W roku 2012 ukazał się tom pierwszy publikacji pod tytułem „Dylematy współczesnej Gruzji. Wywiady z przedstawicielami elit społecznych i politycznych przeprowadzone w latach 2010–2011”. Książka zawierała zapisy rozmów z takimi uczestnikami życia społecznego jak Katolikos – Patriarcha całej Gruzji Eliasz II, były prezydent Gruzji Eduard Szewardnadze czy założyciel obecnej partii władzy w tym kraju, Bidzina Iwaniszwili. Obecnie do rąk czytelników trafia tom drugi – tym razem wywiady przeprowadzono w latach 2015 i 2016. W publikacji znajdziemy wywiady między innymi z Konstantinem Gamsachurdią, synem pierwszego prezydenta Gruzji, Sandrą Roelefs, żoną znanego polityka i byłego prezydenta Micheila Saakaszwilego czy Iraklim Ceretelim, jednym z najwybitniejszych gruzińskich dysydentów z czasów ZSRR, a następnie polityka w odzyskującej niepodległość Gruzji lat 90. XX wieku. Publikacja przygotowana została przez niezależnego badacza, analityka i eksperta, Marcina Olejnika, na co dzień współpracującego z Gruzińskim Instytutem Studiów Geostrategicznych i Euroatlantyckich w Tbilisi. Materiał zawarty w książce, stanowi doskonałe źródło informacji dla politologów, historyków, prawników, socjologów i dziennikarzy, których interesują relacje bezpośrednich uczestników wydarzeń politycznych w Gruzji oraz ich zindywidualizowany punkt widzenia na wiele wydarzeń z najnowszej historii tego państwa. Bardzo często wbrew przekazowi tak zwanego głównego nurtu w Polsce – zarówno medialnego, ale bardzo często również naukowego.

Książka jest pierwszą całościową i wszechstronną próbą prezentacji skomplikowanych problemów relacji polsko-białoruskich osadzonych w szerokim kontekście międzynarodowym. Przemiany polityczne i tranzycja ustrojowa w Europie Środkowej i Wschodniej po 1989 roku zapoczątkowały nawiązywanie przez Polskę stosunków dyplomatycznych z państwami byłego bloku wschodniego, ale także z tymi, które w wyniku rozpadu ZSRS odzyskały suwerenność. W tej grupie zagadnień relacje z Białorusią nie wysuwały się na pierwszy plan, a ich kolejne fazy charakteryzowały się na przemian próbami dialogu, przeplatanymi okresami regresu i wzajemnej podejrzliwości. Najbardziej dramatyczny był okres od 2020 do 2023 roku, kiedy Białoruś z inspiracji Rosji wywołała kryzys migracyjny na granicy z Polską, a następnie zaangażowała się w wojnę Kremla przeciwko Ukrainie. ****** The Strategic Challenges of the Eastern Neighbourhood. The Republic of Poland and the Republic of Belarus in the Years 1991–2022 The book is the first comprehensive attempt to present complex problems in the Polish-Belarusian relations embedded in a broad international context. Political changes and the transition in Central and Eastern Europe after 1989 initiated the establishment of diplomatic relations with the countries of the former Eastern bloc as well as with those which regained independence after the fall of the Soviet Union. In this group of issues, the relations with Belarus did not come to the forefront, and their subsequent phases were characterized by alternating attempts at dialogue, interspersed with periods of regression and mutual suspicion. The most dramatic period was from 2020 to 2023, when Belarus, inspired by Russia, caused a migration crisis on the border with Poland, and then became involved in the Kremlin war against Ukraine.

