Jeśli interesujesz się polityką, albo studiujesz politologię znajdziesz w tym dziale informacje o współczesnym świecie. Obszerna literatura naukowa, różne publikacje i elementy wiedzy politologicznej, najważniejsze zagadnienia i pojęcia z politologii, kontrowersyjne książki polityczne, powieści polityczne, nauki polityczne. Najlepsze książki społeczno-polityczne, bestsellery polityczne, książki o polityce, które warto przeczytać - zapraszamy po lekturę na Dobreksiazki.pl
Piłka nożna to najpopularniejsza dyscyplina sportu w Europie, wyzwalająca szczególnie silne emocje i przyciągająca tłumy kibiców. Znaczenie futbolu w XX i XXI wieku spowodowało liczne próby jego politycznej instrumentalizacji. Politycy starali się wykorzystać i odpowiednio ukierunkować namiętności związane z widowiskiem piłkarskim, by osiągnąć pożądane cele polityczne bądź społeczne. Doprowadziło to do wielu patologii obecnych we współczesnym sporcie.
W okresie dwóch wielkich totalitaryzmów XX wieku: nazizmu i komunizmu piłka nożna stała się — dzięki jej potencjałowi integracyjnemu i asymilacyjnemu — jednym z elementów współtworzących nowe państwa powstające w Europie Środkowej. W państwach już ukształtowanych wykorzystywano futbol do wzmacniania nastrojów patriotycznych, z czasem wręcz nacjonalistycznych i podtrzymywania resentymentów wobec rywali.
Tom Piłka nożna na celowniku polityki zawiera artykuły poświęcone tym problemom, występującym na styku piłki niemieckiej (w wydaniu RFN i NRD), polskiej, austriackiej, szwajcarskiej i radzieckiej. Ich symbolem może być Ernest Willimowski (na okładce), który w okresie II RP grał w polskiej, a od 1941 roku w niemieckiej reprezentacji. W pierwszej z orłem, w drugiej ze swastyką na piersiach.
Opowieść o kobietach, które zmieniają swój świat
W obozie Az-Zatari, w mieszkalnych kontenerach na skraju pustyni, żyje ponad 150 tysięcy syryjskich uchodźców i uchodźczyń. W tych trudnych warunkach trzy przedsiębiorcze kobiety, stawiając czoła przeszłości, dążą do realizacji swoich pasji i spełnienia marzeń. Jasmina zakłada studio urody i salon ślubny, Asma prowadzi edukację czytelniczą dla dzieci, a Malak, młoda artystka, ozdabia mury obozu kolorowymi malunkami. Narracja, dopełniona pracami Malak i poezją Asmy, wykracza poza opowieść o Az-Zatari, by zgłębić zjawisko uchodźczej przedsiębiorczości na całym świecie.
Autor udowadnia, że prowadzenie własnego biznesu stanowi kluczowy element wzmacniania poczucia godności i wychodzenia z roli ofiary. Jednocześnie podkreśla istotną wartość ekonomiczną i kulturową, którą osoby uchodźcze wnoszą do swoich nowych społeczności.
25 milionów iskier to wzruszający hołd dla ludzkiej wytrwałości i determinacji, wezwanie do wzajemnego zrozumienia i szacunku ponad podziałami. W tym głęboko humanistycznym reportażu Hanna pokazuje nam, że warto wzniecać iskierki nadziei, nawet gdy świat wydaje się pogrążony w ciemności.
Osoby uchodźcze, nie tylko w drodze, ale też w obozach, to od lat moi najważniejsi nauczyciele życia. Pokazują mi, jak przejść przez tragedie i ból, przekuwając je w nadzieję. Wzorem Asmy, Malak i Jasminy – kobiet odważnych, silnych i pomysłowych. Książka 25 milionów iskier skłania do refleksji nad niedocenianiem i wykluczaniem uchodźców oraz uchodźczyń na całym świecie, uświadamiając, że wsparcie, na przykład kredyt czy inkubatory biznesu, może odmienić ich – i nasze – życie.
Anna Alboth, dziennikarka, aktywistka, ekspertka od migracji
Autor kreśli niezwykłą opowieść o odwadze i determinacji w największym obozie dla syryjskich uchodźców na świecie. Mieszkańcom Az-Zatari brakuje żywności i pieniędzy, ale nie siły ducha, która pozwala trzem bohaterkom rozpocząć życie od nowa. I to na własnych warunkach.
