Oferta wyprzedażowa: prezentowane egzemplarze są z uszkodzeniami mogą to być porysowane lub troszkę uszkodzone okładki, zagięcia, zżółknięciami, zbite narożniki itp.
Leonora Carrington była kobietą nieposkromioną i niespokojnym duchem. Los przeznaczył jej życie bogatej dziedziczki, jednak Leonora rzuciła wyzwanie społecznym konwenansom, rodzicom i nauczycielom, zerwała wszelkie religijne czy ideologiczne więzy z własnym środowiskiem, by zdobyć sobie prawo do wolności, osobistej i artystycznej. Dziś jest legendą i najważniejszą malarką surrealistyczną, a jej fascynujące życie stało się pożywką dla naszych snów. Obdarzona wybujałą fantazją, ekscentryczna jako dziecko i zbuntowana jako nastolatka, Leonora Carrington przeżyła swą najbardziej burzliwą historię miłosną z malarzem Maxem Ernstem. To z nim zanurzyła się w zamęcie surrealizmu, przyjaźniła się w Paryżu z Salvadorem Dalí, Marcelem Duchampem, Joanem Miró, André Bretonem czy Pablem Picassem; to z powodu Maxa postradała zmysły, kiedy trafił do obozu koncentracyjnego. Leonorę wysłano na leczenie do zakładu dla psychicznie chorych w Santander, skąd uciekła, by pod rękę z Peggy Guggenheim podbić Nowy Jork. Osiedliła się w Meksyku, gdzie w malarstwie i literaturze osiągnęła pełnię artystycznego wyrazu, tworząc dzieła niepowtarzalne i wybitne.
Oferta wyprzedażowa: prezentowane egzemplarze są z uszkodzeniami mogą to być porysowane lub troszkę uszkodzone okładki, zagięcia, zżółknięciami, zbite narożniki itp.
Niekwestionowana muza i indywidualność, legendarna żona, wspaniała kucharka, porywcza matka i przejmująca wdowa, María Guadalupe Marín Preciado „Lupe Marín” (1895-1983) to wyjątkowy świadek ale i uczestnik życia ludzi, którzy nadali kształt sztuce meksykańskiej XX wieku. Żona Diego Rivery, a potem poety i krytyka Jorge Cuesty, najwybitniejszego pisarza z grupy Contemporáneos, Lupe Marín obserwowała nie tylko twórcze zmagania swoich mężów, lecz także innych artystów, takich jak Frida Kahlo, Rafael Coronel, Xavier Villaurrutia i Juan Soriano, a ponadto wywarła potężny wpływ na swoje dzieci i wnuki, dziedziców spuścizny tyleż wspaniałej co przytłaczającej. Jedyna w swoim rodzaju to snuta niepowtarzalnym stylem opowieść, w której autorka po raz kolejny daje wyraz swojej drobiazgowej pracy badawczej. Rekonstruuje kilka dziesięcioleci losów pełnych namiętności i gniewu, przeplatając narrację elementami eseju i analizy. W ten sposób wyłania się obraz wyjątkowej kobiety, którą historia uczyniła świadkiem burzliwych pod względem politycznym i kulturowym porewolucyjnych czasów w Meksyku.
Leonora Carrington była kobietą nieposkromioną i niespokojnym duchem. Los przeznaczył jej życie bogatej dziedziczki, jednak Leonora rzuciła wyzwanie społecznym konwenansom, rodzicom i nauczycielom, zerwała wszelkie religijne czy ideologiczne więzy z własnym środowiskiem, by zdobyć sobie prawo do wolności, osobistej i artystycznej. Dziś jest legendą i najważniejszą malarką surrealistyczną, a jej fascynujące życie stało się pożywką dla naszych snów.
Obdarzona wybujałą fantazją, ekscentryczna jako dziecko i zbuntowana jako nastolatka, Leonora Carrington przeżyła swą najbardziej burzliwą historię miłosną z malarzem Maxem Ernstem. To z nim zanurzyła się w zamęcie surrealizmu, przyjaźniła się w Paryżu z Salvadorem Dalí, Marcelem Duchampem, Joanem Miró, André Bretonem czy Pablem Picassem; to z powodu Maxa postradała zmysły, kiedy trafił do obozu koncentracyjnego. Leonorę wysłano na leczenie do zakładu dla psychicznie chorych w Santander, skąd uciekła, by pod rękę z Peggy Guggenheim podbić Nowy Jork. Osiedliła się w Meksyku, gdzie w malarstwie i literaturze osiągnęła pełnię artystycznego wyrazu, tworząc dzieła niepowtarzalne i wybitne.
Niekwestionowana muza i indywidualność, legendarna żona, wspaniała kucharka, porywcza matka i przejmująca wdowa, María Guadalupe Marín Preciado „Lupe Marín” (1895-1983) to wyjątkowy świadek ale i uczestnik życia ludzi, którzy nadali kształt sztuce meksykańskiej XX wieku.
Żona Diego Rivery, a potem poety i krytyka Jorge Cuesty, najwybitniejszego pisarza z grupy Contemporáneos, Lupe Marín obserwowała nie tylko twórcze zmagania swoich mężów, lecz także innych artystów, takich jak Frida Kahlo, Rafael Coronel, Xavier Villaurrutia i Juan Soriano, a ponadto wywarła potężny wpływ na swoje dzieci i wnuki, dziedziców spuścizny tyleż wspaniałej co przytłaczającej.
Jedyna w swoim rodzaju to snuta niepowtarzalnym stylem opowieść, w której autorka po raz kolejny daje wyraz swojej drobiazgowej pracy badawczej. Rekonstruuje kilka dziesięcioleci losów pełnych namiętności i gniewu, przeplatając narrację elementami eseju i analizy. W ten sposób wyłania się obraz wyjątkowej kobiety, którą historia uczyniła świadkiem burzliwych pod względem politycznym i kulturowym porewolucyjnych czasów w Meksyku.
Kochany Diego… to wyraz dziennikarskiego doświadczenia autorki i jej literackiego talentu. Książeczka zawiera zbiór fikcyjnej korespondencji Angeliny Pietrowny Biełowej, rosyjskiej emigrantki i początkującej malarki, wysyłanej z szarego powojennego Paryża do Diego Rivery, uważanego za najwybitniejszego twórcę monumentalnego malarstwa freskowego. Wielka miłość Angeliny wypełnia każde słowo wysyłanych do ukochanego listów. Biełowa była w związku z malarzem dziesięć lat i na zawsze pozostał miłością jej życia. Książka została wznowiona w wielu krajach po przyznaniu Elenie Poniatowskiej Nagrody Cervantesa.
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