Spór o Wyspy Kurylskie w perspektywie prawa międzynarodowego publicznego i stosunków międzynarodowych. Studium krytyczneŹródłem japońsko-rosyjskiego sporu o Wyspy Kurylskie są nieprecyzyjne regulacje dotyczące strat terytorialnych Japonii po drugiej wojnie światowej. Sformułowania użyte w aktach prawa międzynarodowego oraz ich odmienne interpretacje przez strony sporu zaprowadziły je w ślepy zaułek w kwestii kurylskiej. Tym sposobem obszar peryferyjny w sensie geograficznym stał się kluczowym ogniwem w ich wzajemnych stosunkach. Jego znaczenie wykracza poza politykę zagraniczną i bezpieczeństwa obu państw czy ich gospodarkę wyspy są ważnym elementem wizerunków, które prezentują światu.Przyjęcie krytycznej perspektywy pozwoliło przyjrzeć się konfliktowi wokół archipelagu szeroko. Prawo okazuje się bowiem tylko jednym z regulatorów stosunków społecznych, w tym międzypaństwowych, i to zdecydowanie nie najbardziej znaczącym. Spór o Wyspy Kurylskie to przykład rywalizacji mocarstw, które swoje imperialne ambicje próbują ukryć za argumentami prawnymi, pozostając obojętnymi na los tych, którzy nie mieszczą się w kategorii narodów cywilizowanych.Wychodząc poza utarte schematy dochodzenia roszczeń terytorialnych, autor zwraca uwagę na przemilczany przez prawo międzynarodowe los wymarłych w XX wieku gospodarzy Kuryli Ajnów. Książka wypełnia lukę w wiedzy na temat prawnych i politycznych uwarunkowań sporu o archipelag. Pokazuje też, w jakim stopniu współczesne stosunki międzynarodowe oraz prawo odzwierciedlają uwarunkowane historycznie i kulturowo stosunki oparte na patriarchacie i przemocy.

"Krzysztof Łagojda w cennej monografii porównał stalinizm w ujęciu regionalnym i ogólnopolskim. Autor na bazie szeroko zakrojonych badań archiwalnych i bibliotecznych doszedł do interesującego wniosku, że kontury systemu stalinowskiego wszędzie wiernie kopiowano, ale im dalej od decyzyjnego centrum, tym odstępstw od wzorca było więcej. Podkreślił również, że decyzje podejmowane na poziomie powiatu niekiedy właśnie w tym miejscu kończyły swój bieg i nie były konsultowane nawet z województwem, o władzach centralnych nie wspominając. W kontekście cezury 1956 r. i odwilży popaździernikowej (określanej nieraz krótką porcją wolności) skonstatował, że w miastach powiatowych zachodziła zdecydowanie później w porównaniu z miastami wojewódzkimi oraz stolicą Polski. Autor nie bez powodu podkreślił, że powyższe ustalenia wydają się kluczowe w dyskursie reprezentantów nauk humanistycznych i społecznych na temat periodyzacji stalinizmu na ziemiach polskich. (z recenzji prof. dr. hab. Tadeusza Wolszy)"

Dante był tylko w piekle, nie było go na Ukrainie. (...) Krew była na niebie i ziemi. Mawiano o nim, że pisze promieniami słońca. W czasach, w których przyszło mu żyć, a więc w pierwszej połowie XX wieku, był jednym z najpoczytniejszych i najbardziej płodnych literacko polskich pisarzy. Jako zagorzały oponent bolszewickich hajdamaków, dzikiego plemienia jakiego nie ma nawet w Afryce, został skazany przez komunistów na niedostatek i opuszczenie, a część jego dorobku została zakazana przez cenzurę i skazana na niebyt. I tak jest do dziś. Twórczość tego wybitnego pisarza zredukowano do Szatana z siódmej klasy, Panny z mokrą głową, Awantury o Basię, Koziołka Matołka i przygód o bliźniakach, co ukradli księżyc. Mowa o Kornelu Makuszyńskim (1884-1953) ze Stryja. Polskim prozaiku, poecie, felietoniście, krytyku teatralnym i członku Polskiej Akademii Literatury. Makuszyński nie pisał jedynie książek dla dzieci i młodzieży, jak wielu mogłoby się zdawać. Jest też autorem zbioru opowiadań Radosne i smutne, który obok Uśmiechu Lwowa został zakazany przez komunistyczną cenzurę. Ale chociaż od ponad 30 lat żyjemy w demokratycznej Polsce, do dziś żadne wydawnictwo nie podjęło się ponownego wydania tych antybolszewickich, antyhajdamackich i propolskich publikacji. W Radosnych i smutnych autor przeciwstawia sobie dwie tradycje: ukraińską, okrutną, dziką i polską, romantyczną, bohaterską. Jako świadek, tak wspomina tę pierwszą: Zdumiałby się członek paryskiego towarzystwa geograficznego, który ze zgrozą wspomina o tem, jak w czternastym wieku nowozelandczycy powiesili misjonarza, kobiety wyłupiły mu oczy i zjadły mózg, zdumiałby się i nie jechałby już po opowieści z czternastego wieku na wyspach Eioi, albo w cieśninie Torrs. Rzeczy okropniejsze działy się w środku Europy w 1918 roku. Popełniał je człowiek na pół cywilizowany, po namyśle, po przygotowaniach, z lubością i rozkoszą, chytry i czający się za węgłem, lecz ohydny w swojej psiej pokorze, jeśli został rozbrojony; wtedy pada na kolana i całuje nogi i Boga woła na świadectwo, że jest niewinny. Taka jest dziwna plugawa podłość w tym strasznym rezunie, że zbrodniarz, schwytany, lecz hardo idący na szubienicę, jest wobec niego, jak bohater wobec wściekłego psa. Opowiadając o rewolucji bolszewickiej w Kijowie, gdzie ziemia spływała krwią, a Bóg skrył się w chmurach, autor nie gryząc się w język opisuje pożogę zgotowaną przez pijane, okrutne, dzikie wnuki Iwana Gonty i Maksyma Żeleźniaka, ukraińskich przywódców, kanonizowanych przez diabła Tarasa Szewczenkę. Ta książka to przestroga przed tradycją, z której dziś wyrasta ukraińskie państwo i którą karmią się ukraińskie dusze. To ostrzeżenie przed ukraińsko-bolszewickim oraz ukraińsko-niemieckim konkubinatem, który ma się niczym pączek w maśle, pomimo, iż przez stulecia niemiecki przyjaciel uważał Ukraińca za coś niesłychanie mało podobnego do człowieka i świadomie podszczuwał przeciw Polakom. W dobie postępującej ukrainizacji Polski oraz neurotycznych prób wybielania kart ukraińskiej historii, wyrwanie Radosnych i smutnych zza krat stalinowskiej cenzury zdaje się być publicystycznym, a zarazem patriotycznym obowiązkiem, którego z satysfakcją się podejmuję. (z przedmowy Jacka Międlara)