Marta Zdzieborska, dziennikarka „Press”, stała współpracowniczka „Tygodnika Powszechnego”
Historie trzech przedsiębiorczych kobiet, wraz z innymi opowieściami o ludziach z różnych zakątków Ziemi, ukazują niezłomność osób uchodźczych – a szczególnie uchodźczyń – i ich moc uzdrawiania społeczności na całym świecie, przewodzenia im i sprzyjania ich postępowi… Gdyby tylko ten świat zechciał je dostrzegać, słuchać i odpowiednio w nie inwestować.
Leymah Gbowee laureatka Pokojowej Nagrody Nobla
Ta książka nauczyła mnie, że gdy nie masz nic do stracenia, to wtedy właśnie otwierasz drzwi do swojej najlepszej przyszłości. Trzy Syryjki z obozu Az-Zatari udowodniły to nam wszystkim. Czyta się jednym tchem! Gorąco polecam!
Małgorzata Olasińska-Chart dyrektorka Programu Pomocy Humanitarnej, Polska Misja Medyczna
Historia instytucji kształtującej polską politykę wschodnią III Rzeczpospolita rodziła się w rewolucyjnym zamęcie, z bagażem przeszłości i z nadziejami na przyszłość. Historia stworzonego przez Marka Karpia Ośrodka Studiów Wschodnich niczym w soczewce skupia wszystkie dobre i złe cechy tworzonego po 1989 r. państwa oraz jego administracji - począwszy od organizacyjnego chaosu i maszyn do pisania, po profesjonalizm, nowoczesne technologie i międzynarodowe kontakty. Było to możliwe dzięki wizji i odrobinie szaleństwa „ostatniego obywatela Wielkiego Księstwa Litewskiego”, jak czasami nazywany był Karp. Bo jego wizja przyszłości Polski miała mocne fundamenty w przeszłości. Karp zebrał wokół siebie niebagatelne grono zapaleńców gotowych służyć państwu. Dla jednych jajogłowi, dla drugich szpiedzy – od ponad 30 lat analitycy OSW obserwują otoczenie Polski, by ostrzec przed niebezpieczeństwem, nim zawiśnie nad naszymi granicami. Robią to w przekonaniu, że wbrew temu, co pisał rosyjski poeta, Rosję można „zmierzyć arszynem”, czyli próbować, bez emocji, zrozumieć politykę Kremla i innych państw na Wschodzie. Od lat też pełnią ważne funkcje państwowe, a ich wiedza oraz doświadczenie cenione są przez kolejne rządy i szanowane za granicą. Książka Andrzeja Brzezieckiego to pełna ciekawych szczegółów, nie pozbawiona dramatyzmu, ale też odrobiny humoru opowieść o jednej z najbardziej niezwykłych i ważnych instytucji w Polsce..
Adwokat poznańskiego Czerwca 1956. Stanisław Hejmowski (1900-1969), red. nauk. Piotr GrzelczakO ile poznański Czerwiec 1956 doczekał się już sporej biblioteki, o tyle najważniejsi ludzie Czerwca wciąż czekają na swoje biografie i studia. Jedną z takich postaci jest Stanisław Hejmowski - niezłomny prawnik, lider grupy adwokatów broniących przed sądem uczestników poznańskiej rewolty. Niniejsza książka stanowi próbę rozpoznania jego niezwykle barwnego i pracowitego życia, tak charakterystycznego dla polskich losów w trudnym wieku XX - życia nieograniczającego się wszakże jedynie do poznańskiego Czerwca 1956, który w jednoznaczny sposób zaważył na kilkunastu ostatnich latach życia bohatera. W barwnej biografii Stanisława Hejmowskiego znajdziemy bowiem zarówno sielskie dzieciństwo w Kurlandii, petersburskie gimnazjum, rewolucję bolszewicką oglądaną przez okno upadającej stolicy wschodniego imperium, studia na Uniwersytecie Warszawskim przerwane ochotniczym zaciągiem do wojska walczącego w 1920 r. z czerwonym najazdem, przeprowadzkę do Poznania i błyskotliwą karierę prawniczą w latach trzydziestych znaczoną udziałem w dziesiątkach głośnych procesów (także tych stricte politycznych), okupację niemiecką w Generalnym Gubernatorstwie, przymusową rolę obrońcy w rozprawie ""kata Warthegau"" Arthura Greisera, bohaterską kartę zapisaną w obronie żołnierzy podziemia antykomunistycznego, a także wymierzone w mecenasa niezwykle dolegliwe działania operacyjne UB/SB.
