Jeśli interesujesz się polityką, albo studiujesz politologię znajdziesz w tym dziale informacje o współczesnym świecie. Obszerna literatura naukowa, różne publikacje i elementy wiedzy politologicznej, najważniejsze zagadnienia i pojęcia z politologii, kontrowersyjne książki polityczne, powieści polityczne, nauki polityczne. Najlepsze książki społeczno-polityczne, bestsellery polityczne, książki o polityce, które warto przeczytać - zapraszamy po lekturę na Dobreksiazki.pl
W rosyjskim kalendarzu politycznym jest jedna wyjątkowa data. Raz do roku rosyjscy obywatele mają szansę zadać swojemu przywódcy pytanie, przekazać prośby, podzielić się swoimi obawami. Władimir Putin, bez względu na piastowany urząd, od 200i roku z uwagą wysłuchuje swoich obywateli, zaradza ich nieszczęściu i ruga skorumpowanych urzędników. W ciągu piętnastu lat «Priamaja linia» ze skromnego programu przerodziła się w wielki spektakl multimedialny, który przyciąga uwagę nie tylko Rosjan, ale i zagranicznych komentatorów. W książce, która trafia do Państwa rąk, dokonano wnikliwej analizy programu jako instrumentu kształtowania wizerunku władzy, a także, społeczeństwa. Ewolucja «Priamoj linii» odzwierciedla też wewnętrzną dynamikę systemu władzy uosabianego przez Władimira Putina.
Fenomen «Priamoj linii» został przedstawiony w kontekście praktyk wizerunkowych przywódców wybranych republik poradzieckich: Białorusi, Gruzji oraz Turkmenistanu.
Ivan Binar to czeski pisarz, po którego prozę powinni sięgać miłośnicy twórczości Haška, Čapka czy Hrabala, ale również czytelnicy rozsmakowani w realizmie magicznym. Tytułowy Václav Netušil błądzi po labiryncie ponurego totalitarnego świata, jakim stała się socjalistyczna Czechosłowacja pod sowieckim nadzorem, jego alter ego zaś - Wieńczysław Paw, podróżuje po magicznej krainie, istniejącej równolegle do świata rzeczywistego.
Wspólnym doświadczeniem obu, a także autora, jest poczucie samotności i bezsilności w zetknięciu z brutalnością wszechobecnej i wszechmogącej władzy tamtych lat.
U podstaw napisania książki leżała kwestia rozliczeń autora, czeskiego opozycjonisty, ze współpracownikami służby bezpieczeństwa, z których po latach kilku odkrywa wśród przyjaciół. Powieść nie jest jednak głosem wołającym o zemstę czy wyrazem żądzy odwetu. Przyświeca jej przesłanie, aby zamknąć przeszłość i żyć dalej, trzeba nazwać rzeczy po imieniu. Na tym właśnie polega zdaniem Binara prawdziwe, pozytywne rozliczenie z przeszłością: wystarczy postawić wyraźną granicę między złem a dobrem - i określić swoje miejsce po stronie dobra...
Historia o gorliwej pobożności i przesądach, za którymi kryją się najmroczniejsze ludzkie instynkty. Po międzynarodowym sukcesie Daru języków Rosa Ribas i Sabine Hofmann powracają z kolejną powieścią o młodej dziennikarce Anie Martí, która tym razem musi zmierzyć się z fanatyzmem religijnym, surową rzeczywistością hiszpańskiej prowincji w latach 50. XX wieku i mrocznymi sekretami sprzed lat.
Luty 1956 roku. W Hiszpanii nastaje najmroźniejsza od kilkudziesięciu lat zima. Ana Martí, obecnie reporterka popularnego tygodnika „El caso”, w którym relacjonowane są najbardziej przerażające wydarzenia z całego kraju, przybywa do zagubionej na końcu świata górskiej wioski, by napisać artykuł o obdarzonej stygmatami dziewczynce. Na miejscu dziennikarkę z zadowoleniem witają proboszcz i alkad. Obaj liczą na to, że prasa rozsławi „małą świętą” w całym kraju. Jednak większość mieszkańców wioski, w tym wpływowy bogacz don Julián, nie darzy przybywającej z miasta obcej osoby sympatią. Ana znajduje sojuszników jedynie w osobach miejscowego głupka Mauricia, inteligentnej, choć nieco dziwnej dziewczynce Eugenii oraz doświadczonej życiem właścicielki gospody, w której mieszka. Wkrótce jasne staje się, że sprawa małej stygmatyczki nie jest jedyną dziwną historią, jaka rozgrywa się w Las Torres… Dodatkowo padający nieustannie śnieg odcina wioskę od świata.