Czym różni się dziennikarz popierający republikanów od tego, który stawia na demokratów? Co łączy konserwatywną sieć FOX z uchodzącą za postępową MSNBC? I czy na pewno media powinny budować kapitał na wzajemnej niechęci? Przed Państwem gorzki i pełen ironii audyt wielkiej korporacji Nienawiść sp. z o.o.Nagradzany amerykański reporter Matt Taibbi bezlitośnie rozprawia się z dziennikarskim bałaganem w USA i wnikliwie analizuje typy politycznej ortodoksji, które tylko pozornie się od siebie różnią. Dostaje się wszystkim po równo - bo jak inaczej traktować działania mediów, w których "różnorodność intelektualna" rozumiana jest jako "po jednym reprezentancie z każdej partii", nieuprzejmość stała się wymogiem, a dziennikarze porzucili zawodową bezstronność na rzecz politycznych agitacji.Szanowni Państwo, zapraszamy do reality show Ameryka kontra Ameryka! Wygrywają wszystkie stacje, przegrywają obywatele. Gwarantujemy - takiej porcji nienawiści nie zobaczycie nigdzie indziej."Polemika, reportaż, analiza historii, wściekła tyrada. Tym wszystkim jest książka, którą trzymasz w rękach. Taibbi bezbłędnie opisuje Amerykę, jaką się staliśmy. "Nienawiść sp. z o.o." jest tak dobra, że przeczytałem ją dwa razy. Serio." Charlie LeDuff"Błyskotliwie i bezkompromisowo Taibbi bada tajemnice kampanii politycznych i ujawnia medialne sekrety." "The New York Times""Taibbi nie zostawia suchej nitki na amerykańskiej branży medialnej, którą oskarża o jednostronność i manipulowanie odbiorcami dla zysku." "The Washington Post""Pobudzający głos krytyki przeciwko taktykom stosowanym przez media do manipulowania widzami i dzielenia ich." "Kirkus"