Wydaje nam się, że wiemy, jak wygląda państwo autokratyczne: na czele stoi wszechmocny przywódca. Kontroluje on policję polityczną. Policja grozi ludziom przemocą. Są źli kolaboranci i kilku odważnych dysydentów. Ale w XXI wieku rzeczywistość wygląda zupełnie inaczej. Dziś autokracja to nie jeden dyktator, ale wyrafinowane sieci złożone z podatnych na korupcję struktur finansowych, technologii nadzoru i profesjonalnych propagandystów. Te nowoczesne reżimy rządzą dziś Chinami, Rosją, Iranem i wieloma innymi krajami. Do tego powiązane są one licznymi interesami. Skorumpowane firmy w jednym kraju współpracują ze skorumpowanymi firmami w innych. Policja w jednym autorytarnym kraju może uzbrajać i szkolić policję w innym, a propagandyści dzielą się zasobami i tematami, wbijając ludziom do głów te same wiadomości o słabości demokracji, złej Ameryce i Unii Europejskiej. Ani międzynarodowa krytyka ani sankcje gospodarcze nie są już skutecznymi sposobami na autokratów. Nawet masowe ruchy opozycyjne, od Wenezueli przez Hongkong po Moskwę, mają dziś znacznie utrudnione zadanie. Członków „koncernu autokracja” nie jednoczy bowiem ideologia, taka jak komunizm, ale pragnienie władzy, bogactwa i bezkarności. W swojej bardzo aktualnej i przejmującej książce Anne Applebaum - laureatka Nagrody Pulitzera, bestsellerowa autorkaNew York Timesa, publicystkaThe Atlantic - wzywa demokratyczne rządy oraz nas samych do fundamentalnej przemiany polityki i wartości w celu zwalczania nowego rodzaju zagrożenia.
Opracowanie wpisuje się w nurt badań o charakterze koncepcyjnym i przeglądowym z zakresu klastrów, procesów ich transformacji i umiędzynarodowienia. Przeprowadzona szeroka analiza istniejących ujęć teoretycznych i wyników badań empirycznych umożliwiła określenie dwóch wymiarów uwarunkowań pozycji klastrów w globalnej wymianie: instytucjonalnego i związanego z charakterystyką klastra, a także szczegółowych czynników w ramach tych wymiarów. W wyniku analizy zaproponowano kilka tez, które mogą być podstawą do hipotez weryfikowanych w dalszych studiach empirycznych oraz inspiracją do pytań badawczych w trakcie systematycznych przeglądów literatury. Książka wskazuje ponadto obszary wsparcia klastrów, które mogą służyć wyznaczaniu kierunków i ewaluacji polityk publicznych. Książka autorstwa Joanny Bohatkiewicz-Czaickiej i Marty Gancarczyk stanowi niezwykle interesujące studium dotyczące ewolucji koncepcji klastrów i uwarunkowań ich pozycji w globalnych łańcuchach wartości. Uzupełnia ona istniejącą lukę badawczą w tym zakresie [] i prezentuje syntezę szerokich studiów literaturowych, co jest szczególnie istotne w kontekście tej mało rozpoznanej ciągle perspektywy klastrów []. Uważam, że będzie ona przydatna zarówno dla naukowców, jak i dla studentów, ale także praktyków w dziedzinie rozwoju regionalnego i zajmujących się wsparciem klastrów z perspektywy międzynarodowej, to jest szczególnie na szczeblu Unii Europejskiej.Z recenzji prof. dr hab. Elżbiety Wojnickiej-Sycz
Na początku lat trzydziestych XX wieku gwałtownie wzrastająca siła faszyzmu i tendencji nacjonalistycznych postawiła przed Europą wizję lawinowego upadku demokracji w kolejnych krajach. Było w tym czasie niemal pewne, że Mussolini i Hitler wskazali drogę, którą pójdzie legion. Bataille, od początku świadom groźby gigantycznej katastrofy, wiedział, że skuteczne przeciwstawienie się postępom faszyzmu będzie możliwe tylko wtedy, gdy to całkowicie nowe, fascynujące zjawisko zostanie dogłębnie zbadane i zrozumiane. Co takiego w faszyzmie było rzeczywiście nowe? Skąd wziął się jego tryumf? Jakie są jego podstawy społeczne? Na jakie potrzeby faszyzm odpowiada i skąd czerpie swoją siłę? W tekstach zebranych w niniejszym zbiorze Bataille próbuje udzielać odpowiedzi na te pytania, występując co chwilę w innej roli jako zdystansowany teoretyk, jako polityczny aktywista, jako twórca religijnej sekty, jako nietzscheański myśliciel. Pierwszy z tych esejów pisany był w roku dojścia Hitlera do władzy, ostatni na trzy miesiące przed wybuchem wojny.