„Padający nieustannie śnieg i cisza stanowią doskonałą metaforę samotności i zawziętości małej wspólnoty, w której każdy uparcie milczy ze strachu”. Colpisa
Co buduje ducha Narodu Polskiego? Jakie pieśni śpiewali nasi przodkowie? Jakimi modlitwami prosili Boga o łaskę, pokój i pojednanie? A wreszcie, jakie są kamienie milowe kształtowania się polskiej świadomości narodowej i historii naszej Ojczyzny? Na te i wiele innych pytań odpowiada książka „Wszystko, co Polskę stanowi”.
Publikacja w przystępny sposób prezentuje dorobek duchowy Narodu Polskiego. Książka podzielona jest na trzy rozdziały. W pierwszym, znajdują się modlitwy za Ojczyznę, odmawiane nie tylko w chwilach zagrożenia suwerenności naszego kraju, ale także z prośbą o roztropność dla rządzących oraz łaskę pojednania. Drugi rozdział to swoista skarbnica polskich tradycji, zgromadzone są w nim pieśni i poezja patriotyczna. Te utwory podtrzymywały na duchu naszych przodków w chwilach trwogi, były też recytowane i śpiewane przez nich w dniach radości i dumy. W ostatnim rozdziale zapraszamy czytelnika do wędrówki po ścieżkach historii naszej Ojczyzny. Kamieniami milowymi są tu najważniejsze wydarzenia z naszych dziejów jak m.in. chrzest. Polski, bitwa pod Grunwaldem, śluby lwowskie czy też utworzenie „Solidarności”.
Słowo wstępne do książki napisał Ksiądz Arcybiskup Wacław Depo, Metropolita Częstochowski. Publikacja została opatrzona także przedmową ks. inf. Ireneusza Skubisia, Honorowego Redaktora Naczelnego Tygodnika Katolickiego „Niedziela”.
Książka może służyć jako poręczny modlitewnik. Jest także pomocą w poznaniu dziejów Polski i duchowych podstaw Narodu Polskiego.
Świat nieuchronnie zmierza ku II wojnie światowej. W Brazylii nowy dyktatorski rząd, podejrzewając komunistyczny spisek z „semickimi wpływami” i poszukując szpiegów oraz sabotażystów, usiłuje kontrolować wszelką komunikację. Jeden z licznych przybyszów z Polski, Max Kutner, zostaje zmuszony do pracy w cenzurze korespondencji. Tłumaczy z jidysz na portugalski listy takich samych jak on żydowskich imigrantów,
by wytropić w nich zaszyfrowane informacje. Zmagając się z wyrzutami sumienia, samotny szewc stara się wykonywać swoje zadania na chłodno i z dystansem, lecz sprawy wymykają mu się spod kontroli, kiedy wpada w zachwyt nad listami pisanymi do siostry przez dobrą duszę o imieniu Hannah. Max zakochuje się w zachwycającej nieznajomej i obsesyjnie jej poszukuje. Kiedy ją wreszcie poznaje, odkrywa więcej, niżby się spodziewał i chciał. Nawet w odniesieniu do siebie samego.