Monografia dotyczy jednego z aspektów budowania rynku wewnętrznego, którym jest zapobieganie powstawaniu barier technicznych w handlu pomiędzy państwami członkowskimi poprzez wprowadzenie mechanizmu kontroli prewencyjnej. Obecnie mechanizm ten reguluje dyrektywa 2015/1535/UE. Zagadnienie notyfikacji było pomijane w polskiej literaturze aż do momentu wystąpienia problemów z notyfikacją ustawy z dnia 19 listopada 2009 r. o grach hazardowych, w wyniku czego TSUE wydał dwa wyroki (C-213/11 Fortuna, C-303/15 Naczelnik Urzędu Celnego I w Ł.) poruszające kwestię pojęcia przepisu technicznego oraz skutków zaniedbania obowiązku notyfikacji. Niniejsza publikacja w sposób całościowy podchodzi do pojęcia przepisu technicznego dotyczącego produktów i w sposób szczegółowy analizuje elementy tego pojęcia w oparciu o relewantne orzecznictwo. Identyfikacja, czym są w istocie krajowe przepisy techniczna objęte obowiązkiem notyfikacji jest kluczowa dla jego prawidłowej realizacji. Prawidłowa kwalifikacja środków krajowych jako przepisów technicznych jest tym bardziej istotna, że zgodnie z utrwalonym orzecznictwem TSUE, przyjęcie środków krajowych z naruszeniem obowiązku notyfikacji powoduje, że środki takie nie mogą być stosowane. W publikacji wspomnianej identyfikacji dokonano poprzez szczegółowe przedstawienie rozwoju orzecznictwa TSUE dotyczącego koncepcji przepisu technicznego.

Folwark zwierzęcy. Dziennik z Folwarku (wydani

Antyirrealizm w filozofii, psychologii i polityce T.1-2 - Władysław Kozłowski

Widzialność zawiści - nowatorskie spojrzenie na emocje w polityce Widzialność zawiści to książka, która odważnie wkracza w obszar emocji i ich wpływu na życie polityczne. Autor, Filip Pierzchalski, podejmuje się pionierskiego zadania, łącząc bogatą literaturę z różnorodnymi problemami, jakie stawia przed nami współczesny świat polityki. Ta publikacja z pewnością przyciągnie uwagę zarówno laików, jak i środowisk akademickich.Odkryj nowe wymiary emocji w polityce Pierzchalski meandruje przez historię myśli politycznej, filozofii oraz psychologii, prowadząc czytelnika przez wnikliwe analizy dotyczące socjo-kulturowej natury emocji. Książka zadaje fundamentalne pytania, takie jak: Jak emocje kształtują procesy percepcji w polityce? Jakie mechanizmy wpływają na nasze reakcje na zjawiska polityczne? W jaki sposób kolektywne i międzypokoleniowe doświadczenia formują nasze postawy? Autor w umiejętny sposób miksuje spostrzeżenia klasyków antyku, Kartezjusza, tradycji marksowskiej oraz współczesnych przedstawicieli kognitywistyki i neuronauki, co czyni tę książkę niezwykle bogatą w treść i inspirującą do refleksji.Filip Pierzchalski - autor z pasją do odkrywania Filip Pierzchalski jest autorem, który nie boi się eksplorować trudnych tematów. Jego styl pisania jest żywy i klarowny, co sprawia, że nawet najbardziej złożone zagadnienia stają się przystępne dla każdego czytelnika. Widzialność zawiści to nie tylko książka, to także zaproszenie do głębszej refleksji nad emocjami, które wpływają na nasze życie polityczne.Dlaczego warto sięgnąć po tę książkę? Widzialność zawiści to: Odważna analiza emocji w kontekście politycznym. Nowoczesne podejście do klasycznych tematów. Inspirująca lektura dla wszystkich zainteresowanych psychologią i polityką. Nie czekaj! Dołącz do grona czytelników, którzy odkryją nowe aspekty emocji w polityce dzięki tej wyjątkowej publikacji. Widzialność zawiści to książka, która z pewnością na długo pozostanie w pamięci.

Marcin Święcicki rozpoczął działalność publiczną w Klubie Inteligencji Katolickiej. Potem usiłował reformować PRL w ramach rządzącej partii, aż wreszcie, jako syn marnotrawny, znalazł się w rządzie i obozie Tadeusza Mazowieckiego. Spośród innych polityków wyróżniają go: umiejętność walki na argumenty i unikanie barwnej retoryki. Każdy, kto interesuje się historią III Rzeczypospolitej znajdzie w tym zbiorze ciekawy, niebanalny, autorski obraz wielu sporów, sukcesy i upadki wielkich projektów, opisy wyzwań i spraw, z których wiele do dziś pozostaje otwartymi lub wręcz jest niezałatwione. Prezydent RP Bronisław Komorowski Niezwykle szeroki jest zakres tematów, błyskotliwie i mądrze poruszonych w tej książce – ale też niezwykły jest jej Autor. Lista funkcji i ról społecznych, jakie pełnił w demokratycznej Polsce, zajęłaby więcej niż tę okładkę, więc powiem tylko: „Wybitny teoretyk i praktyk liberalizmu". Owego liberalizmu humanistycznego, oświeconego, racjonalnego. Słowem: „liberalizmu z zasadami". prof. Wojciech Sadurski