Technokracjato zastąpienie wszelkich systemów ekonomicznych ekonomią wolnorynkową w postaci stworzonej w latach trzydziestych XX w przez naukowców i inżynierów w Uniwersytecie Columbia. Współcześnie technokracja ukrywa się pod różnymi nazwami jak na przykład zrównoważony rozwój, kapitalizm inwestorów, zielona ekonomia, kontrolowany wzrost itd. Wcześni technokraci zdefiniowali technokrację jakonaukę inżynierii społecznej, naukowe zarządzanie całością mechanizmów społecznych w celu tworzenia i dystrybucji dóbr i usług dla całej populacji. [] Po raz pierwszy w dziejach ludzkości będzie to kwestia nauki, inżynierii i techniki. [] Nie będzie tam miejsca dla polityki, polityków, finansów i finansistów, wyzysku i wyzyskiwaczy. [...] Technokracja dokonywać będzie dystrybucji za pomocą certyfikatów dystrybucji, dostępnych każdemu obywatelowi od chwili narodzin aż do śmierci.(The Technocrat, 1938). Technokracja postuluje likwidację prywatnej własności poprzez zgromadzenie wszelkich zasobów we wspólnym funduszu powierniczym, zarządzanym przez niewybieralnych i przed nikim nie odpowiadających naukowców, inżynierów i techników (to znaczy: technokratów), którzy będą kontrolowali wszystkie aspekty ludzkiej egzystencji. Nie jest rzeczą przypadku, że promowany przez elitarne Światowe Forum Ekonomiczne (WEF) tak zwanyWielki Resetświata zmierza właśnie do tego samego celu: Nie będziesz miał nic i będziesz szczęśliwy.U podstawtranshumanizmuleży przekonanie, że możliwości istoty ludzkiej można znacznie rozszerzyć za pomocą inżynierii genetycznej, najnowszej technologii informatycznej oraz takich ostatnich nowinek jak bioinżynieria, sztuczna inteligencja i nanotechnologia molekularna. Końcowym rezultatem ma byćHomo sapiens udoskonalonyi wyposażony w większe możliwości, a jednak w swej istocie będący człowiekiem.Niniejsza książka szczegółowo przedstawia problem głębokiej transformacji, która obecnie ma miejsce oraz wyjaśnia, w jaki sposób te przemiany dotykają normalnych ludzi. W zakończeniu książki porozmawiamy o środkach zaradczych o dostępnych sposobach odrzucenia tych bliźniąt z piekła rodem, jakimi sątechnokracjaitranshumanizm.Książka dedykowana młodym ludziom na całym świecie, z których wielu pogrążonych jest w ignorancji bądź negacji. Niech zdobędą zrozumienie i odwagę, by wybrać przyszłość, która wyniesie wolność i swobodę jako podstawowe wartości kultury i cywilizacji. Są być może pierwszym pokoleniem, które będzie dorastać w całkowicie technokratycznym i transludzkim świecie. Dla tych, którzy czują, że ze światem jest coś nie tak, niech ta książka będzie punktem wyjścia do poskładania tego wszystkiego w całość.