To książka, którą zabierzesz ze sobą w drogę. Tę krótką, tramwajem do pracy, dłuższą,weekendową - ale i taką na kraniec świata. Będziesz pożerać ją zachłannie, niczym babcinyprzysmak z dzieciństwa - od czasu do czasu wyjmując z gardła ość. Bo to opowieść niezwykła i niełatwa.Przez kilkanaście minionych lat Kazimierz Kutz, wybitny reżyser, pisarz, działacz społeczny ipolityk, na łamach katowickiego dodatku Gazety Wyborczej publikował felietony,w których co tydzień bez miłosierdzia tarmosił nasze paranoje, odzierał nas z codziennychmałostek, kpił z zadufanych i uziemiał ideologicznie lewitujących. Od czasu do czasu żegnałteż największych ludzi pięknych, swoich braci i siostry z polskiego Parnasu. I upominał sięo Śląsk, najbardziej sponiewierany zakątek Polski. A wszystko to czynił z literacką klasągodną Kronik tygodniowych Słonimskiego, pasją lekarza zatrutej polskiej duszy i gorzkąintuicją śląskiego Wernyhory. Jak cały ten Kutz.Kazimierz Kutz polski reżyser filmowy, teatralny i telewizyjny, scenarzysta filmowy oraz polityk, członek założyciel Stowarzyszenia Filmowców Polskich . Wyreżyserował ponad dwadzieścia filmów fabularnych, z czego sześć o Górnym Śląsku. Zrealizował m.in. filmową trylogię śląską Sól ziemi czarnej (1969), Perła w koronie (1971), Paciorki jednego różańca (1979), za który otrzymał Grand Prix Festiwalu Polskich Filmów Fabularnych w 1980 na 7. FPFF.
W ostatnich kilku dekadach patriotyzm nie był popularnym przedmiotem refleksji i badań w Polsce. Rzadko podejmują go współcześni filozofowie, socjologowie, psycholodzy i pedagodzy. Ta książka jest głosem w dyskusji nad szczególną postawą społeczną, jaką jest patriotyzm. Poszukując tropów współczesnego patriotyzmu, cofamy się do czasów Homera, Herodota, Plutarcha i Cycerona. Badamy również źródła polskie, od kronik średniowiecznych po XX wiek.
Myśli polskich klasyków, takich jak Józef Maria Bocheński czy Wacław Stróżewski, zostały zderzone z krytyką romantyczno-sentymentalnego ujęcia patriotyzmu. Dyskusja licznych klasyfikacji patriotyzmu skonstruowanych w Polsce i na świecie pokazuje wieloaspektowość i wielokryterialność omawianego zjawiska. Koncepcjom patriotyzmu zamkniętego, zbliżającego się bardzo blisko do nacjonalizmu, przeciwstawiony został patriotyzm otwarty, konstruktywny i obywatelski, gdzie szacunek do ojczyzny współwystępuje z respektowaniem innych kultur i zbiorowości.
Refleksja teoretyczna stanowi kontekst dla analiz wybranych polskich i międzynarodowych badań empirycznych z ostatnich 25 lat. Dyskutowane są wyniki badań CBOS, National Identity Study, World Values Survey, Civic Education Study i International Civic and Citizenship Study. Analizy te pozwoliły na charakterystykę fenomenu polskiego patriotyzmu. Za kluczową dla postawy patriotyzmu uznaliśmy kategorię tożsamości narodowej. Spojrzeliśmy na nią przez pryzmat pięciu istotnych poznawczo i behawioralnie elementów: rozumienia patriotyzmu, kryteriów polskości, dumy narodowej, samoidentyfikacji społecznej oraz stosunku do innych.
Tożsamość narodowa, patriotyzm w rękach polityków są zwykle instrumentalnymi hasłami, a dla edukacji, której zadaniem jest tworzenie świadomości i kształtowanie postaw to istotne cele wychowawcze, budowanie kapitału dla pokojowego, mądrego i satysfakcjonującego życia przyszłych pokoleń.
W dzisiejszym dyskursie publicznym prawda uległa wręcz cudownemu rozmnożeniu. Każdy rości sobie pretensje do posiadania „swojej” prawdy i domaga się jej uznania (ang. recognition) przez innych. Tym bardziej warto przypominać o niebezpieczeństwach związanych z używaniem i nadużywaniem tego pojęcia. Prawda emancypuje i wyzwala, ale potrafi także niszczyć. Co gorsza, gdzie zbyt dużo prawdy, tam na ogół za mało sensu – a to sprawia, że i prawda sama w takich warunkach z czasem staje się zupełnie bezsensowna.