Dialektyka populizmu - Zrozumieć mechanizmy współczesnego świata W dobie rosnącej polaryzacji politycznej oraz wzrastającej władzy populizmu, książka "Dialektyka populizmu" autorstwa Tymoteusza Kochana staje się nieocenionym źródłem wiedzy dla każdego, kto pragnie zgłębić zawirowania współczesnej polityki. Publikacja ta nie tylko analizuje zjawisko populizmu, ale również ukazuje jego głębsze korzenie w szerszym kontekście gospodarczym oraz społecznym.O autorze - Tymoteusz Kochan Tymoteusz Kochan (ur. 1990) to polski filozof i socjolog marksistowski, którego prace koncentrują się na wpływie technologii i kapitału na współczesne społeczeństwo. Jako publicysta, Kochan z powodzeniem łączy teorię z praktyką, co czyni jego książki cennym narzędziem dla każdego, kto pragnie zrozumieć złożoność współczesnego świata.Dlaczego warto sięgnąć po "Dialektykę populizmu"? Książka "Dialektyka populizmu" to nie tylko analiza populizmu, ale także głęboka refleksja nad: mechanizmami rynkowo-kapitalistycznymi w erze cyfrowej; rolą kapitału portfelowego w kształtowaniu polityki; przyczynami kryzysu planetarnego; źródłami narodowego populizmu i jego konsekwencjami. Autor wskazuje, jak media i ideologiczne aparaty państwowe używają populizmu jako narzędzia do manipulacji społeczeństwem, obarczając bezrozumny lud winą za rządy nieodpowiedzialnych polityków. Ta książka to nie tylko krytyka, ale również próba zrozumienia, jak można przekształcić populizm w siłę pozytywną, sprzyjającą zmianom społecznym.Literatura naukowa i popularnonaukowa w nowym wymiarze W "Dialektyce populizmu" znajdziesz nie tylko teoretyczne rozważania, ale także praktyczne wskazówki, które mogą posłużyć jako inspiracja do działania. Dzięki zrozumieniu mechanizmów rządzących współczesną polityką, czytelnik zyskuje narzędzia do krytycznej analizy rzeczywistości oraz aktywnego uczestnictwa w życiu społecznym. Nie czekaj! Sięgnij po "Dialektykę populizmu" i odkryj, jak głęboko zakorzenione są zjawiska, które kształtują naszą codzienność. To książka, która otworzy przed Tobą nowe perspektywy w zrozumieniu polityki oraz społecznych dynamik.

Czerwoni katolicy. Polityczne i ideowe drogi Jana Frankowskiego (1912-1976) i Konstantego Łubieńskiego (1910-1977) na tle działalności ich ugrupowań, Ariel OrzełekJan Frankowski i Konstanty Łubieński należą do najważniejszych działaczy katolickich w dwudziestowiecznej Polsce. Książka przedstawia ich biografie od działalności publicznej w II Rzeczypospolitej przez lata drugiej wojny światowej aż po apogeum karier w Polsce Ludowej. Na przykładzie tytułowych postaci czerwonych katolików i ruchów politycznych, w których działali, przedstawiono trudną drogę intelektualistów, którzy chcąc bronić prawa do działalności politycznej w PRL, decydowali się na kompromisy, a często zaprzeczali ideałom, dla których rozpoczęli publiczną aktywność. Autor stawia zasadnicze pytania o wierność przekonaniom w warunkach totalitarnego zniewolenia, różnice między politycznym realizmem a oportunizmem oraz o to, czy katolik mógł popierać rządy komunistów.