Lektura tej książki powinna nas poważnie zaniepokoić. Jesteśmy państwem przyfrontowym, a wysocy rangą oficerowie oceniają stan polskiej armii jako katastrofalny. Przez osiem lat karmieni byliśmy propagandą sukcesu przez Macierewicza i Błaszczaka o trzystutysięcznej armii, wyposażeniu wojska w najnowocześniejszy sprzęt. Autorka, najlepsza ekspertka wojskowa wśród dziennikarzy, powiedziała: sprawdzam. Dzięki swoim unikatowym kontaktom dotarła do kilkudziesięciu generałów, dowódców, pracowników Biura Bezpieczeństwa Narodowego, współpracowników prezydenta. Wszyscy mówią jedno: za swoich rządów PiS zrujnował wojsko. I podają przykład za przykładem. Nazwisko za nazwiskiem. Wszystko podporządkowane zostało polityce. Dobrzy dowódcy zostali zdymisjonowani, na ich miejsce wyznaczono miernych, ale wiernych. Dawne ścieżki kariery, kiedy trzeba było żmudnie pracować na kolejny awans, zostały odwołane. Oficerom zaoferowano błyskawiczne kariery za lojalność albo koniec kariery za brak lojalności. Osobiste osiągnięcia, misje wojskowe w Iraku czy Afganistanie zeszły na drugi plan. Nie one decydowały o losie oficerów, nie one się liczyły. To była rewolucja. Zawsze układy personalne miały jakieś znaczenie, teraz stało się inaczej tylko one miały znaczenie. Dawniej intrygi były marginesem, teraz były prowokowane od góry przez samego ministra obrony. W strukturze wojska nastąpiło trzęsienie ziemi. Hierarchię zastąpiła wojna o władzę. Usłużni generałowie walczyli o swoją pozycję intrygą, donosem, dyspozycyjnością. Te praktyki z czasem wędrowały w dół. Przez osiem lat rządów PiS apolityczna z zasady armia została przeżarta rakiem polityki. Nawet wojna w Ukrainie nie zmieniła praktyki zarządzania wojskiem. Wpływ polityki stał się jeszcze bardziej widoczny. Wszystko stało się pijarem, nawet wielkie zakupy uzbrojenia. Dość powiedzieć, że wojsko zostało całkowicie odsunięte od zakupów. To nie generałowie zgłaszali ministrowi, jakiego sprzętu potrzebują do obrony kraju. To minister Błaszczak podejmował decyzje. Kupował nie to, co było potrzebne, ale to, co było pod ręką, i co mogło zrobić wrażenie na wyborcach. Wojna zamiast opamiętania, doprowadziła polityków do zatracenia. Wizja nadchodzących wyborów sprawiła, że realne bezpieczeństwo zeszło na daleki plan. Nie szukali sprzętu, który jest w stanie skutecznie bronić Polski, ale takiego, który buduje w społeczeństwie iluzję siły. Czy nasza armia posiada jeszcze zdolności bojowe? Tego nie wie nikt. Jak mówi w książce doświadczony oficer, wykładowca akademii wojskowej: Po wybuchu pełnospektaklowej wojny na Ukrainie, wszystkie kraje europejskie zmieniły lub poprawiły swoje dokumenty strategiczne. Także NATO wydało wówczas nową strategię. W polskim państwie nic się nie zadziało. Wojsko nie przeprowadziło nawet przeglądu obronnego, żeby sprawdzić, na czym stoimy. A nie zrobiono tego, bo wyszłyby wtedy wszystkie błędy, niedostatki, niedoinwestowania, a to psułoby obraz wojska. Mijają dwa lata wojny, a armia nadal nie ma własnego przeglądu obronnego.Powyższy opis pochodzi od wydawcy.
Encyklopedia stosunków międzynarodowych jest z wielu powodów publikacją wyjątkową i długo oczekiwaną przez wspólnotę badaczy stosunków międzynarodowych w Polsce. Wyróżnia ją – po pierwsze – unikalna koncepcja porządkowania wiedzy na temat ontologii i epistemologii stosunków międzynarodowych w warunkach przyspieszenia zmiany systemu międzynarodowego. Starannie przemyślano strukturę prezentowanych treści, łącząc wiedzę teoretyczną i metodologiczną […]. Po drugie, ważna jest forma prezentowania treści poszczególnych haseł. Zawierają one wyraźny komponent analizy ontologii danego zjawiska, ujmują je jako problem stosunków międzynarodowych i jako rodzaj stosunków społecznych. Po trzecie, uwagę zwraca dobór autorów tekstów, którzy w zdecydowanej większości są uznanymi specjalistami w podejmowanej tematyce. Po czwarte, Encyklopedia w pewnym sensie jest przeglądem stanu badań międzynarodowych w ośrodkach akademickich w Polsce w wyjątkowym momencie formalnego wyodrębnienia dyscypliny „stosunki międzynarodowe” i pokazuje wieloletnie tradycje prowadzonych badań oraz ich osadzenie w stanie badań w nauce światowej.