O relacji między tymi dwiema ważnymi kategoriami epistemologicznymi, a właściwie o zgubnych skutkach zastępowania sensu prawdą traktuje niniejsza książka. Dlatego wierzę, że zawarte w niej rozważania mają uniwersalną wartość, nawet jeśli bezpośrednim przedmiotem badań są tu koncepcje uważane przez wielu za zamknięty rozdział historii.
Autorka
Nagrodzona literackim Noblem jedna z najpiękniejszych historii o miłości i wojnie.
Powieść o nieprzemijającej sile wyrazu, przenikająca do szpiku kości historia indywidualnego i zbiorowego losu na tle wydarzeń zmieniających bieg dziejów, a przy tym jedna z najpiękniejszych w literaturze światowej opowieści o miłości.
Tytułowego bohatera – lekarza, poetę, człowieka o wielkim sercu – porywa fala przetaczająca się przez Rosję: pierwsza wojna światowa, rewolucja lutowa i październikowa, wojna domowa. Jurij Żywago, w pełni świadomy upadku ładu społecznego i moralnego, zachowuje jednak wewnętrzną wolność.
Rozwój gospodarczy Xia Ni
Demokracja Biqiu Shi
Cywilizacja Xiaodong Li
Harmonia Weiwen Zhang
Wolność Yujun Wu
Równość Xiaoyun Wu
Sprawiedliwość Lv Wang
Rządy prawa Zhen Han Yu Yan
Patriotyzm Lihe Dong
Oddanie Dan Liu
Prawość Xiang Liu Gang Xue
Przyjaźń Rong Li Yun Feng
„Zu” Silvestra Lavrika to druga od czasów „ende/koniec” Elfriede Jelinek książka obcojęzycznego autora w katalogu wydawniczym Fundacji im Tymoteusza Karpowicza. Niezwykłą powieść słowackiego autora przetłumaczył Jacek Bierut.
Wybitna pianistka, piękna i niewidoma, bohaterka debiutanckiej i pierwszej wydanej po polsku powieści Silvestra Lavrika, jako brawurowa przewodniczka po współczesnej Słowacji i jej najnowszej historii. „Zu” to jednocześnie kryminał, romans, powieść polityczna i obyczajowa, a także saga rodzinna, ale przede wszystkim dynamiczna i poruszająca powieść o wykluczeniu. Lavrik stworzył bardzo ciekawą technikę narracyjną, wykorzystującą możliwości sztuki filmowej, teatralnej i sztuk plastycznych. Z wielu scen i scenek, często oświetlonych tylko punktowo, zbudował kompletną całość. Słowacja błyszczy tu w słońcu lub pod mikroskopem. Mówi wieloma rejestrami języka. Jest oskarżana, a jednocześnie pełna uroku. „Zu” to powieść o złym świecie, która jednak daje nadzieję.
Silvester Lavrik (ur. 1964): pisarz, poeta, scenarzysta, dramaturg, reżyser teatralny i filmowy, reżyser słuchowisk radiowych. Autor kilku powieści, ostatnio „Zu” (2011) i „Naivne modlitby” (2013) i ponad 30 dramatów, publikowanych i wystawianych na Słowacji, w Czechach, w Polsce, Serbii, Francji, na Węgrzech, w USA, Niemczech i Finlandii. Laureat Literackiej Nagrody Fund, Anasoft Litery, Perokresby, Nagrody Ministra Kultury. Mieszka W Bratysławie.
Fundacja na rzecz Kultury i Edukacji im. Tymoteusza Karpowicza dziękuje słowackiemu Centrum Informacji o Literaturze Centre for Information on Literature) za wsparcie finansowe tłumaczenia na język polski powieści „Zu” słowackiego prozaika Silvestra Lavrika. Wsparcie przyznano w programie SLOLIA. Przekładu dokonał Jacek Bierut. Książka ukazała się właśnie w serii Tajne Komplety nakładem Fundacji.