W grudniu 1989 roku świat obiegły zdjęcia z egzekucji dyktatora Nicolae Ceausescu. Zanim obaliła go krwawa rewolucja, przez ponad dwadzieścia lat rządził Rumunią, otaczany kuriozalnym kultem jednostki na wzór Stalina i komunistycznych przywódców krajów Dalekiego Wschodu.Reżim owładniętego manią wielkości Conducatora, pragnącego stosować w środku Europy wzorce zaczerpnięte z północnokoreańskiego komunizmu, uczynił z Rumunii prawdziwe piekło na ziemi. Rumunia Ceausescu stała się krajem powszechnej nędzy, a osławiona tajna policja Securitate symbolem krwawego terroru nawet dla socjalistycznych sąsiadów. Biografia Ceausescu autorstwa Thomasa Kunzego jest powszechnie uznawana również w Rumunii za pozycję klasyczną. Dwadzieścia lat po obaleniu Nicolae Ceausescu ukazało się najnowsze, trzecie wydanie książki. Thomas Kunze pokazał, w jaki sposób półanalfabeta po czterech klasach podstawówki zdobył wielką władzę i uwierzył, że jest bogiem.Adevarul, Bukareszt Thomas Kunze niemiecki historyk, absolwent uniwersytetów w Lipsku i Jenie. Wykładał m. in. na Uniwersytecie Owidiusza w Konstancy. Od 2002 r. związany z Fundacją im. Konrada Adenauera. Autor licznych publikacji historycznych o Niemczech, krajach Europy Wschodniej oraz Rosji.

Nowa książka palestyńskiego pisarza, prawnika i obrońcy praw człowieka to zwięzłe wprowadzenie w kontekst wojny w Strefie Gazy. Raja Shehadeh od lat monitoruje rozszerzanie się państwa izraelskiego na tereny okupowane. W tej niewielkiej publikacji próbuje odpowiedzieć na kilka pytań: dlaczego kres apartheidu w RPA nie zmotywował Izraela do zakończenia podobnej polityki na terenach okupowanych? Dlaczego świat nie wywierał nacisków na Izrael, aby ten dążył do pokoju? Czego Izrael obawia się ze strony Palestyny? Czy wojna w Gazie będzie miała wpływ na globalną zmianę w polityce? Spokojny rzeczowy wywód autora, który z bliska obserwuje rozwój wydarzeń, pozwala lepiej zrozumieć przyczyny obecnej dramatycznej sytuacji na Bliskim Wschodzie. Opisując procesy polityczne, Shehadeh nie traci z oczu perspektywy pojedynczych mieszkanek i mieszkańców Palestyny i Izraela. Raja Shehadeh jest pisarzem, prawnikiem i założycielem ważnej palestyńskiej organizacji praw człowieka, Al-Haq. Opublikował wiele książek, m.in. „Palestyńskie wędrówki”, za które otrzymał Nagrodę Orwella. W 2023 roku był finalistą National Book Award. Mieszka w Ramallah na Zachodnim Brzegu Jordanu.

Czy nasza historia znowu się powtarza? Pierwsza książka o pięciu wiekach relacji Niemiec i Rosji oraz o szczególnej roli, jaką odgrywała w nich Polska. Zawiera wiele do tej pory nieznanych faktów i przełomowych interpretacji. Oparta jest na do niedawna nieznanych dokumentach, skrywanych w najtajniejszych archiwach Kremla. Stanowi udaną próbę nowego oczytania dziejów Polski i Europy Środkowej. Nie przesadzają ci, którzy twierdzą, że mieć takich sąsiadów jak Rosja i Niemcy, to mieć sąsiadów z piekła rodem. Nie tylko dlatego, że przez pewien czas zarówno w Rosji (tam ponad siedem dekad), jak i w Niemczech (dwanaście lat) panowały totalitarne, nieludzkie i bezbożne ideologie, które uzasadniały zbudowanie i funkcjonowanie aparatu państwowego czyniącego z ludobójstwa zwyczajny, niemal rutynowy instrument władzy. Sojusz tych dwóch totalitarnych mocarstw w latach 19391941 oraz ich militarna konfrontacja w latach 19411945 oznaczały apokalipsę dla dziesiątków milionów ludzi na Starym Kontynencie. Jednak historia współpracy Berlina i Moskwy (Petersburga) sięga znacznie dalej niż pakt Hitler Stalin z 23 sierpnia 1939 roku. Przez ponad półtora wieku ta współpraca z piekła rodem przyczyniła się do fatalnej w skutkach rewolucji geopolitycznej w Europie Środkowej, jakim było zniszczenia państwa polskiego pod koniec XVIII wieku a następnie utrzymywanie do 1918 roku rozbiorowego status quo na naszych ziemiach. Zakusy na niepodległość i całość Rzeczypospolitej piekielni sąsiedzi mieli już wcześniej. O tych diabelskich planach i próbach ich realizacji aż do czasów Putina i Scholza jest ta książka.