prof. dr hab. Marek Pietraś
Autorzy:
Marcin Adamczyk, Agnieszka Bógdał-Brzezińska, Jerzy Ciechański, Alicja Curanović, Adriana Dudek, Hanna Dumała, Joanna Dyduch, Łukasz Fijałkowski, Grzegorz Gil, Wojciech Grabowski,Anna Grzywacz, Edward Haliżak, Dorota Heidrich, Maciej Herbut, Aleksandra Jarczewska, Karina Jędrzejowska, Magdalena Kozub-Karkut, Iwona Krzyżanowska-Skowronek, Brygida Kuźniak, Larysa Leszczenko, Katarzyna Marzęda-Młynarska, Paulina Matera, Bartosz Michalski, Joanna Mormul, Justyna Nakonieczna-Bartosiewicz, Anita Oberda-Monkiewicz,Andrzej Polus, Tomasz Pugacewicz, Hanna Schreiber, Anna M. Solarz, Beata Surmacz, Karol Szulc, Anna Umińska-Woroniecka, Anna Wróbel, Małgorzata Zachara-Szymańska, Jakub Zajączkowski, Agata W. Ziętek
Genialna powieść demaskująca sowiecki mit, totalitaryzm i korupcję władzy.Orwell wpadł na pomysł konstrukcji książki, widząc młodego chłopca smagającego batem konia pociągowego. Akcja powieści rozgrywa się na farmie, którą początkowo prowadzi farmer Jones. Zwierzęta, zainspirowane wizją starego knura o imieniu Major, postanawiają zorganizować bunt przeciwko ludziom i przejąć kontrolę nad gospodarstwem. Po udanym powstaniu zmieniają nazwę farmy na Folwark Zwierzęcy i ustanawiają zasady równości pod hasłem: Wszystkie zwierzęta są równe. Z czasem jednak przywódcy rewolucji, szczególnie świnie Napoleon i Snowball, zaczynają stopniowo przejmować coraz większą władzę i korumpować pierwotne ideały rewolucji.Powieść jest bogata w symbolikę i alegorie. Zwierzęta reprezentują różne grupy społeczne i postacie historyczne z okresu rewolucji rosyjskiej i wczesnych lat istnienia ZSRR. Na przykład Napoleon symbolizuje Józefa Stalina, Snowball Lwa Trockiego, a Major Karola Marksa lub Włodzimierza Lenina. Z kolei farmer Jones jest alegorią cara Mikołaja II.
Roztargniona psia psychoterapeutka, kiczowata wróżka pijaczka i nieco szalona zawodowa płaczka pogrzebowa, która najbardziej lubi rzucać się do grobu za trumną. Trzy nietuzinkowe kobiety, których losy w jeszcze dziwniejszy sposób łączą się ze sobą i przeplatają. I czwarta, nieco ukryta bohaterka Bruksela, w której akcja się toczy, a którą poznajemy nie przez pryzmat instytucji unijnych, ale cmentarzy i parków. Dużo czarnego humoru, tyle samo surrealizmu, lekkiej złośliwości i elementów kryminalnych plus celne obserwacje społeczne. Powieść, która pozwala oderwać się od codzienności i problemów. I która bawi. Dominika Ćosić: z pochodzenia Polka i Serbka, z wykształcenia slawistka, z zawodu dziennikarka i publicystka. Z pasji podróżniczka. Od 2005 r. jest korespondentką polskich mediów w Brukseli. BRuxELles to jej piąta książka, a druga powieść w dorobku.
Wybór pism ważnego uczestnika dyskusji politycznych i ideowych ostatnich lat Pierwszej Rzeczypospolitej, oskarżyciela w najsłynniejszym procesie politycznym tamtych czasów (z oskarżonym Adamem Ponińskim), ideologa republikańskiego, obrońcy wolnej elekcji, przeciwnika tronu dziedzicznego, polemisty m.in. Hugona Kołłątaja, autora głośnego zamieszczonego w tomie wystąpienia przed rewolucyjnym Konwentem, którym chciał pozyskać wsparcie Francji dla chylącej się do upadku Polski.