Żyję w Korei Północnej jak mówiący automat, jak człowiek zaprzęgnięty w jarzmo. Moim przeznaczeniem jest świecić w ciemnościach – pisze we wstępie autor. Niewiele więcej o nim wiemy. Nigdy nie stawił otwarcie czoła reżimowi, bo gdyby to zrobił, trafiłby do obozu pracy lub przed pluton egzekucyjny.
Jego opowiadania to krótkie wycinki z życia zwyczajnych mieszkańców Korei Północnej. Ci ludzie zachowują się jak roboty: klaszczą, śmieją się, płaczą na zawołanie. Nie buntują się, nie uprawiają sabotażu, nie drukują ulotek, nie spiskują. Służą państwu ze wszystkich sił, nawet kosztem najbliższych. Przeglądają na oczy dopiero, gdy dotknięci jakąś osobistą tragedią, przekonują się jak bezduszny, okrutny i zakłamany jest reżim, który dotąd wspierali z takim oddaniem.
Klasycznie skonstruowane opowiadania nie są pozbawione rysów satyrycznych, chociaż przy ich lekturze chce się raczej płakać niż śmiać, bo opisywana przez Bandiego paranoiczna rzeczywistość nie jest wytworem wyobraźni autora, ale światem, w którym nadal żyje. Nie tracąc nadziei, że któregoś dnia ponad dwadzieścia milionów jego rodaków ocknie się z letargu, w którym tkwił przez dziesiątki lat również on sam.
Co spodziewa się znaleźć w Polsce późnych lat osiemdziesiątych młody dziennikarz niemiecki, urodzony na Górnym Śląsku, trochę zagubiony w swoim zawodzie?
Gdyby nie to, że już sypią się gruzy i próchno, a komunizm dogorywa, można by powiedzieć, że trafił do kraju baśni. Ale choć nie zna słów, jakie kazał wykuć na swoim nagrobku Ks. dr Johann Dzierzon*, to na jego oczach z polskiego rumowiska wyłania się prawda.
* Wahrheit, Wahrheit über alles. (pol: Prawda, prawda, nade wszystko).
Henryk Waniek (*1942).
Autor około 20 książek, m.in: Hermes w Górach Śląskich, Inny Hermes, Opis podróży mistycznej z Oświęcimia do Zgorzelca 1257-1957, Pitagoras na trawie, Finis Silesiae, Dziady Berlińskie, Inny Hermes, Wyprzedaż Duchów, Sprawa Hermesa, Jak Johannes Kepler, jadąc do Żagania na Śląsku, zahaczył o księżyc.
Nagrodzony: Kulturpreis Schlesien des Landes Niedersachsen (1999), Nagroda Klubu Księgarzy Warszawskich (1994), Nagroda Fundacji im. Andrzeja Kijowskiego za twórczość eseistyczną (1996), Nagroda Fundacji Kultury (2003).
Dokonane analizy ukazują, że podmiotowość ludzka w życiu publicznym jest dziś zagrożona przede wszystkim przez naturalistyczne i redukcjonistyczne zarazem nurty kultury współczesnej, widzące w człowieku jedynie ewolut świata materii. Na kanwie takiego ujęcia bytu ludzkiego sam ład społeczny traci właściwy sobie i ludzki charakter, gdyż ów naturalizm rodzi w świadomości ludzkiej albo obraz człowieka jako jednostki żyjącej tylko dla swego skończonego interesu, albo wyłania koncepcję człowieka jako elementu niesamodzielnego, utworzonego przez kolektyw.
Obie te wizje mają bardzo mało wspólnego z realnym człowiekiem i zagrażają jego dobru, a także autentycznemu ładowi społecznemu. Obrona podmiotowości człowieka w przestrzeni życia publicznego musi zatem zaczynać się od zdrowej antropologii. Ta zaś, jak wiadomo, wymaga realistycznej filozofii realnego świata oraz akceptacji nieapriorycznych dróg ludzkiego poznania bytu. Toteż współczesna szeroko pojęta kultura wraz z poznaniem filozoficznym staje przed zadaniem nie tylko umocnienia osoby ludzkiej, ale także umożliwienia człowiekowi bycia autentycznym podmiotem życia publicznego.
