłujące się myśli, nowe leki, nowe blizny, omamy wzrokowe i słuchowe, płacz, ucieczka, powrót i znów ucieczka Do czego to prowadzi?Terapia u doktorka to II część serii Młody bóg z pętlą na szyi.