Wybór pism polityka narodowo-demokratycznego, aktywnego w autonomicznej Galicji i II RP. Zawiera dwadzieścia tekstów i mów poświęconych m.in. zagadnieniu etatyzmu, polityce polskiej w realiach państwa zaborczego, kwestii granic i konstytucji odrodzonej Polski, przyczynom i sposobom usunięcia drożyzny w Polsce, kryzysowi gospodarczemu i politycznemu lat 20-tych, sprawie ukraińskiej na Ziemi Czerwieńskiej.
Wybór pism polskiego myśliciela politycznego i pisarza, który stał się czołowym uczestnikiem życia intelektualnego Francji. Tom zawiera tytułową analizę wydarzeń Wiosny Ludów i dwa nietłumaczone dotąd na język polski teksty poświęcone ideom politycznym i praktycznej polityce schyłku lat 40-tych i lat 50-tych XIX wieku. Pisma Chojeckiego są wartką opowieścią o wydarzeniach tego burzliwego okresu o wielkim znaczeniu dla dalszego biegu politycznych spraw Europy. Ukazują, jak nadzieje wiązane z rewolucyjnym zrywem we Francji i kilku innych krajach Europy także na ziemiach polskich zostały skonfrontowane z rzeczywistością walk frakcyjnych zwolenników gruntownych zmian społecznych i politycznych oraz oporem zwolenników porządków przedrewolucyjnych.
Polska polityka zagraniczna 1918-2023 wyjątkowa synteza historii Polska polityka zagraniczna 1918-2023 to pasjonująca książka, która prezentuje kompleksową analizę ponad stuletniej historii polityki zagranicznej Polski. Publikacja, będąca owocem pracy siedmiu uznanych historyków, dostarcza czytelnikom nie tylko wiedzy, ale także głębokiej refleksji na temat wyzwań, przed którymi stawało polskie państwo od momentu odzyskania niepodległości.Przegląd wyzwań polskiej polityki zagranicznej Publikacja dotyka niezwykle istotnych kwestii, przed którymi stawało państwo polskie w XX i XXI wieku. Od zaborów, poprzez odrodzenie niepodległości, a aż po czasy współczesne, autorzy wskazują na złożoność wyzwań, z jakimi musiała zmierzyć się Polska. Polska - jako państwo - była wystawiona na wiele trudnych decyzji i napięć międzynarodowych, które miały ogromny wpływ na jej pozycję w Europie. W szczególności lata 1918-1939 były czasem nieustannych wyzwań, które wymagały od elit politycznych przemyślanej strategii oraz odpowiedzialności.Dlaczego warto sięgnąć po tę książkę? To pierwsza całościowa synteza polityki zagranicznej Polski, stworzona przez wybitnych historyków. Autorska perspektywa każdego z autorów pozwala na zrozumienie złożoności wydarzeń historycznych. Książka jest doskonałym źródłem wiedzy dla studentów oraz wszystkich zainteresowanych naukami humanistycznymi. Stanowi ważną pozycję w literaturze naukowej oraz popularnonaukowej dotyczącej historii Polski. Nie przegap okazji, by zgłębić fascynującą historię polityki zagranicznej Polski. Polska polityka zagraniczna 1918-2023 to książka, która wzbogaci Twoją wiedzę oraz poszerzy horyzonty myślenia o historii i polityce. Zainwestuj w swoją przyszłość z literaturą naukową i popularnonaukową oraz poznaj kluczowe momenty i decyzje, które kształtowały oblicze Polski na przestrzeni lat.