Arabska wiosna, okupacja parku Gezi, protesty w Ferguson po zabójstwie Michaela Browna w stanie Missouri czy polski Czarny Protest - masowe protesty, w realu, a nie w sieci, to powszechna, a jednak łatwa do zdyskredytowania forma uczestnictwa w życiu politycznym . “O co im chodzi?”, “Niech się bawią”, “Gdzie są ich postulaty?” - te wszystkie zarzuty po każdym z protestów wracają refrenem, niezależnie od przedmiotu protestu, czasu i miejsca. Judith Butler w swoich Zapiskach o performatywnej teorii zgromadzenia pokazuje, czemu te pytania nie są właściwie postawione i udowadnia, że sama obecność we właściwym czasie i miejscu JEST ważną polityczną deklaracją.
Autorka opisuje postawy nastoletnich muzułmanów z Polski, Turcji i Wielkiej Brytanii wobec demokracji, narodu, praw człowieka, praw kobiet i Unii Europejskiej. Dokładnie omawia formalną edukację obywatelską w tych krajach oraz zasady islamu pod kątem ich obywatelskiego potencjału. Próbuje odpowiedzieć na zawarte w tytule pytanie, czy muzułmanin może być dobrym obywatelem.Kwestia ta choć kontrowersyjna od lat pojawia się w kontekście kryzysu migracyjnego, integracji imigrantów muzułmańskich, zamachów terrorystycznych i wojen toczących się na Bliskim Wschodzie. Obecność w Europie coraz liczniejszej społeczności muzułmańskiej, do której należą nie tylko imigranci przybywający spoza kręgu cywilizacji zachodniej, lecz także osoby urodzone w Europie, będące obywatelami państw europejskich, uczęszczające do europejskich szkół, stała się faktem. W dorosłość wchodzi właśnie nowe pokolenie europejskich muzułmanów starających się połączyć tożsamość europejską z tożsamością muzułmańską, co jest ogromnym wyzwaniem, ponieważ nieustannie muszą oni udowadniać, że są równoprawnymi członkami zachodniego społeczeństwa.Publikacja będzie inspirować do większej otwartości na Inność i przełamywania strachu przed wchodzeniem w partnerskie relacje z muzułmanami, jak również motywować muzułmanki i muzułmanów do większej śmiałości w podejmowaniu działań obywatelskich.
Rozwój gospodarczy Xia Ni
Demokracja Biqiu Shi
Cywilizacja Xiaodong Li
Harmonia Weiwen Zhang
Wolność Yujun Wu
Równość Xiaoyun Wu
Sprawiedliwość Lv Wang
Rządy prawa Zhen Han Yu Yan
Patriotyzm Lihe Dong
Oddanie Dan Liu
Prawość Xiang Liu Gang Xue
Przyjaźń Rong Li Yun Feng
Rozwój gospodarczy Xia Ni
Demokracja Biqiu Shi
Cywilizacja Xiaodong Li
Harmonia Weiwen Zhang
Wolność Yujun Wu
Równość Xiaoyun Wu
Sprawiedliwość Lv Wang
Rządy prawa Zhen Han Yu Yan
Patriotyzm Lihe Dong
Oddanie Dan Liu
Prawość Xiang Liu Gang Xue
Przyjaźń Rong Li Yun Feng
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
![Okładka książki Prawo podatkowe Unii Europejskiej. Węzłowe zagadnienia [PZREDSPRZEDAŻ]](https://dobreksiazki.pl/Photos/7/MEDIUM/000080/prawo-podatkowe-unii-europejskiej-wezlowe-zagadnienia-pzredsprzedaz.jpg "Prawo podatkowe Unii Europejskiej. Węzłowe zagadnienia [PZREDSPRZEDAŻ]. Autor: Lasiński-Sulecki Krzysztof, Dominik-Ogińska Dagmara, Wiatrowski Roman, Bartosiewicz Adam, Michalik Tomasz, Bogumił Brzeziński, Majka Paweł, Adam Nita, Marek Kalinowski, Wacławczyk Adam, Krzysztof Musiał, Paweł Mikuła, Franczak Agnieszka, Teresa Sławińska-Choryło. Dobreksiazki.pl")