Wincenty Witos urodził się 27 stycznia 1874 r. w Wierzchosławicach k. Tarnowa. Ukończył szkołę elementarną w rodzinnej wsi. Był rolnikiem, działaczem społecznym, samorządowcem, politykiem związanym z ruchem ludowym. Od 1905 r. był radnym Rady Powiatowej w Tarnowie. W latach 1908–1931 pełnił funkcję wójta Wierzchosławic. Od 1908 r. sprawował mandat do Sejmu Krajowego we Lwowie, zaś w latach 1911–1918 posła do Rady Państwa w Wiedniu. Był członkiem władz powiatowych i okręgowych chłopskich organizacji społeczno-gospodarczych. Należał do partii: od 1895 r. – do Stronnictwa Ludowego (od 1903 r. Polskiego Stronnictwa Ludowego), od 1913 r. – Polskiego Stronnictwa Ludowego-Piast. Podczas I wojny światowej był zwolennikiem utworzenia niepodległego państwa polskiego, złożonego z ziem wszystkich trzech zaborów. Od października 1918 r. przewodniczył Polskiej Komisji Likwidacyjnej w Krakowie. Od grudnia 1918 r. prezes Polskiego Stronnictwa Ludowego-Piast. W 1919 r. został wybrany do Sejmu Ustawodawczego Rzeczypospolitej Polskiej, gdzie przewodniczył Klubowi Parlamentarnemu Polskiego Stronnictwa Ludowego Piast. Podczas wojny polsko-bolszewickiej premier rządu Rzeczypospolitej Polskiej (1920–1921). Wybierany do Sejmu na kolejne kadencje. Dwa razy tworzył centroprawicowy rząd (1923, 1926). Należał do przywódców Centrolewu. Po utworzeniu Stronnictwa Ludowego (1931 r.) prezes Rady Naczelnej i Zarządu Okręgowego w Małopolsce. W 1930 r. aresztowany z przyczyn politycznych i uwięziony w Brześciu nad Bugiem. Skazany przez Sąd Okręgowy w Warszawie na półtora roku więzienia. W 1933 r. wyemigrował do Czechosłowacji. Do Polski powrócił w marcu 1939 r. We wrześniu 1939 r. aresztowany przez Niemców. Odmówił współpracy przy próbach powołania kolaboracyjnego rządu. W 1941 r. powrócił do Wierzchosławic, pozostając do końca okupacji niemieckiej w areszcie domowym. W 1945 r. prezydium Krajowej Rady Narodowej powołało go na stanowisko wiceprezydenta bez jego wiedzy i zgody. Od sierpnia 1945 r. prezes Polskiego Stronnictwa Ludowego, pozostającego w opozycji wobec władz komunistycznych. Zmarł 31 października 1945 r. w Krakowie. Pochowany w kaplicy rodowej na cmentarzu parafialnym w Wierzchosławicach.

Pink (pod takim pseudonimem publikuje autor) zamieszczał teksty z przerwami od 2006 roku. Wybrane do druku wpisy złożyły się na pokaźny tom. Blogera zajmowały tematy głównie polityczne - wiele wpisów to satyryczne odniesienia do aktualnych afer i skandali - wypowiadał się także na tematy społeczne i obyczajowe. Przez lata zebrał grupę stałych czytelników i komentatorów.Autor posługuje się dowcipnym i dosadnym językiem. Warto odnotować, że notki starsze są mniej wulgarne, chociaż już wtedy zarzucano autorowi używanie obelżywych wyrazów. Nie proponuję cenzurowania tego - jest to forma ekspresji autora i pewnie wielu czytelników właśnie go za to polubiło lub polubi, że umie wyrazić się dosadnie. Z tego względu jednak jest to pozycja nadająca się dla czytelnika dorosłego, który nie oburzy się na często rzucane soczyste epitety.(fragment recenzji)