Refleksja nad państwem i jego kondycją nie była ostatnimi laty - a przynajmniej do początku pandemii COVID-19 - zbyt chętnie podejmowana przez badaczy nauk społecznych. () Miało to być konsekwencją zarówno procesów globalizacyjnych, jak i dobrowolnej integracji regionalnej, w wyniku której państwa zrzekały się części swoich przymiotów, jak choćby tradycyjnie rozumianej suwerenności. Książka O mocy i niemocy współczesnego państwa polskiego pod redakcją Jacka Raciborskiego i Przemysława Sadury jest dowodem, że współczesne państwo może, i jest, w głębokim kryzysie, ale na pewno nie został nim dotknięty krytyczny namysł nad państwem. Autorzy zaproszeni do wspólnego pisania nie wybierają wydeptanych ścieżek, uciekają od schematów myślowych, są sceptyczni wobec modnych i ogólnie akceptowalnych odpowiedzi na temat stanu nowoczesnych państw i społeczeństw. Redaktorzy naukowi tomu zostawili autorom sporą swobodę wyboru ujęć, perspektyw i metod analizy, co sprawia, że Czytelnik dostaje zarówno teksty silnie zakorzenione w rozbudowanej debacie dotyczącej teoretycznych podstaw funkcjonowania państwa, jak i analizy bazujące na wynikach własnych badań empirycznych, a także rozdziały będące esejami politycznymi. Z recenzji prof. dr hab. Anny Pacześniak
[] W latach dziewięćdziesiątych, gdy w Polsce następowały fundamentalne, przełomowe zmiany ustrojowe, miałam okazję spotkać się z czołowymi postaciami życia politycznego i społecznego naszego kraju. Przedstawione w niniejszej książce rozmowy dotyczą różnorodnych sfer - polityki, gospodarki, kultury. Przestrzenie te przenikają się. Ukazane pod różnym kątem i w odmiennym kontekście obecne są jednak w każdej rozmowie, a łączy je, fundamentalne dla każdego człowieka, pojęcie wolności. Zebrawszy je w jednym tomie - chciałabym ponownie poddać je uwadze czytelników - zarówno tych pamiętających tamte czasy, jak i tych, z pokolenia wyrosłego już w nowych ustrojowych warunkach, które właśnie wtedy się tworzyły - także za sprawą moich rozmówców. Monika Malessa-Drohomirecka, Wstęp Monika Malessa-Drohomirecka doktor nauk humanistycznych w zakresie literaturoznawstwa. Studiuje także Rosjoznawstwo na Wydziale Studiów Międzynarodowych i Politycznych UJ. Wieloletni pracownik Ośrodka Dokumentacji i Badania Twórczości Josepha Conrada na Wydziale Polonistyki Uniwersytetu Jagiellońskiego, członek Polskiego Towarzystwa Conradowskiego, założycielka Stowarzyszenia im. Marka Hłaski. Przez wiele lat związana współpracą z "Nowymi Książkami" i "Toposem", publikowała także w "Tygodniku Powszechnym", "Twórczości", "Ruchu Literackim", "Zeszytach filozoficznych", "Kulturze Współczesnej" i "Yearbook of Conrad Studies". Autorka książek: Konwencje. Stereotypy. Złudzenia. Relacje kobiet i mężczyzn w prozie Josepha Conrada (2017) oraz Literatura i jej konteksty (2021), a także wykładów literackich poświęconych pisarzom pierwszej połowy XX wieku.
Ogromny wpływ działań wojennych na ludność cywilną obnażył nie najlepsze przygotowanie do wypełniania swoich zadań ukraińskich struktur odpowiedzialnych za ochronę i obronę cywilną. Sprowokował przy tym do dyskusji – nie tylko w wymiarze ukraińskim, ale również ogólnoeuropejskim – co można uczynić, by działania militarne w mniejszym stopniu szkodziły cywilom i w jaki sposób lepiej ich przed nimi ochronić.
Jest to przykład nie tylko ambitnej publicystyki politycznej, której autor w sposób prowokacyjny podejmuje kluczowe dla polskiej sceny politycznej zagadnienia, lecz także stara się przy tym nawiązywać do klasycznego leksykonu politologii i filozofii polityki. (...)
Mirosław Karwat pisze w przenikliwy i dowcipny sposób o „sondażokracji”, prawnej fikcji suwerena, zbiorowej korupcji, czy wreszcie paradoksach autorytarnego przywództwa, sankcjonowanego wyborczymi rytuałami, ale odnajdującego pożywkę w najgłębszych warstwach mentalności Polaków i ich historii. Znana maksyma o tym, że całkowita władza deprawuje całkowicie, znalazła w rozważaniach Autora oryginalną i efektowną interpretację. (...) Cennym wątkiem rozważań Autora jest także przypomnienie o złudzeniach polityków dotyczących trwałej reinterpretacji symboli, tradycji historycznych i kształtowania zbiorowej świadomości Polaków, która przecież – przypomina jak abecadło Autor – rządzi się autonomicznymi prawami.
Z recenzji Jerzego Szczupaczyńskiego
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