Jak działają mocarstwa nieustannie rywalizujące o bezpieczeństwo i potęgę Aby zrozumieć politykę światową, trzeba zrozumieć, jak działają głowy państw. Wedle większości teorii stosunków międzynarodowych ich decyzje można uznać za racjonalne. Część badaczy uważa jednak inaczej. Kwestia ta ma zasadnicze znaczenie zarówno dla badania, jak i prowadzenia polityki międzynarodowej, ponieważ tylko jeżeli decydenci polityczni są racjonalni, naukowcy mogą starać się zrozumieć i przewidywać ich zachowania. Według Johna J. Mearsheimera i Sebastiana Rosato racjonalne decyzje w polityce międzynarodowej to takie, które wynikają z deliberatywnego procesu decyzyjnego i są oparte na teoriach w wiarygodny sposób wyjaśniających działanie mechanizmów rządzących światem. Obaj badacze, posługując się tymi kryteriami, dochodzą do wniosku, że większość państw jest racjonalna przez większość czasu, nawet jeżeli nie zawsze prowadzi to do sukcesu. Dla uzasadnienia swojego stanowiska Mearsheimer i Rosato sięgają do historii, w tym do dziejów obu wojen światowych, zimnej wojny i epoki postzimnowojennej. Przyglądają się decyzjom, jakie dawni i współcześni przywódcy, między innymi George W. Bush czy Władimir Putin, podejmowali w związku z doniosłymi wydarzeniami historycznymi, i zastanawiają się, czy działali oni racjonalnie. Analizując to podstawowe pojęcie w nowatorski i kompleksowy sposób, autorzy pokazują, jak myślą najważniejsi decydenci i jak kształtować własną politykę w otoczeniu międzynarodowym. John Mearsheimer i Sebastian Rosato pokazują, jak mocarstwa nieustannie rywalizują o bezpieczeństwo i potęgę. Opieranie polityki zagranicznej na założeniu, że przeciwnik jest irracjonalny, prowadzi do nieszczęść, których przykładem może być wojna na Ukrainie. Przystępowanie do tak poważnych działań jak wojna w Iraku bez racjonalnego namysłu i rzetelnej dyskusji to proszenie się o katastrofę. Jest to mocna i ważna lektura oraz apel do tych, którzy odpowiadają za politykę zagraniczną mocarstw, aby podejmowali racjonalną deliberację i starali się także zrozumieć racjonalny punkt widzenia swych rywali. — Jeffrey D. Sachs, profesor Uniwersytetu Columbia Autorzy rozprawiają się ze skłonnością do postrzegania przeciwników i agresorów jako nieodmiennie »irracjonalnych«. Co równie ważne, przekonują, że tradycyjne wyobrażenia o racjonalności nie nadają się do analizy większości decyzji politycznych. Jest to książka, której żaden poważny badacz stosunków międzynarodowych nie może zignorować. — Stephen M. Walt, profesor w Harvard Kennedy School W stosunkach międzynarodowych jest tyle konfliktów i zniszczenia, że łatwo można dojść do wniosku, iż postępowaniem państw rządzą uprzedzenia, chaos, głupota i emocje. Tak jednak nie jest – twierdzą Mearsheimer i Rosato. Polityka zagraniczna – przekonują – niemal zawsze kształtowana jest w drodze uporządkowanych procedur decyzyjnych i w oparciu o wiarygodne teorie. Krótko mówiąc, państwa są podmiotami racjonalnymi. Argumentacja jest logiczna, a tezy poparte licznymi dowodami. — John M. Owen IV, autor The Ecology of Nations John J. Mearsheimer – profesor na Uniwersytecie w Chicago, gdzie został wyróżniony tytułem R. Wendell Harrison Distinguished Service Professor of Political Science. Autor książek Wielkie złudzenie. Liberalne marzenia a rzeczywistość międzynarodowa, Tragizm polityki mocarstw i Dlaczego politycy kłamią. Cała prawda o kłamstwie w polityce międzynarodowej. Sebastian Rosato – profesor nauk politycznych na Uniwersytecie Notre Dame. Autor książki Intentions in Great Power Politics: Uncertainty and the Roots of Conflict.

Kapitalizm platform Nicka przedstawia ekonomiczną historię kapitalizmu oraz zagadnienie wpływu, jaki wywarły nań technologie cyfrowe, uwzględniając zarazem różnorodność form ekonomicznych, a także napięcia konkurencyjne wpisane we współczesną gospodarkę. Książka ta wychodzi od prostego założenia, że możemy się wiele dowiedzieć o największych spółkach technologicznych, jeśli będziemy je traktować jako aktorów ekonomicznych w ramach kapitalistycznego systemu produkcji.